Νευροωτολογία Εμβοές Ίλιγγος ΟΛΑ

Κάνετε κλίκ σε ότι σας ενδιαφέρει

Ίλιγγος θέσης
 
Νευροωτολογία
ΗΝΓ
Η διάγνωση των διαταραχών της ισορροπίας, της ακοής, των εμβοών, και του ιλίγγου απαιτεί έμπειρο εξεταστή με βαθιά γνώση της ανατομίας και φυσιολογίας αλλά και πολύπλοκο εξοπλισμό που διαθέτουν οι εξειδικευμένοι στην Νευροωτολογία και τον ίλιγγο ΩΡΛ ιατροί. Ο γιατρός εξειδικεύτηκε στην Νευροωτολογία - Ακουολογία στο ειδικό ερευνητικό εργαστήριο ΝΕΥΡΟΩΤΟΛΟΓΙΑΣ - ΑΚΟΗΣ και ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ της ΩΡΛ κλινικής του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ στο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ Νοσοκομείο υπό την καθοδήγηση των καθηγητών 
Ε. ΦΕΡΕΚΥΔΗ, Κ. ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΥ και Σ. ΚΟΡΡΕ.
 
Το εργαστήριο του ιατρείου μας διαθέτει όλον αυτόν τον σύγχρονο εξοπλισμό, και εξειδικεύεται στην εκτέλεση ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων που αφορούν την ακουστική λειτουργία, τις εμβοές και την λειτουργία της ισορροπίας.

Περιεχόμενα

  1. 1 Ίλιγγος
    1. 1.1 Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα
    2. 1.2 Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος   
    3. 1.3 Ίλλιγος, ανισορροπία, αστάθεια, ζάλη
    4. 1.4 >>   ΝΕΥΡΟΩΤΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
    5. 1.5 Ερωτηματολόγιο ιλίγγου - ζάλης
    6. 1.6 Ίλιγγος, Αντιμετώπιση, Θεραπεία 
      1. 1.6.1 Φαρμακευτική Θεραπεία
      2. 1.6.2 ΕΝΔΟΤΥΜΠΑΝΙΚΗ ΕΓΧΥΣΗ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗΣ
    7. 1.7 Θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης (VRT)
      1. 1.7.1 Αιθουσαία αποκατάσταση
      2. 1.7.2  Ασκήσεις αντιρροπήσεως του ιλίγγου.
      3. 1.7.3  Ασκήσεις για τον καλοήθη ίλιγγο θέσεως
        1. 1.7.3.1 Βίντεο YouTube
    8. 1.8 Επιπλοκές ιλίγγου 
    9. 1.9 Πρόγνωση ιλίγγου
    10. 1.10 Κάθε ίλιγγος χρειάζεται Ωτορινολαρυγγολόγο και μάλλιστα επειγόντως
    11. 1.11 Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα
    12. 1.12  Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος   
    13. 1.13 Οι ποιό συχνές αιτίες ιλίγγου
      1. 1.13.1  Περιφερικές αιτίες ιλίγγου
      2. 1.13.2 •  Σύνδρομο μικρονευραγγειακής συμπίεσης του όγδοου κρανιακού νεύρου, αιθουσαία παροξυσμία (Vestibular Paroxysmia). 
      3. 1.13.3 Κεντρικές αιτίες ιλίγγου
      4. 1.13.4 Κινήτωση ή ναυτία των ταξειδιωτών (Mal de Debarquement σύνδρομο)
      5. 1.13.5 Η ναυτία του διαδικτύου – Cybersicness 
      6. 1.13.6 Δεν υπάρχει στομαχικός ίλιγγος
    14. 1.14 Ίλιγγος στα παιδιά (παιδιατρικός ίλιγγος)
    15. 1.15 Περισσότερα για τον παιδιατρικό ίλιγγο
    16. 1.16 ΩΡΛ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
    17. 1.17 Ίλιγγος τι κάνουμε σήμερα
    18. 1.18 Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα
    19. 1.19 Εξετάσεις ιλίγγου
      1. 1.19.1 Η δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής
        1. 1.19.1.1 >>    Απεικονιστικές εξετάσεις
    20. 1.20 Ακουολογικές εξετάσεις ενηλίκων
      1. 1.20.1 Εξέταση με τονοδότες
      2. 1.20.2 Ακουόγραμμα
      3. 1.20.3 Τυμπανομετρία
      4. 1.20.4 Ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους ενηλίκων  (ABR)
      5. 1.20.5 Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕs)
    21. 1.21 ΩΡΛ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
    22. 1.22 Κέντρο μελέτης εμβοών
    23. 1.23 ΕΜΒΟΕΣ (Βούιζμα στα αυτιά)
      1. 1.23.1 Αιτίες εμβοών (βουητά στα αυτιά)
      2. 1.23.2 Εμβοές (βούιζμα στο αυτί) εξετάσεις και διάγνωση  
      3. 1.23.3 Εμβοές (σφύριγμα στα αυτιά) θεραπεία
    24. 1.24 Νεότερα στη θεραπεία των εμβοών (βούισμα στα αυτιά)
    25. 1.25 Εμβοές (σφύριγμα στα αυτιά) επιπλοκές και παράγοντες κινδύνου
    26. 1.26 Εναλλακτική ιατρική, ομοιοπαθητική στις εμβοές (κουδούνισμα στα αυτιά)
    27. 1.27 Ο δεκάλογος των γιατρών για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των εμβοών
    28. 1.28 Ερωτηματολόγιο αξιολόγησης και αντιμετώπισης των εμβοών
    29. 1.29 Αναλογικός πίνακας απεικόνισης της βαρύτητας των συμπτωμάτων και της σοβαρότητας των εμβοών
    30. 1.30 Ερωτηματολόγιο  εμβοών για τους ασθενείς
    31. 1.31 Η παθογέννεση των εμβοών
    32. 1.32 Υπερακουσία
    33. 1.33 Ηχοθεραπεία - ηχοκάλυψη των εμβοών
    34. 1.34 on-line free ηχοκάλυψη των εμβοών σας
  2. 2 Sound Mixer
 
Ο γιατρός είναι  μέλος.
•Της Πανελλήνιας Ιατρικής Ακουολογικής Νευροωτολογικής Εταιρείας.
 
Ο ωτορινολαρυγγολόγος είναι ο ποιό ειδικός στην αντιμετώπιση των ιλίγγων
 
• Γιατί το  όργανο της ισορροπίας ο λαβύρινθος, βρίσκεται στο αυτί.
• Γιατί οι συχνότερες παθήσεις που προκαλούν ίλιγγο είναι παθήσεις του λαβυρίνθου.
• Γιατί το ιατρικό εκπαιδευτικό σύστημα σε όλον τον δυτικό κόσμο, από παράδοση, εκπαιδεύει κυρίως τους ωτορινολαρυγγολόγους για την διάγνωση και αντιμετώπιση των ιλίγγων.


Ο ίλιγγος, οι εμβοές, και η βαρηκοΐα δεν είναι ασθένειες, αλλά συμπτώματα, γι αυτό θα πρέπει να αναζητείται η αιτία τους, η οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνη. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και επί πλέον ερωτηματολόγιο που θα εντοπίσει τις κοινωνικές και συναισθηματικές επιπτώσεις του προβλήματος, και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.

Ακουολογικές εξετάσεις ιλίγγου

Διαγνωστικές εξετάσεις ιλίγγου


Ακουστικά προκλητά δυναμικά

Νυσταγμογράφημα

Ακoυόγραμμα


Εξέταση νυσταγμού με  γυαλιά Frenzle

Τυμπανομετρία

Δοκιμασίες ιλίγγου θέσεως Dix Halpike 

Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕς )

Δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής

(head thrust test)

Εξέταση με τονοδότες

Δοκιμασία Romberg,Unterberger, βαδίσεως 

Ομιλητική ακουομετρία

Σύμπτωμα συριγγίου

δοκιμασία Hennebert με πνευματικό ωτοσκόπιο

Single


Δείτε          το  Κέντρο μελέτης εμβοών

                •  Ο δεκάλογος των γιατρών για τη διάγνωση και αντιμετώπιση εμβοών 

                • τις εμβοές και το  ερωτηματολόγιο αξιολόγησης και αντιμετώπισης εμβοών

Δείτε         • τον  Ίλιγγο και τις • Ασκήσεις αντιρροπήσεως του ιλίγγου-αιθουσαία αποκατάσταση

                 • γιατί  Κάθε ίλιγγος χρειάζεται Ωτορινολαρυγγολόγο και μάλλιστα επειγόντως                 
• για τον 
 Έλεγχο ιλλίγου με νυσταγμογράφημα 







Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας.


ΩΡΛ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

  
 
 

Κέντρο μελέτης εμβοών ιλίγγου



ble roi
siel
BANERright_gradiant
 
θαλασσί BANER αριστερά
 

ΩΡΛ Παίδων

Μεγάλο μέρος της ειδίκευσης του ο γιατρός το αφιέρωσε στα παιδιά και την    Παιδο-Ωτορινολαρυγγολογία

 
Ωτορινολαρυγγολογία Παίδων
 
ΤΕΛΟΣ τα κλάματα
 
 
ΒΙΝΤΕΟ - ΩΤΟΣΚΟΠΙΣΗ
Γρήγορη και άμεση ενδοσκόπηση του τυμπάνου σε δευτερόλεπτα για να μην κλάψη το παιδί και μετά προβολή του υπό μεγάλη μεγέθυνση σε οθόνη για λεπτομερή ανάλυση, μελέτη και εκτύπωση. 
  
 
 
Copy of θαλασσί BANER αριστερά
 

ΩΡΛ Παίδων

Μεγάλο μέρος της ειδίκευσης του ο γιατρός το αφιέρωσε στα παιδιά και την    Παιδο-Ωτορινολαρυγγολογία

 

Οι υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις, θα πρέπει να μικραίνουν με τη χρήση ενδορρινικών τοπικών κορτικοστεροειδών και χορήγηση αντιβιοτικού  για 3-6 εβδομάδες. Αν δεν εχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να γίνεται αδενοειδεκτομή

  

Μάθετε  

Τα νεώτερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της υπερτροφίας των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων, και αποφύγετε την εγχείρηση

  
Μοντέρνα
πλαστική 
διαφράγματος
Φύλλο απορροφήσιμου υλικού PDS flexible plate
 
  
 Μεμβράνη - φύλλο από αποροφήσιμο υλικό (PDS) για
την αποκατάσταση και
των πιο δύσκολων περιπτώσεων στραβού ρινικού διαφράγματος.
 
 Αποροφήσιμο ράμμα
αντί της επώδυνης
γάζας - φόβητρο στη
μύτη των ασθενών.
  
 
 
BANERright_gradiant
 
 
BANERright_gradiant
 
 
 
 
 
 
 
 
 
BANERright_gradiant
 
 
 

Οι υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις, θα πρέπει να μικραίνουν με τη χρήση ενδορρινικών τοπικών κορτικοστεροειδών και χορήγηση αντιβιοτικού  για 3-6 εβδομάδες. Αν δεν εχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να γίνεται αδενοειδεκτομή

  

Μάθετε  

Τα νεώτερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της υπερτροφίας των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων, και αποφύγετε την εγχείρηση

 
Μοντέρνα
πλαστική 
διαφράγματος
Φύλλο απορροφήσιμου υλικού PDS flexible plate
 
  
 Μεμβράνη - φύλλο από αποροφήσιμο υλικό (PDS) για
την αποκατάσταση και
των πιο δύσκολων περιπτώσεων στραβού ρινικού διαφράγματος.
 
 Αποροφήσιμο ράμμα
αντί της επώδυνης
γάζας - φόβητρο στη
μύτη των ασθενών.
 
 
BANERright_gradiant 
 

ΩΡΛ Παίδων

Μεγάλο μέρος της ειδίκευσης του ο γιατρός το αφιέρωσε στα παιδιά και την    Παιδο-Ωτορινολαρυγγολογία

 
 
BANERright_gradiant 
Παιδο-Ωτορινολαρυγγολογία
ΤΕΛΟΣ τα κλάματα
 
 
Video ωτοσκόπιση
Γρήγορη και άμεση ενδοσκόπηση του τυμπάνου σε δευτερόλεπτα για να μην κλάψη το παιδί και μετά προβολή του υπό μεγάλη μεγέθυνση σε οθόνη για  λεπτομερή ανάλυση καταγραφή και μελέτη. 
 
BANERright_gradiant
 
 
 
BANERright_gradiant
 
Μοντέρνα
πλαστική 
διαφράγματος
Φύλλο απορροφήσιμου υλικού PDS flexible plate
 
  
 Μεμβράνη - φύλλο από αποροφήσιμο υλικό (PDS) για
την αποκατάσταση και
των πιο δύσκολων περιπτώσεων στραβού ρινικού διαφράγματος.
 
 Αποροφήσιμο ράμμα
αντί της επώδυνης
γάζας - φόβητρο στη
μύτη των ασθενών.
 
 
 
θαλασσί BANER αριστερά
 
ΤΕΛΟΣ τα κλάματα
 
 
Βίντεοτηλεωτοσκόπηση
Γρήγορη και άμεση ενδοσκόπηση του τυμπάνου σε δευτερόλεπτα για να μην κλάψη το παιδί, και μετά προβολή του υπό μεγάλη μεγέθυνση σε οθόνη για  λεπτομερή ανάλυση, καταγραφή και μελέτη.
 
Copy of θαλασσί BANER αριστερά
 

Οι υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις, θα πρέπει να μικραίνουν με τη χρήση ενδορρινικών τοπικών κορτικοστεροειδών και χορήγηση αντιβιοτικού  για 3-6 εβδομάδες. Αν δεν εχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να γίνεται αδενοειδεκτομή

  

Μάθετε  

Τα νεώτερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της υπερτροφίας των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων, και αποφύγετε την εγχείρηση

 
Μοντέρνα
πλαστική 
διαφράγματος
Φύλλο απορροφήσιμου υλικού PDS flexible plate
 
  
 Μεμβράνη - φύλλο από αποροφήσιμο υλικό (PDS) για
την αποκατάσταση και
των πιο δύσκολων περιπτώσεων στραβού ρινικού διαφράγματος.
 
 Αποροφήσιμο ράμμα
αντί της επώδυνης
γάζας - φόβητρο στη
μύτη των ασθενών.
 
 
BANERright_gradiant  
 
 

 

Μπορείτε να βαθμολογίσετε τη βαρύτητα της ωτίτιδας του παιδιού σας, γιατί μπορεί να μην χρειάζεται αντιβίωση.

 Σε υγιή παιδιά άνω των δυο ετών, με οξεία μέση ωτίτιδα και ήπιο πόνο και πυρετό, δεν χορηγείται αντιβίωση.
 
 
 
BANERright_gradiant 
 

Οι υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις, θα πρέπει να μικραίνουν με τη χρήση ενδορρινικών τοπικών κορτικοστεροειδών και χορήγηση αντιβιοτικού  για 3-6 εβδομάδες. Αν δεν εχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να γίνεται αδενοειδεκτομή

  

Μάθετε  

Τα νεώτερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της υπερτροφίας των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων, και αποφύγετε την εγχείρηση

 
Μοντέρνα
πλαστική 
διαφράγματος
Φύλλο απορροφήσιμου υλικού PDS flexible plate
 
  
 Μεμβράνη - φύλλο από αποροφήσιμο υλικό (PDS) για
την αποκατάσταση και
των πιο δύσκολων περιπτώσεων στραβού ρινικού διαφράγματος.
 
 Αποροφήσιμο ράμμα
αντί της επώδυνης
γάζας - φόβητρο στη
μύτη των ασθενών.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
BANERright_gradiant
 

Ίλιγγος

 
πονοκεφαλος ζαλάδα ιλιγγος ασταθεια σφυριγμα στα αυτια
Εχετε ίλιγγο; γυρίζουν όλα; ζαλίζεστε;  σας έρχετε εμετός;
Κατ αρχήν μην πανικοβάλλεστε,  ξαπλώστε μείνετε ακίνητοι, χαμηλώστε το φωτισμό πάρτε την πίεση και τηλεφωνήστε αμέσως στο γιατρό σας, πριν χαθούν πολύτιμα για τη διάγνωση συμπτώματα.
Μην πάρετε κάποιο φάρμακο επειδή το έπερνε κάποιος άλλος που είχε ίλιγγο, γιατί θα καταστείλετε συμπτώματα που θα βοηθήσουν το γιατρό σας στη διάγνωση. 
Ο ίλιγγος είναι σύμπτωμα και από τι πάσχετε θα το βρεί ο γιατρός σας.
Είναι πολύ συχνός και αντιμετωπίζεται συνήθως με επιτυχία.
Προσοχή στο χρόνιο ίλιγγο γιατί είναι συχνός σε κεντρικές βλάβες. 
 
Ελεγχος αιθουσαίου συστήματος - ιλίγγου

Ίλιγγος τι κάνουμε σήμερα

Ο ίλιγγος, οι εμβοές, και η βαρηκοΐα δεν είναι ασθένειες, αλλά συμπτώματα, γι αυτό θα πρέπει να αναζητείται η αιτία τους, η οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνη. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και επί πλέον ερωτηματολόγιο που θα εντοπίσει τις κοινωνικές και συναισθηματικές επιπτώσεις του προβλήματος, και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.


Η διάγνωση των διαταραχών της ισορροπίας και του ιλίγγου, απαιτεί και έλεγχο της ακοής, λόγω της έδρασης και των δύο λειτουργιών στο ίδιο όργανο, το αυτί, και προϋποθέτει έμπειρο εξεταστή με βαθιά γνώση της ανατομίας και φυσιολογίας αλλά και πολύπλοκο εξοπλισμό που διαθέτουν οι εξειδικευμένοι στην Νευροωτολογία - Ακουολογία, ΩΡΛ ιατροί. Το εργαστήριο του ιατρείου μας διαθέτει όλον αυτόν τον σύγχρονο εξοπλισμό, και εξειδικεύεται στην εκτέλεση ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων που αφορούν την ακουστική λειτουργία, τις εμβοές και την λειτουργία της ισορροπίας. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και συμπλήρωση ερωτηματολογίου και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.

Το προτεινόμενο βασικό νευροωτολογικό πρωτόκολλο είναι:

Ιστορικό του ασθενούς              και συμπλήρωση ερωτηματολογίου
Ωτομικροσκόπηση                   και πλήρης ΩΡΛ εξέταση
Ακουολογικός έλεγχος              Ακουομετρία, Τυμπανομετρία, ABR, OAEs
Κλινικές εξετάσεις                     
DixHallpike, Romberg, Fukuda, head thrust test 
Εξέταση με γυαλιά Frenzl          Head-shake test, Hennebert

Νυσταγμογράφημα:

  Αυτόματος νυσταγμός

  Οπτοκινητικός νυσταγμός

  Παρακολούθηση στόχου
  Σακκαδική δοκιμή
  Dix-Hallpike ελιγμοί
  Δοκιμές θέσεως
  Θερμικός ερεθισμός 







Το αιθουσο-οφθαλμικό αντανακλαστικό (VOR) είναι μια αντανακλαστική κίνηση των ματιών, η οποία εμφανίζεται συνήθως ως απάντηση στην κίνηση της κεφαλής. Το VOR επιτρέπει στους ανθρώπους να εστιάζουν σε στατικά αντικείμενα, ενώ το κεφάλι (και το σώμα) βρίσκεται σε κίνηση. Δυσλειτουργία του VOR έχει σαν αποτελέσματα τη χρόνια αστάθεια, το αίσθημα κίνησης, και τον αποπροσανατολισμό. 

  
head thrust test
Head thrust test




πάνω φυσιολογικό      





κάτω περιφερική βλάβη δεξιά




Ανωμαλίες του VOR μπορούν να καταδειχθούν από ασυνήθιστες μη φυσιολογικές κινήσεις των ματιών(νυσταγμό), με άμεση παρατήρηση και καλύτερα με γυαλιά Frenzl ή καταγραφή μέσω νυσταγμογραφήματος. Από αυτή τη μελέτη του VOR βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα για την κατάσταση του συστήματος της ισορροπίας


Το νυσταγμογράφημα περιλαμβάνει τρία βασικά πρωτόκολλα δοκιμών:

1) οφθαλμικές δοκιμές κινητικότητας

2) δοκιμές θέσεως

3) Θερμικός ερεθισμός.



Οι οφθαλμικές δοκιμές κινητικότητας που χρησιμοποιούνται για να αποκλειστεί η παρουσία υποκείμενου αυτόματου απρόκλητου νυσταγμού, θα βοηθήσουν στην αξιολόγηση του VOR. 


Οι δοκιμές θέσεως θα βοηθήσουν να προσδιοριστούν τα συμπτώματα του ασθενούς σχετικά με τη θέση της κεφαλής στο χώρο. 




Τέλος, οι θερμικές δοκιμασίες αναλύουν την ένταση απόκρισης του αιθουσαίου συστήματος του ασθενούς και καθορίζουν αν η αιθουσαία λειτουργία είναι παρούσα και συμμετρική ή απούσα σε όλες τις θερμικές δοκιμές.



Από το νυσταγμογράφημα θα βρεθεί αν πάσχει πραγματικά το αιθουσαίο σύστημα της ισορροπίας, κεντρικά ή περιφερικά, αριστερά ή δεξιά, και πόσο. 
Αυτό το αποτέλεσμα θα συσχετιστεί με το ιστορικό, την κλινική εικόνα, τις άλλες δοκιμασίες που έγιναν και τις υπόλοιπες εξετάσεις, για να καταλήξουμε στη διάγνωση και την ακριβή αιτία, ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.

Ορισμένες φορές χρειάζεται επί πλέον έλεγχος όπως, απεικονιστικές εξετάσεις (MRI, CT, Triplex), αιθουσαία μυογενή προ
κλητά δυναμικά (VEMPs) για τον έλεγχο του ωτολιθοφόρου συστήματος, ισορροπομετρία, ηλεκτροκοχλιογραφία,δοκιμασία περιοστροφής, κλπ











Η δοκιμή της υποκειμενικής οπτικής κάθετης (SVV) μελετά την έννοια της καθετότητας, ζητώντας από τον ασθενή την κάθετη τοποθέτηση μίας φωτεινής γραμμής στο σκοτάδι. Σε οξεία μονομερή δυσλειτουργία του ωτολιθοφόρου συστήματος η ράβδος τοποθετείται σε μία θέση που αποκλίνει προς την οριζόντια ή την κατακόρυφη από 3 ° έως 15 ° στην πάσχουσα πλευρά.






Ο δονητής είναι ένα νέο τεστ για να αποκαλύψει τον νυσταγμό σε περιφερικές αιθουσαίες βλάβεςΈνας δονητής 100 Hz εφαρμόζεται διαδοχικά πίσω από το αριστερό και το δεξί αυτί (στη μαστοειδή) για 3 δευτερόλεπτα.
Σε ασθενείς που πάσχουν από αιθουσαία ασυμμετρία, προκαλείται νυσταγμός, με την ταχεία φάση προς την προσβεβλημένη πλευρά.





>>    Απεικονιστικές εξετάσεις

  1. Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
    1. Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
    2. Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
    3. Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
  2. Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
    1. Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
  3. Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
    1. Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
    2. Αξιολογεί την ανατομία των οστών  (οστάρια και κοχλία ,  διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσηςΚάταγμα)
    3. Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται


Ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας (MRI) σε ασθενή με ακουστικό νευρίνωμα


 

siel

Πως γίνεται το νυσταγμογράφημα


  



ΗΝΓ εικόνα

Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα

 

Ο έλεγχος της λειτουργίας του λαβυρίνθου γίνεται με το νυσταγμογράφημα, και τη βοήθεια κατά πρώτον των θερμικών εξετάσεων. Σε αυτή την εξέταση εισάγεται διαδοχικά κρύο και ζεστό νερό σε κάθε αφτί. Η διαφορά στη θερμοκρασία του νερού από τη φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος είτε ενεργοποιεί (ζεστό) είτε αναστέλλει (κρύο) το όργανο της ισορροπίας σε κάθε αφτί εναλλακτικά. Αυτό προκαλεί μια αίσθηση ψευδούς κίνησης (ίλιγγος) και μια ρυθμική κίνηση των ματιών που ονομάζεται νυσταγμός και μπορεί να γίνει ορατός αν κάποιος παρακολουθήσει τα μάτια από κοντά ή και να καταγραφεί.
Δηλαδή στη διάρκεια αυτής της εξέτασης γίνεται διέγερση του λαβυρίνθου με ψυχρό - θερμό διακλυσμό και καταγράφονται οι νυσταγμικές κινήσεις. Με τον τρόπο αυτό, συγκρίνοντας τη λειτουργία των δύο λαβυρίνθων μπορούμε να συμπεράνουμε αν υπάρχει υπαισθησία. 
Κατά τη διάρκεια του νυσταγμογραφήματος γίνονται επίσης, οι δοκιμές θέσεως, οι Dix-Hallpike ελιγμοί, και οι οπτοκινητικές δοκιμασίες με τις οποίες ελέγχονται οι σακκαδικές κινήσεις η παρακολούθηση στόχου και ο οπτοκινητικός νυσταγμός.
Οι δοκιμασίες αυτές είναι παθολογικές σε προβλήματα κεντρικής αιτιολογίας


Σακκαδικές κινήσεις




Παρακολούθηση στόχου


Οπτοκινητικός νυσταγμός

Οπτοκινητικός νυσταγμός



 
Τεστ κίνησης κεφαλής Head-shake nystagmus test Νυσταγμός αιθουσαία νευρίτιδα ζάλης ιλίγγου
Τεστ κίνησης κεφαλής (Head-shake nystagmus test).

δοκιμές θέσεως, Dix-Hallpike ελιγμοί

Δοκιμές θέσεως, Dix-Hallpike ελιγμοί



 Video-νυσταγμογράφημα

Το νυσταγμογράφημα (Video ή ηλεκτρο-νυσταγμογράφημα) είναι η σημαντικότερη εξέταση για τη διάγνωση του ιλίγγου γιατί δείχνει:

1) αν πρόκειται για πραγματικό ίλιγγο και όχι για άλλη απλή ζάλη.
 
2) αν είναι κεντρικός (από τον εγκέφαλο) και άρα σοβαρός ή περιφερικός (από τον λαβύρινθο) και ως εκ τούτου λιγότερο ανησυχητικός.
 
3) την πλευρά που πάσχει δηλ. αριστερά η δεξιά. 
 
Το νυσταγμογράφημα διαρκεί λιγότερο από μία ώρα είναι ανώδυνη και ακίνδυνη εξέταση, και το μόνο που αισθάνεται ο εξεταζόμενος είναι η ελαφριά ζάλη που προκαλείται από το κρύο και μετά το ζεστό νερό, που εισάγεται για 20(15-40) sec πρώτα στο δεξιό και μετά στο αριστερό αυτί (και ερεθίζει τους λαβυρίνθους) από ειδικό μηχάνημα, ενώ ταυτόχρονα ένα άλλο μηχάνημα ο νυσταγμογράφος καταγράφει τον νυσταγμό (τις κινήσεις των ματιών που προκαλούνται επειδή  υπάρχουν νευρικές συνδέσεις μεταξύ ματιών και λαβυρίνθων) με τη μέγιστη αντίδραση να εμφανίζεται συνήθως στα 60-90 δευτ. και που διαρκεί έως 2 λεπτά. Οι θερμοί διακλυσμοί προκαλούν νυσταγμό προς το εξεταζόμενο αυτί ενώ οι ψυχροί το αντίθετο. Στα περίπου 60 δευτερόλεπτα, ασθενής ανοίγει τα μάτια και τα καθηλώνει σε ένα φωτεινό σημείο. Κανονικά αυτό προκαλεί καταστολή του νυσταγμού(δείκτης οπτικής προσήλωσης φυσιολογικός). Αν όχι, τότε η αιτία μπορεί να είναι κεντρική. Στο τέλος και μετά από ψηφιακή επεξεργασία στον υπολογιστή παίρνουμε τα αποτελέσματα που μπορεί να είναι φυσιολογικά ή παθολογικά όπως υπαισθησία ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου για παράδειγμα, που σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες εξετάσεις μας οδηγούν στην τελική διάγνωση.
Νυσταμογράφημα εκτέλεσηΔιάγραμμα νυσταγμογραφήματος  νυσταγμογράφημα
                                 
Νυσταμογράφημα 




νυσταγμογράφημα, διέγερση του λαβυρίνθου με  με ψυχρό, θερμό διακλυσμό


 


Ηλεκτρονυαταγμογράφημα

Πεταλούδα Clausen

 

 

Φυσιολογικό Ηλεκτρο

νυσταγμογράφημα με ψηφιακή επεξεργασία από 

ηλεκτρονικό υπολογιστή,  έκδοση αποτελέσματος, και πεταλούδα του Claussen. 

 

ΝυσταγμογράφημαΝυσταγμογράφημα
Νυσταγμογράφημα μετρήσεις

Νυσταγμογράφημα μετρήσεις


Ανάλυση νυσταγμογραφήματος υπολογισμός γωνιακής ταχύτητος βραδείας φάσεως

Ανάλυση νυσταγμογραφήματος, υπολογισμός γωνιακής ταχύτητος βραδείας φάσεως




Θερμικούς διακλυσμούς  νυσταγμογραφήματος
Θερμικοί διακλυσμοί  νυσταγμογραφήματος




Φυσιολογικά ποτελέσματα  είναι οι συμμετρικές αντιδράσεις των δύο λαβυρίνθων στον ψυχρό και θερμό διακλυσμό με νερό ή αέρα (όταν υπάρχει διάτρηση στο τύμπανο) στα αυτιά. Τα φυσιολογικά όρια μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων.

 

 

νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα, υπαισθησία δεξιά


Νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα δεξιά: υπαισθησία δεξιά στους θερμικούς διακλυσμούς


 

Μη φυσιολογικά αποτελέσματα περιλαμβάνουν, την υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως (>30-35%), την υπερευαισθησία, και την υπαισθησία (>25%) ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου, ή και των δύο λαβυρίνθων και μπορεί να είναι σημάδια βλάβης στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο ή σε άλλα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν την ισορροπία και τις κινήσεις των οφθαλμών.


Τέτοιες βλάβες είναι:

 

•Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
•Χολοστεάτωμα και άλλοι όγκοι του αυτιού 
•Συγγενείς διαταραχές 
•Αιθουσαία νευρωνίτιδα 
•Τα φάρμακα που είναι τοξικά για τα νεύρα του αυτιού, όπως αμινογλυκοσίδες,  κάποια ανθελονοσιακά φάρμακα, διουρητικά της αγκύλης και σαλικυλικά 
•Σκλήρυνση κατά πλάκας 
•Κινητικές διαταραχές, όπως η Προϊούσα παράλυση 
•Η ερυθρά

•Η ιλαρά
•Μερικά δηλητήρια 
•Ακουστικό νευρίνωμα 
•Καλοήθης ίλιγγος θέσης 
•Λαβυρινθίτιδα 
•Νόσος του Meniere

 
Υπαισθησία - πάρεση μεταξύ 25 και 40% είναι ύποπτη και πρέπει να συνδυαστεί με τα κλινικά δεδομένα, ενώ υπαισθησία - πάρεση > 40% οφείλεται συχνά σε αιθουσαία νευρωνίτιδα.

Υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως >30-35%χωρίς αυτόματο νυσταγμό, είναι ιδιαίτερα ενδεικτική μιάς κεντρικής αιθουσαίας παθολογίας.

Στη νόσο Meniere το προσβεβλημένο αφτί μπορεί να είναι αρχικά υπεραντιδραστικό, αλλά σύντομα η λειτουργία του μειώνεται και αυτό μπορεί να φανεί στη θερμική δοκιμασία ως μια "παράλυση" των ημικύκλιων σωλήνων που προκαλεί λιγότερο νυσταγμό.

Περίπου το 50% των ασθενών με όγκο γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας και έσω ακουστικού πόρου, ως και σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζουν λαβυρινθική υπαισθησία αντίστοιχα, ενώ μόλις το 10% αυτών με αιθουσαία ημικρανία.



 Νυσταμογράφημα θερμικές δοκιμασίες υπαισθησία δεξιά

Νυσταμογράφημα θερμικές δοκιμασίες, υπαισθησία δεξιά 
Υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως προς αριστερά σε ευμέγεθες μηνιγγίωμα 
δεξιά




θερμική δοκιμασία υπαισθησία

Νυσταμογράφημα θερμική δοκιμασία υπαισθησία αριστερά, σε ευμέγεθες ακουστικό νευρίνωμα αριστερά.



Επιπλέον, οι θερμικές αυτές δοκιμές μας επιτρέπουν να καθορίσουμε, αν υπάρχει αντιληπτή αίσθηση από τον εξεταζόμενο του προκαλούμενου ιλίγγου, απόδειξη ύπαρξης κεντρικής ολοκλήρωσης των αιθουσαίων πληροφοριών. Η έλλειψη της αίσθησης μπορεί να παρατηρηθεί, από μία δυσλειτουργία των ανώτερων περιοχών του φλοιού που εμπλέκονται στην επεξεργασία των πληροφοριών από το εσωτερικό αυτί. Ορισμένες φορές η έλλειψη της αίσθησης παρατηρείται σε ηλικιωμένα άτομα.


Κίνδυνοι: Η υπερβολική πίεση του νερού μέσα στο αυτί μπορεί να τραυματίσει ή να σπάσει ένα ήδη επηρεασμένο τύμπανο, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια, ιδίως από έμπειρο εξεταστή. Όταν υπάρχει διάτρηση (τρύπα) στο τύμπανο η εξέταση δεν γίνεται με νερό αλλά με αέρα, επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη του αυτιού.



Πίνακας διαδικασίας νυσταγμογραφήματος

Όνομα δοκιμής

Περιγραφή

Ευρήματα

Αυτόματος Νυσταγμός

Ο ασθενής κάθεται όρθιος πρώτα ατενίζοντας ευθεία με τα μάτια ανοιχτά, και μετά τα μάτια κλειστά.

Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό. Ανοίγοντας τα μάτια καταστέλλεται ο περιφερικός νυσταγμός.

Βλεμματικόςνυσταγμός (Gaze test)

Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και τα μάτια παρεκκλίνουν 30 ° δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω.

Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό.

Σακκαδική δοκιμή

Σε καθιστή όρθια θέση, ο ασθενής ακολουθεί ένα φωτεινό σημείο που κινείται ταχύτατα σε διαφορετικές θέσεις σε μία οριζόντια γραμμή.

Συνήθως, τα μάτια κινούνται γρήγορα, με ακρίβεια προς το σημείο. Κεντρική βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.

Παρακολούθηση ημιτονοειδούς  στόχου

Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και παρακολουθεί ένα σημείο του φωτός κινείται πάνω στην οριζόντια γραμμή σε μια ημιτονοειδή μορφή.

Κανονικά οι κινήσεις των ματιών είναι ομαλές, αντανακλώντας τις κινήσεις του φωτός. Κεντρικές βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.

Οπτοκινητικός Νυσταγμός

Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και παρακολουθεί  ένα περιστρεφόμενο τύμπανο που κινείται πάνω στην οριζόντια γραμμή.

Συνήθως, τα μάτια του ασθενούς παρακολουθούν ομαλά το μοτίβο από το ένα άκρο της λωρίδας στο άλλο. Κεντρικές βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.

Δοκιμασία Dix-Hallpike για καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης (BPPV)

Από καθιστή θέση, το κεφάλι του ασθενούς στρέφεται κατά 45 ° προς το αυτί δοκιμάζεται. Μετά ο εξεταστής κινεί γρήγορα τον ασθενή προς τα πίσω σε ύπτια θέση με το κεφάλι να κρέμεται.

Φυσιολογικά δεν έχουν ζάλη.Οι ασθενείς με BPPV εμφανίζουν μια έντονη έκρηξη ζάλης που συνοδεύεται από περιστροφικό ίλιγγο και νυσταγμό.Ο BPPV παράγεται από την αποκόλληση και την είσοδο της ωτοκονίας στο κυπέλλιο του οπίσθιου ημικυκλικού σωλήνα. Ο BPPV είναι ιδιαίτερα θεραπεύσιμος με τον ελιγμό eppley.

Ο νυσταγμός θέσης

Ο ασθενής τοποθετείται σε διάφορες θέσεις όπως σε ύπτια θέση, στροφή μόνο του σώματος δεξιά ή αριστερά, στροφή μόνο του κεφαλιού δεξιά ή αριστερά, το κεφάλι να κρέμεται δεξιά ή αριστερά.  

Κανονικά, υποθέτοντας αυτές τις θέσεις δεν παράγει συμπτώματα. Κεντρική ή περιφερικές βλάβες μπορεί να προκαλέσει νυσταγμό.

Θερμιδικές δοκιμές

Ο ασθενής είναι σε ύπτια θέση με τα μάτια κλειστά, το κεφάλι ανασηκωμένο κατά 30° (ο οριζόντιος ημικυκλικός σωλήνας να είναι κάθετος).  Διακλυσμός με ζεστό ή κρύο νερό προκαλεί μια μέτριας έντασης περιφερική αιθουσαία απάντηση.    

Μετά από περίπου 60 δευτερόλεπτα, ασθενής ανοίγει τα μάτια και τα καθηλώνει σε ένα φωτεινό σημείο.

Τα μάτια κανονικά κινούνται με ταχύτητα αργής φάσης ανάλογη προς τη δύναμη του ερεθίσματος, περίπου 22 ° / sec. Περιφερική αιθουσαία βλάβη παράγει λιγότερο έντονο νυσταγμό.

 



Κανονικά αυτό προκαλεί καταστολή του νυσταγμού. Αν όχι, τότε η αιτία μπορεί να είναι κεντρική.

 

 
 

Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας.
 



Δείτε τον  Ίλιγγο αναλυτικά  
 

 




 







Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος   

 
 
 
Ίλιγγος λαβυρινθος κεφάλι αυτί
 

  

 

Η ισορροπία καθορίζεται από ένα πολύπλοκο συνδυασμό πληροφοριών που εισρέουν στον εγκέφαλο, από τα μάτια, τις αρθρώσεις (ιδιοδεκτικότητα), και το λαβύρινθο (εσωτερικό αυτί).

 

Λαβύρινθος

 

 

 

 

 

 

 

 

     Λαβύρινθος

 

 

 

 

 

 



Η αίσθηση της ισορροπίας εξαρτάται από τις φυσιολογικές η όχι αλληλεπιδράσεις:

  • -Του λαβυρίνθου, ο οποίος καταγράφει την κατεύθυνση της κίνησης όπως στροφή, εμπρός-πίσω, δεξιά-αριστερά, επάνω-κάτω.
  • -Των οφθαλμών που καταγράφουν τη θέση του σώματος στο χώρο καθώς και την κατεύθυνση της κίνησης.
  • -Των υποδοχέων πίεσης του δέρματος που ευρίσκονται στα πόδια και ενημερώνουν για το ποιο μέρος του σώματος είναι προς τα κάτω και ακουμπά στο έδαφος.
  • -Των αισθητικών υποδοχέων στους μύες, τις αρθρώσεις, και την σπονδυλική στήλη, που ενημερώνουν ποια μέρη του σώματος κινούνται
  • -της παρεγκεφαλίδας και του εγκεφάλου  που επεξεργάζεται τις πληροφορίες από τα υπόλοιπα τμήματα και ρυθμίζει την μεταξύ τους συνεργασία.


 Λαβύρινθοι

 Μάτια
 Αισθητικοί  
υποδοχείς δέρματος αρθρώσεων

 



Ισορροπία


 

Όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνύματα από τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα όπως σε περίπτωση βλάβης, αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ίλιγγος.

Οποιαδήποτε βλάβη στο φλοιό του εγκεφάλου, στα βασικά γάγγλια, στην παρεγκεφαλίδα ή στα περιφερικά πληροφορικά συστήματα (μάτια, αισθητήρια νεύρα των άκρων και του κορμιού και λαβύρινθος μαζί με το αιθουσαίο νεύρο που τον ενώνει με τον εγκέφαλο) καθώς και στα νεύρα που ενώνουν τα προαναφερθέντα όργανα μεταξύ τους επιφέρει μια «αναστάτωση» που υποκειμενικά την εκλαμβάνουμε ως ίλιγγο ( ψευδαίσθηση ότι εμείς ή τα αντικείμενα περιστρέφονται ή κινούνται )

Το κεντρικό νευρικό σύστημα προσπαθεί να αντιρροπήσει τη βλάβη, όσο αυτό όμως δεν συμβαίνει επαρκώς, παραπονιόμαστε για ίλιγγο, ή αστάθεια και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ισορροπία μας.

Όταν συμβαίνει οποιαδήποτε οξεία βλάβη σε μία πλευρά του συστήματος ισορροπίας, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται πολύ άρρωστος για ώρες έως μερικές ημέρες με ένα αίσθημα περιστροφής, αστάθειας, ζαλάδας, και συχνά εφίδρωση, ναυτία και έμετο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σήματα που αποστέλλονται από τις δύο πλευρές δεν είναι πλέον είναι ίσα και αντίθετα, και ο εγκέφαλος ερμηνεύει τη διαφορά ως συνεχή κίνηση. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά από αυτή την αρχική περίοδο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι τα σήματα που λαμβάνονται από τα αυτιά είναι λανθασμένα, και τα τροποποιεί μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας. Όταν λειτουργεί η αναστολή της παρεγκεφαλίδας, η περιστροφή και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα παρουσιάζουν βελτίωση. Ο ασθενής αισθάνεται ασταθής, επειδή τα σήματα που χρησιμοποιούνται συνήθως για να διατηρήσει την ισορροπία έχουν απενεργοποιηθεί. Ο ασθενής μπορεί, επίσης, να αναφέρει ζάλη ή θολή όραση με τις κινήσεις. Η όραση και η ιδιοδεκτικότητα χρησιμοποιούνται πλέον, για να διατηρήσει την ισορροπία, έτσι ώστε ο ασθενής μπορεί να περπατήσει, αλλά θα αισθάνεται ασταθής και μπορεί να πέσει στο σκοτάδι.
Το πιο σημαντικό σύμπτωμα μιας βλάβης στο σύστημα της ισορροπίας είναι ο ίλιγγος. Η αίθουσα αποτελείται από τρίαημικυκλικά κανάλια που ανιχνεύουν αλλαγές στην περιστροφική κίνηση, και το ωτολιθοφόρο σύστημα (σφαιρικό και ελλειπτικό κυστίδιο), που ανιχνεύει αλλαγές στην γραμμική κίνηση. Ο εγκέφαλος συνδυάζει τις οπτικές με τις αισθητικές πληροφορίες από το αιθουσαίο σύστημα για τον προσδιορισμό των προσαρμογών που απαιτούνται για να διατηρήσει την ισορροπία του.
Ο λαβύρινθος παράγει τις πληροφορίες για τη γωνιακὴ επιτάχυνση εκμεταλλευόμενος την κινητικὴ αδράνεια της έσω λέμφου μέσα στους ημικυκλίους σωλήνες. Αν η αιθουσαία βλάβη ενοχλεί αυτὸ το τμήμα, τότε το κύριο σύμπτωμα θα είναι ο αυτόματοςπεριστροφικὸς ίλιγγος. Αν εξ άλλου η βλάβη ενοχλεί τα ωτολιθοφόρα όργανα, που είναι όργανα ευαίσθητα στή γραμμικὴ επιτάχυνση, άρα και στη βαρύτητα, τότε το κύριο σύμπτωμα θα είναι ο γραμμικὸς ίλιγγος, συνήθως τύπου ἀνελκυστήρος, ή σπανιότερα, η διαταραχὴ της αντιλήψεως της καθετότητος, δηλαδὴ η αντίληψη του κόσμου σαν να είχε κλίση (τύπου πύργου της Πίζας, αλλὰ στο σύνολο). Σε περιπτώσεις τέλος όπου, μετὰ απο βλάβη των ωτολιθοφόρων οργάνων, μερικοὶ ωτόλιθοι έχουν "αποικίσει" τὸ ειδικὸ αισθητήριο του οπισθίου καθέτου ημικυκλίου σωλήνα ή ευρίσκονται ελεύθεροι μέσα σ' αυτόν, τότε δημιουργείται ο λεγόμενος καλοήθης ίλιγγος θέσεως, ο οποίος έχει βίαιο, περιστροφικὸ χαρακτήρα.
Το αιθουσαίο σύστημα μεταδίδει, επίσης, πληροφορίες για την κίνηση της κεφαλής στους μυς του οφθαλμού, που αποτελεί το αιθουσο-οφθαλμικό αντανακλαστικό που βοηθάει στη συνεχή οπτική εστίαση κατά τη διάρκεια της κίνησης. Όταν το αιθουσαίο σύστημα επηρεάζεται, προκαλείται αυτόματη κίνηση των ματιών (νυσταγμός), συχνότερα από κακή λειτουργία της περιστροφικής κίνησης. 

Τα αίτια βλάβης στο σύστημα της ισορροπίας μπορεί να είναι:

-Φυσικά: διαταραχή των αιθουσαίων, οπτικών και σωματοαισθητικών συστημάτων που προκαλείται από ένα εξωτερικό ερέθισμα, όπως η απότομη διακοπή γρήγορων περιστροφικών κινήσεων, το ύψος και η νόσος των ταξιδιωτών. Μπορεί επίσης να προκαλείται από τις αλλαγές της πίεσης, όπως κατά τη διάρκεια πτήσης ή σε καταδύσεις. 

-Παθολογικά: διαταραχή της ισορροπίας στο αιθουσαίο σύστημα λόγω βλάβης κατά μήκος της αιθουσαίας νευρικής οδού (από το έσω ους έως τον εγκεφαλικό φλοιό)


 
Δείτε περισσότερα για  Λειτουργία ισορροπίας 

 

 

Ίλλιγος, ανισορροπία, αστάθεια, ζάλη

 

 


Νυσταγμός -  Ίλιγγος



Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις τον οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο.
Με τον όρο «ίλιγγο» εννοούμε την ψευδαίσθηση κίνησης.
 

Για να διατηρήσουμε την ισορροπία μας χρησιμοποιούμε τους λαβυρίνθους (αιθουσαίο σύστημα), τα μάτια, και την βαθειά αισθητικότητα των αρθρώσεων (ιδιοδεκτική αισθητικότητα). Η επεξεργασία όλων αυτών των ερεθισμάτων γίνεται στον εγκέφαλο. Η δυσλειτουργία ενός εκ των παραπάνω, έχει ως αποτέλεσμα τα ερεθίσματα να είναι μη αναμενόμενα, γεγονός που οδηγεί στη λανθασμένη ερμηνεία τους και στην ψευδή αίσθηση ότι κινούμαστε. 

  

Ίλλιγος λοπόν είναι η ψευδής αίσθηση, περιστροφής των αντικειμένων ή του ίδιου του ασθενούς γύρω από αυτά, ήοποιασδήποτε κίνησης ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία μετακίνηση. Άρα ως ίλλιγος χαρακτηρίζεται κάθε κινητική ψευδαίσθηση που αφορά τον εαυτό ή το περιβάλλον είτε είναι περιστροφική είτε όχι (πχ γραμμική, μπρος πίσω ή δεξιά αριστερά).Ο ίλιγγος είναι υποκειμενικό σύμπτωμα μικρής διάρκειας, διαφορετικών διαταραχών, συνήθως όχι σοβαρών που πρέπει όμως να διαγνωσθούν. Συνοδεύεται με διάφορες νευροφυτικές εκδηλώσεις, όπως  εμετούς, εφίδρωση, ωχρότητα, ναυτία, ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (λόγω συνδέσεων του λαβυρίνθου με το νευροφυτικό σύστημα) και συχνά εμβοές και βαρηκοΐα(λόγω της γειτνίασης. και του ενιαίου του οργάνου ακοής και ισορροπίας στο εσωτερικό αυτί). 
Η ανισορροπία και η αστάθεια είναι πραγματικές διαταραχές της ισορροπίας μεγαλύτερης συνήθως διάρκειας.
Η ζάλη είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιούν οι ασθενείς για κάθε ακαθόριστο δυσάρεστο αίσθημα στο κεφάλι, από πίεση, βάρος ή κενό στο κεφάλι, θόλωση (θολούρα), τάσεις λιποθυμίας, αίσθημα αδυναμίας ή πτώσης, διαταραχές της οράσεως, ορθοστατική υπόταση, κρίσεων πανικού, μέχρι τη βαριά ζαλάδα, την ανισορροπία και τον ίλιγγο. Οι γιατροί όμως χωρίζουν τη ζάλη σε αυτήν που προκαλείται από πραγματικές διαταραχές του συστήματος της ισορροπίας (αιθουσαία ζάλη) και στην κοινή ζάλη (μη αιθουσαία ζάλη) που προκαλείται από όλες τις υπόλοιπες αιτίες.  

Ο Ίλλιγος, η ανισορροπία-αστάθεια, και η αιθουσαία ζάλη οφείλονται σε βλάβες του συστήματος της ισορροπίας που μπορεί να είναι περιφερικές ή κεντρικές.

 
 


Αιτίες 


Υπάρχουν δύο μορφές ιλίγγου:


•  Περιφερικός ίλιγγος όταν υπάρχει πρόβλημα με το μέρος του έσω ωτός
, που ελέγχει την ισορροπία, ή με το ακουστικό νεύρο,
•  Κεντρικός ίλιγγος όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον εγκέφαλο, ιδιαίτερα στο εγκεφαλικό στέλεχος ή την παρεγκεφαλίδα.

 

Περιφερικός ίλιγγος
 
Ίλιγγος που σχετίζεται με τις περιοχές στο εσωτερικό
αυτί (οπίσθιος λαβύρινθος), που ελέγχουν την ισορροπία (το ελλειπτικό και το σφαιρικό κυστίδιο, ημικύκλιους σωλήνες), ή το ακουστικό νεύρο (που συνδέει το εσωτερικό αυτί με το εγκεφαλικό στέλεχος).

 

                                 μπορεί να προκληθεί από:


•  Καλοήθης ίλιγγος θέσης (επίσης ονομάζεται καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης)
•  Φάρμακα όπως οι αμινογλυκοσίδες, σισπλατίνη, διουρητικά, ή σαλικυλικά
•  Τραυματισμός (όπως τραυματισμός στο κεφάλι)
•  Λαβυρινθίτιδα
•  Νόσο του Meniere
Ίλιγγος που σχετίζεται με προβλήματα στο αιθουσαίο νεύρο μπορεί να προκληθεί από:
•  Φλεγμονή (αιθουσαία νευρωνίτιδα)
•  Πίεση στο νεύρο συνήθως από καλοήθεις όγκους, όπως ένα μηνιγγίωμα ή ακουστικό νευρίνωμα 

 

Κεντρικός ίλιγγος

 

Ίλιγγος που σχετίζεται με τον εγκέφαλο, ιδιαίτερα το εγκεφαλικό στέλεχος ή το πίσω τμήμα του εγκεφάλου (παρεγκεφαλίδα).

 

                                   μπορεί να προκληθεί από:

 
•  Αγγειακά αίτια (εγκεφαλικά επεισόδια)
•  Φάρμακα (αντιεπιληπτικά, η ασπιρίνη, οινόπνευμα)
•  Ημικρανία (αιθουσαία ημικρανία)
•  Σκλήρυνση κατά πλάκας
•  Επιληψία (σπάνια)

•  Όγκους 


 Συμπτώματα 


Το κύριο σύμπτωμα είναι μια αίσθηση ότι εσείς ή το δωμάτιο κινείται ή περιστρέφεται. Ο ίλιγγος μπορεί να προκαλέσει ναυτία και έμετο.

 

Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι:


•  Δυσκολία στην όραση
•  Ζάλη (ζαλάδα) 
•  Βαρηκοία από το ένα αυτί
•  Απώλεια της ισορροπίας και αστάθεια
•  Εμβοές (κουδούνισμα στα αυτιά)
 Αν ο ίλιγγος οφείλεται σε προβλήματα στον εγκέφαλο (κεντρικός ίλιγγος), υπάρχουν συνήθως κεφαλαλγία και άλλα νευρολογικά συμπτώματα που μπορεί να περιλαμβάνουν:
•  Δυσκολία στην κατάποση
•  Διπλωπία (διπλή όραση)
•  Προβλήματα στην κίνηση των οφθαλμών
•  Παράλυση του προσωπικού νεύρου
•  Δυσαρθροία
•  Αδυναμία των άκρων 


 

Εξετάσεις και δοκιμές 


Προκειμένου να διαγνωστεί ο ίλιγγος, χρειάζεται πρώτα απ' όλα να πάρει ο εξειδικευμένος ωτολόγος αναλυτικό ιστορικό από τον ασθενή και μετά να προχωρήσει σε νεοωτολογικό-ακοολογικό έλεγχο. Στον έλεγχο αυτό περιλαμβάνονται και οι δοκιμασίες πρόκλησης ιλίγγου, που δίνουν στοιχεία για το ακριβές σημείο που έχει πάθει βλάβη. Διενεργείται επίσης κλινικός έλεγχος, με δοκιμασία ιλίγγου θέσεως και εξέταση τόσο των αιθουσο-νωτιαίων, όσο και των αιθουσο-οφθαλμικών αντανακλαστικών. Προκειμένου να διερευνηθεί αν υπάρχει πιθανή βλάβη στον λαβύρινθο ή/και στην ακουστική οδό, ο γιατρός προχωράει σε εξέταση της ακοής με τονική ακοομετρία και προκλητά ακουστικά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους. Επίσης, για να βρεθεί ο πάσχων λαβύρινθος γίνεται έλεγχος του οπίσθιου λαβύρινθου με θερμικούς διακλυσμούς και ταλαντευόμενο έδρανο. Εφαρμόζεται επίσης η μέθοδος του νυσταγμογραφήματος, όπου καταγράφονται οι αυτόματες κινήσεις των ματιών κατά την εκτέλεση διαφόρων εξετάσεων. Αυτό συμβαίνει λόγω σύνδεσης των λαβύρινθων με τα κέντρα κίνησης των ματιών. Καταγράφοντας την κατεύθυνση της κίνησης των ματιών, την ταχύτητά της, καθώς και άλλες παραμέτρους, ο γιατρός μπορεί να βγάλει συμπέρασμα τόσο για τη λειτουργία των λαβύρινθων, όσο και για την ακριβή αιτιολογία του ιλίγγου.



Νυσταγμός -  Ίλιγγος



Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις των οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο.




      Η φυσική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει:


 

•  Νυσταγμό (ακούσιες κινήσεις των ματιών), προβλήματα στην κίνηση των οφθαλμών και διπλωπία 
•  Αταξία (έλλειψη συντονισμού), ανισορροπία και αστάθεια 
•  Δυσκολία με τη βάδιση
•  Βαρηκοία 
•  Αδυναμία των άκρων 

 

 

 

Οι δοκιμές για να καθοριστεί η αιτία του ιλίγγου μπορεί να περιλαμβάνουν:

 


•  Οι εξετάσεις αίματος 
•  Ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους 
•  Θερμικές δοκιμασίες 
•  Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) 
•  Νυσταγμογράφημα 
•  CT εγκεφάλου, λιθοειδών 
•  Οσφυνωτιαία παρακέντηση 
•  Μαγνητική τομογραφία και μαγνητική αγγειογραφία των αγγείων του εγκεφάλου

 
Ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας (MRI) σε ασθενή με ακουστικό νευρίνωμα 



>>    Απεικονιστικές εξετάσεις

  1. Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
    1. Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
    2. Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
    3. Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
  2. Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
    1. Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
  3. Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
    1. Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
    2. Αξιολογεί την ανατομία των οστών  (οστάρια και κοχλία ,  διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσηςΚάταγμα)
    3. Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται




 





>>   ΝΕΥΡΟΩΤΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

 


ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: .................................................................................................ΗΛΙΚΙΑ: .......

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ..........................................................................................................      ΤΗΛΕΦΩΝΟ: .......................

 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΛΙΓΓΟΥ


ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.

Σημειώστε με Χ ανάλογα με την απάντηση που δίνετε

 

ΝΑΙ

ΟΧΙ

 

 

 

Νιώθετε το κεφάλι σας ελαφρό και κενό;

 

 

Έχετε σκοτοδίνη – βλέπετε θαμπά;

 

 

Νομίζετε οτι είστε πάνω σε βάρκα που κουνιέται;

 

 

Χάνετε τις αισθήσεις σας και δεν θυμάστε μετά τι σας συνέβη;

 

 

Αν πέσετε χάνοντας την ισορροπία σας προς τα που θα πάτε να πέσετε;

 

 

Προς τα δεξιά

 

 

Προς τα αριστερά

 

 

Εμπρός

 

 

Πίσω

 

 

Φέρνουν γύρω – γύρω  από σας τα πράγματα; περιστρέφονται τα αντικείμενα γύρω σας;

 

 

Η εσείς περιστρέφεστε γύρω απο τα αντικείμενα;

 

 

Χάνετε την ισορροπία σας όταν περπατάτε; και πέφτετε προς:

 

 

Τα αριστερά

 

 

Τα δεξιά

 

 

Σας πιάνει πάνω στην κρίση πονοκέφαλος;

 

 

Έχετε τάση για εμετό ή έχετε κάποιο είδος ναυτίας;

 

 

Νιώθετε κάποια εσωτερική πίεση στα μηνίγγια σας και «πάει να σπάσει» το κεφάλι σας;

 

Στις παρακάτω ερωτήσεις, εκτός απο ΝΑΙ και ΟΧΙ,  συμπληρώστε την απάντηση στην ερώτηση που δίνεται

 

ΝΑΙ

ΟΧΙ

 

 

 

Η ζαλάδα μου είναι συνεχής και μόνιμη

 

 

Η ζαλάδα μου πότε έρχεται πότε φεύγει και είμαι καλά μετά.

............................................................................................

 

 

Αν είναι συνεχής

Κάθε πότε έρχεται ...............................................................

Πόσα λεπτά κρατάει ............................................................

 

 

Πότε πρωτοεμφανίστηκε ο ίλιγγος;

..........................................................................................

 

 

Καταλαβαίνετε πιο μπροστά τον ίλιγγο που θα σας έρθει; 

Σας ειδοποιεί με κάποια σημάδια; Ή ξαφνικά, στα «καλά 

καθούμενα» σας αιφνιδιάζει;

...........................................................................................

 

 

Οταν περάσει ο ίλιγγος και μέχρι να σας ξανάρθει, στο 

μεσοδιάστημα αυτό είστε τελείως καλά;

 

 

Στρίβοντας το κεφάλι αριστερά – δεξιά ή γυρίζοντας θέση 

στο κρεβάτι σας πιάνει ίλιγγος;

 

 

Δυσκολεύεστε να περπατήσετε το βράδυ στο σκοτάδι;

 

 

Που αποδίδετε εσείς τον ίλιγγο σας; 

...........................................................................................

 

 

Μήπως υπάρχει κάποια κίνηση ή κάποια άλλη αιτία ή 

κατάσταση :

 

 

-Που να σταματά την ζάλη σας;

 

 

-Που να βελτιώνει η να χειροτερεύει τη ζάλη σας;

 

 

-Να επιδεινώνει την κρίση σας;

 

 

-Να προκαλεί νέα κρίση;

 

 

Μήπως είχατε έρθει σε επαφή με μπογιές ή ερεθιστικούς 

καπνούς και αέρια;

 

 

Εχετε αλλεργίες;

 

 

Μήπως παίρνετε φάρμακα χρόνια ; Ποια;

 

 ...........................................................................................

 

 

Κάνετε χρήση καπνού ; Πόση;

 

Μήπως έχετε κανένα απο τα παρακάτω συμπτώματα; Σημειώστε  ΝΑΙ  η ΟΧΙ  και σε ποιό αυτί είναι το πρόβλημα

       

ΝΑΙ

ΟΧΙ

 

 

 

Δυσχέρεια  στην ακοή δεξια :        αριστερά :        δεξιά και αριστερά

 

 

Βουητό                         δεξια:         αριστερά:         δεξιά και αριστερά

 

 

Περιγράψτε το βουητό

..................................................................................................

Μήπως αλλάζει το βουητό όταν ζαλίζεστε;

..................................................................................................

 

 

Οταν σας πιάνει ίλιγγος νιώθετε κάποιο μπούκωμα στο αυτί σας;

 

 

Πόνο στα αυτιά;        δεξια :        αριστερά :        δεξιά και αριστερά

 

 

Τρέχουν τα αυτιά σας; δεξια :        αριστερά :        δεξιά και αριστερά

 

Εχετε αισθανθεί κάποιο απο τα παρακάτω συμπτώματα;

 

ΝΑΙ

ΟΧΙ

 

ΣΥΝΕΧΩΣ

ΚΑΤΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ

 

 

Διπλωπία (βλέπετε τα αντικείμενα διπλά) ;

 

 

 

 

Μούδιασμα στο πρόσωπο και τα δάχτυλα

 

 

 

 

Μείωση της όρασης – Βλέπετε χειρότερα τώρα;

 

 

 

 

Αδυναμία στα άνω  η κάτω άκρα;

 

 

 

 

Αδεξιότητα

 

 

 

 

Σύγχυση  η απώλεια  συνειδήσεως

 

 

 

 

Δυσκολία στην ομιλία;

 

 

 

 

Δυσκολία στην κατάποση;

 

 

 

 

Εχετε υπέρταση;

 

 

 

 

Το σάκχαρο σας είναι φυσιολογικό;

 

 

 

 

Υποφέρετε απο την καρδιά σας;

 

 

 

 

Εχετε αρθριτικά – ρευματισμούς;

 

 

 

 

Υποφέρετε απο θυρεοειδή;

 

 

 

Προσθέστε  κάποιο ενόχλημα  η παρατήρηση  για το πρόβλημα σας για το  οποίο  νομίζετε  οτι δεν έχετε ερωτηθεί  παραπάνω

 

........................................................................................................................

 

........................................................................................................................

 

........................................................................................................................

 

 

 

 

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ


 

ΩΤΟΣΚΟΠΗΣΗ :  


Δεξιά ..............................................................................................................

                                 

Αριστερά ........................................................................................................


Weber : .......................................................................................................... 


Rinne : δεξια : ............................   αριστερά: ...................................................

 

ΤΥΜΠΑΝΟΓΡΑΜΜΑ : .......................................................................................................................

 

ΑΝΤΑΝ. ΑΝΑΒΟΛΕΑ :......................................................................................................................

 

TONE DECAY : .......................................................................................................................

 

ΑΚΟΟΓΡΑΜΜΑ:

βαρηκοΐα, εμβοές  ίλιγγος Ακουολογικός έλεγχος Ακουομετρία

 

ΝΥΣΤΑΓΜΟΣ : ........................................................................................................................


Δοκιμασία δείκτης – ρις : ................................................................................. 


Αδιαδοχοκινησία : ............................................................................................


Romberg : .......................................................................................................


Unterberger : ...................................................................................................

 

ΤΡΙΠΛΕΞ ΑΓΓΕΙΩΝ: ........................................................................................................................

 

ΑΞΟΝΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ: ........................................................................................................................

 

........................................................................................................................

 

ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ:

........................................................................................................................


........................................................................................................................


ΛΟΙΠΑ : ........................................................................................................................

 

........................................................................................................................

 

........................................................................................................................

 

ΑΓΩΓΗ :................................................................................................................................................................

................................................................................................................................................................

................................................................................................................................................................

................................................................................................................................................................




Ερωτηματολόγιο ιλίγγου - ζάλης


Οι περισσότερες πρακτικές που αξιολογούν ασθενείς με ζάλη  χρησιμοποιούν ερωτηματολόγια για την ποσοτικοποίηση των συμπτωμάτων. Ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα «τυποποιημένα ερωτηματολόγια» είναι το Dizziness Handicap Inventory (DHI), που αναπτύχθηκε από τον Δρ Jacobson GP και ο Δρ CW Newman, 1990.

1. Μήπως κοιτάζοντας προς τα πάνω αυξάνει το πρόβλημά σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
2. Λόγω του προβλήματός σας, αισθάνεστε απογοητευμένοι; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
3. Λόγω του προβλήματός σας, περιορίσατε τα ταξίδια για επαγγελματικούς λόγους ή αναψυχή; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
4. Μήπως το περπάτημα στο διάδρομο ενός σούπερ μάρκετ να αυξάνει το πρόβλημά σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
5. Λόγω του προβλήματός σας, έχετε δυσκολία να ξαπλώσετε ή να σηκωθείτε από το κρεβάτι; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
6. Μήπως το πρόβλημά σας περιορίζει σημαντικά τη συμμετοχή σας σε κοινωνικές δραστηριότητες, όπως να βγείτε έξω για δείπνο, να πάτε σε ταινίες, χορό, ή σε διάφορα μέρη; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
7. Λόγω του προβλήματός σας, έχετε δυσκολία στην ανάγνωση; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
8. Η εκτέλεση  δραστηριοτήτων όπως αθλητισμός, χορός, δουλειές του σπιτιού όπως σκούπισμα ή τοποθετώντας πιάτα, αυξάνει το πρόβλημά σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
9. Λόγω του προβλήματός σας, φοβάστε να φύγετε από το σπίτι χωρίς να σας συνοδεύσει κάποιος; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
10. Λόγω του προβλήματός σας, έχετε αμηχανία μπροστά στους άλλους; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
11.Οι γρήγορες κινήσεις του κεφαλιού να αυξάνουν το πρόβλημά σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
12. Λόγω του προβλήματός σας, αποφεύγετε τα ύψη; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
13. Μήπως η στροφή πάνω στο κρεβάτι αυξάνει το πρόβλημά σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
14. Λόγω του προβλήματός σας, είναι δύσκολο για σας να κάνετε επίπονες δουλειές του σπιτιού ή στην αυλή; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
15. Λόγω του προβλήματός σας, φοβάστε ότι οι άνθρωποι μπορεί να νομίζουν ότι είστε σε κατάσταση μέθης; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
16. Λόγω του προβλήματός σας, είναι δύσκολο για σας να περπατήσετε μόνοι σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
17. Μήπως το περπάτημα στο πεζοδρόμιο αυξάνει το πρόβλημά σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
18. Λόγω του προβλήματός σας, είναι δύσκολο για σας να επικεντρωθείτε; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
19. Λόγω του προβλήματός σας, είναι δύσκολο για σας να περπατάτε στο σπίτι σας στο σκοτάδι; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
20. Λόγω του προβλήματός σας, φοβάστε να μείνετε στο σπίτι μόνοι σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
21. Λόγω του προβλήματός σας, νιώθετε άτομα με ειδικές ανάγκες; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
22. Έχει δημιουργήσει το πρόβλημά σας, στρες στις σχέσεις σας με τα μέλη της οικογένειας ή τους φίλους σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
23. Λόγω του προβλήματός σας, είστε σε κατάθλιψη; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
24. Μήπως το πρόβλημά σας παρεμβαίνει στην εργασία σας ή τις ευθύνες του νοικοκυριού; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 
25. Μήπως το σκύψιμο να αυξάνει το πρόβλημά σας; Ναί 
 Μερικές φορές 
 Όχι 



Οδηγίες DHI Σκορ
 
Ο ασθενής καλείται να απαντήσει σε κάθε ερώτηση, που σχετίζεται με ζάλη ή αστάθεια, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την κατάστασή του κατά τον τελευταίο μήνα. Οι ερωτήσεις έχουν σχεδιαστεί για να ενσωματώσουν τις λειτουργικές (F), φυσικές (Ρ), και συναισθηματικές (ε) επιπτώσεις της αναπηρίας. 

Για κάθε στοιχείο, τα ακόλουθα αποτελέσματα μπορεί να αποδοθεί: Όχι = 0 Μερικές φορές = 2 Ναι = 4 

Σκορ: μεγαλύτερο από 10 πόντους, χρειάζεται περαιτέρω αξιολόγηση από ειδικό νευρωτολόγο.
16-34 σημεία (ήπια αναπηρία) 
36-52 σημεία (μέτρια αναπηρία) 
54+ Πόντους (σοβαρή αναπηρία)

 



 


 
πονοκεφαλος ζαλάδα ιλιγγος ασταθεια σφυριγμα στα αυτια
• Εχετε ίλιγγο; γυρίζουν όλα; ζαλίζεστε;  σας έρχετε εμετός;
• Κατ αρχήν μην πανικοβάλλεστε,  ξαπλώστε μείνετε ακίνητοι, χαμηλώστε το φωτισμό πάρτε την πίεση και τηλεφωνήστε αμέσως στο γιατρό σας, πριν χαθούν πολύτιμα για τη διάγνωση συμπτώματα.
• Μην πάρετε κάποιο φάρμακο επειδή το έπερνε κάποιος άλλος που είχε ίλιγγο, γιατί θα καταστείλετε συμπτώματα που θα βοηθήσουν το γιατρό σας στη διάγνωση. 
• Ο ίλιγγος είναι σύμπτωμα και από τι πάσχετε θα το βρεί ο γιατρός σας.
• Είναι πολύ συχνός και αντιμετωπίζεται συνήθως με επιτυχία.
• Προσοχή στο χρόνιο ίλιγγο γιατί είναι συχνός σε κεντρικές βλάβες 
  

 

 

 

Ίλιγγος, Αντιμετώπιση, Θεραπεία 

 



Σε οξεία προσβολή ιλίγγου με βαριά συμπτωματολογία, η ενδομυϊκή χορήγηση χλωροπρομαζίνης ή διαζεπάμης μπορεί να οδηγήσει σε υποχώρηση της προσβολής. Ο ασθενής πρέπει επίσης να λαμβάνει δίαιτα ανάλατη και πλούσια σε πρωτεΐνες.
Στην οξεία φάση ενός ιλίγγου μετά την κρίση, χορηγούνται φάρμακα που συνήθως είναι αντιισταμινικά, αντιχολινεργικά, αντιεμετικά, κατασταλτικά του λαβύρινθου, καθώς και καταπραϋντικά-υπνωτικά. Ως συνήθης αγωγή εφόδου χορηγείται ένα αντιεμετικό-αντιιλιγγικό όπως η διμενυδράτη είτε από το στόμα ή σε υπόθετο από το ορθό, ή ένα αντιισταμινικό-αντιιλιγγικό όπως η κινναριζίνη ή κάποιο κατασταλτικό.
Θα πρέπει όμως να διευκρινιστεί ότι ενώ τα φάρμακα βελτιώνουν πολύ τα συμπτώματα στην οξεία φάση, εντούτοις στη χρόνια φάση μπορεί να τα επιδεινώσουν, κι αυτό διότι εμποδίζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα να αναπτύξει από μόνο του μηχανισμούς εξισορρόπησης της βλάβης. Έτσι, τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ενώ στη συνέχεια θα πρέπει να διακόπτονται σύμφωνα με την οδηγία του γιατρού.
Στη χρόνια φάση συνιστάται στον ασθενή να κάνει ειδικές ασκήσεις που έχουν ως στόχο να αναπτύξουν ένα είδος αντοχής και ανοχής στον ίλιγγο. Στην ουσία οι ασκήσεις έχουν σαν σκοπό να προκαλέσουν τα συμπτώματα του ιλίγγου και να βοηθήσουν τον εγκέφαλο να αντισταθμίσει τις άνισες απαντήσεις από τους δύο λαβύρινθους. Με αυτό τον τρόπο ο εγκέφαλος προοδευτικά «εκπαιδεύεται» στο να μάθει να αγνοεί τα ερεθίσματα που προκαλούν τον ίλιγγο. Οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται καθημερινά, για τουλάχιστον 3 μήνες, μέχρι που σιγά-σιγά ο ίλιγγος να αρχίσει να φθίνει. Τις ασκήσεις πρέπει να τις δείξει στον ασθενή εξειδικευμένος ωτολόγος, που θα συστήσει ποιες ακριβώς πρέπει να επιτελούνται ανάλογα με την εξέλιξη που παρουσιάζει ο ασθενής.

Σε κεντρικό ίλιγγο, πρέπει να εντοπίζονται οι αιτίες των διαταραχών του εγκεφάλου που προκαλούν τον ίλιγγο και να αντιμετωπίζονται κατά το δυνατόν. 


Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του περιφερικού ιλίγγου μπορεί να είναι: 

Φαρμακευτική Θεραπεία

                  
•  Αντιχολινεργικά (όπως η σκοπολαμίνη) 
•  Αντιισταμινικά (όπως Meclizine) 
•  Οι βενζοδιαζεπίνες (όπως η διαζεπάμη ή λοραζεπάμη) 
•  Προμεθαζίνη (για τη θεραπεία της ναυτίας και του εμέτου)
•  Διουρητικά
•  Κορτικοστεροειδή (κορτιζόνη) 
 

------------------------------------------------------------------------------


Πίνακας. Φαρμακολογικές θεραπείες για τον ίλιγγο

 

Φάρμακο

Δόση

Συνήθεις ανεπιθύμητες ενέργειες

Μεκλιζίνη

25–50 mg κάθε 6 ώρες

Καταστολή

Διφαινυδραμίνη

25–50 mg κάθε 4–6 ώρες

Καταστολή, ξηροστομία,

Προμεθαζίνη

25 mg κάθε 6 ώρες

Καταστολή, εξάνθημα, εξωπυραμιδικά συμπτώματα

Διαζεπάμη

2–10 mg κάθε 6–12 ώρες

Καταστολή, καταστολή αναπνευστικού, δυσσυνέργεια κινήσεων, αρτηριακή υπόταση

Κλοναζεπάμη

0.5 mg κάθε 8 ώρες

Καταστολή, διαταραχή νοητικών λειτουργιών, καταστολή αναπνευστικού

Διαδερμικό επίθεμα σκοπολαμίνης

1 έμπλαστρο κάθε 3 ημέρες

Καταστολή, ξηροστομία, ξηροδερμία, σύγχυση, ψευδαισθήσεις

 



ΕΝΔΟΤΥΜΠΑΝΙΚΗ ΕΓΧΥΣΗ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗΣ

Η χρήση στεροειδών ενδοτυμπανικά ενδείκνυται σε ασθενείς με αιφνίδια βαρηκοΐα που δεν μπορούν να ανεχθούν την συστηματική χορήγηση στεροειδών, που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ή σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στην συστηματική θεραπεία.

Η ενδοτυμπανική έκχυση στεροειδών/Γενταμυκίνης μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στην αντιμετώπιση της νόσου Meniere.


Τα κύρια οφέλη από την ενδοτυμπανική χορήγηση στεροειδών έχουν ως εξής

• είναι εντελώς ανώδυνη

• υψηλή συγκέντρωση της δραστικής ουσίας μπορεί απευθείας στο πάσχον αυτί

• σε αντίθεση με την συστημική χορήγηση, η τοπική έγχυση στεροειδών επιλέγει το

πάσχον αυτί

• σπάνιες παρενέργειες ή επιπλοκές

• απαιτείται μόνο η εφαρμογή ενός τοπικού αναισθητικού

• καλή συμμόρφωση των ασθενών στην θεραπεία

Τα κύρια μειονεκτήματα που σχετίζονται με την τοπική έγχυση στεροειδών είναι η έλλειψη δεδομένων στην βιβλιογραφία που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της υπεροχής του παρόντος έναντι της θεραπείας με συστηματική χορήγηση στεροειδών. Οι επιπλοκές της τεχνικής αυτής είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν ωταλγία, αίσθημα τοπικού καύσου, διάτρησης τυμπανικής μεμβράνης και ίλιγγο που διαρκεί μερικά λεπτά και ακολούθως υποχωρεί.

Τεχνική

Για την έγχυση χρησιμοποιούμε 0,4 ml dexamethazone των 8mg/2ml σε 5 συνεδρίες εντός μιας περιόδου 15 ημερών. Ο ασθενής τοποθετείται σε ύπτια θέση . Βάζουμε τοπικό αναισθητικό (0,1 ml κρέμα Emla στο οπίσθιο κάτω τεταρτημόριο του τυμπανικού υμένα για χρονικό διάστημα από 10 έως 15 λεπτά η φαινόλη και στην συνέχεια αφαιρείται με αναρρόφηση με την βοήθεια του ωτομικροσκοπίου. Για την διατυμπανική έγχυση χρησιμοποιείται σύριγγα 1 ml φυματίνης και σπονδυλική βελόνα μεγέθους 25 G και στη συνέχεια διαχέονται περίπου 0,4 ml διαλύματος Dexamethazone. Η διείσδυση γίνεται στο επίπεδο του κάτω οπίσθιου τεταρτημορίου της τυμπανικής μεμβράνης. Μετά την έγχυση, ο ασθενής καλείται να κρατήσει το κεφάλι του σε γωνία 45 μοιρών προς το υγιές αυτί και να αποφευχθεί η κατάποση. Ο ασθενής παραμένει στη θέση αυτή για περίπου 20 λεπτά.




Θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης (VRT)


Η αίσθηση της ισορροπίας εξαρτάται από τις φυσιολογικές η όχι αλληλεπιδράσεις:


-Του λαβυρίνθου
-Των οφθαλμών 
-Των υποδοχέων πίεσης του δέρματος 
-Των αισθητικών υποδοχέων στους μύες, τις αρθρώσεις, και την σπονδυλική στήλη, 
-της παρεγκεφαλίδας και του εγκεφάλου 
 
που επεξεργάζεται τις πληροφορίες από τα υπόλοιπα τμήματα και ρυθμίζει την μεταξύ τους συνεργασία.

Όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνύματα από τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα όπως σε περίπτωση βλάβης, αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ίλιγγος.

Οποιαδήποτε βλάβη στο φλοιό του εγκεφάλου, στα βασικά γάγγλια, στην παρεγκεφαλίδα ή στα περιφερικά πληροφορικά συστήματα (μάτια, αισθητήρια νεύρα των άκρων και του κορμιού και λαβύρινθος μαζί με το αιθουσαίο νεύρο που τον ενώνει με τον εγκέφαλο) καθώς και στα νεύρα που ενώνουν τα προαναφερθέντα όργανα μεταξύ τους επιφέρει μια «αναστάτωση» που υποκειμενικά την εκλαμβάνουμε ως ίλιγγο ( ψευδαίσθηση ότι εμείς ή τα αντικείμενα περιστρέφονται ή κινούνται )

Το κεντρικό νευρικό σύστημα προσπαθεί να αντιρροπήσει τη βλάβη, όσο αυτό όμως δεν συμβαίνει επαρκώς, παραπονιόμαστε για ίλιγγο, ή αστάθεια και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ισορροπία μας.

Όταν συμβαίνει οποιαδήποτε οξεία βλάβη σε μία πλευρά του συστήματος ισορροπίας, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται πολύ άρρωστος για ώρες έως μερικές ημέρες με ένα αίσθημα περιστροφής, αστάθειας, ζαλάδας, και συχνά εφίδρωση, ναυτία και έμετο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σήματα που αποστέλλονται από τις δύο πλευρές δεν είναι πλέον είναι ίσα και αντίθετα, και ο εγκέφαλος ερμηνεύει τη διαφορά ως συνεχή κίνηση. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά από αυτή την αρχική περίοδο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι τα σήματα που λαμβάνονται από τα αυτιά είναι λανθασμένα, και τα τροποποιεί μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας. Όταν λειτουργεί η αναστολή της παρεγκεφαλίδας, η περιστροφή και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα παρουσιάζουν βελτίωση. Ο ασθενής αισθάνεται ασταθής, επειδή τα σήματα που χρησιμοποιούνται συνήθως για να διατηρήσει την ισορροπία έχουν απενεργοποιηθεί. Ο ασθενής μπορεί, επίσης, να αναφέρει ζάλη ή θολή όραση με τις κινήσεις. Η όραση και η ιδιοδεκτικότητα χρησιμοποιούνται πλέον, για να διατηρήσει την ισορροπία, έτσι ώστε ο ασθενής μπορεί να περπατήσει, αλλά θα αισθάνεται ασταθής και μπορεί να πέσει στο σκοτάδι.

Τα παραμορφωμένα σήματα ισορροπίας που λαμβάνει ο εγκέφαλος από το εσωτερικό αυτί σε περίπτωση αιθουσαίας δυσλειτουργίας, προκαλούν εκτός τον ίλιγγο και τη ναυτία, ένα γενικό αίσθημα κόπωσης και άγχος.
Το χρόνιο άγχος είναι μια συχνή παρενέργεια που μπορεί να παράγει τρόμο, αίσθημα παλμών της καρδιάς, κρίσεις πανικού, αποπροσανατολισμό και κατάθλιψη. Συχνά μια κρίση πανικού είναι ένα από τα πρώτα συμπτώματα βλάβης στο σύστημα της ισορροπίας, ενώ ζάλη μπορεί να προκληθεί και μόνο από έντονο άγχος.


Η εξήγηση της σχέσης μεταξύ αιθουσαίας δυσλειτουργίας και διαταραχής πανικού:

-Ψυχοσωματικό μοντέλο: αιθουσαία δυσλειτουργία που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του άγχους.

-Σωματοψυχικό μοντέλο: η διαταραχή πανικού ενεργοποιείται από παρερμηνεία των εσωτερικών ερεθισμάτων (π.χ., τα ερεθίσματα από την αιθουσαία δυσλειτουργία), που ερμηνεύονται ως σήματα επικείμενου σωματικού κινδύνου. Η αυξημένη ευαισθησία στο αιθουσαίο σύστημα οδηγεί σε αυξημένο άγχος και ανάπτυξη της διαταραχής πανικού.

-Θεωρία δικτύου συναγερμού: Ο πανικός σηματοδοτεί νοραδρενεργικούς, σεροτονεργικούς, και άλλους νευρικούς υποδοχείς. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, ο πανικός μπορεί να προκληθεί από ερεθίσματα που πυροδοτούν με ψευδή συναγερμό μέσω προσαγωγών στον υπομέλανα τόπο, που στη συνέχεια ενεργοποιεί το νευρωνικό δίκτυο. Το δίκτυο αυτό φαίνεται να προκαλεί άγχος και περιλαμβάνει το μεταιχμιακό σύστημα, τον μεσεγκέφαλο και τις προμετωπιαίο περιοχές. Η αιθουσαία δυσλειτουργία στη ρύθμιση της αυξημένης ευαισθησίας του υπομέλανα τόπου μπορεί να είναι μια πιθανή σκανδάλη σηματοδότησης.

Η θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης (VRT) είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να μειωθούν σημαντικά ή να εξαλειφθούν, ο ίλιγγος και τα κατάλοιπα της ζάλης από αιθουσαία βλάβη. Η VRT λειτουργεί προκαλώντας τον εγκέφαλο να χρησιμοποιεί τους ήδη υπάρχοντες νευρικούς μηχανισμούς για την προσαρμογή, την νευροπλαστικότητα , και την αντιρρόπηση.

Οι στρατηγικές αποκατάστασης που χρησιμοποιούνται πιο συχνά είναι:

-Ασκήσεις σταθερότητας - Κινείτε το κεφάλι από τη μία πλευρά στην άλλη, ενώ σταθεροποιείτε το βλέμμα σας σε ένα σταθερό αντικείμενο (με στόχο να αποκαταστήσετε το οφθαλμοκινητικό αντανακλαστικό). Μια προηγμένη εξέλιξη αυτής της άσκησης είναι το περπάτημα σε μια ευθεία γραμμή, ενώ γυρνάτε από τη μία πλευρά στην άλλη, περιστρέφοντας το κεφάλι.

-Ασκήσεις εξοικείωσης - Οι κινήσεις αυτές έχουν σχεδιαστεί για να προκαλέσουν συμπτώματα και στη συνέχεια να μειώσουν την αρνητική αιθουσαία ανταπόκριση. Παραδείγματα αυτών περιλαμβάνουν τις ασκήσεις Brandt-Daroff.

-Λειτουργική επανεκπαίδευση - Ορθοστατικός έλεγχος, χαλάρωση και ασκήσεις ισορροπίας. Αυτές οι ασκήσεις λειτουργούν αμφισβητώντας το αιθουσαίο σύστημα. Οι ασκήσεις περιλαμβάνουν αύξηση του πλάτους κίνησης της κεφαλής ή κινήσεις του εστιακού σημείου, αύξηση της ταχύτητας της κίνησης, και συνδυασμό κινήσεων, όπως το περπάτημα και η στροφή της κεφαλής.

Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι ασθενείς οι οποίοι πίστευαν ότι η ασθένειά τους ήταν έξω από τον έλεγχό τους, είχαν πιο αργή πρόοδο προς την πλήρη ανάκαμψη, και πολύ καιρό μετά την αρχική βλάβη. Η μελέτη αποκάλυψε ότι ο ασθενής που αντισταθμίζεται καλά, ήταν εκείνος που, στο ψυχολογικό επίπεδο, δεν ήταν φοβισμένος από τα συμπτώματα και είχε κάποια θετικό έλεγχο πάνω τους. Συγκεκριμένα, μία μείωση σε αρνητικές πεποιθήσεις με την πάροδο του χρόνου, ήταν μεγαλύτερη σε εκείνους τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με αποκατάσταση, σε σύγκριση με αυτούς χωρίς θεραπεία. 

<< Υψίστης σημασίας είναι, ότι οι θετικές πεποιθήσεις ήταν ο μόνος σημαντικός προγνωστικός δείκτης της αλλαγής στο ερωτηματολόγιο στους 6 μήνες παρακολούθησης >>

Η Prochlorperazine συνταγογραφείται συχνά για να βοηθήσει να ανακουφιστούν τα συμπτώματα του ιλίγγου και της ναυτίας.
 Ανήκει στις φαινοθειαζίνες κατηγορία αντιψυχωτικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται και για την αντιεμετική θεραπεία της ναυτίας και του ιλίγγου .
Η Κινναριζίνη μπορεί να συνταγογραφείται αντί της Prochlorperazine για να βοηθήσει επίσης στα συμπτώματα.
Επειδή το άγχος παρεμβαίνει στη διαδικασία αντιστάθμισης της ισορροπίας, είναι σημαντικό, η θεραπεία μιας διαταραχής άγχους ή / και της κατάθλιψης να αρχίζει όσο το δυνατόν συντομότερα για να επιτρέψει στον εγκέφαλο να κάνει την αντιστάθμιση της αιθουσαίας βλάβης. Οξύ άγχος μπορεί να αντιμετωπιστεί για σύντομο χρονικό διάστημα με τις βενζοδιαζεπίνες, όπως η διαζεπάμη ( Valium ). Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση δεν συνιστάται λόγω της εθιστικής φύσης των βενζοδιαζεπινών και παρεμβολών που μπορεί να προκαλέσουν στην αιθουσαία αντιρρόπηση, την προσαρμογή και την πλαστικότητα.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικοί στη θεραπεία. Δρουν με ανακούφιση των συμπτωμάτων του άγχους και μπορεί να διεγείρουν την ανάπτυξη νέων νευρικών διασυνδέσεων εντός του έσω ωτός, επιτρέποντας την ταχύτερη αιθουσαία αποκατάσταση. Οι SSRIs επηρεάζουν το αιθουσαίο σύστημα με άμεσο τρόπο και μπορεί να μειώσoυν τη ζάλη.


Αιθουσαία αποκατάσταση


Η ανάκαμψη από οξεία βλάβη διαρκεί συνήθως από μία έως έξι εβδομάδες, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο για υπολειμματικά συμπτώματα όπως η αστάθεια και η ζάλη να διαρκέσει για πολλούς μήνες ή ακόμη και χρόνια εάν συμβεί μόνιμη βλάβη.
Η ανάκαμψη από μια οξεία μόνιμη βλάβη του έσω ωτός τυπικά ακολουθεί δύο φάσεις:

Μια οξεία περίοδο, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει σοβαρό ίλιγγο και εμέτους

Μια υποξεία περίοδο, περίπου δύο εβδομάδες με ηπιότερα συμπτώματα και ταχεία ανάρρωση

Ένα κατεστραμμένο σύστημα ισορροπίας έχει μικρή ικανότητα να επιδιορθώσει το πρόβλημα στην εστία της βλάβης. Η ανάρρωση γίνεται με επαναρρύθμιση του τμήματος του εγκεφάλου που ελέγχει την ισορροπία ώστε να αντισταθμίσει τα άνισα σήματα που αποστέλλονται από το κατεστραμμένο και το υγιές αυτί. Αυτή η διαδικασία αντιρρόπισης εμφανίζεται φυσιολογικά στους περισσότερους ανθρώπους, αλλά ορισμένοι ασθενείς χρειάζονται θεραπεία αποκατάστασης του αιθουσαίου (VRT).

Επίμονα προβλήματα ισορροπίας μπορεί να βελτιωθούν με Αιθουσαία αποκατάσταση, που είναι ένα είδος φυσικοθεραπείας με εκτέλεση ασκήσεων που μπορεί να βελτιώσει την ανοχή στα συμπτώματα της ζάλης και έλλειψης ισορροπίας και να επιταχύνει την κεντρική αντιρρόπιση.
Η θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να μειωθεί σημαντικά η ζάλη από διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος.


Άμεση αντιρρόπιση
Όταν συμβαίνει οποιαδήποτε οξεία βλάβη σε μία πλευρά του συστήματος ισορροπίας, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται πολύ άρρωστος για ώρες έως μερικές ημέρες με ένα αίσθημα περιστροφής, αστάθειας, ζαλάδας, και συχνά εφίδρωση, ναυτία και έμετο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σήματα που αποστέλλονται από τις δύο πλευρές δεν είναι πλέον είναι ίσα και αντίθετα, και ο εγκέφαλος ερμηνεύει τη διαφορά ως συνεχή κίνηση. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά από αυτή την αρχική περίοδο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι τα σήματα που λαμβάνονται από τα αυτιά είναι λανθασμένα, και τα τροποποιεί μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας. Όταν λειτουργεί η αναστολή της παρεγκεφαλίδας, η περιστροφή και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα παρουσιάζουν βελτίωση. Ο ασθενής αισθάνεται ασταθής, επειδή τα σήματα που χρησιμοποιούνται συνήθως για να διατηρήσει την ισορροπία έχουν απενεργοποιηθεί. Ο ασθενής μπορεί, επίσης, να αναφέρει ζάλη ή θολή όραση με τις κινήσεις. Η όραση και η ιδιοδεκτικότητα χρησιμοποιούνται πλέον, για να διατηρήσει την ισορροπία, έτσι ώστε ο ασθενής μπορεί να περπατήσει, αλλά θα αισθάνεται ασταθής και μπορεί να πέσει στο σκοτάδι.
Σε αυτό το σημείο οι περισσότεροι ασθενείς είναι αρκετά καλά για να σηκωθούν από το κρεβάτι και να επισκεφθούν ένα γιατρό. Ο γιατρός βλέπει ένα άτομο που δεν έχει περιστροφικὸ ίλιγγο, αλλά έχει αστάθεια και το βάδισμά του είναι αταξικό. Αν ο ασθενής δεν έχει τη δυνατότητα να περιγράψει με σαφήνεια τι συνέβη, χρειάζεται και νευρολογική εξέταση για να αποκλείσει το εγκεφαλικό επεισόδιο, λόγω του αταξικού βαδίσματος. Εάν οι δοκιμές ισορροπίας γίνουν κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της άμεσης αντιρρόπισης, τα αποτελέσματα των δοκιμών μπορεί λανθασμένα, και να δείχνουν ότι ο ασθενής έχει υποστεί ζημιά και στις δύο πλευρές του συστήματος ισορροπίας, διότι η ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας μειώνει τις κινήσεις των ματιών (νυσταγμός) που αναζητούνται κατά τη δοκιμή ισορροπίας. Η ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας μπορεί να διαρκέσει για ημέρες έως λίγες εβδομάδες μετά την αρχική βλάβη.


Μακροχρόνια αντιρρόπιση

Κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης αντιρρόπισης, η παρεγκεφαλίδα ελαττώνει αργά την αναστολή, επιτρέποντας σταδιακά περισσότερα σήματα από το υπόλοιπα όργανα να περνούν στις περιοχές ισορροπίας του εγκεφάλου. Καθώς ο εγκέφαλος λαμβάνει τα σήματα αυτά, προσαρμόζει την ερμηνεία τους, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διαφορά ανάμεσα στα αυτιά. Ο εγκέφαλος πρέπει να λάβει σήματα από τα υπόλοιπο όργανα να είναι σε θέση να τροποποιήσει την ερμηνεία από αυτά τα σήματα.
Για τους περισσότερους ασθενείς, οι κινήσεις που γίνονται κατά τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες είναι αρκετές για την επίτευξη της χρόνιας (μακροχρόνιας) αντιρρόπισης, συνήθως σε δύο έως τέσσερις εβδομάδες μετά τη ζημιά. 
Μόλις η χρόνια διαδικασία αντιστάθμισης είναι πλήρης, ο ασθενής είναι ουσιαστικά χωρίς συμπτώματα. Αν επιμένουν αστάθεια ή / και ζάλη που προκαλείται με την απότομη ιδίως κίνηση, η αντιρρόπιση δεν είναι πλήρης και ο γιατρός μπορεί να συστήσει ένα πρόγραμμα αιθουσαίας αποκατάστασης.
Η αιθουσαία αποκατάσταση γίνεται από ειδικά εκπαιδευμένο θεραπευτή. Είναι σχεδιασμένο για να προσφέρει μικρές, ελεγχόμενες και επαναλαμβανόμενες «δόσεις» των κινήσεων και δραστηριοτήτων που προκαλούν ζάλη, ώστε να απευαισθητοποιήσει το σύστημα ισορροπίας στις κινήσεις, καθώς και την ενίσχυση της εξομάλυνσης των βραχυχρόνιων διακυμάνσεων που εμπλέκονται στη Μακροχρόνια αντιρρόπιση. Η αιθουσαία αποκατάσταση είναι πιο αποτελεσματική όταν γίνεται από έναν θεραπευτή ο οποίος έχει ειδική εκπαίδευση και ειδικεύεται σε αυτή την ασυνήθιστη μορφή της θεραπείας.


Ρήξη αντιρρόπησης

Στη συνέχεια τα συμπτώματα υποχωρούν γιατί ο εγκέφαλος έχει προσαρμοστεί στη βλάβη. Για πολλούς ασθενείς, η ζάλη θα επιστρέψει μήνες ή χρόνια μετά την αντιστάθμιση μετά έναν αποσυντονισμό στο σύστημα της ισορροπίας. Είναι κρίσιμης σημασίας για το γιατρό να μάθει τι είδους ζάλη έχει ο ασθενής. Εάν ο ασθενής περιγράφει μια άλλη σοβαρή προσβολή με αστάθεια και ναυτία που διαρκεί ώρες ή ημέρες, αυτό σημαίνει ρήξη της αντιρρόπησης: ο εγκέφαλος έχει «ξεχάσει» τη διαδικασία εξομάλυνσης των βραχυχρόνιων διακυμάνσεων που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της χρόνιας φάσης αντιρρόπησης που περιγράφεται ανωτέρω.
Γεγονότα που μπορεί να προκαλέσουν ρήξη της αντιρρόπησης περιλαμβάνουν, ένα άσχημο κρυολόγημα ή γρίπη, μικροεπεμβάσεις, πολυήμερες διακοπές, ή οτιδήποτε που να σταματά την κανονική καθημερινή δραστηριότητα για λίγες μέρες. Η ανάκαμψη μετά τη ρήξη της αντιρρόπησης είναι ακριβώς όπως η ανάκαμψη που παρατηρείται κατά τη διάρκεια της φάσης της χρόνιας αντιρρόπησης. Κινήσεις και δραστηριότητες είναι ταερεθίσματα χρειάζεται ο εγκέφαλος για να τελειοποιήσει το σύστημα της ισορροπίας. Οι πάσχοντες συχνά συνιστάται να κρατήσουν τις οδηγίες του προγράμματος άσκησής τους, ώστε να μπορούν να ξεκινήσουν αμέσως τις ασκήσεις αν τα συμπτώματα επιστρέφουν. Συνήθως η ανάκαμψη είναι ταχύτερη από την ανάκτηση μετά την αρχική βλάβη στο σύστημα ισορροπίας.


Αποτυχία αντιρρόπησης

Δύο πράγματα απαιτούνται προκειμένου να γίνει αντιστάθμιση μετά από μία βλάβη στο σύστημα ισορροπίας. 
Πρώτον, ο εγκέφαλος πρέπει να λάβει σήματα από τα υπόλοιπα όργανα. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αποφεύγονται κινήσεις, επειδή οι κινήσεις δημιουργούν τα σήματα που ο εγκέφαλος χρειάζεται για να αντισταθμίσει την ζημιά. 
Δεύτερον, οι υπόλοιπες περιοχές του εγκεφάλου πρέπει να είναι ικανές για την αντιστάθμιση.
Κατά τα πρώτα στάδια της ζάλης, πολλοί γιατροί συμβουλεύουν τους ασθενείς τους να αποφύγουν τις γρήγορες κινήσεις και να μειώσουν τις δραστηριότητές τους. Στους περισσότερους ασθενείς θα πρέπει να συνταγογραφείται φάρμακα για τη ζάλη. Αυτό είναι καλό κατά τα οξέα στάδια του προβλήματος, προκειμένου να μειωθούν τα συμπτώματα της ζάλης που επιμένουν για ώρες ή ημέρες, ακόμη και όταν ο ασθενής δεν κινείται. Ωστόσο, μόλις περάσει η οξεία φάση, η αδράνεια και τα φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την μακροπρόθεσμη διαδικασία αντιρρόπησης. Οποιοδήποτε φάρμακο που κάνει υπνηλία, συμπεριλαμβανομένων όλων για τη ζάλη, μπορεί να επιβραδύνει ή να σταματήσει τη διαδικασία της αντιρρόπησης, έτσι δεν είναι συχνά κατάλληλο για μακροχρόνια χρήση. Οι περισσότεροι ασθενείς που αποτυγχάνουν να αντισταθμίσουν είτε είναι αποφεύγουν αυστηρά ορισμένες κινήσεις, είτε χρησιμοποιούν φάρμακα για τη ζάλη κάθε μέρα, ή και τα δύο. 
Η θεραπεία περιλαμβάνει αιθουσαία αποκατάσταση, και σταδιακή μείωση και τελική διακοπή αυτών των φαρμάκων.



 

------------------------------------------------------------------------------

 

 Ασκήσεις αντιρροπήσεως του ιλίγγου.

 

Α.  Αρχικά στο κρεβάτι

 1. Κινήσεις των ματιών
Αρχικά  αργά και αργότερα γρήγορα.: 
 α) Προς τα επάνω και μετά προς τα κάτω,
 β) Από τη μία πλευρά στην άλλη, 
 γ) Προσηλώστε το βλέμμα στο δάκτυλο που πλησιάζει το πρόσωπο από το 1 μέτρο.

 2. Κινήσεις του κεφαλιού.
Αρχικά  αργά και αργότερα γρήγορα: 
Αρχικά με ανοικτά τα μάτια, μετά με κλειστά:
 α) Κάμψη προς τα εμπρός και μετά έκταση προς τα πίσω,
 β) Στροφή από τη μία πλευρά στην άλλη.

Β.  Καθισμένος/η

1. Επαναλάβατε τις κινήσεις που κάνατε στο κρεβάτι,
2. Περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού,
3. Σκύψτε προς τα εμπρός ώστε να ακουμπήσετε τα δάκτυλα των ποδιών σας.

Γ.  Όρθιος/α

1. Επαναλάβατε τις ασκήσεις που κάνατε στο κρεβάτι.
2. Εκτελείτε περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού, 
3. Ξαπλώστε και σηκωθείτε με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια,
4. Ρίξτε μια μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο έχοντας τα χέρια στο ύψος των ματιών  και παρακολουθήστε την με τα μάτια. 
5. Κάντε το ίδιο με τη μπάλα αλλά αυτή τη φορά έχοντας τα χέρια στο ύψος των γονάτων.

 Δ.  Να κινήστε 

1. Κατά μήκος του δωματίου αρχικά με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια.
2. Πάνω και κάτω σκαλοπάτια,
3. Γύρω από ένα άτομο ανταλλάσσοντας μια μπάλα,
4. Παίζετε οποιοδήποτε παιχνίδι που σας αναγκάζει να κάνετε διάφορες κινήσεις. Αυτή είναι η καλύτερη άσκηση και προφύλαξη από τυχόν υποτροπές του ιλίγγου.      

(Οι τελευταίες ασκήσεις γίνονται όταν είσθε πια τελείως καλά).
 
 ------------------------------------------------------------------------------


 

 Ασκήσεις για τον καλοήθη ίλιγγο θέσεως

 
 
Αν υποφέρετε απο καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσεως μπορείτε να δοκιμάσετε τις ασκήσεις ιλίγγου Brandt-Daroff. Οι ασκήσεις ιλίγγου Brandt-Daroff μπορούν να γίνουν στο σπίτι από τον ίδιο τον ασθενή.
 
Χειρισμός Semont iligos ueshw
 
 
 
Ασκήσεις ιλίγγου Brandt-Daroff
 
 
Ασκήσεις ιλίγγου Brandt-Daroff
 
Εκτελώντας τις ασκήσεις Brandt-Daroff στο σπίτι, παραμείνετε τριάντα δευτερόλεπτα σε κάθε μία από τις θέσεις που εμφανίζονται. Πρέπει να γίνονται πέντε επαναλήψεις αυτών των ασκήσεων κάθε πρωί και βράδυ για τρεις εβδομάδες.




Βίντεο YouTube

 



 
------------------------------------------------------------------------------
 
 
Για να αποφευχθεί επιδείνωση των συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια επεισοδίων ιλίγγου, δοκιμάστε τα εξής:


•  Μείνετε ακίνητοι στο κρεβάτι. 
•  Να επανέρχεσθε σιγά-σιγά στις δραστηριότητές σας. 
•  Αποφύγετε τις απότομες μεταβολές θέσης. 
•  Μην προσπαθήσετε να διαβάσετε και να δείτε τηλεόραση. 
•  Αποφύγετε δυνατά φώτα.
 

 

Καλέστε το γιατρό σας
ή πηγαίνετε στα επείγοντα άν νιώσετε ζάλη ή ίλιγγο, μαζί με οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:      
 
•  Σημαντικό τραύμα στο κεφάλι 
•  Μια νέα, διαφορετική ή σοβαρή κεφαλαλγία 
•  Πυρετός υψηλότερος από 38.5 C 
•  Δυσκαμψία του αυχένα 
•  Θολή όραση 
•  Αιφνίδια απώλεια ακοής 
•  Διαταραχή ομιλίας  
•  Αδυναμία στο πόδι ή το χέρι 
•  Απώλεια συνείδησης 
•  Πτώση ή δυσκολία στο βάδισμα 
•  Πόνος στο στήθος ή ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (γρήγορος ή αργός καρδιακός ρυθμός)
 
 

Αποφύγετε επικίνδυνες δραστηριότητες όπως η οδήγηση, ο χειρισμός βαρέων μηχανημάτων, και εργασία σε ύψος μέχρι 1 εβδομάδα μετά την εξαφάνιση των συμπτωμάτων. 

 
 

Αν υποφέρετε από ίλιγγους θα πρέπει να :

 

  • 1.Σταματήσετε να καπνίζετε,
  • 2. Μην πίνετε αλκοόλ,
  • 3. Ελαττώστε το αλάτι,
  • 4. Μην τρώτε αλόγιστα,
  • 5. Μην κουράζεστε υπερβολικά,
  • 6. Το άγχος επιδεινώνει τον ίλιγγο,
  • 7. Μην κάνετε απότομες κινήσεις του  κεφαλιού,
  • 8. Μην σηκώνεστε απότομα από το κρεβάτι.   
 
Τα παραμορφωμένα σήματα ισορροπίας που λαμβάνει ο εγκέφαλος από το εσωτερικό αυτί σε περίπτωση αιθουσαίας δυσλειτουργίας, προκαλούν ίλιγγο, ναυτία, ένα γενικό αίσθημα κόπωσης και άγχος.
Το χρόνιο άγχος είναι μια συχνή παρενέργεια που μπορεί να παράγει τρόμο, αίσθημα παλμών της καρδιάς, κρίσεις πανικού, αποπροσανατολισμό και κατάθλιψη. Συχνά μια κρίση πανικού είναι ένα από τα πρώτα συμπτώματα βλάβης στο σύστημα της ισορροπίας, ενώ ζάλη μπορεί να προκληθεί και μόνο από έντονο άγχος.


Η εξήγηση της σχέσης μεταξύ αιθουσαίας δυσλειτουργίας και διαταραχής πανικού:

-Ψυχοσωματικό μοντέλο: αιθουσαία δυσλειτουργία που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του άγχους.

-Σωματοψυχικό μοντέλο: η διαταραχή πανικού ενεργοποιείται από παρερμηνεία των εσωτερικών ερεθισμάτων (π.χ., τα ερεθίσματα από την αιθουσαία δυσλειτουργία), που ερμηνεύονται ως σήματα επικείμενου σωματικού κινδύνου. Η αυξημένη ευαισθησία στο αιθουσαίο σύστημα οδηγεί σε αυξημένο άγχος και ανάπτυξη της διαταραχής πανικού.

-Θεωρία δικτύου συναγερμού: Ο πανικός σηματοδοτεί νοραδρενεργικούς, σεροτονεργικούς, και άλλους νευρικούς υποδοχείς. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, ο πανικός μπορεί να προκληθεί από ερεθίσματα που πυροδοτούν με ψευδή συναγερμό μέσω προσαγωγών στον υπομέλανα τόπο, που στη συνέχεια ενεργοποιεί το νευρωνικό δίκτυο. Το δίκτυο αυτό φαίνεται να προκαλεί άγχος και περιλαμβάνει το μεταιχμιακό σύστημα, τον μεσεγκέφαλο και τις προμετωπιαίο περιοχές. Η αιθουσαία δυσλειτουργία στη ρύθμιση της αυξημένης ευαισθησίας του υπομέλανα τόπου μπορεί να είναι μια πιθανή σκανδάλη σηματοδότησης.

Οι εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης είναι αποτελεσματικοί στη θεραπεία. Δρουν με ανακούφιση των συμπτωμάτων άγχους και μπορεί να διεγείρουν την ανάπτυξη νέων νευρικών διασυνδέσεων εντός του έσω ωτός, επιτρέποντας την ταχύτερη αιθουσαία αποκατάσταση. Οι SSRIs επηρεάζουν το αιθουσαίο σύστημα με άμεσο τρόπο και μπορεί να μειώσoυν τη ζάλη.
 

Επιπλοκές ιλίγγου 

 

Επίμονος χρόνιος ίλιγγος κα αστάθεια μπορεί να επηρεάσει την οδήγηση, την εργασία, και τον τρόπο ζωής.  Μπορεί επίσης να προκαλέσει πτώσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε πολλούς τραυματισμούς.
 

 

Πρόγνωση ιλίγγου

 


Η πρόγνωση εξαρτάται από την αιτία, την ηληκία, την γενική υγεία και τηνέγκαιρη διάγνωση. Γίνεται κατανοητό λοιπόν γιατί κάθε ίλιγγος χρειάζεται Ωτορινολαρυγγολόγο και μάλλιστα επειγόντως.


 

 

 

Περισσότερα για   ανισορροπία, αστάθεια  

 
Περισσότερα για   Ζάλη

 

Περισσότερα για    ΙΛΙΓΓΟ

 
 

Δείτε ΕΔΩ τον ίλιγγο αναλυτικά

 
  

Κάθε ίλιγγος χρειάζεται Ωτορινολαρυγγολόγο και μάλλιστα επειγόντως

 

Ο ίλιγγος αποτελεί έναν από τους συχνότερους λόγους προσέλευσης των ασθενών στο ιατρείο. Ο ίλιγγος μπορεί να προκληθεί από διαταραχές του περιφερικού αιθουσαίου συστήματος ή του κεντρικού νευρικού συστήματος (ιδίως του στελέχους ή της παρεγκεφαλίδας).
Οι περιφερικές βλάβες είναι συνήθως αθώες και έχουν καλοήθη πορεία, ενώ οι κεντρικές βλάβες είναι δυνητικά απειλητικές για τη ζωή.
Το ιστορικό και ιδιαίτερα η χρονική σειρά εισβολής των συμπτωμάτων και το είδος του νυσταγμού αποτελούν τα πιο χρήσιμα στοιχεία για τον προσανατολισμό στη διάγνωση.
Η παρουσία νευρολογικών συμπτωμάτων και σημείων συνηγορεί υπέρ κεντρικής προέλευσης του ιλίγγου, ενώ η παρουσία διαταραχών ακοής, εμβοών ή ωταλγίας υποδεικνύει περιφερικού τύπου βλάβη.
Εντούτοις συμβαίνει μικρά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια να εκδηλώνονται με μεμονωμένο σύμπτωμα ιλίγγου. Επίσης σοβαρά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια του εγκεφαλικου στελέχους και της παρεγκεφαλίδας, απειλητικά για τη ζωή, μπορεί να έχουν και μάλλιστα πρώιμα και προειδοποιητικά μόνο βαρηκοία,εμβοές, και ίλιγγο. Αν προστεθεί και ότι αρκετές από τις περιφερικές βλάβες δεν μπορούν να περιμένουν γιατί το εσωτερικό αυτί είναι ευαίσθητο και ειδικά στην ισχαιμία καταδεικνύεται ότι ο ίλιγγος είναι επείγον πρόβλημα και κατά πρώτο λόγο
ωτορινολαρυγγολογικό. 
Η μαγνητική τομογραφία και η μαγνητική αγγειογραφία αποτελούν τις εξετάσεις επιλογής για την εκτίμηση ασθενών με υποψία κεντρικού τύπου βλάβης. Η αξονική τομογραφία παρουσιάζει μικρή ευαισθησία στη διερεύνηση του κεντρικού τύπου ιλίγγου, ιδιαίτερα στην ανίχνευση μικρών εγκεφαλικών επεισοδίων που εδράζονται εντός του οπισθίου βοθρίου της παρεγκεφαλίδας.
 
veraman
Οι πρώτης γραμμής διαγνωστικές εξετάσεις που χρειάζεται ο ασθενής με ίλιγγο δεν είναι τίποτε άλλο από την ωτορινολαρυγγολογική εξέταση και την εξειδικευμένη μελέτη του λαβυρίνθου και του κεντρικού αιθουσαίου συστήματος.
Στη διάγνωση του ιλίγγου συνήθως χάνεται χρόνος με εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες, καρδιογραφήματα κλπ, τα οποία δεν έχουν θέση στην πρώτη γραμμή της διαγνωστικής προσέγγισης. Αν
ο
ειδικός ωτορινολαρυγγολόγος αποφανθεί ότι δεν πρόκειται για αιθουσαία πάθηση, ή αν υπάρχουν άλλοι ιατρικοί λόγοι, τότε βεβαίως ο άρρωστος θα μελετηθεί και με αυτές και με άλλες ακόμη εξετάσεις.
  
Ο ίλιγγος θεωρείται επείγον πρόβλημα και δεν πρέπει να χάνεται χρόνος. Όπως και το όργανο της ακοής, έτσι και τα όργανα της ισορροπίας αποτελούνται από ευγενέστατα νευρο-επιθηλιακά κύτταρα. Τα αισθητήρια κύτταρα του κοχλία (τριχωτά) και του αιθουσαίου οργάνου βρίσκονται, μαζί με τα νευρικά κύτταρα, στην κορυφή της ανατομικής και λειτουργικής εξειδικεύσεως. Είναι δε νόμος στη βιολογία, ότι όσο αυξάνεται η κυτταρική εξειδίκευση, τόσο χάνεται η ικανότητα επιβιώσεως των κυτταρικών σχηματισμών (π.χ. η ανθεκτικότητα και αναγεννητικότητα των κυττάρων, η ανάπλαση των ιστών κλπ).
 
Καλέστε το γιατρό σας
ή πηγαίνετε στα επείγοντα άν νιώσετε ζάλη ή ίλιγγο, μαζί με οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:      
 
•  Σημαντικό τραύμα στο κεφάλι
•  Μια νέα, διαφορετική ή σοβαρή κεφαλαλγία
•  Πυρετός υψηλότερος από 38.5 C
•  Δυσκαμψία του αυχένα
•  Θολή όραση
•  Αιφνίδια απώλεια ακοής
•  Διαταραχή ομιλίας 
•  Αδυναμία στο πόδι ή το χέρι
•  Απώλεια συνείδησης
•  Πτώση ή δυσκολία στο βάδισμα
•  Πόνος στο στήθος ή ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (γρήγορος ή αργός καρδιακός ρυθμός)
 
.
veraman
 
Ο ωτορινολαρυγγολόγος είναι ο ποιό ειδικός στην αντιμετώπιση των ιλίγγων
  • Γιατί το  όργανο της ισορροπίας ο λαβύρινθος, βρίσκεται στο αυτί.
  • Γιατί οι συχνότερες παθήσεις που προκαλούν ίλιγγο είναι παθήσεις του λαβυρίνθου.
  • Γιατί το ιατρικό εκπαιδευτικό σύστημα σε όλον τον δυτικό κόσμο, από παράδοση, εκπαιδεύει κυρίως τους ωτορινολαρυγγολόγους για την διάγνωση και αντιμετώπιση των ιλίγγων.
 
 

siel



  



ΗΝΓ εικόνα

Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα

 

Ο έλεγχος της λειτουργίας του λαβυρίνθου γίνεται με το νυσταγμογράφημα. Στη διάρκεια αυτής της εξέτασης γίνεται διέγερση του λαβυρίνθου με ψυχρό, θερμό διακλυσμό και καταγράφονται οι νυσταγμικές κινήσεις. Με τον τρόπο αυτό, συγκρίνοντας τη λειτουργία των δύο λαβυρίνθων μπορούμε να συμπεράνουμε αν υπάρχει υπαισθησία. Κατά τη διάρκεια του νυσταγμογραφήματος γίνονται επίσης και οι οπτοκινητικές δοκιμασίες με τις οποίες ελέγχονται οι σακκαδικές κινήσεις, 


η παρακολούθηση στόχου και ο οπτοκινητικός νυσταγμός. Οι δοκιμασίες αυτές είναι παθολογικές σε προβλήματα κεντρικής αιτιολογίας.


 

Το νυσταγμογράφημα (Video ή ηλεκτρο-νυσταγμογράφημα) είναι η σημαντικότερη εξέταση για τη διάγνωση του ιλίγγου γιατί δείχνει:

1) αν πρόκειται για πραγματικό ίλιγγο και όχι για άλλη απλή ζάλη.
 
2) αν είναι κεντρικός (από τον εγκέφαλο) και άρα σοβαρός ή περιφερικός (από τον λαβύρινθο) και ως εκ τούτου λιγότερο ανησυχητικός.
 
3) την πλευρά που πάσχει δηλ. αριστερά η δεξιά. 
 
Το νυσταγμογράφημα διαρκεί λιγότερο από μία ώρα είναι ανώδυνη και ακίνδυνη εξέταση, και το μόνο που αισθάνεται ο εξεταζόμενος είναι η ελαφριά ζάλη που προκαλείται από το κρύο και μετά το ζεστό νερό, που εισάγεται για 20(
15-40) sec πρώτα στο δεξιό και μετά στο αριστερό αυτί (και ερεθίζει τους λαβυρίνθους) από ειδικό μηχάνημα, ενώ ταυτόχρονα ένα άλλο μηχάνημα ο νυσταγμογράφος καταγράφει τον νυσταγμό (τις κινήσεις των ματιών που προκαλούνται επειδή  υπάρχουν νευρικές συνδέσεις μεταξύ ματιών και λαβυρίνθων) με τη μέγιστη αντίδραση να εμφανίζεται συνήθως στα 60-90 δευτ. και που διαρκεί έως 2 λεπτά. Οι θερμοί διακλυσμοί προκαλούν νυσταγμό προς το εξεταζόμενο αυτί ενώ οι ψυχροί το αντίθετο. Στο τέλος και μετά από ψηφιακή επεξεργασία στον υπολογιστή παίρνουμε τα αποτελέσματα που μπορεί να είναι φυσιολογικά ή παθολογικά όπως υπαισθησία ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου για παράδειγμα, που σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες εξετάσεις μας οδηγούν στην τελική διάγνωση.
 
 
Νυσταμογράφημα εκτέλεσηΔιάγραμμα νυσταγμογραφήματος  νυσταγμογράφημα
                                 Νυσταμογράφημα 
 
 
Ηλεκτρονυαταγμογράφημα

Πεταλούδα Clausen

 

 

Φυσιολογικό Ηλεκτρονυσταγμογράφημα

με ψηφιακή επεξεργασία απο ηλεκτρονικό υπολογιστή, έκδοση αποτελέσματος, και πεταλούδα του Claussen. 

 

 

 

 


Φυσιολογικά ποτελέσματα  είναι οι συμμετρικές αντιδράσεις των δύο λαβυρίνθων στον ψυχρό και θερμό διακλυσμό με νερό ή αέρα (όταν υπάρχει διάτρηση στο τύμπανο) στα αυτιά. Τα φυσιολογικά όρια μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων.

 

 

νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα, υπαισθησία δεξιά

Νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα δεξιά: υπαισθησία δεξιά

 

Μη φυσιολογικά αποτελέσματα περιλαμβάνουν, την υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως (>30-35%), την υπερευαισθησία, και την υπαισθησία (>25%) ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου, ή και των δύο λαβυρίνθων και μπορεί να είναι σημάδια βλάβης στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο ή σε άλλα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν την ισορροπία και τις κινήσεις των οφθαλμών.


Τέτοιες βλάβες είναι:

 

•Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
•Χολοστεάτωμα και άλλοι όγκοι του αυτιού 
•Συγγενείς διαταραχές 
•Αιθουσαία νευρωνίτιδα 
•Τα φάρμακα που είναι τοξικά για τα νεύρα του αυτιού, όπως αμινογλυκοσίδες,  κάποια ανθελονοσιακά φάρμακα, διουρητικά της αγκύλης και σαλικυλικά 
•Σκλήρυνση κατά πλάκας 
•Κινητικές διαταραχές, όπως η Προϊούσα παράλυση 
•Η ερυθρά

•Η ιλαρά
•Μερικά δηλητήρια 
•Ακουστικό νευρίνωμα 
•Καλοήθης ίλιγγος θέσης 
•Λαβυρινθίτιδα 
•Νόσος του Meniere
 
Υπαισθησία - πάρεση μεταξύ 25 και 40% είναι ύποπτη και πρέπει να συνδυαστεί με τα κλινικά δεδομένα, ενώ υπαισθησία - πάρεση > 40% οφείλεται συχνά σε αιθουσαία νευρωνίτιδα.


Επιπλέον, οι θερμικές αυτές δοκιμές μας επιτρέπουν να καθορίσουμε, αν υπάρχει αντιληπτή αίσθηση από τον εξεταζόμενο του προκαλούμενου ιλίγγου, απόδειξη ύπαρξης κεντρικής ολοκλήρωσης των αιθουσαίων πληροφοριών. Η έλλειψη της αίσθησης μπορεί να παρατηρηθεί, από μία δυσλειτουργία των ανώτερων περιοχών του φλοιού που εμπλέκονται στην επεξεργασία των πληροφοριών από το εσωτερικό αυτί. Ορισμένες φορές η έλλειψη της αίσθησης παρατηρείται σε ηλικιωμένα άτομα.


Κίνδυνοι: Η υπερβολική πίεση του νερού μέσα στο αυτί μπορεί να τραυματίσει ή να σπάσει ένα ήδη επηρεασμένο τύμπανο, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια, ιδίως από έμπειρο εξεταστή. Όταν υπάρχει διάτρηση (τρύπα) στο τύμπανο η εξέταση δεν γίνεται με νερό αλλά με αέρα, επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη του αυτιού.

 

 



 

siel
 

 Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος   

Ίλιγγος λαβυρινθος κεφάλι αυτί
 

 

Με λίγα λόγια....

 

 

Η ισορροπία καθορίζεται από ένα πολύπλοκο συνδυασμό πληροφοριών που εισρέουν στον εγκέφαλο, από τα μάτια, τις αρθρώσεις (ιδιοδεκτικότητα), και το λαβύρινθο (εσωτερικό αυτί).

 

Λαβύρινθος

 

 

 

 

 

 

 

 

     Λαβύρινθος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η αίσθηση της ισορροπίας εξαρτάται από τις φυσιολογικές η όχι αλληλεπιδράσεις:

  • -Του λαβυρίνθου, ο οποίος καταγράφει την κατεύθυνση της κίνησης όπως στροφή, εμπρός-πίσω, δεξιά-αριστερά, επάνω-κάτω.
  • -Των οφθαλμών που καταγράφουν τη θέση του σώματος στο χώρο καθώς και την κατεύθυνση της κίνησης.
  • -Των υποδοχέων πίεσης του δέρματος που ευρίσκονται στα πόδια και ενημερώνουν για το ποιο μέρος του σώματος είναι προς τα κάτω και ακουμπά στο έδαφος.
  • -Των αισθητικών υποδοχέων στους μύες, τις αρθρώσεις, και την σπονδυλική στήλη, που ενημερώνουν ποια μέρη του σώματος κινούνται
  • -της παρεγκεφαλίδας και του εγκέφαλου  που επεξεργάζεται τις πληροφορίες από τα υπόλοιπα τμήματα και ρυθμίζει την μεταξύ τους συνεργασία.

Ισορροπία

 

Όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνύματα από τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα όπως σε περίπτωση βλάβης, αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ίλιγγος.

Οποιαδήποτε βλάβη στο φλοιό του εγκεφάλου, στα βασικά γάγγλια, στην παρεγκεφαλίδα ή στα περιφερικά πληροφορικά συστήματα (μάτια, αισθητήρια νεύρα των άκρων και του κορμιού και λαβύρινθος μαζί με το αιθουσαίο νεύρο που τον ενώνει με τον εγκέφαλο) καθώς και στα νεύρα που ενώνουν τα προαναφερθέντα όργανα μεταξύ τους επιφέρει μια «αναστάτωση» που υποκειμενικά την εκλαμβάνουμε ως ίλιγγο ( ψευδαίσθηση ότι εμείς ή τα αντικείμενα περιστρέφονται ή κινούνται ). Το κεντρικό νευρικό σύστημα προσπαθεί να αντιρροπήσει τη βλάβη, όσο αυτό όμως δεν συμβαίνει επαρκώς, παραπονιόμαστε για ίλιγγο, ή αστάθεια και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ισορροπία μας.

Αντιθέτως δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε την ισορροπία μας, όταν έχουμε απλώς ζάλη γιατί σε αυτήν δεν υπάρχει βλάβη στο μηχανισμό της ισορροπίας και το λαβύρινθο.
  
 
 
 


Οι ποιό συχνές αιτίες ιλίγγου

 
 
Σε ποσοστό άνω του 80%, ο ίλιγγος οφείλεται σε βλάβες του λαβύρινθου ή βλάβες των κεντρικών συνδέσεών του. Ενδέχεται να υπάρχει ανεπαρκής αιμάτωση του λαβύρινθου και αυτό να οφείλεται σε αρτηριοσκλήρυνση, σε σπασμό των αγγείων του λαβύρινθου, ή σε προβλήματα στον αυχένα. Ενδέχεται επίσης τα προβλήματα να προκλήθηκαν από ιώσεις ή φλεγμονές του λαβύρινθου όπως από χρόνια ωτίτιδα. Σε ένα πολύ μικρότερο ποσοστό, ο ίλιγγος μπορεί να οφείλεται σε βλάβες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (π.χ. αιμορραγίες ή αποστήματα του εγκεφάλου, όγκοι, στην παρεγκεφαλίδα ή σκλήρυνση κατά πλάκας). Ίλιγγος επίσης παρατηρείται ως παρενέργεια από κάποια φάρμακα, από ψυχογενή αίτια, από ορθοστατική υπόταση ή από υπογλυκαιμία. Γι' αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει κανείς την ακριβή αιτιολογία του ιλίγγου.


Οι ποιό συχνές αιτίες ιλίγγου(80-90%) είναι  οι

  • περιφερικές και μάλιστα κατά σειρά: καλοήθης ίλιγγος θέσεως, νόσος Meniere, αιθουσαία νευρωνίτιδα, λαβυρινθίτιδα, περιλεμφικό συρίγγιο, αμφοτερόπλευρη αιθουσοπάθεια, ακουστικό νευρίνωμα.
Διαρκούν λίγο, ώρες ή ημέρες και κάνουν έντονο ίλιγγο με εμετούς εφίδρωση ωχρότητα ναυτία (ανακάτεμα στο στομάχι και τάση για εμμετό), ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία(λόγω συνδέσεων του λαβυρίνθου με το νευροφυτικό σύστημα) και συχνά εμβοές και βαρηκοΐα(λόγω ανατομικής συνυπαρξης του οργάνου ακοής και ισορροπίας στο εσωτερικό αυτί) ενώ αντιθέτως,
 
  • οι κεντρικές αιτίες είναι λιγότερο συχνές αλλά σοβαρότερες, με ηπιότερο ίλιγγο που όμως διαρκεί περισσότερο και επιμένει παίρνοντας ορισμένες φορές τη μορφή χρόνιας αστάθειας και ανισορροπίας, τα συμπτώματα από τα αυτιά όπως εμβοές και βαρηκοΐα είναι σπάνια, ενώ υπόνοιες βάζει η τυχόν ύπαρξη πονοκεφάλου. Τέτοιες αιτίες αποτελούν τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, η σκλήρυνση κατά πλάκας, οι όγκοι, και η αιθουσαία ημικρανία που όμως έχει συμπτώματα περιφερικού τύπου και καλοήθη πορεία. 
Ο ασθενής θα πρέπει να γνωρίζει ότι τα εντυπωσιακά συμπτώματα του οξέος ιλίγγου για τα οποία θα αναζητήσει άμεσα την ιατρική συμβουλή είναι τις περισσότερες φορές καλοήθους μορφής περιφερικής αιτιολογίας και παροδικά. Αντίθετα, τα χρόνια και άτυπα συμπτώματα μπορεί να κρύβουν σωματικές νόσους (όπως  αυτές του κυκλοφορικού συστήματος, σκλήρυνση κατά πλάκας ,όγκους) ή ψυχικές (όπως η κατάθλιψη και η διαταραχή πανικού).
 
 
 

 Περιφερικές αιτίες ιλίγγου

 
 
Ίλιγγος λαβυρινθος κεφάλι
 

• Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης (BPPV). Οφείλεται στην αποκόλληση κρυστάλλων (ωτοκονίας) στο λαβύρινθο απο την κανονική τους θέση, οι οποίοι  πλέουν ελεύθεροι και στις κινήσεις του κεφαλιού ερεθίζουν το λαβύρινθο προκαλώντας ίλιγγο. Προκαλεί έντονα μικρής διάρκειας(δευτερολέπτων), επεισόδια ιλίγγου αμέσως μετά την αλλαγή στη θέση του κεφαλιού, συχνά όταν γυρίζετε στο κρεβάτι ή όταν σηκώνεστε το πρωί. Είναι η πιο συχνή αιτία ιλίγγου.
•  Νόσος του Meniere. Η ασθένεια αυτή οφείλεται την υπερβολική συσσώρευση υγρού στο εσωτερικό αυτί σας (ύδρωπας του λαβυρίνθου). Πρόκειται για μια ασυνήθιστη κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει τους ενηλίκους σε οποιαδήποτε ηλικία (σπάνια και τα παιδιά) και χαρακτηρίζεται, από αιφνίδια επεισόδια ιλίγγου διάρκειας 20-30 λεπτών έως αρκετές ώρες, βαρηκοίας και εμβοών.
 
 
 
Ενδολεμφικός ύδρωπας Meniere

 
•  Αιθουσαία νευρωνίτιδα. Είναι φλεγμονή του αιθουσαίου νεύρου συνήθως από ιούς. Προκαλεί αυτόματο έντονο σοβαρό ίλιγγο με ναυτία και εμετό διάρκειας ημερών που συνεχίζει με αστάθεια και ανισορροπία εβδομάδων (έως 3 ή και 4) που σας αναγκαζουν να μείνεται στο κρεβάτι.
•  Λαβυρινθίτιδα. Είναι φλεγμονή του λαβυρίνθου (εσωτερικό αυτί) από ιούς ή μικρόβια και εκτός της βαρηκοίας και των εμβοών (βούιζμα στο αυτί), τα άλλα συπτώματα μοιάζουν με την αιθουσαία νευρωνίτιδα.
•  Περιλεμφικό συρίγγιο. Το περιλεμφικό συρίγγιο [perilymphatic fistula] (ΠΛΣ) είναι μια παθολογική επικοινωνία ανάμεσα στο έσω και το μέσο αυτί, που επιτρέπει τη μετακίνηση περιλεμφικού υγρού στο μέσο αυτί μέσω της στρογγυλής ή ωοειδούς θυρίδας, ή του οριζόντιου συνήθως ημικύκλιου σωλήνα μετά απο διάβρωσή του. Μια χειρουργική επέμβαση στον αναβολέα, μια μηχανική κάκωση ή ένα βαρότραυμα [barotrauma] συνήθως από κατάδυση, και η χρόνια μέση χολοστεατοματώδης ωτίτιδα, μπορεί να οδηγήσουν σε ΠΛΣ.•  Η αμφοτερόπλευρη αιθουσοπάθεια είναι μια σημαντική αιτία προϊούσας διαταραχής της ισορροπίας σε ενήλικες και θα πρέπει να λογαριάζεται ακόμη και όταν η ακοή είναι φυσιολογική και δεν υπάρχουν συνοδά επεισόδια υποτροπιάζοντος ιλίγγου. Η αιθουσαία δυσλειτουργία μπορεί να προκληθεί από πολλά διαφορετικά αίτια, συμπεριλαμβανομένων τοξικών, μεταβολικών, αυτοάνοσων, αγγειακών, νεοπλασματικών, αναπτυξιακών ή εκφυλιστικών διεργασιών.

•  Ακουστικό νευρίνωμα. Το ακουστικό νευρίνωμα (αιθουσαίο σβάννωμα) είναι ένας με αργή ανάπτυξη καλοήθης όγκος του ακουστικού νεύρου (συνδέει το έσω αυτί με τον εγκέφαλο). Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν γενικά, προοδευτική απώλεια της ακοής και εμβοές (βουητά στο αυτί) από τη μία πλευρά, που συνοδεύεται από αστάθεια και ανισορροπία.



Μεγάλο ακουστικό νευρίνωμα





MRI. Μεγάλο ακουστικό νευρίνωμα


•  Αυτοάνοση ωτολογική νόσος στο εσωτερικό αυτί συμβαίνει, όταν οι αμυντικές δυνατότητες του ανοσοποιητικού συστήματος βλάπτουν τα κύτταρα του σώματος και επηρεάζουν και το αυτί. Μπορεί να νοσεί μόνο το εσωτερικό αυτί ή να νοσεί στα πλαίσια μίας άλλης αυτοάνοσου πάθησης. Ορισμένες αυτοάνοσες διαταραχές που μπορούν να επηρεάσουν το αυτί περιλαμβάνουν το σύνδρομο Cogan, η υποτροπιάζουσα πολυχονδρίτιδα, η οζώδης πολυαρτηρίτιδα, κοκκιωμάτωση του Wegener, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ελκώδης κολίτιδα, το σύνδρομο του Sjogren και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Παρουσιάζει προοδευτικά εξελισσόμενη βαρηκοία ημερών, εβδομάδων ή μηνών, συνήθως και στα δύο αυτιά, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν εμβοές και εκδηλώσεις από το αιθουσαίο. Ανταποκρίνεται πολύ καλά στα κορτικοειδή, που αποτελεί και ισχυρό διαγνωστικό κριτήριο. 

•  Σύνδρομο μικρονευραγγειακής συμπίεσης του όγδοου κρανιακού νεύρου, αιθουσαία παροξυσμία (Vestibular Paroxysmia). 


Οφείλεται στη συμπίεση του ακουστικού νεύρου(ένα ηλεκτρικό πρόβλημα με πολύ σύντομα και έντονα συμπτώματα) από αιμοφόρα αγγεία και χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα ακουολογικά και αιθουσαία συμπτώματα, και κυρίως απότομους παροξυσμούς έντονου σύντομου ιλίγγου. Ένας συγκεκριμένος τύπος εμβοής που ονομάζεται " εμβοές γραφομηχανής " έχει προταθεί ότι οφείλεται σε μικροαγγειακή συμπίεση του κοχλιακού νεύρου. Στην ουσία είναι ένα σύνδρομο του αιθουσαίου (γρήγορες περιστροφές), ενδεχομένως σε συνδυασμό με δυσανεξία κίνησης ή θέσης και ενδεχομένως ακουστικά συμπτώματα που ανταποκρίνονται στη θεραπεία με φάρμακα για νευραλγία (π.χ. καρβαμαζεπίνη ή oxcarbamazine), και ενώ άλλες εύλογες αιτίες (π.χ.νόσος του Meniere , Ημικρανία , λαβυρινθίτιδα , συρίγγιο ), έχουν αποκλειστεί. Η ανεύρεση απρόκλητου αυτόματου νυσταγμού που αντιστρέφεται με τον υπεραερισμό ενισχύει τη διάγνωση.

Σύνδρομο μικρονευραγγειακής συμπίεσης του όγδοου κρανιακού νεύρου, αιθουσαία παροξυσμία (Vestibular Paroxysmia




Στη μαγνητική τομογραφία μπορεί να φανεί το αγγείο που πιέζει.






•  Ωτοσκλήρυνση είναι μια νόσος που προκαλεί βαρηκοΐα και εμβοές, και ορισμένες φορές ίλιγγο, λόγω «σκλήρυνσης του οστού του μέσου και έσω ωτός».

•  Σύνδρομο διεύρυνσης υδραγωγού της αιθούσης. Είναι μία πολύ σπάνια πάθηση.

Κεντρικές αιτίες ιλίγγου

 
Σπάνια, ο ίλιγγος μπορεί να είναι σύμπτωμα ενός πιό σοβαρού νευρολογικού προβλήματος, όπως ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλική αιμορραγία, όγκος ή σκλήρυνση κατά πλάκας. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο πονοκέφαλος και άλλα νευρολογικά συμπτώματα είναι συνήθως παρόντα, όπως διπλωπία, δυσαρθρία, αδυναμία ή μούδιασμα του προσώπου, προβλήματα με το συντονισμό των άκρων, ή σοβαρά προβλήματα ισορροπίας.
Συχνότερη είναι η αιθουσαία ημικρανία (ημικρανικός ίλιγγος), ή σχετιζόμενος με τις ημικρανίες ίλιγγος, που όμως έχει συμπτώματα περιφερικού τύπου και καλοήθη πορεία. Ακριβώς όπως μερικοί άνθρωποι βιώνουν μια οπτική «αύρα» με τις ημικρανίες τους, άλλοι μπορεί να έχουν επεισόδια ημικρανικού ιλίγγου σαν «αύρα» μεταξύ των ημικρανιών.

 

Πίνακας. Συνήθη αίτια ιλίγγου
 
Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσεως
 
Αιθουσαία ημικρανία (ημικρανικός ίλιγγος)
  
Νόσος Menier
 
Λοιμώξεις Σύνδρομο Ramsay Hunt
                 Λαβυρινθίτιδα
                 Αιθουσαία νευρωνίτιδα
                 Νευροσύφιλη
                 Μέση και εκκριτική ωτίτιδα
 
Τραύμα  Διάσειση λαβυρίνθου
              Περιλεμφικό συρίγγιο
              Κάταγμα κροταφικού οστού
              Διάτρηση τυμπανικής μεμβράνης
 
Φάρμακα Αμινογλυκοσίδες
                Χλωροκίνη
                Φουροσεμίδη
                Κινίνη
 
Αγγειακή νόσος Ισχαιμικό έμφρακτο παρεγκεφαλίδας
                          Ισχαιμικό έμφρακτο στελέχους
                          Παρεγκεφαλιδική αιμορραγία

Χολοστεάτωμα

Σκλήρυνση κατά πλάκας

Όγκοι    Ακουστικό νευρίνωμα
             Όγκος γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας

Δυσπλασία Chiari

 
BANER Φύλλο
 


Κινήτωση ή ναυτία των ταξειδιωτών (Mal de Debarquement σύνδρομο)


Κινήτωση ή ναυτία των ταξειδιωτών (Mal de Debarquement σύνδρομο) συμβαίνει συνήθως 
κατά τη διάρκεια ταξιδιού με αυτοκίνητο, αεροπλάνο ή καράβι (ή μετά από αυτό) σε άτομα που είναι επιρρεπή σε αυτή την κατάσταση. Χαρακτηρίζεται από ζάλη, ωχρότητα, εφιδρώσεις, ναυτία ή/και εμέτους. Δεν αποτελεί ακριβώς νόσο. Πρόκειται για μια μάλλον φυσιολογική αντίδραση που οφείλεται σε ασυμφωνία των πληροφοριών που συλλέγουν ο λαβύρινθος και τα μάτια σε σχέση με το περιβάλλον. Είναι μια διαταραχή της ισορροπίας στην οποία μπορεί να αισθάνεστε οτι κουνιέστε συνεχώς σαν σε πλοίο παρόλο που το ταξίδι τελείωσε και βρίσκεστε στη στεριά. Συνήθως, τα συμπτώματα εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες ή ημέρες, ωστόσο σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσουν μήνες ή και χρόνια. 
Υπάρχουν διάφορα φάρμακα με τα οποία είτε προλαμβάνεται είτε αντιμετωπίζεται το πρόβλημα 
αυτής της ζάλης.


Η ναυτία του διαδικτύου – Cybersicness 


Προκαλείται από τη διαφωνία μεταξύ της κίνησης των ματιών και της κίνησης της τρισδιάστατης εικόνας. Αυτή η αδυναμία συγχρονισμού μπορεί να προκαλέσει αίσθημα ναυτίας, πόνο στα μάτια και ζάλη ενώ το πρόβλημα επιδεινώνεται όσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση της οθόνης. Τα συμπτώματα μπορούν να μειωθούν είτε με αλλαγή των ρυθμίσεων του κινητού ή με το να στρέψουμε για λίγο το βλέμμα μας προς τον ορίζοντα.



Δεν υπάρχει στομαχικός ίλιγγος





Ίλιγγος στα παιδιά (παιδιατρικός ίλιγγος)



Ο ίλιγγος μπορεί να είναι συχνότερος στους ενήλικες και μάλιστα να αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα στις προχωρημένες ηλικίες, αλλά τον βρίσκουμε και στα παιδιά. Είναι μάλιστα αρκετά συχνό πρόβλημα, σε βαθμό που να υπάρχουν εργαστήρια ιλίγγου μόνο για παιδιά σε κάποιες μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες, ιδίως στο εξωτερικό.
Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες που εμφανίζει ο ίλιγγος στην παιδική ηλικία τόσο στα αίτια όσο και στα συμπτώματά του. Πρώτα απ’ όλα, τα παιδιά μέχρι κάποια ηλικία δεν έχουν την ικανότητα να πουν και να εξηγήσουν τα συμπτώματά τους όπως οι ενήλικες, οπότε πολλοί παιδιατρικοί ίλιγγοι περνούν απαρατήρητοι. Έτσι, όταν ένα παιδί που έχει μάθει να περπατά ξαφνικά περιορίζει τις κινήσεις του, αυτό μπορεί να αποτέλεσμα ιλίγγου ή αστάθειας που δε μπορεί να εκφράσει. Το ίδιο και όταν ένα παιδί κάνει εμετό, πέρα από μια γαστρεντερίτιδα ή μηνιγγίτιδα πρέπει να σκεφτούμε και την πιθανότητα να έχει πάθει κάποια βλάβη στο λαβύρινθο.


Συμπτώματα του ιλίγγου


Αν το παιδί είναι κάπως μεγάλο και μπορεί να εξηγήσει τα συμπτώματά του τότε τα πράγματα είναι κάπως εύκολα διότι με κάποιες ερωτήσεις μπορεί ο γιατρός να καταλάβει αν πράγματι έχει πρόβλημα ισορροπίας. Σε μικρότερες ηλικίες, όμως, αυτό δεν είναι εύκολο και στην περίπτωση αυτή η διάγνωση στηρίζεται στα συμπτώματα. Τα βασικά συμπτώματα είναι πρώτα απ’ όλα η αστάθεια, δηλαδή η τάση να πέσει προς τη μια πλευρά όταν στέκεται ή όταν βαδίζει. Επίσης, η αστάθεια αυτή γίνεται ακόμα πιο έντονη όταν το παιδί βαδίσει σε μαλακό υπόστρωμα, δηλαδή πάνω σε κρεβάτι ή σε μαξιλάρια. Πολύ συχνό σύμπτωμα στον παιδιατρικό ίλιγγο είναι επίσης ο εμετός, και ο πόνος στην κοιλιά. Μπορεί επίσης να διαπιστώσουν οι γονείς ότι το παιδί δε βλέπει καθαρά ή δεν ακούει καλά. Όλα αυτά μπορούν να προσανατολίσουν προς το διάγνωση του παιδιατρικού ιλίγγου.


Τα αίτια του παιδιατρικού ιλίγγου και η θεραπεία τους


Ο παιδιατρικός ίλιγγος έχει αίτια που είναι συχνά πολύ διαφορετικά από αυτά των ενηλίκων, γι’ αυτό και η αντιμετώπισή του συχνά απαιτεί ειδική προσέγγιση.
 
Η πιο συχνή αιτία του παιδιατρικού ιλίγγου είναι το ημικρανικό ισοδύναμο και είναι υπεύθυνο για το 25% των περιπτώσεων. Η ημικρανία που είναι πολύ συχνό πρόβλημα της παιδικής ηλικίας συχνά συνοδεύεται από ίλιγγο. Σε κάποιες περιπτώσεις ο ίλιγγος που συνοδεύει την ημικρανία μπορεί να εμφανιστεί και χωρίς πόνο στο κεφάλι. Αυτό ονομάζεται ημικρανικό ισοδύναμο.
Συνήθως το παιδί έχει γνωστό ατομικό και κληρονομικό ιστορικό ημικρανιών που διαρκούν από 15 λεπτά ως και μερικές ώρες και συνοδεύονται η εναλλάσσονται με ίλιγγο, υπάρχει ναυτία, εμετός ή φωτοφοβία. Το παιδί χαρακτηριστικά υποβάλλεται σε επανειλημμένες εξετάσεις από παιδοψυχολόγους και ΩΡΛ και η εξέταση είναι πάντα αρνητική. Επίσης, τα οποιαδήποτε οφθαλμολογικάπροβλήματα, που συχνά είναι άγνωστα λόγω της μικρής ηλικίας του παιδιού, αποτελούν ερέθισμα για την εμφάνιση των κρίσεων. Έτσι, η διάγνωση στηρίζεται κατά βάση στο κληρονομικό ιστορικό και στην παρακολούθηση του παιδιού. Στα πλαίσια του ελέγχου πρέπει να αποκλειστεί ένα σχετικά σπάνιο σύνδρομο που κληρονομείται, και λέγεται επεισοδιακή οικογενής αταξία τύπου ΙΙ
Η θεραπεία είναι φαρμακευτική.

Η δεύτερη κατά σειρά συχνότητας αιτία παιδιατρικού ιλίγγου είναι ο ιδιοπαθής καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος της παιδικής ηλικίας. Πρόκειται για μια άγνωστης αιτιολογίας πάθηση της παιδικής ηλικίας που έχει πολύ χαρακτηριστικά συμπτώματα και στα οποία και μόνο στηρίζεται η διάγνωση. Τα συμπτώματα αυτά είναι ίλιγγος μικρής διάρκειας κάτω των 10 λεπτών που γίνεται καλά ανεκτός από το παιδί κι όταν σταματήσει δεν αφήνει πρόβλημα, όπως αστάθεια η εμετό. Η νευροωτολογική εξέταση είναι κατά κανόνα αρνητική, ενώ μπορεί να βρεθεί σε κάποιες περιπτώσεις αυτόματος νυσταγμός (ταχείες κινήσεις των ματιών που βλέπει ο εξεταστής και αντανακλούν το πρόβλημα στο σύστημα της ισορροπίας), ιδίως σε παιδιά 2-3 ετών. Σε παιδιά ηλικίας 4-5 ετών ή και παραπάνω πρέπει να γίνεται ενδελεχής οφθαλμολογικός έλεγχος γιατί σε αυτήν την ομάδα παιδιών ανευρίσκονται προβλήματα στα μάτια. Οι κρίσεις ιλίγγου έρχονται με μια απρόβλεπτη συχνότητα και συνήθως περνούν από μόνες τους μετά από 6-12 μήνες. Δεν έχει απαντηθεί ακόμα το ερώτημα αν οι κρίσεις αυτές επανέρχονται στην ενήλικη ζωή.

Παρότι μικρής σημασίας στους ενήλικες, τα οφθαλμολογικά προβλήματα είναι υπεύθυνα από μόνα τους για το 15-20% των επεισοδίων παιδιατρικού ιλίγγου. Τα πιο συχνά είναι η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός και μπορούν να οδηγήσουν σε κρίση ιλίγγου, ναυτία, εμετό. Χαρακτηριστικά παρατηρούνται κατά το τέλος της ημέρας, μετά από ανάγνωση, παρακολούθηση τηλεόρασης ή χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Πιο συχνά τη μορφή αυτή ιλίγγου τη βρίσκουμε σε παιδιά ηλικίας 4-5 ετών που κάθονται πολλές ώρες μπροστά σε οθόνη. Αρκεί, ωστόσο, η διόρθωση του οφθαλμολογικού προβλήματος με γυαλιά για να λυθεί το πρόβλημα.

Οι βλάβες του λαβυρίνθου είναι σχετικά σπάνιες στα παιδιά. Η πιο συχνή είναι ηαιθουσαία νευρωνίτιδα που στην ουσία είναι μια απώλεια της λειτουργίας τους ενός από τους δύο λαβυρίνθους, συνήθως μετά από κάποια ίωση του αναπνευστικού ή του γαστρεντερικού. Η κατάσταση αυτή προκαλεί πολύ έντονο ίλιγγο με εμετό και κρύο ιδρώτα. Τα συμπτώματα διαρκούν από 2 μέρες ως και 2 εβδομάδες και τη διάγνωση την κάνει ο ΩΡΛ. 
Όταν εκτός από βλάβη του λαβυρίνθου έχουμε και καταστροφή στον κοχλία του αυτιού τότε η κατάσταση λέγεται οξεία λαβυρινθίτιδα και υπάρχει και απώλεια της ακοής εκτός από τον έντονο ίλιγγο. Βέβαια, η αιθουσαία νευρωνίτιδα λόγω κινητοποίησης των υπόλοιπων οργάνων της ισορροπίας και αντιρρόπησης θα αντιμετωπιστεί πλήρως εντός εβδομάδων. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με τις πυώδεις λαβυρινθίτιδες που συνήθως αφήνουν μόνιμη κώφωση.

Tα αίτια που αναφέρθηκαν πιο πάνω είναι τα συχνότερα . Υπάρχουν και πολλές άλλες σπάνιες αιτίες παιδιατρικού ιλίγγου. Για παράδειγμα όταν υπάρχει κάποια δυσπλασία του έσω ωτός (του κοχλία δηλαδή και του λαβυρίνθου) είναι δυνατό με έναν ασήμαντο τραυματισμό στο κεφάλι να ξεκινήσουν κρίσεις ιλίγγου. Βέβαια, αυτό το βρίσκουμε μόνο στο 2% των ιλίγγων σε παιδιά. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην προεφηβική ηλικία μπορεί να παρατηρηθούν κάποια επεισόδια ορθοστατικής υπότασης που να φέρουν ζάλη. Εκεί ο ίλιγγος χαρακτηριστικά εκδηλώνεται σε απότομο σήκωμα από το κρεβάτι και σε πολύωρη ορθοστασία και όταν μετράμε πίεση στο παιδί ξαπλωμένο και μετά αμέσως όρθιο υπάρχει μια πτώση τουλάχιστον 20 mmHg. Τέλος άλλα αίτια όπωςόγκοι είναι ακόμα πιο σπάνια και ακόμα κι αν φοβίζουν τους γονείς στην πράξη δεν ανευρίσκονται παρά σε πολύ μικρό αριθμό περιστατικών.


Χρειάζονται κάποιες ειδικές εξετάσεις στον ίλιγγο;


Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται στην προσέγγιση του παιδιατρικού ιλίγγου είναι ένα καλό ιστορικό και μια πλήρης εξέταση. Αυτά είναι που θα καθορίσουν τις επιπλέον εξετάσεις που θα γίνουν. Πέρα από τις συνήθεις εργαστηριακές εξετάσεις αίματος που ζητά ο παιδίατρος, το κύριο βάρος της διερεύνησης πέφτει στον ΩΡΛ.
Το σύστημα της ισορροπίας για να διερευνηθεί συνήθως χρειάζεται κάποιες ειδικές εξετάσεις όπως ακοόγραμμα (άνω των 4 ετών), τυμπανόγραμμα, βιντεονυσταγμογραφία, ακουστικά προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους και προκλητά μυογενή δυναμικά που είναι όλες εξετάσεις ανώδυνες και καλά ανεκτές.
Σε κάποιες εξετάσεις όταν τα παιδιά είναι μικρά μπορεί να χρειαστεί λίγο καταστολή με σιρόπι χλωράλης, κάτι πολύ απλό που γίνεται στο εξωτερικό ιατρείο. Οι παιδονευρολόγοι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί εκτελέσουν εγκεφαλογράφημα, ενώ μπορεί να χρειαστεί και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου.

Γενικά, αυτό που πρέπει να συγκρατήσουν οι γονείς είναι ότι πρώτα απ’ όλα,υπάρχει παιδιατρικός ίλιγγος και όσο κι αν τα συμπτώματά του είναι μερικές φορές εντυπωσιακά και προκαλούν άγχος, συνήθως δεν πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα που θα αφήσουν μελλοντικά μειονεκτήματα στη ζωή του παιδιού τους.


 
Περισσότερα για τις αιτίες  ΕΔΩ
 
  

siel


 
  

 




ΩΡΛ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

  
ΩΡΛ Καρδίτσα ΩΡΛ Καρελάς Λάμπρος





Ίλιγγος τι κάνουμε σήμερα

Ο ίλιγγος, οι εμβοές, και η βαρηκοΐα δεν είναι ασθένειες, αλλά συμπτώματα, γι αυτό θα πρέπει να αναζητείται η αιτία τους, η οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνη. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και συνεχίζεται με εξετάσεις  κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.

Με τον όρο «ίλιγγο» εννοούμε την ψευδαίσθηση κίνησης. Ίλιγγος λοιπόν είναι η ψευδής αίσθηση περιστροφής των αντικειμένων ή του ίδιου του ασθενούς γύρω από αυτά, ή οποιασδήποτε κίνησης ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία μετακίνηση.


Συνοδεύεται με διάφορες νευροφυτικές εκδηλώσεις, όπως εμετούς, εφίδρωση, ωχρότητα, ναυτία, ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (λόγω συνδέσεων του λαβυρίνθου με το νευροφυτικό σύστημα) και συχνά εμβοές και βαρηκοΐα (λόγω της γειτνίασης και του ενιαίου του οργάνου ακοής και ισορροπίας στο εσωτερικό αυτί). 

Η ζάλη είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιούν οι ασθενείς για κάθε ακαθόριστο δυσάρεστο αίσθημα στο κεφάλι, από πίεση, βάρος ή κενό στο κεφάλι, θόλωση (θολούρα), τάσεις λιποθυμίας, αίσθημα αδυναμίας ή πτώσης, διαταραχές της οράσεως, ορθοστατική υπόταση, κρίσεων πανικού, μέχρι τη βαριά ζαλάδα, την ανισορροπία και τον ίλιγγο. Οι γιατροί όμως χωρίζουν τη ζάλη σε αυτήν που προκαλείται από πραγματικές διαταραχές του συστήματος της ισορροπίας (αιθουσαία ζάλη) και στην κοινή ζάλη (μη αιθουσαία ζάλη) που προκαλείται από όλες τις υπόλοιπες αιτίες. 

Η χρόνια ζάλη και ο ίλιγγος ταλαιπωρούν πολύ τους ασθενείς σε σημείο μάλιστα που να αποτελούν μία μορφή αναπηρίας, κάνοντας έτσι επιτακτική την ανάγκη για αιτιολογική διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία.

Η ταλαιπωρία οφείλεται σε ένα βαθμό στο ότι το σύστημα της ισορροπίας είναι περίπλοκο και απαιτεί έμπειρο εξεταστή και πολύπλοκο εξοπλισμό.

Ο Ίλλιγος, η ανισορροπία-αστάθεια, και η αιθουσαία ζάλη οφείλονται σε βλάβες του συστήματος της ισορροπίας που μπορεί να είναι περιφερικές ή κεντρικές.


Νυσταγμός -  Ίλιγγος



Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις των οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο.
Ο ίλιγγος δεν είναι ασθένεια αλλά σύμπτωμα, γι αυτό θα πρέπει να αναζητείται η αιτία του, η οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι σοβαρή και επικίνδυνη. Επειδή το σύστημα της ισορροπίας είναι ένα περίπλοκο σύστημα, δεν υπάρχει ένα μοναδικό τεστ για τη διάγνωση των διαταραχών της ισορροπίας. Αντίθετα, η εκτίμηση του συστήματος της ισορροπίας απαιτεί μια σειρά δοκιμασιών, που η κάθε μία ελέγχει μια συγκεκριμένη περιοχή και δομή, και πρέπει να γίνουν σχολαστικά και μεθοδικά για να αποκαλυφτεί οποιαδήποτε δυσλειτουργία, με σκοπό να βρεθεί η ακριβής αιτία της ζάλης και του ιλίγγου και να απαλλαχτεί ο ασθενής. Από τον έλεγχο πρέπει να βρεθεί αν πάσχει πραγματικά το σύστημα της ισορροπίας, κεντρικά ή περιφερικά, ποιό ακριβώς τμήμα του(μάτια, αυτιά και παρεγκεφαλίδα, ιδιοδεκτικότητα), αριστερά ή δεξιά, και πόσο. 

Η διάγνωση των διαταραχών της ισορροπίας και του ιλίγγουαπαιτεί και έλεγχο της ακοής, λόγω της έδρασης και των δύο στο ίδιο όργανο, το αυτί, και προϋποθέτει έμπειρο εξεταστή με βαθιά γνώση της ανατομίας και φυσιολογίας αλλά και πολύπλοκο εξοπλισμό που διαθέτουν οι εξειδικευμένοι στην Νευροωτολογία - Ακουολογία, ΩΡΛ ιατροί. Το εργαστήριο του ιατρείου μας διαθέτει όλον αυτόν τον σύγχρονο εξοπλισμό, και εξειδικεύεται στην εκτέλεση ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων που αφορούν την ακουστική λειτουργία, τις εμβοές και την λειτουργία της ισορροπίας. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερέςιστορικό και συμπλήρωση ερωτηματολογίου και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.

Το προτεινόμενο βασικό νευροωτολογικό πρωτόκολλο είναι:

Ιστορικό του ασθενούς              και συμπλήρωση ερωτηματολογίου
Ωτομικροσκόπηση                   και πλήρης ΩΡΛ εξέταση
Ακουολογικός έλεγχος              Ακουομετρία, Τυμπανομετρία, ABR, OAEs
Κλινικές εξετάσεις                     
DixHallpike, Romberg, Fukuda, head thrust test 
Εξέταση με γυαλιά Frenzl          Head-shake test, Hennebert

Νυσταγμογράφημα:

  Αυτόματος νυσταγμός

  Οπτοκινητικός νυσταγμός

  Παρακολούθηση στόχου
  Σακκαδική δοκιμή
  Dix-Hallpike ελιγμοί
  Δοκιμές θέσεως
  Θερμικός ερεθισμός 






τεστ Romberg Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη                                    Unterberger Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη

Babinsky Weill  Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη                             Barany test Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη


Το αιθουσο-οφθαλμικό αντανακλαστικό (VOR) είναι μια αντανακλαστική κίνηση των ματιών, η οποία εμφανίζεται συνήθως ως απάντηση στην κίνηση της κεφαλής. Το VOR επιτρέπει στους ανθρώπους να εστιάζουν σε στατικά αντικείμενα, ενώ το κεφάλι (και το σώμα) βρίσκεται σε κίνηση. Δυσλειτουργία του VOR έχει σαν αποτελέσματα τη χρόνια αστάθεια, το αίσθημα κίνησης, και τον αποπροσανατολισμό. 

head thrust test
Head thrust test




πάνω φυσιολογικό      





κάτω περιφερική βλάβη δεξιά



Ανωμαλίες του VOR μπορούν να καταδειχθούν από ασυνήθιστες μη φυσιολογικές κινήσεις των ματιών(νυσταγμό), με άμεση παρατήρηση και καλύτερα με γυαλιά Frenzl ή καταγραφή μέσω νυσταγμογραφήματος. Από αυτή τη μελέτη του VOR βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα για την κατάσταση του συστήματος της ισορροπίας


Το νυσταγμογράφημα περιλαμβάνει τρία βασικά πρωτόκολλα δοκιμών:

1) οφθαλμικές δοκιμές κινητικότητας

2) δοκιμές θέσεως

3) Θερμικός ερεθισμός.



Οι οφθαλμικές δοκιμές κινητικότητας που χρησιμοποιούνται για να αποκλειστεί η παρουσία υποκείμενου αυτόματου απρόκλητου νυσταγμού, θα βοηθήσουν στην αξιολόγηση του VOR. 


Οι δοκιμές θέσεως θα βοηθήσουν να προσδιοριστούν τα συμπτώματα του ασθενούς σχετικά με τη θέση της κεφαλής στο χώρο. 




Τέλος, οι θερμικές δοκιμασίες αναλύουν την ένταση απόκρισης του αιθουσαίου συστήματος του ασθενούς και καθορίζουν αν η αιθουσαία λειτουργία είναι παρούσα και συμμετρική ή απούσα σε όλες τις θερμικές δοκιμές.



Από το νυσταγμογράφημα θα βρεθεί αν πάσχει πραγματικά το αιθουσαίο σύστημα της ισορροπίας, κεντρικά ή περιφερικά, αριστερά ή δεξιά, και πόσο. 
Αυτό το αποτέλεσμα θα συσχετιστεί με το ιστορικό, την κλινική εικόνα, τις άλλες δοκιμασίες που έγιναν και τις υπόλοιπες εξετάσεις, για να καταλήξουμε στη διάγνωση και την ακριβή αιτία, ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.

Ορισμένες φορές χρειάζεται επί πλέον έλεγχος όπως, απεικονιστικές εξετάσεις (MRI, CT, Triplex), αιθουσαία μυογενή προ
κλητά δυναμικά (VEMPs) για τον έλεγχο του ωτολιθοφόρου συστήματος, ισορροπομετρία, ηλεκτροκοχλιογραφία,δοκιμασία περιοστροφής, κλπ










Η δοκιμή της υποκειμενικής οπτικής κάθετης (SVV) μελετά την έννοια της καθετότητας, ζητώντας από τον ασθενή την κάθετη τοποθέτηση μίας φωτεινής γραμμής στο σκοτάδι. Σε οξεία μονομερή δυσλειτουργία του ωτολιθοφόρου συστήματος η ράβδος τοποθετείται σε μία θέση που αποκλίνει προς την οριζόντια ή την κατακόρυφη από 3 ° έως 15 ° στην πάσχουσα πλευρά.






Ο δονητής είναι ένα νέο τεστ για να αποκαλύψει τον νυσταγμό σε περιφερικές αιθουσαίες βλάβεςΈνας δονητής 100 Hz εφαρμόζεται διαδοχικά πίσω από το αριστερό και το δεξί αυτί (στη μαστοειδή) για 3 δευτερόλεπτα.
Σε ασθενείς που πάσχουν από αιθουσαία ασυμμετρία, προκαλείται νυσταγμός, με την ταχεία φάση προς την προσβεβλημένη πλευρά.



>>    Απεικονιστικές εξετάσεις

  1. Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
    1. Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
    2. Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
    3. Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
  2. Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
    1. Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
  3. Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
    1. Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
    2. Αξιολογεί την ανατομία των οστών  (οστάρια και κοχλία ,  διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσηςΚάταγμα)
    3. Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται


Ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας (MRI) σε ασθενή με ακουστικό νευρίνωμα



 

siel

Πως γίνεται το νυσταγμογράφημα


  



ΗΝΓ εικόνα

Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα

 

Ο έλεγχος της λειτουργίας του λαβυρίνθου γίνεται με το νυσταγμογράφημα, και τη βοήθεια κατά πρώτον των θερμικών εξετάσεων. Σε αυτή την εξέταση εισάγεται διαδοχικά κρύο και ζεστό νερό σε κάθε αφτί. Η διαφορά στη θερμοκρασία του νερού από τη φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος είτε ενεργοποιεί (ζεστό) είτε αναστέλλει (κρύο) το όργανο της ισορροπίας σε κάθε αφτί εναλλακτικά. Αυτό προκαλεί μια αίσθηση ψευδούς κίνησης (ίλιγγος) και μια ρυθμική κίνηση των ματιών που ονομάζεται νυσταγμός και μπορεί να γίνει ορατός αν κάποιος παρακολουθήσει τα μάτια από κοντά ή και να καταγραφεί.
Δηλαδή στη διάρκεια αυτής της εξέτασης γίνεται διέγερση του λαβυρίνθου με ψυχρό - θερμό διακλυσμό και καταγράφονται οι νυσταγμικές κινήσεις. Με τον τρόπο αυτό, συγκρίνοντας τη λειτουργία των δύο λαβυρίνθων μπορούμε να συμπεράνουμε αν υπάρχει υπαισθησία. 
Κατά τη διάρκεια του νυσταγμογραφήματος γίνονται επίσης, οι δοκιμές θέσεως, οι Dix-Hallpike ελιγμοί, και οι οπτοκινητικές δοκιμασίες με τις οποίες ελέγχονται οι σακκαδικές κινήσεις η παρακολούθηση στόχου και ο οπτοκινητικός νυσταγμός.
Οι δοκιμασίες αυτές είναι παθολογικές σε προβλήματα κεντρικής αιτιολογίας


Σακκαδικές κινήσεις




Παρακολούθηση στόχου


Οπτοκινητικός νυσταγμός

Οπτοκινητικός νυσταγμός



 
Τεστ κίνησης κεφαλής Head-shake nystagmus test Νυσταγμός αιθουσαία νευρίτιδα ζάλης ιλίγγου
Τεστ κίνησης κεφαλής (Head-shake nystagmus test).

δοκιμές θέσεως, Dix-Hallpike ελιγμοί

Δοκιμές θέσεως, Dix-Hallpike ελιγμοί



 Video-νυσταγμογράφημα

Το νυσταγμογράφημα (Video ή ηλεκτρο-νυσταγμογράφημα) είναι η σημαντικότερη εξέταση για τη διάγνωση του ιλίγγου γιατί δείχνει:

1) αν πρόκειται για πραγματικό ίλιγγο και όχι για άλλη απλή ζάλη.
 
2) αν είναι κεντρικός (από τον εγκέφαλο) και άρα σοβαρός ή περιφερικός (από τον λαβύρινθο) και ως εκ τούτου λιγότερο ανησυχητικός.
 
3) την πλευρά που πάσχει δηλ. αριστερά η δεξιά. 
 
Το νυσταγμογράφημα διαρκεί λιγότερο από μία ώρα είναι ανώδυνη και ακίνδυνη εξέταση, και το μόνο που αισθάνεται ο εξεταζόμενος είναι η ελαφριά ζάλη που προκαλείται από το κρύο και μετά το ζεστό νερό, που εισάγεται για 20(15-40) sec πρώτα στο δεξιό και μετά στο αριστερό αυτί (και ερεθίζει τους λαβυρίνθους) από ειδικό μηχάνημα, ενώ ταυτόχρονα ένα άλλο μηχάνημα ο νυσταγμογράφος καταγράφει τον νυσταγμό (τις κινήσεις των ματιών που προκαλούνται επειδή  υπάρχουν νευρικές συνδέσεις μεταξύ ματιών και λαβυρίνθων) με τη μέγιστη αντίδραση να εμφανίζεται συνήθως στα 60-90 δευτ. και που διαρκεί έως 2 λεπτά. Οι θερμοί διακλυσμοί προκαλούν νυσταγμό προς το εξεταζόμενο αυτί ενώ οι ψυχροί το αντίθετο. Στα περίπου 60 δευτερόλεπτα, ασθενής ανοίγει τα μάτια και τα καθηλώνει σε ένα φωτεινό σημείο. Κανονικά αυτό προκαλεί καταστολή του νυσταγμού(δείκτης οπτικής προσήλωσης φυσιολογικός). Αν όχι, τότε η αιτία μπορεί να είναι κεντρική. Στο τέλος και μετά από ψηφιακή επεξεργασία στον υπολογιστή παίρνουμε τα αποτελέσματα που μπορεί να είναι φυσιολογικά ή παθολογικά όπως υπαισθησία ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου για παράδειγμα, που σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες εξετάσεις μας οδηγούν στην τελική διάγνωση.
Νυσταμογράφημα εκτέλεσηΔιάγραμμα νυσταγμογραφήματος  νυσταγμογράφημα
                                 
Νυσταμογράφημα 




νυσταγμογράφημα, διέγερση του λαβυρίνθου με  με ψυχρό, θερμό διακλυσμό


 


Ηλεκτρονυαταγμογράφημα

Πεταλούδα Clausen

 

 

Φυσιολογικό Ηλεκτρο

νυσταγμογράφημα με ψηφιακή επεξεργασία από 

ηλεκτρονικό υπολογιστή,  έκδοση αποτελέσματος, και πεταλούδα του Claussen. 

 

ΝυσταγμογράφημαΝυσταγμογράφημα
Νυσταγμογράφημα μετρήσεις

Νυσταγμογράφημα μετρήσεις


Ανάλυση νυσταγμογραφήματος υπολογισμός γωνιακής ταχύτητος βραδείας φάσεως

Ανάλυση νυσταγμογραφήματος, υπολογισμός γωνιακής ταχύτητος βραδείας φάσεως




Θερμικούς διακλυσμούς  νυσταγμογραφήματος
Θερμικοί διακλυσμοί  νυσταγμογραφήματος




Φυσιολογικά ποτελέσματα  είναι οι συμμετρικές αντιδράσεις των δύο λαβυρίνθων στον ψυχρό και θερμό διακλυσμό με νερό ή αέρα (όταν υπάρχει διάτρηση στο τύμπανο) στα αυτιά. Τα φυσιολογικά όρια μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων.

 

 

νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα, υπαισθησία δεξιά


Νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα δεξιά: υπαισθησία δεξιά στους θερμικούς διακλυσμούς


 

Μη φυσιολογικά αποτελέσματα περιλαμβάνουν, την υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως (>30-35%), την υπερευαισθησία, και την υπαισθησία (>25%) ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου, ή και των δύο λαβυρίνθων και μπορεί να είναι σημάδια βλάβης στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο ή σε άλλα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν την ισορροπία και τις κινήσεις των οφθαλμών.


Τέτοιες βλάβες είναι:

 

•Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
•Χολοστεάτωμα και άλλοι όγκοι του αυτιού 
•Συγγενείς διαταραχές 
•Αιθουσαία νευρωνίτιδα 
•Τα φάρμακα που είναι τοξικά για τα νεύρα του αυτιού, όπως αμινογλυκοσίδες,  κάποια ανθελονοσιακά φάρμακα, διουρητικά της αγκύλης και σαλικυλικά 
•Σκλήρυνση κατά πλάκας 
•Κινητικές διαταραχές, όπως η Προϊούσα παράλυση 
•Η ερυθρά

•Η ιλαρά
•Μερικά δηλητήρια 
•Ακουστικό νευρίνωμα 
•Καλοήθης ίλιγγος θέσης 
•Λαβυρινθίτιδα 
•Νόσος του Meniere

 
Υπαισθησία - πάρεση μεταξύ 25 και 40% είναι ύποπτη και πρέπει να συνδυαστεί με τα κλινικά δεδομένα, ενώ υπαισθησία - πάρεση > 40% οφείλεται συχνά σε αιθουσαία νευρωνίτιδα.

Υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως >30-35%χωρίς αυτόματο νυσταγμό, είναι ιδιαίτερα ενδεικτική μιάς κεντρικής αιθουσαίας παθολογίας.

Στη νόσο Meniere το προσβεβλημένο αφτί μπορεί να είναι αρχικά υπεραντιδραστικό, αλλά σύντομα η λειτουργία του μειώνεται και αυτό μπορεί να φανεί στη θερμική δοκιμασία ως μια "παράλυση" των ημικύκλιων σωλήνων που προκαλεί λιγότερο νυσταγμό.

Περίπου το 50% των ασθενών με όγκο γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας και έσω ακουστικού πόρου, ως και σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζουν λαβυρινθική υπαισθησία αντίστοιχα, ενώ μόλις το 10% αυτών με αιθουσαία ημικρανία.



 Νυσταμογράφημα θερμικές δοκιμασίες υπαισθησία δεξιά

Νυσταμογράφημα θερμικές δοκιμασίες, υπαισθησία δεξιά 
Υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως προς αριστερά σε ευμέγεθες μηνιγγίωμα 
δεξιά




θερμική δοκιμασία υπαισθησία

Νυσταμογράφημα θερμική δοκιμασία υπαισθησία αριστερά, σε ευμέγεθες ακουστικό νευρίνωμα αριστερά.



Επιπλέον, οι θερμικές αυτές δοκιμές μας επιτρέπουν να καθορίσουμε, αν υπάρχει αντιληπτή αίσθηση από τον εξεταζόμενο του προκαλούμενου ιλίγγου, απόδειξη ύπαρξης κεντρικής ολοκλήρωσης των αιθουσαίων πληροφοριών. Η έλλειψη της αίσθησης μπορεί να παρατηρηθεί, από μία δυσλειτουργία των ανώτερων περιοχών του φλοιού που εμπλέκονται στην επεξεργασία των πληροφοριών από το εσωτερικό αυτί. Ορισμένες φορές η έλλειψη της αίσθησης παρατηρείται σε ηλικιωμένα άτομα.


Κίνδυνοι: Η υπερβολική πίεση του νερού μέσα στο αυτί μπορεί να τραυματίσει ή να σπάσει ένα ήδη επηρεασμένο τύμπανο, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια, ιδίως από έμπειρο εξεταστή. Όταν υπάρχει διάτρηση (τρύπα) στο τύμπανο η εξέταση δεν γίνεται με νερό αλλά με αέρα, επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη του αυτιού.



Πίνακας διαδικασίας νυσταγμογραφήματος

Όνομα δοκιμής

Περιγραφή

Ευρήματα

Αυτόματος Νυσταγμός

Ο ασθενής κάθεται όρθιος πρώτα ατενίζοντας ευθεία με τα μάτια ανοιχτά, και μετά τα μάτια κλειστά.

Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό. Ανοίγοντας τα μάτια καταστέλλεται ο περιφερικός νυσταγμός.

Βλεμματικόςνυσταγμός (Gaze test)

Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και τα μάτια παρεκκλίνουν 30 ° δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω.

Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό.

Σακκαδική δοκιμή

Σε καθιστή όρθια θέση, ο ασθενής ακολουθεί ένα φωτεινό σημείο που κινείται ταχύτατα σε διαφορετικές θέσεις σε μία οριζόντια γραμμή.

Συνήθως, τα μάτια κινούνται γρήγορα, με ακρίβεια προς το σημείο. Κεντρική βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.

Παρακολούθηση ημιτονοειδούς  στόχου

Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και παρακολουθεί ένα σημείο του φωτός κινείται πάνω στην οριζόντια γραμμή σε μια ημιτονοειδή μορφή.

Κανονικά οι κινήσεις των ματιών είναι ομαλές, αντανακλώντας τις κινήσεις του φωτός. Κεντρικές βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.

Οπτοκινητικός Νυσταγμός

Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και παρακολουθεί  ένα περιστρεφόμενο τύμπανο που κινείται πάνω στην οριζόντια γραμμή.

Συνήθως, τα μάτια του ασθενούς παρακολουθούν ομαλά το μοτίβο από το ένα άκρο της λωρίδας στο άλλο. Κεντρικές βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.

Δοκιμασία Dix-Hallpike για καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης (BPPV)

Από καθιστή θέση, το κεφάλι του ασθενούς στρέφεται κατά 45 ° προς το αυτί δοκιμάζεται. Μετά ο εξεταστής κινεί γρήγορα τον ασθενή προς τα πίσω σε ύπτια θέση με το κεφάλι να κρέμεται.

Φυσιολογικά δεν έχουν ζάλη.Οι ασθενείς με BPPV εμφανίζουν μια έντονη έκρηξη ζάλης που συνοδεύεται από περιστροφικό ίλιγγο και νυσταγμό.Ο BPPV παράγεται από την αποκόλληση και την είσοδο της ωτοκονίας στο κυπέλλιο του οπίσθιου ημικυκλικού σωλήνα. Ο BPPV είναι ιδιαίτερα θεραπεύσιμος με τον ελιγμό eppley.

Ο νυσταγμός θέσης

Ο ασθενής τοποθετείται σε διάφορες θέσεις όπως σε ύπτια θέση, στροφή μόνο του σώματος δεξιά ή αριστερά, στροφή μόνο του κεφαλιού δεξιά ή αριστερά, το κεφάλι να κρέμεται δεξιά ή αριστερά.  

Κανονικά, υποθέτοντας αυτές τις θέσεις δεν παράγει συμπτώματα. Κεντρική ή περιφερικές βλάβες μπορεί να προκαλέσει νυσταγμό.

Θερμιδικές δοκιμές

Ο ασθενής είναι σε ύπτια θέση με τα μάτια κλειστά, το κεφάλι ανασηκωμένο κατά 30° (ο οριζόντιος ημικυκλικός σωλήνας να είναι κάθετος).  Διακλυσμός με ζεστό ή κρύο νερό προκαλεί μια μέτριας έντασης περιφερική αιθουσαία απάντηση.    

Μετά από περίπου 60 δευτερόλεπτα, ασθενής ανοίγει τα μάτια και τα καθηλώνει σε ένα φωτεινό σημείο.

Τα μάτια κανονικά κινούνται με ταχύτητα αργής φάσης ανάλογη προς τη δύναμη του ερεθίσματος, περίπου 22 ° / sec. Περιφερική αιθουσαία βλάβη παράγει λιγότερο έντονο νυσταγμό.

 



Κανονικά αυτό προκαλεί καταστολή του νυσταγμού. Αν όχι, τότε η αιτία μπορεί να είναι κεντρική.

 


 

Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας.
 



Δείτε τον  Ίλιγγο αναλυτικά 



 

siel




 

Εξετάσεις ιλίγγου


Προκειμένου να διαγνωστεί ο ίλιγγος, χρειάζεται πρώτα απ' όλα να πάρει ο εξειδικευμένος ωτολόγος αναλυτικό ιστορικό από τον ασθενή και μετά να προχωρήσει σε νεοωτολογικό-ακοολογικό έλεγχο. Στον έλεγχο αυτό περιλαμβάνονται και οι δοκιμασίες πρόκλησης ιλίγγου, που δίνουν στοιχεία για το ακριβές σημείο που έχει πάθει βλάβη. Διενεργείται επίσης κλινικός έλεγχος, με δοκιμασία ιλίγγου θέσεως και εξέταση τόσο των αιθουσο-νωτιαίων, όσο και των αιθουσο-οφθαλμικών αντανακλαστικών. Προκειμένου να διερευνηθεί αν υπάρχει πιθανή βλάβη στον λαβύρινθο ή/και στην ακουστική οδό, ο γιατρός προχωράει σε εξέταση της ακοής με τονική ακοομετρία και προκλητά ακουστικά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους. Επίσης, για να βρεθεί ο πάσχων λαβύρινθος γίνεται έλεγχος του οπίσθιου λαβύρινθου με θερμικούς διακλυσμούς και ταλαντευόμενο έδρανο. Εφαρμόζεται επίσης η μέθοδος του νυσταγμογραφήματος, όπου καταγράφονται οι αυτόματες κινήσεις των ματιών κατά την εκτέλεση διαφόρων εξετάσεων. Αυτό συμβαίνει λόγω σύνδεσης των λαβύρινθων με τα κέντρα κίνησης των ματιών. Καταγράφοντας την κατεύθυνση της κίνησης των ματιών, την ταχύτητά της, καθώς και άλλες παραμέτρους, ο γιατρός μπορεί να βγάλει συμπέρασμα τόσο για τη λειτουργία των λαβύρινθων, όσο και για την ακριβή αιτιολογία του ιλίγγου.


Νυσταγμός -  Ίλιγγος



Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις των οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο.




      Η φυσική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει:


 

•  Νυσταγμό (ακούσιες κινήσεις των ματιών), προβλήματα στην κίνηση των οφθαλμών και διπλωπία 
•  Αταξία (έλλειψη συντονισμού), ανισορροπία και αστάθεια 
•  Δυσκολία με τη βάδιση
•  Βαρηκοία 
•  Αδυναμία των άκρων 

 

 

  
 

Εξετάσεις ιλίγγου

Υπάρχουν διάφορες δοκιμασίες που βοηθούν στη διερεύνηση της αιθουσαίας αλλά και της κοχλιακής λειτουργίας που είναι απαραίτητη και αυτή στον ίλιγγο. Μία ποσοτική μέθοδος καταγραφής των οφθαλμικών κινήσεων που διενεργείται κατά τη διάρκεια ερεθισμού του λαβυρίνθου για την πρόκληση νυσταγμού καλείται  νυσταγμογράφημα (ηλεκτρο/Βιντεο). Η υπολογιστική δυναμική ισορροπιογραφία [computerized dynamic posturography] αξιολογεί την ισορροπία και αποσκοπεί στη μέτρηση των διαφόρων κινητικών και αισθητικών συστημάτων που συμβάλλουν στη στάση και τη βάδιση. Μερικές κοινά χρησιμοποιούμενες δοκιμασίες που εκτιμούν την ακουστική λειτουργία είναι η τονική ακοομετρία, η ομιλητική ακοομετρία, η τυμπανομετρία, η δοκιμασία των ωτοακουστικών εκπομπών και οι στελεχιαία ακουστικά προκλητά δυναμικά (BERA). Η τονική ακοομετρία είναι το ακοογράφημα που μετρά την ακουστική ευαισθησία με τη χρήση αμιγών ήχων(τόνων) συχνότητας από 250 έως 8000 Hz σε ένα εύρος εντάσεων από 0 έως 100 dB. Η ακοομετρία ομιλίας ενσωματώνει διάφορες τεχνικές που αξιολογούν την αντίληψη και κατανόηση στοιχείων της ομιλίας. Τρεις τέτοιες δοκιμασίες είναι ο ουδός αντίληψης ή αναγνώρισης της ομιλίας, ο ουδός επίγνωσης της ομιλίας και η υπερουδική αναγνώριση λέξεων. Η τυμπανομετρία εκτιμά τη βατότητα της τυμπανικής μεμβράνης και του μέσου ωτός. Η δοκιμασία των ωτοακουστικών εκπομπών αξιολογεί τη λειτουργία του κοχλία. Ένας μικρός ανιχνευτής με ηχεία και μικρόφωνο εκπέμπει ήχους και λαμβάνει ένα σήμα από τα τριχωτά κύτταρα. Η απουσία ή η εξασθένιση των λαμβανομένων σημάτων επί εδάφους φυσιολογικής λειτουργίας του έξω και μέσου ωτός αποτελεί ένδειξη παθολογίας του κοχλία. Τα στελεχιαία ακουστικά προκλητά δυναμικά (BERA) παρέχουν μια αντικειμενική μέτρηση σχετικά με τη λειτουργία των περιφερικών και κεντρικών συνδέσεων της ακουστικής οδού. 

 
 
 

Ακουολογικές εξετάσεις ιλίγγου 

Διαγνωστικές εξετάσεις ιλίγγου

Ακουστικά προκλητά δυναμικά

 

Νυσταγμογράφημα

Ακoυόγραμμα

 

Εξέταση νυσταγμού  με γυαλιά Frenzle

Τυμπανομετρία

 

Δοκιμασίες ιλίγγου θέσεως Dix Halpike 

Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕ )

 

Δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής (head thrust test)

Εξέταση με τονοδότες

 

Δοκιμασία Romberg,Unterberger, βαδίσεως 

Ομιλητική ακουομετρία

 

Σύμπτωμα συριγγίου

δοκιμασία Hennebert με πνευματικό ωτοσκόπιο Single

 

 

Διαγνωστικές εξετάσεις ιλίγγου

 

Στον κλινικό έλεγχο περιλαμβάνονται η εξέταση των αιθουσο-νωτιαίων και τωναιθουσο-οφθαλμικών αντανακλαστικών και η δοκιμασία ιλίγγου θέσεωςκαι απότομης στροφής της κεφαλής.
Ο ερεθισμός του λαβυρίνθου (είτε απο τη νόσο αυτόματα, είτε τεχνητά) προκαλεί διάφορα συμπτώματα π.χ. ίλιγγο, ναυτία, εμετό και την έκλυση ορισμένων αντανακλαστικών του αυτόνομου νευρικού συστήματος, τα αιθουσαία αντανακλαστικά, από τα οποία το πιο αξιόλογο αποτελεί ο νυσταγμός. Νυσταγμό καλούμε σύγχρονες ρυθμικές και ακούσιες διαφόρων κατευθύνσεων κινήσεις των βολβών των οφθαλμών. Κατά την εξέταση του νυσταγμού η αργή φάση παίρνει το μάτι μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι πίσω στο οπτικό στόχο.

Νυσταγμός -  Ίλιγγος



Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις τον οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο.

Υπάρχουν διάφορα είδη νυσταγμού, όπως ο οπτοκινητικός, ο αιθουσαίος νυσταγμός, ο νυσταγμός θέσεως, καλοήθης και κακοήθης νυσταγμός. Μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα (αυτόματος) ή να προκληθεί αντανακλαστικά (προκλητός) με ειδικές λειτουργικές λαβυρινθικές δοκιμασίες, τις οποίες εφαρμόζουμε για την εξέταση του αιθουσαίου συστήματος. Εκκρεμοειδής ή ακανόνιστος νυσταγμός είναι κυρίως οφθαλμολογικής αιτιολογίας και μπορεί να συνδέεται με συγγενείς διαταραχές. Δείτε κινούμενες εικόνες ΝΥΣΤΑΓΜΟΥ ΕΔΩ
Η προσεκτική μελέτη των χαρακτηριστικών και του είδους των προκαλούμενων από τις δοκιμασίες αυτές αιθουσαίων αντανακλαστικών και κυρίως του νυσταγμού μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες για την κατάσταση του λαβυρίνθου, καθώς και για την διαφορική διάγνωση της αιτίας που τα προκαλεί.
Επίσης, το ηλεκτρο-νυσταγμογράφημα (καταγραφή ηλεκτρικών δυναμικών από τις νυσταγμικές κινήσεις των ματιών) αποτελεί διαγνωστικό μέσο για τον εντοπισμό αιθουσαίων παθήσεων. 
Η παρουσία αυτόματου νυσταγμού κατά τη διάρκεια της εξέτασης επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για ίλιγγο. Επειδή η οπτική προσήλωση μπορεί να αναστείλει τον ήπιο αιθουσαίο νυσταγμό, τα μάτια πρέπει να εξετάζονται σε μειωμένο φως ή μέσω των γυαλιών Frenzel, ώστε να αποτραπεί η οπτική προσήλωση.  
Τα γυαλιά Frenzel είναι απαραίτητα για την κλινική εξέταση του ασθενή που αναφέρει προβλήματα ζάλης και ιλίγγου γιατί:
α)Η αφαίρεση της οπτικής προσήλωσης μεγιστοποιεί τις αντανακλαστικές κινήσεις των ματιών (νυσταγμός) που συνοδεύουν τις παθήσεις του λαβυρίνθου. 
β)Η παρατήρηση των κινήσεων αυτών σε μεγάλη μεγέθυνση επιτρέπει στον Ωτορινολαρυγγολόγο να εντοπίσει με μεγάλη ακρίβεια την θέση και τη φύση της πάθησης, για να προχωρήσει στην ανάλογη θεραπεία.

Νυσταγμός με Frenzel

Γυαλιά Frenzel

               Γυαλιά Frenzel


 
Ο αιθουσαίος νυσταγμός τυπικά συνιστά μια οριζοντιοκυκλική απότομη κίνηση των ματιών, με ταχεία και βραδεία φάση. Κατά την εξέταση του νυσταγμού η αργή φάση παίρνει το μάτι μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι πίσω στο οπτικό στόχο.
Συχνά το είδος του νυσταγμού οδηγεί στη διάκριση μεταξύ κεντρικού και περιφερικού ιλίγγου. Ο νυσταγμός των περιφερικών βλαβών είναι οριζοντιοκυκλικός ή λιγότερο συχνά οριζόντιος, ποτέ όμως αμιγώς κυκλικός ή αμιγώς κάθετος. Οι κεντρικές βλάβες προκαλούν οποιασδήποτε κατεύθυνσης νυσταγμό. Ο αμιγώς κάθετος ή αμιγώς κυκλικός νυσταγμός χαρακτηρίζουν μόνο τις κεντρικού τύπου βλάβες.
Στις περιφερικού τύπου βλάβες η κατεύθυνση του νυσταγμού παραμένει η ίδια (μονής κατεύθυνσης) σε όλες τις θέσεις του βλέματος και είναι προς την υγειή πλευρά. Νυσταγμός μονής κατεύθυνσης μπορεί να εμφανιστεί και σε κεντρικού τύπου βλάβες. Όταν όμως η κατεύθυνση του νυσταγμού αλλάζει (διπλής κατεύθυνσης) με τις βλεμματικές θέσεις τότε η προέλευση του είναι πάντα κεντρική. Τέλος στις περιφερικού τύπου βλάβες η καθήλωση του βλέμματος (οπτική προσήλωση) τείνει να εξαλείψει το νυσταγμό, ενώ στις κεντρικού τύπου βλάβες δεν επέρχεται εξάλειψη.

Αυτόματος Νυσταγμός. Ο ασθενής κάθεται όρθιος πρώτα ατενίζοντας ευθεία με τα μάτια ανοιχτά, και μετά τα μάτια κλειστά. Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό. Ανοίγοντας τα μάτια ο περιφερικός νυσταγμός καταστέλλεται.

Όταν δεν παρατηρείται αυτόματος νυσταγμός κατά τη στιγμή της εξέτασης είναι χρήσιμες οι δοκιμασίες πρόκλησης ιλίγγου και νυσταγμού όπως:

Βλεμματικός νυσταγμός (Gaze test). Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και τα μάτια παρεκκλίνουν 30 ° δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω. Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό.

Σακκαδική δοκιμή. Σε καθιστή όρθια θέση, ο ασθενής ακολουθεί ένα φωτεινό σημείο που κινείται ταχύτατα σε διαφορετικές θέσεις σε μία οριζόντια γραμμή. Συνήθως, τα μάτια κινούνται γρήγορα, με ακρίβεια προς το σημείο. Κεντρική βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.

Παρακολούθηση ημιτονοειδούς  στόχου. Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και παρακολουθεί ένα σημείο του φωτός κινείται πάνω στην οριζόντια γραμμή σε μια ημιτονοειδή μορφή. Κανονικά οι κινήσεις των ματιών είναι ομαλές, αντανακλώντας τις κινήσεις του φωτός. Κεντρικές βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία.





Δοκιμή σύγκλισηςΤο τεστ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκαλύψει την παρουσία των ποιό αδύνατων νυσταγμών. Ο εξεταστής ζητάει από τον εξεταζόμενο εστιάσει την όρασή του σε ένα αντικείμενο που πλησιάζει πολύ κοντά στα μάτια, περίπου 10-15 εκατοστά. Προκειμένου να διατηρηθεί η εστίαση στο αντικείμενο, τα εξεταζόμενα μάτια συγκλίνουν, δηλαδή οι άξονες των ματιών περιστρέφονται προς τα μέσα. Ένας νυσταγμός με αδύναμο- μικρό πλάτος μπορεί στη συνέχεια να αυξηθεί και να γίνει πιο εύκολο ορατός.Η δοκιμή σύγκλισης μπορεί να είναι δύσκολο να διεξαχθεί σε ανθρώπους άνω των 65 ετών, δεδομένου ότι συχνά έχουν μειωμένη ικανότητα να συγκλίνουν τα μάτια.
 
Dix Halpike.Δοκιμασίες ιλίγγου θέσης Κατά τη δοκιμασία αυτή ο ασθενής τοποθετείται σε καθιστή θέση με τον αυχένα σε υπερέκταση 20 μοιρών και στροφή 45 μοιρών προς τη μία πλευρά. Ακολούθως ο ασθενής φέρεται ταχέως σε κατακεκλιμένη θέση, έτσι ώστε το κεφάλι να προεξέχει από το εξεταστικό κρεβάτι. Ο ασθενής παραμένει σε αυτή τη θέση επί τουλάχιστον 30 sec και παρατηρείται για την εμφάνιση νυσταγμού. Στη συνέχεια ο ασθενής επαναφέρεται στην καθιστή θέση και παρατηρείται επί ακόμα 30 sec για την εμφάνιση νυσταγμού. Η δοκιμασία εκτελείται και με το κεφάλι προς την αντίθετη πλευρά. Η δοκιμασία επαναλαμβάνεται ώστε να ελεγχθεί αν ο παραγόμενος νυσταγμός βαθμιαία εξαλείφεται (κάματος). Όταν ο νυσταγμός είναι περιφερικής προέλευσης τότε παρουσιάζει μιά καθυστέρηση (λανθάνοντα χρόνο) 3-10 sec και εξαλείφεται γρήγορα με την επανάληψη της δοκιμασίας και με την προσήλωση του βλέμματος. Ο νυσταγμός που προέρχεται από βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος δεν παρουσιάζει λανθάνουσα περίοδο και δεν εξαλείφεται. Η δοκιμασία Dix-Halpike είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην εκτίμηση του καλοήθους περιφερικού ιλίγγου θέσεως. Κατά κανόνα κατά τη δοκιμασία αυτή αναπαράγεται ίλιγγος σε περίπτωση βλάβης του οπισθίου ημικυκλίου σωλήνα της πλευράς προς την οποία είναι στριμένο το κεφάλι. 
 
 
δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής(head thrust test)
 
Η δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής(head thrust test) που έχει περιγραφεί πρόσφατα(το 1983 από τον Halmagyi) και διερευνά όλους τους ημικύκλιους, γίνεται για την εκτίμηση του αιθουσοοφθαλμικού αντανακλαστικού (vestibuloocular reflex: VOR). Η παθολογική απάντηση(θετικό τεστ) στην παραπάνω δοκιμασία αποτελεί σημείο που βοηθά στη διάκριση μεταξύ περιφερικής και κεντρικής βλάβης, ιδιαίτερα στην περίπτωση αιφνίδιας ενάρξεως σοβαρού και παρατεταμένου ιλίγγου όταν πρέπει να γίνει διαφορική διάγνωση μεταξύ αιθουσαίας νευρωνίτιδας και ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Για παράδειγμα, ασθενής με αιθουσαία νευρωνίτιδα δεξιά θα εμφανίζει νυσταγμό αριστεράς κατεύθυνσης και θα έχει θετική δοκιμασία κατά τη στροφή της κεφαλής προς τα δεξιά.
Ένα θετικό τεστ(σε οριζόντιο επίπεδο όπως στην κατωτέρω εικόνα) υποδηλώνει μέτρια έως σοβαρή απώλεια της λειτουργίας του οριζόντιου ημικυκλικού σωλήνα στην πλευρά προς την οποία η δοκιμή είναι θετική. 

Κατά την εκτέλεση σε οριζόντιο επίπεδο, ο εξετάζων στέκεται μπροστά από τον ασθενή και κρατά το κεφάλι του με τα δύο του χέρια. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν υπάρχει παθολογία και περιορισμός της κίνησης του αυχένα. Ο ασθενής εστιάζει τα μάτια σε συγκεκριμένο σημείο πχ τη μύτη του εξετάζοντος και ακολούθως ο εξετάζων αφού κάνει κάμψη το κεφάλι του ασθενούς κατά 30 μοίρες(για να οριζοντιωθούν οι σωλήνες), το στρέφει γρήγορα και απότομα (υψηλή επιτάχυνση) κατά 5 ως 10 ° ή και μέχρι 20 ° προς τη μία πλευρά. Η φυσιολογική απόκριση από τον εξεταζόμενο είναι η παραμονή της προσήλωσης των ματιών στο στόχο. Παθολογική απόκριση είναι η απομάκρυνση των ματιών και διορθωτική επαναφορά τους (αναπληρωματική σακκαδική κίνηση) προς την κατεύθυνση του στόχου. Αυτή η απάντηση προκύπτει από το αιθουσοοφθαλμικό αντανακλαστικό προς την πλευρά της στροφής της κεφαλής σε περιφερική βλάβη του έσω ωτός ή του αιθουσαίου νεύρου προς την πλευρά αυτή. μοίρες
 
Το τεστ μπορεί να εκτελεστεί και σε κάθετο επίπεδο για τους κάθετους ημικύκλιους σωλήνες(βλ. βίντεο κατωτέρω)

Δείτε λεπτομέρειες για το    Head thrust test
 

Η ευαισθησία  και η ειδικότητα της δοκιμασίας της απότομης στροφής της κεφαλής

Η δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής, που ελέγχει τη λειτουργία του οριζόντιου ημικυκλικού σωλήνα, είναι σήμερα μια εκτεταμένα χρησιμοποιούμενη εξέταση στα ιατρεία, σε όλο τον κόσμο. Ο εξεταστής κρατά την κεφαλή του ασθενούς με τα δύο του χέρια και εφαρμόζει σύντομες, μικρής κλίμακας (5-10 μοιρών) και υψηλής επιτάχυνσης (3.000-4.000 μοίρες / δευτερόλεπτο) στροφές της κεφαλής του ασθενούς, ενώ αυτός προσπαθεί να καθηλώσει το βλέμμα του στη μύτη του εξεταστή. Φυσιολογικά, οι οφθαλμοί του ασθενούς θα παραμείνουν σταθερά στη θέση τους, καθώς το VOR θα προκαλέσει μια ίση και αντίθετη κίνησή τους ώστε να διορθωθεί η μετακίνηση της κεφαλής. Εάν η ευαισθησία του VOR μειωθεί, οι οφθαλμοί μετακινούνται μαζί με την κεφαλή και ο ασθενής θα πρέπει να κάνει διορθωτικές γρήγορες οφθαλμικές κινήσεις (σακκαδικές) ώστε να επανακαθηλώσει το βλέμμα στο στόχο. Οι διορθωτικές σακκαδικές κινήσεις του βλέμματος μετά από πλάγιες ωθήσεις της κεφαλής μόνο προς τη μια πλευρά υποδηλώνουν μονόπλευρο έλλειμμα του VOR, ενώ όταν εμφανίζονται μετά από κινήσεις της κεφαλής προς αμφότερα τα πλάγια υποδηλώνουν αμφοτερόπλευρο έλλειμμα.

Η ευαισθησία της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής για τον προσδιορισμό της απώλειας λειτουργίας του οριζόντιου ημικυκλικού σωλήνα ποικίλει, ανάλογα με τη σοβαρότητα του ελλείμματος και πιθανότατα ανάλογα με την τεχνική και την εμπειρία του εξεταστή. Όταν συνυπάρχει πλήρης μονόπλευρη απώλεια απάντησης στο θερμικό ερεθισμό, η ευαισθησία της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής προσεγγίζει το 100%, αλλά πέφτει γρήγορα, σε λιγότερο από 50%, όταν υπάρχει μερική μονόπλευρη απώλεια της απάντησης στο θερμικό ερεθισμό διά του έξω ωτός. Η ειδικότητα για τα μονόπλευρα ελλείμματα διαμορφώνεται περίπου στο 95%. 

Μόνο μια αναδρομική μελέτη έχει αξιολογήσει την ευαισθησία και ειδικότητα της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής για τον προσδιορισμό μιας αμφοτερόπλευρης αιθουσοπάθειας. Οι Schubert και συνεργάτες ανασκόπησαν κλινικά αρχεία ως προς τα αποτελέσματα της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής, επί 32 ασθενών με αμφοτερόπλευρη αιθουσοπάθεια, η οποία έχει τεκμηριωθεί μέσω μειωμένης απάντησης στο θερμικό ερεθισμό του έσω ωτός και στη δοκιμασία περιστροφής. Συνολικά, η ευαισθησία της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής ήταν 84% (76% στη μερική και 100% στην πλήρη αμφοτερόπλευρη αιθουσοπάθεια), ενώ η ειδικότητα της ήταν 82%.



  
head thrust test
Head thrust test




πάνω φυσιολογικό      





κάτω περιφερική βλάβη δεξιά



Η δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής πρώτα για τους οριζόντιους και μετά για τους κάθετους ημικύκλιους σωλήνες






Η δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής



Η δοκιμασία απότομης ώθησης της κεφαλής [head heave test] αξιολογεί τη λειτουργία του οριζόντιου γραμμικού VOR, που είναι ένα οφθαλμικό αντανακλαστικό της ωτοκονίας. Διενεργείται με τρόπο παρόμοιο με τη δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής, εκτός του ότι αντί για μια ταχεία στροφή της κεφαλής, η κεφαλή ωθείται προς τα πλάγια (μια γραμμικού τύπου μετατόπιση), πρώτα προς τη μια πλευρά και μετά προς την άλλη. Στην περίπτωση αυτή, οι διορθωτικές σακκαδικές κινήσεις υποδηλώνουν μειωμένη ευαισθησία του γραμμικού VOR, αλλά όχι και του γωνιακού. Δεν έχουν υπάρξει αναφορές επί της ευαισθησίας ή ειδικότητας αυτής της σχετικά νέας κλινικής δοκιμασίας για τη μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη απώλεια της αιθουσαίας λειτουργίας.





Τεστ κίνησης κεφαλής (Head-shake nystagmus test). Οι κινήσεις της κεφαλής παράγουν αιθουσαίες απαντήσεις με μικρό λανθάνοντα χρόνο (< 15ms). Οι οφθαλμοκινητικές απαντήσεις είναι πιο καθυστερημένες με λανθάνοντα χρόνο 100-200ms. Η αντιρρόπηση για την χρονική αυτή διαφορά είναι η ικανότητα του κεντρικού αιθουσαίου συστήματος να διατηρεί την μνήμη για την κίνηση της κεφαλής, έτσι ώστε οι οφθαλμικές κινήσεις επακριβώς να αντιστοιχούν στην κίνηση της κεφαλής. H εξέταση περιλαμβάνει 20 κύκλους, μεγάλης ταχύτητας παθητικές ή ενεργητικές κινήσεις της κεφαλής, παρατηρώντας τον νυσταγμό. Αυτό γίνεται σε οριζόντια και σε κάθετη κίνηση. Η εξέταση γίνεται με καταστολή της οπτικής καθήλωση με τα Γυαλιά Frenzel ή με υπέρυθρο σύστημα βιντεοσκόπησης. 
Φυσιολογικά, η απότομη κίνηση της κεφαλής προς μια κατεύθυνση οδηγεί σε κίνηση των οφθαλμών προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αντίθετα, στη μονόπλευρη αιθουσαία δυσλειτουργία δεν παράγεται οφθαλμική κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση, ενώ παράγεται μια διορθωτική σακκαδική κίνηση – νυσταγμός από κίνηση της κεφαλής. Νυσταγμός που παρατηρείται με τα γυαλιά Frenzel μετά από γρήγορη κίνηση κεφαλής αντανακλά ασύμμετρη αιθουσαία συμμετοχή. 
Σε αμφοτερόπλευρη αιθουσαία νευρίτιδα το τεστ μπορεί να είναι φυσιολογικό. 

Τεστ κίνησης κεφαλής Head-shake nystagmus test Νυσταγμός αιθουσαία νευρίτιδα ζάλης ιλίγγου







 
Η δοκιμασία συριγγίου Henebert [fistula test], δηλαδή η εφαρμογή θετικής και αρνητικής πίεσης μέσω αερο-ωτοσκοπίου [pneumatic otoscope], μπορεί να προκαλέσει νυσταγμό και ίλιγγο, η ευαισθησία της όμως σε χειρουργικά επιβεβαιωμένες περιπτώσεις είναι χαμηλή. 

 έλεγχο για ύπαρξη περιλεμφικού συριγγίου με πνευματικό ωτοσκόπιο ή μπαλόνι(δοκιμασία Henebert)



Στον έλεγχο για ύπαρξη περιλεμφικού συριγγίου με πνευματικό ωτοσκόπιο ή μπαλόνι(δοκιμασία Henebert), επί υπάρξεως συριγγίου παρατηρείται νυσταγμός προς την πάσχουσα πλευρά. Η δοκιμασία Hennebert έχει ευαισθησία 25%.





Επίσης υπάρχει και η δοκιμασία συριγγίου στροφής με ευαισθησία 90% κατά την οποία ο ασθενής περπατά σε ευθεία γραμμή με τα μάτια κλειστά και εν συνεχεία εκτελεί στροφή 180 μοιρών προς τα δεξιά ή αριστερά. Εάν υπάρχει συρίγγιο ο ασθενής θα χάσει την ισορροπία του προς την πλευρά της βλάβης.



περισσότερα για αυτές τις εξετάσεις στον ίλιγγο αναλυτικά

  
 
Οι αιθουσαίες διαταραχές δεν παρουσιάζουν ποτέ κάθετο νυσταγμό ή νυσταγμό, που είναι το ίδιο ταχύς και στις δύο κατευθύνσεις.
 
  
Οι δοκιμασίες ελέγχου της παρεγκεφαλιδικής λειτουργίας, το τεστ Romberg
και η αξιολόγηση του βηματισμού (Unterberger) είναι επίσης σημαντικά στην εκτίμηση ενός αρρώστου με ίλιγγο.
Τα test δακτύλου–ρινός και πτέρνας–γόνατος είναι παθολογικά τόσο με τα μάτια ανοικτά, όσο και κλειστά, σε παρεγκεφαλιδικές και κινητικές διαταραχές, ενώ μπορεί να είναι παθολογικά μόνο με τα μάτια κλειστά σε αμιγώς αιθουσαία δυσλειτουργία. Αυτό συμβαίνει διότι οι άρρωστοι με χρόνιες αιθουσαίες διαταραχές, τις αντισταθμίζουν χρησιμοποιώντας οπτικά ερεθίσματα, ενώ αυτοί με παρεγκεφαλιδικές διαταραχές είναι το ίδιο επηρεασμένοι με ή χωρίς οπτικά ερεθίσματα.
Εκτελώντας τη δοκιμασία βηματισμού σε μια γραμμή με τα μάτια κλειστά,(από τον ασθενή ζητείται να βαδίσει σε μια γραμμή, εναλλάσσοντας την επαφή κάθε πτέρνας με τα δάχτυλα του άλλου άκρου ποδιού για μερικά βήματα, σαν να μετρά το μήκος του δωματίου), μπορεί να καταδειχθεί μια χρόνια αιθουσαία διαταραχή με τον ασθενή να ταλαντεύεται προς τη κατεύθυνση του πάσχοντος λαβυρίνθου.
Η δοκιμασία βηματισμού πτέρνας–δακτύλων είναι επίσης σημαντική για την αδρή εκτίμηση κινητικού συντονισμού.
Η δοκιμασία επιτόπιου βηματισμού Unterberger(Fukuda) του ασθενούς, για 60 δευτερόλεπτα ή 50 βηματισμούς, με τα μάτια κλειστά κρατώντας τα άνω άκρα σε υπτιασμό και πρόταση περίπου στο ύψος των αυτιών, μπορεί να φανεί χρήσιμη στην ανίχνευση αιθουσαίων διαταραχών. Απόκλιση του σώματος πάνω από 45 μοίρες συνιστά αιθουσαία διαταραχή από την πλευρά της απόκλισης. 



Η εξέταση Romberg χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει αστάθεια είτε περιφερικής, είτε κεντρικής αιτιολογίας. 
Διεξάγεται ζητώντας από τον ασθενή να σταθεί προσοχή με τις φτέρνες ενωμένες, κρατώντας τα άνω άκρα σε υπτιασμό και πρόταση περίπου στο ύψος των αυτιών του, πρώτα με τα μάτια ανοιχτά, και μετά με τα μάτια κλειστά. 
Η δοκιμασία Romberg είναι χρήσιμη στην οξεία μονόπλευρη αιθουσαία διαταραχή (παρέκκλιση στην πάσχουσα πλευρά). Δεν είναι όμως ειδική στις χρόνιες μονόπλευρες διαταραχές. 
Μια θετική εξέταση δείχνει ένα πρόβλημα με την αιθουσαία λειτουργία ή την ιδιοδεκτικότητα. Η δοκιμασία Romberg μπορεί επίσης να είναι θετική σε νευρομυϊκές διαταραχές και μπορεί να μην είναι αξιόπιστη σε πολύ ηλικιωμένα άτομα.
 
 
τεστ RombergΔοκιμασία Romberg
Δοκιμασία βαδίσεωςΔοκιμασία βαδίσεως φτέρνα δάχτυλα


τεστ Romberg Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη                                   Unterberger Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη

Babinsky Weill  Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη                             Barany test Ίλλιγος, ανισορροπία - αστάθεια, ζάλη





 
Στον εργαστηριακό έλεγχο η νυσταγμογραφία καταγράφει αντικειμενικά  τις κινήσεις των ματιών κατά τη διάρκεια δοκιμασιών θέσεως, οπτικής απασχόλησης και αιθουσαίου ερεθισμού που προκαλείται από περιστροφή ή ψυχρό–θερμό διακλυσμό.  
Δοκιμασία περιστροφής. Ερεθίζει και τους δύο ημικύκλιους σωλήνες, σε αντίθεση με το διακλυσμό. Με τη δοκιμασία αυτή ελέγχουμε τη λειτουργία του εγκεφαλικού στελέχους.
Η υπολογιστική δυναμική ισορροπιογραφία [computerized dynamic posturography], αξιολογεί την ισορροπία και αποσκοπεί στη μέτρηση των διαφόρων κινητικών και αισθητικών συστημάτων που συμβάλλουν στη στάση και τη βάδιση. Αυτή η δοκιμή λέει στο γιατρό σας ποιό μέρος του συστήματος ισορροπίας  μπορεί να δημιουργεί προβλήματα.  Στέκεστε σε γυμνά πόδια σας σε μια πλατφόρμα και προσπαθήστε να κρατήσετε την ισορροπία σας κάτω από διάφορες συνθήκες. 


>>    Απεικονιστικές εξετάσεις

  1. Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
    1. Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
    2. Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
    3. Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
  2. Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
    1. Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
  3. Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
    1. Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
    2. Αξιολογεί την ανατομία των οστών  (οστάρια και κοχλία ,  διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσηςΚάταγμα)
    3. Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται


Ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας (MRI) σε ασθενή με ακουστικό νευρίνωμα




siel


Δείτε τον  Ίλιγγο αναλυτικά  

 

Δείτε ΕΔΩ τον ίλιγγο αναλυτικά

 
 
Ακουολογικές εξετάσεις ιλίγγου
 
 
Στον ακουολογικό έλεγχο περιλαμβάνονται η εξέταση της ακοής με τονική ακουομετρία, η ομιλητική ακουομετρία, η τυμπανομετρία, και τα προκλητά ακουστικά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους, που μας δίνουν πληροφορίες για πιθανή βλάβη στον κοχλία (πρόσθιο λαβύρινθο)(κοχλιακή), ή στο ακουστικό νεύρο(οπισθοκοχλιακή) ή στην υπόλοιπη κεντρική ακουστική οδό.
Οι ακουολογικές εξετάσεις δίνουν άμεσα πληροφορίες για βλάβες στον πρόσθιο λαβύρινθο (κοχλία) και στο ακουστικό νεύρο και έμμεσα για βλάβες στον οπίσθιο λαβύρινθο (αιθουσαίο).





Ακουολογικές εξετάσεις ενηλίκων



Εξέταση με τονοδότες



Χρησιμοποιώντας έναν τονοδότη (διαπασών), μπορεί να προσδιοριστεί αδρά μια απώλεια ακοής, και επί πλέον βλέπουμε αν είναι αγωγιμότητος ή νευροαισθητήριος. Γίνεται σύγκριση της ακοής δια του αέρα και δια των οστών. Για τη μελέτη της αγωγιμότητας του αέρα, το διαπασών φέρεται μπροστά στο αυτί, ενώ για την αγωγιμότητα των οστών τοποθετείται πίσω στη μαστοειδή. Το ηχητικό κύμα δια του αέρος ταξιδεύει κατά μήκος του καναλιού του αυτιού και μέσα από το Τύμπανο και τα οστάρια προς τον κοχλία. Στην δια των οστών αγωγής ταξιδεύει με την δόνηση του ίδιου του οστού. Αυτή η διέγερση αποφεύγει το μέσο αυτί και διεγείρει άμεσα την κοχλία.



Δοκιμασία Weber 

Στη δοκιμασία Weber το διαπασών τοποθετείται στην κορυφή του κρανίου


Στη δοκιμασία Weber το διαπασών τοποθετείται στην κορυφή του κρανίου ή το μέτωπο. Είναι ιδιαίτερα κατατοπιστική σε περίπτωση ετερόπλευρης 
βαρηκοΐας
Στην περίπτωση της νευροαισθητήριας απώλεια ακοής, ο ήχος γίνεται αντιληπτός από το αυτί με την καλύτερη ακοή. Καθώς το ερέθισμα παρουσιάζεται στο κέντρο του κρανίου, φτάνει ταυτόχρονα και στους δύο κοχλίες. Η καλύτερος κοχλίας (με το χαμηλότερο ακουστικό κατώφλι) αντιλαμβάνεται καλύτερα τον ήχο και ως εκ τούτου εντοπίζεται σε εκείνη την πλευρά. Ο κοχλίας με αυξημένα 
ακουστικό κατώφλι δεν παρέχει καμία ακουστική αίσθηση.
Στην περίπτωση της αγώγιμης απώλειας ακοής, ο ήχος γίνεται αντιληπτός από το προσβεβλημένο αυτί γιατί δεν μπορεί να γίνει «διαρροή» μέσω της αλυσίδας των οσταρίων, και οδηγεί σε μια ψευδή αίσθηση ενίσχυσης σε σύγκριση με το υγιές ετερόπλευρο αυτί.


Δοκιμασία Rinne


Δοκιμασία Rinne αρνητική σε βαρηκοΐα αγωγιμότητας
Δοκιμασία Rinne θετική  Στην περίπτωση της φυσιολογικής ακοής, ή νευροαισθητήριας βαρηκοΐας


Η δοκιμασία Rinne εξετάζει τη διαφορά μεταξύ της αγωγιμότητας του οστού και της αγωγιμότητας του αέρα. Το διαπασών φέρεται μπροστά στο αυτί, ή τοποθετείται πίσω στη μαστοειδή.  Η δοκιμασία δείχνει ποια διέγερση  παρήγαγε το δυνατότερο ήχο. Στην περίπτωση μιας αγώγιμης απώλειας ακοής, ο ήχος γίνεται αντιληπτός πιο δυνατά στην οστική αγωγιμότητα από την αγωγιμότητα του αέρα. Το σύστημα Τύμπανο- οστάρια έχει χάσει τη λειτουργία του ενισχυτού. Στην περίπτωση της φυσιολογικής ακοής, ή νευροαισθητήριας βαρηκοΐας, η αγωγιμότητα του αέρα γίνεται αντιληπτή καλύτερα από ότι η αγωγιμότητα των οστών. Το σύστημα Τύμπανο- οστάρια διατηρεί την ικανότητα ενίσχυσης.



Ακουόγραμμα

 

 

Πραγματοποιείται με ειδικά μηχανήματα, τους ακουογράφους.ακουογράφοςακουστικα
Με τη βοήθεια ακουστικών χορηγούνται ήχοι διαφόρων συχνοτήτων(απο 250 έως 8000 HZ) προοδευτικά μειούμενης έντασης(απο 0 εως 100 db). Ο εξεταζόμενος όταν τους ακούει μας δίνει μία απάντηση σηκώνοντας το χέρι ή πατώντας ένα κουμπί. Με τα παιδιά παίζουμε ένα παιχνίδι πχ όταν ακούει τον ήχο να βάζει ένα αυγουλάκι μέσα στο καλαθάκι(παιχνιδοακουομετρία). Σημειώνοντας το λιγότερο που ακούει δηλαδη την ελάχιστη ακουστή ένταση ήχου (=ουδός ακοής), σε κάθε συχνότητα σε ένα διάγραμμα, που στον άξονα χ είναι οι συχνότητες ενώ στον ψ η ένταση, προκύπτει το ακοομετρικό διάγραμμα ή ακοόγραμμα.
Οι συχνότητες που εξετάζονται είναι αυτές του φάσματος της ομιλίας. Ο φυσιολογικός ουδός ακοής γι΄ αυτές τις συχνότητες είναι (0) μηδέν db. Εξετάζεται η αγωγή δια του αέρος με τα ακουστικά  και δια των οστών με το οστεόφωνο.Στις βαρηκοίες αγωγιμότητος επηρεάζεται μόνο η πρώτη ενώ στις νευροαισθητήριες και οι δύο.  Αν και πρόκειται για υποκειμενική μέθοδο εξέτασης, σε συνδυασμό με άλλες αντικειμενικές εξετάσεις δίνει σημαντικές πληροφορίες για τα επίπεδα της ακοής.
βαρηκοΐα αγωγιμοτητος ακουόγραμμα

βαρηκοΐα αγωγιμότητος, Εκκριτική ωτίτιδα (υγρό), 
Μέση ωτίτιδα,



βαρηκοΐα αντιλήψεως (νευροαισθητηριος) ακοόγραμμα

βαρηκοΐα αντιλήψεως (νευροαισθητήριος)



μικτή απώλεια ακοής , τα κατώτατα όρια αγωγιμότητα του αέρα και τα όρια αγωγιμότητα των οστών και οι δύο επηρεάζονται, αλλά δεν είναι επάνω στο ακουόγραμμα

βαρηκοΐα μικτού τύπου
Κοχλιακή Ωτοσκλήρυνση, Χρόνια ωτίτιδα

 
 
 

 
 
 
Ομιλητική ακουομετρία
 

Η ακουομετρία ομιλίας ενσωματώνει διάφορες τεχνικές που αξιολογούν την αντίληψη και κατανόηση στοιχείων της ομιλίας. Τέτοιες δοκιμασίες είναι ο ουδός αντίληψης ή αναγνώρισης της ομιλίας, ο ουδός επίγνωσης της ομιλίας και η υπερουδική αναγνώριση λέξεων.
 
 
Διάγραμμα ομιλητικής ακουομετρίας
 
  Διάγραμμα ομιλητικής ακουομετρίας
Ι) βαρηκοΐα αγωγιμότητος  ΙΙ) κοχλιακή βλάβη  ΙΙΙ) οπισθοκοχλιακή βλάβη


 
                                                                                                                      

 

 

 

Τυμπανομετρία

 
 
 
Αυτή η εξέταση μετρά την κίνηση του τυμπάνου. Η συσκευή(τυμπανογράφοςτυμπανογραφος
μέσω ενός πλαστικού βύσμαστος του αυτιού, αυξομοιώνει την πίεση του αέρα στον έξω ακουστικό πόρο, αναγκάζοντας έτσι το τύμπανο να κινηθεί. Ο τυμπανογράφος μετρά και καταγράφει(τυμπανόγραμμα) το πόσο καλά κινείται το τύμπανο  και πόση είναι η πίεση στο μέσο αυτί και παράγει μια φυσιολογική καμπυλη(τύπου A).

τυμπανογραμμα τυπου A

 
Οτιδήποτε εμποδίζει την φυσιολογική κίνηση του τυμπάνου(όπως το υγρό και η ωτίτιδα) παράγει παθολογική καμπύλη(πχ τύπου B)
 
τυμπανογραμμα τυπου BΕκκριτικη ωτιτιδα ΥΓΡΟ ΣΤΟ ΑΥΤΙΟΞΕΙΑ ΜΕΣΗ ΩΤΙΤΙΔΑ
                                                Εκκριτική ωτίτιδα      Μέση ωτίτιδα
                                                         (υγρό)              
 
Η απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας(πχ απο ρινίτιδα η κρεατάκια) προκαλεί ελάτωση της πιέσεως στο μέσο αυτί και μετατόπιση της καμπυλης αριστερά σε αρνητικές πιέσεις(τυπου C).
τυμπανογραφημα τυπου C
 
Το τυμπανόγραμμα αποτελεί βασική και την καλύτερη εξέταση του μέσου αυτιού, σε όλες τις περιπτώσεις βαρηκοϊας αγωγιμότητας(Εκκριτική ωτίτιδα(υγρό), Μέση ωτίτιδα, Ωτοσκλήρυνση),και προηγείται πάντοτε της μελέτης του ακουστικού αντανακλαστικού στη βαρηκοΐα αντιλήψεως(νευροαισθητήριο).
Η μελέτη του ακουστικού αντανακλαστικού γίνεται επίσης με τον
τυμπανογράφο αφού κάθε δυνατός ήχος προκαλεί προστατευτική σύσπαση δύο πολύ μικρών μυών (τείνων το τύμπανο μυς και μυς του αναβολέα) στο μέσο αυτί που καθηλώνουν το τύμπανο και την κίνησή του που καταγράφει οπως προαναφέραμε η συσκευή. Έτσι στα παιδιά ανευρίσκεται ο ουδός(ελάχιστη ένταση ήχου)εκκλύσεως των αντανακλαστικών και διαγιγνώσκεται η βαρηκοΐα αντιλήψεως ενώ στους ενηλίκους εξετάζεται κυρίως η κόπωση του ακουστικού αντανακλαστικού και γίνεται τοπογραφική διαφοροδιάγνωση κεντρικής από περιφερική βλάβη(ακουστικό νευρίνωμα).
Η όλη διαδικασία είναι απλή, προσαρμόζοντας στα αυτιά του αρώστου ένα ακουστικό και ένα πλαστικό βύσμα χωρίς να είναι απαραίτητη η συνεργασία του. Μέχρι την ανακάλυψη των ακουστικών προκλητών δυναμικών(ABR) και των ωτοακουστικών εκπομπών(OAEs) προ λίγων ετών αποτελούσαν την μόνη αντικειμενική μέθοδο  για τη διάγνωση της βαρηκοίας στα παιδιά και τους υποκρινόμενους. Και σήμερα όμως αποτελεί βασική εξέταση γιατί είναι πολύ γρήγορη και πρακτική και συνδιάζεται με τις νεότερες για την εξαγωγή ασφαλέστερου συμπεράσματος  περί του επιπέδου ακοής ενός παιδιού.
 
 
 
 

Ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους ενηλίκων  (ABR)

 
 
 
 ABRακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικου στελεχους
 
 
 
Τα ακουστικά προκλητά δυναμικά είναι ηλεκτρονική αντικειμενική μέθοδος εξέτασης της ακοής, που καταγράφει τα ηλεκτρικά δυναμικά στα οποία μετατρέπονται τα ηχητικά κύματα στο ακουστικό νεύρο και τον εγκέφαλο.
Με τη μέθοδο αυτή καταγράφουμε με ηλεκτρόδια που τοποθετούνται στο κεφάλι, τις απαντήσεις του ακουστικού νευρικού συστήματος σε διάφορες εντάσεις ήχου. 
Στα ακουστικά προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους(ABR) χορηγούνται, ακουστικά ερεθίσματα με τη μορφή κλίκ (clicks=μια σειρά από διακοπτόμενους ήχους), τα οποία προκαλούν νευροηλεκτρική δραστηριότητα(ηλεκτρικά δυναμικά) της κεντρικής ακουστικής οδού(ακουστικό νεύρο και εγκέφαλος) για 12,5 msec μετά από την εκπομπή τους, η οποία και καταγράφεται με ηλεκτρόδια, που τοποθετούνται στο κεφάλι του εξεταζόμενου.
Οι πρώτες πέντε κυματομορφές (κύματα Ι εως V)που καταγράφονται με την μορφή γραφικής παράστασης από ένα κομπιούτερ, αξιολογούνται ως προς το μέγεθος και το χρόνο που μεσολάβησε από τη χορήγηση του ακουστικού ερεθίσματος έως την εμφάνισή τους(καθυστέρηση ή λανθάνων χρόνος).
Τα ακουστικά προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους αποτελούν σήμερα την πιο αξιόπιστη μέθοδο αντικειμενικής εκτίμησης της ακουστικής λειτουργίας, που χρησιμοποιείται
1)στην ανιχνευτική εξέταση της ακοής των νεογνών, 
2)στη διάγνωση και στη διαφορική διάγνωση της βαρηκοΐας (ακουστικό νευρίνωμα). 
Η μέθοδος χρησιμοποιείται επίσης στη διεγχειρητική παρακολούθηση της ακουστικής λειτουργίας (monitoring) σε επεμβάσεις
(π.χ. ακουστικό νευρίνωμα, όγκοι γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας) και σε ασθενείς που βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση. 
Η διαγνωστική αξία της μεθόδου, οφείλεται στη μεγάλη ευαισθησία και ειδικότητα που διαθέτει για την αντικειμενική εκτίμηση της ανατομικής και λειτουργικής ακεραιότητας του ακουστικού συστήματος. 
Η κυματομορφή ABR, αποτελείται από τα βασικά κύματα Ι–III–V. Το αποτέλεσμα της εξέτασης αξιολογείται από την παρουσία ή μη της κυματομορφής, από τη μορφολογία των κυμάτων, από το εύρος (amplitude), τον λανθάνοντα χρόνο (wave latency) και τους διακυματικούς χρόνους (interwave latency).
 
 
 
Ακουστικά προκλητά δυναμικά (ABR). Φυσιολογική κυματο-μορφή. Κύματα I-II-III-IV-V.
Ακουστικά προκλητά δυναμικά (ABR). Φυσιολογική κυματο-μορφή. Κύματα I-II-III-IV-V.
 

Σε οπισθοκοχλιακές βλάβες παρατηρείται ανώμαλη μορφολογία της κυματομορφής, απουσία κυμάτων, επιμήκυνση λανθάνοντα χρόνου και διακυματικού χρόνου.
 
 
 
Ακουστικά προκλητά δυναμικά (ABR). Πάνω Φυσιολογικές κυματομορφές. Κάτω Παθολογικές κυματομορφές σε νευρίνωμα.
 
Ακουστικά προκλητά δυναμικά (ABR). Πάνω Φυσιολογικές κυματομορφές. Κάτω Παθολογικές κυματομορφές σε νευρίνωμα.
 
 
Η μέθοδος των ακουστικών προκλητών δυναμικών του εγκεφαλικού στελέχους, σε συνδυασμό με τις άλλες αντικειμενικές μεθόδους των ωτοακουστικών εκπομπών και των ακουστικών αντανακλαστικών, χρησιμοποιείται στην εξέταση της ακοής νεογνών και μικρών και δύσκολων παιδιών (hard to test children).
 
 
 
 
 

Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕs)

 
 
 Ωτοακουστικές εκπομπές σε παιδι
 
 
Οι ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕs) είναι ήχοι χαμηλής έντασης που παράγονται από το φυσιολογικό κοχλία(εσωτερικό αυτί) και ανιχνεύονται στον αποφραγμένο με ένα καλώδιο έξω ακουστικό πόρο, με ειδική συσκευή που είναι συνδεδεμένη με υπολογιστή. Η παραγωγή τους σχετίζεται με τη φυσιολογική λειτουργία των έξω τριχωτών κυττάρων του κοχλία, που διαθέτουν ηλεκτρο-μηχανικές ιδιότητες και συμβάλουν στην ενίσχυση του ήχου από τον κοχλία. Η καταγραφή των ΟΑΕ προϋποθέτει φυσιολογικό και καθαρό, χωρίς βύσματα ή υγρά ακουστικό πόρο και ελεύθερο μέσο αυτί(χωρίς ωτίτιδα η υγρό). Διακρίνονται σε αυτόματες και προκλητές. Οι αυτόματες ωτοακουστικές εκπομπές παράγονται χωρίς την ύπαρξη εξωτερικών ακουστικών ερεθισμάτων και παρατηρούνται στο 50-60% των φυσιολογικών ατόμων. Οι προκλητές δημιουργούνται με τη χορήγηση εξωτερικών ακουστικών ερεθισμάτων και ανιχνεύονται σε σχεδόν όλους τους φυσιολογικά ακούοντες.Οι αυτόματες ωτοακουστικές εκπομπές(SOAE), οι προκλητές παροδικές ωτοακουστικές εκπομπές (ΤΕΟΑΕ) και οι ωτοακουστικές εκπομπές προϊόντων ακουστικής παραμόρφωσης (DPOAE) παράγονται σε φυσιολογικά επίπεδα, σε άτομα με φυσιολογική ακοή ή με μικρού βαθμού έκπτωση της ακοής μέχρι 30 dB.
Η ανάλυση των ωτοακουστικών εκπομπών (ΟΑΕ) αποτελεί την πιο την πιο αξιόπιστη και διαδεδομένη μέθοδο αντικειμενικής εξέτασης της κοχλιακής λειτουργίας και κατά κύριο λόγο της λειτουργίας των έξω τριχωτών κυττάρων με παρά πολλές εφαρμογές σε παιδιά και ενήλικες. Η μέθοδος ΟΑΕ χρησιμοποιείται σαν ανιχνευτική εξέταση της ακοής νεογνών, στον έλεγχο της ακοής παιδιών, στη διαφορική διάγνωση της βαρηκοΐας, στη διάγνωση της ακουστικής νευροπάθειας, στον έλεγχο της ακοής παιδιών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία με ωτοτοξικά φάρμακα. Στους ενήλικες, η μέθοδος χρησιμοποιείται για τη διαφορική διάγνωση της νευροαισθητήριας βαρηκοΐας, της λειτουργικής βαρηκοΐας, για τον έλεγχο και την παρακολούθηση της ακοής ατόμων που εργάζονται σε έντονο θόρυβο, για την παρακολούθηση της ακοής στη νόσο του Meniere, στην οξεία πτώση της ακοής, και στις εμβοές.
 


Δείτε ΕΔΩ ποιό αναλυτικα τις ακουολογικές εξετάσεις ιλίγγου
 
 
siel 

 
  

 




ΩΡΛ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

  
ΩΡΛ Καρδίτσα ΩΡΛ Καρελάς Λάμπρος 
 

Κέντρο μελέτης εμβοών


Εμβοές, τι κάνουμε σήμερα

Οι εμβοές δεν είναι ασθένεια, αλλά σύμπτωμα, γι αυτό θα πρέπει να αναζητείται η αιτία τους, η οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνη. Πολύ συχνά συνυπάρχουν με διαταραχές της ακοής και της ισορροπίας. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.
Στο Κέντρο μας γίνεται ποσοτική μέτρηση των εμβοών, όσον αφορά τη συχνότητα και την έντασή τους, ώστε να εφαρμοστεί η ανάλογη θεραπεία.

Η διάγνωση των εμβοών, απαιτεί έλεγχο της ακοής, αλλά και της ισορροπίας, λόγω της έδρασης και των δύο στο ίδιο όργανο, το αυτί, και προϋποθέτει έμπειρο εξεταστή με βαθιά γνώση της ανατομίας και φυσιολογίας αλλά και πολύπλοκο εξοπλισμό που διαθέτουν οι εξειδικευμένοι στην Νευροωτολογία - Ακουολογία, ΩΡΛ ιατροί. Το εργαστήριο του ιατρείου μας διαθέτει όλον αυτόν τον σύγχρονο εξοπλισμό, και εξειδικεύεται στην εκτέλεση ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων που αφορούν την ακουστική λειτουργία, τις εμβοές και την λειτουργία της ισορροπίας. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και συμπλήρωσηερωτηματολογίου και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.

Το προτεινόμενο βασικό νευροωτολογικό πρωτόκολλο είναι:

Ιστορικό του ασθενούς              και συμπλήρωση ερωτηματολογίου
Ωτομικροσκόπηση                   και πλήρης ΩΡΛ εξέταση
Ακουολογικός έλεγχος              Ακουομετρία, Τυμπανομετρία, ABR, OAEs
Κλινικές εξετάσεις                     
DixHallpike, Romberg, Fukuda, head thrust test 
Εξέταση με γυαλιά Frenzl          Head-shake test, Hennebert

Νυσταγμογράφημα:

  Αυτόματος νυσταγμός

  Οπτοκινητικός νυσταγμός

  Παρακολούθηση στόχου
  Σακκαδική δοκιμή
  Dix-Hallpike ελιγμοί
  Δοκιμές θέσεως
  Θερμικός ερεθισμός 




Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας.
 



 

ΕΜΒΟΕΣ (Βούιζμα στα αυτιά)


βουισμα αυτια εμβοεσ ιλιγγοσ

 

Εμβοές είναι ήχοι που ακούγονται στο ένα αυτί, ή και στα δύο, ή στο κεφάλι (βουητά στο κεφάλι) ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας εξωτερικός ήχος.
Οι εμβοές ακούγονται σαν κουδούνισμα στα αυτιά, σφύριγμα στα αυτιά, φύσημα στα αυτιά, βούισμα στα αυτιά, βόμβος στα αυτιά, αλλά επίσης μπορεί να πιστεύετε ότι ακούτε τζιτζίκια στα αυτιά, αέρα να φυσάει, τρεχούμενο νερό στα αυτιά, το εσωτερικό του κοχυλιού, ένα κλίκ, ή μουσικές νότες. Οι εμβοές (βούιζμα στα αυτιά) μπορεί να είναι υψίσυχνες (πρίμα), ή χαμηλών συχνοτήτων(μπάσα), μπορεί να είναι συνεχόμενες όλη την ώρα, ή μπορεί να έρχονται και να φεύγουν (παροδικές), επίσης ήπιες και να μήν σας ενοχλούν, ή δυνατές και να σας επηρεάζουν σοβαρά στίς καθημερινές δραστηριότητες προκαλώντας άγχος και αυπνία. 
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ήχος μπορεί να είναι τόσο δυνατός που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά σας να συγκεντρωθείτε ή να ακούσετε τους πραγματικούς ήχους.  
Σε ορισμένους ασθενείς, οι εμβοές μπορεί να σχετίζονται με υπερακουσία(μειωμένη ανοχή σε ήχους), η οποία να είναι επίσης ένα πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα.
Φυσιολογικά δεν ακούμε τους ήχους που παράγει το σώμα μας. Αυτό συμβαίνει διότι ο θόρυβος του περιβάλλοντος, είναι αρκετός για να τους καλύψει. Όμως σε ένα πολύ ήσυχο χώρο είναι δυνατόν να ακούσουμε ένα βόμβο ή το σφυγμό μας.
Σε μια ήπια μορφή, οι εμβοές είναι εξαιρετικά συχνές. Σχεδόν ο καθένας είχε περιστασιακό κουδούνισμα στα αυτιά, είτε χωρίς καμία σαφή αιτία ενεργοποίησης ή μετά από έκθεση σε δυνατούς ήχους. Περίπου το 10% έχουν εμπειρία εμβοών. Περίπου 5% του ενήλικου πληθυσμού έχουν εμπειρία επίμονων ή ενοχλητικών εμβοών.
Περιστασιακά, μερικοί άνθρωποι έχουν εμβοές, που παίρνουν τη μορφή αναγνωρίσιμου μουσικού ήχου ή ακόμα και πλήρους μελωδίας. Αυτό αναφέρεται ως εμβοές μουσικών ή ακουστικών εικόνων. Συνήθως εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν απώλεια ακοής, και αρκετά συχνά επίσης, αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα ισχυρό μουσικό ενδιαφέρον. Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο εμφανίζεται αυτή η μορφή εμβοών είναι άγνωστος, αλλά πιθανώς συμβαίνει στα τμήματα της ακουστικής μνήμης του εγκεφάλου. Δυστυχώς, αυτή η μορφή εμβοών εκλαμβάνεται αρχικά λάθος ως ψυχική ασθένεια. Ωστόσο, εφόσον έχουν αναγνωριστεί ως εμβοές και όχι ως μια ψυχιατρική πάθηση μπορεί να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλες μορφές εμβοών. Τα κατάλληλα βοηθήματα ακοής είναι ιδιαίτερα σημαντικά σε αυτές τις εμβοές. 
Οι εμβοές δεν είναι οι ίδιες από μόνες τους αρρώστια, αλλά αποτελούνσύμπτωμα διαφόρων ασθενειών, κυρίως των αυτιών.

Οι εμβοές ταξινομούνται σε ΙΙΙ βαθμούς:

Βαθμού Ι: Διαλείπουσες – υψηλές αποκλειστικά σε ήσυχο περιβάλλον.
Βαθμού ΙΙ: Συνεχείς εμβοές, αλλά μπορεί να υποχωρούν κατά τη διάρκεια κάποιας ενασχόλησης του ασθενούς ή όταν υπάρχει θόρυβος του περιβάλλοντος, που τις καλύπτει.
Βαθμού ΙΙΙ: Συνεχείς εμβοές, βασανιστικές, που δεν αντιμετωπίζονται, ξυπνούν τον ασθενή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Συχνά συνυπάρχει υπερακουσία. 

Υπάρχουν δύο είδη των εμβοών.
• Υποκειμενικές εμβοές, είναι το βουητό στα αυτιά που μόνο εσείς μπορείτε να ακούσετε. Αυτός είναι ο πιο κοινός τύπος των εμβοών. Μπορεί να προκληθεί από προβλήματα στο εξωτερικό, μεσαίο ή εσωτερικό αυτί. Επίσης μπορεί να προκληθεί από προβλήματα με το νεύρο της ακοής (ακουστικό) ή το μέρος του εγκεφάλου σας που ερμηνεύει τα νευρικά σήματα ως ήχο. 
• Αντικειμενικές εμβοές, είναι το βούισμα στα αυτιά που μπορεί να ακούσει και ο γιατρός σας κατά την εξέταση. Αυτό ειναι σπάνιο είδος εμβοών που μπορεί να προκαλείται, από ένα πρόβλημα των αιμοφόρων αγγείων, πίεση απο όγκους ή μυϊκές συσπάσεις. Οι αντικειμενικές εμβοές είναι συνήθως σφύζουσες  ή περιοδικά επαναλαμβανόμενες, δηλαδή ή ακούγονται ταυτόχρονα με το σφυγμό της καρδιάς (π.χ.αρτηριοφλεβώδης δυσπλασία του μέσου ωτός), ή εμφανίζονται με διαφορετική περιοδικότητα από τους ήχους της καρδιάς και οφείλονται σε μυϊκή δραστηριότητα (μυοκλωνικές συσπάσεις) των μυών του μέσου ωτός ή της υπερώας.
 
 

Αιτίες εμβοών (βουητά στα αυτιά)

 
 
Ενώ ένας μεγάλος αριθμός ασθενειών παρουσιάζουν σαν σύμπτωμα τις εμβοές (φύσιγμα στα αυτιά), σε πολλές περιπτώσεις, η ακριβής αιτία γέννεσής τους δεν είναι ποτέ δυνατόν να βρεθεί. 
Παρά την κλασσική θεωρία ότι ο κοχλίας (εσωτερικό αυτί) αποτελεί το σημείο γέννεσης των εμβοών, πρόσφατες μελέτες έχουν αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία ότι οι περισσότεροι τύποι εμβοών σοβαρής μορφής οφείλονται σε διαταραχές της ακουστικής οδού και του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Μια συχνή αιτία είναι η βλάβη των τριχωτών κυττάρων στο εσωτερικό αυτί. 
Για την παραγωγή της ακοής, μικροσκοπικές λεπτές τρίχες (κροσοί) στο εσωτερικό αυτί σας, τίθενται σε κίνηση με την πίεση των ηχητικών κυμάτων. Αυτό ενεργοποιεί τα τριχωτά κύτταρα του αυτιού να απελευθερώσουν ένα ηλεκτρικό σήμα, μέσω ενός νεύρου από το αυτί σας (του ακουστικού νεύρου), προς τον εγκέφαλό. Ο εγκέφαλός σας ερμηνεύει αυτά τα σήματα ως ήχο. Αν οι τρίχες μέσα στο εσωτερικό αυτί λυγίσουν ή σπάσουν, μπορεί να "διαρρεύσουν" τυχαία ηλεκτρικά ερεθίσματα σαν παράσιτα προς τον εγκέφαλο, προκαλώντας εμβοές.
Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει για το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση του ήχου όταν δεν υπάρχει κανένας ήχος. Μερικοί πιστεύουν ότι οι εμβοές είναι παρόμοιες με το σύνδρομο του χρόνιου πόνου, στο οποίο ο πόνος επιμένει ακόμα και μετά την επούλωση μιάς πληγής ή ενός κατάγματος οστού. Πράγματι οι εμβοές μπορεί να είναι έντονες σε άτομα με απώλεια ακοής, ακόμα και σε άτομα των οποίων το ακουστικό νεύρο έχει πλήρως κοπεί, θα μπορούσε να είναι μνήμη υπολειπόμενου ήχου. 
Οι εμβοές μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των νευρωνικών κυκλωμάτων του εγκεφάλου που προσπαθούν να προσαρμοστούν στην απώλεια της αισθητικότητος των τριχωτών κυττάρων, με το δυνάμωμα της ευαισθησία τους στον ήχο
Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί μερικοί άνθρωποι με εμβοές είναι υπερευαίσθητοι στον δυνατό θόρυβο.
Τα νευρoφυσιoλoγικά και ψυχoλoγικά δεδoμένα υπoστηρίζoυν ότι τo σύστημα της ακoής έχει δευτερεύoντα ρόλo, ενώ άλλα συστήματα τoυ εγκεφάλoυ έχoυν πρωτεύoντα ρόλo στην κλινική εκδήλωση των εμβoών. Εξάλλoυ έχει απoδειχθεί ότι η αντίληψη των εμβoών δεν απoτελεί παθoλoγικό φαινόμενo, δεδoμένoυ ότι σχεδόν όλoι oι άνθρωπoι πoυ δεν έχoυν εμβoές, εάν απoμoνωθoύν για λίγα λεπτά σε έναν ανηχoϊκό θάλαμo και μετά επανέλθoυν σε έναν επαρκώς ήσυχo χώρo, απoκτoύν εμβoές (Heller and Bergman 1953). Υπάρχoυν άτoμα πoυ δεν ενoχλoύνται από τις εμβoές τoυς, άλλα άτoμα ενoχλoύνται λιγότερo ή περισσότερo και άλλα άτoμα υπoφέρoυν σoβαρά από τις εμβoές ή και την υπερακoυσία.
Σύμφωνα με τo νευρoφυσιoλoγικό μoντέλo των εμβoών υπoστηρίζεται ότι τo φαινόμενo των εμβoών oφείλεται τόσo σε παθoλoγικές μεταβoλές της κoχλιακής λειτoυργίας, όσo ιδιαίτερα σε παθoλoγικές μεταβoλές της κεντρικής μεταβίβασης τoυ σχετικoύ με τις εμβoές σήματoς.
εμβοες ωτων εμβοες αυτιων εμβοές στα αυτιά
 
 
Πιθανοί μηχανισμοί που διέπουν τη γέννεση των εμβοών
Από τη Βρετανική ένωση εμβοών  
  • μηχανικές επιδράσεις στο μέσο αυτί
  • αυθόρμητες ωτοακουστικές εκπομπές από τον κοχλία
  • απώλεια των τριχωτών κοχλιακών κυττάρων  (επιλεκτική απώλεια στην περίπτωση των εμβοών χωρίς απώλεια ακοής) 
  • μεταβλητή αυτόματη δραστηριότητα στο ακουστικό νεύρο.
  • αυξημένη αυτόματη δραστηριότητα σε πιο κεντρικές δομές, όπως ο ραχιαίος κοχλιακός πυρήνας, τα κάτω διδύμια και ο ακουστικός φλοιός. 
  • αναδιοργάνωση των κεντρικών οδών όπως στο φλοιό, το θάλαμο και κάτω διδύμια.
  • ακατάλληλη ανάδραση αναπλήρωσης σε φθίνοντα ακουστικά μονοπάτια


Οι εμβοές ώτων (ήχοι στα αυτιά), μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα, σε χρόνια προβλήματα υγείας, και τραυματισμούς ή νοσήματα που επηρεάζουν το ακουστικό νεύρο ή το ακουστικό κέντρο στον εγκέφαλο.
Σχεδόν οποιοδήποτε πρόβλημα στο αυτί μπορεί να παρουσιάσει εμβοές. Μολύνσεις των αυτιών, ξένα σώματα ή κερί στο αυτί,ακουστικός τραυματισμός από δυνατούς θορύβους, νευροαισθητήρια απώλεια ακοής, και νόσος του Meniere.
Αλκοόλ, καφεΐνη, αντιβιοτικά, ασπιρίνη ή άλλα φάρμακα μπορεί επίσης να προκαλέσει βουητό στο αυτί, όπως επίσης και η αγγειοσυσπαστική επίδραση της Νικοτίνης (βαρύ Κάπνισμα).
Περιστασιακά το βούισμα αυτιών, είναι ένα σημάδι της υψηλής αρτηριακής πίεσης, μια αλλεργία, υποθυρεοειδισμός, ορμονικών αλλαγών στις γυναίκες, ή αναιμία. Σπάνια, οι εμβοές είναι ένα σημάδι ενός σοβαρού προβλήματος, όπως ένας όγκος ή ανεύρυσμα.

Δείτε και την παθογέννεση των εμβοών



Συχνές αιτίες των εμβοών



Σε πολλούς ανθρώπους, εμβοές στα αυτιά προκαλούνται από μία από αυτές τις αιτίες:

 Απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία. Σε πολλούς ανθρώπους, η ακοή επιδεινώνεται με την ηλικία, συνήθως αρχίζει περίπου στην ηλικία των 60 ετών. Η απώλεια της ακοής μπορεί να προκαλέσει βουητό αυτιών. Ο ιατρικός όρος για αυτό το είδος της απώλειας της ακοής είναι η πρεσβυακουσία. 
 Η έκθεση σε δυνατό θόρυβο. Δυνατοί θόρυβοι, όπως αυτοί από τα κομπρεσέρ, τα αλυσοπρίονα και τα πυροβόλα όπλα, μπορεί να  σχετίζονται με απώλεια ακοής. Φορητές συσκευές μουσικής, όπως MP3 players ή iPod, επίσης, μπορεί να προκαλέσουν μείωση ακοής, αν παίζουν δυνατά για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Παροδικές εμβοές προκαλούνται από τη βραχυχρόνια έκθεση σε δυνατό θόρυβο, όπως η παρακολούθηση μιας συναυλίας, η μακροχρόνια έκθεση όμως σε δυνατό θόρυβο μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη. 
 Απόφραξη, βούλωμα απο κερί (βύσμα κυψελίδας). Η κυψελίδα προστατεύει τον έξω ακουστικό πόρο του αυτιού με την παγίδευση βρωμιάς και την επιβράδυνση της αύξησης των βακτηρίων. Όταν συσσωρεύεται πάρα πολύ κυψελίδα, γίνεται σαν σκληρό βύσμα, προκαλώντας πτώση της ακοής ή ερεθισμό του τυμπάνου, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε βουητό αυτιού.
 Εξωτερική, μέση, και εκκριτική ωτίτιδα. Οι ωτίτιδες και η συλογή υγρού πίσω από το τύμπανο, στό μέσο αυτί, προκαλούν βαρηκοία αγωγιμότητος και βούισμα αυτιού. 
 Διαταραχές (δυσλειτουργία) της Ευσταχιανής σάλπιγγας προκαλούν βαρηκοία αγωγιμότητος και βουητό αυτιών.  
 Σκλήρυνση των οστών στο μέσο αυτί (ωτοσκλήρυνση) μπορεί να επηρεάσει την ακοή σας και να προκαλέσει εμβοές. Αυτή η κατάσταση, που προκαλείται από την ανώμαλη παραγωγή οστού, είναι οικογεννής (εμφανίζεται σε οικογένειες).
 

 

Άλλες αιτίες των εμβοών



Ορισμένες από τις αιτίες των εμβοών είναι λιγότερο συχνές. Αυτές είναι:

• Νόσος του Meniere. Αυτή η διαταραχή προκαλείται από την ανώμαλη σύνθεση ή πίεση του υγρού στο εσωτερικό αυτί. Προκαλεί ιλίγγους, νευροαισθητήρια βαρηκοΐα, και βουητό αυτιού.  
• Το άγχος και η κατάθλιψη. Αυτές οι καταστάσεις που συχνά σχετίζονται με εμβοές, φαίνεται να επιδεινώνουν παρά να προκαλούν τις εμβοές. 
• Διαταραχές της κροταφογναθικής αρθρώσεως (Σύνδρομο κροταφογναθικής άρθρωσης). Προβλήματα με την άρθρωση του σαγονιού, (σε κάθε πλευρά του κεφαλιού σας, μπροστά από τα αυτιά), μπορεί να προκαλέσουν βούισμα αυτιών.
• Διάτρηση (τρύπα) της τυμπανικής μεμβράνης. Προκαλεί βαρηκοΐα αγωγιμότητος και βούισμα αυτιού
• Μυοκλωνία μέσου αυτιού. Είναι ακούσιες συσπάσεις των δύο μικρών μυών του μέσου αυτιού (τείνων το τύμπανο μυς και μυς του αναβολέως).   
• Υπερώια μυοκλωνία. Είναι ακούσιες συσπάσεις μυών της μαλθακής (μαλακής) υπερώας (ουρανίσκου), που γίνονται ακουστές στο αυτί.
• Τραυματισμοί στο αυτί, στο κεφάλι ή τον αυχένα. Οι διαταραχές μπορεί να επηρεάσουν το μέσο και το εσωτερικό αυτί, το ακουστικό νεύρο ή τη λειτουργία του εγκεφάλου που συνδέεται με την ακοή (ακουστικό κέντρο). Αυτοί οι τραυματισμοί γενικά προκαλούν εμβοές σε ένα μόνο αυτί.
Διάσειση του λαβυρίνθου. Προκαλείται μετά από κάκωση της κεφαλής και ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει ταυτόχρονα κυμαινόμενη βαρηκοΐα και εμβοές.
• Ακουστικό νευρίνωμα. Είναι καλοήθης όγκος που αναπτύσσεται στο ακουστικό νεύρο που ελέγχει την ακοή και την ισορροπία, και προκαλεί Ίλιγγο,  βαρηκοΐα, και  εμβοές υψηλής συχνότητας Συνήθως προκαλεί εμβοές σε ένα μόνο αυτί.
• Νευροαισθητήριος βαρηκοΐα. Απο οποιαδήποτε αιτία και αν προκαλείται η βαρυκοία αυτή συνήθως συνοδεύεται από εμβοές. Εκτός των άλλων αιτίων μπορεί να οφείλεται σε κληρονομικότητα και φάρμακα.
• Σκλήρυνση κατά πλάκας. Εμβοές εμφανίζονται επίσης σε κεντρικού τύπου και συχνά ασαφούς εντόπισης βλάβες, όπως απομυελλινωτικά νοσήματα (πολλαπλή σκλήρυνση)
 

 

Φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν εμβοές


 
Μια σειρά από φάρμακα (πάνω από 200), μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τις εμβοές. Γενικά, όσο υψηλότερη είναι η δόση του φαρμάκου, τόσο χειρότερες γίνονται οι εμβοές. Συχνά το ανεπιθύμητο βουητό στα αυτιά εξαφανίζεται όταν σταματήσετε να χρησιμοποιείτε αυτά τα φάρμακα.
Φάρμακα που είναι γνωστό ότι προκαλούν ή επιδεινώνουν τις εμβοές περιλαμβάνουν:
• Αντιβιοτικά, συμπεριλαμβανομένης της χλωραμφενικόλης, ερυθρομυκίνης, γενταμυκίνης, βανκομυκίνης,τομπραμυκίνης, και βλεομυκίνης. 
• Αντικαρκινικά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων και των mechlorethamine, και  βινκριστίνη 
• Διουρητικά χάπια,  όπως βουμετανίδη, εθακρυνικό οξύ, και φουροσεμίδη 
• Η κινίνη που χρησιμοποιείται για την ελονοσία.
• Η Χλωροκίνη, ένα φάρμακο κατά της ελονοσίας επίσης. 
• Η Ασπιρίνη σπάνια όταν λαμβάνονται υψηλές δόσεις (12 ή περισσότερες την ημέρα). Η χαμηλή δόση που προβλέπεται για καρδιακά προβλήματα είναι απίθανο να έχει οποιαδήποτε επίδραση. 
Εμβοές (βουιτά στα αυτιά) μπορεί επίσης να εμφανιστούν λόγω της διακοπής των θεραπευτικών δόσεων των βενζοδιαζεπινών (ηρεμιστικών χαπιών) ως μέρος του συνδρόμου στέρησης βενζοδιαζεπινών. Μπορεί μερικές φορές να είναι ένα παρατεταμένο σύμπτωμα από διακοπή βενζοδιαζεπινών και παραμένουν για πολλούς μήνες. 


 
σφυριγμα στα αυτια αυχενας ζαλαδα συμπτώματα σφυριγμα στο αυτι


  

Αίτια υποκειμενικών εμβοών

- Από τα συχνότερα και απλούστερα αίτια εμβοών (βουητά στα αυτιά) είναι η κατάληψη του έξω ακουστικού πόρου από κυψελίδα ή ξένο σώμα, κάτι που εύκολα διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται.
- Είναι σπάνιο ασθενής να πάσχει από βαρηκοΐα χωρίς αυτή να συνοδεύεται από εμβοές, ενδεχομένως μάλιστα να μην έχει γίνει αντιληπτή η ακουστική έκπτωση και οι εμβοές να αποτελέσουν την αφορμή για την ανάδειξη της. Συνεπώς η συχνότερη κατάσταση που συνοδεύεται από εμβοές είναι η βαρηκοΐα.
Συνεχείς, αμφοτερόπλευρες και υψηλής συχνότητας εμβοές (σαν λεπτό σφύριγμα), συχνά συνοδεύουν τη βαρηκοΐα από θόρυβο, την πρεσβυακοΐα (βαρηκοΐα των ηλικιωμένων) και τη βαρηκοΐα από επίδραση ωτοτοξικών φαρμάκων (αμινογλυκοσίδες, διουρητικά, σαλικυλικά).
- Απαιτείται προσεκτική και λεπτομερής διερεύνηση του συμπτώματος των εμβοών (ειδικά όταν είναι μονόπλευρες), ώστε να μη διαφύγει της διάγνωσης σημαντικό οργανικό αίτιο όπως π.χ. το ακουστικό νευρίνωμα, το οποίο είναι καλοήθης όγκος, που αναπτύσσεται επί του ακουστικού νεύρου (πρόκειται για σβάνωμα), πιέζοντας το και προκαλώντας συμπτώματα.
- Εμβοές υπάρχουν συχνά σε συλλογή υγρού (εκκριτική ωτίτιδα), όταν μετά από κάποιο κρυολόγημα ή λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού επισυμβαίνει απόφραξη των ευσταχιανών σαλπίγγων και προβληματικός αερισμός του μέσου ωτός. Στην εν λόγω κατάσταση γίνονται αντιληπτοί και ήχοι, στους οποίους φυσιολογικά δεν αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία (αυτοφωνία), όπως εκείνοι της μάσησης ή το άνοιγμα και το κλείσιμο των βλεφάρων.
- Σχεδόν πάντα από εμβοές συνοδεύονται η ωτοσκλήρυνση (πάθηση κατά την οποία η βάση του αναβολέα αγκυλώνεται επί της ωοειδούς θυρίδος) και η v.Meniere στην οποία εμφανίζεται συμφόρηση του λαβύρινθου από περίσσεια υγρών (λέμφου), δηλαδή ο επονομαζόμενος ύδρωπας του λαβυρίνθου.
- Είναι ιδιαίτερα συχνό να εμφανίζονται και να επιτείνονται οι εμβοές σε περιόδους υπέρμετρου ψυχολογικού stress όπως επί προσωπικών, κοινωνικών και επαγγελματικών δυσχερειών ή σε διαταραχές του ύπνου (αϋπνία) και μελαγχολία.
- Είναι σημαντικό να τονισθεί η δυναμική σχέση που πολλές φορές υπάρχει ανάμεσα στα ακουστικά φαινόμενα (βαρηκοΐα-εμβοές) και στη διαταραγμένη ισορροπία (ζάλη-αστάθεια-ίλιγγος) όπως π.χ. συμβαίνει στη ν. Meniere, όπου λόγω  ύδρωπα του λαβύρινθου εκδηλώνεται ίλιγγος, εμβοές και βαρηκοΐα χαμηλών συχνοτήτων.
- Εμβοές εμφανίζονται επίσης σε κεντρικού τύπου και συχνά ασαφούς εντόπισης βλάβες, όπως απομυελλινωτικά νοσήματα (πολλαπλή σκλήρυνση), μετά από επεμβάσεις ανοιχτής καρδίας ή νευροχειρουργικές επεμβάσεις, μετά από μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα, σε αιμοδυναμικές διαταραχές όπως υπέρταση και υπόταση, σε υπογλυκαιμία και χρήση ναρκωτικών ουσιών.


  

Αίτια αντικειμενικών εμβοών που συνδέονται με αγγειακές διαταραχές

Σε σπάνιες περιπτώσεις, εμβοές (βουή στα αυτιά) προκαλούνται από μια διαταραχή των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό το είδος των εμβοών ονομάζονται σφύζουσες εμβοές. Οι αιτίες περιλαμβάνουν:
• Παραγαγγλίωμα.  Είναι αγγειοβριθής όγκος του Μέσου ωτός. Προκαλεί συνήθως σφύζουσες ρυθμικές εμβοές.
• Όγκους κεφαλής και τραχήλου. Ένας όγκος που πιέζει τα αιμοφόρα αγγεία στο κεφάλι ή το λαιμό σας (αγγειακό νεόπλασμα) μπορεί να προκαλέσει εμβοές και άλλα συμπτώματα. 
• Αθηροσκλήρωση. Με την ηλικία και τη συγκέντρωση της χοληστερόλης, μεγάλα αιμοφόρα αγγεία κοντά στον εγκέφαλο και το έσω αυτί χάνουν κάποια από την ελαστικότητά τους και την ικανότητά τους να λυγίζουν ή να διατείνονται λίγο με κάθε καρδιακό παλμό. Αυτό κάνει τη ροή του αίματος να γίνει πιο έντονη και μερικές φορές πιο θορυβώδης, καθιστώντας ευκολότερο για το αυτί σας για να ανιχνεύσει τους παλμικούς ήχους (beats). Αυτό το είδος των εμβοών μπορεί να ακούγονται και στα δύο αυτιά. 
• Η υψηλή αρτηριακή πίεση. Υπέρταση και παράγοντες που αυξάνουν την αρτηριακή πίεση, όπως το στρες, το αλκοόλ και η καφεΐνη, μπορεί να κάνουν πιο αισθητές τις εμβοές. 
• Θορυβώδης (τυρβώδης ή στριβιλώδης) ροή του αίματος. Πίεση ή στένωση σε μια αρτηρία στο λαιμό (καρωτιδική αρτηρία) ή φλέβα (σφαγίτιδα φλέβα) μπορεί να προκαλέσει τυρβώδη ροή του αίματος, οδηγώντας σε εμβοές. 
• Δυσπλασία των τριχοειδών αγγείων. Μια κατάσταση που ονομάζεται αρτηριοφλεβώδης δυσπλασία, η οποία εμφανίζεται στις συνδέσεις μεταξύ των αρτηριών και των φλεβών, μπορεί να οδηγήσει σε εμβοές. Αυτό το είδος των εμβοών, γενικά, παρατηρείται σε ένα μόνο αυτί.




Κεντρικά αίτια εμβοών (εγκεφαλικά και ενδοκρανιακά)


•  Εγκεφαλομεταβολική ανεπάρκεια ηλικιωμένων (εγκεφαλική ισχαιμία).
•  Αγγειακή εγκεφαλική ανεπάρκεια ηλικιωμένων: Απόφραξη Καρωτιδικού Συστήματος.
   Αγγειακή εγκεφαλική ανεπάρκεια: Απόφραξη Σπονδυλοβασικού Συστήματος.
•  Ενδοκρανιακά ανευρύσματα.
•  Ενδοκρανιακοί όγκοι πρωτοπαθείς.
•  Ενδοκρανιακές μεταστάσεις νεοπλασιών (Πχ. Μετάσταση στον εγκέφαλο από Kαρκίνο       Πνεύμονος).
•  Σκλήρυνση κατά πλάκας.
•  Λανθάνοντα Ψυχικά νοσήματα (Νευρώσεις και Ψυχώσεις).




Συστηματικές παθήσεις που προκαλούν εμβοές στα αυτιά

•  Aλλεργία (Αλλεργική ρινίτιδα κλπ).
•  Υπέρταση και Υπόταση.
•  Αιματολογικές παθήσεις: Αναιμία σιδηροπενική, μεγαλοβλαστική αναιμία λόγω έλλειψης Βιταμίνης Β12, λευχαιμίες.
•  Ενδοκρινικές διαταραχές του Θυρεοειδούς αδένα, όπως υπερ ή υπο θυρεοειδισμός
•  Νεφρική ανεπάρκεια (Πχ ασθενής ουραιμικός με εμβοές έγινε καλά μετά τη μεταμόσχευση νεφρού).
•  Χρόνια χρήση Ορισμένων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων,  Quinine, Aspirin, Voltaren, Feldene, κλπ.
•  Χρόνια ή παρατεταμένη χρήση ορισμένων αντιβιοτικών (Πχ Streptomycin, κλπ).
•  Χρόνιες δηλητηριάσεις από διάφορες χημικές ουσίες και βαρέα μέταλλα.



Αυχενικό σύνδρομο και εμβοές

Στη διαφορική διάγνωση των αιτίων των εμβοών είναι και το ερώτημα "μήπως φταίει ο αυχένας". Βεβαίως είναι τεκμηριωμένο ότι οι συνήθεις παθήσεις του αυχένος, δηλαδή η αυχενική δισκοκήλη, και η εκφυλιστική σπονδυλαρθρίτις, προκαλούν πονοκέφαλο και ζάλη αλλά ΟΧΙ ΕΜΒΟΕΣ. Μέχρι σήμερα δεν έχει τεκμηριωθεί εργαστηριακά ή επιδημιολογικά μιά τέτοια συσχέτιση.


 

 

Εμβοές (βούιζμα στο αυτί) εξετάσεις και διάγνωση 
 

 
αυτια βουισμα στα αυτια βουητο στο κεφαλι βουισμα
 
Σε ορισμένα άτομα, η ένταση των εμβοών μπορεί να αλλάξει από κινήσεις στον ώμο, το κεφάλι, τη γλώσσα, το σαγόνι (ιδίως σφίξιμο), ή κινήσεις των ματιών. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό μια υποκείμενης διαταραχής που χρειάζεται θεραπεία. 
Οι ήχοι που ακούτε μπορεί να βοηθήσουν το γιατρό σας να προσδιορίσει μια πιθανή αιτία. 
• Ακούγοντας κλικ. Συσπάσεις μυών (μυοκλονίες) γύρω από το αυτί σας, και την υπερώα(ουρανίσκο), μπορεί να προκαλέσουν απότομους, διακοπτόμενους ήχους, που ακούγονται κάνοντας κλικ. Μπορούν να διαρκέσουν από μερικά δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά. 
• Φυσήματα. Προβλήματα των αιμοφόρων αγγείων, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, ανεύρυσμα ή ένας όγκος, μπορεί να ενισχύσει τον ήχο της καρδιάς στα αυτιά σας (σφύζουσες εμβοές). Εμβοές μπορεί επίσης να υποδηλώνουναγγειίτιδα, ή πιο συγκεκριμένα, γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα. Παλμικές (σφύζουσες) εμβοές μπορεί επίσης να αποτελούν ένδειξη της ιδιοπαθούς ενδοκράνιας υπέρτασης.
• Χαμηλής συχνότητας εμβοές. Η νόσος του Meniere μπορεί να προκαλέσει χαμηλής συχνότητας εμβοές από το ένα αυτί. Οι εμβοές μπορεί να γίνουν πολύ δυνατές πριν από έναν παροξυσμό ιλίγγου (μια ψευδαίσθηση ότι εσείς ή το περιβάλον σας περιστρέφονται ή κινούνται). 
 Υψίσυχνες εμβοές. Η έκθεση σε ένα πολύ δυνατό θόρυβο ή ένα χτύπημα στο αυτί μπορεί να προκαλέσει έναν υψίσυχνο ήχο ή βούισμα που συνήθως φεύγει μετά από μερικές ώρες. Ωστόσο, αν υπάρχει απώλεια ακοής, οι εμβοές μπορεί να είναι μόνιμες.  Η μακροχρόνια έκθεση σε θόρυβο, η απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία (πρεσβυακοία), ή φάρμακα, μπορούν να προκαλέσουν ένα συνεχές, υψηλής συχνότητας κουδούνισμα και στα δύο αυτιά. Το ακουστικό νευρίνωμα μπορεί να προκαλέσει συνεχή, υψηλής συχνότητας ήχο, από το ένα αυτί. 
• Άλλους ήχους. Η ωτοσκλήρυνση μπορεί να προκαλέσει χαμηλής συχνότητας εμβοές που μπορεί να είναι συνεχείς, ή μπορεί να έρχονται και παρέρχονται. Βύσματα, ξένα σώματα ή τρίχες στον έξω ακουστικό πόρο του αυτιού μπορεί να τρίβονται πάνω στο τύμπανο, προκαλώντας μια ποικιλία ήχων. 

Είναι απαραίτητο λοιπόν να γνωρίζουμε τουλάχιστον τη συχνότητα των εμβοών. Πρέπει  να γίνεται προσπάθεια ποσοτικής μέτρησης των εμβοών, όσον αφορά τη συχνότητα και την έντασή τους. Η συχνότητα των εμβοών αντιστοιχεί συνήθως στην συχνότητα της απώλειας ακοής. Με τον ακουογράφο δίνονται ήχοι διαφορετικών συχνοτήτων καί ο ασθενής αναγνωρίζει ποιός ταιριάζει με τον δικό του. Μετά αυξάνεται σταδιακά η ένταση του ήχου αυτού μέχρι να καλύψη και να εξαφανίσει τις εμβοές. Η ένταση των εμβοών είναι μολις 5dB κάτω απο αυτήν την ένταση. Δηλαδή αν βρούμε τη συχνότητα και την ένταση των εμβοών και δώσουμε ήχο 5dB πιό πάνω αυτός θα επικαλύψει και θα εξαφανίσει τις εμβοές. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία στην θεραπεία των εμβοών με συσκευές εκκώφανσης.
Υπάρχουν ασθενείς που ενοχλούνται απο εμβοές μόλις 5dB και άλλοι που ανέχονται καλά εμβοές εντάσεως 70dB. Η ποσοτικοποίηση των εμβοών βοηθάει να ξέρουμε με τι άρωστο έχουμε να κάνουμε, υπερβολικό και αγχώδη, ή ήρεμο και ευπροσάρμοστο.
Ωστόσο, ο εξεταστής θα πρέπει να θυμάται ότι το 90% των ασθενών έχει εμβοές εντάσεως 20 dB ή λιγότερο και 84% εμβοές 9 dB ή λιγότερο. Έτσι, η μέτρηση μπορεί να είναι δυσανάλογη σε σχέση με τη αναφερόμενη σοβαρότητα της κατάστασης.
Ένα άλλο μέτρο χρήσιμο για την ποσοτικοποίηση των εμβοών και πώς αυτές επηρεάζουν την καθημερινή ζωή είναι το ερωτηματολόγιο των εμβοών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάγνωση και κατά τη διάρκεια της θεραπείας και παρακολούθησης, για τη μέτρηση της προόδου.
Ορισμένες φορές γιά την πλήρη διάγνωση, εκτός από τις ακουολογικές εξετάσεις, που μπορεί να βοηθήσουν για να αποκλειστούν ή να εντοπιστούν πιθανές αιτίες των εμβοών, πρέπει να προχωρήσουμε σε πλήρη νευροωτολογικό ελεγχο με νυσταγμογράφημα, προκλητά δυναμικά, και ωτοακουστικές εκπομπές.   
Επίσης ανάλογα με την εικαζόμενη αιτία των εμβοών σας, μπορεί να χρειαστούν απεικονιστικές εξετάσεις, όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία.

Η διάγνωση των εμβοών, απαιτεί έλεγχο της ακοής, αλλά και της ισορροπίας, λόγω της έδρασης και των δύο στο ίδιο όργανο, το αυτί, και προϋποθέτει έμπειρο εξεταστή με βαθιά γνώση της ανατομίας και φυσιολογίας αλλά και πολύπλοκο εξοπλισμό που διαθέτουν οι εξειδικευμένοι στην Νευροωτολογία - Ακουολογία, ΩΡΛ ιατροί. Το εργαστήριο του ιατρείου μας διαθέτει όλον αυτόν τον σύγχρονο εξοπλισμό, και εξειδικεύεται στην εκτέλεση ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων που αφορούν την ακουστική λειτουργία, τις εμβοές και την λειτουργία της ισορροπίας. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και συμπλήρωση ερωτηματολογίου και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.

Το προτεινόμενο βασικό νευροωτολογικό πρωτόκολλο είναι:

Ιστορικό του ασθενούς              και συμπλήρωση ερωτηματολογίου
Ωτομικροσκόπηση                   και πλήρης ΩΡΛ εξέταση
Ακουολογικός έλεγχος              Ακουομετρία, Τυμπανομετρία, ABR, OAEs
Κλινικές εξετάσεις                     
DixHallpike, Romberg, Fukuda, head thrust test 
Εξέταση με γυαλιά Frenzl          Head-shake test, Hennebert

Νυσταγμογράφημα:

  Αυτόματος νυσταγμός

  Οπτοκινητικός νυσταγμός

  Παρακολούθηση στόχου
  Σακκαδική δοκιμή
  Dix-Hallpike ελιγμοί
  Δοκιμές θέσεως
  Θερμικός ερεθισμός 




Αναλυτικότερα οι εξετάσεις που γίνονται σε ασθενή με εμβοές: 

1) ΩΡΛ εξέταση: περιλαμβάνει 1) Λήψη λεπτομερούς ιστορικού και συμπλήρωση του ερωτηματολογίου εμβοών και 2) Ωτοσκόπηση, πρόσθια και οπίσθια ρινοσκόπηση, ενδοσκοπικό έλεγχο φάρυγγα, λάρυγγα και ψηλάφηση τραχήλου για αναζήτηση πιθανών αίτιων των εμβοών. 
2) Ακουομετρίαμε την οποία ελέγχουμε την ακοή και προσδιορίζουμε τα χαρακτηριστικά των εμβoών όπως την ένταση και τη συχνότητα. Η συχνότητα των εμβοών αντιστοιχεί συνήθως στην συχνότητα της απώλειας ακοής. Ποσοτική μέτρηση των εμβοών είναι απαραίτητο να γίνει σε περίπτωση που εφαρμοστεί θεραπευτικά η ηχοκάλυψη(masking), γιατί μ’ αυτό τον τρόπο προσδιορίζουμε πόση ηχητική ενέργεια απαιτείται, προκειμένου να καλυφθούν οι εμβοές. 
Η εκτίμηση των ψυχoφυσικών χαρακτηριστικών των εμβoών γίνεται με την τoνική ακoυoμετρία, με την oπoία πρoσδιoρίζoνται:
1. To ύψoς των εμβoών (Pitch Masking - FΤ),
2. H ακoυστότητα των εμβoών (Loudness Masking - LΜ)
3. To ελάχιστo επίπεδo ηχoκάλυψης των εμβoών (Minimum Masking Level, MML)
4. Η παρoδική καταστoλή των εμβoών (RI - Residual Inhibition).
5. Τo ελάχιστo επίπεδo δυσφoρίας στις συχνότητες 1-8 KHz (Loudness Discomfort Level - LDL).
O oυδός ακoυστότητας και η συχνότητα των εμβoών πρέπει να πρoσδιoρίζoνται με τoνικό ερέθισμα και με λευκό θόρυβo και να εξετάζoνται oι ημιoκταβικές συχνότητες >2 KHz.
Χρήσιμο για την ποσοτικοποίηση των εμβοών και για το πώς αυτές επηρεάζουν την καθημερινή ζωή είναι το ερωτηματολόγιο των εμβοών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάγνωση και κατά τη διάρκεια της θεραπείας και παρακολούθησης, για τη μέτρηση της προόδου.
3) Τυμπανομετρία, προσδιορισμός ηχητικών αντανακλαστικών. Μ´ αυτές τις εξετάσεις προσδιορίζουμε την κατάσταση του μέσου ωτός (του τμήματος του αυτιού, που βρίσκεται πίσω από το τύμπανο και πριν από τον κοχλία) και σε περίπτωση που βρούμε κάποια παθολογία, μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
Η λήψη των ακoυστικών αντανακλαστικών πρέπει να γίνεται με πρoσoχή με εντάσεις oυδoύ αρχικά και να απoφεύγεται σε περίπτωση υπερακoυσίας για την απoφυγή έντoνης δυσφoρίας τoυ ασθενoύς ή ακoυστικoύ τραύματoς. Ασθενείς με υπερακoυσία λόγω κoχλιακής βλάβης (π.χ. νόσoς Menire) δίνoυν θετικό reflex recruitment, ενώ ασθενείς με oπισθoκoχλιακή βλάβη (π.χ. ακoυστικό νευρίνωμα) δίνoυν θετικό reflex decay.
4) Ωτοακουστικές εκπομπές. Με την εξέταση αυτή βλέπουμε τη λειτουργία των έξω τριχωτών κυττάρων του κοχλία του αυτιού. 
Oι αυτόματες ωτoακoυστικές εκπoμπές (spontaneous emissions - SOAES) θεωρήθηκε ότι μπoρεί να σχετίζoνται άμεσα με τις εμβoές. Από πειραματικές και κλινικές μελέτες διαπιστώθηκε ότι μόνo σε πoσoστό 10% oι SOAES συσχετίζoνται με τις εμβoές (Powers et al 1995).
Oι ωτoακoυστικές εκπoμπές πρoϊόντων ακoυστικής παραμόρφωσης συμβάλλoυν στην εκτίμηση της κoχλιακής πρoέλευσης των εμβoών. Σε αρκετoύς ασθενείς νεαρής ηλικίας πoυ παραπoνoύνται για πρόσφατη έναρξη εμβoών στo ένα κυρίως αυτί, διαπιστώνεται με τις παθoλoγικές DPOAE ότι έχoυν κoχλιακή βλάβη σε μία ή περισσότερες συχνότητες, η oπoία δε διαπιστώνεται στo τoνικό ακoυόγραμμα, πoυ είναι φυσιoλoγικό.
O J. Hall μελέτησε ασθενείς πoυ έπασχαν από εμβoές, με DPOAE και τoνική ακoυoμετρία και διαπίστωσε φυσιoλoγικό ακoυόγραμμα στη συχνότητα 1 KHz σε πoσoστό 70%, φυσιoλoγικές DPOAE σε πoσoστό50%. Στη συχνότητα 4 KHz η αντιστoιχία ήταν 50% έναντι 20%, ενώ στη συχνότητα 8 KHz η αντιστoιχία ήταν 20% έναντι 2%
5) Ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους. Δίνοντας κάποιους συγκεκριμένους ήχους και μελετώντας τα ηλεκτρικά (ακουστικά) δυναμικά που παράγονται, μπορούμε να πάρουμε πληροφορίες για το ακουστικό και το αιθουσαίο νεύρο καθώς και για το εγκεφαλικό στέλεχος.
6) Νυσταγμογράφημα, για τον έλεγχο του λαβυρίνθου. 
7) Εργαστηριακές: Γενική αίματος, Γενική Ούρων, URE, GLU, ΤΚΕ, CRP, SGOT, SGPT, Χοληστερόλη, έλεγχος για αιματολογικούς δείκτες φλεγμονής και αυτοάνοσων νοσημάτων (ANA, ταχύτητα καθίζησης, ρευματοειδή παράγοντα) κλπ,
8) Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου και έσω ωτός (CT): Γίνεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις
9) Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου και έσω ωτός (MRI): Γίνεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις
10) Μαγνητική Aγγειογραφία Εγκεφάλου (Γίνεται μόνο σε σπάνιες ειδικές περιπτώσεις) 
11) Υπερηχογραφική αρτηριογραφία καρωτίδων (Triplex)
12) Πλήρης έλεγχος της λειτουργείας του Θυρεοειδούς αδένα:Υπερηχογράφημα Θυρεοειδούς και Θυρορμόνες(Τ3-Τ4-TSH) στο αίμα.
13)Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ) μελετάται επί του παρόντος ως διαγνωστικό βοήθεια στις εμβοές. Η PET βοηθά στον εντοπισμό των περιοχών της ενισχυμένης νευρωνικής δραστηριότητας. Ως εκ τούτου, έχει προταθεί ότι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί πριν και μετά την αγωγή για να προσδιοριστούν οι αλλαγές στη νευρωνική δραστηριότητα.



>>    Απεικονιστικές εξετάσεις

  1. Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
    1. Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
    2. Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
    3. Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
  2. Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
    1. Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
  3. Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
    1. Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
    2. Αξιολογεί την ανατομία των οστών  (οστάρια και κοχλία ,  διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσηςΚάταγμα)
    3. Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται


Ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας (MRI) σε ασθενή με ακουστικό νευρίνωμα

 



Εμβοές (σφύριγμα στα αυτιά) θεραπεία

 
Η απαίτηση εξάλειψης των εμβοών εκφράζεται απ’ όλους τους ασθενείς ανεξαιρέτως, ιδιαίτερα τους νέους σε ηλικία, στους οποίους το σύμπτωμα μπορεί να έχει εισβάλει αιφνιδιαστικά μετά από ακουστικό τραυματισμό. Αντιθέτως, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και με χρόνια ακουστικά προβλήματα ασθενείς, όπως εκείνοι με ωτοσκλήρυνση ή πρεσβυακοΐα, ευκολότερα συμβιβάζονται με αυτές και αρκούνται στην απαίτηση σταθεροποίησης αυτών. 

Γενικά μέτρα

Παρά τις πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα των εμβοών, πολλές φορές οι θεράποντες ιατροί δίνουν λάθος πληροφορίες στους ασθενείς τους, λέγοντάς τους ότι δεν υπάρχει καμία θεραπεία ή ότι πρέπει να μάθουν να ζουν με το πρόβλημα αυτό. Παρά το γεγονός ότι πράγματι δεν υπάρχει θεραπεία για πολλούς τύπους εμβοών, κάτι ανάλογο με πολλές άλλες ασθένειες συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι αντιμετώπισης των εμβοών, που συχνά πετυχαίνουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα και προσφέρουν σημαντική ανακούφιση σ’ αυτά τα άτομα. 
Η θετική στάση και συμπαράσταση του θεράποντος γιατρού είναι ζωτικής σημασίας. Τα αρνητικά σχόλια, όπως «Δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να γίνει και πρέπει να μάθετε να ζείτε με αυτό», δεν έχουν καμία απολύτως θέση, αντενδείκνυνται και καταδικάζονται. Αυτή η απαράδεκτη έκφραση από το γιατρό έχει συχνά μία απίστευτα αρνητικά επίπτωση στους ασθενείς αυτούς και μπορεί να επιφέρει περαιτέρω απογοήτευση, κατάθλιψη και επιδείνωση των εμβοών. 
Η πλειονότητα των πασχόντων από εμβοές δεν βιώνουν ούτε κατάθλιψη ούτε ενόχληση από το πρόβλημά τους. Οι ασθενείς όμως που συνήθως παραπονιούνται για τις εμβοές τους πάσχουν συχνά ήδη από κατάθλιψη. Σε άτομα με εμβοές που αναπτύσσουν κατάθλιψη, συνιστάται να χορηγούνται αντικαταθλιπτικά. Οι πάσχοντες πρέπει να κατανοήσουν ότι η κατάθλιψη μειώνει τον ουδό της αντίληψης των εμβοών και ότι η αποτελεσματική θεραπεία της, όχι μόνο τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα, αλλά συχνά μειώνει και την αντίληψη των εμβοών. 
Άλλες συνυπάρχουσες παθήσεις, όπως η υπνική άπνοια πρέπει να διαγνωστούν και να αντιμετωπισθούν ανάλογα.
Η συζήτηση των εργαστηριακών αποτελεσμάτων με τον ασθενή είναι πολύ σημαντική και εφόσον κάθε σοβαρό νόσημα έχει αποκλειστεί, ο ασθενής πρέπει να ενημερωθεί κατάλληλα. Αναφερόμενοι στη βασική λειτουργία του μηχανισμού ακοής του αυτιού με την επίδειξη σχεδιαγραμμάτων και τη χρήση όσο το δυνατόν απλοϊκής ορολογίας, ο ασθενής μπορεί να βοηθηθεί πάρα πολύ. Οι ασθενείς με πρόσφατη εκδήλωση εμβοών θα πρέπει να πληροφορούνται ότι το σύμπτωμα αυτό μειώνεται σε ένταση τις περισσότερες φορές με την πάροδο του χρόνου και ότι μόνο σε ένα μικρό ποσοστό περιστατικών εμμένει ή και αυξάνει σε ένταση. Πολλοί ασθενείς ανησυχούν ιδιαίτερα, γιατί έχουν την εντύπωση ότι πάσχουν από μία σοβαρή ασθένεια, όπως ένα όγκο εγκεφάλου ή νιώθουν ότι θα χάσουν πλήρως την ακοή τους. Άλλοι στεναχωριούνται λόγω πρόκλησης αϋπνίας ή αδυναμίας πνευματικής συγκέντρωσης με αντίκτυπο στην εργασία τους. Πιστεύεται ότι σε πολλούς ασθενείς με εμβοές υπάρχει ένας «φαύλος κύκλος» μεταξύ των εμβοών και του φόβου/ άγχους, που προκαλείται από αυτές και ότι το τελευταίο μπορεί να είναι υπεύθυνο της αύξησης του επιπέδου της αντίληψης και της διάρκειας των εμβοών. Είναι αξιοσημείωτο το υψηλό ποσοστό των ασθενών, ιδιαίτερα εκείνων που πάσχουν από μία ήπια μορφή, που βρίσκει άμεση ανακούφιση μετά από την ενημέρωση για την καλοήθη φύση του προβλήματός τους. Με τον τρόπο αυτό πολλοί από τους παραπάνω πάσχοντες σταματούν να ψάχνουν για περαιτέρω ιατρική βοήθεια. Οι ασθενείς ενημερώνονται για την αποφυγή έκθεσης σε έντονο θόρυβο και την λήψη ερεθιστικών ουσιών, όπως η καφεΐνη και η νικοτίνη. Είναι επίσης σημαντική η υπενθύμιση ότι η καφεΐνη δεν περιέχεται μόνο στον καφέ, αλλά επίσης και στο τσάι, την κόλα και τη σοκολάτα. Πρέπει να αποφεύγεται η λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων που περιέχουν ακετυλοσαλικυλικό οξύ και τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη. Επίσης είναι χρήσιμες οι τεχνικές ηχοκάλυψης στο σπίτι, όπως ένας εφυγραντήρας δωματίου, η απαλή μουσική ή η ρύθμιση της βελόνας του ραδιοφώνου μεταξύ των σταθμών και η παραγωγή ενός θορύβου ευρέως φάσματος. Η χρήση δυο μαξιλαριών θα οδηγήσει σε λιγότερη φλεβική συμφόρηση στον εγκέφαλο και μείωση των εμβοών.


Εάν διαγνωστεί κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, η αντιμετώπιση του θα συνεπάγεται και μείωση ή εξαφάνιση των εμβοών.

Παραδείγματα θεραπείας μιας υποκείμενης κατάστασης της υγείας περιλαμβάνουν: 

• Αφαίρεση βύσματος κεριού (κυψελίδας), μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα.
 Η αφαίρεση της συλλογής υγρού στην εκκριτική ωτίτιδα εξαλείφει τις εμβοές.
 Ηχειρουργική αντιμετώπιση της χρόνιας ωτίτιδας με τυμπανοπλαστική μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα των εμβοών. 
• Οι εμβοές στους ασθενείς που πάσχουν από ωτοσκλήρυνση, στην πλειονότητα των περιστατικών βελτιώνονται μετά από μια επιτυχή εγχείρηση αναβολεκτομής.
• Η θεραπεία μιάς πάθησης των αιμοφόρων αγγείων. Οι αγγειακές παθήσεις μπορούν να απαιτούν φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική ή άλλη θεραπεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος. 
• Για ασθενείς που πάσχουν από σύνδρομο αγγειακής συμπίεσης, οι εμβοές εξαλείφθηκαν πλήρως ή μειώθηκαν σε ποσοστό 40 έως 78% των περιστατικών μετά από χειρουργική μικροαγγειακή αποσυμπίεση του ακουστικού νεύρου.
• Οι εμβοές μετά από την χειρουργική αφαίρεση ενός ακουστικού νευρινώματος, έχει βρεθεί ότι μειώνονται σε ποσοστό 40 με 50% των ασθενών. Σε ένα όμως ποσοστό 50% των ασθενών, αναφέρεται ότι οι εμβοές επιδεινώθηκαν μετά την επέμβαση.
• Η ενδοτυμπανική έγχυση γενταμυκίνης και στεροειδών μπορεί να είναι ωφέλιμη για τη θεραπεία των εμβοών σε ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο του Menière. Η ενδοτυμπανική γενταμυκίνη στους ασθενείς αυτούς έχει αναφερθεί ότι προκαλεί μείωση των εμβοών σε ποσοστό 65% των περιστατικών.
• Αν οι εμβοές οφείλονται σε σπασμό των μυών του μέσου αυτιού (τείνων το τύμπανο μυς και μυς του αναβολέως), ή της μαλθακής (μαλακής) υπερώας (ουρανίσκου) μπορεί να χορηγηθεί L-καρνιτίνη από το στόμα σε δόση ενός γραμμαρίου για 20 ημέρες.
• Αλλαγή της φαρμακευτικής αγωγή σας. Εάν ένα φάρμακο που παίρνετε φαίνεται να είναι η αιτία των εμβοών, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει τη διακοπή ή τη μείωση του φαρμάκου, ή τη μετάβαση σε ένα διαφορετικό φάρμακο. 


Εάν δεν διαγνωστεί κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα ή το πρόβλημα δεν επιδέχεται ριζική θεραπεία

Η θεραπεία γενικά δεν μπορεί να επηρεάσει άμεσα τις εμβοές, αλλά μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε καλύτερα. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ποικίλλουν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθεί εάν βοηθούν. Μην ανησυχείτε για τις εμβοές σας και μην προσπαθείτε να απαλλαγείτε από αυτές, καθώς αυτό κάνει στην πραγματικότητα τις εμβοές χειρότερα. Κατόπιν τούτου, ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι πρέπει ο πάσχων, να μην ασχολείται ιδιαίτερα με το σύμπτωμα και κυρίως να μην το αναζητά επίμονα και απεγνωσμένα πολλές φορές, προκειμένου να διαπιστώσει εάν υφίσταται, εάν ενισχύθηκε ή αμβλύνθηκε, καθ’ ότι η διαδικασία αυτή από μόνη της το ενισχύει (φαινόμενο βιολογικής ανάδρασης –biofeedback). Αποδεχτείτε τις εμβοές και ζήστε με αυτές. 
Οι μη προβλέψιμοι ήχοι όπως οι εμβοές θέτουν σε εγρήγορση και ανησυχία, τον εγκέφαλο και ολόκληρο τον οργανισμό (μηχανισμοί άμυνας του αρχέγονου εγκεφάλου). Με βάση τις ιατρικές έρευνες, για το πώς παράγονται οι εμβοές, τα συναισθήματα που σχετίζονται με την αντίληψη των εμβοών μπορεί να αλλάξουν. Όσον αφορά στις αλλαγές αυτές, ο εγκέφαλος επανέρχεται στη συνήθη δραστηριότητα του φιλτράροντας «προβλέψιμα» σήματα από τα διάφορα αισθητήρια συστήματα (ακοή, όσφρηση, αφή, όραση, κλπ.), με αποτέλεσμα το φιλτράρισμα του σήματος των εμβοών ως μη βλαπτικό από το συνειδητό μυαλό σας. 

Μελέτες έχουν δείξει ότι, ακόμη και χωρίς καμία «θεραπεία», οι εμβοές εξαφανίζονται ή τουλάχιστον μειώνονται στην πλειονότητα των περιπτώσεων, γιατί ο εγκέφαλος χάνει το ενδιαφέρον του και σταματά το σήμα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται «εξοικείωση» και μπορεί να πάρει αρκετούς μήνες ή και χρόνια. 

Θα μάθετε σταδιακά να μη δίνεται προσοχή στους θορύβους των εμβοών, με τον ίδιο τρόπο που αγνοείτε όλους τους άλλους «προβλέψιμους» θορύβους της καθημερινής ζωής. 

Οι δύο πιο διαδεδομένες τεχνικές για την αντιμετώπιση των εμβοών μεκαταστολή σήμερα είναι η ηχοκάλυψη (masking) και η θεραπεία επανεκπαίδευσης για τις εμβοές (Tinnitus retraining therapy - TRT). Η πρώτη τεχνική εφαρμόστηκε από τον Dr. Vernon, ενώ η δεύτερη από τον Dr. Jastreboff.
 


Καταστολή των εμβοών 

Ορισμένες μέθοδοι αντιμετώπισης έχουν στόχο τη μείωση της έντασης ή της εξέχουσας θέσης του βουητού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, «λευκός θόρυβος» μπορεί να βοηθήσει να καταστείλει τον ήχο των εμβοών, έτσι ώστε να είναι λιγότερο ενοχλητικός. Υπάρχουν ειδικές προς το σκοπό αυτό συσκευές που αναπαράγουν ήχους της φύσης ευχάριστους, όπως π.χ. το θρόισμα φύλλων ή το κελάρυσμα ρυακιού, αλλά εξ’ ίσου καλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ένα απλό τρανζίστορ, κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου, συντονισμένο σε «νεκρή» συχνότητα, όπου παράγεται χαρακτηριστικός «παρασιτικός» ήχος σε χαμηλή ένταση.


• Ηχοκάλυψη των εμβοών

Η ηχοκάλυψη περιλαμβάνει την εφαρμογή ενός εξωτερικού ήχου για την επικάλυψη των εμβοών. Πολλοί ασθενείς ανέχονται αυτό τον ήχο καλύτερα σε σχέση με τις εμβοές τους και με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται μία σημαντική ανακούφιση. Η πρωτοπόρος εργασία του Vernon και συνεργατών αποκάλυψε ότι οι εμβοές μπορεί να επικαλυφθούν επιτυχώς σε ποσοστό 95% των ασθενών με τη χρήση ενός ήχου κάλυψης, που εκπέμπεται από έναν ειδικό εξοπλισμό. Η ηχοκάλυψη μπορεί να πραγματοποιηθεί με φορητές συσκευές ηχοκάλυψης ή με ηχογραφημένο ήχο.

Ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει τη χρήση ηλεκτρονικής συσκευής για να καταστείλει το θόρυβο των εμβοών.

Οι συσκευές περιλαμβάνουν:

• Φορητές συσκευές ηχοκάλυψης ή συσκευές λευκού θορύβου. Αυτές οι συσκευές, οι οποίες παράγουν ήχους προσομοίωσης του περιβάλλοντος, όπως η πτώση βροχής ή κύματα του ωκεανού, είναι συχνά μια αποτελεσματική θεραπεία για τις εμβοές. Μπορείτε αν θέλετε, να δοκιμάσετε συσκευή λευκού θορύβου με ηχεία στο μαξιλάρι, για να σας βοηθήσει να κοιμηθείτε. 
• Ακουστικά βαρηκοΐας. Αυτά μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμα εάν έχετε προβλήματα ακοής καθώς καθώς η ενίσχυση της ακοής επικαλύπτει τις εμβοές. Σε ασθενείς που η απώλεια ακοής βρίσκεται στη συχνότητα του βουητού, τα ακουστικά βαρηκοΐας μπορούν να επαναφέρουν στην αντίληψη του ασθενούς, ήχους από το περιβάλλον που καλύπτουν τις εμβοές.
• Συσκευές ηχοκάλυψης των εμβοών. Φοριέται στο αυτί, παρόμοια με τα βοηθήματα ακοής. Αυτές οι συσκευές παράγουν έναν συνεχή, χαμηλού επιπέδου λευκό θόρυβο που καταστέλλει τα συμπτώματα εμβοών. Μερικά άτομα προτιμούν τέτοιου είδους εξωτερικούς ήχους από το βουητό στο κεφάλι τους. Τα χαρακτηριστικά των εμβοών, όπως ο τόνος και η ένταση, καθορίζουν το είδος του θορύβου που θα εφαρμοστεί. Όταν ένα άτομο παρουσιάζει ακουστική απώλεια παράλληλα με τις εμβοές στά αυτιά, οι συσκευές ηχοκάλυψης και