Κάνετε κλίκ σε ότι σας ενδιαφέρει


Περιεχόμενα
- 1 Ίλιγγος
- 1.1 Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα
- 1.2 Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος
- 1.3 Ίλλιγος, ανισορροπία, αστάθεια, ζάλη
- 1.4 >> ΝΕΥΡΟΩΤΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
- 1.5 Ερωτηματολόγιο ιλίγγου - ζάλης
- 1.6 Ίλιγγος, Αντιμετώπιση, Θεραπεία
- 1.7 Θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης (VRT)
- 1.8 Επιπλοκές ιλίγγου
- 1.9 Πρόγνωση ιλίγγου
- 1.10 Κάθε ίλιγγος χρειάζεται Ωτορινολαρυγγολόγο και μάλλιστα επειγόντως
- 1.11 Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα
- 1.12 Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος
- 1.13 Οι ποιό συχνές αιτίες ιλίγγου
- 1.13.1 Περιφερικές αιτίες ιλίγγου
- 1.13.2 • Σύνδρομο μικρονευραγγειακής συμπίεσης του όγδοου κρανιακού νεύρου, αιθουσαία παροξυσμία (Vestibular Paroxysmia).
- 1.13.3 Κεντρικές αιτίες ιλίγγου
- 1.13.4 Κινήτωση ή ναυτία των ταξειδιωτών (Mal de Debarquement σύνδρομο)
- 1.13.5 Η ναυτία του διαδικτύου – Cybersicness
- 1.13.6 Δεν υπάρχει στομαχικός ίλιγγος
- 1.14 Ίλιγγος στα παιδιά (παιδιατρικός ίλιγγος)
- 1.15 Περισσότερα για τον παιδιατρικό ίλιγγο
- 1.16 ΩΡΛ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
- 1.17 Ίλιγγος τι κάνουμε σήμερα
- 1.18 Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα
- 1.19 Εξετάσεις ιλίγγου
- 1.20 Ακουολογικές εξετάσεις ενηλίκων
- 1.21 ΩΡΛ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
- 1.22 Κέντρο μελέτης εμβοών
- 1.23 ΕΜΒΟΕΣ (Βούιζμα στα αυτιά)
- 1.24 Νεότερα στη θεραπεία των εμβοών (βούισμα στα αυτιά)
- 1.25 Εμβοές (σφύριγμα στα αυτιά) επιπλοκές και παράγοντες κινδύνου
- 1.26 Εναλλακτική ιατρική, ομοιοπαθητική στις εμβοές (κουδούνισμα στα αυτιά)
- 1.27 Ο δεκάλογος των γιατρών για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των εμβοών
- 1.28 Ερωτηματολόγιο αξιολόγησης και αντιμετώπισης των εμβοών
- 1.29 Αναλογικός πίνακας απεικόνισης της βαρύτητας των συμπτωμάτων και της σοβαρότητας των εμβοών
- 1.30 Ερωτηματολόγιο εμβοών για τους ασθενείς
- 1.31 Η παθογέννεση των εμβοών
- 1.32 Υπερακουσία
- 1.33 Ηχοθεραπεία - ηχοκάλυψη των εμβοών
- 1.34 on-line free ηχοκάλυψη των εμβοών σας
- 2 Sound Mixer
Ο ωτορινολαρυγγολόγος είναι ο ποιό ειδικός στην αντιμετώπιση των ιλίγγων • Γιατί το όργανο της ισορροπίας ο λαβύρινθος, βρίσκεται στο αυτί. • Γιατί οι συχνότερες παθήσεις που προκαλούν ίλιγγο είναι παθήσεις του λαβυρίνθου. • Γιατί το ιατρικό εκπαιδευτικό σύστημα σε όλον τον δυτικό κόσμο, από παράδοση, εκπαιδεύει κυρίως τους ωτορινολαρυγγολόγους για την διάγνωση και αντιμετώπιση των ιλίγγων. |


Ακουολογικές εξετάσεις ιλίγγου | Διαγνωστικές εξετάσεις ιλίγγου | |
Ακουστικά προκλητά δυναμικά | ||
Τυμπανομετρία | ||
Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕς ) | Δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής (head thrust test) | |
Εξέταση με τονοδότες | ||
Ομιλητική ακουομετρία | δοκιμασία Hennebert με πνευματικό ωτοσκόπιο Single |
![]() Δείτε • το Κέντρο μελέτης εμβοών • Ο δεκάλογος των γιατρών για τη διάγνωση και αντιμετώπιση εμβοών • τις εμβοές και το ερωτηματολόγιο αξιολόγησης και αντιμετώπισης εμβοών |
Δείτε • τον Ίλιγγο και τις • Ασκήσεις αντιρροπήσεως του ιλίγγου-αιθουσαία αποκατάσταση ![]() ![]() • για τον Έλεγχο ιλλίγου με νυσταγμογράφημα |
![]()
![]()
![]()
![]()
![]() ![]() ΤΕΛΟΣ τα κλάματα
![]() Γρήγορη και άμεση ενδοσκόπηση του τυμπάνου σε δευτερόλεπτα για να μην κλάψη το παιδί και μετά προβολή του υπό μεγάλη μεγέθυνση σε οθόνη για λεπτομερή ανάλυση καταγραφή και μελέτη. ![]()
![]()
ΤΕΛΟΣ τα κλάματα
![]() Γρήγορη και άμεση ενδοσκόπηση του τυμπάνου σε δευτερόλεπτα για να μην κλάψη το παιδί, και μετά προβολή του υπό μεγάλη μεγέθυνση σε οθόνη για λεπτομερή ανάλυση, καταγραφή και μελέτη.
![]()
![]()
![]() | Ίλιγγος• Εχετε ίλιγγο; γυρίζουν όλα; ζαλίζεστε; σας έρχετε εμετός;
• Κατ αρχήν μην πανικοβάλλεστε, ξαπλώστε μείνετε ακίνητοι, χαμηλώστε το φωτισμό πάρτε την πίεση και τηλεφωνήστε αμέσως στο γιατρό σας, πριν χαθούν πολύτιμα για τη διάγνωση συμπτώματα.
• Μην πάρετε κάποιο φάρμακο επειδή το έπερνε κάποιος άλλος που είχε ίλιγγο, γιατί θα καταστείλετε συμπτώματα που θα βοηθήσουν το γιατρό σας στη διάγνωση.
• Ο ίλιγγος είναι σύμπτωμα και από τι πάσχετε θα το βρεί ο γιατρός σας.
• Είναι πολύ συχνός και αντιμετωπίζεται συνήθως με επιτυχία.
• Προσοχή στο χρόνιο ίλιγγο γιατί είναι συχνός σε κεντρικές βλάβες.
Ίλιγγος τι κάνουμε σήμερα Ο ίλιγγος, οι εμβοές, και η βαρηκοΐα δεν είναι ασθένειες, αλλά συμπτώματα, γι αυτό θα πρέπει να αναζητείται η αιτία τους, η οποία σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνη. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και επί πλέον ερωτηματολόγιο που θα εντοπίσει τις κοινωνικές και συναισθηματικές επιπτώσεις του προβλήματος, και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές. Η διάγνωση των διαταραχών της ισορροπίας και του ιλίγγου, απαιτεί και έλεγχο της ακοής, λόγω της έδρασης και των δύο λειτουργιών στο ίδιο όργανο, το αυτί, και προϋποθέτει έμπειρο εξεταστή με βαθιά γνώση της ανατομίας και φυσιολογίας αλλά και πολύπλοκο εξοπλισμό που διαθέτουν οι εξειδικευμένοι στην Νευροωτολογία - Ακουολογία, ΩΡΛ ιατροί. Το εργαστήριο του ιατρείου μας διαθέτει όλον αυτόν τον σύγχρονο εξοπλισμό, και εξειδικεύεται στην εκτέλεση ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων που αφορούν την ακουστική λειτουργία, τις εμβοές και την λειτουργία της ισορροπίας. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και συμπλήρωση ερωτηματολογίου και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.
Το αιθουσο-οφθαλμικό αντανακλαστικό (VOR) είναι μια αντανακλαστική κίνηση των ματιών, η οποία εμφανίζεται συνήθως ως απάντηση στην κίνηση της κεφαλής. Το VOR επιτρέπει στους ανθρώπους να εστιάζουν σε στατικά αντικείμενα, ενώ το κεφάλι (και το σώμα) βρίσκεται σε κίνηση. Δυσλειτουργία του VOR έχει σαν αποτελέσματα τη χρόνια αστάθεια, το αίσθημα κίνησης, και τον αποπροσανατολισμό. ![]() ![]() Ανωμαλίες του VOR μπορούν να καταδειχθούν από ασυνήθιστες μη φυσιολογικές κινήσεις των ματιών(νυσταγμό), με άμεση παρατήρηση και καλύτερα με γυαλιά Frenzl ή καταγραφή μέσω νυσταγμογραφήματος. Από αυτή τη μελέτη του VOR βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα για την κατάσταση του συστήματος της ισορροπίας ![]() Το νυσταγμογράφημα περιλαμβάνει τρία βασικά πρωτόκολλα δοκιμών: 1) οφθαλμικές δοκιμές κινητικότητας 2) δοκιμές θέσεως 3) Θερμικός ερεθισμός. ![]() Οι δοκιμές θέσεως θα βοηθήσουν να προσδιοριστούν τα συμπτώματα του ασθενούς σχετικά με τη θέση της κεφαλής στο χώρο. ![]() Τέλος, οι θερμικές δοκιμασίες αναλύουν την ένταση απόκρισης του αιθουσαίου συστήματος του ασθενούς και καθορίζουν αν η αιθουσαία λειτουργία είναι παρούσα και συμμετρική ή απούσα σε όλες τις θερμικές δοκιμές. Από το νυσταγμογράφημα θα βρεθεί αν πάσχει πραγματικά το αιθουσαίο σύστημα της ισορροπίας, κεντρικά ή περιφερικά, αριστερά ή δεξιά, και πόσο. Αυτό το αποτέλεσμα θα συσχετιστεί με το ιστορικό, την κλινική εικόνα, τις άλλες δοκιμασίες που έγιναν και τις υπόλοιπες εξετάσεις, για να καταλήξουμε στη διάγνωση και την ακριβή αιτία, ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία. Ορισμένες φορές χρειάζεται επί πλέον έλεγχος όπως, απεικονιστικές εξετάσεις (MRI, CT, Triplex), αιθουσαία μυογενή προκλητά δυναμικά (VEMPs) για τον έλεγχο του ωτολιθοφόρου συστήματος, ισορροπομετρία, ηλεκτροκοχλιογραφία,δοκιμασία περιοστροφής, κλπ
Σε ασθενείς που πάσχουν από αιθουσαία ασυμμετρία, προκαλείται νυσταγμός, με την ταχεία φάση προς την προσβεβλημένη πλευρά. >> Απεικονιστικές εξετάσεις
Πως γίνεται το νυσταγμογράφημα
Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημαΟ έλεγχος της λειτουργίας του λαβυρίνθου γίνεται με το νυσταγμογράφημα, και τη βοήθεια κατά πρώτον των θερμικών εξετάσεων. Σε αυτή την εξέταση εισάγεται διαδοχικά κρύο και ζεστό νερό σε κάθε αφτί. Η διαφορά στη θερμοκρασία του νερού από τη φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος είτε ενεργοποιεί (ζεστό) είτε αναστέλλει (κρύο) το όργανο της ισορροπίας σε κάθε αφτί εναλλακτικά. Αυτό προκαλεί μια αίσθηση ψευδούς κίνησης (ίλιγγος) και μια ρυθμική κίνηση των ματιών που ονομάζεται νυσταγμός και μπορεί να γίνει ορατός αν κάποιος παρακολουθήσει τα μάτια από κοντά ή και να καταγραφεί. Δηλαδή στη διάρκεια αυτής της εξέτασης γίνεται διέγερση του λαβυρίνθου με ψυχρό - θερμό διακλυσμό και καταγράφονται οι νυσταγμικές κινήσεις. Με τον τρόπο αυτό, συγκρίνοντας τη λειτουργία των δύο λαβυρίνθων μπορούμε να συμπεράνουμε αν υπάρχει υπαισθησία. Κατά τη διάρκεια του νυσταγμογραφήματος γίνονται επίσης, οι δοκιμές θέσεως, οι Dix-Hallpike ελιγμοί, και οι οπτοκινητικές δοκιμασίες με τις οποίες ελέγχονται οι σακκαδικές κινήσεις η παρακολούθηση στόχου και ο οπτοκινητικός νυσταγμός. Οι δοκιμασίες αυτές είναι παθολογικές σε προβλήματα κεντρικής αιτιολογίας ![]() Σακκαδικές κινήσεις ![]() ![]() ![]() Παρακολούθηση στόχου ![]() Οπτοκινητικός νυσταγμός ![]() Video-νυσταγμογράφημα Το νυσταγμογράφημα (Video ή ηλεκτρο-νυσταγμογράφημα) είναι η σημαντικότερη εξέταση για τη διάγνωση του ιλίγγου γιατί δείχνει:
![]() ![]() Νυσταμογράφημα ![]() ![]()
Φυσιολογικό Ηλεκτρο νυσταγμογράφημα με ψηφιακή επεξεργασία από ηλεκτρονικό υπολογιστή, έκδοση αποτελέσματος, και πεταλούδα του Claussen.
Νυσταγμογράφημα μετρήσεις Ανάλυση νυσταγμογραφήματος, υπολογισμός γωνιακής ταχύτητος βραδείας φάσεως Θερμικοί διακλυσμοί νυσταγμογραφήματος Φυσιολογικά ποτελέσματα είναι οι συμμετρικές αντιδράσεις των δύο λαβυρίνθων στον ψυχρό και θερμό διακλυσμό με νερό ή αέρα (όταν υπάρχει διάτρηση στο τύμπανο) στα αυτιά. Τα φυσιολογικά όρια μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων.
Νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα δεξιά: υπαισθησία δεξιά στους θερμικούς διακλυσμούς
Μη φυσιολογικά αποτελέσματα περιλαμβάνουν, την υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως (>30-35%), την υπερευαισθησία, και την υπαισθησία (>25%) ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου, ή και των δύο λαβυρίνθων και μπορεί να είναι σημάδια βλάβης στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο ή σε άλλα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν την ισορροπία και τις κινήσεις των οφθαλμών. Τέτοιες βλάβες είναι:
•Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια •Η ιλαρά Στη νόσο Meniere το προσβεβλημένο αφτί μπορεί να είναι αρχικά υπεραντιδραστικό, αλλά σύντομα η λειτουργία του μειώνεται και αυτό μπορεί να φανεί στη θερμική δοκιμασία ως μια "παράλυση" των ημικύκλιων σωλήνων που προκαλεί λιγότερο νυσταγμό. Περίπου το 50% των ασθενών με όγκο γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας και έσω ακουστικού πόρου, ως και σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζουν λαβυρινθική υπαισθησία αντίστοιχα, ενώ μόλις το 10% αυτών με αιθουσαία ημικρανία. Επιπλέον, οι θερμικές αυτές δοκιμές μας επιτρέπουν να καθορίσουμε, αν υπάρχει αντιληπτή αίσθηση από τον εξεταζόμενο του προκαλούμενου ιλίγγου, απόδειξη ύπαρξης κεντρικής ολοκλήρωσης των αιθουσαίων πληροφοριών. Η έλλειψη της αίσθησης μπορεί να παρατηρηθεί, από μία δυσλειτουργία των ανώτερων περιοχών του φλοιού που εμπλέκονται στην επεξεργασία των πληροφοριών από το εσωτερικό αυτί. Ορισμένες φορές η έλλειψη της αίσθησης παρατηρείται σε ηλικιωμένα άτομα. Κίνδυνοι: Η υπερβολική πίεση του νερού μέσα στο αυτί μπορεί να τραυματίσει ή να σπάσει ένα ήδη επηρεασμένο τύμπανο, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια, ιδίως από έμπειρο εξεταστή. Όταν υπάρχει διάτρηση (τρύπα) στο τύμπανο η εξέταση δεν γίνεται με νερό αλλά με αέρα, επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη του αυτιού. Πίνακας διαδικασίας νυσταγμογραφήματος
Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος
Η ισορροπία καθορίζεται από ένα πολύπλοκο συνδυασμό πληροφοριών που εισρέουν στον εγκέφαλο, από τα μάτια, τις αρθρώσεις (ιδιοδεκτικότητα), και το λαβύρινθο (εσωτερικό αυτί).
Λαβύρινθος
Η αίσθηση της ισορροπίας εξαρτάται από τις φυσιολογικές η όχι αλληλεπιδράσεις:
Όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνύματα από τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα όπως σε περίπτωση βλάβης, αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ίλιγγος. Οποιαδήποτε βλάβη στο φλοιό του εγκεφάλου, στα βασικά γάγγλια, στην παρεγκεφαλίδα ή στα περιφερικά πληροφορικά συστήματα (μάτια, αισθητήρια νεύρα των άκρων και του κορμιού και λαβύρινθος μαζί με το αιθουσαίο νεύρο που τον ενώνει με τον εγκέφαλο) καθώς και στα νεύρα που ενώνουν τα προαναφερθέντα όργανα μεταξύ τους επιφέρει μια «αναστάτωση» που υποκειμενικά την εκλαμβάνουμε ως ίλιγγο ( ψευδαίσθηση ότι εμείς ή τα αντικείμενα περιστρέφονται ή κινούνται ). Το κεντρικό νευρικό σύστημα προσπαθεί να αντιρροπήσει τη βλάβη, όσο αυτό όμως δεν συμβαίνει επαρκώς, παραπονιόμαστε για ίλιγγο, ή αστάθεια και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ισορροπία μας. Όταν συμβαίνει οποιαδήποτε οξεία βλάβη σε μία πλευρά του συστήματος ισορροπίας, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται πολύ άρρωστος για ώρες έως μερικές ημέρες με ένα αίσθημα περιστροφής, αστάθειας, ζαλάδας, και συχνά εφίδρωση, ναυτία και έμετο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σήματα που αποστέλλονται από τις δύο πλευρές δεν είναι πλέον είναι ίσα και αντίθετα, και ο εγκέφαλος ερμηνεύει τη διαφορά ως συνεχή κίνηση. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά από αυτή την αρχική περίοδο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι τα σήματα που λαμβάνονται από τα αυτιά είναι λανθασμένα, και τα τροποποιεί μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας. Όταν λειτουργεί η αναστολή της παρεγκεφαλίδας, η περιστροφή και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα παρουσιάζουν βελτίωση. Ο ασθενής αισθάνεται ασταθής, επειδή τα σήματα που χρησιμοποιούνται συνήθως για να διατηρήσει την ισορροπία έχουν απενεργοποιηθεί. Ο ασθενής μπορεί, επίσης, να αναφέρει ζάλη ή θολή όραση με τις κινήσεις. Η όραση και η ιδιοδεκτικότητα χρησιμοποιούνται πλέον, για να διατηρήσει την ισορροπία, έτσι ώστε ο ασθενής μπορεί να περπατήσει, αλλά θα αισθάνεται ασταθής και μπορεί να πέσει στο σκοτάδι. Το πιο σημαντικό σύμπτωμα μιας βλάβης στο σύστημα της ισορροπίας είναι ο ίλιγγος. Η αίθουσα αποτελείται από τρίαημικυκλικά κανάλια που ανιχνεύουν αλλαγές στην περιστροφική κίνηση, και το ωτολιθοφόρο σύστημα (σφαιρικό και ελλειπτικό κυστίδιο), που ανιχνεύει αλλαγές στην γραμμική κίνηση. Ο εγκέφαλος συνδυάζει τις οπτικές με τις αισθητικές πληροφορίες από το αιθουσαίο σύστημα για τον προσδιορισμό των προσαρμογών που απαιτούνται για να διατηρήσει την ισορροπία του. Ο λαβύρινθος παράγει τις πληροφορίες για τη γωνιακὴ επιτάχυνση εκμεταλλευόμενος την κινητικὴ αδράνεια της έσω λέμφου μέσα στους ημικυκλίους σωλήνες. Αν η αιθουσαία βλάβη ενοχλεί αυτὸ το τμήμα, τότε το κύριο σύμπτωμα θα είναι ο αυτόματοςπεριστροφικὸς ίλιγγος. Αν εξ άλλου η βλάβη ενοχλεί τα ωτολιθοφόρα όργανα, που είναι όργανα ευαίσθητα στή γραμμικὴ επιτάχυνση, άρα και στη βαρύτητα, τότε το κύριο σύμπτωμα θα είναι ο γραμμικὸς ίλιγγος, συνήθως τύπου ἀνελκυστήρος, ή σπανιότερα, η διαταραχὴ της αντιλήψεως της καθετότητος, δηλαδὴ η αντίληψη του κόσμου σαν να είχε κλίση (τύπου πύργου της Πίζας, αλλὰ στο σύνολο). Σε περιπτώσεις τέλος όπου, μετὰ απο βλάβη των ωτολιθοφόρων οργάνων, μερικοὶ ωτόλιθοι έχουν "αποικίσει" τὸ ειδικὸ αισθητήριο του οπισθίου καθέτου ημικυκλίου σωλήνα ή ευρίσκονται ελεύθεροι μέσα σ' αυτόν, τότε δημιουργείται ο λεγόμενος καλοήθης ίλιγγος θέσεως, ο οποίος έχει βίαιο, περιστροφικὸ χαρακτήρα. Το αιθουσαίο σύστημα μεταδίδει, επίσης, πληροφορίες για την κίνηση της κεφαλής στους μυς του οφθαλμού, που αποτελεί το αιθουσο-οφθαλμικό αντανακλαστικό που βοηθάει στη συνεχή οπτική εστίαση κατά τη διάρκεια της κίνησης. Όταν το αιθουσαίο σύστημα επηρεάζεται, προκαλείται αυτόματη κίνηση των ματιών (νυσταγμός), συχνότερα από κακή λειτουργία της περιστροφικής κίνησης. Τα αίτια βλάβης στο σύστημα της ισορροπίας μπορεί να είναι: -Φυσικά: διαταραχή των αιθουσαίων, οπτικών και σωματοαισθητικών συστημάτων που προκαλείται από ένα εξωτερικό ερέθισμα, όπως η απότομη διακοπή γρήγορων περιστροφικών κινήσεων, το ύψος και η νόσος των ταξιδιωτών. Μπορεί επίσης να προκαλείται από τις αλλαγές της πίεσης, όπως κατά τη διάρκεια πτήσης ή σε καταδύσεις. -Παθολογικά: διαταραχή της ισορροπίας στο αιθουσαίο σύστημα λόγω βλάβης κατά μήκος της αιθουσαίας νευρικής οδού (από το έσω ους έως τον εγκεφαλικό φλοιό) Δείτε περισσότερα για Λειτουργία ισορροπίας Ίλλιγος, ανισορροπία, αστάθεια, ζάλη
Με τον όρο «ίλιγγο» εννοούμε την ψευδαίσθηση κίνησης. Για να διατηρήσουμε την ισορροπία μας χρησιμοποιούμε τους λαβυρίνθους (αιθουσαίο σύστημα), τα μάτια, και την βαθειά αισθητικότητα των αρθρώσεων (ιδιοδεκτική αισθητικότητα). Η επεξεργασία όλων αυτών των ερεθισμάτων γίνεται στον εγκέφαλο. Η δυσλειτουργία ενός εκ των παραπάνω, έχει ως αποτέλεσμα τα ερεθίσματα να είναι μη αναμενόμενα, γεγονός που οδηγεί στη λανθασμένη ερμηνεία τους και στην ψευδή αίσθηση ότι κινούμαστε.
Ίλλιγος λοπόν είναι η ψευδής αίσθηση, περιστροφής των αντικειμένων ή του ίδιου του ασθενούς γύρω από αυτά, ήοποιασδήποτε κίνησης ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία μετακίνηση. Άρα ως ίλλιγος χαρακτηρίζεται κάθε κινητική ψευδαίσθηση που αφορά τον εαυτό ή το περιβάλλον είτε είναι περιστροφική είτε όχι (πχ γραμμική, μπρος πίσω ή δεξιά αριστερά).Ο ίλιγγος είναι υποκειμενικό σύμπτωμα μικρής διάρκειας, διαφορετικών διαταραχών, συνήθως όχι σοβαρών που πρέπει όμως να διαγνωσθούν. Συνοδεύεται με διάφορες νευροφυτικές εκδηλώσεις, όπως εμετούς, εφίδρωση, ωχρότητα, ναυτία, ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (λόγω συνδέσεων του λαβυρίνθου με το νευροφυτικό σύστημα) και συχνά εμβοές και βαρηκοΐα(λόγω της γειτνίασης. και του ενιαίου του οργάνου ακοής και ισορροπίας στο εσωτερικό αυτί). Η ανισορροπία και η αστάθεια είναι πραγματικές διαταραχές της ισορροπίας μεγαλύτερης συνήθως διάρκειας. Η ζάλη είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιούν οι ασθενείς για κάθε ακαθόριστο δυσάρεστο αίσθημα στο κεφάλι, από πίεση, βάρος ή κενό στο κεφάλι, θόλωση (θολούρα), τάσεις λιποθυμίας, αίσθημα αδυναμίας ή πτώσης, διαταραχές της οράσεως, ορθοστατική υπόταση, κρίσεων πανικού, μέχρι τη βαριά ζαλάδα, την ανισορροπία και τον ίλιγγο. Οι γιατροί όμως χωρίζουν τη ζάλη σε αυτήν που προκαλείται από πραγματικές διαταραχές του συστήματος της ισορροπίας (αιθουσαία ζάλη) και στην κοινή ζάλη (μη αιθουσαία ζάλη) που προκαλείται από όλες τις υπόλοιπες αιτίες. Ο Ίλλιγος, η ανισορροπία-αστάθεια, και η αιθουσαία ζάλη οφείλονται σε βλάβες του συστήματος της ισορροπίας που μπορεί να είναι περιφερικές ή κεντρικές. Αιτίες
Περιφερικός ίλιγγος
μπορεί να προκληθεί από:
Κεντρικός ίλιγγος
Ίλιγγος που σχετίζεται με τον εγκέφαλο, ιδιαίτερα το εγκεφαλικό στέλεχος ή το πίσω τμήμα του εγκεφάλου (παρεγκεφαλίδα).
μπορεί να προκληθεί από: • Όγκους
Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι: • Ζάλη (ζαλάδα) • Βαρηκοία από το ένα αυτί • Απώλεια της ισορροπίας και αστάθεια • Εμβοές (κουδούνισμα στα αυτιά) Αν ο ίλιγγος οφείλεται σε προβλήματα στον εγκέφαλο (κεντρικός ίλιγγος), υπάρχουν συνήθως κεφαλαλγία και άλλα νευρολογικά συμπτώματα που μπορεί να περιλαμβάνουν: • Δυσκολία στην κατάποση • Διπλωπία (διπλή όραση) • Προβλήματα στην κίνηση των οφθαλμών • Παράλυση του προσωπικού νεύρου • Δυσαρθροία • Αδυναμία των άκρων
Εξετάσεις και δοκιμές Προκειμένου να διαγνωστεί ο ίλιγγος, χρειάζεται πρώτα απ' όλα να πάρει ο εξειδικευμένος ωτολόγος αναλυτικό ιστορικό από τον ασθενή και μετά να προχωρήσει σε νεοωτολογικό-ακοολογικό έλεγχο. Στον έλεγχο αυτό περιλαμβάνονται και οι δοκιμασίες πρόκλησης ιλίγγου, που δίνουν στοιχεία για το ακριβές σημείο που έχει πάθει βλάβη. Διενεργείται επίσης κλινικός έλεγχος, με δοκιμασία ιλίγγου θέσεως και εξέταση τόσο των αιθουσο-νωτιαίων, όσο και των αιθουσο-οφθαλμικών αντανακλαστικών. Προκειμένου να διερευνηθεί αν υπάρχει πιθανή βλάβη στον λαβύρινθο ή/και στην ακουστική οδό, ο γιατρός προχωράει σε εξέταση της ακοής με τονική ακοομετρία και προκλητά ακουστικά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους. Επίσης, για να βρεθεί ο πάσχων λαβύρινθος γίνεται έλεγχος του οπίσθιου λαβύρινθου με θερμικούς διακλυσμούς και ταλαντευόμενο έδρανο. Εφαρμόζεται επίσης η μέθοδος του νυσταγμογραφήματος, όπου καταγράφονται οι αυτόματες κινήσεις των ματιών κατά την εκτέλεση διαφόρων εξετάσεων. Αυτό συμβαίνει λόγω σύνδεσης των λαβύρινθων με τα κέντρα κίνησης των ματιών. Καταγράφοντας την κατεύθυνση της κίνησης των ματιών, την ταχύτητά της, καθώς και άλλες παραμέτρους, ο γιατρός μπορεί να βγάλει συμπέρασμα τόσο για τη λειτουργία των λαβύρινθων, όσο και για την ακριβή αιτιολογία του ιλίγγου.
Η φυσική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει:
• Νυσταγμό (ακούσιες κινήσεις των ματιών), προβλήματα στην κίνηση των οφθαλμών και διπλωπία
Οι δοκιμές για να καθοριστεί η αιτία του ιλίγγου μπορεί να περιλαμβάνουν:
• Οι εξετάσεις αίματος • Ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους • Θερμικές δοκιμασίες • Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) • Νυσταγμογράφημα • CT εγκεφάλου, λιθοειδών • Οσφυνωτιαία παρακέντηση • Μαγνητική τομογραφία και μαγνητική αγγειογραφία των αγγείων του εγκεφάλου ![]() >> Απεικονιστικές εξετάσεις
![]() ![]() >> ΝΕΥΡΟΩΤΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: .................................................................................................ΗΛΙΚΙΑ: ....... ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: .......................................................................................................... ΤΗΛΕΦΩΝΟ: .......................
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΛΙΓΓΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ. Σημειώστε με Χ ανάλογα με την απάντηση που δίνετε
Στις παρακάτω ερωτήσεις, εκτός απο ΝΑΙ και ΟΧΙ, συμπληρώστε την απάντηση στην ερώτηση που δίνεται
Μήπως έχετε κανένα απο τα παρακάτω συμπτώματα; Σημειώστε ΝΑΙ η ΟΧΙ και σε ποιό αυτί είναι το πρόβλημα
Εχετε αισθανθεί κάποιο απο τα παρακάτω συμπτώματα;
Προσθέστε κάποιο ενόχλημα η παρατήρηση για το πρόβλημα σας για το οποίο νομίζετε οτι δεν έχετε ερωτηθεί παραπάνω
........................................................................................................................
........................................................................................................................
........................................................................................................................
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
ΩΤΟΣΚΟΠΗΣΗ : Δεξιά ..............................................................................................................
Αριστερά ........................................................................................................ Weber : .......................................................................................................... Rinne : δεξια : ............................ αριστερά: ...................................................
ΤΥΜΠΑΝΟΓΡΑΜΜΑ : .......................................................................................................................
ΑΝΤΑΝ. ΑΝΑΒΟΛΕΑ :......................................................................................................................
TONE DECAY : .......................................................................................................................
ΑΚΟΟΓΡΑΜΜΑ:
ΝΥΣΤΑΓΜΟΣ : ........................................................................................................................ Δοκιμασία δείκτης – ρις : ................................................................................. Αδιαδοχοκινησία : ............................................................................................ Romberg : ....................................................................................................... Unterberger : ...................................................................................................
ΤΡΙΠΛΕΞ ΑΓΓΕΙΩΝ: ........................................................................................................................
ΑΞΟΝΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ: ........................................................................................................................
........................................................................................................................
ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ: ........................................................................................................................ ........................................................................................................................ ΛΟΙΠΑ : ........................................................................................................................
........................................................................................................................
........................................................................................................................ ΑΓΩΓΗ :................................................................................................................................................................ ................................................................................................................................................................ ................................................................................................................................................................ ................................................................................................................................................................ Ερωτηματολόγιο ιλίγγου - ζάληςΟι περισσότερες πρακτικές που αξιολογούν ασθενείς με ζάλη χρησιμοποιούν ερωτηματολόγια για την ποσοτικοποίηση των συμπτωμάτων. Ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα «τυποποιημένα ερωτηματολόγια» είναι το Dizziness Handicap Inventory (DHI), που αναπτύχθηκε από τον Δρ Jacobson GP και ο Δρ CW Newman, 1990.
Οδηγίες DHI Σκορ Ο ασθενής καλείται να απαντήσει σε κάθε ερώτηση, που σχετίζεται με ζάλη ή αστάθεια, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την κατάστασή του κατά τον τελευταίο μήνα. Οι ερωτήσεις έχουν σχεδιαστεί για να ενσωματώσουν τις λειτουργικές (F), φυσικές (Ρ), και συναισθηματικές (ε) επιπτώσεις της αναπηρίας. Για κάθε στοιχείο, τα ακόλουθα αποτελέσματα μπορεί να αποδοθεί: Όχι = 0 Μερικές φορές = 2 Ναι = 4 Σκορ: μεγαλύτερο από 10 πόντους, χρειάζεται περαιτέρω αξιολόγηση από ειδικό νευρωτολόγο. 16-34 σημεία (ήπια αναπηρία) 36-52 σημεία (μέτρια αναπηρία) 54+ Πόντους (σοβαρή αναπηρία)
• Εχετε ίλιγγο; γυρίζουν όλα; ζαλίζεστε; σας έρχετε εμετός; • Κατ αρχήν μην πανικοβάλλεστε, ξαπλώστε μείνετε ακίνητοι, χαμηλώστε το φωτισμό πάρτε την πίεση και τηλεφωνήστε αμέσως στο γιατρό σας, πριν χαθούν πολύτιμα για τη διάγνωση συμπτώματα. • Μην πάρετε κάποιο φάρμακο επειδή το έπερνε κάποιος άλλος που είχε ίλιγγο, γιατί θα καταστείλετε συμπτώματα που θα βοηθήσουν το γιατρό σας στη διάγνωση. • Ο ίλιγγος είναι σύμπτωμα και από τι πάσχετε θα το βρεί ο γιατρός σας. • Είναι πολύ συχνός και αντιμετωπίζεται συνήθως με επιτυχία. • Προσοχή στο χρόνιο ίλιγγο γιατί είναι συχνός σε κεντρικές βλάβες
Ίλιγγος, Αντιμετώπιση, Θεραπεία
Σε κεντρικό ίλιγγο, πρέπει να εντοπίζονται οι αιτίες των διαταραχών του εγκεφάλου που προκαλούν τον ίλιγγο και να αντιμετωπίζονται κατά το δυνατόν. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του περιφερικού ιλίγγου μπορεί να είναι: Φαρμακευτική Θεραπεία• Αντιχολινεργικά (όπως η σκοπολαμίνη) • Αντιισταμινικά (όπως Meclizine) • Οι βενζοδιαζεπίνες (όπως η διαζεπάμη ή λοραζεπάμη) • Προμεθαζίνη (για τη θεραπεία της ναυτίας και του εμέτου) • Διουρητικά • Κορτικοστεροειδή (κορτιζόνη) ------------------------------------------------------------------------------ Πίνακας. Φαρμακολογικές θεραπείες για τον ίλιγγο
ΕΝΔΟΤΥΜΠΑΝΙΚΗ ΕΓΧΥΣΗ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗΣΗ χρήση στεροειδών ενδοτυμπανικά ενδείκνυται σε ασθενείς με αιφνίδια βαρηκοΐα που δεν μπορούν να ανεχθούν την συστηματική χορήγηση στεροειδών, που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ή σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στην συστηματική θεραπεία.Η ενδοτυμπανική έκχυση στεροειδών/Γενταμυκίνης μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στην αντιμετώπιση της νόσου Meniere. Τα κύρια οφέλη από την ενδοτυμπανική χορήγηση στεροειδών έχουν ως εξής • είναι εντελώς ανώδυνη • υψηλή συγκέντρωση της δραστικής ουσίας μπορεί απευθείας στο πάσχον αυτί • σε αντίθεση με την συστημική χορήγηση, η τοπική έγχυση στεροειδών επιλέγει το πάσχον αυτί • σπάνιες παρενέργειες ή επιπλοκές • απαιτείται μόνο η εφαρμογή ενός τοπικού αναισθητικού • καλή συμμόρφωση των ασθενών στην θεραπεία Τα κύρια μειονεκτήματα που σχετίζονται με την τοπική έγχυση στεροειδών είναι η έλλειψη δεδομένων στην βιβλιογραφία που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της υπεροχής του παρόντος έναντι της θεραπείας με συστηματική χορήγηση στεροειδών. Οι επιπλοκές της τεχνικής αυτής είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν ωταλγία, αίσθημα τοπικού καύσου, διάτρησης τυμπανικής μεμβράνης και ίλιγγο που διαρκεί μερικά λεπτά και ακολούθως υποχωρεί. Τεχνική Για την έγχυση χρησιμοποιούμε 0,4 ml dexamethazone των 8mg/2ml σε 5 συνεδρίες εντός μιας περιόδου 15 ημερών. Ο ασθενής τοποθετείται σε ύπτια θέση . Βάζουμε τοπικό αναισθητικό (0,1 ml κρέμα Emla στο οπίσθιο κάτω τεταρτημόριο του τυμπανικού υμένα για χρονικό διάστημα από 10 έως 15 λεπτά η φαινόλη και στην συνέχεια αφαιρείται με αναρρόφηση με την βοήθεια του ωτομικροσκοπίου. Για την διατυμπανική έγχυση χρησιμοποιείται σύριγγα 1 ml φυματίνης και σπονδυλική βελόνα μεγέθους 25 G και στη συνέχεια διαχέονται περίπου 0,4 ml διαλύματος Dexamethazone. Η διείσδυση γίνεται στο επίπεδο του κάτω οπίσθιου τεταρτημορίου της τυμπανικής μεμβράνης. Μετά την έγχυση, ο ασθενής καλείται να κρατήσει το κεφάλι του σε γωνία 45 μοιρών προς το υγιές αυτί και να αποφευχθεί η κατάποση. Ο ασθενής παραμένει στη θέση αυτή για περίπου 20 λεπτά. Θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης (VRT)Η αίσθηση της ισορροπίας εξαρτάται από τις φυσιολογικές η όχι αλληλεπιδράσεις: -Του λαβυρίνθου, -Των οφθαλμών -Των υποδοχέων πίεσης του δέρματος -Των αισθητικών υποδοχέων στους μύες, τις αρθρώσεις, και την σπονδυλική στήλη, -της παρεγκεφαλίδας και του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τις πληροφορίες από τα υπόλοιπα τμήματα και ρυθμίζει την μεταξύ τους συνεργασία. Όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνύματα από τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα όπως σε περίπτωση βλάβης, αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ίλιγγος. Οποιαδήποτε βλάβη στο φλοιό του εγκεφάλου, στα βασικά γάγγλια, στην παρεγκεφαλίδα ή στα περιφερικά πληροφορικά συστήματα (μάτια, αισθητήρια νεύρα των άκρων και του κορμιού και λαβύρινθος μαζί με το αιθουσαίο νεύρο που τον ενώνει με τον εγκέφαλο) καθώς και στα νεύρα που ενώνουν τα προαναφερθέντα όργανα μεταξύ τους επιφέρει μια «αναστάτωση» που υποκειμενικά την εκλαμβάνουμε ως ίλιγγο ( ψευδαίσθηση ότι εμείς ή τα αντικείμενα περιστρέφονται ή κινούνται ). Το κεντρικό νευρικό σύστημα προσπαθεί να αντιρροπήσει τη βλάβη, όσο αυτό όμως δεν συμβαίνει επαρκώς, παραπονιόμαστε για ίλιγγο, ή αστάθεια και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ισορροπία μας. Όταν συμβαίνει οποιαδήποτε οξεία βλάβη σε μία πλευρά του συστήματος ισορροπίας, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται πολύ άρρωστος για ώρες έως μερικές ημέρες με ένα αίσθημα περιστροφής, αστάθειας, ζαλάδας, και συχνά εφίδρωση, ναυτία και έμετο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σήματα που αποστέλλονται από τις δύο πλευρές δεν είναι πλέον είναι ίσα και αντίθετα, και ο εγκέφαλος ερμηνεύει τη διαφορά ως συνεχή κίνηση. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά από αυτή την αρχική περίοδο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι τα σήματα που λαμβάνονται από τα αυτιά είναι λανθασμένα, και τα τροποποιεί μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας. Όταν λειτουργεί η αναστολή της παρεγκεφαλίδας, η περιστροφή και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα παρουσιάζουν βελτίωση. Ο ασθενής αισθάνεται ασταθής, επειδή τα σήματα που χρησιμοποιούνται συνήθως για να διατηρήσει την ισορροπία έχουν απενεργοποιηθεί. Ο ασθενής μπορεί, επίσης, να αναφέρει ζάλη ή θολή όραση με τις κινήσεις. Η όραση και η ιδιοδεκτικότητα χρησιμοποιούνται πλέον, για να διατηρήσει την ισορροπία, έτσι ώστε ο ασθενής μπορεί να περπατήσει, αλλά θα αισθάνεται ασταθής και μπορεί να πέσει στο σκοτάδι. Τα παραμορφωμένα σήματα ισορροπίας που λαμβάνει ο εγκέφαλος από το εσωτερικό αυτί σε περίπτωση αιθουσαίας δυσλειτουργίας, προκαλούν εκτός τον ίλιγγο και τη ναυτία, ένα γενικό αίσθημα κόπωσης και άγχος. Το χρόνιο άγχος είναι μια συχνή παρενέργεια που μπορεί να παράγει τρόμο, αίσθημα παλμών της καρδιάς, κρίσεις πανικού, αποπροσανατολισμό και κατάθλιψη. Συχνά μια κρίση πανικού είναι ένα από τα πρώτα συμπτώματα βλάβης στο σύστημα της ισορροπίας, ενώ ζάλη μπορεί να προκληθεί και μόνο από έντονο άγχος. Η εξήγηση της σχέσης μεταξύ αιθουσαίας δυσλειτουργίας και διαταραχής πανικού: -Ψυχοσωματικό μοντέλο: αιθουσαία δυσλειτουργία που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του άγχους. -Σωματοψυχικό μοντέλο: η διαταραχή πανικού ενεργοποιείται από παρερμηνεία των εσωτερικών ερεθισμάτων (π.χ., τα ερεθίσματα από την αιθουσαία δυσλειτουργία), που ερμηνεύονται ως σήματα επικείμενου σωματικού κινδύνου. Η αυξημένη ευαισθησία στο αιθουσαίο σύστημα οδηγεί σε αυξημένο άγχος και ανάπτυξη της διαταραχής πανικού. -Θεωρία δικτύου συναγερμού: Ο πανικός σηματοδοτεί νοραδρενεργικούς, σεροτονεργικούς, και άλλους νευρικούς υποδοχείς. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, ο πανικός μπορεί να προκληθεί από ερεθίσματα που πυροδοτούν με ψευδή συναγερμό μέσω προσαγωγών στον υπομέλανα τόπο, που στη συνέχεια ενεργοποιεί το νευρωνικό δίκτυο. Το δίκτυο αυτό φαίνεται να προκαλεί άγχος και περιλαμβάνει το μεταιχμιακό σύστημα, τον μεσεγκέφαλο και τις προμετωπιαίο περιοχές. Η αιθουσαία δυσλειτουργία στη ρύθμιση της αυξημένης ευαισθησίας του υπομέλανα τόπου μπορεί να είναι μια πιθανή σκανδάλη σηματοδότησης. Η θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης (VRT) είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να μειωθούν σημαντικά ή να εξαλειφθούν, ο ίλιγγος και τα κατάλοιπα της ζάλης από αιθουσαία βλάβη. Η VRT λειτουργεί προκαλώντας τον εγκέφαλο να χρησιμοποιεί τους ήδη υπάρχοντες νευρικούς μηχανισμούς για την προσαρμογή, την νευροπλαστικότητα , και την αντιρρόπηση. Οι στρατηγικές αποκατάστασης που χρησιμοποιούνται πιο συχνά είναι: -Ασκήσεις σταθερότητας - Κινείτε το κεφάλι από τη μία πλευρά στην άλλη, ενώ σταθεροποιείτε το βλέμμα σας σε ένα σταθερό αντικείμενο (με στόχο να αποκαταστήσετε το οφθαλμοκινητικό αντανακλαστικό). Μια προηγμένη εξέλιξη αυτής της άσκησης είναι το περπάτημα σε μια ευθεία γραμμή, ενώ γυρνάτε από τη μία πλευρά στην άλλη, περιστρέφοντας το κεφάλι. -Ασκήσεις εξοικείωσης - Οι κινήσεις αυτές έχουν σχεδιαστεί για να προκαλέσουν συμπτώματα και στη συνέχεια να μειώσουν την αρνητική αιθουσαία ανταπόκριση. Παραδείγματα αυτών περιλαμβάνουν τις ασκήσεις Brandt-Daroff. -Λειτουργική επανεκπαίδευση - Ορθοστατικός έλεγχος, χαλάρωση και ασκήσεις ισορροπίας. Αυτές οι ασκήσεις λειτουργούν αμφισβητώντας το αιθουσαίο σύστημα. Οι ασκήσεις περιλαμβάνουν αύξηση του πλάτους κίνησης της κεφαλής ή κινήσεις του εστιακού σημείου, αύξηση της ταχύτητας της κίνησης, και συνδυασμό κινήσεων, όπως το περπάτημα και η στροφή της κεφαλής. << Υψίστης σημασίας είναι, ότι οι θετικές πεποιθήσεις ήταν ο μόνος σημαντικός προγνωστικός δείκτης της αλλαγής στο ερωτηματολόγιο στους 6 μήνες παρακολούθησης >> Η Prochlorperazine συνταγογραφείται συχνά για να βοηθήσει να ανακουφιστούν τα συμπτώματα του ιλίγγου και της ναυτίας. Ανήκει στις φαινοθειαζίνες κατηγορία αντιψυχωτικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται και για την αντιεμετική θεραπεία της ναυτίας και του ιλίγγου . Επειδή το άγχος παρεμβαίνει στη διαδικασία αντιστάθμισης της ισορροπίας, είναι σημαντικό, η θεραπεία μιας διαταραχής άγχους ή / και της κατάθλιψης να αρχίζει όσο το δυνατόν συντομότερα για να επιτρέψει στον εγκέφαλο να κάνει την αντιστάθμιση της αιθουσαίας βλάβης. Οξύ άγχος μπορεί να αντιμετωπιστεί για σύντομο χρονικό διάστημα με τις βενζοδιαζεπίνες, όπως η διαζεπάμη ( Valium ). Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση δεν συνιστάται λόγω της εθιστικής φύσης των βενζοδιαζεπινών και παρεμβολών που μπορεί να προκαλέσουν στην αιθουσαία αντιρρόπηση, την προσαρμογή και την πλαστικότητα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικοί στη θεραπεία. Δρουν με ανακούφιση των συμπτωμάτων του άγχους και μπορεί να διεγείρουν την ανάπτυξη νέων νευρικών διασυνδέσεων εντός του έσω ωτός, επιτρέποντας την ταχύτερη αιθουσαία αποκατάσταση. Οι SSRIs επηρεάζουν το αιθουσαίο σύστημα με άμεσο τρόπο και μπορεί να μειώσoυν τη ζάλη. Αιθουσαία αποκατάστασηΗ ανάκαμψη από οξεία βλάβη διαρκεί συνήθως από μία έως έξι εβδομάδες, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο για υπολειμματικά συμπτώματα όπως η αστάθεια και η ζάλη να διαρκέσει για πολλούς μήνες ή ακόμη και χρόνια εάν συμβεί μόνιμη βλάβη. Η ανάκαμψη από μια οξεία μόνιμη βλάβη του έσω ωτός τυπικά ακολουθεί δύο φάσεις: Μια οξεία περίοδο, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει σοβαρό ίλιγγο και εμέτους Μια υποξεία περίοδο, περίπου δύο εβδομάδες με ηπιότερα συμπτώματα και ταχεία ανάρρωση Ένα κατεστραμμένο σύστημα ισορροπίας έχει μικρή ικανότητα να επιδιορθώσει το πρόβλημα στην εστία της βλάβης. Η ανάρρωση γίνεται με επαναρρύθμιση του τμήματος του εγκεφάλου που ελέγχει την ισορροπία ώστε να αντισταθμίσει τα άνισα σήματα που αποστέλλονται από το κατεστραμμένο και το υγιές αυτί. Αυτή η διαδικασία αντιρρόπισης εμφανίζεται φυσιολογικά στους περισσότερους ανθρώπους, αλλά ορισμένοι ασθενείς χρειάζονται θεραπεία αποκατάστασης του αιθουσαίου (VRT). Επίμονα προβλήματα ισορροπίας μπορεί να βελτιωθούν με Αιθουσαία αποκατάσταση, που είναι ένα είδος φυσικοθεραπείας με εκτέλεση ασκήσεων που μπορεί να βελτιώσει την ανοχή στα συμπτώματα της ζάλης και έλλειψης ισορροπίας και να επιταχύνει την κεντρική αντιρρόπιση. Η θεραπεία αιθουσαίας αποκατάστασης είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να μειωθεί σημαντικά η ζάλη από διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος. Άμεση αντιρρόπιση Όταν συμβαίνει οποιαδήποτε οξεία βλάβη σε μία πλευρά του συστήματος ισορροπίας, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται πολύ άρρωστος για ώρες έως μερικές ημέρες με ένα αίσθημα περιστροφής, αστάθειας, ζαλάδας, και συχνά εφίδρωση, ναυτία και έμετο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σήματα που αποστέλλονται από τις δύο πλευρές δεν είναι πλέον είναι ίσα και αντίθετα, και ο εγκέφαλος ερμηνεύει τη διαφορά ως συνεχή κίνηση. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά από αυτή την αρχική περίοδο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι τα σήματα που λαμβάνονται από τα αυτιά είναι λανθασμένα, και τα τροποποιεί μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας. Όταν λειτουργεί η αναστολή της παρεγκεφαλίδας, η περιστροφή και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα παρουσιάζουν βελτίωση. Ο ασθενής αισθάνεται ασταθής, επειδή τα σήματα που χρησιμοποιούνται συνήθως για να διατηρήσει την ισορροπία έχουν απενεργοποιηθεί. Ο ασθενής μπορεί, επίσης, να αναφέρει ζάλη ή θολή όραση με τις κινήσεις. Η όραση και η ιδιοδεκτικότητα χρησιμοποιούνται πλέον, για να διατηρήσει την ισορροπία, έτσι ώστε ο ασθενής μπορεί να περπατήσει, αλλά θα αισθάνεται ασταθής και μπορεί να πέσει στο σκοτάδι. Σε αυτό το σημείο οι περισσότεροι ασθενείς είναι αρκετά καλά για να σηκωθούν από το κρεβάτι και να επισκεφθούν ένα γιατρό. Ο γιατρός βλέπει ένα άτομο που δεν έχει περιστροφικὸ ίλιγγο, αλλά έχει αστάθεια και το βάδισμά του είναι αταξικό. Αν ο ασθενής δεν έχει τη δυνατότητα να περιγράψει με σαφήνεια τι συνέβη, χρειάζεται και νευρολογική εξέταση για να αποκλείσει το εγκεφαλικό επεισόδιο, λόγω του αταξικού βαδίσματος. Εάν οι δοκιμές ισορροπίας γίνουν κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της άμεσης αντιρρόπισης, τα αποτελέσματα των δοκιμών μπορεί λανθασμένα, και να δείχνουν ότι ο ασθενής έχει υποστεί ζημιά και στις δύο πλευρές του συστήματος ισορροπίας, διότι η ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας μειώνει τις κινήσεις των ματιών (νυσταγμός) που αναζητούνται κατά τη δοκιμή ισορροπίας. Η ανασταλτική δράση της παρεγκεφαλίδας μπορεί να διαρκέσει για ημέρες έως λίγες εβδομάδες μετά την αρχική βλάβη. Μακροχρόνια αντιρρόπιση Κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης αντιρρόπισης, η παρεγκεφαλίδα ελαττώνει αργά την αναστολή, επιτρέποντας σταδιακά περισσότερα σήματα από το υπόλοιπα όργανα να περνούν στις περιοχές ισορροπίας του εγκεφάλου. Καθώς ο εγκέφαλος λαμβάνει τα σήματα αυτά, προσαρμόζει την ερμηνεία τους, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διαφορά ανάμεσα στα αυτιά. Ο εγκέφαλος πρέπει να λάβει σήματα από τα υπόλοιπο όργανα να είναι σε θέση να τροποποιήσει την ερμηνεία από αυτά τα σήματα. Για τους περισσότερους ασθενείς, οι κινήσεις που γίνονται κατά τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες είναι αρκετές για την επίτευξη της χρόνιας (μακροχρόνιας) αντιρρόπισης, συνήθως σε δύο έως τέσσερις εβδομάδες μετά τη ζημιά. Μόλις η χρόνια διαδικασία αντιστάθμισης είναι πλήρης, ο ασθενής είναι ουσιαστικά χωρίς συμπτώματα. Αν επιμένουν αστάθεια ή / και ζάλη που προκαλείται με την απότομη ιδίως κίνηση, η αντιρρόπιση δεν είναι πλήρης και ο γιατρός μπορεί να συστήσει ένα πρόγραμμα αιθουσαίας αποκατάστασης. Η αιθουσαία αποκατάσταση γίνεται από ειδικά εκπαιδευμένο θεραπευτή. Είναι σχεδιασμένο για να προσφέρει μικρές, ελεγχόμενες και επαναλαμβανόμενες «δόσεις» των κινήσεων και δραστηριοτήτων που προκαλούν ζάλη, ώστε να απευαισθητοποιήσει το σύστημα ισορροπίας στις κινήσεις, καθώς και την ενίσχυση της εξομάλυνσης των βραχυχρόνιων διακυμάνσεων που εμπλέκονται στη Μακροχρόνια αντιρρόπιση. Η αιθουσαία αποκατάσταση είναι πιο αποτελεσματική όταν γίνεται από έναν θεραπευτή ο οποίος έχει ειδική εκπαίδευση και ειδικεύεται σε αυτή την ασυνήθιστη μορφή της θεραπείας. Ρήξη αντιρρόπησης Στη συνέχεια τα συμπτώματα υποχωρούν γιατί ο εγκέφαλος έχει προσαρμοστεί στη βλάβη. Για πολλούς ασθενείς, η ζάλη θα επιστρέψει μήνες ή χρόνια μετά την αντιστάθμιση μετά έναν αποσυντονισμό στο σύστημα της ισορροπίας. Είναι κρίσιμης σημασίας για το γιατρό να μάθει τι είδους ζάλη έχει ο ασθενής. Εάν ο ασθενής περιγράφει μια άλλη σοβαρή προσβολή με αστάθεια και ναυτία που διαρκεί ώρες ή ημέρες, αυτό σημαίνει ρήξη της αντιρρόπησης: ο εγκέφαλος έχει «ξεχάσει» τη διαδικασία εξομάλυνσης των βραχυχρόνιων διακυμάνσεων που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της χρόνιας φάσης αντιρρόπησης που περιγράφεται ανωτέρω. Γεγονότα που μπορεί να προκαλέσουν ρήξη της αντιρρόπησης περιλαμβάνουν, ένα άσχημο κρυολόγημα ή γρίπη, μικροεπεμβάσεις, πολυήμερες διακοπές, ή οτιδήποτε που να σταματά την κανονική καθημερινή δραστηριότητα για λίγες μέρες. Η ανάκαμψη μετά τη ρήξη της αντιρρόπησης είναι ακριβώς όπως η ανάκαμψη που παρατηρείται κατά τη διάρκεια της φάσης της χρόνιας αντιρρόπησης. Κινήσεις και δραστηριότητες είναι ταερεθίσματα χρειάζεται ο εγκέφαλος για να τελειοποιήσει το σύστημα της ισορροπίας. Οι πάσχοντες συχνά συνιστάται να κρατήσουν τις οδηγίες του προγράμματος άσκησής τους, ώστε να μπορούν να ξεκινήσουν αμέσως τις ασκήσεις αν τα συμπτώματα επιστρέφουν. Συνήθως η ανάκαμψη είναι ταχύτερη από την ανάκτηση μετά την αρχική βλάβη στο σύστημα ισορροπίας. Αποτυχία αντιρρόπησης ------------------------------------------------------------------------------
Ασκήσεις αντιρροπήσεως του ιλίγγου.Α. Αρχικά στο κρεβάτι 1. Κινήσεις των ματιών. Αρχικά αργά και αργότερα γρήγορα.: α) Προς τα επάνω και μετά προς τα κάτω, β) Από τη μία πλευρά στην άλλη, γ) Προσηλώστε το βλέμμα στο δάκτυλο που πλησιάζει το πρόσωπο από το 1 μέτρο. 2. Κινήσεις του κεφαλιού. Αρχικά αργά και αργότερα γρήγορα: Αρχικά με ανοικτά τα μάτια, μετά με κλειστά: α) Κάμψη προς τα εμπρός και μετά έκταση προς τα πίσω, β) Στροφή από τη μία πλευρά στην άλλη. Β. Καθισμένος/η 1. Επαναλάβατε τις κινήσεις που κάνατε στο κρεβάτι, 2. Περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού, 3. Σκύψτε προς τα εμπρός ώστε να ακουμπήσετε τα δάκτυλα των ποδιών σας. Γ. Όρθιος/α 1. Επαναλάβατε τις ασκήσεις που κάνατε στο κρεβάτι. 2. Εκτελείτε περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού, 3. Ξαπλώστε και σηκωθείτε με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια, 4. Ρίξτε μια μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο έχοντας τα χέρια στο ύψος των ματιών και παρακολουθήστε την με τα μάτια. 5. Κάντε το ίδιο με τη μπάλα αλλά αυτή τη φορά έχοντας τα χέρια στο ύψος των γονάτων. Δ. Να κινήστε 1. Κατά μήκος του δωματίου αρχικά με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια. 2. Πάνω και κάτω σκαλοπάτια, 3. Γύρω από ένα άτομο ανταλλάσσοντας μια μπάλα, 4. Παίζετε οποιοδήποτε παιχνίδι που σας αναγκάζει να κάνετε διάφορες κινήσεις. Αυτή είναι η καλύτερη άσκηση και προφύλαξη από τυχόν υποτροπές του ιλίγγου. (Οι τελευταίες ασκήσεις γίνονται όταν είσθε πια τελείως καλά). ------------------------------------------------------------------------------ |
Καλέστε το γιατρό σας ή πηγαίνετε στα επείγοντα άν νιώσετε ζάλη ή ίλιγγο, μαζί με οποιοδήποτε από τα ακόλουθα: • Σημαντικό τραύμα στο κεφάλι • Μια νέα, διαφορετική ή σοβαρή κεφαλαλγία • Πυρετός υψηλότερος από 38.5 C • Δυσκαμψία του αυχένα • Θολή όραση • Αιφνίδια απώλεια ακοής • Διαταραχή ομιλίας • Αδυναμία στο πόδι ή το χέρι • Απώλεια συνείδησης • Πτώση ή δυσκολία στο βάδισμα • Πόνος στο στήθος ή ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (γρήγορος ή αργός καρδιακός ρυθμός) |
Αποφύγετε επικίνδυνες δραστηριότητες όπως η οδήγηση, ο χειρισμός βαρέων μηχανημάτων, και εργασία σε ύψος μέχρι 1 εβδομάδα μετά την εξαφάνιση των συμπτωμάτων.
Αν υποφέρετε από ίλιγγους θα πρέπει να :
- 1.Σταματήσετε να καπνίζετε,
- 2. Μην πίνετε αλκοόλ,
- 3. Ελαττώστε το αλάτι,
- 4. Μην τρώτε αλόγιστα,
- 5. Μην κουράζεστε υπερβολικά,
- 6. Το άγχος επιδεινώνει τον ίλιγγο,
- 7. Μην κάνετε απότομες κινήσεις του κεφαλιού,
- 8. Μην σηκώνεστε απότομα από το κρεβάτι.
Επιπλοκές ιλίγγου
Επίμονος χρόνιος ίλιγγος κα αστάθεια μπορεί να επηρεάσει την οδήγηση, την εργασία, και τον τρόπο ζωής. Μπορεί επίσης να προκαλέσει πτώσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε πολλούς τραυματισμούς.
Πρόγνωση ιλίγγου
Η πρόγνωση εξαρτάται από την αιτία, την ηληκία, την γενική υγεία και τηνέγκαιρη διάγνωση. Γίνεται κατανοητό λοιπόν γιατί κάθε ίλιγγος χρειάζεται Ωτορινολαρυγγολόγο και μάλλιστα επειγόντως.
Περισσότερα για ανισορροπία, αστάθεια
Περισσότερα για ΙΛΙΓΓΟ
Δείτε ΕΔΩ τον ίλιγγο αναλυτικά |
Οι περιφερικές βλάβες είναι συνήθως αθώες και έχουν καλοήθη πορεία, ενώ οι κεντρικές βλάβες είναι δυνητικά απειλητικές για τη ζωή.
Οι πρώτης γραμμής διαγνωστικές εξετάσεις που χρειάζεται ο ασθενής με ίλιγγο δεν είναι τίποτε άλλο από την ωτορινολαρυγγολογική εξέταση και την εξειδικευμένη μελέτη του λαβυρίνθου και του κεντρικού αιθουσαίου συστήματος. Στη διάγνωση του ιλίγγου συνήθως χάνεται χρόνος με εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες, καρδιογραφήματα κλπ, τα οποία δεν έχουν θέση στην πρώτη γραμμή της διαγνωστικής προσέγγισης. Αν ο ειδικός ωτορινολαρυγγολόγος αποφανθεί ότι δεν πρόκειται για αιθουσαία πάθηση, ή αν υπάρχουν άλλοι ιατρικοί λόγοι, τότε βεβαίως ο άρρωστος θα μελετηθεί και με αυτές και με άλλες ακόμη εξετάσεις. |
Καλέστε το γιατρό σας
ή πηγαίνετε στα επείγοντα άν νιώσετε ζάλη ή ίλιγγο, μαζί με οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
• Σημαντικό τραύμα στο κεφάλι • Μια νέα, διαφορετική ή σοβαρή κεφαλαλγία • Πυρετός υψηλότερος από 38.5 C • Δυσκαμψία του αυχένα • Θολή όραση • Αιφνίδια απώλεια ακοής • Διαταραχή ομιλίας • Αδυναμία στο πόδι ή το χέρι • Απώλεια συνείδησης • Πτώση ή δυσκολία στο βάδισμα • Πόνος στο στήθος ή ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (γρήγορος ή αργός καρδιακός ρυθμός) |
Ο ωτορινολαρυγγολόγος είναι ο ποιό ειδικός στην αντιμετώπιση των ιλίγγων
|
Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα


1) αν πρόκειται για πραγματικό ίλιγγο και όχι για άλλη απλή ζάλη.2) αν είναι κεντρικός (από τον εγκέφαλο) και άρα σοβαρός ή περιφερικός (από τον λαβύρινθο) και ως εκ τούτου λιγότερο ανησυχητικός.3) την πλευρά που πάσχει δηλ. αριστερά η δεξιά.
Φυσιολογικό Ηλεκτρονυσταγμογράφημα
με ψηφιακή επεξεργασία απο ηλεκτρονικό υπολογιστή, έκδοση αποτελέσματος, και πεταλούδα του Claussen.
Φυσιολογικά ποτελέσματα είναι οι συμμετρικές αντιδράσεις των δύο λαβυρίνθων στον ψυχρό και θερμό διακλυσμό με νερό ή αέρα (όταν υπάρχει διάτρηση στο τύμπανο) στα αυτιά. Τα φυσιολογικά όρια μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων.
Νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα δεξιά: υπαισθησία δεξιά
Μη φυσιολογικά αποτελέσματα περιλαμβάνουν, την υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως (>30-35%), την υπερευαισθησία, και την υπαισθησία (>25%) ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου, ή και των δύο λαβυρίνθων και μπορεί να είναι σημάδια βλάβης στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο ή σε άλλα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν την ισορροπία και τις κινήσεις των οφθαλμών.
Τέτοιες βλάβες είναι:
•Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
•Χολοστεάτωμα και άλλοι όγκοι του αυτιού
•Συγγενείς διαταραχές
•Αιθουσαία νευρωνίτιδα
•Τα φάρμακα που είναι τοξικά για τα νεύρα του αυτιού, όπως αμινογλυκοσίδες, κάποια ανθελονοσιακά φάρμακα, διουρητικά της αγκύλης και σαλικυλικά
•Σκλήρυνση κατά πλάκας
•Κινητικές διαταραχές, όπως η Προϊούσα παράλυση
•Η ερυθρά
•Η ιλαρά
•Μερικά δηλητήρια
•Ακουστικό νευρίνωμα
•Καλοήθης ίλιγγος θέσης
•Λαβυρινθίτιδα
•Νόσος του Meniere
Υπαισθησία - πάρεση μεταξύ 25 και 40% είναι ύποπτη και πρέπει να συνδυαστεί με τα κλινικά δεδομένα, ενώ υπαισθησία - πάρεση > 40% οφείλεται συχνά σε αιθουσαία νευρωνίτιδα.
Κίνδυνοι: Η υπερβολική πίεση του νερού μέσα στο αυτί μπορεί να τραυματίσει ή να σπάσει ένα ήδη επηρεασμένο τύμπανο, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια, ιδίως από έμπειρο εξεταστή. Όταν υπάρχει διάτρηση (τρύπα) στο τύμπανο η εξέταση δεν γίνεται με νερό αλλά με αέρα, επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη του αυτιού.
Η αίσθηση, το σύστημα της ισορροπίας, και ο ίλιγγος
Με λίγα λόγια....
Η ισορροπία καθορίζεται από ένα πολύπλοκο συνδυασμό πληροφοριών που εισρέουν στον εγκέφαλο, από τα μάτια, τις αρθρώσεις (ιδιοδεκτικότητα), και το λαβύρινθο (εσωτερικό αυτί).
Λαβύρινθος
Η αίσθηση της ισορροπίας εξαρτάται από τις φυσιολογικές η όχι αλληλεπιδράσεις:
- -Του λαβυρίνθου, ο οποίος καταγράφει την κατεύθυνση της κίνησης όπως στροφή, εμπρός-πίσω, δεξιά-αριστερά, επάνω-κάτω.
- -Των οφθαλμών που καταγράφουν τη θέση του σώματος στο χώρο καθώς και την κατεύθυνση της κίνησης.
- -Των υποδοχέων πίεσης του δέρματος που ευρίσκονται στα πόδια και ενημερώνουν για το ποιο μέρος του σώματος είναι προς τα κάτω και ακουμπά στο έδαφος.
- -Των αισθητικών υποδοχέων στους μύες, τις αρθρώσεις, και την σπονδυλική στήλη, που ενημερώνουν ποια μέρη του σώματος κινούνται
- -της παρεγκεφαλίδας και του εγκέφαλου που επεξεργάζεται τις πληροφορίες από τα υπόλοιπα τμήματα και ρυθμίζει την μεταξύ τους συνεργασία.
Όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνύματα από τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα όπως σε περίπτωση βλάβης, αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ίλιγγος.
Οποιαδήποτε βλάβη στο φλοιό του εγκεφάλου, στα βασικά γάγγλια, στην παρεγκεφαλίδα ή στα περιφερικά πληροφορικά συστήματα (μάτια, αισθητήρια νεύρα των άκρων και του κορμιού και λαβύρινθος μαζί με το αιθουσαίο νεύρο που τον ενώνει με τον εγκέφαλο) καθώς και στα νεύρα που ενώνουν τα προαναφερθέντα όργανα μεταξύ τους επιφέρει μια «αναστάτωση» που υποκειμενικά την εκλαμβάνουμε ως ίλιγγο ( ψευδαίσθηση ότι εμείς ή τα αντικείμενα περιστρέφονται ή κινούνται ). Το κεντρικό νευρικό σύστημα προσπαθεί να αντιρροπήσει τη βλάβη, όσο αυτό όμως δεν συμβαίνει επαρκώς, παραπονιόμαστε για ίλιγγο, ή αστάθεια και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ισορροπία μας.
Οι ποιό συχνές αιτίες ιλίγγου
Οι ποιό συχνές αιτίες ιλίγγου(80-90%) είναι οι
- περιφερικές και μάλιστα κατά σειρά: καλοήθης ίλιγγος θέσεως, νόσος Meniere, αιθουσαία νευρωνίτιδα, λαβυρινθίτιδα, περιλεμφικό συρίγγιο, αμφοτερόπλευρη αιθουσοπάθεια, ακουστικό νευρίνωμα.
- οι κεντρικές αιτίες είναι λιγότερο συχνές αλλά σοβαρότερες, με ηπιότερο ίλιγγο που όμως διαρκεί περισσότερο και επιμένει παίρνοντας ορισμένες φορές τη μορφή χρόνιας αστάθειας και ανισορροπίας, τα συμπτώματα από τα αυτιά όπως εμβοές και βαρηκοΐα είναι σπάνια, ενώ υπόνοιες βάζει η τυχόν ύπαρξη πονοκεφάλου. Τέτοιες αιτίες αποτελούν τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, η σκλήρυνση κατά πλάκας, οι όγκοι, και η αιθουσαία ημικρανία που όμως έχει συμπτώματα περιφερικού τύπου και καλοήθη πορεία.
Περιφερικές αιτίες ιλίγγου
• Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης (BPPV). Οφείλεται στην αποκόλληση κρυστάλλων (ωτοκονίας) στο λαβύρινθο απο την κανονική τους θέση, οι οποίοι πλέουν ελεύθεροι και στις κινήσεις του κεφαλιού ερεθίζουν το λαβύρινθο προκαλώντας ίλιγγο. Προκαλεί έντονα μικρής διάρκειας(δευτερολέπτων), επεισόδια ιλίγγου αμέσως μετά την αλλαγή στη θέση του κεφαλιού, συχνά όταν γυρίζετε στο κρεβάτι ή όταν σηκώνεστε το πρωί. Είναι η πιο συχνή αιτία ιλίγγου.
• Αιθουσαία νευρωνίτιδα. Είναι φλεγμονή του αιθουσαίου νεύρου συνήθως από ιούς. Προκαλεί αυτόματο έντονο σοβαρό ίλιγγο με ναυτία και εμετό διάρκειας ημερών που συνεχίζει με αστάθεια και ανισορροπία εβδομάδων (έως 3 ή και 4) που σας αναγκαζουν να μείνεται στο κρεβάτι.
• Ακουστικό νευρίνωμα. Το ακουστικό νευρίνωμα (αιθουσαίο σβάννωμα) είναι ένας με αργή ανάπτυξη καλοήθης όγκος του ακουστικού νεύρου (συνδέει το έσω αυτί με τον εγκέφαλο). Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν γενικά, προοδευτική απώλεια της ακοής και εμβοές (βουητά στο αυτί) από τη μία πλευρά, που συνοδεύεται από αστάθεια και ανισορροπία.
• Σύνδρομο μικρονευραγγειακής συμπίεσης του όγδοου κρανιακού νεύρου, αιθουσαία παροξυσμία (Vestibular Paroxysmia).
Σπάνια, ο ίλιγγος μπορεί να είναι σύμπτωμα ενός πιό σοβαρού νευρολογικού προβλήματος, όπως ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλική αιμορραγία, όγκος ή σκλήρυνση κατά πλάκας. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο πονοκέφαλος και άλλα νευρολογικά συμπτώματα είναι συνήθως παρόντα, όπως διπλωπία, δυσαρθρία, αδυναμία ή μούδιασμα του προσώπου, προβλήματα με το συντονισμό των άκρων, ή σοβαρά προβλήματα ισορροπίας.
|

Κινήτωση ή ναυτία των ταξειδιωτών (Mal de Debarquement σύνδρομο)
Κινήτωση ή ναυτία των ταξειδιωτών (Mal de Debarquement σύνδρομο) συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια ταξιδιού με αυτοκίνητο, αεροπλάνο ή καράβι (ή μετά από αυτό) σε άτομα που είναι επιρρεπή σε αυτή την κατάσταση. Χαρακτηρίζεται από ζάλη, ωχρότητα, εφιδρώσεις, ναυτία ή/και εμέτους. Δεν αποτελεί ακριβώς νόσο. Πρόκειται για μια μάλλον φυσιολογική αντίδραση που οφείλεται σε ασυμφωνία των πληροφοριών που συλλέγουν ο λαβύρινθος και τα μάτια σε σχέση με το περιβάλλον. Είναι μια διαταραχή της ισορροπίας στην οποία μπορεί να αισθάνεστε οτι κουνιέστε συνεχώς σαν σε πλοίο παρόλο που το ταξίδι τελείωσε και βρίσκεστε στη στεριά. Συνήθως, τα συμπτώματα εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες ή ημέρες, ωστόσο σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσουν μήνες ή και χρόνια.
Υπάρχουν διάφορα φάρμακα με τα οποία είτε προλαμβάνεται είτε αντιμετωπίζεται το πρόβλημα αυτής της ζάλης.
Η ναυτία του διαδικτύου – Cybersicness
Προκαλείται από τη διαφωνία μεταξύ της κίνησης των ματιών και της κίνησης της τρισδιάστατης εικόνας. Αυτή η αδυναμία συγχρονισμού μπορεί να προκαλέσει αίσθημα ναυτίας, πόνο στα μάτια και ζάλη ενώ το πρόβλημα επιδεινώνεται όσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση της οθόνης. Τα συμπτώματα μπορούν να μειωθούν είτε με αλλαγή των ρυθμίσεων του κινητού ή με το να στρέψουμε για λίγο το βλέμμα μας προς τον ορίζοντα.
Δεν υπάρχει στομαχικός ίλιγγος
Ίλιγγος στα παιδιά (παιδιατρικός ίλιγγος)
Ο ίλιγγος μπορεί να είναι συχνότερος στους ενήλικες και μάλιστα να αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα στις προχωρημένες ηλικίες, αλλά τον βρίσκουμε και στα παιδιά. Είναι μάλιστα αρκετά συχνό πρόβλημα, σε βαθμό που να υπάρχουν εργαστήρια ιλίγγου μόνο για παιδιά σε κάποιες μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες, ιδίως στο εξωτερικό.
Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες που εμφανίζει ο ίλιγγος στην παιδική ηλικία τόσο στα αίτια όσο και στα συμπτώματά του. Πρώτα απ’ όλα, τα παιδιά μέχρι κάποια ηλικία δεν έχουν την ικανότητα να πουν και να εξηγήσουν τα συμπτώματά τους όπως οι ενήλικες, οπότε πολλοί παιδιατρικοί ίλιγγοι περνούν απαρατήρητοι. Έτσι, όταν ένα παιδί που έχει μάθει να περπατά ξαφνικά περιορίζει τις κινήσεις του, αυτό μπορεί να αποτέλεσμα ιλίγγου ή αστάθειας που δε μπορεί να εκφράσει. Το ίδιο και όταν ένα παιδί κάνει εμετό, πέρα από μια γαστρεντερίτιδα ή μηνιγγίτιδα πρέπει να σκεφτούμε και την πιθανότητα να έχει πάθει κάποια βλάβη στο λαβύρινθο.
Συμπτώματα του ιλίγγου
Αν το παιδί είναι κάπως μεγάλο και μπορεί να εξηγήσει τα συμπτώματά του τότε τα πράγματα είναι κάπως εύκολα διότι με κάποιες ερωτήσεις μπορεί ο γιατρός να καταλάβει αν πράγματι έχει πρόβλημα ισορροπίας. Σε μικρότερες ηλικίες, όμως, αυτό δεν είναι εύκολο και στην περίπτωση αυτή η διάγνωση στηρίζεται στα συμπτώματα. Τα βασικά συμπτώματα είναι πρώτα απ’ όλα η αστάθεια, δηλαδή η τάση να πέσει προς τη μια πλευρά όταν στέκεται ή όταν βαδίζει. Επίσης, η αστάθεια αυτή γίνεται ακόμα πιο έντονη όταν το παιδί βαδίσει σε μαλακό υπόστρωμα, δηλαδή πάνω σε κρεβάτι ή σε μαξιλάρια. Πολύ συχνό σύμπτωμα στον παιδιατρικό ίλιγγο είναι επίσης ο εμετός, και ο πόνος στην κοιλιά. Μπορεί επίσης να διαπιστώσουν οι γονείς ότι το παιδί δε βλέπει καθαρά ή δεν ακούει καλά. Όλα αυτά μπορούν να προσανατολίσουν προς το διάγνωση του παιδιατρικού ιλίγγου.
Τα αίτια του παιδιατρικού ιλίγγου και η θεραπεία τους
Ο παιδιατρικός ίλιγγος έχει αίτια που είναι συχνά πολύ διαφορετικά από αυτά των ενηλίκων, γι’ αυτό και η αντιμετώπισή του συχνά απαιτεί ειδική προσέγγιση.
Η πιο συχνή αιτία του παιδιατρικού ιλίγγου είναι το ημικρανικό ισοδύναμο και είναι υπεύθυνο για το 25% των περιπτώσεων. Η ημικρανία που είναι πολύ συχνό πρόβλημα της παιδικής ηλικίας συχνά συνοδεύεται από ίλιγγο. Σε κάποιες περιπτώσεις ο ίλιγγος που συνοδεύει την ημικρανία μπορεί να εμφανιστεί και χωρίς πόνο στο κεφάλι. Αυτό ονομάζεται ημικρανικό ισοδύναμο.
Συνήθως το παιδί έχει γνωστό ατομικό και κληρονομικό ιστορικό ημικρανιών που διαρκούν από 15 λεπτά ως και μερικές ώρες και συνοδεύονται η εναλλάσσονται με ίλιγγο, υπάρχει ναυτία, εμετός ή φωτοφοβία. Το παιδί χαρακτηριστικά υποβάλλεται σε επανειλημμένες εξετάσεις από παιδοψυχολόγους και ΩΡΛ και η εξέταση είναι πάντα αρνητική. Επίσης, τα οποιαδήποτε οφθαλμολογικάπροβλήματα, που συχνά είναι άγνωστα λόγω της μικρής ηλικίας του παιδιού, αποτελούν ερέθισμα για την εμφάνιση των κρίσεων. Έτσι, η διάγνωση στηρίζεται κατά βάση στο κληρονομικό ιστορικό και στην παρακολούθηση του παιδιού. Στα πλαίσια του ελέγχου πρέπει να αποκλειστεί ένα σχετικά σπάνιο σύνδρομο που κληρονομείται, και λέγεται επεισοδιακή οικογενής αταξία τύπου ΙΙ.
Tα αίτια που αναφέρθηκαν πιο πάνω είναι τα συχνότερα . Υπάρχουν και πολλές άλλες σπάνιες αιτίες παιδιατρικού ιλίγγου. Για παράδειγμα όταν υπάρχει κάποια δυσπλασία του έσω ωτός (του κοχλία δηλαδή και του λαβυρίνθου) είναι δυνατό με έναν ασήμαντο τραυματισμό στο κεφάλι να ξεκινήσουν κρίσεις ιλίγγου. Βέβαια, αυτό το βρίσκουμε μόνο στο 2% των ιλίγγων σε παιδιά. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην προεφηβική ηλικία μπορεί να παρατηρηθούν κάποια επεισόδια ορθοστατικής υπότασης που να φέρουν ζάλη. Εκεί ο ίλιγγος χαρακτηριστικά εκδηλώνεται σε απότομο σήκωμα από το κρεβάτι και σε πολύωρη ορθοστασία και όταν μετράμε πίεση στο παιδί ξαπλωμένο και μετά αμέσως όρθιο υπάρχει μια πτώση τουλάχιστον 20 mmHg. Τέλος άλλα αίτια όπωςόγκοι είναι ακόμα πιο σπάνια και ακόμα κι αν φοβίζουν τους γονείς στην πράξη δεν ανευρίσκονται παρά σε πολύ μικρό αριθμό περιστατικών.
Χρειάζονται κάποιες ειδικές εξετάσεις στον ίλιγγο;
Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται στην προσέγγιση του παιδιατρικού ιλίγγου είναι ένα καλό ιστορικό και μια πλήρης εξέταση. Αυτά είναι που θα καθορίσουν τις επιπλέον εξετάσεις που θα γίνουν. Πέρα από τις συνήθεις εργαστηριακές εξετάσεις αίματος που ζητά ο παιδίατρος, το κύριο βάρος της διερεύνησης πέφτει στον ΩΡΛ.
Το σύστημα της ισορροπίας για να διερευνηθεί συνήθως χρειάζεται κάποιες ειδικές εξετάσεις όπως ακοόγραμμα (άνω των 4 ετών), τυμπανόγραμμα, βιντεονυσταγμογραφία, ακουστικά προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους και προκλητά μυογενή δυναμικά που είναι όλες εξετάσεις ανώδυνες και καλά ανεκτές.
Σε κάποιες εξετάσεις όταν τα παιδιά είναι μικρά μπορεί να χρειαστεί λίγο καταστολή με σιρόπι χλωράλης, κάτι πολύ απλό που γίνεται στο εξωτερικό ιατρείο. Οι παιδονευρολόγοι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί εκτελέσουν εγκεφαλογράφημα, ενώ μπορεί να χρειαστεί και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου.
Γενικά, αυτό που πρέπει να συγκρατήσουν οι γονείς είναι ότι πρώτα απ’ όλα,υπάρχει παιδιατρικός ίλιγγος και όσο κι αν τα συμπτώματά του είναι μερικές φορές εντυπωσιακά και προκαλούν άγχος, συνήθως δεν πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα που θα αφήσουν μελλοντικά μειονεκτήματα στη ζωή του παιδιού τους.
Ίλιγγος τι κάνουμε σήμερα
Συνοδεύεται με διάφορες νευροφυτικές εκδηλώσεις, όπως εμετούς, εφίδρωση, ωχρότητα, ναυτία, ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία (λόγω συνδέσεων του λαβυρίνθου με το νευροφυτικό σύστημα) και συχνά εμβοές και βαρηκοΐα (λόγω της γειτνίασης και του ενιαίου του οργάνου ακοής και ισορροπίας στο εσωτερικό αυτί).
Η ζάλη είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιούν οι ασθενείς για κάθε ακαθόριστο δυσάρεστο αίσθημα στο κεφάλι, από πίεση, βάρος ή κενό στο κεφάλι, θόλωση (θολούρα), τάσεις λιποθυμίας, αίσθημα αδυναμίας ή πτώσης, διαταραχές της οράσεως, ορθοστατική υπόταση, κρίσεων πανικού, μέχρι τη βαριά ζαλάδα, την ανισορροπία και τον ίλιγγο. Οι γιατροί όμως χωρίζουν τη ζάλη σε αυτήν που προκαλείται από πραγματικές διαταραχές του συστήματος της ισορροπίας (αιθουσαία ζάλη) και στην κοινή ζάλη (μη αιθουσαία ζάλη) που προκαλείται από όλες τις υπόλοιπες αιτίες.
Η χρόνια ζάλη και ο ίλιγγος ταλαιπωρούν πολύ τους ασθενείς σε σημείο μάλιστα που να αποτελούν μία μορφή αναπηρίας, κάνοντας έτσι επιτακτική την ανάγκη για αιτιολογική διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία.
Ο Ίλλιγος, η ανισορροπία-αστάθεια, και η αιθουσαία ζάλη οφείλονται σε βλάβες του συστήματος της ισορροπίας που μπορεί να είναι περιφερικές ή κεντρικές.
Νυσταγμός - Ίλιγγος | |
---|---|
![]() Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις των οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο. |
Το προτεινόμενο βασικό νευροωτολογικό πρωτόκολλο είναι: Ιστορικό του ασθενούς και συμπλήρωση ερωτηματολογίου Ωτομικροσκόπηση και πλήρης ΩΡΛ εξέταση Ακουολογικός έλεγχος Ακουομετρία, Τυμπανομετρία, ABR, OAEs Κλινικές εξετάσεις DixHallpike, Romberg, Fukuda, head thrust test Εξέταση με γυαλιά Frenzl Head-shake test, Hennebert ![]() Νυσταγμογράφημα: ![]() ![]() Αυτόματος νυσταγμός Οπτοκινητικός νυσταγμός Παρακολούθηση στόχου Σακκαδική δοκιμή Dix-Hallpike ελιγμοί Δοκιμές θέσεως Θερμικός ερεθισμός Δείτε το ερωτηματολόγιο των εμβοών Δείτε το αναλυτικό νευροωτολογικό ιστορικό-ερωτηματολόγιο Δείτε το ερωτηματολόγιο της βαρηκοΐας |



1) οφθαλμικές δοκιμές κινητικότητας
2) δοκιμές θέσεως
3) Θερμικός ερεθισμός.

Αυτό το αποτέλεσμα θα συσχετιστεί με το ιστορικό, την κλινική εικόνα, τις άλλες δοκιμασίες που έγιναν και τις υπόλοιπες εξετάσεις, για να καταλήξουμε στη διάγνωση και την ακριβή αιτία, ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Ορισμένες φορές χρειάζεται επί πλέον έλεγχος όπως, απεικονιστικές εξετάσεις (MRI, CT, Triplex), αιθουσαία μυογενή προκλητά δυναμικά (VEMPs) για τον έλεγχο του ωτολιθοφόρου συστήματος, ισορροπομετρία, ηλεκτροκοχλιογραφία,δοκιμασία περιοστροφής, κλπ
![]() |
Η δοκιμή της υποκειμενικής οπτικής κάθετης (SVV) μελετά την έννοια της καθετότητας, ζητώντας από τον ασθενή την κάθετη τοποθέτηση μίας φωτεινής γραμμής στο σκοτάδι. Σε οξεία μονομερή δυσλειτουργία του ωτολιθοφόρου συστήματος η ράβδος τοποθετείται σε μία θέση που αποκλίνει προς την οριζόντια ή την κατακόρυφη από 3 ° έως 15 ° στην πάσχουσα πλευρά.
![]() |
Σε ασθενείς που πάσχουν από αιθουσαία ασυμμετρία, προκαλείται νυσταγμός, με την ταχεία φάση προς την προσβεβλημένη πλευρά.
>> Απεικονιστικές εξετάσεις
- Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
- Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
- Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
- Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
- Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
- Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
- Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
- Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
- Αξιολογεί την ανατομία των οστών (οστάρια και κοχλία , διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσης, Κάταγμα)
- Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται
Πως γίνεται το νυσταγμογράφημα
Ίλλιγος: έλεγχος με νυσταγμογράφημα
Ο έλεγχος της λειτουργίας του λαβυρίνθου γίνεται με το νυσταγμογράφημα, και τη βοήθεια κατά πρώτον των θερμικών εξετάσεων. Σε αυτή την εξέταση εισάγεται διαδοχικά κρύο και ζεστό νερό σε κάθε αφτί. Η διαφορά στη θερμοκρασία του νερού από τη φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος είτε ενεργοποιεί (ζεστό) είτε αναστέλλει (κρύο) το όργανο της ισορροπίας σε κάθε αφτί εναλλακτικά. Αυτό προκαλεί μια αίσθηση ψευδούς κίνησης (ίλιγγος) και μια ρυθμική κίνηση των ματιών που ονομάζεται νυσταγμός και μπορεί να γίνει ορατός αν κάποιος παρακολουθήσει τα μάτια από κοντά ή και να καταγραφεί.






1) αν πρόκειται για πραγματικό ίλιγγο και όχι για άλλη απλή ζάλη.2) αν είναι κεντρικός (από τον εγκέφαλο) και άρα σοβαρός ή περιφερικός (από τον λαβύρινθο) και ως εκ τούτου λιγότερο ανησυχητικός.3) την πλευρά που πάσχει δηλ. αριστερά η δεξιά.




Φυσιολογικό Ηλεκτρο
νυσταγμογράφημα με ψηφιακή επεξεργασία από
ηλεκτρονικό υπολογιστή, έκδοση αποτελέσματος, και πεταλούδα του Claussen.
Φυσιολογικά ποτελέσματα είναι οι συμμετρικές αντιδράσεις των δύο λαβυρίνθων στον ψυχρό και θερμό διακλυσμό με νερό ή αέρα (όταν υπάρχει διάτρηση στο τύμπανο) στα αυτιά. Τα φυσιολογικά όρια μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων.
Νυσταγμογράφημα σε ακουστικό νευρίνωμα δεξιά: υπαισθησία δεξιά στους θερμικούς διακλυσμούς
Μη φυσιολογικά αποτελέσματα περιλαμβάνουν, την υπεροχή νυσταγμικής κατευθύνσεως (>30-35%), την υπερευαισθησία, και την υπαισθησία (>25%) ή αναισθησία ενός λαβυρίνθου, ή και των δύο λαβυρίνθων και μπορεί να είναι σημάδια βλάβης στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο ή σε άλλα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν την ισορροπία και τις κινήσεις των οφθαλμών.
Τέτοιες βλάβες είναι:
•Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
•Χολοστεάτωμα και άλλοι όγκοι του αυτιού
•Συγγενείς διαταραχές
•Αιθουσαία νευρωνίτιδα
•Τα φάρμακα που είναι τοξικά για τα νεύρα του αυτιού, όπως αμινογλυκοσίδες, κάποια ανθελονοσιακά φάρμακα, διουρητικά της αγκύλης και σαλικυλικά
•Σκλήρυνση κατά πλάκας
•Κινητικές διαταραχές, όπως η Προϊούσα παράλυση
•Η ερυθρά
•Η ιλαρά
•Μερικά δηλητήρια
•Ακουστικό νευρίνωμα
•Καλοήθης ίλιγγος θέσης
•Λαβυρινθίτιδα
•Νόσος του Meniere
Υπαισθησία - πάρεση μεταξύ 25 και 40% είναι ύποπτη και πρέπει να συνδυαστεί με τα κλινικά δεδομένα, ενώ υπαισθησία - πάρεση > 40% οφείλεται συχνά σε αιθουσαία νευρωνίτιδα.
Κίνδυνοι: Η υπερβολική πίεση του νερού μέσα στο αυτί μπορεί να τραυματίσει ή να σπάσει ένα ήδη επηρεασμένο τύμπανο, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια, ιδίως από έμπειρο εξεταστή. Όταν υπάρχει διάτρηση (τρύπα) στο τύμπανο η εξέταση δεν γίνεται με νερό αλλά με αέρα, επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη του αυτιού.
Πίνακας διαδικασίας νυσταγμογραφήματος
Όνομα δοκιμής | Περιγραφή | Ευρήματα |
Αυτόματος Νυσταγμός | Ο ασθενής κάθεται όρθιος πρώτα ατενίζοντας ευθεία με τα μάτια ανοιχτά, και μετά τα μάτια κλειστά. | Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό. Ανοίγοντας τα μάτια καταστέλλεται ο περιφερικός νυσταγμός. |
Βλεμματικόςνυσταγμός (Gaze test) | Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και τα μάτια παρεκκλίνουν 30 ° δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω. | Κανονικά δεν υπάρχει νυσταγμός. Περιφερειακές ή κεντρικές βλάβες παράγουν νυσταγμό. |
Σακκαδική δοκιμή | Σε καθιστή όρθια θέση, ο ασθενής ακολουθεί ένα φωτεινό σημείο που κινείται ταχύτατα σε διαφορετικές θέσεις σε μία οριζόντια γραμμή. | Συνήθως, τα μάτια κινούνται γρήγορα, με ακρίβεια προς το σημείο. Κεντρική βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία. |
Παρακολούθηση ημιτονοειδούς στόχου | Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και παρακολουθεί ένα σημείο του φωτός κινείται πάνω στην οριζόντια γραμμή σε μια ημιτονοειδή μορφή. | Κανονικά οι κινήσεις των ματιών είναι ομαλές, αντανακλώντας τις κινήσεις του φωτός. Κεντρικές βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία. |
Οπτοκινητικός Νυσταγμός | Ο ασθενής κάθεται σε όρθια θέση, και παρακολουθεί ένα περιστρεφόμενο τύμπανο που κινείται πάνω στην οριζόντια γραμμή. | Συνήθως, τα μάτια του ασθενούς παρακολουθούν ομαλά το μοτίβο από το ένα άκρο της λωρίδας στο άλλο. Κεντρικές βλάβες παράγουν οφθαλμική δυσμετρία. |
Δοκιμασία Dix-Hallpike για καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης (BPPV) | Από καθιστή θέση, το κεφάλι του ασθενούς στρέφεται κατά 45 ° προς το αυτί δοκιμάζεται. Μετά ο εξεταστής κινεί γρήγορα τον ασθενή προς τα πίσω σε ύπτια θέση με το κεφάλι να κρέμεται. | Φυσιολογικά δεν έχουν ζάλη.Οι ασθενείς με BPPV εμφανίζουν μια έντονη έκρηξη ζάλης που συνοδεύεται από περιστροφικό ίλιγγο και νυσταγμό.Ο BPPV παράγεται από την αποκόλληση και την είσοδο της ωτοκονίας στο κυπέλλιο του οπίσθιου ημικυκλικού σωλήνα. Ο BPPV είναι ιδιαίτερα θεραπεύσιμος με τον ελιγμό eppley. |
Ο νυσταγμός θέσης | Ο ασθενής τοποθετείται σε διάφορες θέσεις όπως σε ύπτια θέση, στροφή μόνο του σώματος δεξιά ή αριστερά, στροφή μόνο του κεφαλιού δεξιά ή αριστερά, το κεφάλι να κρέμεται δεξιά ή αριστερά. | Κανονικά, υποθέτοντας αυτές τις θέσεις δεν παράγει συμπτώματα. Κεντρική ή περιφερικές βλάβες μπορεί να προκαλέσει νυσταγμό. |
Θερμιδικές δοκιμές | Ο ασθενής είναι σε ύπτια θέση με τα μάτια κλειστά, το κεφάλι ανασηκωμένο κατά 30° (ο οριζόντιος ημικυκλικός σωλήνας να είναι κάθετος). Διακλυσμός με ζεστό ή κρύο νερό προκαλεί μια μέτριας έντασης περιφερική αιθουσαία απάντηση. Μετά από περίπου 60 δευτερόλεπτα, ασθενής ανοίγει τα μάτια και τα καθηλώνει σε ένα φωτεινό σημείο. | Τα μάτια κανονικά κινούνται με ταχύτητα αργής φάσης ανάλογη προς τη δύναμη του ερεθίσματος, περίπου 22 ° / sec. Περιφερική αιθουσαία βλάβη παράγει λιγότερο έντονο νυσταγμό.
Κανονικά αυτό προκαλεί καταστολή του νυσταγμού. Αν όχι, τότε η αιτία μπορεί να είναι κεντρική. |
Νυσταγμός - Ίλιγγος | |
---|---|
![]() Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις των οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο. | |
• Αταξία (έλλειψη συντονισμού), ανισορροπία και αστάθεια
• Δυσκολία με τη βάδιση
• Βαρηκοία
• Αδυναμία των άκρων
Εξετάσεις ιλίγγου Υπάρχουν διάφορες δοκιμασίες που βοηθούν στη διερεύνηση της αιθουσαίας αλλά και της κοχλιακής λειτουργίας που είναι απαραίτητη και αυτή στον ίλιγγο. Μία ποσοτική μέθοδος καταγραφής των οφθαλμικών κινήσεων που διενεργείται κατά τη διάρκεια ερεθισμού του λαβυρίνθου για την πρόκληση νυσταγμού καλείται νυσταγμογράφημα (ηλεκτρο/Βιντεο). Η υπολογιστική δυναμική ισορροπιογραφία [computerized dynamic posturography] αξιολογεί την ισορροπία και αποσκοπεί στη μέτρηση των διαφόρων κινητικών και αισθητικών συστημάτων που συμβάλλουν στη στάση και τη βάδιση. Μερικές κοινά χρησιμοποιούμενες δοκιμασίες που εκτιμούν την ακουστική λειτουργία είναι η τονική ακοομετρία, η ομιλητική ακοομετρία, η τυμπανομετρία, η δοκιμασία των ωτοακουστικών εκπομπών και οι στελεχιαία ακουστικά προκλητά δυναμικά (BERA). Η τονική ακοομετρία είναι το ακοογράφημα που μετρά την ακουστική ευαισθησία με τη χρήση αμιγών ήχων(τόνων) συχνότητας από 250 έως 8000 Hz σε ένα εύρος εντάσεων από 0 έως 100 dB. Η ακοομετρία ομιλίας ενσωματώνει διάφορες τεχνικές που αξιολογούν την αντίληψη και κατανόηση στοιχείων της ομιλίας. Τρεις τέτοιες δοκιμασίες είναι ο ουδός αντίληψης ή αναγνώρισης της ομιλίας, ο ουδός επίγνωσης της ομιλίας και η υπερουδική αναγνώριση λέξεων. Η τυμπανομετρία εκτιμά τη βατότητα της τυμπανικής μεμβράνης και του μέσου ωτός. Η δοκιμασία των ωτοακουστικών εκπομπών αξιολογεί τη λειτουργία του κοχλία. Ένας μικρός ανιχνευτής με ηχεία και μικρόφωνο εκπέμπει ήχους και λαμβάνει ένα σήμα από τα τριχωτά κύτταρα. Η απουσία ή η εξασθένιση των λαμβανομένων σημάτων επί εδάφους φυσιολογικής λειτουργίας του έξω και μέσου ωτός αποτελεί ένδειξη παθολογίας του κοχλία. Τα στελεχιαία ακουστικά προκλητά δυναμικά (BERA) παρέχουν μια αντικειμενική μέτρηση σχετικά με τη λειτουργία των περιφερικών και κεντρικών συνδέσεων της ακουστικής οδού. |
Ακουολογικές εξετάσεις ιλίγγου | Διαγνωστικές εξετάσεις ιλίγγου | |
| ||
Ακoυόγραμμα |
| Εξέταση νυσταγμού με γυαλιά Frenzle |
| Δοκιμασίες ιλίγγου θέσεως Dix Halpike | |
| Δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής (head thrust test) | |
| Δοκιμασία Romberg,Unterberger, βαδίσεως | |
Ομιλητική ακουομετρία |
| Σύμπτωμα συριγγίου δοκιμασία Hennebert με πνευματικό ωτοσκόπιο Single |
Διαγνωστικές εξετάσεις ιλίγγου
Νυσταγμός - Ίλιγγος | |
---|---|
![]() Ο ασθενής που βιώνει ίλιγγο ενδέχεται να παρουσιάζει οριζόντιες κινήσεις τον οφθαλμών που καλούνται νυσταγμός. Εδώ η αργή φάση παίρνει το μάτι προς τα αριστερά (δεξιά στη εικόνα) μακριά από την προτιμώμενη θέση, ενώ η ταχεία φάση (ή σακκαδική) φέρνει το μάτι δεξιά πίσω στο οπτικό στόχο. | |
Η παρουσία αυτόματου νυσταγμού κατά τη διάρκεια της εξέτασης επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για ίλιγγο. Επειδή η οπτική προσήλωση μπορεί να αναστείλει τον ήπιο αιθουσαίο νυσταγμό, τα μάτια πρέπει να εξετάζονται σε μειωμένο φως ή μέσω των γυαλιών Frenzel, ώστε να αποτραπεί η οπτική προσήλωση.
Γυαλιά Frenzel
Συχνά το είδος του νυσταγμού οδηγεί στη διάκριση μεταξύ κεντρικού και περιφερικού ιλίγγου. Ο νυσταγμός των περιφερικών βλαβών είναι οριζοντιοκυκλικός ή λιγότερο συχνά οριζόντιος, ποτέ όμως αμιγώς κυκλικός ή αμιγώς κάθετος. Οι κεντρικές βλάβες προκαλούν οποιασδήποτε κατεύθυνσης νυσταγμό. Ο αμιγώς κάθετος ή αμιγώς κυκλικός νυσταγμός χαρακτηρίζουν μόνο τις κεντρικού τύπου βλάβες.
Στις περιφερικού τύπου βλάβες η κατεύθυνση του νυσταγμού παραμένει η ίδια (μονής κατεύθυνσης) σε όλες τις θέσεις του βλέματος και είναι προς την υγειή πλευρά. Νυσταγμός μονής κατεύθυνσης μπορεί να εμφανιστεί και σε κεντρικού τύπου βλάβες. Όταν όμως η κατεύθυνση του νυσταγμού αλλάζει (διπλής κατεύθυνσης) με τις βλεμματικές θέσεις τότε η προέλευση του είναι πάντα κεντρική. Τέλος στις περιφερικού τύπου βλάβες η καθήλωση του βλέμματος (οπτική προσήλωση) τείνει να εξαλείψει το νυσταγμό, ενώ στις κεντρικού τύπου βλάβες δεν επέρχεται εξάλειψη.


Ένα θετικό τεστ(σε οριζόντιο επίπεδο όπως στην κατωτέρω εικόνα) υποδηλώνει μέτρια έως σοβαρή απώλεια της λειτουργίας του οριζόντιου ημικυκλικού σωλήνα στην πλευρά προς την οποία η δοκιμή είναι θετική.
Δείτε λεπτομέρειες για το Head thrust test
Η δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής, που ελέγχει τη λειτουργία του οριζόντιου ημικυκλικού σωλήνα, είναι σήμερα μια εκτεταμένα χρησιμοποιούμενη εξέταση στα ιατρεία, σε όλο τον κόσμο. Ο εξεταστής κρατά την κεφαλή του ασθενούς με τα δύο του χέρια και εφαρμόζει σύντομες, μικρής κλίμακας (5-10 μοιρών) και υψηλής επιτάχυνσης (3.000-4.000 μοίρες / δευτερόλεπτο) στροφές της κεφαλής του ασθενούς, ενώ αυτός προσπαθεί να καθηλώσει το βλέμμα του στη μύτη του εξεταστή. Φυσιολογικά, οι οφθαλμοί του ασθενούς θα παραμείνουν σταθερά στη θέση τους, καθώς το VOR θα προκαλέσει μια ίση και αντίθετη κίνησή τους ώστε να διορθωθεί η μετακίνηση της κεφαλής. Εάν η ευαισθησία του VOR μειωθεί, οι οφθαλμοί μετακινούνται μαζί με την κεφαλή και ο ασθενής θα πρέπει να κάνει διορθωτικές γρήγορες οφθαλμικές κινήσεις (σακκαδικές) ώστε να επανακαθηλώσει το βλέμμα στο στόχο. Οι διορθωτικές σακκαδικές κινήσεις του βλέμματος μετά από πλάγιες ωθήσεις της κεφαλής μόνο προς τη μια πλευρά υποδηλώνουν μονόπλευρο έλλειμμα του VOR, ενώ όταν εμφανίζονται μετά από κινήσεις της κεφαλής προς αμφότερα τα πλάγια υποδηλώνουν αμφοτερόπλευρο έλλειμμα.
Η ευαισθησία της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής για τον προσδιορισμό της απώλειας λειτουργίας του οριζόντιου ημικυκλικού σωλήνα ποικίλει, ανάλογα με τη σοβαρότητα του ελλείμματος και πιθανότατα ανάλογα με την τεχνική και την εμπειρία του εξεταστή. Όταν συνυπάρχει πλήρης μονόπλευρη απώλεια απάντησης στο θερμικό ερεθισμό, η ευαισθησία της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής προσεγγίζει το 100%, αλλά πέφτει γρήγορα, σε λιγότερο από 50%, όταν υπάρχει μερική μονόπλευρη απώλεια της απάντησης στο θερμικό ερεθισμό διά του έξω ωτός. Η ειδικότητα για τα μονόπλευρα ελλείμματα διαμορφώνεται περίπου στο 95%.
Μόνο μια αναδρομική μελέτη έχει αξιολογήσει την ευαισθησία και ειδικότητα της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής για τον προσδιορισμό μιας αμφοτερόπλευρης αιθουσοπάθειας. Οι Schubert και συνεργάτες ανασκόπησαν κλινικά αρχεία ως προς τα αποτελέσματα της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής, επί 32 ασθενών με αμφοτερόπλευρη αιθουσοπάθεια, η οποία έχει τεκμηριωθεί μέσω μειωμένης απάντησης στο θερμικό ερεθισμό του έσω ωτός και στη δοκιμασία περιστροφής. Συνολικά, η ευαισθησία της δοκιμασίας απότομης στροφής της κεφαλής ήταν 84% (76% στη μερική και 100% στην πλήρη αμφοτερόπλευρη αιθουσοπάθεια), ενώ η ειδικότητα της ήταν 82%.
Η δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής πρώτα για τους οριζόντιους και μετά για τους κάθετους ημικύκλιους σωλήνες
Η δοκιμασία απότομης ώθησης της κεφαλής [head heave test] αξιολογεί τη λειτουργία του οριζόντιου γραμμικού VOR, που είναι ένα οφθαλμικό αντανακλαστικό της ωτοκονίας. Διενεργείται με τρόπο παρόμοιο με τη δοκιμασία απότομης στροφής της κεφαλής, εκτός του ότι αντί για μια ταχεία στροφή της κεφαλής, η κεφαλή ωθείται προς τα πλάγια (μια γραμμικού τύπου μετατόπιση), πρώτα προς τη μια πλευρά και μετά προς την άλλη. Στην περίπτωση αυτή, οι διορθωτικές σακκαδικές κινήσεις υποδηλώνουν μειωμένη ευαισθησία του γραμμικού VOR, αλλά όχι και του γωνιακού. Δεν έχουν υπάρξει αναφορές επί της ευαισθησίας ή ειδικότητας αυτής της σχετικά νέας κλινικής δοκιμασίας για τη μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη απώλεια της αιθουσαίας λειτουργίας.



>> Απεικονιστικές εξετάσεις
- Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
- Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
- Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
- Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
- Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
- Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
- Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
- Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
- Αξιολογεί την ανατομία των οστών (οστάρια και κοχλία , διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσης, Κάταγμα)
- Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται
Δείτε ΕΔΩ τον ίλιγγο αναλυτικά |
Ακουολογικές εξετάσεις ενηλίκων
Εξέταση με τονοδότες
Χρησιμοποιώντας έναν τονοδότη (διαπασών), μπορεί να προσδιοριστεί αδρά μια απώλεια ακοής, και επί πλέον βλέπουμε αν είναι αγωγιμότητος ή νευροαισθητήριος. Γίνεται σύγκριση της ακοής δια του αέρα και δια των οστών. Για τη μελέτη της αγωγιμότητας του αέρα, το διαπασών φέρεται μπροστά στο αυτί, ενώ για την αγωγιμότητα των οστών τοποθετείται πίσω στη μαστοειδή. Το ηχητικό κύμα δια του αέρος ταξιδεύει κατά μήκος του καναλιού του αυτιού και μέσα από το Τύμπανο και τα οστάρια προς τον κοχλία. Στην δια των οστών αγωγής ταξιδεύει με την δόνηση του ίδιου του οστού. Αυτή η διέγερση αποφεύγει το μέσο αυτί και διεγείρει άμεσα την κοχλία.
Στη δοκιμασία Weber το διαπασών τοποθετείται στην κορυφή του κρανίου ή το μέτωπο. Είναι ιδιαίτερα κατατοπιστική σε περίπτωση ετερόπλευρης βαρηκοΐας
Στην περίπτωση της νευροαισθητήριας απώλεια ακοής, ο ήχος γίνεται αντιληπτός από το αυτί με την καλύτερη ακοή. Καθώς το ερέθισμα παρουσιάζεται στο κέντρο του κρανίου, φτάνει ταυτόχρονα και στους δύο κοχλίες. Η καλύτερος κοχλίας (με το χαμηλότερο ακουστικό κατώφλι) αντιλαμβάνεται καλύτερα τον ήχο και ως εκ τούτου εντοπίζεται σε εκείνη την πλευρά. Ο κοχλίας με αυξημένα ακουστικό κατώφλι δεν παρέχει καμία ακουστική αίσθηση.
Στην περίπτωση της αγώγιμης απώλειας ακοής, ο ήχος γίνεται αντιληπτός από το προσβεβλημένο αυτί γιατί δεν μπορεί να γίνει «διαρροή» μέσω της αλυσίδας των οσταρίων, και οδηγεί σε μια ψευδή αίσθηση ενίσχυσης σε σύγκριση με το υγιές ετερόπλευρο αυτί.
Ακουόγραμμα


Τυμπανομετρία
Ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους ενηλίκων (ABR)
Με τη μέθοδο αυτή καταγράφουμε με ηλεκτρόδια που τοποθετούνται στο κεφάλι, τις απαντήσεις του ακουστικού νευρικού συστήματος σε διάφορες εντάσεις ήχου.
Στα ακουστικά προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους(ABR) χορηγούνται, ακουστικά ερεθίσματα με τη μορφή κλίκ (clicks=μια σειρά από διακοπτόμενους ήχους), τα οποία προκαλούν νευροηλεκτρική δραστηριότητα(ηλεκτρικά δυναμικά) της κεντρικής ακουστικής οδού(ακουστικό νεύρο και εγκέφαλος) για 12,5 msec μετά από την εκπομπή τους, η οποία και καταγράφεται με ηλεκτρόδια, που τοποθετούνται στο κεφάλι του εξεταζόμενου.
Οι πρώτες πέντε κυματομορφές (κύματα Ι εως V)που καταγράφονται με την μορφή γραφικής παράστασης από ένα κομπιούτερ, αξιολογούνται ως προς το μέγεθος και το χρόνο που μεσολάβησε από τη χορήγηση του ακουστικού ερεθίσματος έως την εμφάνισή τους(καθυστέρηση ή λανθάνων χρόνος).
Τα ακουστικά προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους αποτελούν σήμερα την πιο αξιόπιστη μέθοδο αντικειμενικής εκτίμησης της ακουστικής λειτουργίας, που χρησιμοποιείται
1)στην ανιχνευτική εξέταση της ακοής των νεογνών,
2)στη διάγνωση και στη διαφορική διάγνωση της βαρηκοΐας (ακουστικό νευρίνωμα).
Η μέθοδος χρησιμοποιείται επίσης στη διεγχειρητική παρακολούθηση της ακουστικής λειτουργίας (monitoring) σε επεμβάσεις
(π.χ. ακουστικό νευρίνωμα, όγκοι γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας) και σε ασθενείς που βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση.
Η διαγνωστική αξία της μεθόδου, οφείλεται στη μεγάλη ευαισθησία και ειδικότητα που διαθέτει για την αντικειμενική εκτίμηση της ανατομικής και λειτουργικής ακεραιότητας του ακουστικού συστήματος.
Η κυματομορφή ABR, αποτελείται από τα βασικά κύματα Ι–III–V. Το αποτέλεσμα της εξέτασης αξιολογείται από την παρουσία ή μη της κυματομορφής, από τη μορφολογία των κυμάτων, από το εύρος (amplitude), τον λανθάνοντα χρόνο (wave latency) και τους διακυματικούς χρόνους (interwave latency).
Σε οπισθοκοχλιακές βλάβες παρατηρείται ανώμαλη μορφολογία της κυματομορφής, απουσία κυμάτων, επιμήκυνση λανθάνοντα χρόνου και διακυματικού χρόνου.
Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕs)
Η ανάλυση των ωτοακουστικών εκπομπών (ΟΑΕ) αποτελεί την πιο την πιο αξιόπιστη και διαδεδομένη μέθοδο αντικειμενικής εξέτασης της κοχλιακής λειτουργίας και κατά κύριο λόγο της λειτουργίας των έξω τριχωτών κυττάρων με παρά πολλές εφαρμογές σε παιδιά και ενήλικες. Η μέθοδος ΟΑΕ χρησιμοποιείται σαν ανιχνευτική εξέταση της ακοής νεογνών, στον έλεγχο της ακοής παιδιών, στη διαφορική διάγνωση της βαρηκοΐας, στη διάγνωση της ακουστικής νευροπάθειας, στον έλεγχο της ακοής παιδιών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία με ωτοτοξικά φάρμακα. Στους ενήλικες, η μέθοδος χρησιμοποιείται για τη διαφορική διάγνωση της νευροαισθητήριας βαρηκοΐας, της λειτουργικής βαρηκοΐας, για τον έλεγχο και την παρακολούθηση της ακοής ατόμων που εργάζονται σε έντονο θόρυβο, για την παρακολούθηση της ακοής στη νόσο του Meniere, στην οξεία πτώση της ακοής, και στις εμβοές.
Κέντρο μελέτης εμβοών
Το προτεινόμενο βασικό νευροωτολογικό πρωτόκολλο είναι: Ιστορικό του ασθενούς και συμπλήρωση ερωτηματολογίου Ωτομικροσκόπηση και πλήρης ΩΡΛ εξέταση Ακουολογικός έλεγχος Ακουομετρία, Τυμπανομετρία, ABR, OAEs Κλινικές εξετάσεις DixHallpike, Romberg, Fukuda, head thrust test Εξέταση με γυαλιά Frenzl Head-shake test, Hennebert ![]() Νυσταγμογράφημα: ![]() ![]() Αυτόματος νυσταγμός Οπτοκινητικός νυσταγμός Παρακολούθηση στόχου Σακκαδική δοκιμή Dix-Hallpike ελιγμοί Δοκιμές θέσεως Θερμικός ερεθισμός Δείτε το ερωτηματολόγιο των εμβοών Δείτε το αναλυτικό νευροωτολογικό ιστορικό-ερωτηματολόγιο Δείτε το ερωτηματολόγιο της βαρηκοΐας |
Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας. |
ΕΜΒΟΕΣ (Βούιζμα στα αυτιά)
Οι εμβοές ακούγονται σαν κουδούνισμα στα αυτιά, σφύριγμα στα αυτιά, φύσημα στα αυτιά, βούισμα στα αυτιά, βόμβος στα αυτιά, αλλά επίσης μπορεί να πιστεύετε ότι ακούτε τζιτζίκια στα αυτιά, αέρα να φυσάει, τρεχούμενο νερό στα αυτιά, το εσωτερικό του κοχυλιού, ένα κλίκ, ή μουσικές νότες. Οι εμβοές (βούιζμα στα αυτιά) μπορεί να είναι υψίσυχνες (πρίμα), ή χαμηλών συχνοτήτων(μπάσα), μπορεί να είναι συνεχόμενες όλη την ώρα, ή μπορεί να έρχονται και να φεύγουν (παροδικές), επίσης ήπιες και να μήν σας ενοχλούν, ή δυνατές και να σας επηρεάζουν σοβαρά στίς καθημερινές δραστηριότητες προκαλώντας άγχος και αυπνία.
Φυσιολογικά δεν ακούμε τους ήχους που παράγει το σώμα μας. Αυτό συμβαίνει διότι ο θόρυβος του περιβάλλοντος, είναι αρκετός για να τους καλύψει. Όμως σε ένα πολύ ήσυχο χώρο είναι δυνατόν να ακούσουμε ένα βόμβο ή το σφυγμό μας.
Βαθμού Ι: Διαλείπουσες – υψηλές αποκλειστικά σε ήσυχο περιβάλλον.
Βαθμού ΙΙ: Συνεχείς εμβοές, αλλά μπορεί να υποχωρούν κατά τη διάρκεια κάποιας ενασχόλησης του ασθενούς ή όταν υπάρχει θόρυβος του περιβάλλοντος, που τις καλύπτει.
Βαθμού ΙΙΙ: Συνεχείς εμβοές, βασανιστικές, που δεν αντιμετωπίζονται, ξυπνούν τον ασθενή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Συχνά συνυπάρχει υπερακουσία.
Αιτίες εμβοών (βουητά στα αυτιά)
Σύμφωνα με τo νευρoφυσιoλoγικό μoντέλo των εμβoών υπoστηρίζεται ότι τo φαινόμενo των εμβoών oφείλεται τόσo σε παθoλoγικές μεταβoλές της κoχλιακής λειτoυργίας, όσo ιδιαίτερα σε παθoλoγικές μεταβoλές της κεντρικής μεταβίβασης τoυ σχετικoύ με τις εμβoές σήματoς.
Πιθανοί μηχανισμοί που διέπουν τη γέννεση των εμβοών Από τη Βρετανική ένωση εμβοών
|
Οι εμβοές ώτων (ήχοι στα αυτιά), μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα, σε χρόνια προβλήματα υγείας, και τραυματισμούς ή νοσήματα που επηρεάζουν το ακουστικό νεύρο ή το ακουστικό κέντρο στον εγκέφαλο.
Περιστασιακά το βούισμα αυτιών, είναι ένα σημάδι της υψηλής αρτηριακής πίεσης, μια αλλεργία, υποθυρεοειδισμός, ορμονικών αλλαγών στις γυναίκες, ή αναιμία. Σπάνια, οι εμβοές είναι ένα σημάδι ενός σοβαρού προβλήματος, όπως ένας όγκος ή ανεύρυσμα.
Συχνές αιτίες των εμβοών
Σε πολλούς ανθρώπους, εμβοές στα αυτιά προκαλούνται από μία από αυτές τις αιτίες:
• Η έκθεση σε δυνατό θόρυβο. Δυνατοί θόρυβοι, όπως αυτοί από τα κομπρεσέρ, τα αλυσοπρίονα και τα πυροβόλα όπλα, μπορεί να σχετίζονται με απώλεια ακοής. Φορητές συσκευές μουσικής, όπως MP3 players ή iPod, επίσης, μπορεί να προκαλέσουν μείωση ακοής, αν παίζουν δυνατά για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Παροδικές εμβοές προκαλούνται από τη βραχυχρόνια έκθεση σε δυνατό θόρυβο, όπως η παρακολούθηση μιας συναυλίας, η μακροχρόνια έκθεση όμως σε δυνατό θόρυβο μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη.
• Εξωτερική, μέση, και εκκριτική ωτίτιδα. Οι ωτίτιδες και η συλογή υγρού πίσω από το τύμπανο, στό μέσο αυτί, προκαλούν βαρηκοία αγωγιμότητος και βούισμα αυτιού.
• Διαταραχές (δυσλειτουργία) της Ευσταχιανής σάλπιγγας προκαλούν βαρηκοία αγωγιμότητος και βουητό αυτιών.
• Σκλήρυνση των οστών στο μέσο αυτί (ωτοσκλήρυνση) μπορεί να επηρεάσει την ακοή σας και να προκαλέσει εμβοές. Αυτή η κατάσταση, που προκαλείται από την ανώμαλη παραγωγή οστού, είναι οικογεννής (εμφανίζεται σε οικογένειες).
Άλλες αιτίες των εμβοών
Ορισμένες από τις αιτίες των εμβοών είναι λιγότερο συχνές. Αυτές είναι:
• Το άγχος και η κατάθλιψη. Αυτές οι καταστάσεις που συχνά σχετίζονται με εμβοές, φαίνεται να επιδεινώνουν παρά να προκαλούν τις εμβοές.
• Διαταραχές της κροταφογναθικής αρθρώσεως (Σύνδρομο κροταφογναθικής άρθρωσης). Προβλήματα με την άρθρωση του σαγονιού, (σε κάθε πλευρά του κεφαλιού σας, μπροστά από τα αυτιά), μπορεί να προκαλέσουν βούισμα αυτιών.
Φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν εμβοές
Μια σειρά από φάρμακα (πάνω από 200), μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τις εμβοές. Γενικά, όσο υψηλότερη είναι η δόση του φαρμάκου, τόσο χειρότερες γίνονται οι εμβοές. Συχνά το ανεπιθύμητο βουητό στα αυτιά εξαφανίζεται όταν σταματήσετε να χρησιμοποιείτε αυτά τα φάρμακα.
• Αντικαρκινικά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων και των mechlorethamine, και βινκριστίνη
• Διουρητικά χάπια, όπως βουμετανίδη, εθακρυνικό οξύ, και φουροσεμίδη
• Η κινίνη που χρησιμοποιείται για την ελονοσία.
• Η Χλωροκίνη, ένα φάρμακο κατά της ελονοσίας επίσης.
• Η Ασπιρίνη σπάνια όταν λαμβάνονται υψηλές δόσεις (12 ή περισσότερες την ημέρα). Η χαμηλή δόση που προβλέπεται για καρδιακά προβλήματα είναι απίθανο να έχει οποιαδήποτε επίδραση.
Εμβοές (βουιτά στα αυτιά) μπορεί επίσης να εμφανιστούν λόγω της διακοπής των θεραπευτικών δόσεων των βενζοδιαζεπινών (ηρεμιστικών χαπιών) ως μέρος του συνδρόμου στέρησης βενζοδιαζεπινών. Μπορεί μερικές φορές να είναι ένα παρατεταμένο σύμπτωμα από διακοπή βενζοδιαζεπινών και παραμένουν για πολλούς μήνες.
Αίτια υποκειμενικών εμβοών - Από τα συχνότερα και απλούστερα αίτια εμβοών (βουητά στα αυτιά) είναι η κατάληψη του έξω ακουστικού πόρου από κυψελίδα ή ξένο σώμα, κάτι που εύκολα διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται. - Είναι σπάνιο ασθενής να πάσχει από βαρηκοΐα χωρίς αυτή να συνοδεύεται από εμβοές, ενδεχομένως μάλιστα να μην έχει γίνει αντιληπτή η ακουστική έκπτωση και οι εμβοές να αποτελέσουν την αφορμή για την ανάδειξη της. Συνεπώς η συχνότερη κατάσταση που συνοδεύεται από εμβοές είναι η βαρηκοΐα. Συνεχείς, αμφοτερόπλευρες και υψηλής συχνότητας εμβοές (σαν λεπτό σφύριγμα), συχνά συνοδεύουν τη βαρηκοΐα από θόρυβο, την πρεσβυακοΐα (βαρηκοΐα των ηλικιωμένων) και τη βαρηκοΐα από επίδραση ωτοτοξικών φαρμάκων (αμινογλυκοσίδες, διουρητικά, σαλικυλικά). - Απαιτείται προσεκτική και λεπτομερής διερεύνηση του συμπτώματος των εμβοών (ειδικά όταν είναι μονόπλευρες), ώστε να μη διαφύγει της διάγνωσης σημαντικό οργανικό αίτιο όπως π.χ. το ακουστικό νευρίνωμα, το οποίο είναι καλοήθης όγκος, που αναπτύσσεται επί του ακουστικού νεύρου (πρόκειται για σβάνωμα), πιέζοντας το και προκαλώντας συμπτώματα. - Εμβοές υπάρχουν συχνά σε συλλογή υγρού (εκκριτική ωτίτιδα), όταν μετά από κάποιο κρυολόγημα ή λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού επισυμβαίνει απόφραξη των ευσταχιανών σαλπίγγων και προβληματικός αερισμός του μέσου ωτός. Στην εν λόγω κατάσταση γίνονται αντιληπτοί και ήχοι, στους οποίους φυσιολογικά δεν αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία (αυτοφωνία), όπως εκείνοι της μάσησης ή το άνοιγμα και το κλείσιμο των βλεφάρων. - Σχεδόν πάντα από εμβοές συνοδεύονται η ωτοσκλήρυνση (πάθηση κατά την οποία η βάση του αναβολέα αγκυλώνεται επί της ωοειδούς θυρίδος) και η v.Meniere στην οποία εμφανίζεται συμφόρηση του λαβύρινθου από περίσσεια υγρών (λέμφου), δηλαδή ο επονομαζόμενος ύδρωπας του λαβυρίνθου. - Είναι ιδιαίτερα συχνό να εμφανίζονται και να επιτείνονται οι εμβοές σε περιόδους υπέρμετρου ψυχολογικού stress όπως επί προσωπικών, κοινωνικών και επαγγελματικών δυσχερειών ή σε διαταραχές του ύπνου (αϋπνία) και μελαγχολία. - Είναι σημαντικό να τονισθεί η δυναμική σχέση που πολλές φορές υπάρχει ανάμεσα στα ακουστικά φαινόμενα (βαρηκοΐα-εμβοές) και στη διαταραγμένη ισορροπία (ζάλη-αστάθεια-ίλιγγος) όπως π.χ. συμβαίνει στη ν. Meniere, όπου λόγω ύδρωπα του λαβύρινθου εκδηλώνεται ίλιγγος, εμβοές και βαρηκοΐα χαμηλών συχνοτήτων. - Εμβοές εμφανίζονται επίσης σε κεντρικού τύπου και συχνά ασαφούς εντόπισης βλάβες, όπως απομυελλινωτικά νοσήματα (πολλαπλή σκλήρυνση), μετά από επεμβάσεις ανοιχτής καρδίας ή νευροχειρουργικές επεμβάσεις, μετά από μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα, σε αιμοδυναμικές διαταραχές όπως υπέρταση και υπόταση, σε υπογλυκαιμία και χρήση ναρκωτικών ουσιών. |
Αίτια αντικειμενικών εμβοών που συνδέονται με αγγειακές διαταραχές Σε σπάνιες περιπτώσεις, εμβοές (βουή στα αυτιά) προκαλούνται από μια διαταραχή των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό το είδος των εμβοών ονομάζονται σφύζουσες εμβοές. Οι αιτίες περιλαμβάνουν: • Παραγαγγλίωμα. Είναι αγγειοβριθής όγκος του Μέσου ωτός. Προκαλεί συνήθως σφύζουσες ρυθμικές εμβοές. • Όγκους κεφαλής και τραχήλου. Ένας όγκος που πιέζει τα αιμοφόρα αγγεία στο κεφάλι ή το λαιμό σας (αγγειακό νεόπλασμα) μπορεί να προκαλέσει εμβοές και άλλα συμπτώματα. • Αθηροσκλήρωση. Με την ηλικία και τη συγκέντρωση της χοληστερόλης, μεγάλα αιμοφόρα αγγεία κοντά στον εγκέφαλο και το έσω αυτί χάνουν κάποια από την ελαστικότητά τους και την ικανότητά τους να λυγίζουν ή να διατείνονται λίγο με κάθε καρδιακό παλμό. Αυτό κάνει τη ροή του αίματος να γίνει πιο έντονη και μερικές φορές πιο θορυβώδης, καθιστώντας ευκολότερο για το αυτί σας για να ανιχνεύσει τους παλμικούς ήχους (beats). Αυτό το είδος των εμβοών μπορεί να ακούγονται και στα δύο αυτιά. • Η υψηλή αρτηριακή πίεση. Υπέρταση και παράγοντες που αυξάνουν την αρτηριακή πίεση, όπως το στρες, το αλκοόλ και η καφεΐνη, μπορεί να κάνουν πιο αισθητές τις εμβοές. • Θορυβώδης (τυρβώδης ή στριβιλώδης) ροή του αίματος. Πίεση ή στένωση σε μια αρτηρία στο λαιμό (καρωτιδική αρτηρία) ή φλέβα (σφαγίτιδα φλέβα) μπορεί να προκαλέσει τυρβώδη ροή του αίματος, οδηγώντας σε εμβοές. • Δυσπλασία των τριχοειδών αγγείων. Μια κατάσταση που ονομάζεται αρτηριοφλεβώδης δυσπλασία, η οποία εμφανίζεται στις συνδέσεις μεταξύ των αρτηριών και των φλεβών, μπορεί να οδηγήσει σε εμβοές. Αυτό το είδος των εμβοών, γενικά, παρατηρείται σε ένα μόνο αυτί. |
Κεντρικά αίτια εμβοών (εγκεφαλικά και ενδοκρανιακά) • Εγκεφαλομεταβολική ανεπάρκεια ηλικιωμένων (εγκεφαλική ισχαιμία). • Αγγειακή εγκεφαλική ανεπάρκεια ηλικιωμένων: Απόφραξη Καρωτιδικού Συστήματος. • Αγγειακή εγκεφαλική ανεπάρκεια: Απόφραξη Σπονδυλοβασικού Συστήματος. • Ενδοκρανιακά ανευρύσματα. • Ενδοκρανιακοί όγκοι πρωτοπαθείς. • Ενδοκρανιακές μεταστάσεις νεοπλασιών (Πχ. Μετάσταση στον εγκέφαλο από Kαρκίνο Πνεύμονος). • Σκλήρυνση κατά πλάκας. • Λανθάνοντα Ψυχικά νοσήματα (Νευρώσεις και Ψυχώσεις). |
Συστηματικές παθήσεις που προκαλούν εμβοές στα αυτιά • Aλλεργία (Αλλεργική ρινίτιδα κλπ). • Υπέρταση και Υπόταση. • Αιματολογικές παθήσεις: Αναιμία σιδηροπενική, μεγαλοβλαστική αναιμία λόγω έλλειψης Βιταμίνης Β12, λευχαιμίες. • Ενδοκρινικές διαταραχές του Θυρεοειδούς αδένα, όπως υπερ ή υπο θυρεοειδισμός • Νεφρική ανεπάρκεια (Πχ ασθενής ουραιμικός με εμβοές έγινε καλά μετά τη μεταμόσχευση νεφρού). • Χρόνια χρήση Ορισμένων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, Quinine, Aspirin, Voltaren, Feldene, κλπ. • Χρόνια ή παρατεταμένη χρήση ορισμένων αντιβιοτικών (Πχ Streptomycin, κλπ). • Χρόνιες δηλητηριάσεις από διάφορες χημικές ουσίες και βαρέα μέταλλα. |
Στη διαφορική διάγνωση των αιτίων των εμβοών είναι και το ερώτημα "μήπως φταίει ο αυχένας". Βεβαίως είναι τεκμηριωμένο ότι οι συνήθεις παθήσεις του αυχένος, δηλαδή η αυχενική δισκοκήλη, και η εκφυλιστική σπονδυλαρθρίτις, προκαλούν πονοκέφαλο και ζάλη αλλά ΟΧΙ ΕΜΒΟΕΣ. Μέχρι σήμερα δεν έχει τεκμηριωθεί εργαστηριακά ή επιδημιολογικά μιά τέτοια συσχέτιση.
Εμβοές (βούιζμα στο αυτί) εξετάσεις και διάγνωση
• Ακούγοντας κλικ. Συσπάσεις μυών (μυοκλονίες) γύρω από το αυτί σας, και την υπερώα(ουρανίσκο), μπορεί να προκαλέσουν απότομους, διακοπτόμενους ήχους, που ακούγονται κάνοντας κλικ. Μπορούν να διαρκέσουν από μερικά δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά.
• Φυσήματα. Προβλήματα των αιμοφόρων αγγείων, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, ανεύρυσμα ή ένας όγκος, μπορεί να ενισχύσει τον ήχο της καρδιάς στα αυτιά σας (σφύζουσες εμβοές). Εμβοές μπορεί επίσης να υποδηλώνουναγγειίτιδα, ή πιο συγκεκριμένα, γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα. Παλμικές (σφύζουσες) εμβοές μπορεί επίσης να αποτελούν ένδειξη της ιδιοπαθούς ενδοκράνιας υπέρτασης.
• Χαμηλής συχνότητας εμβοές. Η νόσος του Meniere μπορεί να προκαλέσει χαμηλής συχνότητας εμβοές από το ένα αυτί. Οι εμβοές μπορεί να γίνουν πολύ δυνατές πριν από έναν παροξυσμό ιλίγγου (μια ψευδαίσθηση ότι εσείς ή το περιβάλον σας περιστρέφονται ή κινούνται).
• Υψίσυχνες εμβοές. Η έκθεση σε ένα πολύ δυνατό θόρυβο ή ένα χτύπημα στο αυτί μπορεί να προκαλέσει έναν υψίσυχνο ήχο ή βούισμα που συνήθως φεύγει μετά από μερικές ώρες. Ωστόσο, αν υπάρχει απώλεια ακοής, οι εμβοές μπορεί να είναι μόνιμες. Η μακροχρόνια έκθεση σε θόρυβο, η απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία (πρεσβυακοία), ή φάρμακα, μπορούν να προκαλέσουν ένα συνεχές, υψηλής συχνότητας κουδούνισμα και στα δύο αυτιά. Το ακουστικό νευρίνωμα μπορεί να προκαλέσει συνεχή, υψηλής συχνότητας ήχο, από το ένα αυτί.
• Άλλους ήχους. Η ωτοσκλήρυνση μπορεί να προκαλέσει χαμηλής συχνότητας εμβοές που μπορεί να είναι συνεχείς, ή μπορεί να έρχονται και παρέρχονται. Βύσματα, ξένα σώματα ή τρίχες στον έξω ακουστικό πόρο του αυτιού μπορεί να τρίβονται πάνω στο τύμπανο, προκαλώντας μια ποικιλία ήχων.
Το προτεινόμενο βασικό νευροωτολογικό πρωτόκολλο είναι: Ιστορικό του ασθενούς και συμπλήρωση ερωτηματολογίου Ωτομικροσκόπηση και πλήρης ΩΡΛ εξέταση Ακουολογικός έλεγχος Ακουομετρία, Τυμπανομετρία, ABR, OAEs Κλινικές εξετάσεις DixHallpike, Romberg, Fukuda, head thrust test Εξέταση με γυαλιά Frenzl Head-shake test, Hennebert ![]() Νυσταγμογράφημα: ![]() ![]() Αυτόματος νυσταγμός Οπτοκινητικός νυσταγμός Παρακολούθηση στόχου Σακκαδική δοκιμή Dix-Hallpike ελιγμοί Δοκιμές θέσεως Θερμικός ερεθισμός Δείτε το ερωτηματολόγιο των εμβοών Δείτε το αναλυτικό νευροωτολογικό ιστορικό-ερωτηματολόγιο Δείτε το ερωτηματολόγιο της βαρηκοΐας |
1. To ύψoς των εμβoών (Pitch Masking - FΤ),
2. H ακoυστότητα των εμβoών (Loudness Masking - LΜ)
3. To ελάχιστo επίπεδo ηχoκάλυψης των εμβoών (Minimum Masking Level, MML)
4. Η παρoδική καταστoλή των εμβoών (RI - Residual Inhibition).
5. Τo ελάχιστo επίπεδo δυσφoρίας στις συχνότητες 1-8 KHz (Loudness Discomfort Level - LDL).
O oυδός ακoυστότητας και η συχνότητα των εμβoών πρέπει να πρoσδιoρίζoνται με τoνικό ερέθισμα και με λευκό θόρυβo και να εξετάζoνται oι ημιoκταβικές συχνότητες >2 KHz.
Oι ωτoακoυστικές εκπoμπές πρoϊόντων ακoυστικής παραμόρφωσης συμβάλλoυν στην εκτίμηση της κoχλιακής πρoέλευσης των εμβoών. Σε αρκετoύς ασθενείς νεαρής ηλικίας πoυ παραπoνoύνται για πρόσφατη έναρξη εμβoών στo ένα κυρίως αυτί, διαπιστώνεται με τις παθoλoγικές DPOAE ότι έχoυν κoχλιακή βλάβη σε μία ή περισσότερες συχνότητες, η oπoία δε διαπιστώνεται στo τoνικό ακoυόγραμμα, πoυ είναι φυσιoλoγικό.
O J. Hall μελέτησε ασθενείς πoυ έπασχαν από εμβoές, με DPOAE και τoνική ακoυoμετρία και διαπίστωσε φυσιoλoγικό ακoυόγραμμα στη συχνότητα 1 KHz σε πoσoστό 70%, φυσιoλoγικές DPOAE σε πoσoστό50%. Στη συχνότητα 4 KHz η αντιστoιχία ήταν 50% έναντι 20%, ενώ στη συχνότητα 8 KHz η αντιστoιχία ήταν 20% έναντι 2%
>> Απεικονιστικές εξετάσεις
- Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου
- Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα
- Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα
- Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς
- Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου
- Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης
- Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού
- Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )
- Αξιολογεί την ανατομία των οστών (οστάρια και κοχλία , διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσης, Κάταγμα)
- Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται
Εμβοές (σφύριγμα στα αυτιά) θεραπεία
Παρά τις πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα των εμβοών, πολλές φορές οι θεράποντες ιατροί δίνουν λάθος πληροφορίες στους ασθενείς τους, λέγοντάς τους ότι δεν υπάρχει καμία θεραπεία ή ότι πρέπει να μάθουν να ζουν με το πρόβλημα αυτό. Παρά το γεγονός ότι πράγματι δεν υπάρχει θεραπεία για πολλούς τύπους εμβοών, κάτι ανάλογο με πολλές άλλες ασθένειες συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι αντιμετώπισης των εμβοών, που συχνά πετυχαίνουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα και προσφέρουν σημαντική ανακούφιση σ’ αυτά τα άτομα.
Η θετική στάση και συμπαράσταση του θεράποντος γιατρού είναι ζωτικής σημασίας. Τα αρνητικά σχόλια, όπως «Δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να γίνει και πρέπει να μάθετε να ζείτε με αυτό», δεν έχουν καμία απολύτως θέση, αντενδείκνυνται και καταδικάζονται. Αυτή η απαράδεκτη έκφραση από το γιατρό έχει συχνά μία απίστευτα αρνητικά επίπτωση στους ασθενείς αυτούς και μπορεί να επιφέρει περαιτέρω απογοήτευση, κατάθλιψη και επιδείνωση των εμβοών.
Η πλειονότητα των πασχόντων από εμβοές δεν βιώνουν ούτε κατάθλιψη ούτε ενόχληση από το πρόβλημά τους. Οι ασθενείς όμως που συνήθως παραπονιούνται για τις εμβοές τους πάσχουν συχνά ήδη από κατάθλιψη. Σε άτομα με εμβοές που αναπτύσσουν κατάθλιψη, συνιστάται να χορηγούνται αντικαταθλιπτικά. Οι πάσχοντες πρέπει να κατανοήσουν ότι η κατάθλιψη μειώνει τον ουδό της αντίληψης των εμβοών και ότι η αποτελεσματική θεραπεία της, όχι μόνο τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα, αλλά συχνά μειώνει και την αντίληψη των εμβοών.
Η συζήτηση των εργαστηριακών αποτελεσμάτων με τον ασθενή είναι πολύ σημαντική και εφόσον κάθε σοβαρό νόσημα έχει αποκλειστεί, ο ασθενής πρέπει να ενημερωθεί κατάλληλα. Αναφερόμενοι στη βασική λειτουργία του μηχανισμού ακοής του αυτιού με την επίδειξη σχεδιαγραμμάτων και τη χρήση όσο το δυνατόν απλοϊκής ορολογίας, ο ασθενής μπορεί να βοηθηθεί πάρα πολύ. Οι ασθενείς με πρόσφατη εκδήλωση εμβοών θα πρέπει να πληροφορούνται ότι το σύμπτωμα αυτό μειώνεται σε ένταση τις περισσότερες φορές με την πάροδο του χρόνου και ότι μόνο σε ένα μικρό ποσοστό περιστατικών εμμένει ή και αυξάνει σε ένταση. Πολλοί ασθενείς ανησυχούν ιδιαίτερα, γιατί έχουν την εντύπωση ότι πάσχουν από μία σοβαρή ασθένεια, όπως ένα όγκο εγκεφάλου ή νιώθουν ότι θα χάσουν πλήρως την ακοή τους. Άλλοι στεναχωριούνται λόγω πρόκλησης αϋπνίας ή αδυναμίας πνευματικής συγκέντρωσης με αντίκτυπο στην εργασία τους. Πιστεύεται ότι σε πολλούς ασθενείς με εμβοές υπάρχει ένας «φαύλος κύκλος» μεταξύ των εμβοών και του φόβου/ άγχους, που προκαλείται από αυτές και ότι το τελευταίο μπορεί να είναι υπεύθυνο της αύξησης του επιπέδου της αντίληψης και της διάρκειας των εμβοών. Είναι αξιοσημείωτο το υψηλό ποσοστό των ασθενών, ιδιαίτερα εκείνων που πάσχουν από μία ήπια μορφή, που βρίσκει άμεση ανακούφιση μετά από την ενημέρωση για την καλοήθη φύση του προβλήματός τους. Με τον τρόπο αυτό πολλοί από τους παραπάνω πάσχοντες σταματούν να ψάχνουν για περαιτέρω ιατρική βοήθεια. Οι ασθενείς ενημερώνονται για την αποφυγή έκθεσης σε έντονο θόρυβο και την λήψη ερεθιστικών ουσιών, όπως η καφεΐνη και η νικοτίνη. Είναι επίσης σημαντική η υπενθύμιση ότι η καφεΐνη δεν περιέχεται μόνο στον καφέ, αλλά επίσης και στο τσάι, την κόλα και τη σοκολάτα. Πρέπει να αποφεύγεται η λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων που περιέχουν ακετυλοσαλικυλικό οξύ και τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη. Επίσης είναι χρήσιμες οι τεχνικές ηχοκάλυψης στο σπίτι, όπως ένας εφυγραντήρας δωματίου, η απαλή μουσική ή η ρύθμιση της βελόνας του ραδιοφώνου μεταξύ των σταθμών και η παραγωγή ενός θορύβου ευρέως φάσματος. Η χρήση δυο μαξιλαριών θα οδηγήσει σε λιγότερη φλεβική συμφόρηση στον εγκέφαλο και μείωση των εμβοών.
Εάν διαγνωστεί κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, η αντιμετώπιση του θα συνεπάγεται και μείωση ή εξαφάνιση των εμβοών.
Παραδείγματα θεραπείας μιας υποκείμενης κατάστασης της υγείας περιλαμβάνουν:
• Αφαίρεση βύσματος κεριού (κυψελίδας), μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα.
Η θεραπεία γενικά δεν μπορεί να επηρεάσει άμεσα τις εμβοές, αλλά μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε καλύτερα. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ποικίλλουν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθεί εάν βοηθούν. Μην ανησυχείτε για τις εμβοές σας και μην προσπαθείτε να απαλλαγείτε από αυτές, καθώς αυτό κάνει στην πραγματικότητα τις εμβοές χειρότερα. Κατόπιν τούτου, ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι πρέπει ο πάσχων, να μην ασχολείται ιδιαίτερα με το σύμπτωμα και κυρίως να μην το αναζητά επίμονα και απεγνωσμένα πολλές φορές, προκειμένου να διαπιστώσει εάν υφίσταται, εάν ενισχύθηκε ή αμβλύνθηκε, καθ’ ότι η διαδικασία αυτή από μόνη της το ενισχύει (φαινόμενο βιολογικής ανάδρασης –biofeedback). Αποδεχτείτε τις εμβοές και ζήστε με αυτές.
Οι μη προβλέψιμοι ήχοι όπως οι εμβοές θέτουν σε εγρήγορση και ανησυχία, τον εγκέφαλο και ολόκληρο τον οργανισμό (μηχανισμοί άμυνας του αρχέγονου εγκεφάλου). Με βάση τις ιατρικές έρευνες, για το πώς παράγονται οι εμβοές, τα συναισθήματα που σχετίζονται με την αντίληψη των εμβοών μπορεί να αλλάξουν. Όσον αφορά στις αλλαγές αυτές, ο εγκέφαλος επανέρχεται στη συνήθη δραστηριότητα του φιλτράροντας «προβλέψιμα» σήματα από τα διάφορα αισθητήρια συστήματα (ακοή, όσφρηση, αφή, όραση, κλπ.), με αποτέλεσμα το φιλτράρισμα του σήματος των εμβοών ως μη βλαπτικό από το συνειδητό μυαλό σας.
Μελέτες έχουν δείξει ότι, ακόμη και χωρίς καμία «θεραπεία», οι εμβοές εξαφανίζονται ή τουλάχιστον μειώνονται στην πλειονότητα των περιπτώσεων, γιατί ο εγκέφαλος χάνει το ενδιαφέρον του και σταματά το σήμα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται «εξοικείωση» και μπορεί να πάρει αρκετούς μήνες ή και χρόνια.
Θα μάθετε σταδιακά να μη δίνεται προσοχή στους θορύβους των εμβοών, με τον ίδιο τρόπο που αγνοείτε όλους τους άλλους «προβλέψιμους» θορύβους της καθημερινής ζωής.
Οι δύο πιο διαδεδομένες τεχνικές για την αντιμετώπιση των εμβοών μεκαταστολή σήμερα είναι η ηχοκάλυψη (masking) και η θεραπεία επανεκπαίδευσης για τις εμβοές (Tinnitus retraining therapy - TRT). Η πρώτη τεχνική εφαρμόστηκε από τον Dr. Vernon, ενώ η δεύτερη από τον Dr. Jastreboff.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, «λευκός θόρυβος» μπορεί να βοηθήσει να καταστείλει τον ήχο των εμβοών, έτσι ώστε να είναι λιγότερο ενοχλητικός. Υπάρχουν ειδικές προς το σκοπό αυτό συσκευές που αναπαράγουν ήχους της φύσης ευχάριστους, όπως π.χ. το θρόισμα φύλλων ή το κελάρυσμα ρυακιού, αλλά εξ’ ίσου καλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ένα απλό τρανζίστορ, κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου, συντονισμένο σε «νεκρή» συχνότητα, όπου παράγεται χαρακτηριστικός «παρασιτικός» ήχος σε χαμηλή ένταση.
Ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει τη χρήση ηλεκτρονικής συσκευής για να καταστείλει το θόρυβο των εμβοών.
• Συσκευές ηχοκάλυψης των εμβοών. Φοριέται στο αυτί, παρόμοια με τα βοηθήματα ακοής. Αυτές οι συσκευές παράγουν έναν συνεχή, χαμηλού επιπέδου λευκό θόρυβο που καταστέλλει τα συμπτώματα εμβοών. Μερικά άτομα προτιμούν τέτοιου είδους εξωτερικούς ήχους από το βουητό στο κεφάλι τους. Τα χαρακτηριστικά των εμβοών, όπως ο τόνος και η ένταση, καθορίζουν το είδος του θορύβου που θα εφαρμοστεί. Όταν ένα άτομο παρουσιάζει ακουστική απώλεια παράλληλα με τις εμβοές στά αυτιά, οι συσκευές ηχοκάλυψης και