Ο γιατρός είναι μέλος των Εταιρειών.
•Της Ελληνικής Εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογικής Αλλεργίας, Ανοσολογίας και Ρογχοπαθειών
•Της Ελληνικής Ρινολογικής Εταιρείας •Της Ελληνικής Εταιρείας Λειτουργικής Ρινοπλαστικής
•Της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου
European Academy of Facial Plastic Surgery, «Josef Society» |
Πρόληψη
• Επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας και ζητήστε ιατρική φροντίδα εάν έχετε:
• Σοβαρή δυσκολία στην αναπνοή
• Αιφνίδια επιδείνωση των συμπτωμάτων σας
• Διπλή όραση, μειωμένη όραση ή περιορισμένη δυνατότητα να μετακινήσετε τα μάτια σας
• Σοβαρό πρήξιμο γύρω από τα μάτια σας
• Όλο και περισσότερο σοβαρή κεφαλαλγία που συνοδεύεται από υψηλό πυρετό ή αδυναμία για να κάμψετε το κεφάλι σας προς τα εμπρός
• Αιφνίδια επιδείνωση των συμπτωμάτων σας
• Διπλή όραση, μειωμένη όραση ή περιορισμένη δυνατότητα να μετακινήσετε τα μάτια σας
• Σοβαρό πρήξιμο γύρω από τα μάτια σας
• Όλο και περισσότερο σοβαρή κεφαλαλγία που συνοδεύεται από υψηλό πυρετό ή αδυναμία για να κάμψετε το κεφάλι σας προς τα εμπρός
 | Οι ρινικοί πολύποδες (πολύποδες μύτης, ρινός) Πολύποδες στη μύτη Μέ δύο λόγια... Οι ρινικοί πολύποδες είναι μη καρκινικές, μαλακές, ανώδυνες διογκώσεις στα τοιχώματα των ρινικών θαλαμών ή τα ιγμόρεια και τις ηθμοειδείς κυψέλες. Συνήθως είναι πολλοί, αμφοτερόπλευροι, και κρέμονται σαν ρόγες από λευκό σταφύλι. Προκύπτουν από χρόνια φλεγμονή που μπορεί να οφείλεται, σε υπεραντιδραστικότητα και άσθμα, επαναλαμβανόμενη μόλυνση, αλλεργίες, ευαισθησία σε φάρμακα, ή ορισμένες ανοσολογικές διαταραχές. Οι μικροί πολύποδες ρινός δεν προκαλούν συμπτώματα. Οι μεγαλύτεροι μπορεί να μπλοκάρουν τις ρινικές διόδους και να οδηγήσουν σε αναπνευστικά προβλήματα, μειωμένη αίσθηση της όσφρησης, και συχνές λοιμώξεις. Οι ρινικοί πολύποδες είναι πιο συχνοί στους ενήλικες. Στα παιδιά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για ινοκυστική νόσο. Τα φάρμακα μπορεί συχνά να συρρικνώσουν ή να εξαλείψουν τους ρινικούς πολύποδες, αλλά η χειρουργική επέμβαση είναι μερικές φορές απαραίτητη. Ακόμα και μετά από επιτυχή θεραπεία, οι πολύποδες της μύτης συχνά υποτροπιάζουν. Λίγο περισσότερα... Οι πολύποδες στη μύτη (ή ρινικοί πολύποδες) είναι καλοήθεις σχηματισμοί που αναπτύσσονται στην ρινική κοιλότητα και στους κόλπους γύρω από αυτή (ιγμόρεια, μετωπιαίους κλπ.). Οι λόγοι που δημιουργούνται πολύποδες στη μύτη παραμένουν αδιευκρίνιστοι. Εκτιμάται ότι σε ένα ποσοστό υπάρχει συσχέτιση με κάποιες παθήσεις. Το 1/3 των ατόμων που έχουν πολύποδες έχουν και άσθμα. Επίσης, στο 50% των ανθρώπων που έχουν αλλεργία-δυσανεξία στην ασπιρίνη θα εμφανιστούν πολύποδες. Τέλος, «ένοχη» θεωρείται και η αλλεργική ρινίτιδα. Συμπτώματα -Μπουκωμένη μύτη -Αναπνευστικές δυσκολίες -Παχύρρευστες ρινικές εκκρίσεις -Αλλοίωση ή εξαφάνιση της όσφρησης -Έντονοι πονοκέφαλοι Διάγνωση Οι πολύποδες διαγιγνώσκονται με ενδοσκόπηση. Ο ωτορινολαρυγγολόγος εξετάζει με μικροκάμερα τη μύτη και βλέπει αν υπάρχουν πολύποδες ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φταίει για τα συμπτώματα. Στην περίπτωση που αποκαλυφθούν πολύποδες, συνήθως γίνεται και αξονική τομογραφία. Αντιμετώπιση Η θεραπεία των πολυπόδων της μύτης είναι σε πρώτη φάση συντηρητική. Ο γιατρός δίνει φαρμακευτική αγωγή με τοπικά σπρέι και φάρμακα από το στόμα, που έχουν ως βάση την κορτιζόνη. Αν οι πολύποδες μειωθούν ή εξαφανιστούν, συνιστάται παρακολούθηση και προσαρμογή της θεραπείας. Αν δεν σημειωθεί υποχώρηση τότε γίνεται χειρουργική αφαίρεση. Ο σκοπός της χειρουργικής αφαίρεσης είναι διπλός: 1) αφαιρούνται οι πολύποδες και καθαρίζει η μύτη και οι ρινικοί κόλποι, ώστε να περάσουν τα συμπτώματα που σας οδήγησαν στο γιατρό και 2) αερίζονται οι περιοχές της μύτης που γεννούν τους πολύποδες, απαραίτητη διαδικασία για τη μη επανεμφάνισή τους. Το χειρουργείο πλέον γίνεται υπό ενδοσκοπικό έλεγχο (ενδοσκοπική μικροχειρουργική). Δείτε φωτογραφίες για τους πολύποδες στη μύτη Ακόμη περισσότερα... Πολύποδες μύτης συμπτώματαΟι ρινικοί πολύποδες σχετίζονται με φλεγμονή του βλεννογόνου των ρινικών θαλαμών και των ιγμορείων που διαρκεί περισσότερο από 12 εβδομάδες (χρόνια ρινοκολπίτιδα, επίσης γνωστή ως χρόνια ιγμορίτιδα). Οι μικροί πολύποδες της μύτης είναι συνήθως ασυμπτωματικοί, ενώ ένας μεγάλος πολύποδας ρινός μπορεί να μπλοκάρει τις ρινικές διόδους και τα ιγμόρεια.  Ενδοσκόπιση σε ιγμορίτιδα και πολύποδες μύτης Συχνά συμπτώματα και σημεία της χρόνιας παραρρινοκολπίτιδας με ρινικούς πολύποδες περιλαμβάνουν
• Ρινόρροια (μύτη που τρέχει) • Επίμονη απόφραξη • Οπισθορρινική έκκριση • Μειωμένη ή απούσα αίσθηση της όσφρησης • Μια αίσθηση της πίεσης πάνω από το μέτωπο και το πρόσωπο • Απώλεια της αίσθησης της γεύσης • Φαγούρα γύρω από τα μάτια • Πόνος στο πρόσωπο ή πονοκέφαλο • Πόνος στα πάνω δόντια • Ροχαλητό ή/και άπνοιες Τα συμπτώματα της χρόνιας ιγμορίτιδας και των ρινικών πολυπόδων είναι παρόμοια με πολλές άλλες παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου και του κοινού κρυολογήματος. Επισκεφθείτε το γιατρό σας αν τα συμπτώματα αυτά διαρκούν περισσότερο από 10 ημέρες.  Πολύποδες ρινός
Επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας και ζητήστε ιατρική φροντίδα εάν έχετε:
• Σοβαρή δυσκολία στην αναπνοή
• Αιφνίδια επιδείνωση των συμπτωμάτων σας • Διπλή όραση, μειωμένη όραση ή περιορισμένη δυνατότητα να μετακινήσετε τα μάτια σας • Σοβαρό πρήξιμο γύρω από τα μάτια σας • Όλο και περισσότερο σοβαρή κεφαλαλγία που συνοδεύεται από υψηλό πυρετό ή αδυναμία για να κάμψετε το κεφάλι σας προς τα εμπρός
Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη κατανοήσει πλήρως τι προκαλεί τους πολύποδες στη μύτη. Δεν είναι σαφές γιατί μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν χρόνια φλεγμονή ή γιατί η συνεχιζόμενη φλεγμονή προκαλεί το σχηματισμό πολυπόδων σε μερικούς ανθρώπους και σε άλλους όχι. Η φλεγμονή παρουσιάζεται στον βλεννογόνο (επένδυση) από τη μύτη και τα ιγμόρεια. Υπάρχει κάποια απόδειξη ότι οι άνθρωποι που αναπτύσσουν πολύποδες έχουν διαφορετική απόκριση του ανοσοποιητικού τους συστήματος και διαφορετικούς χημικούς δείκτες στους βλεννογόνους τους από ότι εκείνοι που δεν αναπτύσσουν πολύποδες.
Οι ρινικοί πολύποδες παρουσιάζονται σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συχνοί σε νέους και μεσήλικες. Οι πολύποδες ρινός μπορεί να σχηματιστούν σε οποιοδήποτε σημείο των κόλπων ή των ρινικών διόδων, αλλά εμφανίζονται πιο συχνά σε μια περιοχή κάτω από τη μέση ρινική κόγχη στο μέσο ρινικό πόρο (ostiomeatal complex), όπου εκβάλουν τα στόμια των κόλπων (ιγμόρεια, ηθμοειδείς κυψέλες κλπ), μέσω των οποίων αυτοί καθαρίζονται και αερίζονται.  ρινικοί πολύποδες • Αλλεργικοί ρινικοί πολύποδες : Αυτός ο τύπος είναι ίσως ο πιο συχνός. Οι αλλεργίες είναι η κύρια αιτία για αυτούς τους ρινικούς πολύποδες. Η τριάδα Sampter του αποτελείται από ευαισθησία στην ασπιρίνη, άσθμα, και ρινικούς πολύποδες(κολποβρογχικό σύνδρομο) είναι μία υποκατηγορία του τύπου αυτού. Το σύνδρομο Churg Strauss είναι μια άλλη πιο σοβαρή αιτία των ρινικών πολυπόδων και συχνά απαιτεί ανοσολογική θεραπεία. • Μη αλλεργικοί ρινικοί πολύποδες : Οι πολύποδες είναι σαν τους αλλεργικούς ρινικούς πολύποδες ΕΚΤΟΣ, της δοκιμή αλλεργίας που είναι αρνητική. Στην εξέταση, είναι δυσδιάκριτοι από τους αλλεργικούς ρινικούς πολύποδες. • Αντροχοανικοί(Antrochoanal) ρινικοί πολύποδες : Η αιτία δεν είναι ακριβώς γνωστή, αλλά γενικά είναι ένας ενιαίος μεγάλος ρινικός χοανοπολύποδας που προέρχεται από μία μόνο κοιλότητα κόλπου(ιγμορείου) ο οποίος είναι διαφορετικός από τα άλλα είδη, που βρίσκονται σε πολυάριθμες κοιλότητες κόλπων και δημιουργούνται σε τσαμπιά. • Όγκος / Καρκίνος : Αυτοί ευτυχώς είναι αρκετά σπάνιοι και μπορεί να διαγνωστούν μόνο με την βιοψία μετά από χειρουργική αφαίρεση. Η πιο συνηθισμένη επιθετική μορφή όγκου είναι το ανεστραμένο θήλωμα. Δυστυχώς, αυτά συχνά δεν μπορούν να διακριθούν από τους άλλους τύπους των ρινικών πολυπόδων. Ωστόσο, αν στην αξονική τομογραφία φαίνεται διάβρωση των οστών, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για τέτοιες εξεργασίες. Εάν οι ρινικοί πολύποδες εμφανίζονται σε ένα παιδί, μπορεί να χρειάζεται έρευνα για γενετικές ασθένειες συμπεριλαμβανομένης της κυστικής ίνωσης, το σύνδρομο δυσκινησίας των κροσσών, κ.λπ. Παράγοντες κινδύνουΚάθε κατάσταση που προκαλεί χρόνια φλεγμονή στις ρινικές διόδους ή των κόλπων, όπως μολύνσεις ή αλλεργίες, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ρινικών πολυπόδων. Καταστάσεις που συχνά σχετίζονται με ρινικούς πολύποδες περιλαμβάνουν:
• Άσθμα, μια ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή και σπασμό των αεραγωγών (βρόγχων).
• Η αλλεργία-όπως η αντίδραση στην ασπιρίνη ή σε παυσίπονα, όπως η ιβουπροφένη και η ναπροξένη. • Αλλεργική μυκητιασική κολπίτιδα, μια αλλεργία εκ αερομεταφερόμενων μυκήτων. • Η κυστική ίνωση, μια γενετική διαταραχή που έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή και έκκριση ασυνήθιστα παχυάς και κολλώδους βλέννας από τη μύτη και τους κόλπους. • Churg-Strauss σύνδρομο, μια σπάνια ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων. • Το οικογενειακό ιστορικό, επίσης, μπορεί να διαδραματίσει έναν ρόλο. Υπάρχουν κάποια στοιχεία ότι ορισμένες γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, κάνουν πιο πιθανή την ανάππτυξη ρινικών πολυπόδων. Πολύποδες μύτης επιπλοκέςΟι πολύποδες ρινός μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές, διότι μπλοκάρουν τη φυσιολογική ροή αέρα και την αποστράγγιση των υγρών, και επίσης λόγω της χρόνιας φλεγμονής που συνυπάρχει. Πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν:
• Αποφρακτική άπνοια ύπνου. Σε αυτή τη δυνητικά σοβαρή πάθηση, παρατηρούνται διακοπές στην αναπνοή κατά τη διάρκεια του ύπνου. • Άσθμα. Η χρόνια παραρινοκολπίτιδα μπορεί να προκαλέσει κρίσεις άσθματος. • Μολύνσεις κόλπων. Οι πολύποδες μύτης μπορεί να σας κάνουν πιο επιρρεπείς σε μολύνσεις των κόλπων που επαναλαμβάνονται συχνά ή να γίνουν χρόνιες. • Εξάπλωση της λοίμωξης στο μάτι. Εάν μια μόλυνση εξαπλώνεται στον οφθαλμικό κόγχο, μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο ή διόγκωση του ματιού σας, ανικανότητα να κινηθεί το μάτι σας, μειωμένη όραση ή ακόμα και τύφλωση που μπορεί να γίνει μόνιμη. • Μηνιγγίτιδα. Όταν η μόλυνση εξαπλώνεται στις μεμβράνες και το υγρό που περιβάλλει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. • Θρομβοφλεβίτιδα και απόστημα. Η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στις φλέβες γύρω από τα ιγμόρεια, παρεμβαίνοντας στην παροχή αίματος σε τμήματα του εγκεφάλου και να θέση σε κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου. Πολύποδες μύτης διαγνωστικές εξετάσεις• Ρινοσκόπιση. Οι πολύποδες μπορεί να είναι ορατοί με τη βοήθεια μόνο ενός απλού φωτισμού. • Ενδοσκόπηση. Γίνεται με έναν λεπτό εύκαμπτο ή άκαπτο φωτιζόμενο σωλήνα σωλήνα με μικροσκοπική κάμερα, που λέγεται ενδοσκόπιο, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στο γιατρό, να κάνει λεπτομερή εξέταση μέσα στη μύτη και τα ιγμόρεια. • Οι μελέτες απεικόνισης. Εικόνες που λαμβάνονται με αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI) μπορούν να βοηθήσουν το γιατρό να εντοπίσει το μέγεθος και τη θέση των πολυπόδων σε βαθύτερες περιοχές των κόλπων σας και να αξιολογήσει την έκταση της φλεγμονής. Οι μελέτες αυτές μπορούν επίσης να βοηθήσουν το γιατρό σας να αποκλείσει την παρουσία άλλων πιθανών εμποδίων στη ρινική κοιλότητα, όπως δομικές ανωμαλίες ή άλλο τύπο βλαβών ή όγκων καλοήθων ή καρκινικών. • Εξετάσεις αλλεργίας. Ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει τις αλλεργκές δερματικές δοκιμασίες για να διαπιστωθεί εάν μία αλλεργίεα συμβάλλει στη χρόνια φλεγμονή. Με τα αλλεργκά τέστ, μικροσκοπικές σταγόνες αλλεργιογόνων που προκαλούν αλλεργία τοποθετούνται στο δέρμα του αντιβραχίου και γίνεται ένα μικρό τσίμπημα. Μετά από 15 λεπτά έχουμε το αποτέλεσμα. Αν δεν μπορεί να γίνουν οι αλλεργκές δερματικές δοκιμασίες, μπορεί να γίνει εξέταση αίματος για ειδικά αντισώματα σε διάφορα αλλεργιογόνα (RAST). • Τεστ για την κυστική ίνωση. Σε ένα μικρό παιδί με ρινικούς πολύποδες, ο γιατρός μπορεί να προτείνει έλεγχο για κυστική ίνωση, μια κληρονομική πάθηση που επηρεάζει τους αδένες που παράγουν τη βλέννα, τα δάκρυα, τον ιδρώτα, το σάλιο και τα πεπτικά υγρά. Το κλασικό διαγνωστικό τεστ για την κυστική ίνωση είναι η δοκιμή ιδρώτα, η οποία καθορίζει εάν ιδρώτας του παιδιού είναι πιο αλμυρός από τον ιδρώτα των περισσότερων ανθρώπων.  Πολύποδας μύτης Πολύποδες μύτης θεραπείαΟ στόχος της θεραπείας για ρινικών πολυπόδων είναι να μειωθεί το μέγεθός τους ή να εξαλειφθούν. Τα φάρμακα είναι συνήθως η πρώτη προσέγγιση για να αντιμετωπιστούν παράγοντες, όπως η χρόνια ιγμορίτιδα και οι αλλεργίες, οι οποίοι μπορεί να συμβάλουν στη χρόνια φλεγμονή. Χειρουργική επέμβαση μπορεί να χρειαστεί, αλλά δεν μπορεί ούτε αυτή να παρέχει μια μόνιμη λύση, διότι οι πολύποδες έχουν την τάση να υποτροπιάζουν. Πολύποδες μύτης φάρμακαΗ θεραπεία των ρινικών πολυπόδων συνήθως ξεκινά με φάρμακα, τα οποία μπορεί να κάνουν ακόμη και μεγάλους πολύποδες να συρρικνωθούν ή να εξαφανιστούν. Θεραπείες με φάρμακα μπορεί να περιλαμβάνουν: • Ρινικά κορτικοστεροειδή. Ο γιατρός σας είναι πιθανό να συνταγογραφήσει ένα ρινικό σπρέι με κορτικοστεροειδή για μείωση της φλεγμονής. Αυτή η θεραπεία με ρινικό σπρέι μπορεί να να κάνει ακόμη και μεγάλους πολύποδες να συρρικνωθούν ή να εξαφανιστούν. Ρινικά σπρέι με κορτικοστεροειδή μπορεί να περιέχουν, φλουτικαζόνη, βουδεσονίδη, φλουνιζολίδη, μομεταζόνη, τριαμκινολόνη και βεκλομεθαζόνη. • Πόσιμα και ενέσιμα κορτικοστεροειδή. Εάν ένα ρινικό κορτικοστεροειδές δεν είναι αποτελεσματικό, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει από του στόματος κορτικοστεροειδή, όπως η πρεδνιζόνη, είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με ένα ρινικό σπρέι. Επειδή τα από του στόματος κορτικοστεροειδή μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες, μπορείτε να τα πάρετε συνήθως μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. • Αν οι πολύποδες δεν ανταποκρίνονται σε ρινικά και από του στόματος κορτικοστεροειδή, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει μια ενδορινική ένεση κορτικοστεροειδών απευθείας στους πολύποδες. • Άλλα φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για τη θεραπεία παθήσεων που συμβάλλουν στη χρόνια φλεγμονή στα ιγμόρεια σας ή τη μύτη. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν αντιισταμινικά για την αντιμετώπιση αλλεργιών και αντιβιοτικά για τη θεραπεία μιας χρόνιας ή υποτροπιάζουσας λοίμωξης. Κατά την πρώτη επίσκεψη, η αντιμετώπιση και η θεραπεία είναι η ίδια, ανεξάρτητα από το είδος των ρινικών πολυπόδων. Από του στόματος φαρμακευτική αγωγή στεροειδούς(πρεδνιζόνη) με αντιβιοτικά παρέχονται συχνά για άμεση ανακούφιση. Το στεροειδές είναι ίσως το ένα και μοναδικό φάρμακο που συχνά είναι σε θέση να συρρικνώσει τους πολύποδες και παρέχει σημαντική ανακούφιση των συμπτωμάτων γρήγορα. Τα αντιβιοτικά δίδονται επίσης καθώς υπάρχει πάντα κάποια λοίμωξη παρούσα, και δεδομένου ότι τα στεροειδή είναι γνωστό ότι προκαλούν κάποιο βαθμό ανοσοκαταστολής, παρέχει κάποια προστασία από την έναρξη λοίμωξης ή επιδείνωσης. Τα αντιβιοτικά χωρίς στεροειδή δεν κάνουν σχεδόν τίποτα. Εάν υπάρχει υποψία ότι οι ρινικοί πολύποδες είναι αλλεργικοί, ο ασθενής αρχίζει αμέσως Nasonex (ένα στεροειδές ρινικό σπρέι) και SINGULAIR. Αυτά τα φάρμακα είναι ενδεχόμενο να συνεχιστούν για χρόνια ή και για όλη του τη ζωή. Γιατί αυτά τα δύο φάρμακα φαίνεται να βοηθούν στην πρόληψη των πολυπόδων από το να γίνουν μεγαλύτεροι ή να ξαναμεγαλώσουν μετά από χειρουργική αφαίρεση. Χωρίς αυτά τα φάρμακα, οι πολύποδες συχνά επανέρχονται ή αναπτύσσονται σε μέγεθος. Θα πρέπει ίσως να αναφερθεί ότι το Nasonex είναι το μόνο στεροειδές ρινικό σπρέι που έχει μια ένδειξη του FDA για ρινικούς πολύποδες. Κανένα άλλο στεροειδές ρινικό σπρέι δεν έχει αυτή την ένδειξη. Αλλεργική δοκιμή και ανοσοθεραπεία επίσης ενθαρρύνεται ιδιαίτερα στην περίπτωση των αλλεργικών ρινικών πολυπόδων. Υπάρχει η αίσθηση ότι τέτοιοι πολύποδες οφείλονται σε μια υποκείμενη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού που σχετίζεται με αλλεργίες. Εφ' όσον υπάρχει υποκείμενη αλλεργία, οι πολύποδες θα έχουν την τάση να επανέλθουν. Εάν ένας ασθενής έχει επίσης υψηλή πίεση του αίματος, το φάρμακο verapamil έχει βρεθεί χρήσιμη για τη μείωση όχι μόνο της υψηλής αρτηριακής πίεσης, αλλά επίσης των συμπτωμάτων που σχετίζονται με ρινικούς πολύποδες. Η Verapamil ανήκει σε μια κατηγορία των αποκλειστών διαύλων ασβεστίου που χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Αν υπάρχει η τριάδα Sampter ή το Churg-Strauss σύνδρομο, συνήθως απαιτείται πιο επιθετική ανοσολογική θεραπεία για μακροπρόθεσμο έλεγχο των ρινικών πολυπόδων. Για ασθενείς με σοβαρό άσθμα, ηωσινοφιλία (υψηλό αριθμό ηωσινοφίλων στο αίμα), και έντονες αλλεργίες, θεραπεία με μονοκλωνικό αντίσωμα (δηλαδή, dupilumab και nucala) μπορεί να είναι χρήσιμη επίσης. Τέλος, αν υπάρχουν πολλοί ρινικοί πολύποδες συνιστάται, η χειρουργική αφαίρεση με ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση των κόλπων. Αυτός είναι πραγματικά ο μόνος τρόπος για πλήρη απαλλαγή από τους πολύποδες και για να επιτρέψει τα φάρμακα που παρέχονται να λειτουργήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Κατά το χρόνο της χειρουργικής επέμβασης, οι πολύποδες που αφαιρούνται αποστέλλονται για βιοψία για να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχει καρκίνος ή άλλος όγκος. Έτσι, για να συνοψίσω, ένα τυπικό ασθενή που έρχεται να μας δει θα έχει τα ακόλουθα συμβαίνουν: Αρχική Επίσκεψη # 1:
Διάγνωση των ρινικών πολυπόδων πραγματοποιούνται από ρινική ενδοσκόπηση .
Ξεκινήστε ασθενή σε στεροειδών ρινικών σπρέι και SINGULAIR , γενικά για τη ζωή.
Συνταγογραφήσει αντιβιοτικά και στεροειδή για την άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων με την προειδοποίηση ότι η ασθενής θα αισθανθεί πολύ καλύτερα, αλλά
αυτό είναι μόνο προσωρινή ανακούφιση, χωρίς περαιτέρω επεξεργασία.
Παραγγελία CT κόλπων πρωτόκολλο BrainLAB να καθορίσει την ακριβή έκταση των ρινικών πολυπόδων και γενικά, ό, τι βλέπει κανείς στη μύτη με ρινική
ενδοσκόπηση είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Αποκτήστε τη δοκιμή αλλεργίας .
Εάν ένας ασθενής έχει γνωστή ευαισθησία ασπιρίνη, θεωρούν ασπιρίνη απευαισθητοποίηση από έναν αλλεργιολόγο.
IF σοβαρό άσθμα και ηωσινοφιλία παρούσα, θεωρούν θεραπεία mAb (γενικά διοικείται από μια πνευμονολόγο ή ανοσολόγος) Συνέχεια Επίσκεψη # 2:
Αναθεώρηση CT κόλπων σάρωσης.
Εξετάστε τα αποτελέσματα των δοκιμών αλλεργίας.
Εκτελέστε επανάληψη ρινική ενδοσκόπηση για να δούμε ακριβώς πόσο βελτίωση στους ρινικούς πολύποδες συνέβη με τα στεροειδή.
Μόνο αν δοκιμή αλλεργίας έρχεται πίσω θετικό σε εισπνεόμενα αλλεργιογόνα, ξεκινήστε allegy πυροβολισμούς.
Πρόγραμμα χειρουργική επέμβαση κόλπων .
Η χειρουργική επέμβαση κόλπων
Μου συμβαίνει συχνά συνταγογραφήσει ένα πακέτο δόση medrol να ξεκινήσει μία εβδομάδα πριν από τη χειρουργική επέμβαση και πάλι μετά την επέμβαση. Αυτό
το πρωτόκολλο έχει μειωθεί σημαντικά τον κίνδυνο σοβαρών αιμορραγίες της μύτης και μείωσε την ανάγκη για ρινική συσκευασία μετά την επέμβαση. Ρινική
συσκευασίας μετά την επέμβαση κόλπων συμβαίνει μόνο σε περίπου 10% των περιπτώσεων. Μετεγχειρητική Επίσκεψη # 1-3:
Βεβαιωθείτε ότι υπάρχει επαρκής επούλωση και χειρουργικό καθαρισμό των κοιλοτήτων κόλπων. Επιθετική ξεπλένει αλατούχο συνιστάται κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάρρωσης.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα, ο ασθενής παρατηρεί πάντοτε μια τεράστια βελτίωση σε όλα τα συμπτώματα.
Επανεξέταση παθολογία η οποία διαρκεί συνήθως περίπου 1 εβδομάδα μετά την επέμβαση κόλπων.
Επισκέψεις παρακολούθησης:
Εάν η τελική παθολογία μετά την επέμβαση κόλπων δεν προκύπτει καρκίνο:
Συνέχεια με τους πυροβολισμούς αλλεργίας αν οι δοκιμές αλλεργίας θετική
Συνεχίστε με Nasonex και SINGULAIR. Αν δεν υπάρχουν αλλεργίες και μόνο ένας πολύποδας του παρόντος, αυτά τα φάρμακα δεν χρειάζεται να συνεχιστεί.
Οι επισκέψεις παρακολούθησης προγραμματίζονται κάθε 6 έως 12 μήνες μόνο σε περιπτώσεις αλλεργικών ρινικών πολυπόδων.
Αν antochoanal ρινικών πολυπόδων, καμία περαιτέρω παρακολούθηση απαιτείται μετά την επέμβαση. Δεν χρειάζεται να είναι σε φαρμακευτική αγωγή. Η
χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη θεωρείται θεραπευτική.
Εάν η τελική παθολογία μετά από επέμβαση κόλπων αποκαλύπτει καρκίνου ή επιθετικό όγκο (δηλ, αναστρέφουσα θηλώματος )
Παραπομπή γίνεται γενικά σε τριτοβάθμια κέντρο φροντίδας για την οριστική αντιμετώπιση
Αυτή είναι η συνολική προσέγγιση και διαχείριση των ασθενών με ρινικούς πολύποδες !!!
Με αυτό το πρωτόκολλο θεραπείας, αλλεργική ρινικούς πολύποδες συνήθως επαναλαμβάνονται σε μια περίοδο 5-10 ετών (αν ακόμη έρθει πίσω σε όλα). Πάντως, μετά
την χειρουργική αφαίρεση των αλλεργικών ρινικών πολυπόδων, εάν ένας ασθενής αποφασίσει να σταματήσει συνταγογραφούμενα φάρμακα και πλάνα αλλεργίας, οι
ρινικοί πολύποδες συνήθως έρχονται πίσω μέσα σε 1-3 χρόνια. Σε ασθενείς στους οποίους οι ρινικοί πολύποδες δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται με το παραπάνω πρωτόκολλο (ή αν ο ασθενής αρνείται τη χειρουργική επέμβαση), η
προσθήκη ενός πολύ ισχυρού φαρμάκου που ονομάζεται Zyflo (zileuton) μπορεί να είναι επωφελής. Αυτό το φάρμακο μπορεί να προκαλέσει βλάβη του ήπατος (σε
<10% των ασθενών) και ως εκ τούτου, της ηπατικής λειτουργίας bloodwork (AST / ALT) απαιτείται κάθε μήνα για 3 μήνες και ετησίως στη συνέχεια. Όσο οι αριθμοί AST /
ALT δεν υπερβαίνει τα 150 (ναι, είναι υψηλότερο από ό, τι θεωρείται φυσιολογικό), θεωρείται γενικά ασφαλές να συνεχίσει με αυτό το φάρμακο (αν και θα ελέγχει
bloodwork εβδομαδιαία αν συμβεί να διασφαλιστεί η σταθερότητα). Να πάρει μια immunologist συμμετέχουν στην περίθαλψη των ασθενών αυτών θα ήταν επίσης
επωφελής, ιδιαίτερα για εκείνους τους ασθενείς, όπου οι ρινικούς πολύποδες είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά σε συνήθη θεραπεία. Πολύποδες μύτης χειρουργείοΕάν η θεραπεία με φάρμακα δεν συρρικνώνει τους πολύποδες της μύτης, ο γιατρός μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση. Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από το μέγεθος, τον αριθμό και την τοποθεσία των πολυπόδων και την έκταση της φλεγμονής.  Εγχείρηση σε πολύποδες μύτης Χειρουργικές επιλογές για ρινικούς πολύποδες περιλαμβάνουν: • Πολυποδεκτομή: Μικροι μεμονωμένοι πολύποδες μπορούν συχνά να απομακρυνθούν τελείως με μία μικρή επέμβαση που ονομάζεται πολυποδεκτομή, και γίνεται με τοπική νάρκωση. • Ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση κόλπων: Μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει ο γιατρός τους πολύποδες και να διορθώσει τα προβλήματα με τα ιγμόρεια που τα καθιστούν επιρρεπή στην ανάπτυξη φλεγμονής και πολυπόδων. Ο χειρουργός με ενδοσκόπια και μικροσκοπικά εργαλεία μέσα από τα ρουθούνια, και χωρίς εξωτερική τομή, μπορεί να αφαιρέσει πολύποδες και άλλα εμπόδια που μπλοκάρουν τη μύτη και τα ιγμόρεια. Ο χειρουργός σας μπορεί επίσης να διευρύνει τα ανοίγματα των κόλπων και τις ρινικές διόδους. Η ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση γίνεται συνήθως με μια διαδικασία εξωτερικών ιατρείων με τοπική νάρκωση. Σε πιό δύσκολες περιπτώσεις απαιτείται γενική νάρκωση και νοσηλεία. Μετά την επέμβαση, θα χρησιμοποιήσετε πιθανώς ένα κορτικοστεροειδές ρινικό σπρέι για να βοηθήσει στην πρόληψη της υποτροπής των ρινικών πολυπόδων.  • Η λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση κόλπων ( functional endoscopic sinus surgery - FESS ) είναι μια σχετικά πρόσφατη πρόοδος στην αντιμετώπιση της ρινοκολπίτιδας (ιγμορίτιδας) και των πολυπόδων. Αυτή η χειρουργική επέμβαση απομακρύνει ανατομικά και παθολογικά εμπόδια που οδηγούν στην ιγμορίτιδα, προκειμένου να αποκατασταθεί ο κανονικός αερισμός και η εκκαθάριση των παραρινίων κόλπων μέσω των στομίων. Αυτή αντικαθιστά τις προηγούμενες ανοικτές τεχνικές που απαιτούν τομές προσώπου ή στόματος και επανεστιάζει την τεχνική στα φυσικά ανοίγματα των ιγμορείων. Σήμερα οι χειρουργικές προσεγγίσεις των ιγμορείων έχουν γενικά μετατοπιστεί από εξωτερικές / εξωρινικές (extranasal) προσεγγίσεις σε ενδορρινικές / ενδοσκοπικές. Το όφελος από την λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση κόλπων FESS είναι η ικανότητά της να επιτρέψει μια πιο στοχευμένη προσέγγιση στα νοσούντα ιγμόρεια, μειώνοντας τις διατομές των ιστών, και ελαχιστοποιώντας τις μετεγχειρητικές επιπλοκές. • Κολποπλαστική με μπαλόνι: Μία άλλη θεραπεία που αναπτύχθηκε πρόσφατα είναι η ιγμοριοπλαστική(κολποπλαστική) με μπαλόνι ( balloon sinuplasty). Αυτή η μέθοδος, είναι παρόμοια με την αγγειοπλαστική με μπαλόνι (balloon angioplasty), που χρησιμοποιείται για να «ξεβουλώσει» αρτηρίες της καρδιάς, και χρησιμοποιούνται μπαλόνια σε μια προσπάθεια να διευρυνθούν τα ανοίγματα των παραρρινίων με λιγότερο επεμβατικό τρόπο. Η χρησιμότητα αυτής της θεραπείας για τη νόσο των ιγμορείων είναι ακόμα υπό συζήτηση, αλλά φαίνεται να είναι πολλά υποσχόμενη. Είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική διαδικασία για όπου αδυνατεί να ανταποκριθεί η συντηρητική θεραπεία. Ο στόχος κάθε χειρουργικής επέμβασης των κόλπων είναι να διευρύνει τα ανοίγματά τους προς τη μύτη, έτσι ώστε να μην αποφράσσονται και δημιουργείται φλεγμονή. Η χειρουργική επέμβαση των κόλπων περιλαμβάνει τη χρήση εξοπλισμού που κόβει και αφαιρεί οστά και μαλακούς ιστούς για να ανοίξει αυτά τα στόμια. Η κολποπλαστική με μπαλόνι είναι μια εναλλακτική λύση, όπου ένα λεπτό σύρμα με οπτική ίνα, που στο άκρο του έχει ψυχρό φωτισμό, εισάγεται με τη βοήθεια ενδοσκοπίου δια του στομίου στο κόλπο. Με το σύρμα σαν οδηγό, το μπαλόνι εισάγεται μέσα στο άνοιγμα των κόλπων και φουσκώνει μόνο για λίγα δευτερόλεπτα για τη διαστολή των στομίων. Πολύποδες μύτης πρόληψη• Διαχειριστείτε τις αλλεργίες και το άσθμα. Ακολουθήστε τις συστάσεις θεραπείας του γιατρού σας για την αντιμετώπιση του άσθματος και των αλλεργιών. • Αποφύγετε ερεθιστικές ουσίες. Όσο το δυνατόν περισσότερο, αποφύγετε την εισπνοή αερομεταφερόμενων ουσιών που είναι πιθανό να συμβάλλουν σε φλεγμονή ή ερεθισμό της μύτης και των παραρρινίων κόλπων, όπως αλλεργιογόνα, καπνός, αναθυμιάσεις χημικών, και σκόνη. • Καλή υγιεινή. Πλένετε τα χέρια σας τακτικά και διεξοδικά. Αυτός είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για την προστασία ενάντια στις βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή των ρινικών οδών και των ιγμορείων. • Ύγρανση στο σπίτι σας. Χρησιμοποιήστε έναν υγραντήρα, αν ο αέρας στο σπίτι σας τείνει να είναι ξηρός. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να υγράνετε την αναπνοή σας, να βελτιώσει τη ροή της βλέννας από τους κόλπους σας, και να βοηθήσει στην πρόληψη απόφραξης και φλεγμονής. • Χρησιμοποιήστε ένα ρινικό διάλυμα για ρινική πλύση. Χρησιμοποιήστε θαλασσινό νερό ή φυσιολογικό ορό για ρινική πλύση και ξεπλύνετε τις ρινικές οδούς. Αυτό μπορεί να βελτιώσει τη ροή βλέννας και να αφαιρέσει αλλεργιογόνα και άλλα ερεθιστικά από το βλεννογόνο της μύτης. Μπορείτε να αγοράσετε αλατούχα σπρέι ρινικής πλύσεως, μπορείτε όμως να φτιάξετε το δικό σας αλμυρό νερό με την ανάμειξη 1/8 κουταλάκι του γλυκού (0,6 ml) αλάτι σε μισό ποτήρι (περίπου 237 ml) αποσταγμένο ή καθαρό ζεστό νερό.
Ενδοσκόπιση μύτης Η ρινική ενδοσκόπηση μας επιτρέπει μια πιο λεπτομερή εξέταση των ρινικών κοιλοτήτων και πραγματοποιείται πάντοτε με εύκαμπτο ή άκαμπτο ρινικό ενδοσκόπιο. Η εξέταση αυτή μας διευκολύνει στο να εντοπίζουμε και να ελέγχουμε συγκεκριμένες περιοχές που θέλουμε, π.χ. απόφραξη των στομίων, ανεύρεση θέσης και εντόπιση ρινικών πολυπόδων και λήψη καλλιέργειας από τα συγκεκριμένα σημεία παροχέτευσης των παραρρινίων κόλπων. Το εύκαμπτο ρινικό ενδοσκόπιο είναι χρήσιμο ακόμη για την ακριβή εξέταση της οροφής της ρινικής κοιλότητας και του ρινοφάρυγγα, καθώς και τις θέσεις ροής των οπισθορρινικών εκκρίσεων. Τα άκαμπτα ενδοσκόπια μας παρέχουν καλύτερη ευκρίνεια εν σχέση με τα εύκαμπτα. Χρησιμοποιούνται κυρίως 3 είδη άκαμπτων ρινικών ενδοσκοπίων των 0ο , 30ο και 70ο μοιρών. Πριν από την εξέταση πρέπει να τοποθετείται στη μύτη του ασθενούς ένα τοπικό ρινικό αποσυμφορητικό και αναισθητικό, είτε με μορφή ρινικού ψεκασμού ή με την τοποθέτηση εμποτισμένων τεμαχιδίων βάμβακος. Μετά την κατάλληλη ρινική αποσυμφόρηση και τοπική αναισθησία, εισάγεται μέσα στην ρινική κοιλότητα το ρινικό ενδοσκόπιο 4mm. Γίνεται εκτίμηση με μεγάλη ακρίβεια της κάτω, μέσης και άνω ρινικής κόγχης, του ρινικού διαφράγματος, των ρινικών πόρων, των οπίσθιων ρινικών χοανών, του ρινοφάρυγγα , του σφηνοηθμοειδούς κολπώματος, του μετωπιαίου κολπώματος, της αγκιστροειδούς απόφυσης, του μηνοειδούς σχίσματος, της ηθμοειδούς οστεοκύστης και των βοηθητικών στομίων. Εκτιμάται ακόμα η κατάσταση του βλεννογόνου και η ποιότητα των ρινικών εκκρίσεων. Πρέπει να εξετάζεται ιδιαίτερα προσεκτικά το σχήμα και το μέγεθος της μέσης ρινικής κόγχης, γιατί αυτή μπορεί να συντελεί καθοριστικά στη στένωση του μέσου ρινικού πόρου. Μια υπερμεγέθης και ανώμαλου σχήματος μέση ρινική κόγχη μπορεί να προκαλέσει απόφραξη του πόρου. Αυτό έχει σαν συνέπεια την απόφραξη των στομίων των κόλπων (πρόσθιες ηθμοειδείς κυψέλες, γναθιαίος κόλπος, μετωπιαίος κόλπος). Το οστό της μέσης ρινικής κόγχης μερικές φορές είναι κυψελιδοποιημένο (Concha bullosa), γεγονός που αλλοιώνει και το μέγεθος και το σχήμα της μέσης ρινικής κόγχης. Ο μέσος ρινικός πόρος επίσης εξετάζεται για πιθανή στένωση, οίδημα του βλεννογόνου, για την ύπαρξη ρινικών πολυπόδων, την παρουσία πολυποειδούς εκφύλισης και για την εντόπιση πυωδών εκκρίσεων. Εντός του μέσου ρινικού πόρου, όπως προαναφέραμε, υπάρχει και ελέγχεται το ηθμοειδές άγκιστρο, η ηθμοειδής οστεοκύστη, το μηνοειδές σχίσμα, η αύλακα της ηθμοειδούς χώνης, τα στόμια και προς τα άνω το μετωπιαίο κόλπωμα. Τυχόν πυώδεις εκκρίσεις που εντοπίζονται στον άνω ρινικό πόρο αποτελούν ένδειξη φλεγμονής των οπισθίων ηθμοειδών κυψελών ή του σφηνοειδούς κόλπου (σφηνοηθμοειδές κόλπωμα). Τέλος προς τα πίσω ελέγχεται και επισκοπείται η ρινική χοάνη και ο ρινοφάρυγγας. Στο ρινοφάρυγγα ελέγχουμε το σαλπιγγικό όγκωμα και το φαρυγγικό στόμιο της ευσταχιανής σάλπιγγας. Φλεγμονή του σαλπιγγικού ογκώματος μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη του φαρυγγικού στομίου της ευσταχιανής σάλπιγγας και πρόκληση οξείας μέσης εκκριτικής ωτίτιδας. Σωστή εκτίμηση και ακριβής διάγνωση για οποιαδήποτε ενδορρινική νόσο, αλλά και πάθηση των παραρρινίων κόλπων δεν μπορεί σήμερα να επιτευχθεί παρά μόνο με την ενδορρινική ενδοσκόπηση με άκαμπτο ή εύκαμπτο ενδοσκόπιο. Ιγμορίτιδα, Μετ. κολπίτιδα, Ηθμοειδίτιδα, Σφηνοειδίτιδα, (Ρινοκολπίτιδα)Η ρινοκολπίτιδα είναι φλεγμονή της μύτης και των παραρρινίων κόλπων. Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι αεροφόρες κοιλότητες των οστών του προσώπου γύρω από την μύτη μέσα στους οποίους, υπό φυσιολογικές συνθήκες, υπάρχει μόνο αέρας. Το εσωτερικό τους καλύπτεται από λεπτό στρώμα βλεννογόνου και είναι, τα ιγμόρεια, οι μετωπιαίοι κόλποι, οι ηθμοειδείς κυψέλες, και οι σφηνοειδείς κόλποι. Εκτός από τα ιγμόρεια λοιπόν, υπάρχουν και άλλοι κόλποι στην περιοχή του προσώπου. Έτσι, υπάρχουν οι μετωπιαίοι κόλποι, στην περιοχή του μετώπου, τα ηθμοειδή, ακριβώς και ανάμεσα στους οφθαλμούς, και οι σφηνοειδείς κόλποι, πού βρίσκονται βαθιά, πίσω από τα ηθμοειδή. Όλη αυτή η ομάδα των κόλπων, συχνά περιγράφεται σαν μια ομάδα, με το όνομα «παραρρίνια» ή «παραρρίνιοι κόλποι». Ο βλεννογόνος ο οποίος καλύπτει το εσωτερικό τοίχωμα του κάθε κόλπου, αποτελείται από κύτταρα που παράγουν βλέννα, επιθηλιακά κύτταρα και μερικά κύτταρα τα οποία αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος(μακροφάγα, λεμφοκύτταρα και κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος). Η λειτουργία των κόλπων του προσώπου, είναι πολύ σημαντική. Βοηθούν στην θέρμανση και τον εμπλουτισμό με υγρασία του αέρα της εισπνοής, βοηθούν στην αποτελεσματική μόνωση των διαφόρων οργάνων που περιβάλλουν (οφθαλμοί, νεύρα), αυξάνουν την ηχηρότητα της φωνής σαν ηχεία και, πολύ σημαντικό, χρησιμεύουν σαν αποσβεστήρες δόνησης, σε περίπτωση τραυματισμού του προσώπου. Επιπλέον, η παρουσία τους μειώνει το βάρος του κρανίου. Ως οξεία ρινοκολπίτιδα ορίζεται η φλεγμονή ή λοίμωξη του βλεννογόνου των ρινικών οδών και τουλάχιστον ενός από τους παραρρίνιους κόλπους. Η αιτιολογία είναι συνήθως ιογενής, όταν όμως οφείλεται σε μικροβιακό αίτιο ονομάζεται οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα (ΟΒΡ). Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ρινοκολπίτιδας είναι τα εξής: -Αίσθημα ρινικής απόφραξης ή συμφόρησης -Καταρροή, εκκρίσεις -Πόνος στο πρόσωπο -Μείωση ή απώλεια της όσφρησης Διάγνωση Η διάγνωση της ρινοκολπίτιδας γίνεται με ενδοσκόπηση της μύτης και του ρινοφάρυγγα και τα ευρήματα που δικαιολογούν την ασθένεια είναι οι λεπτόρρευστες ή βλεννοπυώδεις ρινικές εκκρίσεις και το οίδημα του βλεννογόνου. Προδιαθεσικοί παράγοντες αποτελούν οι συχνές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, η αλλεργική και η αγγειοκινητική ρινίτιδα, καθώς και καταστάσεις που σχετίζονται με δυσλειτουργία των κροσσών (πχ. κυστική ίνωση, σύνδρομο δυσκινησίας των κροσσών). Επιπροσθέτως, ενοχοποιούνται οι ανατομικές ανωμαλίες που παρεμποδίζουν την ευχερή αποχέτευση των παραρρινίων κόλπων (πχ. η μεγάλη σκολίωση του ρινικού διαφράγματος και η αυξημένη πνευμάτωση της μέσης ρινικής κόγχης), η επίμονη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και η ανοσοκαταστολή. Υπάρχουν βέβαια και οι οδοντογενείς ιγμορίτιδες, εξαιτίας μετάδοσης της φλεγμονής τοπικά από δόντια της άνω γνάθου (απαραίτητη η οδοντιατρική εκτίμηση). Αντιμετώπιση Εάν τα συμπτώματα της οξείας ρινοκολπίτιδας επιμένουν πάνω από 7 μέρες πρόκειται για οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα, η αντιμετώπιση της οποίας γίνεται συνήθως με λήψη αντιβίωσης. Στα παιδιά, η υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων και οι συχνές λοιμώξεις προδιαθέτουν για ρινοκολπίτιδες. - Η διάγνωση της οξείας μικροβιακής ρινοκολπίτιδας βασίζεται στην παρουσία πυωδών ρινικών εκκρίσεων με συνοδό ρινική συμφόρηση, άλγος ή αίσθημα πληρότητας στο πρόσωπο που είτε 1) εμμένει επί 10ημέρου χωρίς βελτίωση είτε 2) επιδεινώνεται εντός των 10 ημερών μετά από μια αρχική βελτίωση ή 3) διαδράμει βαρέως για 3-4 ημέρες. - Αναλγητικά, ρινοπλύσεις με ισότονο φυσιολογικό ορό, ρινικά εκνεφώματα με κορτιζόνη ή αποσυμφορητικά μπορούν να ανακουφίσουν τον ασθενή. - Αντισταμινικά χορηγούνται μόνο όταν συνυπάρχει αλλεργία, ενώ τα αποχρεμπτικά/βλεννολυτικά σιρόπια δεν έδειξαν κανένα όφελος σε σύγκριση με την ομάδα placebo. - Τυχαιοποιημένες μελέτες έδειξαν πως η άγρυπνη αναμονή με στενή παρακολούθηση (watchful waiting) αφενός όπως και η χορήγηση αντιβίωσης αφετέρου αποτελούν αμφότερες αποδεκτές και ενδεδειγμένες επιλογές κατά την αρχική αντιμετώπιση, με τη δεύτερη επιλογή να υπερέχει ελάχιστα στο κλινικό όφελος. Αν αναλογιστούμε μάλιστα και τις ανεπιθύμητες ενέργειες των αντιβιοτικών όπως αλλεργίες, ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών, γαστρεντερικές διαταραχές, τότε η αντιβίωση πρέπει να χορηγείται μόνο όταν πραγματικά υπάρχει ανάγκη και όχι “προληπτικά για να είμαστε σίγουροι”. - Αναμονή με στενή παρακολούθηση συστήνεται μόνο όταν προβλέπεται πως ο ασθενής θα είναι συνεπής στην επανεξέταση, και πως θα προσέλθει άμεσα όταν δεν υπάρχει κλινική βελτίωση. - Πρώτης γραμμής αντιβιοτικό είναι η αμοξικιλλίνη (1000mg x 3). - Αμοξικιλλίνη + κλαβουλανικό οξύ χορηγείται σε ασθενείς που προσφάτως έλαβαν αντιβιοτικά, σε καπνιστές, σε σοβαρές λοιμώξεις, σε ασθενείς >65 ετών κ.τ.λ. - Οι κινολόνες (π.χ. σιπροφλοξασίνη), που δυστυχώς τόσο συχνά συνταγογραφούνται, αποτελούν την οπισθοφυλακή μας και είναι κατάλληλες για ασθενείς που δεν έχουν άλλη εναλλακτική. Οι μακρολίδες (π.χ. κλαριθρομυκίνη) δε συστήνονται λόγω της αντοχής των μικροβίων στο 40-50%.  Ακτινογραφία όπου με το βέλος υποδεικνύεται η παρουσία υγρού στην αριστερή πλευρά. ΙγμορίτιδαΙγμορίτιδα είναι η φλεγμονή των ιγμορείων, αεροφόρων κόλπων που βρίσκονται γύρω από τη μύτη στο κρανίο. Τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας περιλαμβάνουν ρινική απόφραξη, παχιά πυώδη ρινική καταρροή, πόνο ή πίεση στο πρόσωπο, και μειωμένη όσφρηση. Ανάλογα με το πόσο καιρό υπάρχουν αυτά τα συμπτώματα, η ιγμορίτιδα ταξινομείται ως οξεία, υποξεία, χρόνια ή υποτροπιάζουσα. Οι ιοί είναι η πιο συχνή αιτία της οξείας ιγμορίτιδας, αλλά τα βακτήρια είναι υπεύθυνα για την πλειονότητα των σοβαρών περιπτώσεων. Πίνακας. Συμπτώματα και σημεία της ιγμορίτιδας είναι:
Πίνακας. υπεύθυνοι για την ιγμορίτιδα είναι:
Οι ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορό είναι χρήσιμες για την απομάκρυνση της βλέννας και την ανακούφιση της ρινικής συμφόρησης. Οι εισπνοές υδρατμών είναι επίσης ευεργετικές. Η φαρμακευτική θεραπεία της ιγμορίτιδας εξαρτάται από τον τύπο της ιγμορίτιδας και την αιτία της. Τα αναλγητικά μπορεί να βοηθήσουν στον ήπιο έως μέτριο πόνο. Τα αποσυμφορητικά μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση της ρινικής συμφόρησης, αλλά δεν θεραπεύουν την ιγμορίτιδα. Τα αντισταμινικά μπορεί να στεγνώσουν τη βλέννα και μερικές φορές να επιδεινώσουν την κατάσταση. Επειδή πολλές περιπτώσεις οξείας ιγμορίτιδας ιδίως όταν οφείλονται σε ιό περνούν από μόνες τους μέσα σε δύο εβδομάδες χωρίς θεραπεία, οι γιατροί γενικά περιμένουν τουλάχιστον 7 - 14 ημέρες πριν από τη συνταγογράφηση ενός αντιβιοτικού. Όταν συνιστάται ένα αντιβιοτικό, η αμοξικιλλίνη-κλαβουλανικό είναι η πρώτη επιλογή. Πολλοί τύποι των αντιβιοτικών που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την οξεία βακτηριακή παραρρινοκολπίτιδα δεν είναι πλέον αποτελεσματικοί. Για τη χρόνια ιγμορίτιδα, τα αντιβιοτικά και τα ρινικά κορτικοστεροειδή είναι η κύρια θεραπεία, αλλά αυτή η κατάσταση είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί και δεν ανταποκρίνεται πάντα στα φάρμακα. Αν η ιγμορίτιδα επιμένει παρά την αγωγή, μπορεί να οφείλεται σε αλλεργία. Τέλος αν τα φάρμακα είναι αναποτελεσματικά, ορισμένοι ασθενείς με χρόνια ιγμορίτιδα μπορεί να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση.  Ιγμορίτιδα που προκλήθηκε από οδοντική λοίμωξη • Ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση κόλπων: Μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει ο γιατρός τους πολύποδες και να διορθώσει τα προβλήματα με τα ιγμόρεια που τα καθιστούν επιρρεπή στην ανάπτυξη φλεγμονής και πολυπόδων. Ο χειρουργός με ενδοσκόπια και μικροσκοπικά εργαλεία μέσα από τα ρουθούνια, και χωρίς εξωτερική τομή, μπορεί να αφαιρέσει πολύποδες και άλλα εμπόδια που μπλοκάρουν τη μύτη και τα ιγμόρεια. Ο χειρουργός σας μπορεί επίσης να διευρύνει τα ανοίγματα των κόλπων και τις ρινικές διόδους. Η ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση γίνεται συνήθως με μια διαδικασία εξωτερικών ιατρείων με τοπική νάρκωση. Σε πιό δύσκολες περιπτώσεις απαιτείται γενική νάρκωση και νοσηλεία. Μετά την επέμβαση, θα χρησιμοποιήσετε πιθανώς ένα κορτικοστεροειδές ρινικό σπρέι για να βοηθήσει στην πρόληψη της υποτροπής των ρινικών πολυπόδων. Η λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση κόλπων ( functional endoscopic sinus surgery - FESS ) είναι μια σχετικά πρόσφατη πρόοδος στην αντιμετώπιση της ρινοκολπίτιδας (ιγμορίτιδας) και των πολυπόδων. Αυτή η χειρουργική επέμβαση απομακρύνει ανατομικά και παθολογικά εμπόδια που οδηγούν στην ιγμορίτιδα, προκειμένου να αποκατασταθεί ο κανονικός αερισμός και η εκκαθάριση των παραρινίων κόλπων μέσω των στομίων. Αυτή αντικαθιστά τις προηγούμενες ανοικτές τεχνικές που απαιτούν τομές προσώπου ή στόματος και επανεστιάζει την τεχνική στα φυσικά ανοίγματα των ιγμορείων. Σήμερα οι χειρουργικές προσεγγίσεις των ιγμορείων έχουν γενικά μετατοπιστεί από εξωτερικές / εξωρινικές (extranasal) προσεγγίσεις σε ενδορρινικές / ενδοσκοπικές. Το όφελος από την λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση κόλπων FESS είναι η ικανότητά της να επιτρέψει μια πιο στοχευμένη προσέγγιση στα νοσούντα ιγμόρεια, μειώνοντας τις διατομές των ιστών, και ελαχιστοποιώντας τις μετεγχειρητικές επιπλοκές. • Κολποπλαστική με μπαλόνι: Μία άλλη θεραπεία που αναπτύχθηκε πρόσφατα είναι η ιγμοριοπλαστική με μπαλόνι ( balloon sinuplasty). Αυτή η μέθοδος, είναι παρόμοια με την αγγειοπλαστική με μπαλόνι (balloon angioplasty), που χρησιμοποιείται για να «ξεβουλώσει» αρτηρίες της καρδιάς, και χρησιμοποιούνται μπαλόνια σε μια προσπάθεια να διευρυνθούν τα ανοίγματα των παραρρινίων με λιγότερο επεμβατικό τρόπο. Η χρησιμότητα αυτής της θεραπείας για τη νόσο των ιγμορείων είναι ακόμα υπό συζήτηση, αλλά φαίνεται να είναι πολλά υποσχόμενη. Είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική διαδικασία όπου αδυνατεί να ανταποκριθεί η συντηρητική θεραπεία. Ο στόχος κάθε χειρουργικής επέμβασης των κόλπων είναι να διευρύνει τα ανοίγματά τους προς τη μύτη, έτσι ώστε να μην αποφράσσονται και δημιουργείται φλεγμονή. Η χειρουργική επέμβαση των κόλπων περιλαμβάνει τη χρήση εξοπλισμού που κόβει και αφαιρεί οστά και μαλακούς ιστούς για να ανοίξει αυτά τα στόμια. Η κολποπλαστική με μπαλόνι είναι μια εναλλακτική λύση, όπου ένα λεπτό σύρμα με οπτική ίνα, που στο άκρο του έχει ψυχρό φωτισμό, εισάγεται με τη βοήθεια ενδοσκοπίου δια του στομίου στο κόλπο. Με το σύρμα σαν οδηγό, το μπαλόνι εισάγεται μέσα στο άνοιγμα των κόλπων και φουσκώνει μόνο για λίγα δευτερόλεπτα για τη διαστολή των στομίων. Πίνακας: Διαφορική διάγνωση, Κρυολόγημα - γρίπη - ιγμορίτιδα
 ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑΣ (Ιγμορίτιδας)Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι στείροι μικροβίων, παρά το γεγονός ότι επικοι- νωνούν με τη ρινική κοιλότητα η οποία βρίθει μικροβίων. Πιθανοί λόγοι γι’ αυτό είναι η κίνηση των κροσσών και η παραγωγή ΝΟ που έχει αντιβακτηριακή δράση. Ως οξεία ρινοκολπίτιδα ορίζεται η φλεγμονή ή λοίμωξη του βλεννογόνου των ρινικών οδών και τουλάχιστον ενός από τους παραρρίνιους κόλπους. Η αιτιολογία είναι συνήθως ιογενής, όταν όμως οφείλεται σε μικροβιακό αίτιο ονομάζεται οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα (ΟΒΡ). Η επικρατούσα κατάταξη της ΟΒΡ φαίνεται στον Πίνακα 1. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες της ΟΒΡ φαίνονται στον Πίνακα 2. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί που ευθύνονται για βακτηριακή ρινοκολπίτιδα (Ιγμορίτιδα), καθώς και ορισμένα από τα υποκείμενα νοσήματα στα οποία αυτοί παρατηρούνται συχνότερα, αναφέρονται στον Πίνακα 3. Πίνακας 1. Ορισμοί της οξείας βακτηριακής ρινοκολπίτιδας. Κατάταξη Διάρκεια συμπτωμάτων Οξεία <4 εβδομάδες Υποξεία 4-12 εβδομάδες Οξεία υποτροπιάζουσα 4 επεισόδια τον χρόνο, με κάθε επεισόδιο να διαρκεί 7-10 ημέρες Χρόνια >12 εβδομάδες Οξεία παρόξυνση Αιφνίδια επιδείνωση της χρόνιας ρινοκολπίτιδας χρόνιας ρινοκολπίτιδας με επάνοδο στην πρότερη κατάσταση μετά θεραπεία Πίνακας 2. Προδιαθεσικοί παράγοντες της οξείας βακτηριακής ρινοκολπίτιδας.
Πίνακας 3. Παθογόνοι μικροοργανισμοί που ευθύνονται για βακτηριακή ρινοκολπίτιδα.
Η κλινική προσέγγιση της ΟΒΡ στηρίζεται στα κλινικά σημεία και τα συ- μπτώματα. Όμως, η ευαισθησία και η ειδικότητα αυτών (Πίνακας 4) δεν είναι ικανοποιητικές. Πίνακας 4. Ευαισθησία και ειδικότητα κλινικών σημείων και συμπτωμάτων ΟΒΡ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 87% των ασθενών με κοινό κρυολόγημα έχουν οξεία (προφανώς ιογενή) ιγμορίτιδα στην CT Από αυτούς τους ασθενείς με κοινό κρυολόγημα, το 0,5-2% των ενηλίκων και το 5-13% των παιδιών παρουσιάζει -στη συνέχεια ως επιπλοκή ΟΒΡ οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα (Ιγμορίτιδα). Έχει βρεθεί από μελέτες ότι 60% των ασθενών με κοινό κρυολόγημα, των οποίων τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μετά από μία εβδομάδα, έχουν θετική καλλιέργεια υγρού που έχει αναρροφηθεί μετά από παρακέντηση του ιγμορείου άντρου. Ως εκ τούτου, τα αρχικά συμπτώματα της ΟΒΡ οξείας βακτηριακής ρινοκολπίτιδας (Ιγμορίτιδας) είναι αυτά του κοινού κρυολογήματος (πταρμοί, ρινόρροια, ρινική συμφόρηση, αίσθημα πίεσης στο πρόσωπο, κεφαλαλγία), ενώ στη συνέχεια μπορεί να παρουσιασθούν πυώδης ρινική έκκριση, οδονταλγία, πόνος ή ευαισθησία στο ιγμόρειο (ιδιαίτερα αν είναι ετερόπλευρα). Υπέρ ΟΒΡ συνηγορεί, επίσης, η επιδείνωση των συμπτωμάτων μετά από αρχική βελτίωση αυτών. Τα παιδιά συχνά παρουσιάζουν και βήχα. Η διάγνωση της σφηνοειδίτιδας στηρίζεται κλινικά στον συνδυασμό: α)μετωπιαίας, βρεγματικής ή οπισθοβολβικής κεφαλαλγίας με αντανάκλαση στην ινιακή χώρα και β) υπαισθησίας ή υπερευαισθησίας στην κατανομή του οφθαλμικού ή του άνω γναθιαίου κλάδου του τριδύμου. Τα συμπτώματα και τα σημεία που καθορίζουν τη σοβαρότητα της νόσου και καθιστούν αναγκαία την άμεση εκτίμηση και αντιμετώπιση στο νοσοκομείο, είναι ο υψηλός επίμονος πυρετός >39°C, το περικογχικό οίδημα και το άλγος, το ισχυρό άλγος προσώπου ή οδόντος της άνω γνάθου, ο επηρεασμός του επιπέδου συνειδήσεως και η διπλωπία. Όπως προαναφέρθηκε, η διάγνωση είναι κατά βάση κλινική. Όσον αφορά στον παρακλινικό έλεγχο, οι απλές ακτινογραφίες δεν είναι διαγνωστικές, ακόμη και αν υπάρχει υδραερικό επίπεδο, το οποίο όμως υφίσταται σε λίγες περιπτώσεις. Επομένως, δεν συνιστώνται ως εξέταση ρουτίνας. Η αξονική τομογραφία του σπλαγχνικού κρανίου έχει μεγάλη ευαισθησία, αλλά μικρή ειδικότητα (είναι θετική και σε ιογενή ΟΡ). Ενδείκνυται στην υποψία επιπλοκής της νόσου (επέκταση φλεγμονής προς τον οφθαλμικό κόγχο και τον εγκέφαλο), οπότε και πάντοτε πρέπει να εκτελείται με ενδοφλέβιο σκιαγραφικό. Συνιστάται να γίνεται μόνο επί επιπλοκών ή επί αποτυχίας της θεραπείας. Για τη μικροβιολογική διάγνωση, ιδανικά πρέπει να γίνει παρακέντηση του άντρου και να ληφθεί υλικό για καλλιέργεια. Η πρακτική αυτή δεν συνιστάται στη καθημερινή πρακτική. Η λήψη υλικού από τον εκφορητικό πόρο του ιγμορείου (middle meatus), κατά τη διάρκεια ενδοσκόπησης με άκαμπτο ενδοσκόπιο, έχει ικανοποιητική ευαισθησία (86%) και ειδικότητα (91%) όσον αφορά τα τρία κύρια παθογόνα της ΟΒΡ Η καλλιέργεια ρινικού εκκρίματος είναι αναξιόπιστη και δεν πρέπει να γίνεται. Η αντιμετώπιση της ΟΒΡ στηρίζεται στον αλγόριθμο του Πίνακα 5. Πίνακας 8.6 Εξεταστικές μέθοδοι. Πρόσθια ρινοσκόπηση Οπίσθια ρινοσκόπηση Ρινική ενδοσκόπηση ∆ιαφανοσκόπηση Έλεγχος της λειτουργίας του βλεννοκροσσωτού συστήματος Ακτινολογικός έλεγχος Παρακέντηση του ιγμόρειου άντρου Εργαστηριακές εξετάσεις Αλλεργικές δοκιμασίες Έλεγχος διά υπερήχων Πρόσθια ρινοσκόπηση Παρόλο που η πρόσθια ρινοσκόπηση με τη χρήση του απλού ρινοσκοπίου αποτελεί την πιο συχνά χρησιμοποιούμενη εξεταστική μέθοδο, δεν μπορεί να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες στην κλινική διάγνωση. Σωστό όμως είναι όταν εκτελείται να τοποθετείται προηγουμένως ενδορρινικά ένα τοπικό αποσυμφορητικό. Με την εξέταση αυτή ελέγχεται το ρινικό διάφραγμα, οι ρινικές κόγχες, η ρινική βαλβίδα και η κατάσταση του ρινικού βλεννογόνου, ενώ είναι δύσκολο να επισκοπηθούν με τη μέθοδο αυτή τα στόμια των παραρρινίων κόλπων, καθώς και η οροφή και το οπίσθιο τμήμα της ρινικής κοιλότητας. Οπίσθια ρινοσκόπηση Με την οπίσθια ρινοσκόπηση ελέγχονται οι ουρές των κάτω ρινικών κογχών, πιθανή ατρησία της ρινικής χοάνης, η ύνιδα, η ύπαρξη οπισθορρινικών εκκρίσεων, οι χοανικοί πολύποδες και όγκοι. Σημειώνεται όμως ότι στην εφαρμογή της η εξέταση αυτή είναι δύσκολη, ιδιαίτερα σε μικρούς ασθενείς με έντονα αντανακλαστικά ή στενό ρινοφάρυγγα. Το άκαμπτο όμως ρινοσκόπιο 70ο και το εύκαμπτο μας προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια για την εξέταση αυτή Ρινική ενδοσκόπηση Η ρινική ενδοσκόπηση μας επιτρέπει μια πιο λεπτομερή εξέταση των ρινικών κοιλοτήτων και πραγματοποιείται πάντοτε με εύκαμπτο ή άκαμπτο ρινικό ενδοσκόπιο. Η εξέταση αυτή μας διευκολύνει στο να εντοπίζουμε και να ελέγχουμε συγκεκριμένες περιοχές που θέλουμε, π.χ. απόφραξη των στομίων, ανεύρεση θέσης και εντόπιση ρινικών πολυπόδων και λήψη καλλιέργειας από τα συγκεκριμένα σημεία παροχέτευσης των παραρρινίων κόλπων. Το εύκαμπτο ρινικό ενδοσκόπιο είναι χρήσιμο ακόμη για την ακριβή εξέταση της οροφής της ρινικής κοιλότητας και του ρινοφάρυγγα, καθώς και τις θέσεις ροής των οπισθορρινικών εκκρίσεων. Τα άκαμπτα ενδοσκόπια μας παρέχουν καλύτερη ευκρίνεια εν σχέση με τα εύκαμπτα. Χρησιμοποιούνται κυρίως 3 είδη άκαμπτων ρινικών ενδοσκοπίων των 0ο , 30ο και 70ο μοιρών. Πριν από την εξέταση πρέπει να τοποθετείται στη μύτη του ασθενούς ένα τοπικό ρινικό αποσυμφορητικό και αναισθητικό, είτε με μορφή ρινικού ψεκασμού ή με την τοποθέτηση εμποτισμένων τεμαχιδίων βάμβακος. Μετά την κατάλληλη ρινική αποσυμφόρηση και τοπική αναισθησία, εισάγεται μέσα στην ρινική κοιλότητα το ρινικό ενδοσκόπιο 4mm. Γίνεται εκτίμηση με μεγάλη ακρίβεια της κάτω, μέσης και άνω ρινικής κόγχης, του ρινικού διαφράγματος, των ρινικών πόρων, των οπίσθιων ρινικών χοανών, του ρινοφάρυγγα , του σφηνοηθμοειδούς κολπώματος, του μετωπιαίου κολπώματος, της αγκιστροειδούς απόφυσης, του μηνοειδούς σχίσματος, της ηθμοειδούς οστεοκύστης και των βοηθητικών στομίων. Εκτιμάται ακόμα η κατάσταση του βλεννογόνου και η ποιότητα των ρινικών εκκρίσεων. Πρέπει να εξετάζεται ιδιαίτερα προσεκτικά το σχήμα και το μέγεθος της μέσης ρινικής κόγχης, γιατί αυτή μπορεί να συντελεί καθοριστικά στη στένωση του μέσου ρινικού πόρου. Μια υπερμεγέθης και ανώμαλου σχήματος μέση ρινική κόγχη μπορεί να προκαλέσει απόφραξη του πόρου. Αυτό έχει σαν συνέπεια την απόφραξη των στομίων των κόλπων (πρόσθιες ηθμοειδείς κυψέλες, γναθιαίος κόλπος, μετωπιαίος κόλπος). Το οστό της μέσης ρινικής κόγχης μερικές φορές είναι κυψελιδοποιημένο (Concha bullosa), γεγονός που αλλοιώνει και το μέγεθος και το σχήμα της μέσης ρινικής κόγχης. Ο μέσος ρινικός πόρος επίσης εξετάζεται για πιθανή στένωση, οίδημα του βλεννογόνου, για την ύπαρξη ρινικών πολύποδων, την παρουσία πολυποειδούς εκφύλισης και για την εντόπιση πυωδών εκκρίσεων. Εντός του μέσου ρινικού πόρου, όπως προαναφέραμε, υπάρχει και ελέγχεται το ηθμοειδές άγκιστρο, η ηθμοειδής οστεοκύστη, το μηνοειδές σχίσμα, η αύλακα της ηθμοειδούς χώνης, τα στόμια και προς τα άνω το μετωπιαίο κόλπωμα. Τυχόν πυώδεις εκκρίσεις που εντοπίζονται στον άνω ρινικό πόρο αποτελούν ένδειξη φλεγμονής των οπισθίων ηθμοειδών κυψελών ή του σφηνοειδούς κόλπου (σφηνοηθμοειδές κόλπωμα). Τέλος προς τα πίσω ελέγχεται και επισκοπείται η ρινική χοάνη και ο ρινοφάρυγγας. Στο ρινοφάρυγγα ελέγχουμε το σαλπιγγικό όγκωμα και το φαρυγγικό στόμιο της ευσταχιανής σάλπιγγας. Φλεγμονή του σαλπιγγικού ογκώματος μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη του φαρυγγικού στομίου της ευσταχιανής σάλπιγγας και πρόκληση οξείας μέσης εκκριτικής ωτίτιδας. Σωστή εκτίμηση και ακριβής διάγνωση για οποιαδήποτε ενδορρινική νόσο, αλλά και πάθηση των παραρρινίων κόλπων δεν μπορεί σήμερα να επιτευχθεί παρά μόνο με την ενδορρινική ενδοσκόπηση με άκαμπτο ή εύκαμπτο ενδοσκόπιο. ∆ιαφανοσκόπηση Η διαφανοσκόπηση είναι μια διαγνωστική μέθοδος κατά την οποία μια φωτεινή πηγή τοποθετείται εντός της στοματικής κοιλότητας, ενώ ο ασθενής βρίσκεται σε σκοτεινό θάλαμο και ελέγχεται η φωτεινότητα ή η θολερότητα του γναθιαίου κόλπου από την αντανάκλαση του φωτός εντός αυτού. Η εξέταση αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι ένας κόλπος γεμάτος με υγρό δεν διαθλά το φως τόσο καλά όσο ένας καλά αεριζόμενος κόλπος. Για την εκτίμηση της κατάστασης του μετωπιαίου κόλπου τοποθετείται μια δέσμη φωτός σε επαφή με το έδαφος του κόλπου. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται σήμερα σπάνια. Εντούτοις, μερικοί γιατροί βρίσκουν ακόμα και σήμερα χρήσιμη τη μέθοδο αυτή στην εκτίμηση της εξάλειψης ή μη της παραρρινοκολπίτιδας κατά τη διάρκεια και μετά από τη θεραπεία, προς αποφυγή συχνού ακτινολογικού ελέγχου. 'Ελεγχος λειτουργίας του βλεννοκροσσωτού συστήματος καθαρισμού Η ανεπαρκής λειτουργία του βλεννοκροσσωτού συστήματος καθαρισμού μπορεί να ελεγχθεί με τη δοκιμασία της σακχαρίνης. Μία σταγόνα υγρής σακχαρίνης τοποθετείται στην κεφαλή της κάτω ρινικής κόγχης. Η γεύση του ασθενούς φυσιολογικά πρέπει να διεγερθεί σε χρονικό διάστημα 12 λεπτών. Κάθε καθυστέρηση σημαίνει ανεπαρκή λειτουργία των κροσσών. Παθολογικά ευρήματα αυτής της δοκιμασίας παρατηρούνται σε καπνιστές, σε ασθενείς με διαταραχή της λειτουργίας του κροσσωτού επιθηλίου και σε ασθενείς με ιστορικό πρόσφατης λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Ένα παθολογικό αποτέλεσμα απαιτεί τον περαιτέρω έλεγχο του βλεννοκροσσωτού συστήματος καθαρισμού. ∆ιαταραχή της κινητικότητας των κροσσών στη μύτη και στους παραρρίνιους κόλπους παρατηρείται στο σύνδρομο Kartagener ( αναστροφή σπλάχνων, στειρότητα, ανώμαλη κινητικότητα σπερματοζωαρίων). Ανοσοκατασταλμένοι και εξασθενημένοι ασθενείς μπορεί επίσης να εμφανίζουν παρόμοια προβλήματα. Τέλος, στην κυστική ίνωση το βλεννοκροσσωτό σύστημα καθαρισμού επηρεάζεται λόγω της αυξημένης γλοιότητας των εκκρίσεων, της δύσκολης διακίνησής τους και τελικώς την κόπωση και καταστροφή των κροσσών. Η δοκιμασία του ιδρώτα εκτελείται για αποκλεισμό της κυστικής ίνωσης, ιδιαίτερα σε παιδιά που πάσχουν από ρινικούς πολύποδες και χρόνια ή υποτροπιάζουσα παραρρινοκολπίτιδα. Ακτινολογικός έλεγχος Οι απλές ακτινογραφίες κόλπων-προσώπου, παρόλο που αποτελούν τον πιο συχνά χρησιμοποιούμενο ακτινολογικό έλεγχο για τους παραρρίνιους κόλπους, δεν αποτελούν πάντοτε και την πιο επαρκή και αξιόπιστη μέθοδο απεικόνισης. Οι τεχνικές λήψεις των απλών ακτινογραφιών κόλπων- προσώπου είναι οι εξής: 1. Caldwell (προσθιο-οπίσθια) 2. Waters (πωγωνορρινική) (Εικόνα 9.3,9.4) 3. Πωγωνοϊνιακή και 4. Πλάγιες ακτινογραφίες Οι λήψεις Caldwell και Waters είναι κατάλληλες για την απεικόνιση των μετωπιαίων και γναθιαίων κόλπων, ενώ οι ηθμοειδείς κυψέλες δεν απεικονίζονται καθαρά. Η πωγωνοϊνιακή και οι πλάγιες ακτινογραφίες είναι κατάλληλες για την απεικόνιση του σφηνοειδούς κόλπου. Η αξονική τομογραφία έχει σήμερα σχεδόν αντικαταστήσει τις απλές ακτινογραφίες κόλπων-προσώπου, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις χρόνιας παραρρινοκολπίτιδας, όπου μας παρέχει τον πλήρη έλεγχο των δομών του μέσου ρινικού πόρου και των στομίων των κόλπων. Οι στεφανιαίες τομές στην αξονική τομογραφία μπορούν να μας απεικονίσουν με μεγάλη ακρίβεια την ανατομία των παραρρινίων κόλπων, την κατάσταση των στομίων, συμπεριλαμβανομένου ολόκληρου του osteomeatal complex (OMC) και την τυχόν υπάρχουσα παθολογική κατάσταση. Επίσης η αξονική τομογραφία ενδείκνυται στην υποψία επιπλοκής της νόσου (επέκταση φλεγμονής προς τον οφθαλμικό κόγχο και τον εγκέφαλο), οπότε και πάντοτε πρέπει να εκτελείται με ενδοφλέβιο σκιαγραφικό. Η νέας γενιάς μαγνητική τομογραφία μας δίνει περισσότερο σαφή και ακριβή στοιχεία, τόσο για την υποκείμενη πάθηση του κόλπου, όσο και για την κατάσταση των στομίων, αλλά και για την ύπαρξη τυχόν επιπλοκών. Επιπλέον ο ασθενής δεν διατρέχει τον κίνδυνο από την έκθεση στην ακτινοβολία. 'Έλεγχος διά υπερήχων Ο έλεγχος αυτός δεν μας παρέχει αξιόλογα στοιχεία , εκτός από την ύπαρξη υγρού, τοιχωματικής πάχυνσης του βλεννογόνου ή πλήρωσης του κόλπου από μάζα μαλακών μορίων. Σπάνια χρησιμοποιείται. Πίνακα 5. Αλγόριθμος αντιμετώπισης ασθενούς με συμπτώματα και σημεία συμβατά με ΟΒΡ.
Σε πρότυπο θεραπευτικών εκβάσεων σε ενηλίκους, η αναμενόμενη κλινική και βακτηριολογική αποτελεσματικότητα ορισμένων αντιμικροβιακών φαίνεται στον Πίνακα 6 Πίνακας 6. Αναμενόμενη κλινική και βακτηριολογική αποτελεσματικότητα διαφόρων αντιμικροβιακών σε ΟΒΡ.
Με βάση τα ανωτέρω, στον Πίνακα 5 και στο Σχήμα 1 προτείνεται αλγόριθ- μος αντιμετώπισης της ΟΒΡ, στον Πίνακα 7 αναφέρονται τα αντιμικροβιακά που συστήνονται για τη θεραπεία της ΟΒΡ και οι αντίστοιχες δόσεις και στον Πίνακα 8 η συμπληρωματική θεραπεία. Σχήμα 1. Διάγνωση και αντιμετώπιση της οξείας μικροβιακής ρινοκολπίτιδας σε ανοσοεπαρκείς ασθενείς. Παρακολούθηση και εκτίμηση των υποκείμενων παραγόντων κινδύνου Διάρκεια συμπτωμάτων 7 ημέρες και εβδομάδες (ύπαρξη τουλάχιστον 2 από τα παρακάτω ευρήματα) • Πυώδες ρινικό έκκριμα • Άλγος προσώπου ή οδόντος άνω γνάθου (κυρίως ετερόπλευρα) • Ετερόπλευρη ευαισθησία ιγμορείου • Επιδείνωση συμπτωμάτων μετά από αρχική βελτίωση Πρόσφατη (τις 12 τελευταίες εβδομάδες) λήψη αντιβιοτικών; ή Επιπολασμός ανθεκτικών μικροοργανισμών 30% και δεδομένα τοπικά ή Μέτριας βαρύτητας νόσος Βελτίωση μετά από 72 ώρες; Αλλαγή αντιβιοτικών Επιτυχής θεραπεία; Επιτυχής θεραπεία; 2ης γραμμής αντιβιοτικά* + επικουρική αγωγή 1ης γραμμής αντιβιοτικά* + επικουρική αγωγή Παρακολούθηση και εκτίμηση των υποκείμενων παραγόντων κινδύνου • Παράταση αντιμικροβιακής αγωγής 10 έως 14 μέρες (ανάλογα με το φάρμακο) • Περαιτέρω εκτίμηση υποκείμενων παραγόντων κινδύνου • Ενδεχομένως, απεικονιστικός έλεγχος παραρρινίων Ανθεκτική υποξεία και/ή υποτροπιάζουσα ρινοκολπίτιδα: • Εξατομίκευση φαρμακευτικής αγωγής • Ενδεχομένως, απεικονιστικός έλεγχος παραρρινίων • Ενδεχομένως, ευκαιριακές λοιμώξεις, ανοσοανεπάρκεια, δομικές βλάβες • Ενδεχομένως, παραπομπή σε αλλεργιολόγο ή ΩΡΛ για εκτίμηση Ναι Όχι Όχι Ναι Όχι Όχι Ναι Ναι *βλ. Πίνακα 7. Στην επιλογή του αντιμικροβιακού πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη η τυχόν αντιμικροβιακή θεραπεία που έχει λάβει ο ασθενής το τελευταίο τρίμηνο, ώστε να μην χρησιμοποιηθεί αντιβιοτικό ίδιας ομάδας. Πίνακας 7. Προτεινόμενη αντιμικροβιακή θεραπεία σε ΟΒΡ.
Πίνακας 8. Συμπληρωματική θεραπεία σε ΟΒΡ
Τα συμπτώματα βελτιώνονται σε 2-3 ημέρες και υποχωρούν πλήρως σε 7-10 ημέρες. Τα συμπτώματα μπορεί να βελτιωθούν παρά την ύπαρξη πυώ- δους περιεχόμενου με υψηλό τίτλο μικροβίων, στο άντρο. Τέλος, οι ενδείξεις εισαγωγής και νοσηλείας στο νοσοκομείο παρουσιάζο- νται στον Πίνακα 9. Πίνακας 9. Ενδείξεις νοσηλείας σε νοσοκομείο.
Ειδικότερα, πρέπει να αξιολογείται η πιθανότητα το παθογόνο να είναι Mucor ή άλλος υφομύκητας, σε διαβητικούς και σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Οδηγά σημεία μπορεί να είναι η μελανή κηλίδα στην υπερώα, η ταχεία επέκταση και φυσικά, ιδιαίτερη σημασία έχει η άμεση αναζήτηση του παθογόνου και των υφών με μικροσκόπιο. Στην περίπτωση αυτή, όταν γί- νει διάγνωση, ο ασθενής αντιμετωπίζεται με συνδυασμό χειρουργικής και αντιμυκητιακής θεραπείας, όπως αναλύεται στο κεφάλαιο των λοιμώξεων σε ουδετεροπενικούς ασθενείς. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Gwaltney JM. et al. Computed tomographic study of the common cold. NEJM, 1994;330:25-30. 2. American Academy of Pediatrics. Clinical practice guideline: management of sinusitis. Pediatrics, 2001;108:798-808. 3. Talbot GH. et al. Rigid nasal endoscopy versus sinus puncture and aspiration for microbiologic documentation of acute bacterial maxillary sinusitis. Clin Infect Dis 2001;15:1668. 4. Scheid DC., Hamm RM. Acute bacterial rhinosinusitis in adults (part II). Am Fam Physician, 2004;70:1711-12. 5. Piccirillo JF. Acute bacterial sinusitis. NEJM, 2004;351:902-10. 6. Scheid DC., Hamm RM. Acute bacterial rhinosinusitis in adults (part I). Am Fam Physician, 2004;70:1685-92. 7. Anon JB. et al. Antimicrobial treatment guidelines for acute bacterial rhinosinusitis. Otolaryngol Head Neck Surg, 2004;130(1 Suppl.):1-45. 8. Fendrick AM. et al. Diagnosis and treatment of upper respiratory tract infections in the primary care setting. Clin Ther, 2001;23:1683-706. 9. Wong DM. et al. Guidelines for the use of antibiotics in acute upper respiratory infections. Am Fam Physician, 2006;70:1685-9 Κρυολόγημα - γρίπη - ιγμορίτιδα: Πώς θα τα ξεχωρίσετε (πίνακας) Το κρυολόγημα, η γρίπη και η ιγμορίτιδα εκδηλώνονται με παρόμοια συμπτώματα που μας δυσκολεύουν να καταλάβουμε τι πραγματικά μας συμβαίνει.
Ομοιοπαθητική και αντιμετώπιση ιγμορίτιδας με φυσικό τρόπο- Αποσυμφορητικά σπρέι και πλύσεις μύτης με φυσιολογικό ορό, για αποβολή των εκκρίσεων από την ρινική κοιλότητα. Η χρήση των διάφορων αποσυμφορητικών πρέπει να γίνεται με προσοχή, κυρίως από άτομα που πάσχουν από υπέρταση, αρρυθμίες και γλαύκωμα. - Το πιο σημαντικό είναι να πίνει ο ασθενής πολλά υγρά, τα οποία βοηθούν να αραιώσουν τις εκκρίσεις στη μύτη και το ιγμόρειο και ενθαρρύνουν την παροχέτευση. Οι ζεστές σούπες και οι πικάντικες τροφές επίσης βοηθούν. - Ανύψωση της κεφαλής κατά τον ύπνο, για την καλύτερη παροχέτευση των κόλπων. - Επίσης τα αλατούχα σπρέι για την μύτη ή και οι πλύσεις με αλατόνερο πολλές φορές την ημέρα είναι αποτελεσματικά. - Η εφύγρανση της ατμόσφαιρας επίσης βοηθά. Η προτιμότερη μέθοδος είναι να βρέχει κάποιος ένα πανί με ζεστό νερό, να το κρατά πάνω στη μύτη και το στόμα και να εισπνέει ζεστό υγρό αέρα. Μια άλλη προσέγγιση είναι να χρησιμοποιείται φορητός υγραντήρας με μπαταρίες που απελευθερώνει υγρό αέρα μέσω μιας μάσκας στη μύτη και το στόμα. Αν χρησιμοποιείτε υγραντήρα ή εξαερωτή πρέπει να καθαρίζετε το εξάρτημα καθημερινά και να το γεμίζεται με καθαρό νερό για να προλάβετε την ανάπτυξη αλλεργιογόνων μυκήτων. - Κατά τη διάρκεια προσβολής του ιγμορείου, αποφύγετε τα αλκοολούχα ποτά, γιατί αυξάνουν το οίδημα στη ρινική οδό και τα ιγμόρεια. Τα αεροπορικά ταξίδια μπορούν επίσης να επιδεινώσουν την κατάσταση. Αν χρησιμοποιείτε κάποιο αποσυμφορητικό – από το στόμα ή ρινικό- περιορίστε τη θεραπεία στις τρεις ημέρες, μήπως και δημιουργήσετε νέα αντίδραση, που θα χειροτερέψει τη φλεγμονή. - Αναλγητικά, αντιπυρετικά και αντιφλεγμονώδη, για ανακούφιση από τα ενοχλητικά συμπτώματα. - Αποφυγή καπνίσματος Βότανα και Ιγμορίτιδα Ενισχύουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα, γιατί από κει που πρέπει να αρχίσουμε είναι η ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, και να ανακαλύψουμε τυχόν αλλεργιογόνους παράγοντες στους χώρους που ζούμε και να τους ελαχιστοποιήσουμε. Να πούμε όχι στην ζάχαρη στα λιπαρά στα τηγανητά στα γαλακτοκομικά στις σοκολάτες και σε ότι περιέχει πρόσθετα και να πούμε ναι στα τρόφιμα εκείνα που βοηθούν στην εκκαθάριση των ρινικών και παραρρινίων κοιλοτήτων και ευτυχώς είναι πολλά, φρέσκα φρούτα, λαχανικά και βότανα: με πρώτο τον ανανά που η βρομελίνη που περιέχει είναι από τα πιο αποτελεσματικά αποσυμφορητικά σπανάκι καρότα τεύτλα αγγούρι σκόρδα κρεμμύδια με όλα τα παραπάνω μπορούμε να κάνουμε φρέσκους χυμούς ή ζεστές σούπες χρένο, το οποίο όπως και ο ανανάς είναι πολύ αποτελεσματικό στα βουλωμένα ιγμόρεια,οι ουσίες που περιέχει σκοτώνουν τα μικρόβια… λεμόνι, ένα κουταλάκι του γλυκού τριμμένο χρένο σε βραστό νερό με την προσθήκη χυμού λεμονιού και λίγο μέλι είναι ένα ρόφημα κατάλληλο για τα φραγμένα ιγμόρεια… πορτοκάλια τσίλι πιπερόριζα μουστάρδα κύμινο τσουκνίδα εχινατσέα ευκάλυπτος μέντα δυόσμος θυμάρι με τα παραπάνω βότανα κάνουμε ζεστά αφεψήματα ή εγχύματα τα βότανα με τις αναλγητικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες βοηθούν στην καταπολέμηση της λοίμωξης τα βότανα με τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες βοηθούν να ανοίξουν τα φραγμένα ιγμόρεια. Τα χαλαρωτικά βότανα βοηθούν να αναζωογονηθεί ο εξασθενημένος οργανισμός. ο ευκάλυπτος η μέντα ο γλυκάνισος ο κέδρος το θυμάρι. το δεντρολίβανο βοηθούν στις εισπνοές σε μια λεκανίτσα με βραστό νερό προσθέτουμε: μία σταγόνα αιθέριο έλαιο ευκάλυπτο μία σταγόνα αιθέριο έλαιο θυμάρι δύο σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας δύο σταγόνες αιθέριο έλαιο δεντρολίβανο… και σκεπάζοντας τους ώμους και το κεφάλι μας με μια μεγάλη πετσέτα -κάτι σαν τέντα δηλαδή-σκύβουμε πάνω από τους ατμούς και κάνουμε εισπνοές. Μετά την εισπνοή μπορούμε να κάνουμε ένα μασάζ γύρω από την μύτη μας, μπροστά και πίσω από τα αυτιά στο μέτωπο στα ζυγωματικά και στο λαιμό μας με ένα μείγμα αιθέριων ελαίων που θα έχουμε φτιάξει ως εξής: σε ένα λάδι βάσης π.χ αμυγδαλέλαιο ή λάδι καλέντουλας ή λάδι αβοκάντο ή λάδι jojoba ρίχνουμε: δύο σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκάλυπτο δύο σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντα τρεις σταγόνες αιθέριο έλαιο δεντρολίβανο τρεις σταγόνες αιθέριο έλαιο γεράνι και μία σταγόνα αιθέριο έλαιο tea tree και δεν ξεχνάμε ΠΟΤΕ να ελέγχουμε τις αλλεργίες μας και να συμβουλευόμαστε τους ειδικούς. http://www.agioritikovima.gr/ugeia/34949-igmoritida-ti-e ΡινορραγίαΗ ακριβής επίπτωση της ρινορραγίας δεν μπορεί να υπολογιστεί, γιατί τις περισσότερες φορές πρόκειται για ελάσσονος σημασίας επεισόδια για τα οποία οι ασθενείς δεν ζητούν ιατρική βοήθεια. Εκτιμάται ότι 15% του πληθυσμού κατ’ έτος εμφανίζει ρινορραγία και από αυτούς μόνον 6-10% προσφεύγουν σε γιατρό. Είναι εξαιρετικά σπάνια στα βρέφη, συχνότατη όμως στα παιδιά και στους εφήβους, όπου πρόκειται συνήθως για πρόσθια ρινορραγία. Αυξανόμενης της ηλικίας αυξάνεται η συχνότητα της οπίσθιας ρινορραγίας και ως εκ τούτου και η επικινδυνότητά της. Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες. Εξαιτίας της σύγχρονης διαβίωσης σε θερμαινόμενα σπίτια με ξηρή ατμόσφαιρα η επίπτωση της ρινορραγίας αυξάνεται κατά τους χειμερινούς μήνες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε βιώσει ή θα βιώσουμε τουλάχιστον ένα επεισόδιο ρινορραγίας κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Αυτό οφείλεται στο ότι ο ρινικός βλεννογόνος αιματούται από ένα εκτεταμένο αρτηριακό δίκτυο, στο σχηματισμό του οποίου συμβάλλουν κλάδοι προερχόμενοι από το σύστημα τόσο της έσω όσο και της έξω καρωτίδας. Το πυκνό αυτό αγγειακό δίκτυο, που παρατηρείται στο πρόσθιο τμήμα του ρινικού διαφράγματος, ονομάζεται κηλίδα του Kiesselbach και δέχεται κλάδους τόσο από την έσω όσο και από την έξω καρωτίδα. Επειδή λοιπόν η μύτη διαθέτει ένα πολύ πλούσιο δίκτυο αγγείων (αρτηριών και φλεβών) για την αιμάτωσή της, αρκετά συχνά εμφανίζονται επεισόδια αιμορραγίας (ρινορραγίας ή επίσταξης) από το σπάσιμο των αγγείων αυτών. Ποιες είναι οι μορφές της ρινορραγίας - Πρόσθιες: Όταν ο ασθενής είναι καθιστός η έξοδος του αίματος γίνεται από τη μύτη. Οφείλονται σε ρήξη των αγγείων του προσθίου τμήματος της μύτης που είναι εύκολα ορατά. Σταματάνε εύκολα. - Οπίσθιες: Το αίμα στην περίπτωση αυτή ρέει και προς το φάρυγγα και βγαίνει με βήχα από το στόμα. Οφείλονται σε ρήξη των αγγείων του οπισθίου τμήματος της μύτης που είναι δύσκολα ορατά. Σταματάνε ποιό δύσκολα. Παρατηρείται συνήθως σε ηλικιωμένους, σε άτομα με υπέρταση, καρδιακά προβλήματα, άτομα που παίρνουν φάρμακα όπως ασπιρίνη (Salospir) ή αντιπηκτικά (Sintrom). Υπάρχουν διάφορες αιτίες όπως είναι οι λοιμώξεις και κυρίως οι ρινίτιδες, η αλλεργία, η ξηρασία της ατμόσφαιρας και οι κλιματολογικές συνθήκες (για αυτό και τα επεισόδια είναι πιο συχνά το φθινόπωρο και το χειμώνα), τα ξένα σώματα (κυρίως στα παιδιά), η λήψη φαρμάκων (π.χ. ασπιρίνη και άλλα αντιφλεγμονώδη), η λήψη αλκοόλ, υπέρταση κ.τ.λ. Ποια είναι τα αίτια της ρινορραγίας - Τραυματισμός από σκάλισμα, ισχυρό φύσημα ή τραύμα από ξένο σώμα - Κρανιοπροσωπικές κακώσεις (σοβαρές αιμορραγίες) - Ξήρανση του βλεννογόνου λόγω έλλειψη υγρασίας του αέρα - Απότομη μετάβαση από χαμηλή εξωτερική θερμοκρασία σε υψηλή - Υψηλός πυρετός - Σκολίωση του ρινικού διαφράγματος - Μετεγχειρητικές ρινορραγίες ( μετά από επεμβάσεις ρινός ή παραρρινίων) Παθολογικοί παράγοντες - Αρτηριοσκλήρυνση - Αιμορραγικές προδιαθέσεις και διαταραχές πηκτικότητας στο αίμα (αιμορροφιλία, θρομβοπενία, αντιπηκτική αγωγή) - Νόσος Rendu-Osler (κληρονομική τηλαγγειεκτασία) - Λευχαιμία - Καλοήθεις όγκοι των κόλπων ή της μύτης (πολύποδες, αιμαγγειώματα, θηλώματα)- Κακοήθεις όγκοι των κόλπων ή της μύτης - Αρτηριακή υπέρταση - Ιλαρά - Οστρακιά - Διφθερίτιδα - Κοκκύτης - Φλεγμονές - Οξεία ρινίτιδα - παραρρινοκολπίτιδα - Χρόνια ρινίτιδα - παραρρινοκολπίτιδα - Αλλεργική ρινίτιδα - Σύφιλη - Φυματίωση - Ακτινομύκωση Ενδοκρινικά αίτια - Εγκυμοσύνη - Έμμηνος ρύση - Ενδοκρινολογικές παθήσεις (διαβήτης, φαιοχρωμοκύτωμα, παθήσεις ήπατος) Δηλητηριάσεις - Hg, χρώμιο, φωσφόρος Αντιμετώπιση Παρά το γεγονός ότι μια αιμορραγία από την μύτη προκαλεί ανησυχία και άγχος, τις περισσότερες φορές πρόκειται για κάτι εύκολα αντιμετωπίσιμο. Η ρινορραγία είναι μια κατάσταση που συχνά πανικοβάλλει αδικαιολόγητα ασθενείς και συγγενείς. Η υποτιθέμενη ποσότητα του αίματος που έχει απωλεσθεί συνήθως είναι παραπλανητική. Με τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης συμπεραίνεται αν η απώλεια αίματος είναι αιμοδυναμικά σημαντική. Αν η αρτηριακή πίεση είναι φυσιολογική ή υψηλή, κατά πάσα πιθανότητα η απώλεια αίματος είναι μη σημαντική. Η πτώση της πίεσης με συνοδό ταχυκαρδία δηλώνει πως η ρινορραγία είναι σημαντική. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην τοποθέτηση φλεβικής γραμμής, την ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και την άμεση μεταφορά του ασθενούς στο νοσοκομείο, αφού γίνουν οι βασικές ενέργειες για την επίσχεση της αιμορραγίας. Αρχικά ηρεμήστε τον ασθενή, βάλτε τον να καθίσει ή να σταθεί όρθιος. Όντας όρθιος, μειώνεται η πίεση στις φλέβες της μύτης, και έτσι υπάρχει περίπτωση να μειωθεί η αιμορραγία. Στη συνέχεια προτείνετε να σκύψει το κεφάλι του λίγο προς τα κάτω, για να μην καταπίνει το αίμα, και τοποθετήστε λίγο πάγο στο μέτωπο, πιέζοντας ταυτόχρονα τα ρουθούνια με το δείκτη και τον αντίχειρα σαν δαγκάνα τουλάχιστον για 5’. Όταν ανοίγει η μύτη και σκύβουμε λάθος το κεφάλι προς τα πίσω, το αίμα μεταφέρεται στο λαιμό. Εάν από εκεί φτάσει αρκετό αίμα στο στομάχι, μπορεί στη συνέχεια να εκδηλωθεί τάση προς έμετο. Δεν αποκλείεται επίσης το αίμα να καταλήξει στην αναπνευστική οδό. Η επιπλοκή αυτή είναι σπάνια, μπορεί όμως να προκαλέσει πνιγμονή ή πνευμονία εάν το αίμα έχει μολυνθεί από βακτήρια καθώς περνά από το λαιμό. Σε περίπτωση που η αιμορραγία συνεχιστεί, ψεκάστε και στα δύο ρουθούνια ένα ρινικό αγγειοσυσπαστικό - αποσυμφορητικό σπρέι, στρίψτε ένα κομμάτι βαμβάκι σαν χοντρό φιτίλι, στο οποίο έχετε ρίξει λίγο οξυζενέ (σταματά την αιμορραγία) και λίγη βαζελίνη, ζητήστε από τον ασθενή να φυσήξει για να καθαρίσει τη μύτη από το αίμα και από τους θρόμβους αίματος και τοποθετήστε το βαμβάκι στο ρουθούνι που αιμορραγεί, ζητώντας του να πιέσει ξανά για 5’. Επαναλάβετε τη διαδικασία 2 με 3 φορές, τοποθετώντας κάθε φορά καθαρό εμποτισμένο βαμβάκι αφού πριν φυσώντας δυνατά έχει καθαρίσει η μύτη από τα πήγματα του αίματος, και συνήθως μέσα σε λίγα λεπτά η αιμορραγία σταματά. Τι κάνουμε σε περίπτωση ρινορραγίας - Σκύψτε αμέσως μπροστά, προκειμένου να αποφύγετε να καταπιείτε το αίμα. - Πιέστε με το δείκτη και τον αντίχειρα το πρόσθιο, μαλακό τμήμα της μύτης για περίπου 10 λεπτά, ώστε να σταματήσει η αιμορραγία. - Αν η αιμορραγία δε σταματήσει, ψεκάστε και στα δύο ρουθούνια ένα ρινικό αγγειοσυσπαστικό-αποσυμφορητικό σπρέι, τοποθετήστε ένα βαμβάκι με οξυζενέ ή μερικές σταγόνες λεμόνι, το οποίο έχει αποδεδειγμένη αιμοστατική δράση, όσο πιο βαθιά μπορείτε στο ρουθούνι που ματώνει και πιέστε ξανά για τουλάχιστον 10 λεπτά ακόμα. - Η τοποθέτηση πάγου στο κεφάλι ή πάνω από τη μύτη μπορεί να βοηθήσει γιατί με την αντανακλαστική αγγειοσύσπαση που προκαλεί, μειώνει την ροή του αίματος στη ρινική κοιλότητα. - Αποφύγετε το δυνατό φύσημα της μύτης και μην ασχοληθείτε με κοπιώδεις εργασίες ή να σηκώσετε βαριά αντικείμενα. - Αποφύγετε να ξαπλώσετε και μάλιστα ανάσκελα.. Σε περίπτωση όμως που η αιμορραγία συνεχιστεί για περισσότερο από 15’ ή είναι πολύ έντονη επικοινωνήστε με τον Ωτορινολαρυγγολόγο σας. Επίσης, ανεξάρτητα από την διάρκεια και την ένταση του επεισοδίου, είναι απαραίτητο να γίνει κάποια στιγμή ΩΡΛ εξέταση (και ενδοσκόπηση) της μύτης για τον αποκλεισμό οποιασδήποτε παθολογικής αιτίας. Για να προλάβετε την αιμορραγία αυξήστε την υγρασία του αέρα μέσα στο σπίτι. Ένας υγραντήρας θα διατηρήσει το ρινικό βλεννογόνο υγρό. Μπορείτε επίσης να λιπάνετε τη μύτη με βαζελίνη ή άλλες ειδικές αλοιφές. Για να προλάβετε μια επιπλέον αιμορραγία αφού σταματήσει η πρώτη, μη σκαλίζετε και μη φυσάτε τη μύτη σας για μερικές ώρες. Μη σκύβετε και κρατάτε το κεφάλι ψηλότερα από το ύψος της καρδιάς. ΠΡΟΣΟΧΗ Η ιατρική βοήθεια είναι επιβεβλημένη, όταν συμβαίνει ένα από τα κάτωθι: 1. Όταν το άτομο εμφανίζει αίμα για πρώτη φορά, χωρίς να έχει προηγηθεί σαφές εκλυτικό αίτιο (π.χ. σκάλισμα μύτης). 2. Όταν η αιμορραγία δεν ελέγχεται με απλή πίεση και διαρκεί πάνω από 15 με 30 λεπτά. 3. Όταν επαναλαμβάνεται, ή η απώλεια αίματος είναι μεγάλη. 4. Νιώθετε αδυναμία ή λιποθυμία ως αποτέλεσμα της απώλειας αίματος. 5. Όταν έχει προηγηθεί τραυματισμός της μύτης. 6. Όταν συνυπάρχει πόνος στην περιοχή. 7. Όταν συμβαίνουν αιμορραγίες και σε άλλα σημεία του σώματος. 8. Νιώθετε το αίμα να κατεβαίνει στο λαιμό. Αν έχετε συχνές ρινορραγίες, επισκεφτείτε το γιατρό σας. Ίσως χρειαστεί να καυτηριάσει το αιμοφόρο αγγείο που προκαλεί την αιμορραγία. Ο καυτηριασμός είναι μια τεχνική κατά την οποία ο γιατρός καίει το αιμοφόρο αγγείο με, νιτρικό άργυρο, ηλεκτρικό ρεύμα, ραδιοσυχνότητες, λέιζερ, ή κρυοπηξία(προτιμάται στα παιδιά). Αγγείο στη αγγειακή κηλίδα Καυτηριασμόςμε ραδιοσυχνότητες ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Ειδικά αν σε ΑΓΟΡΙ συμβαίνουν συχνές ρινορραγίες, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ η επίσκεψη σε ΩΡΛ για να αποκλειστεί ένας σπάνιος όγκος της μύτης που ονομάζεται νεανικό ρινοίνωμα. |
