- Μην φοβάστε το τεστ είναι γρήγορο και ανώδυνο.
- Την ημέρα του τεστ μην χρησιμοποιήσετε αφρόλουτρο, αποσμητικό, κολόνια, και καλλυντικά σώματος, γιατί οι σταγόνες διαλύονται και δυσκολεύεται η εκτέλεση του τέστ.
- Μην πάρετε αντιισταμινικά, χάπια για ίλιγγο, αντιβηχικά, ηρεμιστικά, αντικαταθλιπτικά, και χάπια για το στομάχι την τελευταία εβδομάδα γιατί καταστέλλουν το τεστ.
- Ενημερώστε το γιατρό σας αν έχετε ποτέ εμφανίσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση.
 | Ο γιατρός έχει εκπαιδευτεί στη διερεύνηση και αντιμετώπιση του αλλεργικού ασθενούς.
Ο γιατρός είναι μέλος των Εταιρειών.
•Της Ελληνικής Ρινολογικής Εταιρείας
Αλλεργική ρινίτιδα
Η Αλλεργική ρινίτιδα παρουσιάζεται κυρίως με φτερνίσματα φαγούρα και συνάχι, μπορεί να συνυπάρχει επιπεφυκίτιδα και άσθμα, οι δερμοαντιδράσεις (tests) επισφραγίζουν εύκολα τη διάγνωση, η δε θεραπεία γίνεται με αποφυγή του αλλεργιογόνου, αντιισταμινικά φάρμακα, κορτιζονούχα σπρέυ, και υπογλώσσια ανοσοθεραπεία.
 Η λέξη Αλλεργία προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων «Άλλο» και «έργο». Σημαίνει μια «άλλη» - διαφορετική από τη φυσιολογική - έντονη αντίδραση του οργανισμού απέναντι σε ουσίες που δεν είναι βλαβερές. Οι ουσίες αυτές ονομάζονται αλλεργιογόνα και μπορεί να είναι: 1) η γύρη των αγριόχορτων, των δέντρων και των λουλουδιών, 2) η σκόνη του σπιτιού, 3) το τρίχωμα, το σάλιο και το δέρμα των ζώων, 4) διάφορες τροφές όπως οι ξηροί καρποί και τα θαλασσινά 5) διάφορα φάρμακα κ.τ.λ. Ο ανθρώπινος οργανισμός αντιλαμβάνεται αυτές τις ουσίες ως εχθρικές -ενώ δεν είναι- και αρχίζει να τις «πολεμά», όπως κάνει με τα μικρόβια και τους ιούς. Στους περισσότερους ανθρώπους τα αλλεργιογόνα δεν προκαλούν συμπτώματα, αλλά σε μερικούς ανθρώπους που είναι ευαισθητοποιημένοι, μπορούν να προκαλέσουν διάφορα συμπτώματα. Τα συμπτώματα είναι η καταρροή (συνάχι), το μπούκωμα της μύτης, η φαγούρα και το φτέρνισμα, που δημιουργούν την εικόνα της αλλεργικής ρινίτιδας. Άλλα συμπτώματα είναι η ερυθρότητα, η δακρύρροια και ο κνησμός των ματιών (κόκκινα μάτια, με δάκρυα και φαγούρα) που δημιουργούν την εικόνα της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας Επίσης είναι δυνατόν να εμφανιστούν συμπτώματα όπως ξηρός βήχας, δυσκολία στην αναπνοή και θορυβώδης αναπνοή, που δημιουργούν την εικόνα της αναπνευστικής αλλεργίας και του αλλεργικού άσθματος. Κάποιες φορές τα συμπτώματα της αλλεργίας μπορεί να είναι οίδημα στο πρόσωπο, στα χείλη και στη γλώσσα, φαγούρα στο φάρυγγα και στο λάρυγγα, δυσκολία στην αναπνοή, εξάνθημα και φαγούρα στο σώμα, ναυτία, εμετός, διάρροια, που δημιουργούν την εικόνα της τροφικής αλλεργίας ή της αλλεργίας μετά από νυγμό εντόμων (τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας). Η τροφική αλλεργία σπανίως προκαλεί αλλεργική ρινίτιδα. Πώς αντιμετωπίζεται η αλλεργία; Το 1ο βήμα: Διάγνωση και Προφύλαξη Αν ξέρουμε σε ποια αλλεργιογόνα είμαστε αλλεργικοί μπορούμε να προφυλαχθούμε. Η διάγνωση γίνεται με εξετάσεις αίματος (RAST) ή με τα δερματικά αλλεργικά τεστ (Skin Prick Test- SPT). Το δέρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως περιοχή ελέγχου για να δείξει τι συμβαίνει σε άλλα σημεία του σώματός. Στην αλλεργική δερματική δοκιμασία μέσω νυγμού διενεργείται νυγμός με ειδική βελόνα δια μέσου μίας σταγόνας αλλεργιογόνου. Αν υπάρχει αλλεργία, το αλλεργιογόνο θα προκαλέσει απελευθέρωση ισταμίνης, και μέσα σε μερικά λεπτά θα αναπτύξετε μία ερυθρά αντίδραση με κνησμό. Στη συνέχεια, θα εμφανιστεί οίδημα με ένα σημάδι που μοιάζει με φλύκταινα στο κέντρο και το οποίο φτάνει στο μέγιστο μέγεθός του σε περίπου 20 λεπτά, για να υποχωρήσει μέσα σε μερικές ώρες. Το μέγεθος του σημαδιού αναλογεί κατά προσέγγιση στο ποσοστό της αλλεργίας σας στο συγκεκριμένο αλλεργιογόνο. Η δερματική δοκιμασία μέσω νυγμού εισάγει στο δέρμα τόσο μικρή ποσότητα αλλεργιογόνου που είναι απόλυτα ασφαλής και μπορεί να πραγματοποιηθεί σε όλες, σχεδόν, τις ηλικιακές ομάδες. Ταυτόχρονα, μπορεί να δοκιμαστούν είκοσι με τριάντα αλλεργιογόνα. Οι δερματικές αλλεργικές δοκιμασίες γίνονται στο χώρο του ιατρείου μέσα σε λίγα λεπτά, είναι ανώδυνες, τα αποτελέσματα είναι άμεσα και ιδιαίτερα αξιόπιστα. Το 2ο βήμα: Φαρμακευτική αγωγή Ανάλογα με τη μορφή της αλλεργίας και των συμπτωμάτων υπάρχουν και τα κατάλληλα φάρμακα για να μειώσουν την ένταση και τη συχνότητα των συμπτωμάτων. Τέτοια είναι τα διάφορα ρινικά σπρέι και οφθαλμικές σταγόνες κορτιζονούχα και μη, αλοιφές, εισπνεόμενα σπρέι, χάπια αντιισταμινικά και κορτιζόνης, ενέσεις αδρεναλίνης, κορτιζόνης κ.τ.λ. Το 3ο βήμα: Ανοσοθεραπεία και απευαισθητοποίηση Η ειδική ανοσοθεραπεία είναι η μόνη μέθοδος που (υπό προϋποθέσεις) αποδεδειγμένα τροποποιεί την αλλεργική νόσο (επανεκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα να μην αντιδρά πλέον σε αλλεργιογόνα) στις περιπτώσεις της αναπνευστικού τύπου αλλεργίας (ρινίτιδα και άσθμα) και της αλλεργίας σε τσιμπήματα υμενόπτερων εντόμων (μέλισσες και σφήκες). Η τροφική αλλεργία και η αλλεργία σε φάρμακα βοηθείται (όχι θεραπεύεται) με την εφαρμογή μεθόδων/πρωτοκόλλων απευαισθητοποίησης. Η απευαισθητοποίηση είναι ουσιωδώς διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με την ανοσοθεραπεία. Δεν υπάρχει ανοσοθεραπεία για την αλλεργία σε τροφές και φάρμακα! Σε συγκεκριμένους λοιπόν ασθενείς, βάσει κριτηρίων και όχι σε κάθε ασθενή με θετικές δερματικές δοκιμασίες (αλλεργικά tests), και με συγκεκριμένες μορφές αλλεργίας (αλλεργική ρινίτιδα, αλλεργικό άσθμα, αλλεργία σε υμενόπτερα έντομα) μπορεί να γίνουν εμβόλια ενέσιμα ή σε υπογλώσσιες σταγόνες, σε τακτά χρονικά διαστήματα που βοηθούν τον οργανισμό να αναγνωρίζει και να μην «πολεμά σαν εχθρούς» τα αλλεργιογόνα. Το αποτέλεσμα της ανοσοθεραπείας είναι ο ασθενής να εμφανίζει λιγότερο ή και καθόλου τα συμπτώματα της αλλεργίας που τον ταλαιπωρούσε, εμφανίζεται δε συνήθως μετά το πρώτο πεντάμηνο. Ο ενέσιμος τύπος της ανοσοθεραπείας, παραμένει η πιο αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή. Η ανοσοθεραπεία αυτού του τύπου διαχειρίζεται αργά, αυξανόμενες δόσεις του αλλεργιογόνου που τροποποιούν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτή η προοδευτική τιτλοποίηση επιτρέπει τελικά τον οργανισμό να εκτεθεί σε μια σημαντική ποσότητα αλλεργιογόνου χωρίς να προκαλεί συμπτώματα. Οι υπογλώσσιες σταγόνες (SLIT) μπορεί να προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα. Πρώτον, οι σταγόνες του αλλεργιογόνου εφαρμόζονται κάτω από τη γλώσσα. Έχουν το ίδιο αποτέλεσμα όπως η ενέσιμη ανοσοθεραπεία χωρίς όμως τις βελόνες. Δεύτερον, μπορείτε να τις διαχειριστείτε στο σπίτι ή όπου κι αν βρίσκεστε, συμπεριλαμβανομένων των διακοπών, σε αντίθεση με την ενέσιμη για την οποία θα πρέπει να έρθετε στο ιατρείο. Περιστασιακά βέβαια, μια επίσκεψη στο ιατρείο είναι απαραίτητη, αλλά δεν είναι τόσο συχνά όσο για τα ενέσιμα. Η ανοσοθεραπεία με γύρη πρέπει να ξεκινά δύο μήνες πριν τον ερχομό της άνοιξης και να συνεχίζεται καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου επί μία τριετία. Η έναρξη ανοσοθεραπείας στη διάρκεια της κύησης θα πρέπει να αποφεύγεται. Η συνέχισή της, όμως, είναι αποδεκτή σε ασθενείς που ήδη τη λαμβάνουν και ωφελούνται, αρκεί να μην εμφανίζουν συστηματικές ανεπιθύμητες ενέργειες και να χρησιμοποιούν δόσεις συντήρησης. ΑΣΘΜΑ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ http://www.gaiamaternity.gr/MD/sites/default/files/pdf/Protocols/asthma%20kai%20kuhsh.pdf Ενδείξεις υπογλώσσιας ανοσοθεραπείας ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...
Η αλλεργική ρινίτιδα είναι ανοσοβιολογική νόσος με κληρονομική προδιάθεση . Συνήθως είναι εποχιακή κυρίως την άνοιξη και το φθινόπωρο(γύρεις) αλλά και συνεχής ή ετήσια (οικιακή σκόνη), συχνα δε συνυπάρχει με αλλεργικό βρογχικό άσθμα. Τουλάχιστον 10% των παιδιών 20% των εφήβων και 5-10% των ενηλίκων πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα με τάση αυξήσεως τα τελευταία χρόνια λόγω της ατμοσφαιρικής κυρίως ρύπανσης. Οφείλεται στην ευαισθητοποίηση σε αλλεργιογόνα (γύρεις, οικιακή σκόνη) που πυροδοτούν την απελευθέρωση της ισταμίνης. Η ισταμίνη προκαλεί φλεγμονή και οίδημα στον βλεννογόνο των ρινικών οδών, των κόλπων, και το δέρμα των βλεφάρων. Όταν ένας ευαίσθητος (αλλεργικός) άνθρωπος, εισπνέει κάποιο αλλεργιογόνο όπως γύρη, το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού του αντιδρά υπερβολικά. Το αλλεργιογόνο συνδέεται με αλλεργικά αντισώματα (ανοσοσφαιρίνη E, ή IgE), που είναι σε κύτταρα που παράγουν ισταμίνη και άλλες χημικές ουσίες. Η γύρη "πυροδοτεί" αυτά τα κύτταρα στο ρινικό βλεννογόνο, προκαλώντας τους να απελευθερώσουν ισταμίνη και άλλες χημικές ουσίες. Η ισταμίνη προκαλεί διαστολή των μικρών αιμοφόρων αγγείων της μύτης και υπερέκκριση. Αυτό προκαλεί ρινική καταρροή, δακρύρροια, κνησμό, οίδημα και άλλα συμπτώματα αλλεργίας.
Τα αντισώματα κυκλοφορούν στο αίμα, και συλλέγονται στους ιστούς της μύτης και στο δέρμα. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να αποδειχτεί η παρουσία αυτών των αντισωμάτων με τις δοκιμές του δέρματος, ή λιγότερο συχνά, από μια ειδική IgE εξέταση αίματος (RAST) για αλλεργία. Μια θετική δερματική δοκιμασία είναι καθρέφτης και αντανακλά το είδος της αντίδρασης που βρίσκεται σε εξέλιξη στη μύτη.  Τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας είναι -φτερνίσματα
-άφθονη υδαρής ρινόρροια(συνάχι) -οπισθορινική έκκριση -ρινική απόφραξη -ανοσμία -απώλεια γεύσης -Βήχας -συρίττοντες ήχοi από τον πνεύμονα (σφύριγμα, γατάκια) -φαγούρα στη μύτη στον ουρανίσκο στο φάρυγγα στα αυτιά και στα μάτια -δακρύρροια ερυθρότητα οφθαλμών και επιπεφυκίτιδα, οίδημα των βλεφάρων,πτυχές του δέρματος στα κάτω βλέφαρα, μαύροι κύκλοι στα μάτια που πιστεύεται ότι οφείλονται στην φλεβική συγκέντρωση του αίματος -ο αλλεργικός χαιρετισμός που δημιουργεί στην μύτη την αλλεργική πτυχή στα παιδιά -ορθοδοντικά προβλήματα στα παιδιά
Παρατηρείται ανορεξία, χρόνια κόπωση, κακουχία, ευερεθιστότητα,και αύξηση της προδιάθεσης στις λοιμώξεις του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Το αλλεργικό οίδημα του ρινικού βλεννογόνου έχει συχνά σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ρινικών πολυπόδων και χρόνιας ιγμορίτιδας. Συχνά παρουσιάζεται εκκριτική ωτίτιδα, ρινορραγία, οξεία μέση ωτίτιδα (ιδίως υποτροπιάζουσα), λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα. Κατά την εξέταση ο γιατρός διαπιστώνει το αλλεργικό οίδημα του ρινικού βλεννογόνου που είναι διογκωμένος και ωχρός ή ιώχρους λόγω της διογκώσεως των φλεβών και καλύπτεται από πολλές διαυγείς εκκρίσεις συχνή δε είναι και η υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών. Η εξέταση αίματος δείχνει την αύξηση των ηωσινόφιλων και της igE ανοσοσφαιρίνης, η εξέταση του ρινικού εκκρίματος δείχνει ύπαρξη άφθονων ηωσινόφιλων κυττάρων (Ηωσινοφιλία >20% στο ρινικό έκκριμα είναι ενδεικτική αλλεργίας σε εισπνεόμενα αλλεργιογόνα), όλα αυτά όμως βρίσκονται και σε άλλες μη αλλεργικές καταστάσεις (μη αλλεργική ηωσινοφιλική ρινίτιδα).
Μόνο τα ειδικά αλλεργικά δερματικά τεστ (skin prick tests) όταν θετικοποιούνται επισφραγίζουν τη διάγνωση βρίσκοντας ταυτόχρονα και το υπεύθυνο αλλεργιογόνο, είναι δε ανώδυνα γρήγορα και τα αποτελέσματα δίνονται σε 15 λεπτά. Η αξιοπιστία των δερμοαντιδράσεων μπορεί να φθάσει και το 100% και σήμερα πλέον αποτελούν ρουτίνα για τους εξειδικευμένους Ωτορινολαρυγγολόγους.
Τα RAST προσφέρουν βοήθεια σε παιδιά κάτω των δύο ετών. Οι πιο συχνές επιπλοκές της πάθησης είναι ρινοκολπίτιδες, δυσλειτουργίες της ευσταχιανής σάλπιγγας, ωτίτιδες και διαταραχές της όσφρησης που αφορούν κυρίως την ωτορινολαρυγγολογία. Λόγω της συχνής συνύπαρξης άσθματος και αλλεργικής ρινίτιδας, οι πρόσφατες οδηγίες συνιστούν, άτομα με αλλεργική ρινίτιδα να ελέγχονται για την παρουσία άσθματος και ασθματικά άτομα να ελέγχονται για τη παρουσία αλλεργικής ρινίτιδας. Μεθόδευση θεραπείας
Η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδος και του άσθματος περιλαμβάνει,
- την προσπάθεια απομάκρυνσης τυχόν αλλεργιογόνων στα οποία ο ασθενής έχει ευαισθητοποιηθεί,
- έγκαιρη χρήση αντιαλλεργικών φαρμάκων (από το τέλος Φεβρουαρίου κι όλας στην εποχιακή ρινίτιδα) και ρινικών σπρέυ,
- συχνή παρακολούθηση από το γιατρό (1 φορά το μήνα την αλλεργική περίοδο),καθώς και
- επιλογή των ατόμων για απευαισθητοποίηση και οριστική απαλλαγή από τα συμπτώματα, με τη διενέργεια ειδικών εμβολίων που γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, τουλάχιστον 1 φορά το μήνα επί 3-5 έτη, σε κείνα όμως τα άτομα που (1).έχουν σοβαρά συμπτώματα
(2).είναι ευαισθητοποιημένοι σε λίγα αλλεργιογόνα
(3).αποφασίζουν να εισέλθουν σε μια διαδικασία που θα κρατήσει κάποια χρόνια.
Η απευαισθητοποίηση γίνεται πλέον ποιό εύκολα με υπογλώσσιες σταγόνες.
Ειδικότερα
- αναγνώριση και αποφυγή αλλεργιογόνων ερεθισμάτων τα οποία άλλοτε είναι προφανή π.χ γύρη, σκόνη, τρίχωμα ζώων κ.α και άλλοτε λιγότερο εμφανή.
- Ανταγωνιστές λευκοτριενίων, Μοντελουκάστη (Singulair)- Ο εξωτερικός αέρας είναι συνήθως πιο βαριά κορεσμένος με γύρη και μούχλα πέντε-δέκα το πρωί, τόσο νωρίς το πρωί είναι μια καλή στιγμή για τον περιορισμό των υπαίθριων δραστηριοτήτων. - Για τη ρινόρροια, ένα ρινικό σπρέι νατρίου cromolyn (Nasalcrom) ή ένα στεροειδές ρινικό σπρέι, όπως flunisolide (Nasalide), διοπροπιονική (Beconase, Vancenase), triamcinolone ακετονίδιο (Nasacort), και της φλουτικαζόνης (Flonase), μπορεί να λειτουργήσει τόσο καλά, ώστε να μην χρειαστουν αντιισταμινικά ή αποσυμφορητικά από του στόματος. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η βελτίωση μπορεί να αρχίσει μία έως δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της θεραπείας με στεροειδή ρινικά σπρέι.- αναγνώριση και αποφυγή αλλεργιογόνου ερεθίσματος σε επαγγελματική ρινίτιδα (από έκθεση) σε αλλεργιογόνα στο εργασιακό περιβάλλον - απευαισθητοποίηση και ανοσοθεραπεία που γίνεται πλέον με υπογλώσσιες σταγόνες και όχι με ενέσεις. - αποσυμφορητικά από του στόματος και μόνο(οχι σε ρινικά σπρέι) μπορεί να είναι χρήσιμα, συμπεριλαμβανομένης της ψευδοεφεδρίνης. - Κοινά αντιισταμινικά οπως Βρωμοφενιραμίνη ή chlorpheniramine και clemastine. Μη κατασταλτικά (λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν υπνηλία) μακράς δράσης αντιισταμινικά είναι η loratidine και fexofenadin. - κορτικοστεροειδή από το στόμα για λίγες ημέρες σε σοβαρές και επίμονες μορφές - Omalizumab (Xolair) - Σε επίμονες μορφές η καυτηρίαση ή καλύτερα η κρυοπηξία των κάτω ρινικών κογχών, βοηθάει - Το κάπνισμα και το αλκοόλ επιδεινώνουν την πάθηση
Μεθόδευση φαρμακευτικής θεραπείας είναι το πρώτο μέτρο αντιμετώπισης όπως προαναφέρθηκε, που όμως δεν είναι τόσο πρακτικό και αποτελεσματικό και συνήθως απαιτείται φαρμακευτική θεραπεία. Θεωρείται σκόπιμη, αναγκαία και επωφελής η ενημέρωση του ασθενούς και των μελών της οικογένειάς του για τη χρόνια εξέλιξη, τη φλεγμονώδη φύση της πάθησης, τα συμπτώματα, την δυσμενή επίδραση στη ποιότητα ζωής, την αποφυγή έκθεσης σε αλλεργιογόνα, τις ρεαλιστικές προσδοκίες για την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής θεραπείας, τις ανεπιθύμητες ενέργειες, τις επιπλοκές, όπως η ωτίτιδα, η ρινοκολπίτιδα και οι πολύποδες. Η φαρμακευτική θεραπεία της αλλερ γικής ρινίτιδας πρέπει να εξατομικεύε ται, αφού ληφθούν υπόψη πολλοί πα ράγοντες, όπως η ηλικία, η συχνότητα και η ένταση των συμπτωμάτων, τα ει δικά αλλεργιογόνα στα οποία το άτομο έχει ευαισθησία, η προηγούμενη χρή ση φαρμάκων, συνυπάρχουσες παθο λογικές καταστάσεις και το κόστος. Η επιλογή του φαρμάκου πρέπει να βα σίζεται στην ειδική δράση και αποτε λεσματικότητά του ώστε να προσαρ μόζεται στις ανάγκες του ασθενούς. Ορισμένοι ασθενείς έχουν μόνο ένα ενόχλημα και η επιλογή του φαρμάκου πρέπει να είναι ανάλογη. Εάν, δηλαδή, ο ασθενής παραπονείται για ρινική συμ φόρηση, χορηγούμε αποσυμφορητικό, εάν έχει κνησμό και φτάρνισμα χορη γούμε αντιϊσταμινικό ή αντιλευκοτρι ενικό, εάν έχει ρινόρροια χορηγούμε αντιχολινεργικό. Τα αντιϊσταμινικά 2ης γενιάς θεωρούνται πρώτη επιλογή για την ήπια μορφή της αλλεργικής ρινίτι δας, ενώ τα ενδορρινικά κορτικοστε ροειδή θεωρούνται η καλύτερη επιλο γή για τη μέτρια ή σοβαρή μορφή και όταν το σύμπτωμα που προεξάρχει εί ναι η ρινική απόφραξη. Εάν η πρώτη επιλογή δεν επαρκεί για την ανακούφι ση των συμπτωμάτων, τότε πρέπει να χορηγείται συνδυασμός αντιϊσταμινι κού και ενδορρινικού κορτικοστεροει δούς. Τα πρώτης γενεάς αντιϊσταμινικά δεν συνιστώνται, λόγω των ανεπιθύμητων αντιδράσεων, της χαλάρωσης και της καταστολής που προκαλούν. Τα ρι νικά αποσυμφορητικά πρέπει να χο ρηγούνται για περιορισμένο διάστη μα για την αποφυγή φαρμακευτικής ρινίτιδας. Μερικοί ασθενείς και γονείς φοβούνται τις ανεπιθύμητες αντιδρά σεις και τις παρενέργειες των φαρμάκων γι’ αυτό πρέπει να γίνεται η κατάλ ληλη ενημέρωση ώστε να αποδέχονται τη θεραπεία. Σε ασθενείς με πολύ έντονα συμπτώ ματα μπορεί να χρειασθεί χορήγηση κορτικοστεροειδών από του στόματος, για 3-5 μέρες, με ταυτόχρονη ενδορρι νική χορήγηση. Τα αντιϊσταμινικά και τα αντιλευκοτριενικά ενδείκνυνται σε μι κρά παιδιά, ενώ τα ενδορρινικά κορτι κοστεροειδή σε παιδιά ηλικίας άνω των 2 ετών. Ειδικές προφυλάξεις πρέπει να λαμβάνονται για τη χορήγηση φαρ μάκων σε έγκυες και σε άτομα της τρί της ηλικίας.Φάρμακα για τις αλλεργίες Υπάρχουν, πολλές διαφορετικές ομάδες φαρμάκων που μπορούν, εφόσον λαμβάνονται σωστά, όχι μόνο να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα, αλλά και να μειώσουν την αυξανόμενη φλεγμονή των ιστών που προκαλούν οι χρόνιες αλλεργίες. Αποσυμφορητικά Oι αποσυμφορητικές σταγόνες για τη μύτη ή τα αποσυμφορητικά σπρέι δρουν συστέλλοντας τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τα τοιχώματα της μύτης, προκαλώντας συρρίκνωση του ρινικού ιστού και ανακούφιση της ρινικής συμφόρησης. Τα φάρμακα αυτά ενεργούν γρήγορα και είναι πολύ αποτελεσματικά, αλλά καλό είναι να μην τα χρησιμοποιείτε για μεγάλες περιόδους κάθε φορά. Βρογχοδιασταλτικά Τα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα ενεργούν χαλαρώνοντας τον συσταλμένο λείο μυ ο οποίος προκαλεί στένωση των αεραγωγών των πνευμόνων στα άτομα που πάσχουν από άσθμα. Ενεργούν γρήγορα και είναι πολύ αποτελεσματικά στα άτομα με άσθμα ήπιας μορφής, τα οποία εκδηλώνουν περιστασιακά κρίσεις συριγμού μετά την επαφή με κάποιο αλλεργιογόνο ή ύστερα από άσκηση. Προκειμένου να αποτρέψετε την επιδείνωση της κατάστασης, θα χρειαστείτε επίσης αγωγή με εισπνεόμενα αντιαλλεργικά φάρμακα. Μαλακτικά Oι μαλακτικές /ενυδατικές ουσίες ανακουφίζουν και ενυδατώνουν το δέρμα και αποτελούν την κυριότερη αγωγή για όλες τις δερματικές διαταραχές που προκαλούν κνησμό και απολέπιση. Αντιισταμινικά Τα αντιισταμινικά ανακαλύφθηκαν πριν από 50 χρόνια και αποτελούν τον στυλοβάτη της θεραπείας για την αλλεργία. Την τελευταία δεκαετία, έχουν κυκλοφορήσει πολλά καινούργια, διαφορετικά σκευάσματα αντιισταμινικών - πρόκειται για τα επονομαζόμενα αντιισταμινικά δεύτερης γενιάς. Όπως και τα αντιισταμινικά της πρώτης γενιάς, τα σκευάσματα αυτά εμποδίζουν τη δράση της ισταμίνης που απελευθερώνεται από τα κύτταρα και είναι πολύ αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του κνησμού και του φτερνίσματος. Τα αντιισταμινικά δεύτερης γενιάς έχουν το πλεονέκτημα να μην εισχωρούν στον εγκέφαλο και κατά συνέπεια να μην προκαλούν υπνηλία. Έχουν επίσης λιγότερες πιθανότητες να προκαλέσουν ξηροστομία. Αντιαλλεργικά φάρμακα Τα αντιαλλεργικά φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται πριν από την επαφή με το αλλεργιογόνο - που σημαίνει ότι πρέπει να λαμβάνονται τακτικά. Η απουσία ανεπιθύμητων ενεργειών που τα χαρακτηρίζει, τα κάνει ιδιαίτερα κατάλληλα για τη θεραπεία των αλλεργικών νόσων, ιδιαίτερα της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας, της αλλεργικής ρινίτιδας και του άσθματος. Κορτικοστεροειδή Τα κορτικοστεροειδή είναι ισχυρά και αποτελεσματικά αντιαλλεργικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Παρόλο που δεν αναστέλλουν την απελευθέρωση ισταμίνης και άλλων πολύπλοκων χημικών ουσιών, είναι πολύ αποτελεσματικά για την ανακούφιση της φλεγμονής η οποία χαρακτηρίζει τις χρόνιες δερματικές παθήσεις που σχετίζονται με αλλεργίες, την επίμονη και σοβαρή αλλεργική ρινίτιδα και το ήπιο και χρόνιο άσθμα. Παρόλο που αυτή η ομάδα σκευασμάτων είναι πολύ αποτελεσματική, υπάρχει ανησυχία όσον αφορά τις ανεπιθύμητες ενέργειες (όπως η ακμή, η ερυθρότητα του προσώπου, η κατακράτηση υγρών, η χαλάρωση των μυών και το πεπτικό έλκος), που εμφανίζονται σχεδόν αναπόφευκτα όταν λαμβάνετε οποιοδήποτε από αυτά υπό τη μορφή δισκίων. Για τον λόγο αυτό τα κορτικοστεροειδή διατίθενται ως ρινικά σπρέι για την αλλεργική ρινίτιδα, εισπνευστήρες για το άσθμα και κρέμες για τη θεραπεία των δερματικών αλλεργιών. Επιπλέον, τα νεώτερα συνθετικά κορτικοστεροειδή είναι πολύ αποτελεσματικά στην επιφάνεια των πνευμόνων, της μύτης ή του δέρματος. Τα κορτικοστεροειδή παραμένουν η πλέον αποτελεσματική αγωγή για τις αλλεργίες, αλλά είναι πιο κατάλληλα για άτομα με σοβαρότερες μορφές αλλεργιών, που δεν ανταποκρίνονται σε άλλα φάρμακα. Ρινικά κορτικοστεροειδή Τα στεροειδή ρινικά σπρέι λειτουργούν μειώνοντας την συνολική αντίδραση της μύτης σας στη γύρη και άλλα αλλεργιογόνα που είστε αλλεργικοί. Λειτουργούν καλύτερα όταν χρησιμοποιούνται με προληπτικό τρόπο και ως εκ τούτου, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται καθημερινά είτε έχετε συμπτώματα είτε όχι. Δεν λειτουργούν τόσο καλά όταν χρησιμοποιούνται μόνο όταν έχετε προβλήματα. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι χρειάζεται καθημερινή χρήση για περίπου 2 εβδομάδες πριν από την έναρξή δράσης τους, αν και μερικοί άνθρωποι μπορούν να βρουν βελτίωση των συμπτωμάτων μετά από λίγες μόνο ημέρες. Εάν οι ψεκασμοί χρησιμοποιούνται για δυσλειτουργία της ευσταχιανής, μπορεί να χρειαστούν έως και 4-6 εβδομάδες. Επίσης, οι ψεκασμοί χρησιμοποιούνται με διαφορετικό τρόπο για δυσλειτουργία της ευσταχιανής απ ότι όταν χρησιμοποιούνται για ζητήματα μύτης και κόλπων. (βλ εικόνες κατωτέρω). Ένας άλλος τομέας ανησυχίας για τους ασθενείς είναι το γεγονός ότι πρόκειται για «στεροειδές». Τα καλά νέα είναι ότι τα ρινικά στεροειδή δεν έχουν τις κακές παρενέργειες που κάποιος ακούει στις ειδήσεις. Στην πραγματικότητα, είναι τόσο ασφαλή που μπορούν να χρησιμοποιηθούν καθημερινά για χρόνια, ακόμη και από την ηλικία των 2 ετών. Επίσης, δεν είναι εθιστικά σε αντίθεση με τα αποσυμφορητικά ρινικά σπρέι, τα οποία δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για περισσότερο από 4 ημέρες. Ψεκασμός σε δυσλειτουργία της ευσταχιανής Ψεκασμός σε παθήσεις μύτης και κόλπων  ARIA 2008: ΚΛΙΜΑΚΩΤΗ (ΑΝΑ ΒΗΜΑΤΑ) ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗΣ ΡΙΝΙΤΙΔΑΣ Αντιλευκοτριενικά στην αλλεργική ρινίτιδα Τα κυστεϊνυλικά λευκοτριένια (CysLTs) είναι ενδογενείς μεσολαβητές της φλεγμονής και παίζουν σημαντικό ρόλο στη νόσο του αλλεργικού αεραγωγού, διεγείροντας το βρογχόσπασμο, την παραγωγή της βλέννας, το οίδημα του βλεννογόνου, και τη φλεγμονή Τα λευκοτριένια ως χημικοί μεσολαβητές της αλλεργικής φλεγμονής διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόκληση τόσο του άσθματος, όσο και της αλλεργικής ρινίτιδας. Έχει αποδειχτεί ότι κατά τη διάρκεια των κρίσεων της αλλεργικής ρινίτιδας, είτε κατά τη φυσική έκθεση ενός αλλεργικού ατόμου, είτε μετά από δοκιμασία πρόκλησης με εισπνοή αλλεργιογόνου υπάρχουν αυξημένες συγκεντρώσεις λευκοτριενίων στο ρινικό βλεννογόνο, που συμβάλουν στην πρόκληση αλλεργικών συμπτωμάτων από τη μύτη. H χορήγηση ενός ανταγωνιστή των λευκοτριενίων, όπως η μοντελουκάστη μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας. Σε ορισμένους ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα η μοντελουκάστη είναι αποτελεσματική και μπορεί να χορηγηθεί ως μονοθεραπεία. Όμως επειδή στους μηχανισμούς πρόκλησης συμπτωμάτων αλλεργικής ρινίτιδας περιλαμβάνεται και η συμμετοχή της ισταμίνης, στους περισσότερους ασθενείς προκαλείται θεραπευτικό αποτέλεσμα, όταν η μοντελουκάστη συνδυάζεται με κάποιο αντιισταμινικό ή τοπικό ενδορρινικό κορτικοστεροειδές. Επειδή όμως αντενδείκνυται η χορήγηση ενός αντιισταμινικού στις περιπτώσεις παρουσίας και άσθματος η μοντελουκάστη χορηγείται ασφαλώς σε παιδιά και ενήλικες, που πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα και εφόσον επιμένουν τα συμπτώματα χορηγείται και κάποιο εισπνεόμενο κορτικοστεροειδές από τη μύτη και το στόμα. Αρχικά η μοντελουκάστη αναπτύχθηκε για την αντιμετώπιση του άσθματος. Σήμερα όμως η μοντελουκάστη χρησιμοποιείται και στη θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας. Η μοντελουκάστη μπορεί να χορηγηθεί από το στόμα σχεδόν σε όλες τις ηλικιακές ομάδες των ασθματικών ασθενών (παιδιά 2-5 ετών: δισκίο 4 mg, παιδιά 6-14 ετών: δισκίο 5mg και άνω των 15 ετών: δισκίο 10mg). Η μοντελουκάστη παρέχει μια αποτελεσματική και καλά ανεκτή θεραπεία της φλεγμονής του αλλεργικού αεραγωγού σε ασθενείς με εποχιακή αλλεργική ρινίτιδα ή ολοετήσια αλλεργική ρινίτιδα χωρίς άσθμα, καθώς και σε ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα που συνδυάζεται με άσθμα. Ως μονοθεραπεία η μοντελουκάστη επιδεικνύει αποτελεσματικότητα παρόμοια με αυτή της λοραταδίνης, αλλά μικρότερη από αυτήν που προκαλούν τα τοπικά ενδορρινικά κορτικοστεροειδή, όπως η προπιονική φλουτικασόνη. Συγχορήγηση αντιλευκοτριενικού και άλλων αντιαλλεργικών φαρμάκων σε ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα Ο αποκλεισμός δύο βασικών χημικών μεσολαβητών της αλλεργικής φλεγμονής όπως είναι η ισταμίνη και τα λευκοτριένια αποτελεί λογική απόφαση αντιμετώπισης των αλλεργικών συμπτωμάτων από την ανώτερη και την κατώτερη αεροφόρα οδό. Η συγχορήγηση ενός αντιλευκοτριενικού (μοντελουκάστη) με ένα Η1-αντιισταμινικό έχει αποδειχθεί ότι πλεονεκτεί στην αντιμετώπιση, της αλλεργικής ρινίτιδας, όσο και σε ορισμένες περιπτώσεις άσθματος. Με αυτή την επιλογή μπορεί να αποφύγει ο ασθενής που πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα τη λήψη κορτικοστεροειδών από το στόμα, ή να περιορίσει τη χρήση εισπνεομένων κορτικοστεροειδών από τη μύτη και το στόμα. Αναφέρεται λοιπόν ότι η συνδυασμένη χορήγηση μοντελουκάστης και δεσλοραταδίνης ή λεβοσετιριζίνης είναι αποτελεσματικότερη από τη μονοθεραπεία με το καθένα χωριστά από τα παραπάνω φάρμακα. Από την άλλη πλευρά στα επίμονα αλλεργικά συμπτώματα που δεν υποχωρούν με μονοθεραπείες διαφόρων αντιαλλεργικών φαρμάκων δίδεται η δυνατότητα χορήγησης συνδυασμών τους. Έτσι στη ρινίτιδα και το άσθμα μπορεί να χορηγηθεί συνδυασμός μοντελουκάστης και εισπνεομένων κορτικοστεροειδών από τη μύτη και το στόμα, ή στους ασθενείς με αλλεργική δυσίατη αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να χορηγηθεί μοντελουκάστη με κάποιο τοπικό ενδορρινικό αντιισταμινικό, μοντελουκάστη με κάποιο ενδορρινικό τοπικό κορτικοστεροειδές ή μοντελουκάστη [singulair] μαζί με τα παραπάνω και χρωμογλυκικό δινάτριο. Μπορώ να πάρω περισσότερες από μία φαρμακευτική αγωγή; ΝΑΙ! Στην πραγματικότητα, για πολλούς ασθενείς με ιδιαίτερα κακή αλλεργία, χρειάζεται να λάβουν αντιισταμινκά, στεροειδές ρινικό σπρέι, Μοντελουκάστη(SINGULAIR), Αντιισταμινικό ρινικό εκνέφωμα, και να εκτελέσουν πλύσεις με φυσιολογικό ορό για να κρατήσουν τα συμπτώματά τους υπό έλεγχο. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν συνεργικά και δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Ο καλύτερος τρόπος για να σκεφτεί κανείς να πάρει όλα αυτά τα φάρμακα είναι συγκρίνοντάς τα με το στρατό: Αντιισταμινικό ρινικό εκνέφωμα: είναι η δύναμη του αέρα. Μοντελουκάστη (Singulair): είναι το ναυτικό. Ενδορρινικό κορτικοστεροειδές: είναι οι πεζοναύτες. Αντιισταμινικά: είναι ο στρατός. Φυσιολογικός ορός: είναι τα εργοστάσια που παράγουν στρατιωτικό υλικό. Αν και το καθένα προσπαθεί να πάρει τα συμπτώματά σας υπό έλεγχο, το κάνουν με διαφορετικούς μηχανισμούς που όταν λαμβάνονται μαζί, μπορεί να λειτουργήσουν ακόμη καλύτερα από ότι μόνα τους. Έτσι, χρησιμοποιώντας τον παρακάτω πίνακα, ο ασθενής μπορεί γενικά να λάβει ένα φάρμακο από κάθε στήλη ταυτόχρονα (αλλά όχι περισσότερο από ένα φάρμακο που περιέχεται μέσα σε μια στήλη, εκτός εάν οδηγίες του γιατρού σας είναι διαφορετικές). Για παράδειγμα (επισημαίνεται με BOLD ), ένας ασθενής μπορεί να επιλέξει να λάβει Xozal, Nasonex, Livostin, SINGULAIR, Nasalcrom, και αλατούχο ορό να ξεπλένει, όλα την ίδια στιγμή.
Νέες στρατηγικές φαρμακευτικής θεραπείας Οι νέα στρατηγικές για τη φαρμακευτική θεραπεία της αλλεργικής θεραπείας που είναι υπό έρευνα αφορούν τη ρύθμιση της παραγωγής και δράσης των κυτοκινών, όπως: 1) αναστολή ειδικής προφλεγμονώδους κυτοκίνης, 2) μονοκλωνικά αντισώματα κατά των κυτοκινών ή των υποδοχέων τους (π.χ. αντιΙL-5), 3) διαλυτοί υποδοχείς κυτοκινών (π.χ. υποδοχείς IL-4) - χορήγηση ειδικών αντι-φλεγμονωδών κυτοκινών, 5) ανταγωνιστής της κυτοκίνης Th2, και, 6) τροποποίηση της ανοσολογικής απόκρισης με τη μεταβολή της ισορροπίας Th1/Th2, με τη χρήση εμβολίου DNA Τροφές που πρέπει να αποφεύγετε αν είστε αλλεργικοί, ακόμη κι αν δεν είστε αλλεργικοί σε αυτές Πολλοί άνθρωποι νιώθουν έντονη φαγούρα ή κνίδωση στο στόμα κάθε φορά που τρώνε συγκεκριμένες τροφές, όπως πεπόνι, μήλο, κολοκυθάκια, ντομάτες, ακτινίδιο κ.α. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν το σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας και ίσως δεν το γνωρίζουν. Τα περισσότερα ήδη αλλεργιών εκδηλώνονται "χτυπώντας" το αναπνευστικό σύστημα ή με εξανθήματα στο σώμα. Το σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας είναι μια πάθηση λιγότερο γνωστή από τις υπόλοιπες, αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς, εμφανίζεται στο 1/3 των ανθρώπων. Ο καθένας από αυτούς έχει κάποια ξεχωριστή αντίδραση (φαγούρα στο στόμα, ενόχληση, κνίδωση) όταν καταναλώνει συγκεκριμένες τροφές. Όπως και με κάθε είδος αλλεργίας, έτσι και στο σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας, οι τροφές που πυροδοτούν αυτές τις αντιδράσεις μπορεί να είναι ξεχωριστές για κάθε άτομο. Τι συμβαίνει στο σύνδρομο στοματικής αλλεργίας Στην αλλεργική ρινίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιμετωπίζει τη γύρη ως ξένο εισβολέα. Έτσι ο οργανισμός ενεργοποιεί άμυνες όπως το φτάρνισμα, την καταρροή, τα υγρά μάτια και άλλα συμπτώματα για να απομακρύνει τον εισβολέα από το σώμα. Στο σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδράει με τον ίδιο τρόπο όταν επεξεργάζεται τις πρωτεΐνες που είναι παρόμοιες με εκείνες στην γύρη (ή σε άλλες αλλεργιογόνες ουσίες) και οι οποίες υπάρχουν σε διάφορα φρούτα ή λαχανικά. Αυτό ονομάζεται διασταυρούμενη αντιδραστικότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα είναι ήπια. Αλλά κάποιες φορές, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι ένα πρώιμο προειδοποιητικό σημάδι μιας σοβαρής ή ακόμα και απειλητικής για τη ζωή αλλεργικής αντίδρασης (αναφυλαξία). Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το 2% των ατόμων με σύνδρομο στοματικής αλλεργίας μπορεί να υποστεί αναφυλακτικό σοκ. Οι τροφές που πρέπει να προσέχετε Αλλεργία στην αμβροσία: Οι άνθρωποι που έχουν αλλεργία στην αμβροσία μπορεί να αντιδράσουν στο πεπόνι, το καρπούζι, τις ντομάτες, καθώς και στα κολοκυθάκια, τους ηλιόσπορους, τις πικραλίδες, το χαμομήλι και την echinacea. Αλλεργία στη γύρη: Τα άτομα με αλλεργία στη γύρη μπορεί να αντιδράσουν στα ακτινίδια, τα μήλα, τα αχλάδια, τα ροδάκινα, τα δαμάσκηνα, τον κόλιανδρο, τον μάραθο, τον μαϊντανό, το σέλινο, τα κεράσια, τα καρότα, τα φουντούκια και τα αμύγδαλα. Αλλεργία στο γρασίδι: Οι άνθρωποι με αλλεργία στο γρασίδι μπορεί να αντιδράσουν στα ροδάκινα, το σέλινο, τις ντομάτες, τα πεπόνια και τα πορτοκάλια. Αλλεργία στο λάτεξ: Τα άτομα με αλλεργία στο λάτεξ μπορεί να αντιδράσουν στις μπανάνες, το αβοκάντο, το ακτινίδιο, το κάστανο και την παπάγια. Υπάρχουν πολλά τρόφιμα που μπορούν να προκαλέσουν μια αύξηση στα συμπτώματα μιας προυπάρχουσας αλλεργίας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι είστε αλλεργικοί και σε τρόφιμα. Μόνο αν τρώτε μερικά από τα τρόφιμα που αναφέρονται παρακάτω και ξυπνήσετε το επόμενο πρωί με αυξημένα συμπτώματα αλλεργίας, ξέρετε ότι θα πρέπει να αποφύγετε αυτά τα τρόφιμα. Τροφές που πρέπει να αποφεύγετε αν είστε αλλεργικοί σε Μύκητες, ζιζάνια, και αγρωστώδη, ακόμη κι αν δεν είστε αλλεργικοί σε αυτές Τρόφιμα που περιέχουν μούχλα και αντιδρούν αθροιστικά με εισπνεόμενα αλλεργιογόνα μούχλας προκαλώντας αυξημένα συμπτώματα αλλεργίας. Μύκητες - Όλο το Έτος αποφύγετε τα παρακάτω:
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Όταν ο αριθμός των μυκήτων είναι υψηλός και τρώτε αυτά τα τρόφιμα μπορείτε να βρείτε έχετε χειρότερα συμπτώματα αλλεργίας, περισσότερη συμφόρηση, ρινική έκκριση, και πίεση των κόλπων. Όταν ο αριθμός των μυκήτων είναι χαμηλός, τότε μπορεί να είστε σε θέση να καταναλώσετε αυτά τα τρόφιμα χωρίς επιπλέον συμπτώματα. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός? θα μπορούσε να υπάρχει μόνο ένα ή δύο τρόφιμα σε αυτόν τον κατάλογο που αυξάνουν τα συμπτώματά σας ή και καθόλου. Ζιζάνια - Άνοιξη & Φθινόπωρο αποφύγετε τα παρακάτω:
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Αποφύγετε αυτά τα τρόφιμα κατά τη διάρκεια της περιόδου υψηλής γυρεοφορίας ζιζανίων όπως επίσης και την προηγούμενη ημέρα, την ίδια ημέρα, και την επόμενη ημέρα μετά την ένεση ανοσοθεραπείας για την αλλεργία σας. Αγρωστώδη - Καλοκαίρι & Άνοιξη αποφύγετε τα παρακάτω:
Τα σιτηρά παρουσιάζουν διασταυρούμενη αντίδραση με τη γύρη των χόρτων (Αγρωστοδών), όταν καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της υψηλής ανθοφορίας των Αγρωστοδών ή όταν λαμβάνει χώρα μια ένεση αλλεργίας που περιλαμβάνει αλλεργιογόνο γρασίδι . Αυτό μπορεί να προκαλέσει αύξηση των αλλεργικών συμπτωμάτων ή αυξημένη τοπική αντίδραση στο σημείο της ενέσεως. ΕΙΣΗΓΗΣΗ: Αποφεύγετε να τρώτε πολύ ψωμί και δημητριακά κατά τη διάρκεια της σεζόν του γρασιδιού αλλα και γύρω από το χρόνο της ενέσεως για την αλλεργία. Αναφυλαξία Σημάδια & συμπτώματα
Κάνετε αδρεναλίνη αμέσως και στη συνέχεια μπορεί να κάνετε μια δεύτερη αν τα συμπτώματα συνεχίζονται και μετά από 5 λεπτά. Κατά τους χειμερινούς μήνες, μικρή μερίδα του πληθυσμού πλήττεται επίσης από ένα σχεδόν άγνωστο στο ευρύ κοινό πρόβλημα, με τους περισσότερους μάλιστα να μην αναγνωρίζουν πού οφείλονται τα συμπτώματα που τους ταλαιπωρούν. Η εμφάνιση εξανθημάτων στο δέρμα, το πρήξιμο και το φτάρνισμα είναι μερικά από τα τυπικά συμπτώματα της αλλεργίας στο κρύο. Αν και είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, η αλλεργία στο κρύο είναι υπαρκτή και πρέπει να αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη αγωγή. Όπως συμβαίνει με κάθε αλλεργία, ο οργανισμός αντιδρά στο αλλεργιογόνο –εν προκειμένω στις χαμηλές θερμοκρασίες– απελευθερώνοντας ισταμίνη. Η αλλεργική αντίδραση εκδηλώνεται κυρίως με την εμφάνιση δερματικών εξανθημάτων, την έκκριση δακρύων από τα μάτια, το φτάρνισμα, τη ζαλάδα και/ή τον πονοκέφαλο. Η λήψη φαρμακευτικής αγωγής (αντιισταμινικά) κρίνεται στην περίπτωση αυτή απαραίτητη για άμεση ανακούφιση από τα συμπτώματα. Μια πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι γιατροί όσον αφορά την αλλεργία στο κρύο είναι η επίσημη διάγνωσή της. Υπάρχουν ειδικά τεστ που αναγνωρίζουν την αλλεργία στα κατοικίδια ή τη γύρη, δεν ισχύει όμως το ίδιο όταν πρόκειται όμως για πιο ασυνήθιστα αλλεργιογόνα, όπως το κρύο. Η νέα ταξινόμηση της αλλεργικής ρινίτιδας Το 1999 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας καθιέρωσε τη νέα ταξινόμηση της αλλεργικής ρινίτιδας σύμφωνα με τις οδηγίες της ARIA (Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma) που θέλησε να δημιουργήσει τις ίδιες θεραπευτικές οδηγίες για την αλλεργική ρινίτιδα και το άσθμα, δεδομένου ότι το 80% των ασθματικών ασθενών πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα. Η αλλεργική ρινίτιδα διακρίνεται στη διαλείπουσα ή ευκαιριακή, όταν διαρ- κεί λιγότερο από 4 ημέρες την εβδομάδα ή συνολικά λιγότερο από 4 εβδομάδες, και στην εμμένουσα ή μόνιμη, όταν διαρκεί περισσότερο από 4 ημέρες την εβδομάδα ή συνολικά περισσότερο από 4 εβδομάδες. Η αλλεργική ρινίτιδα, τόσο η διαλείπουσα όσο και η εμμένουσα, μπορεί να είναι ήπιας μορφής, όταν δεν διαταράσσεται ο φυσιολογικός ύπνος, η καθημερινή δραστηριότητα, η φυσιολογική απόδοση στο σχολείο ή στην εργασία και δεν υπάρχουν ενοχλητικά συμπτώματα ή μπορεί να είναι μέτριας ή σοβαρής μορφής, όταν διαταράσσονται μία ή περισσότερες από τις παραπάνω δραστηριότητες και λειτουργίες και υπάρχουν ενοχλητικά συμπτώματα. Η αλλεργική ρινίτιδα χαρακτηρίζεται, επίσης, ως εποχιακή όταν οφείλεται σε εισπνεόμενα κυρίως αλλεργιογόνα που αφθονούν σε ορισμένες εποχές του έτους, όπως κατά την αρχή της άνοιξης, που υπάρχει η ανθοφορία δένδρων, θαμνοειδών και λουλουδιών, κατά το τέλος της άνοιξης και την αρχή του καλοκαιριού, που υπάρχει ανθοφορία και ανάπτυξη της πόας και των αγριόχορτων, κατά το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή του φθινοπώρου, που αφθονεί η ανάπτυξη των σπορομυκήτων. Η ετήσια αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται κυρίως σε αλλεργιογόνα της οικιακής σκόνης, και σε αλλεργιογόνα που προέρχονται από ζώα (σκύλος, γάτα, ποντικός, κουνέλι, άλογο κ.λπ.).
AKOMH ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ... Ο γιατρός έχει εκπαιδευτεί στη διερεύνηση και αντιμετώπιση του αλλεργικού ασθενούς. Ο γιατρός είναι μέλος των Εταιρειών. •Της Ελληνικής Ρινολογικής Εταιρείας
ΑΛΛΕΡΓΙΟΓΟΝΑ Τα αλλεργιογόνα είναι οι ουσίες, οι οποίες προκαλούν τις αλλεργίες. Οι κυριότερες κατηγορίες είναι τα αεροαλλεργιογόνα, τα τροφοαλλεργιογόνα, τα φάρμακα και τα δηλητήρια υμενοπτέρων. Τα αεροαλλεργιογόνα προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα και άσθμα. Είναι γύρεις, μύκητες, επιθήλια ζώων, ακάρεα οικιακής σκόνης. Οι κυριότερες γύρεις στον Ελλαδικό χώρο προέρχονται από τα αγρωστώδη, την παριετάρια (περδικάκι) και την ελιά. Σε μικρότερα ποσοστά μπορεί να προέρχονται από το χηνοπόδιο, πεντάνευρο, αρτεμισία, κυπαρίσσι, πεύκο, λεύκα, φουντουκιά, φτελιά, καρυδιά κτλ. Ιδιαίτερη μνεία χρήζουν η σημύδα και αμβροσία, που αποτελούν πηγές μείζονων αλλεργιογόνων στην Βόρεια-Κεντρική Ευρώπη και στις ΗΠΑ, χωρίς όμως να ενδημούν στη χώρα μας. Η ανθοφορία ποικίλει σε σχέση με τα δένδρα τα αγρωστώδη και τα ζιζάνια και για αυτό το λόγο η συχέτιση των θετικών αποτελεσμάτων των tests με τα συμπτώματα θέλει γνώση και αυτού του παράγοντα.
 Οι κυριότερες γύρεις στον Ελλαδικό χώρο  Αλλεργικές Δερματικές Δοκιμασίες Νυγμού (skin prick tests)Τα skin prick tests είναι μια σημαντική βασική εξέταση για τη διάγνωση των αλλεργικών παθήσεων. Είναι απλά, με χαμηλό κίνδυνο και είναι φθηνά. Η δοκιμή νυγμού του δέρματος είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη εξέταση για να αποδειχθεί ατοπία. Η ατοπία χαρακτηρίζεται από μια υπερδραστήρια ανοσολογική απόκριση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες και έχει μια ισχυρή γενετική συνιστώσα. Συνήθως εκδηλώνεται κλινικά με μία ή περισσότερες από τις χαρακτηριστικές διαταραχές, του άσθματος, του εκζέματος, ή της αλλεργικής ρινίτιδας. Το αποτέλεσμα του τεστ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καθοδηγήσει τη διαχείριση των ασθενών με άσθμα και αλλεργική ρινίτιδα, π.χ. απευαισθητοποίηση σε κάποιο αλλεργιογόνο, την απομάκρυνση κατοικίδιων ζώων από μια οικογένεια, την απομάκρυνση των χαλιών, και την αποφυγή ορισμένων τροφίμων. Είναι επίσης χρήσιμο σε ασθενείς με αλλεργία στο δηλητήριο μέλισσας και σφήκας, και στην οξεία κνίδωση, ειδικά αν εξετάζεται η ανοσοθεραπεία . Η δοκιμή νυγμού του δέρματος όμως γενικά δεν βοηθά στην έρευνα της ατοπικής δερματίτιδας, της χρόνιας κνίδωσης, του αγγειοοιδήματος, στις τροφικές δυσανεξίες, την ερπητοειδή δερματίτιδα , και σε μη ειδικά εξανθήματα. Είναι ο πλέον αξιόπιστος τρόπος για τη διάγνωση της αλλεργίας γενικά και σημαντικό όπλο στη διερεύνηση της χρόνιας ρινίτιδας που ταλαιπωρεί τους ασθενείς. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ανθρώπους όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών.  Παρακάτω είναι μια σύντομη περιγραφή για το πώς εκτελείται η δοκιμή:
Λανσέτα
Αν υπάρχει αλλεργία στο συγκεκριμένο αλλεργιογόνο κάποιας σταγόνας, μετά από λίγα λεπτά προκαλείται τοπική αντίδραση στο δέρμα, με φαγούρα, ερυθρότητα, και λευκωπή διόγκωση (πομφό), που μοιάζει με τσουκνιδιά. Οι αντιδράσεις αξιολογούνται από το βαθμό ερυθρότητας, οιδήματος και το μέγεθος του πομφού που παράγεται. Η αντίδραση μετράται σε χιλιοστά και συγκρίνεται με την (απαραίτητα) θετική αντίδραση της πρώτης σταγόνας που είναι η ισταμίνη, και χρησιμοποιείται ως θετικός μάρτυρας (μας μαρτυράει δηλ.πως ακριβώς αντιδρά το δέρμα όταν κάποιο τέστ είναι θετικό). Αν τυχόν έχει πάρει την τελευταία εβδομάδα αντιισταμινικά χάπια για παράδειγμα κάποιος ασθενής η πρώτη σταγόνα αποβαίνει αρνητική όπως και οι υπόλοιπες. Η δεύτερη σταγόνα είναι ο αρνητικός μάρτυρας και δεν περιέχει αλλεργιογόνο αλλά γλυκερίνη ή φυσιολογικό ορό και είναι πάντα αρνητική, σε περίπτωση δε που είναι θετική μαρτυρά ότι το δέρμα του αρρώστου είναι απλώς υπερευαίσθητο και κοκκινίζει σε κάθε
  Θετικό test Υπάρχουν δύο κλίμακες βαθμολόγησης που χρησιμοποιούνται, αλλά το μέγεθος του πομφού είναι η πιο ακριβής. Το μέγεθος του πομφού δεν υποδεικνύει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, αλλά μας δείχνει το βαθμό της ευαισθησίας στο αλλεργιογόνο.
Οι δερματικές δοκιμασίες αλλεργίας χρησιμοποιούνται ευρέως για τη διάγνωση των αλλεργιών όπως:
Είναι πιο αξιόπιστες από τις εξετάσεις αίματος για τον προσδιορισμό κοινών εισπνεόμενων (αερομεταφερόμενων) αλλεργιογόνων, όπως γύρη, σκόνη, μούχλα , και τρίχες κατοικίδιων ζώων. Σε γενικές γραμμές, η δοκιμασία νυγμού μπορεί να παρέχει επιβεβαιωτική ένδειξη, η διάγνωση όμως γίνεται με το ιστορικό του ασθενούς και την κλινική εξέταση. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που προκαλούν ψευδώς θετικά ή ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα:
Ενδοδερμική δοκιμή Κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμής, μια μικρή ποσότητα του διαλύματος του αλλεργιογόνου εγχέεται στο δέρμα. Η ενδοδερμική δοκιμή αλλεργίας μπορεί να γίνει όταν μια ουσία δεν προκαλεί αντίδραση στο τεστ νυγμού, αλλά εξακολουθεί να είναι ύποπτο ως αλλεργιογόνο για το συγκεκριμένο πρόσωπο. Η ενδοδερμική δοκιμασία είναι πιο ευαίσθητη από τη δοκιμή νυγμού του δέρματος, αλλά είναι πιο συχνά θετική σε άτομα που δεν έχουν συμπτώματα σε αυτό το αλλεργιογόνο ( ψευδώς θετικά αποτελέσματα). Κίνδυνοι από τις δερματικές δοκιμασίες Ο μείζων κίνδυνος με την δερματική δοκιμασία νυγμού ή την ενδοδερμική δοκιμασία είναι μια σοβαρή αλλεργική αντίδραση που ονομάζεται αναφυλαξία . Τα συμπτώματα μιας σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης περιλαμβάνουν κνησμό, συριγμό , οίδημα του προσώπου ή ολόκληρο το σώματος, αναπνευστικά προβλήματα, και χαμηλή πίεση του αίματος που μπορεί να οδηγήσει σε σοκ. Η αναφυλακτική αντίδραση μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή και είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση. Φροντίδα έκτακτης ανάγκης είναι πάντα απαραίτητη για μια αναφυλακτική αντίδραση, αλλά σοβαρή αλλεργική αντίδραση είναι σπάνια, ειδικά με τις δερματικές δοκιμασίες νυγμού. Οι δερματικές δοκιμασίες λοιπόν είναι γενικά ασφαλείς για ενήλικες και παιδιά όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, οι δερματικές δοκιμασίες δεν συνιστώνται. Προφυλάξεις - αντενδείξειςΜερικές φορές, οι δοκιμές του δέρματος δεν συνιστώνται. Ο γιατρός σας μπορεί να μη συστήσει δερματικές δοκιμασίες αλλεργίας, αν:
Οι εξετάσεις αίματος RAST κλπ (in vitro τεστ αντισωμάτων IgE) μπορεί να είναι χρήσιμες για όσους δεν θα πρέπει να υποβληθούν σε δερματική δοκιμασία. Οι εξετάσεις αίματος δεν γίνονται τόσο συχνά όσο οι δερματικές δοκιμασίες, επειδή είναι λιγότερο ευαίσθητες από τις δερματικές δοκιμασίες και επιπλέον είναι πιο ακριβές. Σε γενικές γραμμές, οι δερματικές δοκιμασίες αλλεργίας είναι πιο αξιόπιστες για τη διάγνωση των αλλεργιών σε αερομεταφερόμενες ουσίες, όπως η γύρη, το τρίχωμα κατοικίδιων ζώων και τα ακάρεα της σκόνης. Οι δοκιμές του δέρματος μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση των τροφικών αλλεργιών, αλλά επειδή οι τροφικές αλλεργίες μπορεί να είναι περίπλοκες, μπορεί να χρειαστούν πρόσθετες δοκιμές όπως και και εξετάσεις αίματος . Οι εξετάσεις αίματος χρησιμοποιούνται επίσης αν έχετε μια αλλεργία στο λατέξ. Οι εξετάσεις αίματος για τις αλλεργίες:
Φάρμακα που αναστέλλουν την εξέταση του δέρματος
Ανταγωνιστές υποδοχέων Η2: Διακοπή 12 ώρες πριν από τη δοκιμασία Axid ® Pepcid ® Tagamet ® Zantac ®
Άλλα GI φάρμακα Propulcid ® (Διακοπή το πρωί της δοκιμής) Reglan ® (Διακοπή το πρωί της δοκιμής) Compazine ® (Διακοπή πριν 72 ώρες)
Αντικαταθλιπτικά. Η καταστολή με αντικαταθλιπτικά είναι δοσοεξαρτώμενη και μπορεί να απαιτούν διακοπή από 2 ημέρες έως 3 εβδομάδες. Asendin ® Desyrel ® Doxepin ® Elavil ® Endep ® Etrafon ® Limbitrol ® Ludiomil ® Norpramin ® Pamelor ® Prozac ® Sinequan ® Tofranil ® Triavil ® Xanax ® Zoloft ®
Παράγοντες κατά του άγχους (απαιτούν διακοπή από 4 έως 7 ώρες πριν την δοκιμή) Atarax ® Vistaril ® Paxil ® Xanax ®
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Εάν ένας ασθενής έχει διακόψει τη φαρμακευτική αγωγή για τη συγκεκριμένη περίοδο που απαιτείται και η δερματική δοκιμασία ισταμίνης εξακολουθεί να είναι μικρότερη από 3 mm σε διάμετρο, διακόπτει τη φαρμακευτική αγωγή για τουλάχιστον επιπλέον 72 ώρες και επαναλάβετε την ισταμίνη. Εάν ο πομφός της ισταμίνης στη δερματική δοκιμασία συνεχίσει να είναι μικρότερος από 3 mm σε διάμετρο, περιμένουμε μια επιπλέον εβδομάδα και στη συνέχεια ελέγχουμε πάλι τον ασθενή. Γιατί γίνονται οι δοκιμές της αλλεργίας Οι δοκιμές της αλλεργίας γίνονται για να μάθουμε τις ουσίες (αλλεργιογόνα) που μπορεί να σας προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση. Αυτές οι πληροφορίες από τις δοκιμές της αλλεργίας θα βοηθήσουν το γιατρό σας να αναπτύξει ένα σχέδιο θεραπείας της αλλεργίας σας, που περιλαμβάνει, την αποφυγή των αλλεργιογόνων, ή και την ανοσοθεραπεία, και τα φάρμακα. Δερματικές δοκιμασίες Οι δερματικές δοκιμασίες μπορεί να γίνουν για:
Εξέταση αίματος Μια εξέταση αίματος μπορεί να γίνει αντί τις δερματικές δοκιμασίες νυγμού, αν ένα άτομο:
Κίνδυνοι και επιπλοκέςΗ πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια της δοκιμής του δέρματος, αν και σπάνια, είναι ελαφρό τοπικό πρήξιμο, κοκκινίλα, φαγούρα, και φυσσαλίδες (πομφοί). Οι πομφοί μπορεί να είναι πιο αισθητή κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες, αν και μπορεί να παραμείνουν για μια ημέρα ή δύο. Μια ελαφρά κρέμα κορτιζόνης μπορεί να βοηθήσει και να διευκολύνει την φαγούρα και την ερυθρότητα. Σπάνια, στις δερματικές δοκιμασίες αλλεργίας μπορεί να συμβεί μια σοβαρή, άμεση αλλεργική αντίδραση, έτσι είναι σημαντικό οι δερματικές δοκιμασίες να εκτελούνται από εκπαιδευμένο γιατρό και σε οργανωμένο εργαστήριο, με κατάλληλο εξοπλισμό και φάρμακα έκτακτης ανάγκης. Εάν αναπτύξετε σοβαρή αλλεργική αντίδραση στις επόμενες ημέρες μετά από μια δερματική δοκιμασία, καλέστε το γιατρό σας αμέσως.
Πιθανές επιδράσεις φαρμάκων στην δερματική δοκιμασία Ευρωπαϊκή Ακαδημία Αλλεργίας (1993)
1 Εξαρτάται από δοσολογία και η διάρκεια της θεραπείας (> 3 εβδομάδων). 2 Μια αναδρομική μελέτη δεν έδειξε καμία επίδραση της δερματικής αντίδρασης με 10-60 mg πρεδνιζόνης για 2 ή περισσότερα έτη. Αλλεργιογόνα αντιμετώπιση και πρόληψη
ΑΛΛΕΡΓΙΟΓΟΝΑ ΦΥΤΑ - ΓΥΡΕΙΣΣτη χώρα μας ευδοκιμούν περίπου 6.500 φυτικά είδη. Όμως, λιγότερα από 650 ενδιαφέρουν τους αλλεργιολόγους, γιατί μόνο αυτά γονιμοποιούνται με τη βοήθεια του ανέμου (ανεμόγαμα), σκορπώντας μπόλικη αλλεργιογόνο γύρη. •Aπό τα δέντρα, η ελιά έχει την ισχυρότερη αλλεργιογόνο γύρη. Aνθοφορεί το Mάιο. •Aκολουθεί το ζιζάνιο περδικάκι ή αγριοβασιλικός ή κολιτσιδόχορτο ή κολιτσάνι (στην Kρήτη) ή ζαροφλίκι (στη Mαγνησία) ή κολίκι (στη Σίφνο). •Kαι, τέλος, τα αγρωστώδη (χόρτα): δακτυλίς, ήρα, αλωπέκουρος, σιτάρι, αγρωστίς κ.ά. (Tα περισσότερα ανθοφορούν από το Mάρτιο μέχρι το τέλος Iουνίου.)  Οι κυριότερες γύρεις στον Ελλαδικό χώρο Οι γύρεις είναι αόρατα μικροσωματίδια μέσω των οποίων τα φυτά εξασφαλίζουν τον πολλαπλασιασμό τους. Αποτελούν σημαντικά αεροαλλεργιογόνα και προκαλούν κυρίως αλλεργική ρινίτιδα και βρογχικό άσθμα. Παράγονται σε τεράστιες ποσότητες και μεταφέρονται με τον αέρα ή μέσω εντόμων. Τα αλλεργιογόνα φυτά είναι εκείνα που δεν έχουν μεγάλα άνθη με έντονα χρώματα και αρώματα (η γύρη των οποίων διακινείται με τα έντομα) . Τα φυτά πρέπει να παράγουν μεγάλες ποσότητες μικρών γύρεων και να φύονται σε μεγάλες εκτάσεις για ικανό χρονικό διάστημα. Η γύρη της ελιάς μπορεί να ταξιδέψει περί τα 160 χλμ. από τον τόπο παραγωγής της, το πεύκο μερικές εκατοντάδες μέτρα ενώ το κάθε περδικάκι παράγει ανά εποχή περίπου 1.000.000 γύρεις. Απαιτούνται περίπου 100 γύρεις για την πυροδότηση των συμπτωμάτων στα ευαισθητοποιημένα άτομα. Η ανθοφορία τους ξεκινά τον Φεβρουάριο (κυπαρίσσι) , κορυφώνεται τον Απρίλιο-Μάιο (ελιά, περδικάκι) και τελειώνει σταδιακά στις αρχές του καλοκαιριού. Η αποφυγή των γύρεων είναι αδύνατη αλλά ο περιορισμός της έκθεσης σ' αυτές εφικτός. Η διάγνωση της ευαισθησίας στις γύρεις γίνεται με τη βοήθεια των αλλεργικών δερματικών δοκιμασιών δια νυγμού ( αλλεργικά tests ) , ενώ η απευαισθητοποίηση με εκχυλίσματα γύρεων είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.
ΠΡΟΛΗΨΗ ΑΠΟ ΑΛΛΕΡΓΙΟΓΟΝΑ ΦΥΤΑ - ΑΠΟΦΥΓΗ ΓΥΡΕΩΝ · Η πλήρης αποφυγή των γύρεων είναι σχεδόν αδύνατη. · Ορισμένες γύρεις είναι μεγάλες και βαριές (π.χ. του πεύκου) και για να δράσουν πρέπει τα δένδρα να είναι δίπλα στο σπίτι του ασθενή. · Αποφύγετε να περνάτε κάτω από τα δένδρα αυτά. · Τα παράθυρα πρέπει να είναι κλειστά κατά τη διάρκεια της ημέρας. · Η χρήση κλιματιστικών βοηθά ιδίως κατά τους ζεστούς μήνες του χρόνου. · Οταν οδηγείτε αυτοκίνητο, τα παράθυρα πρέπει να είναι κλειστά , το κλιματιστικό ανοικτό , όπως και η εσωτερική ανακύκλωση του αέρα. · Οδηγείτε δίκυκλο με το τζάμι του κράνους κατεβασμένο. · Μην απλώνετε ρούχα πριν τις 10:00 και να έχετε μαζέψει τα ρούχα πριν από τις 18:00 το απόγευμα όταν οι αέριες μάζες αρχίζουν να ψύχονται και οι γύρεις κατεβαίνουν προς την επιφάνεια της γης (άρα μπορεί να κολλήσουν πάνω στα καθαρά ρούχα) . · Αποφύγετε τις εκδρομές στη φύση κατά την περίοδο ανθοφορίας των φυτών στα οποία έχετε ευαισθητοποιηθεί. · Μην κυκλοφορείτε έξω όταν φυσάει. Η καλύτερη περίοδος είναι μετά από έντονη βροχή, όταν οι γύρεις έχουν ακουμπήσει στο έδαφος. · Προσπαθήστε να διατηρείτε τον κήπο σας καθαρό από ζιζάνια και άλλα παράσιτα που παράγουν μεγάλες ποσότητες γύρεων. · Χρησιμοποιείτε ειδική μάσκα , όταν πρέπει να ασχοληθείτε με κηπουρικές εργασίες. · Ο ασθενής που είναι ευαισθητοποιημένος σε γύρεις και ζει σε σπίτι με κήπο αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα σε σύγκριση με εκείνον που ζει σε διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης. · Οι κηπουρικές εργασίες εμφανίζουν ιδιαίτερη «επικινδυνότητα» κατά την περίοδο της ανθοφορίας και η ενασχόληση με τις εργασίες του κήπου πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερες προφυλάξεις..'Ετσι, ο αλλεργικός ασθενής πρέπει να χρησιμοποιεί ειδική μάσκα επαγγελματικού τύπου και να εργάζεται στον κήπο μετά τις 10:00 και μέχρι τις 18:00 (ώρες που οι γύρεις «ανεβαίνουν» και «κατεβαίνουν» στην ατμόσφαιρα με την κίνηση του αέρα) . Μπορεί επίσης να εξοντώσει τα ζιζάνια (και το περδικάκι) με τη βοήθεια ειδικών ζιζανιοκτόνων . · Οι γύρεις ταξιδεύουν πολλά χιλιόμετρα από τον τόπο παραγωγής τους και δεν είναι δυνατόν να αποφευχθούν. Ομως η ελαχιστοποίηση της έκθεσης είναι κάτι εφικτό. · Φυτά που είναι ιδιαίτερα αλλεργιογόνα, είναι το γκαζόν (π.χ. ποικιλία Bermuda) , η λεύκα, το κυπαρίσσι (και οι ποικιλίες του), το πεύκο, ο ευκάλυπτος, τα λυγούστρα, ο πλάτανος, η ελιά κ.α. · Ορισμένα από τα φυτά έχουν παρόμοια σύσταση γύρεων με αποτέλεσμα ο ασθενής να εκδηλώνει συμπτώματα όταν το φυτό στο οποίο γνωρίζει ότι έχει ευαισθητοποιηθεί απουσιάζει από το περιβάλλον του. Παράδειγμα είναι η σχέση της ελιάς και των λυγούστρων . · Σε αντίθεση με την κοινή άποψη ,τα φυτά που παράγουν μεγάλα άνθη με έντονα χρώματα ,όπως οι τριανταφυλλιές, η μανώλιες, οι ντάλιες κ.α., δεν είναι αλλεργιογόνα, γιατί η διακίνηση των γύρεων γίνεται με τη βοήθεια των εντόμων και όχι του ανέμου. · Φυτά ιδιαίτερα συνιστώμενα για τους ασθενείς με αναπνευστική αλλεργία είναι οι κάκτοι, τα παχύφυτα, τα αθάνατα, οι πασχαλιές κ.ά.
ΑΚΑΡΕΑ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΣΚΟΝΗΣΤα ακάρεα της οικιακής σκόνης είναι το βασικό αίτιο της αλλεργίας στη σκόνη, και τα κύρια στελέχη είναι το Dermatophagoides Pteronyssinus και το Dermatophagoides farinae. Είναι αόρατοι μικροοργανισμοί με οκτώ πόδια και τα περιττώματά τους όταν εισπνέονται, προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα καί / ή βρογχικό άσθμα. Τρέφονται με την πιτυρίδα (νεκρά κύτταρα) του ανθρώπου και θέλουν υγρασία για να αναπτυχθούν. Εκτιμάται ότι υπάρχουν 5.000 έως 15.000 ακάρεα ανά τετραγωνικό εκατοστό στρώματος.
Τα ακάρεα ζουν μέσα στα στρώματα, τα μαξιλάρια, τα χαλιά και τις μοκέτες ή στα παιδικά παιγνίδια (π.χ.αρκουδάκια). Επειδή υπάρχουν καθ' όλη τη διάρκεια του έτους τα συμπτώματα μπορεί να είναι συνεχή .Η διάγνωση της ευαισθητοποίησης γίνεται με τα αλλεργικά tests.
Η απευαισθητοποίηση ( ανοσοθεραπεία) στα ακάρεα είναι αποτελεσματική.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΑΡΕΑ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΣΚΟΝΗΣ · Πάντα ξεσκόνισμα με υγρό πανί. · 'Οχι φαγητά στο κρεβάτι. · Διατήρηση υγρασίας στο σπίτι σε επίπεδα κάτω του 40%. · Τακτικός αερισμός υπνοδωματίου. · Αλλαγή στρώματος , εάν είναι ηλικίας άνω των 5 ετών . · Πλύσιμο κλινοσκεπασμάτων στο πλυντήριο σε θερμοκρασία άνω των 60°C. · 'Οσα ρούχα δεν μπορούν να πλυθούν στο πλυντήριο , στέλνονται για στεγνό καθάρισμα. · Απομάκρυνση γεμιστών παιγνιδιών από το κρεβάτι του παιδιού π.χ. αρκουδάκια · Απομάκρυνση μόνιμων μοκετών ή χαλιών · Απομάκρυνση πουπουλένιων μαξιλαριών και παπλωμάτων (μπορεί να αναπτυχθούν μύκητες που χρησιμεύουν ως τροφή για τα ακάρεα). · Χρήση ειδικών ακαρεοκτόνων για το στρώμα και τα χαλιά σε μορφή αφρού, αεροζόλ ή υγρής σκόνης. · Χρήση ειδικού ακαρεοκτόνου για πλύσιμο στο πλυντήριο. · Χρήση ειδικών θηκών για τα στρώματα, τα μαξιλάρια και τα παπλώματα που δεν επιτρέπουν τη δίοδο των περιπωμάτων των ακάρεων . · Χρήση ηλεκτρικών σκουπών με ειδικά φίλτρα που παγιδεύουν τα ακάρεα και τα περιττώματά τους. · Αποφυγή εισόδου κατοικιδίων ζώων στα υπνοδωμάτια. ΜΥΚΗΤΕΣΟι μύκητες είναι φυτικοί οργανισμοί χωρίς χλωροφύλλη και πολλαπλασιάζονται μέσω αερομεταφερομένων σπορίων που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργική ρινίτιδα, βρογχικό άσθμα, βρογχοπνευμονική ασπεργίλλωση και πνευμονίτιδα εξ υπερευαισθησίας. Οι κυριότεροι μύκητες που προκαλούν την αλλεργική αντίδραση είναι ο Alternaria, Cladosporium, ο Penicillium, ο Fussarium ενώ ο Aspergillus αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση αφού σχετίζεται με τη Αλλεργική Βρογχοπνευμονική Ασπεργίλλωση κλινική οντότητα που χαρακτηρίζεται από βαρύ κατά κανόνα άσθμα, κεντρικές βρογχεκτασίες και έντονη ευαισθησία σε αυτό τον μύκητα. Για να αναπτυχθούν μύκητες στο σπίτι απαιτείται θερμοκρασία 18-24°C και υγρασία περίπου 60%.
Καθοριστικός παράγοντας είναι το νερό γι αυτό και αναπτύσσονται στα μπάνια και τις κουζίνες.
Οι πλέον αλλεργιογόνοι μύκητες είναι ο Alternaria (π.χ. οι μαύρες κηλίδες στις ντομάτες) , ο Cladosporium (π.χ. στα πλαίσια των παραθύρων) , ο Penicillium (η γνωστή μούχλα των τοίχων) και ο Aspergillus.
ΑΠΟΦΥΓΗ ΜΥΚΗΤΩΝ · Οι μύκητες βρίσκονται στην ατμόσφαιρα σε αριθμούς συχνά μεγαλύτερους από εκείνους των γύρεων . · Αποφύγετε τα υγρά μέρη το Φθινόπωρο και τον Χειμώνα. · Οι μύκητες αναπτύσσονται εκεί όπου σαπίζουν φύλλα και χόρτα, σε θερμοκήπια, ψυγεία, αρτοποιεία, υπόγεια ή κελάρια , αλλά και την κουζίνα και το μπάνιο. · Καθαρίζετε τακτικά την κουρτίνα του μπάνιου και ελέγχετε τα ντουλάπια κάτω από τον νεροχύτη της κουζίνας. · Φροντίστε να μην υπάρχουν εστίες νερού και διαρροές μέσα στο σπίτι. · Εάν υπάρχουν τοίχοι με μούχλα φροντίστε για την καταπολέμησή της με τα ειδικά υλικά που υπάρχουν στο εμπόριο. · Οταν τα παράθυρα είναι ανοικτά ,το επίπεδο των μυκήτων στο σπίτι είναι περίπου το 40% των επιπέδων στο εξωτερικό περιβάλλον . · Η θερμοκρασία στο σπίτι πρέπει να είναι κάτω των 18ο C και η υγρασία μικρότερη του 60%. · Μην αφήνετε τρόφιμα στο ψυγείο για μεγάλα χρονικά διαστήματα (τα μαύρα στίγματα πάνω στις ντομάτες είναι μύκητες) . · Καθαρίζετε τακτικά τα εσωτερικά τζάμια των παραθύρων ιδίως κατά τους χειμερινούς μήνες με την κεντρική θέρμανση σε λειτουργία.
Τα αλλεργιογόνα των κατοικίδιων ζώων υπάρχουν κατά κύριο λόγο στο σάλιο τους.Όταν τα ζώα καθαρίζουν τη γούνα τους μεταφέρουν τα αλλεργιογόνα στην επιφάνειά της και όταν το σάλιο στεγνώνει διασπείρεται στην ατμόσφαιρα. Τα αλλεργιογόνα της γάτας παραμένουν στον αέρα για αρκετές ώρες , ενώ συνδέονται με ηλεκτροστατικές δυνάμεις στους τοίχους του σπιτιού. 'Ετσι , ακόμη και να φύγει το ζώο από το σπίτι , τα αλλεργιογόνα του παραμένουν επί σειρά ετών. Η διάγνωση της ευαισθητοποίησης γίνεται με τα αλλεργικά tests , ενώ απευαισθητοποίηση εφαρμόζεται , όταν δεν μπορεί να απομακρυνθεί το ζώο ή για επαγγελματικούς λόγους (π.χ. ο ασθενής είναι κτηνίατρος) .Αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν και τα άλογα, τα χάμστερς, τα ποντίκια και τα παραγωγικά ζώα.
| 
 |
τσίμπημα (όπως στο δερμογραφισμό) ή υπάρχει υπερευαισθησία στο διαλυτικό των αλλεργιογόνων και μόνο. Στην περίπτωση αυτή οποιαδήποτε θετική σταγόνα δεν μπορεί να ληφθεί υπ όψιν γιατί δεν γνωρίζουμε αν είναι αντίδραση, απλή του δέρματος,του διαλυτικού, ή του αλλεργιογόνου. Στον δερμογραφισμό κοκκινίζουν όλες οι σταγόνες. Το αποτέλεσμα του τέστ διαβάζεται σε 15 με 20 λεπτά. H εξέταση είναι αξιόπιστη, εύκολη, φθηνή, απόλυτα ασφαλής(στα ειδικά κεντρα) και ανώδυνη ακόμη και σε μικρά παιδιά και δέν διαρκεί πάνω από μισή ώρα. Για τη σωστή ερμηνεία του τεστ αλλεργίας, λαμβάνεται πάντα υπόψη το ιστορικό και η κλινική εικόνα του ασθενούς.
