 | Έχετε βουλωμένη μύτη; Μπούκωμα ζάλη πονοκέφαλο και βλέννα;
Κατ αρχήν μην χρησιμοποιείτε σπρέι στη μύτη γιατί θα έχετε αντίθετα αποτελέσματα.
Μπορείτε να κάνετε εισπνοές πάνω σε βραστό νερό και να βάλετε φυσιολογικό ορό.
Επισκεφθείτε το γιατρό σας που θα βρει την αιτία που συνήθως αντιμετωπίζεται με επιτυχία.
 Η ρινική απόφραξη (μπούκωμα ή βούλωμα της μύτης) μπορεί να είναι οξεία, συνήθως από ένα κοινό κρυολόγημα (ιογενής ρινίτιδα ή συνάχι), ή χρόνια. Συνάχι ή κοινό κρυολόγημα ή ιογενής ρινίτιδα ή οξεία ρινοφαρυγγίτιδα Το συνάχι είναι μια ενοχλητική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από «μπούκωμα» και καταρροή. Μπορεί να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα (τσούξιμο, γαργάλημα, φαγούρα στη μύτη, φτέρνισμα, πυρετό, ενοχλήσεις στα αφτιά) και οφείλεται κυρίως είτε σε κοινό κρυολόγημα (ιογενής ρινίτιδα) είτε σε αλλεργική ρινίτιδα. Το συνάχι επειδή ο ασθενής αναγκάζεται να αναπνέει μόνο από το στόμα, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, όπως π.χ. ξηροστομία ή σκάσιμο των χειλιών, ενώ δεν είναι σπάνιο να οδηγήσει και σε φλεγμονή των ιγμορίων (ιγμορίτιδα). Η διαφορά ανάμεσα στις λοιμώξεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού βασίζεται κυρίως στην περιοχή εμφάνισης των συμπτωμάτων. Το κοινό κρυολόγημα προσβάλλει κυρίως τη μύτη, η φαρυγγίτιδα το λαιμό και η βρογχίτιδα τους πνεύμονες. Το κοινό κρυολόγημα χαρακτηρίζεται συχνά ως φλεγμονή της μύτης, ενώ μπορεί να προκαλέσει ως ένα βαθμό φλεγμονή και στο λαιμό. Το κοινό κρυολόγημα προκαλεί συνάχι, δακρύρροια («τρέχουν» τα μάτια και η μύτη), πονόλαιμο, βήχα και χαμηλό πυρετό (κάτω από 38). Η γρίπη είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, διότι προκαλεί πολύ βαρύτερο και σοβαρότερο σύνδρομο, με πολύ υψηλό πυρετό (μπορεί να φτάσει και το 40) και έντονες μυαλγίες. Η γρίπη είναι επίφοβη γιατί κάνει πολύ εύκολα επιπλοκές (βαριές πνευμονίες), και προκαλεί πολλούς θανάτους, ενώ το κρυολόγημα κανέναν. Υπάρχουν λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού στις οποίες συμπεριλαμβάνονται απλές ιώσεις, όπως το κοινό κρυολόγημα που εκδηλώνεται συνήθως με συνάχι, αλλά υπάρχουν και άλλες ιώσεις, όπως η γρίπη, η οποία είναι σοβαρότερη πάθηση και προκαλείται από τον ιό της γρίπης. Στη γρίπη έχουμε λιγότερο συνάχι, αλλά περισσότερη κακουχία και συχνά υψηλό πυρετό, βήχα και μερικές φορές δύσπνοια. Οι ενοχλήσεις της γρίπης έχουν μεγαλύτερη διάρκεια (μπορεί να κρατήσουν εφτά με δέκα ημέρες), σε αντίθεση με το κοινό κρυολόγημα, που είναι μια πάθηση ολίγων ημερών (μέχρι και τρεις ημέρες). Η γρίπη χρειάζεται προσοχή, γιατί συγκαταλέγεται, μαζί με την πνευμονία, στα δέκα συχνότερα αίτια θανάτου στο δυτικό κόσμο. Ο κρύος καιρός ευνοεί συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (μύτη, φάρυγγας, ιγμόρεια). Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μέχρι τα 75 μας χρόνια θα περάσουμε 200-250 κρυολογήματα κατά μέσο όρο. Οι ενήλικες εκδηλώνουν λοίμωξη του αναπνευστικού από καμία έως έξι φορές τον χρόνο και κατά μέσο όρο 3 φορές τον χρόνο, ενώ τα παιδιά 6-8 φορές ή έως και 12 φορές τον χρόνο. Το κοινό κρυολόγημα προκαλείται συνήθως από ρινοϊούς και είναι πιο μεταδοτικό τις 3 πρώτες μέρες των συμπτωμάτων. Μετά το πέρας των 3 ημερών η μεταδοτικότητά του μειώνεται κατά πολύ.
Όταν πρόκειται για κοινό κρυολόγημα, οι ενοχλήσεις εμφανίζονται τις περισσότερες φορές περίπου μία ημέρα μετά τη μετάδοση. Όταν όμως πρόκειται για γρίπη, χρειάζονται συνήθως περισσότερες ημέρες (τρεις έως πέντε). Το κρυολόγημα εκδηλώνεται συνήθως με αίσθημα κόπωσης, φτέρνισμα και πονοκέφαλο, τα οποία μετά από 2 ημέρες περίπου ακολουθούνται από επιπρόσθετα συμπτώματα όπως συνάχι και βήχα. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται συνήθως 2-3 ημέρες μετά την έναρξη της λοίμωξης. Συνήθως υποχωρούν μέσα σε 7-10 ημέρες, αλλά μπορούν να διαρκέσουν μέχρι και 3 εβδομάδες. Στο 35-40% των περιπτώσεων που αφορούν παιδιά, ο βήχας διαρκεί πάνω από δέκα ημέρες, ενώ στο 10% των περιπτώσεων υπερβαίνει τις 25 ημέρες. Υπάρχουν πάνω από 200 γνωστοί ιοί του κοινού κρυολογήματος και περιγράφονται συνεχώς νέα στελέχη. Κάθε φορά που αρρωσταίνουμε αναπτύσσουμε ανοσία μόνο στον έναν ιό που μας έχει προσβάλλει. Συνεπώς, μπορεί να αρρωσταίνουμε πολλές φορές κάθε χρόνο.
Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι αρρωσταίνουμε από το κρύο. Το μόνο, όμως, που μπορούμε να πάθουμε αν εκτεθούμε σε έντονο ψύχος χωρίς να υπάρχουν ιοί στο περιβάλλον είναι κρυοπαγήματα και όχι λοίμωξη. Στην πραγματικότητα, το κρύο καθαυτό δεν προκαλεί ούτε συνάχι ούτε πονόλαιμο ούτε βήχα ούτε πυρετό. Δημιουργεί, όμως, κατάλληλες συνθήκες για να «εγκατασταθούν» στον οργανισμό ιοί και να εκδηλωθούν κοινά κρυολογήματα και γρίπη. Συγκεκριμένα, με την πτώση της θερμοκρασίας ελαττώνεται η άμυνα του οργανισμού. Πρόκειται για ένα βιολογικό φαινόμενο που ονομάζεται ελάττωση της ανοσίας. Έτσι, ο οργανισμός γίνεται ευάλωτος στους ιούς που υπάρχουν γύρω του. Επιπλέον, με το κρύο οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε κλειστούς χώρους και συνεπώς εκτίθενται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ιών, αφού, λόγω του συγχρωτισμού, η μετάδοσή τους από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι ευκολότερη. Γι’ αυτό συνήθως αρρωσταίνουμε τις ημέρες εκείνες που υπάρχει πτώση της θερμοκρασίας. Το 2005, στο κολέγιο «Eccles» στη Βρετανία, παρατήρησαν ότι οι περισσότεροι φοιτητές ανέπτυσσαν κρυολογήματα όταν τα πόδια τους πάγωναν. Το πάγωμα οποιουδήποτε σημείου του σώματός μας προκαλεί ανακλαστική μείωση της αιματικής κυκλοφορίας στο ρινικό βλεννογόνο (ένα σημείο μεγάλης θερμικής απώλειας), γεγονός που ίσως μειώνει την άμυνά μας απέναντι σε ιούς. Όταν κάποιος έχει οξύ συνάχι και τα μάτια του «τρέχουν», πάσχει από ίωση. Συνεπώς δεν χρειάζεται αντιβιοτικό αλλά απλώς να φυσά συχνά τη μύτη του για να την καθαρίζει από τις εκκρίσεις και να πλένει τα χέρια σου για να μην κολλήσει τους άλλους. Οξύ συνάχι είναι, όταν επί τρεις μέρες «τρέχει νερό» η μύτη ενώ την τέταρτη «μπουκώνει» για μία-δυο μέρες και μετά αρχίζει να περνάει. Αν από την πέμπτη μέρα παρουσιασθούν πυώδεις εκκρίσεις (κίτρινες μύξες) και επιμείνουν για 7-10 μέρες, πιθανώς έχει παρουσιαστεί ως επιπλοκή ιγμορίτιδα, που θα χρειαστεί αντιβιοτικό. Το κοινό κρυολόγημα είναι γενικά ήπιο και φεύγει μόνο του με τα συμπτώματα να βελτιώνονται σε μία εβδομάδα. Οι σοβαρές επιπλοκές, εάν συμβούν, αφορούν περισσότερο τους πολύ ηλικιωμένους, τας πολύ μικρά παιδιά ή εκείνους που έχουν ανοσοκαταστολή (έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα). Μπορεί να λάβουν χώρα δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις οδηγώντας σε ιγμορίτιδα, φαρυγγίτιδα ή σε λοίμωξη του αυτιού. Υπολογίζεται ότι η ιγμορίτιδα λαμβάνει χώρα στο 8% των περιπτώσεων. Οι λοιμώξεις των αυτιών λαμβάνουν χώρα στο 30% των περιπτώσεων.
Διαφορική διάγνωση Αλλεργική ρινίτιδα Υγρή ή μπουκωμένη μύτη με φαγούρα (κνησμό) και φτερνίσματα, υγρά μάτια με κνησμό. Εκδηλώνεται άμεσα με την έκθεση στο αλλεργιογόνο και διαρκεί όσο η έκθεση στο αλλεργιογόνο. Κοινό κρυολόγημα Ιογενής λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Έχει ίδια συμπτώματα με την αλλεργική ρινίτιδα , αλλά μπορεί να εμφανιστεί και πονόλαιμος, πυρετός, μυϊκοί πόνοι. Εξελίσσεται σε λίγες μέρες και διαρκεί λίγες μέρες. Γρίπη Έχει ίδια συμπτώματα με το κοινό κρυολόγημα αλλά με ποιο έντονες μυαλγίες, ποιο υψηλό πυρετό και μεγαλύτερης διάρκειας. Η όλη κλινική εικόνα είναι ποιο βαριά και διαρκεί περισσότερο. Ιγμορίτιδα Αίσθημα πρηξίματος και πόνου στη μύτη, πρόσωπο, μέτωπο, μάτια και μάγουλα. Μπουκωμένη μύτη με παχιά κίτρινη, ή κιτρινοπράσινη μύξα. Άσχημη γεύση, αίσθημα οπισθορινικής έκκρισης, κακοσμία, πονεμένος λαιμός, βήχας, καταβολή, κόπωση, ενίοτε πυρετός. Η μπουκωμένη μύτη και ο βήχας προηγούνται, ίσως και δυο εβδομάδες, της ιγμορίτιδας. Η οξεία ιγμορίτιδα έχει συμπτώματα που διαρκούν λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες. Η χρόνια ιγμορίτιδα έχει συμπτώματα που διαρκούν τρεις μήνες ή και περισσότερο. Πίνακας: Διαφορική διάγνωση, Κρυολόγημα - γρίπη - ιγμορίτιδα
 Από το γιατρό μπορεί να γίνουν οι ακόλουθες διαγνωστικές εξετάσεις:
Θεραπεία Σήμερα δεν υπάρχουν φάρμακα ή φυτικές θεραπείες που να έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τη διάρκεια της λοίμωξης. Η θεραπεία περιλαμβάνει την παροχή ανακούφισης από τα συμπτώματα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την ανάπαυση, τη λήψη υγρών για τη διατήρηση της ενυδάτωσης και τις γαργάρες με ζεστό αλατόνερο. Μεγάλο μέρος του οφέλους από τη θεραπεία ωστόσο αποδίδεται στην επίδραση του εικονικού φαρμάκου. Οι θεραπείες που βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων περιλαμβάνουν τα φάρμακα για την απλή ανακούφιση του πόνου (αναλγητικά) και τη μείωση του πυρετού (αντυπυρετικά) όπως η ιβουπροφαίνη και η παρακεταμόλη. Στους ενήλικες, τα συμπτώματα της ρινικής καταρροής μπορούν να μειωθούν με αντιισταμινικά πρώτης γενιάς. Ωστόσο, τα αντιισταμινικά πρώτης γενιάς συνδέονται με παρενέργειες όπως η υπνηλία. Άλλα αποσυμφορητικά όπως η ψευδοεφεδρίνη είναι επίσης αποτελεσματικά στους ενήλικες. Το ιπρατρόπιο σε ρινικό σπρέι μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της ρινικής καταρροής, αλλά έχει ελάχιστη επίδραση στη ρινική απόφραξη (μπούκωμα). Τα αντισταμινικά δεύτερης γενιάς δεν φαίνονται να είναι αποτελεσματικά. Τα αποσυμφορητικά ρινικά σπρέι ανακουφίζουν αμέσως. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για μερικές μέρες αφού η χρήση τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εξασθενίζει τη δράση τους και προκαλεί εθισμό. Βουλωμένη (μπουκωμένη, φραγμένη) μύτη, κοινό κρυολόγημα (συνάχι), μωρού, βρέφους, παιδιούΜια βουλωμένη μύτη συνήθως προκαλείται από έναν ιό ή βακτήρια. Τα αίτια περιλαμβάνουν:
Η ρινική συμφόρηση τυπικά γίνεται καλά από μόνη της μέσα σε μία εβδομάδα. Η ρινική απόφραξη μπορεί επίσης να προκληθεί από:
Αν και τα αντισώματά σας βοηθούν στην προστασία του μωρού σας μέχρι τον 6ο μήνα της ζωής του, εφόσον το θηλάζετε, παρ’ όλα αυτά, το μωρό είναι ακόμη εκτεθειμένο και «ευάλωτο» στο κοινό κρυολόγημα. Μέχρι τη στιγμή που το ανοσοποιητικό του σύστημα θα αναπτυχθεί πλήρως, τα συμπτώματά του όταν εκτεθεί σε διάφορους ιούς μπορεί να είναι πιο σοβαρά από αυτά των μεγαλύτερων παιδιών και των ενηλίκων. Η κοιλίτσα του μπορεί να αντιδράσει άσχημα και μην εκπλαγείτε αν το μωρό σας κάνει εμετό ή έχει διάρροια. Η υπερβολική παραγωγή βλέννας μπορεί να ερεθίσει το στομάχι του και να αντιδράσει. Η μόλυνση από τον ιό μπορεί να οδηγήσει σε βρογχιολίτιδα ή βρογχίτιδα (μόλυνση του κατώτερου αναπνευστικού) ή και πνευμονία. Η μόλυνση από τον ιό προκαλεί αγγειοδιαστολή και υπεραιμία, έτσι ο βλεννογόνος της μύτης του μωρού διογκώνεται και αυξάνεται η παραγωγή βλέννας, με αποτέλεσμα να βουλώνουν οι μικροσκοπικοί αεραγωγοί της μυτούλας του. Ειδικά το βράδυ που είναι ξαπλωμένο η φλεβική στάση αυξάνει την υπεραιμία, οι δε μύξες συσσωρεύονται στο πίσω μέρος της μύτης και προς το φάρυγγα με αποτέλεσμα το πρόβλημα να είναι πιο έντονο. Επειδή οι ρινικές θαλάμες (οδοί) των βρεφών είναι πολύ μικρές, μπορεί ακόμα και με την παραμικρή βλέννα ή οίδημα από την μόλυνση, να φράξουν κάνοντας την αναπνοή δύσκολη . Ένα µωρό µε βουλωµένη µύτη, δυσκολεύεται να αναπνεύσει, κλαίει και δεν κοιµάται καλά. Επίσης, δυσκολεύεται πολύ να θηλάσει ή να πιει από το µπιµπερό, αφού χρειάζεται το στόµα του για να αναπνεύσει. Η ρινική συµφόρηση σε ένα µωρό, μπορεί να περιορίσει τους μικροσκοπικούς αεραγωγούς του κάνοντας την αναπνοή δύσκολη και µπορεί ακόµη και να απειλήσει τη ζωή του. Ειδικότερα τα πολύ μωρά επειδή αναπνέουν μόνο με τη μύτη και δεν έχουν μάθει ακόμη να αναπνέουν με το στόμα, όταν η μύτη τους είναι βουλωμένη νιώθουν μεγάλη δυσφορία και μπορεί να κάνουν δύσπνοια. Σύμφωνα με ιατρικές στατιστικές, τα περισσότερα μωρά κρυολογούν περίπου έξι φορές πριν τα πρώτα τους γενέθλια. Ο λόγος είναι ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν λειτουργεί ακόμα καλά, και έτσι είναι πιο επιρρεπή στα κρυολογήματα. Προσοχή όμως! Αν το μωρό σας είναι κάτω των 3 μηνών, πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας στο πρώτο σημάδι ασθένειας, γιατί το ανοσοποιητικό του νεογέννητου χρειάζεται περίπου 3 μήνες για να ωριμάσει και να αντιμετωπίσει τις ασθένειες. Τα κρυολογήματα προκύπτουν κυρίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, γιατί τότε εξαπλώνονται ευκολότερα οι ιοί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι τους, δεν αερίζουν επαρκώς το χώρο τους, οπότε οι ιοί και τα μικρόβια δεν απομακρύνονται από το χώρο του σπιτιού και μεταφέρονται εύκολα από τον ένα άνθρωπο στον άλλο.
Μπορείτε, επίσης, να ελέγξετε το χρώμα των βλεννών που βγάζει από τη μύτη του. Αν αλλάξει από διάφανο προς κίτρινο ή πράσινο, τότε το μωρό σας έχει κρυολογήσει. Αν παραμείνει διάφανο για πολλές ημέρες και χωρίς πυρετό τότε μάλλον έχει αλλεργική ρινίτιδα. Διαυγείς βλέννες κάνει και η αγγειοκινητική ρινίτιδα που οφείλεται σε υπερευαισθησία του βλεννογόνου της μύτης σε αλλαγές της θερμοκρασίας του σώματος και του περιβάλλοντος, όπως ευαισθησία στον αέρα και στο κρύο ή ακόμα και στον καπνό του τσιγάρου. Από το γιατρό μπορεί να ζητηθούν οι ακόλουθες διαγνωστικές δοκιμασίες:
Κοινό κρυολόγημα ή γρίπη; Το κοινό κρυολόγημα είναι και η συνηθέστερη λοίμωξη, την οποία πολύ συχνά μπερδεύουμε με τη γρίπη. Το κοινό κρυολόγημα παρουσιάζει έξαρση κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, και χαρακτηρίζεται από ρινική καταρροή, δακρύρροια, φτέρνισμα, βήχα, αίσθημα αδυναμίας και από χαμηλό πυρετό. Παρόμοια είναι και τα συμπτώματα της γρίπης, που είναι όμως είναι πιο βαριά λοίμωξη. Μπορούμε, ενδεικτικά, ν’ αναφέρουμε ότι ενώ το κρυολόγημα αρχίζει βαθμιαία και συνοδεύεται από ήπιο πυρετό, μετά τις πρώτες 24 ώρες, η γρίπη αρχίζει απότομα και δημιουργεί πυρετό στο πρώτο 24ώρο. Επιπλέον, προκαλεί ανορεξία, έντονους πονοκεφάλους, πόνους στους μυς και στις αρθρώσεις, και εξάντληση. Το κοινό κρυολόγημα, αντιθέτως, είναι πιο ήπιο και δημιουργεί έντονη καταρροή, συνάχι δηλαδή, μπουκωμένη μύτη και πονόλαιμο. Κοινό κρυολόγημα ή αλλεργική ρινίτιδα; Μήπως δεν είναι ένα απλό κρυολόγημα και είναι κάτι άλλο; Μήπως η ρινική καταρροή δεν είναι συνάχι, αλλά αλλεργική ρινίτιδα; Είναι πολύ πιθανόν, ειδικά αν η άνοιξη έχει κάνει την εμφάνισή της. Η αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στη γύρη των λουλουδιών και είναι από τις πιο συχνές αλλεργικές εκδηλώσεις στα παιδιά. Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν όλα ή κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα: συνάχι, «μπουκωμένη» μύτη, φτέρνισμα,τρώει η μύτη(φαγούρισμα), πονοκέφαλο, ξηρό βήχα, ενώ παράλληλα μπορεί να εμφανιστεί και αλλεργική επιπεφυκίτιδα. Μπορείτε, να ελέγξετε το χρώμα των βλεννών που βγάζει το παιδί σας από τη μύτη του. Αν αλλάξει από διάφανο προς κίτρινο ή πράσινο, τότε το μωρό σας έχει κρυολογήσει. Αν παραμείνει διάφανο για πολλές ημέρες και χωρίς πυρετό τότε μάλλον έχει αλλεργική ρινίτιδα. Διαυγείς βλέννες κάνει και η αγγειοκινητική ρινίτιδα που οφείλεται σε υπερευαισθησία του βλεννογόνου της μύτης σε αλλαγές της θερμοκρασίας του σώματος και του περιβάλλοντος, όπως ευαισθησία στον αέρα και στο κρύο ή ακόμα και στον καπνό του τσιγάρου. Πότε πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας;
Πρέπει να ενημερώνετε οπωσδήποτε το γιατρό:
Αντιμετώπιση θεραπεία της βουλωμένης μύτηςΔεν υπάρχει αιτιολογική θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν τρόποι να ανακουφίσετε το μωρό σας από τα συμπτώματα του κρυολογήματος:Βρέφη και μικρά παιδιά Για νεογνά και βρέφη που δεν μπορούν να φυσήξουν τη μύτη τους:
Άλλες συμβουλές για να βοηθήσετε βρέφη και μικρά παιδιά, περιλαμβάνουν:
Μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες Τα φάρμακα που δεν απαιτούν ιατρική συνταγή μπορεί να βοηθήσουν μια συμφορημένη μύτη και να διευκολύνουν την αναπνοή.
Τα φάρμακα αυτά δεν αντιμετωπίζουν την υποκείμενη πάθηση αλλά το σύμπτωμα. Τα φάρμακα δεν είναι ο μόνος τρόπος για να ανακουφίσετε μια βουλωμένη μύτη ή τη ρινόρροια. Συχνά τα διαλύματα φυσιολογικού ορού είναι καλύτερα. Δοκιμάστε τα ακόλουθα βήματα για να αραιώσετε τη βλέννα, γεγονός που μπορεί να σας βοηθήσει να αναπνέετε ευκολότερα και να επαναφέρετε τις ρινικές εκκρίσεις στο φυσιολογικό:
Η συμφόρηση είναι συνήθως χειρότερη όταν είστε ξαπλωμένοι. Μείνετε όρθιοι ή τουλάχιστον ανυψώστε το κεφάλι. Τα φαρμακεία πωλούν αυτοκόλλητα που τοποθετούνται στη μύτη. Αυτά βοηθούν στη διεύρυνση των ρουθουνιών, κάνοντας την αναπνοή ευκολότερη. Η αποµάκρυνση της περίσσειας και της ξεραµένης βλέννης από τη µύτη του µωρού διευκολύνει την αναπνοή του και προλαµβάνει την επιδείνωση της υγείας του µε χειρότερες λοιµώξεις, όπως π.χ. η ωτίτιδα ή κάποια ρινική λοίµωξη. Φυσιολογικός ορός Ο φυσιολογικός ορός είναι ο πρώτος και καλύτερος τρόπος που θα σας προτείνει και ο γιατρός σας, ώστε να βοηθήσετε το μωράκι σας. Μπαίνοντας στα ρουθούνια του μωρού σας, βοηθάει στη ρευστοποίηση της βλέννας κι έτσι αυτή ρέει προς τα πίσω και την καταπίνει το μωράκι. Με το κεφαλάκι του μωρού ελαφρώς γερμένο πίσω, σπρώχνετε την ποσότητα του υγρού στο ρουθουνάκι του. Βάλτε λίγη βαζελίνη στα ρουθούνια της μύτης για να αποφύγετε τον ερεθισμό της περιοχής. Ίσως δεν το ενθουσιάσει η διαδικασία, αλλά είναι πολύ βοηθητικό για την υγεία του. Η πιο οικονομική επιλογή για τον φυσιολογικό ορό, ιδιαίτερα εάν κάνετε συχνή χρήση, π.χ. σε ένα κρύωμα ή σε αλλεργία, είναι να αγοράσετε τις τυπικές φιάλες ορού των 250ml, 500ml ή 1000ml και να χρησιμοποιείτε μια σύριγγα (χωρίς βελόνα, φυσικά) για να παίρνετε την ποσότητα ορού από τη φιάλη και να τη σπρώχνετε στο κάθε ρουθουνάκι του μωρού σας. Για μικρότερη κατανάλωση, υπάρχουν συσκευασίες με μικρές αμπούλες μιας δόσης, που κοστίζουν περισσότερο, αλλά είναι πιο πρακτικές και ιδιαίτερα όταν μετακινείστε ή όταν θέλετε να έχετε πάντα φυσιολογικό ορό στην τσαντούλα με τα απαραίτητα του μωρού. Επίσης, κυκλοφορούν στο εμπόριο συσκευασίες με φυσιολογικό ορό που χορηγούνται με σπρέι, κατάλληλης δύναμης για τη μικρή ηλικία του μωρού σας. Υπάρχουν ειδικά σπρέι που περιέχουν αποστειρωμένο, θαλασσινό νερό. Τα βάζετε στο ρουθούνι του μωρού, πατάτε το κουμπάκι και με συγκεκριμένη πίεση το νερό καθαρίζει τη μυτούλα του. Φυσιολογικό ορό συστήνεται να χρησιμοποιείτε επίσης πριν χρησιμοποιήσετε κάποια από τις παρακάτω μεθόδους, ώστε να έχει ρευστοποιηθεί καλά η βλέννα και να μπορέσετε να τη ρουφήξετε πιο εύκολα. Σύριγγα Βάλτε φυσιολογικό ορό στα ρουθούνια του, περιμένετε ένα λεπτό και μετά τραβήξτε τη βλέννα με τη βοήθεια παιδικής σύριγγας (χωρίς βελόνα, φυσικά). Ρινικός αποφρακτήρας (Πουάρ) Το πουάρ μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα φαρμακεία σε πολύ μικρό κόστος. Πρόκειται για μια μικρή «μπάλα» με χωνί, που εφαρμόζετε στο ρουθούνι του μωρού και ρουφάει τη μυξούλα προς τα έξω με την υποπίεση που δημιουργείται. Αν και δεν το συμπαθούν τα περισσότερα μωρά, είναι πολύ απλό, οικονομικό και αρκεί να το καθαρίζετε μετά από κάθε χρήση. Συσκευή αναρρόφησης Η πιο σύνθετη, αλλά και πιο ακριβή επιλογή είναι μια συσκευή αναρρόφησης, που μπορείτε να προμηθευτείτε από τα φαρμακεία. Αποτελείται από ένα σωληνάκι που στη μία άκρη του έχει ένα χωνί και φίλτρο και μπαίνει στο ρουθούνι του μωρού και στην άλλη άκρη του είναι το στόμιο από το οποίο ρουφάει η μαμά. Η μαμά ρουφάει από το σωλήνα και οι μυξούλες βγαίνουν από το ρουθούνι και παγιδεύονται στο ειδικό φίλτρο. Για τη συσκευή αυτή θα χρειαστεί να αγοράζετε ανταλλακτικά μιας χρήσης για το φίλτρο. Πότε να μιλήσετε με το γιατρό σας Καλέστε το γιατρό σας εάν εσείς ή το παιδί σας έχετε κάποιο από τα ακόλουθα:
Οι επιπλοκές του κρυολογήματος Αν ο βήχας του παιδιού σας, το φτάρνισμα και το μπούκωμα δεν καλυτερεύουν μετά από 7-10 μέρες ή αν βελτιωθεί η κατάστασή του και μετά πάλι επιδεινωθεί, μπορεί το παιδί να έχει κάτι πιο σοβαρό. Ας δούμε μερικές από τις πλέον σοβαρές επιπλοκές. Πνευμονία Εμφανίζεται όταν ο ιός του κοινού κρυολογήματος μπαίνει βαθιά στους πνεύμονες. Υποψιαστείτε την πνευμονία αν το παιδί ανεβάσει κι άλλο πυρετό μετά από μία εβδομάδα που είναι ήδη άρρωστο, αν ο βήχας του χειροτερέψει, αν όταν αναπνέει σφυρίζει ή αν έχει οποιοδήποτε πρόβλημα αναπνοής ή αν συμπεριφέρεται περίεργα. Η πνευμονία μπορεί να χτυπήσει σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά τα μωρά και τα παιδιά με πνευμονικές δυσλειτουργίες όπως το άσθμα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές. Λαρυγγίτιδα Στα μωρά και στα παιδιά ηλικία ενός έτους, ο ιός του κρυολογήματος μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στο λάρυγγα και στην τραχεία. Μια-δυο μέρες μετά το κρυολόγημα του παιδιού σας -συνήθως μόλις μερικές ώρες αφού το βάλετε για ύπνο τη νύχτα- θα ακούσετε κάτι περίεργους ήχους. Μπορεί να δυσκολεύεται να αναπνεύσει, να «σφυρίζει» και να κλαίει όταν βήχει. Τι πρέπει να κάνετε άμεσα; Να του κάνετε ζεστό μπάνιο και να καθίσετε μαζί στο γεμάτο ατμούς χώρο. Αν το παιδί σας δυσκολεύεται ακόμα να αναπνεύσει μετά από 10-20 λεπτά, τηλεφωνήστε στο γιατρό σας. Το μικρό μπορεί να χρειάζεται θεραπεία με στεροειδή ή επινεφρίνη για να μειωθεί η φλεγμονή της αναπνευστικής οδού. Μόλυνση στα αυτιά (ωτίτιδα) Αν το παιδί σας ρουφάει τη μύτη του για μερικές μέρες και μετά ξαφνικά παρουσιάσει πυρετό και δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια, να σκεφτείτε την μόλυνση στα αυτιά του. Τα κρυολογήματα προκαλούν γενικά φλεγμονές στις αναπνευστικές οδούς. Μπορούν να βουλώσουν τους μικροσκοπικούς σωλήνες που βοηθούν να περνά το υγρό στο εσωτερικό των αυτιών. Όταν το υγρό δεν κυκλοφορεί, τα βακτηρίδια εμφανίζονται, διατηρούνται και αναπτύσσονται. Οι μολύνσεις στα αυτιά μπορούν να θεραπευτούν με παρακεταμόλη καθώς και με αντιβίωση που θα σας δώσει ο γιατρός. Ευτυχώς, καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, μεγαλώνουν κι αυτοί οι σωλήνες. Οι συγκεκριμένες μολύνσεις παρουσιάζουν έξαρση στην ηλικία των 6 μηνών με 2 ετών. Πρόληψη Πώς να λιγοστέψετε τον αριθμό των κρυολογημάτων του μωρού σας
Πηγή http://umm.edu/health/medical/ency/articles/nasal-congestion Είναι απαραίτητα τα αντιβιοτικά;
Αντιβιοτικά μόνον όταν υπάρχει επιπλοκή ιώσεως, επιμένει ο πυρετός πάνω από 3-4 μέρες και τα συστήσει ο γιατρός. Δεν πρέπει να λαμβάνονται επειδή κάποιος βήχει πολύ ή έχει πυρετό, ούτε για να «προλάβει» κάποιος μια επιπλοκή. Η αντιβίωση, όχι μόνο δεν βοηθά αν έχετε ίωση του αναπνευστικού συστήματος, αλλά αντίθετα δημιουργεί και επιπλέον προβλήματα που σχετίζονται με ανεπιθύμητες ενέργειες, καθώς και με αύξηση της αντοχής των μικροβίων στα αντιβιοτικά. Η θεραπεία των απλών ιώσεων του αναπνευστικού συστήματος είναι συμπτωματική, δηλαδή πρέπει να αντιμετωπίσετε ένα-ένα τα συμπτώματα. Έτσι, αν έχετε πυρετό, θα πάρετε αντιπυρετικό, αν έχετε έντονο συνάχι, θα πάρετε αποσυμφορητικό κλπ. Αντιβίωση δίνεται μόνο αν η απλή ίωση εξελιχθεί σε δευτερογενή λοίμωξη, η οποία συχνότερα είναι βακτηριδιακή. Γενικά, οι ιώσεις του αναπνευστικού συστήματος δημιουργούν κατάλληλο έδαφος για να πάθει κάποιος και δεύτερη λοίμωξη. Αν οι ενοχλήσεις που έχετε επιμείνουν για περισσότερο από μία εβδομάδα, τότε πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό, γιατί μπορεί τελικά να έχετε περάσει σε αυτή τη δεύτερη φάση, οπότε και να χρειάζεστε αντιβίωση. Ο μόνος που μπορεί να κρίνει αν απαιτείται αντιβιοτικό ή όχι για μία λοίμωξη, είναι ο γιατρός.
Εμβόλιο
Το συχνό πλύσιμο χεριών μειώνει τη μετάδοση των ιών του κρυολογήματος. Αυτή η μέθοδος είναι πολύ πιο αποτελεσματική ιδίως στα παιδιά. Τα παιδιά μεταδίδουν ιούς πιο εύκολα από τους μεγάλους, επειδή σκουπίζουν τη μύτη με τα χέρια τους, τα οποία δεν πλένουν συχνά, κι επειδή έχουν περισσότερη σωματική επαφή με φίλους, γονείς κλπ. 
Από το 2010, υπάρχουν ανεπαρκείς αποδείξεις για τη σύσταση υπέρ ή κατά του μελιού. Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η λήψη συμπληρωμάτων ψευδάργυρου έχει αποτελέσματα στη μείωση του αριθμού των κρυολογημάτων που θα κολλήσει κάποιος. Τα συμπληρώματα του ψευδαργύρου μπορούν να μειώσουν τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των συμπτωμάτων όταν λαμβάνονται εντός 24 ωρών από την έναρξή τους. Η επίδραση της βιταμίνης C στο κοινό κρυολόγημα, παρόλο που έχει ερευνηθεί εκτενώς, είναι απογοητευτική. Η τακτική λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης C δε μειώνει τον κίνδυνο ή τη δριμύτητα του κοινού κρυολογήματος. Ωστόσο, η βιταμίνη C είναι πιθανό να μειώσει τη διάρκειά του. Οι αποδείξεις για τη χρησιμότητα της εχινάτσιας είναι ανεπαρκείς. Οι διαφορετικοί τύποι συμπληρωμάτων εχινάτσιας μπορεί να έχουν διαφορετική αποτελεσματικότητα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο δημιουργήθηκε το 1946 η Μονάδα του Κοινού Κρυολογήματος (CCU) και εκεί ανακαλύφθηκε ο ρινοϊός το 1956. Τη δεκαετία του 1970, η CCU επέδειξε ότι η θεραπεία με ιντερφερόνη κατά τη διάρκεια της φάσης επώασης της λοίμωξης από ρινοϊό παρείχε κάποια προστασία έναντι της ασθένειας. Η μονάδα έκλεισε το 1989, δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της έρευνας για τις παστίλιες γλυκονικού ψευδαργύρου στην πρόληψη και θεραπεία των κρυολογημάτων από ρινοϊό. Ο ψευδάργυρος ήταν η μόνη επιτυχημένη θεραπεία που αναπτύχθηκε στην ιστορία της CCU. • Ακολουθήστε μια ισορροπημένη διατροφή, ιδιαίτερα πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, που αποτελούν καλές πηγές της βιταμίνης C (πορτοκάλια, ακτινίδια, πιπεριές κλπ.), ώστε να ισχυροποιήσετε την άμυνα του οργανισμού σας. • Φροντίστε να εξασφαλίζετε καλό αερισμό των κλειστών χώρων στους οποίους βρίσκεστε. • Πλένετε καλά τα χέρια σας, καθώς έχει βρεθεί ότι το πλύσιμο των χεριών, μέσω των οποίων συχνά μεταφέρονται οι ιοί, βοηθά στην ελάττωση των λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος. Σύμφωνα με έρευνες, όσοι πλένουν συχνά τα χέρια τους πηγαίνουν λιγότερο στο γιατρό από ό,τι οι άλλοι. Οι ιοί της γρίπης και του κρυολογήματος μπορούν να επιβιώσουν αρκετές ώρες σε διάφορες επιφάνειες, όπως το τηλέφωνο, το πληκτρολόγιο του ηλεκτρονικού υπολογιστή, τα παιχνίδια, οι χειρολαβές κλπ. Γι’ αυτό έχει τόση σημασία να πλένετε τα χέρια σας και να μην αγγίζετε με αυτά το πρόσωπό σας, γιατί, αν ο ιός έχει κολλήσει στα δάχτυλά σας, εύκολα μπορείτε να τον εναποθέσετε στην αναπνευστική σας οδό, είτε αγγίζοντας τη μύτη σας είτε το στόμα σας. • Κρατάτε μια απόσταση «ασφαλείας» περίπου 50 εκατοστών όταν συζητάτε με άλλους, ώστε να αποφεύγετε τα σταγονίδια που μπορεί να σας μεταδώσουν ιούς. • Αποφεύγετε τις πολλές χειραψίες όταν υπάρχει έξαρση ιώσεων. Πώς να την «περάσετε» ελαφρά Αν, παρ’ όλες τις προσπάθειες που κάνατε, δεν καταφέρατε να τη «γλιτώσετε» και κρυολογήσατε, προσπαθήστε τουλάχιστον να την «περάσετε» ελαφρά. • Αποφεύγετε την υπερβολική κόπωση. • Πίνετε άφθονα υγρά, κυρίως φρεσκοστυμμένους χυμούς και ζεστά αφεψήματα. • Καταναλώνετε ζεστές δυναμωτικές σούπες (π.χ. κοτόσουπες, χορτόσουπες, κρεατόσουπες). • Κάνετε εισπνοές με ατμούς ευκαλύπτου, για να ελευθερώσετε τις αναπνευστικές οδούς. • Αποφεύγετε τα αντιπυρετικά όταν δεν έχετε υψηλό πυρετό. Ο πυρετός αποτελεί ένα χρήσιμο όπλο του οργανισμού για να πολεμήσει τα μικρόβια και τους ιούς. Αντιγριπικό και αντιπνευμονιοκοκκικό εμβόλιο
Η κορύφωση της εποχής της γρίπης στην Ελλάδα είναι στα τέλη Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου, συνεπώς δεν είναι αργά μέχρι και τότε για το αντιγριπικό εμβόλιο (η ανοσία αναπτύσσεται σε 10 μέρες). Τα δύο εμβόλια είναι ιδιαιτέρως σημαντικά για μικρούς και μεγάλους με χρόνια προβλήματα υγείας. Συχνές ερωτήσεις - απαντήσεις 1| Πότε κολλάει μια ίωση; Αν έρθετε σε επαφή με κάποιον που έχει ιογενή λοίμωξη, είναι πιο επικίνδυνο να κολλήσετε κι εσείς λίγες ώρες πριν... το μάθει κι ο ίδιος, δηλαδή πριν κάνουν την εμφάνισή τους τα κύρια συμπτώματα, καθώς επίσης και την πρώτη και δεύτερη ημέρα της εξέλιξης της ασθένειας. Μετά, μειώνεται η πιθανότητα της μετάδοσης, γιατί ο ιός στο μεταξύ αποδυναμώνεται. 2| Από τη στιγμή που θα κολλήσω ίωση, εκδηλώνονται αμέσως τα συμπτώματα; 3| Πόσες φορές το χρόνο μπορεί να κρυολογήσω; 4| Αν εκτεθώ σε περιβάλλον με ιούς, είναι δεδομένο ότι θα αρρωστήσω; Όχι απαραίτητα. Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το είδος και το φορτίο του ιού, καθώς και από την ιδιοσυγκρασία κάθε ατόμου. Κάποιοι άνθρωποι είναι ανθεκτικοί σε τέτοιες ιώσεις και κάποιοι άλλοι πιο ευάλωτοι. Μπορεί κάποιος να μην πάθει τίποτα, ένας άλλος να κολλήσει την ίωση και να την περάσει ελαφρά «στο πόδι» και κάποιος τρίτος πιο βαριά στο κρεβάτι. Έχουν βρεθεί ορισμένοι βιολογικοί λόγοι που σχετίζονται κυρίως με το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Υπάρχουν, όμως, και οι επιδημιολογικοί λόγοι. Η έκθεση σε τέτοιες λοιμώξεις διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανάλογα -για παράδειγμα- με το επάγγελμά του. Η παρουσία, επίσης, παιδιών στο σπίτι αυξάνει την πιθανότητα εκδήλωσης λοιμώξεων, κυρίως ιογενών. 5| Καπνίζω. Μήπως κινδυνεύω περισσότερο; 6| Το εμβόλιο της γρίπης με προστατεύει 100%; 7| Το αντιγριπικό εμβόλιο με καλύπτει και για κρυολόγημα; ΠΗΓΗ: Ελένη Γιαμαρέλλου, καθηγήτρια Παθολογίας & Λοιμώξεων, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας Ματθαίος Φαλάγγας, διευθυντής του Λοιμωξιολογικού Ιατρείου στο Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», αναπληρωτή καθηγητή Παθολογίας-Λοιμωξιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου «Tufts» (Βοστώνη, ΗΠΑ) Χρόνια ρινική απόφραξη (βούλωμα ή μπούκωμα της μύτης)Στην εποχή μας που όλα κινούνται πολύ γρήγορα, οι απαιτήσεις για ευεξία και ενέργεια, είναι πολύ υψηλές. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να αντιληφθούμε το ρόλο που παίζει η σωστή και ανεμπόδιστη αναπνοή από τη μύτη, μιας και αυτή είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες, για την σωστή οξυγόνωση του οργανισμού.
Η αναπνοή από τη μύτη είναι η μόνη φυσιολογική οδός αναπνοής ενώ η αναπνοή από το στόμα είναι καθαρά επικουρική δηλαδή τη χρησιμοποιούμε όταν λαχανιάζουμε, πνιγόμαστε ή περνάμε κάποιο κρυολόγημα. Η μύτη εκτός από την αίσθηση της όσφρησης, είναι όργανο που φιλτράρει από τα σωματίδια, καθαρίζει θερμαίνει και υγραίνει τον εισπνεόμενο αέρα.
Το εσωτερικό της είναι μία πολύπλοκη κατασκευή που καλύπτεται από βλεννογόνο με κροσσούς (που καθαρίζουν τη βλέννη), και χωρίζεται στα δύο με ένα χώρισμα από χόνδρο προς τα μπροστά και οστό προς τα πίσω, το διάφραγμα. Στα πλάγια υπάρχουν οι ρινικές κόγχες με ιστό πλούσιο σε αγγεία.
Όταν έχει κρύο, οι κόγχες διογκώνονται και η μύτη στενεύει. Έτσι, ο εισπνεόμενος αέρας περνάει πιο αργά, και η μύτη προλαβαίνει να τον ζεστάνει και να τον υγράνει. Αντίθετα, όταν έχει ζέστη, οι κόγχες μικραίνουν και ο αέρας περνάει πιο εύκολα. Αυτή η διαδικασία ελέγχεται από έναν αυτόματο μηχανισμό υπό την επίβλεψη του νευροφυτικού συστήματος.
Αυτόματος μηχανισμός ελέγχει επίσης μία άλλη λειτουργία, τον ρινικό κύκλο, κατά τον οποίο οι κόγχες της μίας πλευράς για 1 έως 4 ώρες είναι διογκωμένες ενώ της άλλης πλευράς είναι μικρές με το φαινόμενο να αντιστρέφεται τις επόμενες 1 έως 4 ώρες. Όταν κάποιος κοιμάται στο πλάι, είναι κλειστό το ρουθούνι που είναι προς τα κάτω στο μαξιλάρι, ενώ είναι ανοιχτό το πάνω, πράγμα απαραίτητο για να ανασαίνει.
Αρκετά συχνά αυτοί οι αυτόματοι μηχανισμοί απορρυθμίζονται, οι κόγχες πρήζονται χωρίς λόγο, ο αέρας δυσκολεύεται να περάσει και προκαλείται δυσκολία στην αναπνοή που γίνεται αντιληπτή σαν φράξιμο, βούλωμα, μπούκωμα και κλειστή μύτη.
Η χρόνια ρινική απόφραξη μπορεί να εκδηλώνεται μόνο κάποιες ώρες το 24ωρο, όπως το βράδυ, και να προκαλεί η να επιδεινώνει το ροχαλητό, είτε να συμβαίνει όλη την ημέρα, και να επηρεάζει την ποιότητα ζωής του αρρώστου.
Συχνά συμπτώματα είναι:
 αίτια χρόνιας ρινικής απόφραξης
ανατομικά αίτια ρινικής απόφραξης
· · ξένα σώματα, ρινόλιθοι
· · καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι Λειτουργικά αίτια ρινικής απόφραξης
· · Κάπνισμα · · Χρόνια ιγμορίτιδα - παραρινικολπίτιδα · · αλλεργίες
· · υπεραντιδραστικότητα - αγγειοκινητική ρινίτιδα
· · υπέρταση
· · φαρμακευτική ρινίτιδα από κατάχρηση σπρέι μύτης
· · αύξηση οιστρογόνων στην εφηβεία, εγκυμοσύνη και
αντισυλληπτικά χάπια
· · ανωμαλίες του θυρεοειδούς
Μελέτες έχουν δείξει σημαντική συσχέτιση μεταξύ των ατόμων που πάσχουν από χρόνια ιγμορίτιδα και τα άτομα που πάσχουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Βρέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία ότι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση μπορεί να είναι αρκετά σοβαρή, και σε ορισμένες περιπτώσεις να φθάσει τη ρινική ή ρινοφαρυγγική περιοχή, προκαλώντας ερεθισμό. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι η θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης ήταν αποτελεσματική στη θεραπεία της χρόνιας ιγμορίτιδας. Φάρμακα τύπου αναστολέα αντλίας πρωτονίων βελτιώνουν τουλάχιστον μερικά από τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας στους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους, και σε ορισμένους όλα.
Χρόνια ΡινίτιδαΤο φράξιμο της μύτης συνήθως οφείλεται σε χρόνια φλεγμονή, που λέγεται Χρόνια Ρινίτιδα.
Ορισμένες φορές το βούλωμα είναι τόσο έντονο που οδηγεί σε κατάχρηση αποσυμφορητικών σταγόνων και σπρέι που ανακουφίζουν μεν προσωρινά, αλλά όταν χρησιμοποιηθούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα προκαλούν εθισμό και φαρμακευτική ρινίτιδα.
Η χρόνια ρινίτιδα μπορεί να οφείλεται σε φλεγμονές όπως η ιγμορίτιδα, σε αλλεργίες, και σε υπερευαισθησία(υπεραντιδραστικότητα) του βλεννογόνου της μύτης, ο οποίος αντιδρά υπέρμετρα σε φυσικά ερεθίσματα, όπως η διαφορά θερμοκρασίας, υγρασίας, οι έντονες οσμές και οι ρύποι.
Η χρόνια ιγμορίτιδα και οι άλλες παραρινοκολπίτιδες προκαλούν πυώδεις εκκρίσεις, οίδημα και υπερτροφία του βλεννογόνου και των κογχών και ορισμένες φορές ρινικούς πολύποδες με αποτέλεσμα τη ρινική απόφραξη.
Η αλλεργική ρινίτιδα συνοδεύεται από φταρνίσματα έντονη ρινική συμφόρηση και άφθονες υδαρείς εκκρίσεις, λόγω οιδήματος του βλεννογόνου της μύτης από την αντίδρασή του σε διάφορες αλλεργιογόνες ουσίες στις οποίες είναι ευαίσθητος (αλλεργικός) ο ασθενής.
Η υπερευαισθησία και υπεραντιδραστικότητα του βλεννογόνου της μύτης σε φυσικά ερεθίσματα, συνοδεύεται από έντονη ρινική συμφόρηση λόγω αγγειοδιαστολής του ρινικού βλεννογόνου και των κογχών, που είναι πλούσια σε αγγεία, λέγεται δε και αγγειοκινητική ρινίτιδα. Στην αγγειοκινητική ρινίτιδα η υπερβολική αυτή αντίδραση συχνά είναι εκδήλωση απορρύθμισης του αυτόνομου νευρικού(νευροφυτικού) συστήματος, που ελέγχει τη λειτουργία του ρινικού βλεννογόνου.
Διάγνωση ρινίτιδαςΗ διάγνωση της χρόνιας ρινίτιδας θα γίνει από το ιστορικό, την ενδοσκόπηση, τις αλλεργικές δερματικές δοκιμασίες (prick tests) και πιθανώς αξονική τομογραφία.
Θεραπεία ρινίτιδαςΑν τα prick tests είναι θετικά, αποφεύγεται το υπεύθυνο αλλεργιογόνο, και επιπλέον δίδεται φαρμακευτική αγωγή, και αν αυτά τελικά δεν αποδώσουν γίνεται απευαισθητοποίηση. Η απευαισθητοποίηση (εμβόλια) συνήθως διαρκεί 3 με 4 χρόνια, και γίνεται πλέον σήμερα συνήθως με υπογλώσσιες σταγόνες (αναλόγως του αλλεργιογόνου) που τις παίρνει μόνος του ο ασθενής στο σπίτι. Σταδιακά και με αυξανόμενες δόσεις επιτυγχάνεται η αντοχή στο συγκεκριμένο αλλεργιογόνο και η απαλλαγή από την αλλεργία.
Εκτός της ανωτέρω ειδικής θεραπείας της αλλεργικής ρινίτιδος γενικά στην χρόνια ρινίτιδα δίνεται αντιφλεγμονώδης θεραπεία, καταρχήν με τοπικά κορτιζονούχα σπρέι, και στη συνέχεια με φάρμακα από το στόμα, αν χρειασθεί. Αν μετά 3μηνη θεραπεία δεν έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα πρέπει να προχωρήσουμε σε χειρουργική επέμβαση. Εκτός από τη χρόνια ρινίτιδα, η ρινική απόφραξη μπορεί να οφείλεται αρκετά συχνά στη συνυπάρχουσα σκολίωση του ρινικού διαφράγματος.
Τις περισσότερες φορές η αιτία της χρόνιας ρινικής απόφραξης είναι συνδυασμός ανατομικού προβλήματος (συνήθως σκολίωση ρινικού διαφράγματος) και λειτουργικής απόφραξης, (δηλαδή χρόνια ρινίτιδα). Η θεραπεία πρέπει να περιλαμβάνει αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων. Το στραβό διάφραγμα πρέπει να ευθειασθεί χειρουργικά, σε συνδυασμό με ελάττωση του όγκου των υπερτροφικών κογχών, αλλά όμως είναι επίσης απαραίτητο να γίνει διάγνωση και θεραπεία της ρινίτιδας. Μόνο έτσι θα έχουμε καλό αποτέλεσμα.
• Η εγχείρηση του ρινικού διαφράγματος σήμερα γίνεται με την πλαστική του διαφράγματος, την ευθείαση δηλαδή του χόνδρου και όχι την αφαίρεσή του όπως παλαιότερα. Γίνεται εύκολα και γρήγορα με παραμονή ωρών μόνο στην κλινική, χωρίς πόνο, πρήξιμο, και αιμορραγίες, ενώ δεν είναι πλέον απαραίτητος ο πωματισμός (μακριά γάζα) της μύτης, ο οποίος ήταν πάντα ο φόβος των αρρώστων. Πλέον σήμερα χρησιμοποιούμε ένα απορροφήσιμο ράμμα, το οποίο δεν χρειάζεται καν αφαίρεση.
• Διάφορες χειρουργικές επιλογές για την μείωση του όγκου των υπερτροφικών ρινικών κογχών και την ανακούφιση από την χρόνια ρινική απόφραξη είναι διαθέσιμες σήμερα, όπως η υποβλεννογόνια κογχοπλαστική, κογχοπλαστική με microdebridement, κρυοχειρουργική, λέιζερ, καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες, και κάταγμα με μετάθεση των κογχών προς τα έξω. Η καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες είναι μια ασφαλής και σχεδόν ανώδυνη τεχνική που μπορεί να επιλύσει την ρινική απόφραξη με ελάχιστη επίδραση στους γύρω ιστούς χωρίς να αλλάζει η δομή του ρινικού βλεννογόνου. Η πιο σύγχρονη είναι η κογχοπλαστική με microdebridement (χρήση ειδικής συσκευής μικροεκτομής shaver), η οποία μειώνει τον όγκο της κόγχης εσωτερικά μέσα από μία μικρή τομή χιλιοστών, χωρίς να πειράζει τον βλεννογόνο και τους κροσσούς.
Οι αιτίες λοιπόν που προκαλούν δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής δηλ. φράξιμο, βούλωμα, ή μπούκωμα της μύτης μπορούν σήμερα να αντιμετωπισθούν με επιτυχία. Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές έχουν μετατρέψει δύσκολες και παραδοσιακά επώδυνες επεμβάσεις σε εύκολες και σχετικά ανώδυνες διαδικασίες. Η μεγάλη αυτή μείωση της ταλαιπωρίας ωθεί πλέον πολλούς αρρώστους που δίσταζαν να επιλύσουν το πρόβλημά τους λόγω κακών αντίστοιχων εμπειριών φίλων και γνωστών, να προχωρήσουν στην επέμβαση που χρειάζονται, και να απαλλαγούν από το ενοχλητικό σύμπτωμα, που επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες και τον ύπνο τους και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής.  Πιο αναλυτικά....
Ρινικές κόγχες
Φυσιολογική κάτω ρινική κόγχη Οι κόγχες είναι μικρές κυλινδρικές μάζες ιστού με πολλά αγγεία που βρίσκονται στις δυο πλευρές του εσωτερικού της μύτης και ρυθμίζουν τη ροή του αέρα. Από τα κάτω προς τα πάνω της μύτης, υπάρχουν τρεις (μερικές φορές τέσσερις) κόγχες: η κάτω, η μέση και η άνω ρινική κόγχη (η τέταρτη, η ανώτατη κόγχη, δεν είναι παρούσα σε κάθε άτομο).
ανατομία κογχών
Η κάτω ρινική κόγχη παίζει το μεγαλύτερο ρόλο στην κατεύθυνση της ροής του αέρα, αλλά επίσης υγραίνει, θερμαίνει, και φιλτράρει τον αέρα που εισπνέουμε. Η μέση ρινική κόγχη προστατεύει κυρίως τα ιγμόρεια, ενώ η άνω προστατεύει κυρίως στον οσφρητικό βολβό, στον οποίο βρίσκονται οι υποδοχείς της όσφρησης σας.  Φυσιολογικές ρινικές κόγχες
Αερώδης κόγχη( Concha Bullosa) είναι μια κατάσταση όπου η μέση ρινική κόγχη είναι γεμάτη με αέρα και διευρυμένη σαν μπαλόνι. Όταν συμβαίνει αυτό, παρεμποδίζεται η ροή του αέρα προς το ιγμόρειο γιατί η κόγχη φράζει το στόμιο του. Αν τα στόμια κόλπων είναι αποκλεισμένα και ο αέρας δεν φθάνει σε αυτούς, μπορούν να συσσωρεύουν υγρό και να μολυνθούν.
 αερώδης κόγχη (concha bullosa).
Η διαφραγματική απόκλιση προκαλεί υπερτροφία των κογχών επειδή οι δομές στο εσωτερικό της μύτης έχουν την τάση να αυξάνονται, έτσι ώστε να γεμίσει ο κενός χώρος. Αν το διάφραγμα σας παρεκκλίνει της πορείας του, τότε δημιουργείται χώρος στη μια πλευρά που προκαλεί τις κόγχες να γίνουν μεγαλύτερες.Οι κόγχες τείνουν να είναι μικρότερες από την πλευρά της διαφραγματικής απόκλισης και μεγαλύτερες από την αντίθετη πλευρά από την απόκλιση.Ένας ασθενής με σκολίωση ρινικού διαφράγματος είναι πιθανό να έχει και τα δυο, και υπερτροφία κογχών και Αερώδη κόγχη( Concha Bullosa) .  σκολίωση ρινικού διαφράγματος Φυσιολογικές ρινικές κόγχες
Υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχώνΗ χρόνια υπερτροφική ρινίτιδα και η υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών που τη συνοδεύει είναι μια συχνή και επίμονη νόσος, που προκαλεί δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής με επίμονη συμπτωματολογία από την περιοχή της μύτης, των παραρρινίων κόλπων και ενίοτε του φάρυγγα.
 ρινικές κόγχες- στάδια υπερτοφίας
Αίτια:
Αυτά συντελούν σε σημαντικό βαθμό στην εμφάνιση αυτής της παθολογίας. Συμπτώματα:
Διάγνωση:
Η εξέταση από τη μύτη σας μπορεί να περιλαμβάνει ρινοσκόπηση και ενδοσκόπηση, μια απλή και ανώδυνη διαδικασία στην οποία ο γιατρός σας χρησιμοποιεί ένα μικροσκοπικό σωλήνα με μια κάμερα για να δει με λεπτομέρεια το εσωτερικό της μύτης. Μερικές φορές, αν η αιτία των συμπτωμάτων σας δεν μπορεί να προσδιοριστεί, μια αξονική τομογραφία (CT scan) μπορεί να είναι απαραίτητη για περισσότερες πληροφορίες. θεραπεία:
Στην περίπτωση αλλεργίας ή ερεθιστικών ουσιών η θεραπεία της υποκείμενης αιτίας μπορεί να μειώσει και να λύσει το πρόβλημα. Μακροπρόθεσμα, χρόνιο οίδημα μπορεί να καταστεί μη αναστρέψιμο και ανθεκτικό για θεραπεία, και να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση μείωσης της υπερτροφίας των κάτω ρινικών κογχών και, ενδεχομένως της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος. Η συντηρητική φαρμακευτική θεραπεία συχνά αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το πρόβλημα. Σε αποτυχία αυτής μετά από 3μηνη φαρμακευτική προσπάθεια, επιχειρείται χειρουργική αντιμετώπιση. Πάρα πολλές χειρουργικές θεραπευτικές τεχνικές χρησιμοποιήθηκαν τα τελευταία εκατό χρόνια, για την αντιμετώπιση της νόσου, με άλλοτε ικανοποιητικά αποτελέσματα και άλλοτε συχνές και ανεπιθύμητες επιπλοκές. Η αποτελεσματική επέμβαση μείωσης των κογχών μπορεί να είναι μια πρόκληση. Οι κάτω ρινικές κόγχες πρέπει να μειωθούν αρκετά σε όγκο για να ανακουφισθεί η ρινική απόφραξη σας και να αποκατασταθεί υγιής αναπνοή και αερισμός των κόλπων. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μην αφαιρεθεί πάρα πολύ από τις ρινικές κόγχες, ειδικά ο βλεννογόνος στην επιφάνεια των κογχών, επειδή εξυπηρετεί σημαντική λειτουργία κατά τη διαδικασία της αναπνοής. Από την ανατομία των κογχών εξηγείται ότι είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αναπνοή γιατί φιλτράρουν και υγροποιούν τον αέρα που αναπνέετε, καθώς και δημιουργούν την αίσθηση της ροής του αέρα από τη μύτη σας. Ο εγκέφαλός σας χρειάζεται τα ειδικά κύτταρα-δέκτες της ροής αέρα στην επιφάνεια του κάτω ρινικών κογχών για να αναγνωρίσει τον αέρα που διέρχεται από τη μύτη σας. Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά αν δεν είχε αυτούς τους υποδοχείς, ο εγκέφαλός σας θα αντιλαμβανόταν ότι ρινικές θαλάμες έχουν μπλοκαριστεί, ακόμη και αν οργανικά δεν συμβαίνει (μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο άδειας μύτης). Ο βλεννογόνος (η επένδυση της επιφάνειας των κογχών) είναι επίσης αναγκαίος, διότι εκκρίνει βλέννα που διατηρεί την υγρή μύτη και αποφεύγεται η ξηρότητα και οι κρούστες μετά την επέμβαση. Επιπλέον, αυτή η επένδυση περιέχει χιλιάδες κροσσούς, μικροσκοπικές τρίχες που σαρώνουν και απομακρύνουν τη βλέννα από τη μύτη και τα ιγμόρεια σας, και παγιδεύουν και καθαρίζουν τη βρωμιά και τα βακτηρίδια. Λόγω του συνδρόμου άδειας μύτης και της σημασίας της παραγωγής βλέννας από τους κροσσούς(βλεφαρίδες), υπήρξε μια έντονη τάση προς επιλεκτική μείωση των κογχών παρά από εκτεταμένη αφαίρεση, κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών. Ο γιατρός σας ενδεχομένως να επιλέξει και για σας την προβλεπόμενη επιλεκτική μείωση των κογχών, παρά την εκτεταμένη αφαίρεση.
Σε γενικές γραμμές, οι στόχοι της χειρουργικής επέμβασης των κογχών είναι οι εξής:
χειρουργικές θεραπευτικές τεχνικές
Η κογχοπηξία (επιλεκτική μείωση των κογχών) με τη χρήση ραδιοκυμάτων, κρυοπηξίας, διαθερμιών, υπερήχων, και ακτίνων λέιζερ σε αντιδιαστολή με την κλασσική κογχοτομή αποτελεί έναν εναλλακτικό ελκυστικό τρόπο χειρουργικής αποκατάστασης.
Υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών στα παιδιά Υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών στα παιδιά είναι συχνά αποτέλεσμα χρόνιας ρινίτιδας που οδηγεί στην ρινική συμφόρηση και ρινική απόφραξη, οι αλλεργίες και άλλα συχνά συμβάλλουν σε ερεθισμό, φλεγμονή, και διόγκωση των κογχών. Σε σύγκριση με τους ενήλικες, η μικρότερα ενδορινική ανατομία στα παιδιά μπορεί να κάνει την υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών ιδιαίτερα προβληματική. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η χρόνια ρινική απόφραξη μπορεί να οδηγήσει σε ροχαλητό, αναπνοή από το στόμα, ή άλλες επιπλοκές. Συντηρητική διαχείριση της υπερτροφίας των κάτω ρινικών κογχών στα παιδιά περιλαμβάνει τη χρήση τοπικών ρινικών σπρέι στεροειδών, αντιϊσταμινικά από του στόματος, η συστηματικώς αποσυμφορητικά, και ανοσοθεραπεία, αν ευθύνονται αλλεργίες. Όταν αποτυγχάνουν οι συντηρητικές θεραπείες, η χειρουργική μείωση των κάτω ρινικών κογχών πρέπει να εκτιμηθεί. Διάφορες χειρουργικές επιλογές για την ανακούφιση από την χρόνια ρινική απόφραξη είναι διαθέσιμες, συμπεριλαμβανομένης της κλασσικής κογχοτομής και της μερικής, υποβλεννογόνια εκτομή των κογχών, υποβλεννογόνια κογχοπλαστική,κογχοπλαστική με microdebridement, ηλεκτροκαυτηρίαση, κρυοχειρουργική, λέιζερ, καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες, και κάταγμα με μετάθεση των κογχών προς τα έξω. Αν και γενικά αποδεκτές για τη θεραπεία ενήλικων ασθενών, οι διαδικασίες αυτές έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν την ενδορρινική αρχιτεκτονική και καταστρέφουν τους υγιείς ιστούς, το οποίο θα πρέπει να αποφεύγεται σε παιδιατρικούς ασθενείς ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής στην αύξηση του προσώπου. Η καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες είναι μια ασφαλής και σχεδόν ανώδυνη τεχνική που μπορεί να επιλύσει την ρινική απόφραξη με ελάχιστη επίδραση στους ιστούς χωρίς να αλλάζει η δομή του ρινικού βλεννογόνου. Συχνά πραγματοποιείται ταυτόχρονα με την αμυγδαλεκτομή, ή την χειρουργική επέμβαση των αδενοειδών εκβλαστήσεων. Σε ποια παιδιά θα πρέπει να γίνει η μείωση των κογχών; Σε παιδιά με ρινική απόφραξη χωρίς υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων, για παράδειγμα, εκείνα με ιστορικό αλλεργικής ρινίτιδας ή μη αλλεργικής στα οποία η θεραπεία δεν ήταν αποτελεσματική στην ανακούφιση από την ρινική απόφραξη, ή σε εκείνα που είχαν υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων αλλά ακόμα επιμένει η ρινική συμφόρηση. Η μείωση των κογχών με καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες μπορεί να πραγματοποιηθεί ως μια αυτόνομη διαδικασία ή σε συνδυασμό με άλλες επεμβάσεις, όπως η χειρουργική επέμβαση αδενοειδών εκβλαστήσεων ή αμυγδαλεκτομή. Η μείωση μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί όταν οι γονείς δεν επιθυμούν να δίνουν στα παιδιά τους μακροχρόνια ρινικά στεροειδή και αντιισταμινικά. Πριν από τη χειρουργική επέμβαση, ο ωτορινολαρυγγολόγος θα παραγγείλει μία αξονική τομογραφία των κόλπων να αποκλείσει την ύπαρξη συνοδών νοσημάτων των κόλπων ή άλλα ανατομικά προβλήματα, τα οποία θα μπορούσαν να εξηγήσουν τα συμπτώματα της ρινικής απόφραξης. Οι περισσότεροι χειρουργοί προτιμούν τη μείωση στα παιδιά που είναι 3 ετών και άνω, δεδομένου ότι είναι δύσκολο να εντοπιστεί πραγματικά η αιτία σε μικρά παιδιά ηλικίας κάτω των 3 ετών με αλλεργίες, μια πιθανή αιτία της υπερτροφίας των κογχών. Επιπλέον, τα μικρότερα παιδιά συχνά έχουν άλλες, πιο συχνές αιτίες απόφραξης, όπως αδενοειδείς και / ή υπερτροφία των αμυγδαλών. Η μείωση προσφέρει άμεσα και διαρκή αποτελέσματα. Τι είναι η μείωση κάτω ρινικών κογχών με ραδιοσυχνότητες;
μείωση κογχών με ραδιοσυχνότητες πρίν μετά
Η μείωση με ραδιοσυχνότητες είναι μια μη θερμική διαδικασία που χρησιμοποιεί την ενέργεια της ραδιοσυχνότητας σε ένα αγώγιμο υλικό, όπως είναι ο φυσιολογικός ορός, γεγονός που οδηγεί σε μία στιβάδα ατμού (πλάσμα) των ιόντων νατρίου γύρω από τα ηλεκτρόδια. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, τα ιόντα σπάζουν τους μεσοκυττάριους δεσμούς και προκαλούν αποσύνθεση με μοριακή διάσπαση του ιστού, στο εσωτερικό των κάτω ρινικών κογχών, διατηρώντας παράλληλα ακέραιο τον περιβάλλοντα υγιή ιστό. Η τεχνική αυτή ελαχιστοποιεί τον πόνο κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης και επιταχύνει τη διαδικασία επούλωσης. Με τη μείωση με ραδιοσυχνότητες, οι χειρουργοί έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν σημαντικά τον όγκο των ιστών και άρα μεγαλύτερο μέρος των κογχών χωρίς να προκαλέσουν βλάβη γύρω στους ιστούς, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Δεδομένου ότι δεν συμβαίνει "κόψιμο" του ιστού , υπάρχει μικρή ή καθόλου αιμορραγία, και μετά την επέμβαση δεν υπάρχει ανάγκη πωματισμού(γάζας). Οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν στις κανονικές τους δραστηριότητες μέσα σε 24 ώρες ή λιγότερο και συνήθως δεν απαιτούνται παυσίπονα.
Σκολίωση ρινικού διαφράγματοςΤο ρινικό διάφραγμα είναι το τμήμα που στηρίζει εσωτερικά τη μύτη και χωρίζει τις ρινικές κοιλότητες. Όταν το διάφραγμα είναι στραβό, υπάρχει δηλαδή σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, ο ασθενής αισθάνεται ενοχλήσεις, με βασικότερη τη δυσκολία στην αναπνοή που τον αναγκάζει να αναπνέει από το στόμα. Tο διάφραγμα της μύτης είναι στραβό περίπου σε εννιά στους δέκα ανθρώπους. Οι περισσότεροι όμως δεν ταλαιπωρούνται από κάποιο σύμπτωμα και δεν το γνωρίζουν καν. Το διάφραγμα μπορεί να στραβώσει λόγω τραυματισμού, κατά τη διάρκεια του τοκετού ή λόγω συγγενών ανωμαλιών. Επιπτώσεις: -Ξηρή και βουλωμένη μύτη -Συχνοί πονοκέφαλοι -Ρινίτιδα -Ιγμορίτιδα -Δυσκολία στην αναπνοή -Ροχαλητό Αντιμετώπιση: Όταν το στραβό διάφραγμα δυσχεραίνει την καθημερινότητα, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα, όπως δυσκολία στην αναπνοή, έντονες κεφαλαλγίες, επίμονη ιγμορίτιδα, ρινορραγία, τότε η μοναδική λύση είναι αυτή του χειρουργείου. Η επέμβαση είναι σχετικά απλή και ο ασθενής δεν χρειάζεται να παραμείνει πάνω από λίγες ώρες έως ένα βράδυ το πολύ στο νοσοκομείο. Γίνεται με τοπική ή γενική αναισθησία και διαρκεί περίπου μία-μιάμιση ώρα. Τις περισσότερες φορές δεν έχει επιπλοκές. Αν εκτός από στραβό διάφραγμα έχετε και στραβή μύτη, την οποία θέλετε να διορθώσετε, μπορεί να γίνει την ίδια στιγμή και η αισθητική πλαστική επέμβαση της ρινοπλαστικής για την αποκατάστασή της. H διόρθωση του ρινικού διαφράγματος στα παιδιά γίνεται με επέμβαση μόνον όταν υπάρχει μεγάλη δυσκολία στην αναπνοή, καθώς πριν την ηλικία των 15-16 χρόνων δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως το διάφραγμα. περισσότερα.... Το ρινικό διάφραγμα είναι μια λεπτή πλάκα από οστά και χόνδρο που καλύπτεται και από τις δύο πλευρές με βλεννογόνο και χωρίζει τη ρινική κοιλότητα στα δύο ρουθούνια. Σκολίωση ρινικού διαφράγματος είναι το στράβωμα και η μετατόπιση του από τη μεσαία γραμμή και την κεντρική θέση, έτσι ώστε η μία ρινική κοιλότητα να είναι μικρότερη από την άλλη.
Αποκλίσεις του ρινικού διαφράγματος μπορεί να δημιουργηθούν κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης από δυσπλασία ή από τραύμα που οφείλεται σε μια πτώση, ή ένα χτύπημα στη μύτη. S=Διάφραγμα(σκολίωση δίκην S) IT=Κάτω ρινική κόγχη δεξιά S=Διάφραγμα(σκολίωση λόγω άκανθας) IT=Κάτω ρινική κόγχη αριστερά MT=Μέση ρινική κόγχη δεξιά IT=Κάτω ρινική κόγχη δεξιά SS=Διάφραγμα(σκολίωση λόγω άκανθας) - κεφαλαλγίες Συμπτώματα σκολίωσης ρινικού διαφράγματοςΑυτές οι αποκλίσεις είναι συχνές, και ως επί το πλείστον μικρές, δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα και δεν απαιτούν θεραπεία. Ωστόσο ορισμένες φορές, η διαφραγματική απόκλιση μπορεί να είναι αρκετά σοβαρή, ώστε να εμποδίζει τη διέλευση του αέρα μέσα από τα ρουθούνια, και να προκαλεί ρινική απόφραξη και δυσχέρεια ρινικής αναπνοής. Επίσης μπορεί να μπλοκάρει την κανονική ροή της βλέννας από τους κόλπους κατά τη διάρκεια ενός κρυολογήματος, και να παρεμποδίσει τη σωστή αποστράγγιση των μολυσμένων κόλπων. Η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος είναι αρκετά συχνή αλλά σπάνια προκαλεί επιπλοκές.
 Αυτή η απόφραξη μπορεί να προδιαθέτει τον ασθενή σε ρινίτιδα, ιγμορίτιδα , επίσταξη ή ρινορραγία (αιμορραγία από τη μύτη), και προβλήματα από τα αυτιά λόγω απόφραξης της ευσταχιανής σάλπιγγας. Λόγω της στοματικής αναπνοής ξεραίνεται ο φάρυγγας ιδίως κατά τον ύπνο, και προκαλούνται χρόνιες φαρυγγίτιδες.
Θεραπεία σκολίωσης ρινικού διαφράγματοςΗ θεραπεία της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος εξαρτάται από τα συμπτώματα του ασθενούς. Μπορεί να περιλαμβάνει αναλγητικά (παυσίπονα) για την ανακούφιση από πονοκεφάλους, αποσυμφορητικά (μόνο για λίγες ημέρες), αντιβιοτικά για την εξάλειψη κάποιας λοίμωξης, και διορθωτική χειρουργική επέμβαση για τα πιο επίμονα και ενοχλητικά συμπτώματα. Χειρουργική επέμβαση διαφράγματος χωρίς γάζεςΗ μοντέρνα διορθωτική χειρουργική επέμβαση πλέον σήμερα, γίνεται εύκολα και γρήγορα με παραμονή ωρών μόνο στην κλινική, χωρίς πόνο, πρήξιμο, και αιμορραγίες, ενώ δεν είναι πλέον απαραίτητος ο πωματισμός (μακριά γάζα) της μύτης, που ήταν πάντα ο φόβος των αρρώστων, γιατί πλέον σήμερα χρησιμοποιούμε ένα απορροφήσιμο ράμμα. Αποσκοπεί στην ευθείαση του ρινικού διαφράγματος, κυρίως με τομές του χόνδρου, ελάχιστη αφαίρεση, και την μετατόπιση του στο κέντρο, απαλλάσσοντας έτσι τον ασθενή από την ρινική απόφραξη, λέγεται δε πλαστική του ρινικού διαφράγματος.  Πριν Μετά
Η χειρουργική επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και διαρκεί μία ώρα περίπου.
Εμείς δεν βάζουμε πλέον τον παλιό κλασικό πωματισμό με τη μακριά γάζα στη μύτη, γιατί είναι επώδυνος. Αντί αυτού χρησιμοποιούμε ένα απορροφήσιμο ράμμα με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην ενοχλείται καθόλου και να ανασαίνει καλά από την πρώτη κιόλας ώρα. Αυτό μετέτρεψε την επέμβαση σε μία από τις πιό ανώδυνες, ενώ παλιά ήταν από τις πιό επώδυνες μετεγχειρητικά. Το ράμμα αυτό απορροφάται μόνο του και δεν χρειάζεται αφαίρεση. Χρησιμοποιούμε επίσης μία μεμβράνη- φύλλο από απορροφήσιμο υλικό pds για την αποκατάσταση και των πιο δύσκολων περιπτώσεων. Η τεχνική αυτή μας επιτρέπει να βγάλουμε όλο το διάφραγμα στο χειρουργικό τραπέζι, να του κάνουμε τομές και να το τεμαχίσουμε ώστε να ευθειασθεί, μετά να το τοποθετήσουμε ίσιο πλέον πάνω στο απορροφήσιμο υλικό, και να το ξαναβάλουμε μέσα στη μύτη, σίγουροι όντως ότι δεν θα ξαναστραβώσει αφού υποστηρίζεται από την μεμβράνη.
Κάνουμε δηλαδή στην κυριολεξία εξωσωματική διαφραγματοπλαστική. Εξωσωματική διαφραγματοπλαστική
 Μεμβράνη - φύλλο από απορροφήσιμο υλικό
Σήμερα πλέον όπως χειρουργούμε το διάφραγμα, με την ελάχιστη το δυνατόν αφαίρεση χόνδρου, δεν έχουμε καθίζηση της μύτης όπως παλιά.
Η επέμβαση μπορεί να συνδυασθεί με μείωση του όγκου των ρινικών κογχών και με ρινοπλαστική για την καλύτερη αισθητική εμφάνιση της μύτης.
Διάφορες χειρουργικές επιλογές για την μείωση του όγκου των υπερτροφικών ρινικών κογχών και την ανακούφιση από την χρόνια ρινική απόφραξη είναι διαθέσιμες σήμερα, όπως η υποβλεννογόνια κογχοπλαστική, κογχοπλαστική με microdebridement, κρυοχειρουργική, λέιζερ, καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες, και κάταγμα με μετάθεση των κογχών προς τα έξω. Η καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες είναι μια ασφαλής και σχεδόν ανώδυνη τεχνική που μπορεί να επιλύσει την ρινική απόφραξη με ελάχιστη επίδραση στους γύρω ιστούς χωρίς να αλλάζει η δομή του ρινικού βλεννογόνου. Η πιο σύγχρονη είναι η κογχοπλαστική με microdebridement (χρήση ειδικής συσκευής μικροεκτομής shaver), η οποία μειώνει τον όγκο της κόγχης εσωτερικά μέσα από μία μικρή τομή χιλιοστών, χωρίς να πειράζει τον βλεννογόνο και τους κροσσούς.
Οι αιτίες λοιπόν που προκαλούν δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής δηλ. φράξιμο, βούλωμα, ή μπούκωμα της μύτης μπορούν σήμερα να αντιμετωπισθούν με επιτυχία. Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές έχουν μετατρέψει δύσκολες και παραδοσιακά επώδυνες επεμβάσεις σε εύκολες και σχετικά ανώδυνες διαδικασίες. Η μεγάλη αυτή μείωση της ταλαιπωρίας ωθεί πλέον πολλούς αρρώστους που δίσταζαν να επιλύσουν το πρόβλημά τους λόγω κακών αντίστοιχων εμπειριών φίλων και γνωστών, να προχωρήσουν στην επέμβαση που χρειάζονται, και να απαλλαγούν από το ενοχλητικό σύμπτωμα, που επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες και τον ύπνο τους και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής. Οι χειρουργικές επιπλοκές είναι σχετικά σπάνιες, όμως υπάρχει η πιθανότητα αιμορραγίας ή λοίμωξης.
Οι ασθενείς δεν θα πρέπει να λαμβάνουν ασπιρίνη , ή οποιοδήποτε προϊόν που περιέχει ασπιρίνη, τις 10 τελευταίες μέρες πριν τη χειρουργική επέμβαση. Το ίδιο ισχύει για τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (όπως η ιβουπροφαίνη ή ναπροξένη ). .
Οι καπνιστές θα πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να σταματήσουν το κάπνισμα , ή τουλάχιστον να μειώσουν τον αριθμό των τσιγάρων. Αυτό θα συμβάλει στη μείωση της μετεγχειρητικής αιμορραγίας και του βήχα. Αν ξυπνήσερε άρρωστοι την ημέρα της χειρουργικής επέμβασης,ή έχετε πυρετό θα πρέπει να καλέσετε το γιατρό. Ερωτήσεις - απαντήσεις χειρουργικής επέμβασης ρινικού διαφράγματος.Τι είναι το ρινικό διάφραγμα; Είναι το διαχωριστικό τείχος μεταξύ των δύο ρουθουνιών. Είναι κατασκευασμένο από χόνδρο και κόκκαλο. Είναι καλυμμένο με μια μεμβράνη που ονομάζεται βλεννογόνος. Γιατί χρειάζομαι την εγχείρηση; Εάν έχετε δυσκολία στην αναπνοή επειδή το ρινικό σας διάφραγμα είναι στραβό. Μπορεί να οφείλεται σε ένα κτύπημα στη μύτη η μπορεί να γεννηθήκατε έτσι. Αυτό μπορεί να διορθωθεί με επέμβαση που ονομάζετε πλαστική ρινικού διαφράγματος. Θα αλλάξει το σχήμα της μύτης μου; Όχι εκτός εάν εσείς θέλετε κάποια αλλαγή στο εξωτερικό μέρος της μύτης σας.. Μπορεί να συμβεί κάτι σοβαρό; Σοβαρές επιπλοκές είναι πολύ σπάνιες. Πολύ σπάνια μπορεί να έχουμε αιμορραγία μετά την επέμβαση. Άλλες επιπλοκές είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Οι πονοκέφαλοι μου οφείλονται στο διάφραγμα μου; Όχι. Πόσο καιρό θα είμαι στο νοσοκομείο και πόσο θα απουσιάσω από την εργασία μου; Συνήθως η παραμονή στο νοσοκομείο είναι μια ημέρα και από την εργασία σας θα χρειαστεί να απουσιάσετε δύο εβδομάδες. Θα είμαι κοιμισμένος κατά την διάρκεια της επέμβασης; Ναι αυτό λέγετε γενική αναισθησία. Πώς γίνεται η επέμβαση; Μια τομή γίνεται στο εσωτερικό της μύτης και το στραβό μέρος του χόνδρου αφαιρείτε. Ακολούθως αφαιρούμε το στραβό κόκκαλο και ράβουμε τον βλεννογόνο στη μέση. Θα έχω γάζα στη μύτη μου μετά; Συνήθως δεν χρησιμοποιούμε γάζες για να κλείσουμε την μύτη .Πολύ σπάνια μπορεί να χρειαστεί να βάλουμε πωματισμό ο οποίος θα αφαιρεθεί το επόμενο πρωί. Υπάρχουν ράμματα; Ναι και είναι απορροφήσιμα οπότε δεν πρέπει να αφαιρεθούν. Τι θα αισθάνομαι μετά; Θα έχετε κάποια δυσφορία. Τις πρώτες ημέρες θα έχετε αίμα ή ροζ βλέννα Θα νοιώθετε την μύτη βουλωμένη την πρώτη εβδομάδα. Θα καθαρίσει εντελώς σε τρεις έως έξι εβδομάδες. Μπορεί να έχετε πονοκεφάλους ,δυσφορία στο μέτωπο για λίγες μέρες και μούδιασμα των δοντιών. Το μούδιασμα συνήθως υποχωρεί, αλλά μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες. Πιο αναλυτικά από την: Πλαστική ρινικού διαφράγματος και χειρουργική ρινικών κογχώνI. Βασικές αρχές πλαστικής ρινικού διαφράγματος Η χειρουργική επέμβαση πλαστικής ρινικού διαφράγματος πραγματοποιείται με σκοπό τον ευθειασμό ενός σκολιού (στραβό) ή παρεκκλίνοντος διαφράγματος. Το ρινικό διάφραγμα αποτελείται από χόνδρο και οστό και χωρίζει τη μύτη σε δύο κοιλότητες, τις ρινικές θαλάμες. Το ρινικό διάφραγμα μπορεί να είναι σκολιό εκ γενετής, ή μπορεί να έχει τραυματιστεί από προηγούμενη κάκωση της μύτης ή χειρουργική επέμβαση. Ένα στραβό διάφραγμα μπορεί να προκαλεί μερική ή ολική απόφραξη στη μία ή και τις δύο θαλάμες της μύτης, έτσι ώστε ο ασθενής να μην μπορεί να αναπνεύσει άνετα από τη μύτη. Ο πρωταρχικός σκοπός της εγχείρησης πλαστικής του ρινικού διαφράγματος είναι να βελτιώσει την ρινική αναπνοή. Μπορεί πάντως και να περιορίσει άλλα συμπτώματα όπως οι αυξημένες ρινικές εκκρίσεις, ο οπισθορρινικός κατάρρους, το αίσθημα πίεσης στους παραρρίνιους κόλπους, οι επανειλημμένες λοιμώξεις των παραρρινίων, ή οι διαταραχές στην αίσθηση της όσφρησης. Η πλαστική ρινικού διαφράγματος πραγματοποιείται συνήθως υπό γενική αναισθησία. Μέσω μιας τομής που γίνεται μέσα στο ρώθωνα, ο ιστός που καλύπτει το διάφραγμα ανασηκώνεται για να μπορέσει ο χειρουργός να δει άμεσα το χόνδρο και το οστό του διαφράγματος. Τα τμήματα χόνδρου και οστού που παρεκκλίνουν αφαιρούνται ή ευθειάζονται, αφήνοντας αρκετό χόνδρο και οστό ώστε να διατηρηθεί το σχήμα της μύτης. Η τομή ακολούθως κλείνει με ράμματα. Ο χειρουργός σας μπορεί να τοποθετήσει τεμάχια πλαστικού ή μικρούς νάρθηκες μέσα στη μύτη για να βοηθήσει το διάφραγμα να επουλωθεί ευθειασμένο και να μειώσει την πιθανότητα σχηματισμού ουλώδους ιστού μέσα στη μύτη. Σε μερικές περιπτώσεις, τεμάχια γάζας μπορεί να τοποθετηθούν μέσα στη μύτη για να αποτρέψουν πιθανή αιμορραγία. Ο χειρουργός σας θα σας ενημερώσει για το πότε οι νάρθηκες ή οι γάζες θα αφαιρεθούν. Ο χρόνος του χειρουργείου κυμαίνεται από μία ως δύο ώρες. Άλλες δομές της μύτης, που λέγονται ρινικές κόγχες, μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη ρινική αναπνοή. Οι ρινικές κόγχες λειτουργούν ως το φυσικό καλοριφέρ της μύτης, θερμαίνοντας και υγραίνοντας τον εισπνεόμενο αέρα, ώστε ψυχρός και ξηρός αέρας να μην φθάνει στους πνεύμονες. Οι ρινικές κόγχες λειτουργούν με το να διαθέτουν ένα πλούσιο δίκτυο από αιμοφόρα αγγεία, γεμάτα με ζεστό αίμα. Αυτό το δίκτυο μπορεί να διογκωθεί, προκαλώντας αύξηση του μεγέθους των κογχών και ρινική απόφραξη, όπως μπορεί να συμβεί σε λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού(κρυολόγημα ή γρίπη),λοιμώξεις των παραρρινίων κόλπων, αλλεργίες ή ακόμα και με την απλή κλίση του σώματος προς τα εμπρός. Για τη μεγιστοποίηση της βελτίωσης της ρινικής αναπνοής από την επέμβαση πλαστικής του ρινικού διαφράγματος, οι ρινικές κόγχες αντιμετωπίζονται ταυτόχρονα. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με χειρουργική αφαίρεση τμήματος της κόγχης, είτε με σμίκρυνση αυτής με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος(καυτηρίαση), ραδιοσυχνότητες ή laser. Ο χειρουργός σας θα συζητήσει μαζί σας, για το αν θα προβεί σε επέμβαση στις ρινικές κόγχες μαζί με την πλαστική του ρινικού διαφράγματος, καθώς και ποια μέθοδο θα χρησιμοποιήσει. II. Μετεγχειρητικά θέματα 1.Πόνος: Οι περισσότεροι ασθενείς βιώνουν μια κατάσταση αντίστοιχη με ένα σοβαρό κρυολόγημα, με ρινική συμφόρηση, ρινικές εκκρίσεις και πονοκέφαλο, για 1-2 εβδομάδες μετά το χειρουργείο. Ο πόνος είναι συνήθως ήπιος ως μέτριος σε βαρύτητα. Παυσίπονα μπορεί να χρειασθούν μέχρι και μία εβδομάδα μετά το χειρουργείο. Μία συνταγή θα σας δοθεί μετά το χειρουργείο. Παρακαλώ αποφύγετε παυσίπονα όπως η ασπιρίνη, που μπορούν να οδηγήσουν σε μετεγχειρητική αιμορραγία. 2.Αντιβιοτικά: Μετά το χειρουργείο οι κόλποι είναι πιθανό να γεμίσουν με αίμα και βλέννη. Για να προληφθεί μια σοβαρή λοίμωξη, συνήθως χορηγούνται αντιβιοτικά. Τα αντιβιοτικά θα πρέπει να λαμβάνονται για όσο σας συστήσει ο γιατρός σας. 3.Υγιεινή της ρινικής κοιλότητας: Αίμα και βλέννη μέσα στη μύτη καθώς και οι εσωτερικοί πωματισμοί μπορούν να στερεοποιηθούν προκαλώντας ρινική απόφραξη και να δυσκολεύουν την αναπνοή. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, ένα σπρέι φυσιολογικού ορού(διαθέσιμο σε κάθε φαρμακείο) ή έκπλυση με αλατόνερο πρέπει να χρησιμοποιηθεί, κάθε μία με δύο ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό θα βοηθήσει στη ρευστοποίηση και αποβολή των στερεοποιημένων εκκρίσεων. Η έκπλυση μπορεί αρχικά να οδηγεί σε αποβολή μεγάλης ποσότητας αίματος και στερεοποιημένης βλέννας. Αυτό είναι φυσιολογικό και η ποσότητα που αποβάλλεται θα πρέπει να μειώνεται κάθε μέρα. Η ρινική αναπνοή συνήθως βελτιώνεται σημαντικά μόλις αφαιρεθούν οι πωματισμοί. Μετά την αφαίρεσή τους, σπρέι φυσιολογικού ορού πρέπει να χρησιμοποιείται τουλάχιστον 4 φορές την ημέρα για 4 εβδομάδες και ακολούθως όσο χρειασθεί για τυχόν στερεοποιημένες βλέννες. Εκπλύσεις με σύριγγα συνήθως δεν είναι απαραίτητες σε αυτό το σημείο, αλλά μπορούν να συνεχισθούν, εάν χρειάζονται. 4.Δίαιτα: Κάποιοι ασθενείς παρουσιάζουν ήπια ναυτία ή ακόμη και έμετο για 1-2 ημέρες μετά τη λήψη γενικής αναισθησίας. Μόλις αυτό υποχωρήσει ο ασθενής μπορεί να λάβει κανονική δίαιτα. Είναι καλύτερο να αποφεύγονται ζεστά υγρά για τρεις με τέσσερεις ημέρες μετά το χειρουργείο, καθώς αυτό μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα αιμορραγίας. 5.Δραστηριότητες: Είναι καλύτερο να αποφεύγονται οι κοπιαστικές δραστηριότητες για περίπου δύο εβδομάδες μετά το χειρουργείο γιατί μπορεί να αυξήσουν την αρτηριακή πίεση, αυξάνοντας την πιθανότητα αιμορραγίας. Είναι επίσης καλύτερο να αποφεύγεται το φύσημα της μύτης. Σε περίπτωση ρινικής απόφραξης ή έκκρισης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιπλέον πλύσεις με φυσιολογικό όρο. Εάν νιώσετε την ανάγκη να φτερνισθείτε είναι καλύτερο αυτό να γίνει με το στόμα ανοιχτό. 6.Αιμορραγία: Μικρή ποσότητα αιματηρής έκκρισης δεν είναι σπάνια για 1-2 εβδομάδες μετά το χειρουργείο. Αυτή μπορεί να προέρχεται από το πρόσθιο τμήμα της μύτης ή και από το οπίσθιο, ώστε να ρέει στο φάρυγγα. Η αιμορραγία δεν θα πρέπει να είναι έντονη ή συνεχής. Σε σοβαρή αιμορραγία, πρέπει πάντα να ενημερώνεται ο γιατρός σας. Σε περίπτωση αιμορραγίας, είναι καλύτερο να πιέσετε εξωτερικά και συνεχώς το μαλακό τμήμα της μύτης σταθερά, κρατώντας μια κλίση του κεφαλιού προς τα κάτω και εμπρός για 5-10 λεπτά. Χρήση ενός αποσυμφορητικού σπρέι όπως ξυλομεταζολίνης (Otrivin) ή διμετινδίνης-φαινυλεφρίνης (Vibrocil-s) μπορεί να βοηθήσει στην επίσχεση της αιμορραγίας. 7.Πυρετός: Χαμηλός πυρετός (380C ή χαμηλότερος)είναι συνήθης μετά το χειρουργείο. Υψηλότερες θερμοκρασίες μπορούν να αντιμετωπισθούν με Depon. Αποφύγετε φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία. Σε περίπτωση υψηλού πυρετού (πάνω από 390C), επικοινωνήστε με το γιατρό σας. 8.Μετεγχειρητική παρακολούθηση: Κατά τη διάρκεια της επανεκτίμησης, νάρθηκες ή πωματισμοί θα αφαιρεθούν και η μύτη θα καθαρισθεί από πήγματα αίματος και βλέννας που έχουν συσσωρευτεί. Αν είναι δυνατόν, είναι προτιμότερη η συνοδεία ενός φίλου ή συγγενούς, καθώς μπορεί να υπάρχει μία σχετική κακουχία από την αφαίρεση των πωματισμών. Θα ήταν χρήσιμο να προγραμματίσετε τη λήψη μιας δόσης παυσίπονου μία με δύο ώρες πριν την επανεκτίμηση. Ερωτήσεις - απαντήσεις χειρουργικής επέμβασης ΡινοπλαστικήςΤι είναι η ρινοπλαστική; Ρινοπλαστική είναι η αλλαγή του σχήματος της μύτης. Τι είναι μειωτική και τι αυξητική ρινοπλαστική; Στην μειωτική ρινοπλαστική αφαιρούμε μέρος από την καμπούρα (ύβο) της μύτης για να μειώσουμε το μέγεθος της. Στην αυξητική ρινοπλαστική προσθέτουμε χόνδρους η κόκκαλο για να αυξήσουμε το μέγεθος της μύτης. Πώς γίνετε η επέμβαση; Θα έχω ουλή; Οι τομές γίνονται στο εσωτερικό της μύτης. Μερικές φορές κάνουμε κάποιες μικρές τομές στο εξωτερικό οι οποίες συνήθως επουλώνονται γρήγορα. Πόσος είναι ο χρόνος ανάρρωσης; Η μύτη σας θα είναι πρησμένη και ταλαιπωρημένη για μια η δύο εβδομάδες. Μπορεί να έχετε μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια οι οποίοι θα υποχωρήσουν σε 10 ημέρες περίπου. Ωστόσο, το σχήμα της μύτης μπορεί να αλλάξει μέχρι και ένα χρόνο μετά. Μπορεί να συμβεί κάτι σοβαρό; Σοβαρές επιπλοκές είναι πολύ σπάνιες. Θα κοιμάμε κατά την διάρκεια της επέμβασης; Ναι. Αυτό λέγετε γενική αναισθησία. Θα έχω νάρθηκα; Πόσο καιρό; Ναι. Ο νάρθηκας είναι από μέταλλο ή πλαστικό. Αφαιρούμε το νάρθηκα μετά από μια εβδομάδα. Το γαργάλημα και η φαγούρα στη μύτη, συνήθως προέρχεται από αλλεργίες ή το κοινό κρυολόγημα. Αλλά η φαγούρα στη μύτη μερικές φορές προκαλείται από παθήσεις του δέρματος, όπως το έκζεμα και η ψωρίαση, ή και από άλλες αιτίες. Πριν από τη θεραπεία της φαγούρας στη μύτη είναι σημαντικό να καθοριστεί η ακριβής αιτία: Αλλεργίες: Κατά τη διάρκεια μιας αλλεργικής αντίδρασης, απελευθερώνεται ισταμίνη η οποία είναι υπεύθυνη για πολλά από τα συμπτώματα που βιώνετε με την αλλεργία, συμπεριλαμβανομένης της φαγούρας στα μάτια, της καταρροής και της φαγούρας λαιμό. Η ισταμίνη προκαλεί επίσης πολλά από τα δυσάρεστα συμπτώματα που σχετίζονται με τροφικές αλλεργίες και αλλεργικές αντιδράσεις σε τσιμπήματα μέλισσας. Σε ακραίες περιπτώσεις, η ισταμίνη μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνο πρήξιμο του λαιμού και δυσκολία στην αναπνοή, όπως σε ένα τσίμπημα μέλισσας. Ευτυχώς, στις εποχιακές αλλεργίες, η ισταμίνη είναι απίθανο να προκαλέσει απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις. Η φαγούρα στη μύτη κάνει τα παιδιά που έχουν αλλεργική ρινίτιδα να τρίβουν τη μύτη με την παλάμη και να μιλάμε έτσι για αλλεργικό χαιρετισμό και αλλεργική πτυχή. • Επειδή η ισταμίνη μπορεί να είναι υπεύθυνη για μια φαγούρα στη μύτη, η πιο αποτελεσματική θεραπεία μπορεί να είναι να πάρετε ένα αντιισταμινικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειάζονται ρινικά σπρέι με στεροειδή (κορτιζονούχα) για μια επίμονη φαγούρα στη μύτη που προκαλείται από αλλεργίες. • Γαργαλητό και φαγούρα στη μύτη μπορεί επίσης να προκληθεί από ένα νέο προϊόν προσωπικής φροντίδας που χρησιμοποιείτε ή έκθεση σε διάφορα χημικά. Αν η φαγούρα στη μύτη είναι ένα επαναλαμβανόμενο πρόβλημα, αξιολογείστε τα προϊόντα που χρησιμοποιείτε, ιδιαίτερα αυτά που έχετε αγοράσει πρόσφατα για να δείτε αν ένα από αυτά θα μπορούσε να προκαλεί το πρόβλημα. Προϊόντα καθαρισμού, κρέμες προσώπου, σαμπουάν κλπ μπορούν να προκαλέσουν φαγούρα (κνησμό) στη μύτη αν είστε ευαίσθητοι σε ένα από τα συστατικά. Κοινό κρυολόγημα: Μια φαγούρα στη μύτη μπορεί επίσης να είναι η πρώτη ένδειξη ενός κρυολογήματος. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα, διατηρώντας το επίπεδο υγρασίας υψηλότερο στο σπίτι σας και βάζοντας φυσιολογικό ορό μπορεί να μειώσετε τον ερεθισμό. Αποφύγετε να φυσήξετε τη μύτη σας πάρα πολύ έντονα, γιατί αυτό μπορεί να κάνει το πρόβλημα εντονότερο. Εάν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μέσα σε πέντε ημέρες, επισκεφθείτε το γιατρό σας. Μη αλλεργική ρινίτιδα: Η μη αλλεργική ρινίτιδα οδηγεί σε οίδημα του βλεννογόνου της μύτης σας, προκαλώντας φαγούρα και άλλα συμπτώματα τύπου αλλεργίας, χωρίς όμως να υπάρχει πραγματική αλλεργία, παρά μόνο μιά υπερευαισθησία. Μπορεί να προκληθεί από τις αλλαγές θερμοκρασίας, σκόνη, καπνό, αρώματα, χημικές αναθυμιάσεις, καιρικές μεταβολές, λοιμώξεις, ζεστό ή πικάντικα τρόφιμα, οι ορμονικές αλλαγές, το άγχος και ορισμένα φάρμακα, όπως τα μη στεροειδή αντι-φλεγμονώδη φάρμακα, ασπιρίνη, ιβουπροφένη, τα φάρμακα υψηλής πίεσης του αίματος, ηρεμιστικά , αντικαταθλιπτικά και αντισυλληπτικά από του στόματος. Ξηρή ατμόσφαιρα: Μια άλλη αιτία της φαγούρας στη μύτη είναι η έλλειψη υγρασίας. Εάν ζείτε ή εργάζεστε σε ένα ξηρό περιβάλλον, τα ρουθούνια μπορεί να στεγνώσουν γρήγορα προκαλώντας ερεθισμό. Η καλύτερη λύση είναι να βάλετε υγραντήρα στην κρεβατοκάμαρά ή το χώρο εργασίας σας. Εν τω μεταξύ, ο φυσιολογικός ορός μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Φλεγμονή: Η φαγούρα στη μύτη μπορεί να σημαίνει την έναρξη μιάς δερματίτιδας ή μιάς φλεγμονής, συνήθως από συχνό σκάλισμα της μύτης, που μπορεί να γίνει επικίνδυνη προκαλώντας εγκεφαλικό απόστημα γιατί οι φλέβες της μύτης έχουν επικοινωνία με τις φλέβες του εγκεφάλου. Χρειάζονται αντιβιοτικά και μάλιστα στις βαριές περιπτώσεις ενδοφεβίως. Στις απλές περιπτώσεις αρκεί συνήθως η τοπική θεραπεία με αλοιφές αντιβιοτικού και κορτιζόνης. Ημικρανίες: Υπάρχουν περιπτώσεις που το αίσθημα φαγούρας συνδέεται με ημικρανίες. Αρκετοί ασθενείς που υποφέρουν από αυτές, έχουν αναφέρει ότι το σύμπτωμα συνοδεύεται και από φαγούρα σε όλο το πρόσωπο.Όταν σταματήσουν οι ημικρανίες ή αντιμετωπιστούν με τα κατάλληλα αναλγητικά φάρμακα, το "γαργάλημα" της μύτης παύει να υπάρχει. Σοβαρότερες ασθένειες: Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις (πιο σπάνια) που ο κνησμός της μύτης συνδέεται με σοβαρότερες ασθένειες όπως είναι η βλάβη των νεύρων και ή σκλήρυνση κατά πλάκας. Η αίσθηση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στη μύτη αλλά και σε όλο το σώμα και περιγράφεται ότι συνοδεύεται από πολλά τσιμπήματα από καρφίτσες και βελόνες. Ακόμα και σε αυτές τις σοβαρές περιπτώσεις το σύμπτωμα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο παράγοντας που προκαλεί το "γαργάλημα" και μας τρώει η μύτη, θα πρέπει να επισκεπτόμαστε το γιατρό μας για περαιτέρω έλεγχο και για να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε. Μια φαγούρα στη μύτη προκαλεί δυσφορία. Υπάρχουν πολλές αιτίες της φαγούρας στη μύτη στην παιδική ηλικία. Κοινό κρυολόγημα: Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν τα συμπτώματα του κρυολογήματος, που συχνά είναι μπούκωμα και καταρροή από τη μύτη τους. Αυτό που θα μπορούσε να φαίνεται από τη μύτη του παιδιού είναι ο κνησμός. Αλλεργική ρινίτιδα: Παιδιά με χρόνια φαγούρα ή ρινική καταρροή μπορεί να έχουν αλλεργική ρινίτιδα. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν τη δακρύρροια και το φτέρνισμα. Μη αλλεργική ρινίτιδα: Η μη αλλεργική ρινίτιδα οδηγεί σε οίδημα του βλεννογόνου της μύτης, προκαλώντας φαγούρα και άλλα συμπτώματα τύπου αλλεργίας, χωρίς όμως να υπάρχει πραγματική αλλεργία, παρά μόνο μιά υπερευαισθησία. Μπορεί να προκληθεί από τις αλλαγές θερμοκρασίας, σκόνη, καπνό, αρώματα, χημικές αναθυμιάσεις, καιρικές μεταβολές, λοιμώξεις, ζεστό ή πικάντικα τρόφιμα. Έκζεμα προσώπου: Το μολυσματικό κηρίο συνήθως πρωτοεμφανίζεται ως ένα δερματικό εξάνθημα με μικρές κόκκινες κηλίδες γύρω από τη μύτη. Αργότερα εμφανίζονται φυσαλίδες και εξίδρωμα. Σμηγματορροϊκή δερματίτιδα: Πιο συχνή σε βρέφη, η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, εμφανίζεται με φαγούρα στο τριχωτό της κεφαλής και ολόκληρο το πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένης της μύτης. Κόκκινες κηλίδες που καλύπτονται από λευκοκίτρινες κρούστες συνοδεύουν το εξάνθημα του τριχωτού της κεφαλής σε αυτή την κατάσταση. Πέμπτη Νόσος: Μια πολύ συχνή ασθένεια, που ονομάζεται πέμπτη νόσος, εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά από τους ενήλικες. Αρχίζει ως ένα κόκκινο εξάνθημα στο πρόσωπο, μερικές φορές προκαλώντας κνησμό. Γύρη Γύρη από τα ζιζάνια, τα δέντρα και γκαζόν είναι πιθανός λόγος για φαγούρα στη μύτη σας. Τα δέντρα συνήθως προκαλούν αλλεργίες την άνοιξη, ενώ το καλοκαίρι οι αλλεργίες συχνά από τα χόρτα και τα ζιζάνια. Μούχλα Αν είστε αλλεργικοί στη μούχλα, ίσως την παρατηρήσετε ότι όταν είστε γύρω από περιοχές που λιμνάζουν νερά. Στο εσωτερικό, θα μπορούσε να είναι σε υγρά υπόγεια, κουφώματα παραθύρων και πορτών, ή κουρτίνες του ντους. Εξωτερικούς χώρους, μπορεί να υπάρχει μούχλα στους πλακόστρωτους διαδρόμους, σε σωρούς λιπάσματος, βρεγμένα φύλλα και κούτσουρα σε σήψη. Η μούχλα τείνει να σχηματίζει πιο συχνά κατά τις βροχερές καιρικές συνθήκες και υψηλή υγρασία. Τρίχωμα ζώων Η αλλεργία στο τρίχωμα των ζώων μπορεί να προκαλέσει φαγούρα στη μύτη και τα άλλα κοινά συμπτώματα αλλεργίας, καθώς και συριγμό και δυσκολία στην αναπνοή. Οι γάτες, τα σκυλιά και τα τρωκτικά που έχουμε σαν κατοικίδια ζώα είναι το πιο συχνό πρόβλημα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλα μέρη, όπως τα πάρκα, οι ζωολογικοί κήποι και τα εργαστήρια. Σκόνη Ακάρεα Τα ακάρεα της σκόνης είναι πιο πιθανό να υπάρχουν σε κλινοσκεπάσματα, χαλιά, ταπετσαρίες και μαξιλάρια επίπλων προκαλώντας αλλεργία και φαγούρα στη μύτη. Τα ακάρεα της σκόνης προτιμούν τα ζεστά και υγρά μέρη, η δε κρεβατοκάμαρά σας μπορεί να είναι το ιδανικό σπίτι τους. | 
 |
Αθηναική Κλινική Mediclinic Αθήνα,,, ΙΑΣΩ Λάρισσα,,, ΩΡΛ Κέντρο ΚαρδίτσαSocial Media     Ρινοπλαστική Ωτοπλαστική
• Κάθε κοκκίνισμα του τυμπάνου δεν είναι ωτίτιδα, αλλά και κάθε ωτίτιδα δεν θέλει αντιβίωση.
• Τό τυμπανόγραμμα
μπορεί να προβλέψει τη συλλογή υγρού.
• Μπορεί να βαθμολογηθεί η βαρύτητα της ωτίτιδας του παιδιού σας, γιατί μπορεί να μην χρειάζεται αντιβίωση.
• Σε υγιή παιδιά άνω των δυο ετών, με οξεία μέση ωτίτιδα και ήπιο πόνο και πυρετό, δεν χορηγείται αντιβίωση.
   Ο γιατρός είναι Επιστ. Συνεργάτης
των Νοσοκομείων
και Κλινικών.
Ο γιατρός είναι μέλος των Εταιρειών.
•Της Πανελλήνιας εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογίας χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου.
 •Της Πανελλήνιας Ιατρικής Ακουολογικής Νευροωτολογικής Εταιρείας.
•Της Ελληνικής Εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογικής Αλλεργίας, Ανοσολογίας και Ρογχοπαθειών
 •Της Ελληνικής Ρινολογικής Εταιρείας
•Της Ελληνικής Εταιρείας Φωνιατρικής και Φωνητικών Τεχνών
•Της Ελληνικής Εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογίας Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου.
•Της Ελληνικής Εταιρείας Λειτουργικής Ρινοπλαστικής
•Της Ελληνικής εταιρείας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου
•Της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου
European Academy of Facial Plastic Surgery, «Josef Society»
  
   
|
Βουλωμένη μύτη |
