ιδίως κατά τα δυο πρώτα χρόνια είναι απαραίτητη για την ευνοϊκή εξέλιξη του κεντρικού νευρικού ακουστικού συστήματος ως προς τη διάκριση των ήχων και την ακουστική μνήμη και συμβάλει καθοριστικά τόσο στην ανάπτυξη του λόγου όσο και στην ψυχονοητική εξέλιξή τους. -
Ο Ωτορινολαρυγγολόγος Παίδων είναι ευαισθητοποιημένος και ξεκινά τον έλεγχο ακοής πολύ νωρίς τις πρώτες ημέρες της γέννησης.
-
Πρωταρχικός σκοπός είναι η διάγνωση της βαρηκοΐας το πρώτο τρίμηνο και η έναρξη της θεραπείας και εφαρμογής ακουστικού βαρηκοΐας το πρώτο εξάμηνο γιατί έχει αποδειχθεί ότι αυτά τα παιδιά αναπτύσσονται μετά με τις λιγότερες επιπτώσεις.
-
Καλέστε το γιατρό σας εάν το μωρό σας ή το μικρό παιδί εμφανίζει σημάδια απώλειας ακοής, όπως το να μην αντιδρά σε δυνατούς θορύβους, να μην μιμείται ήχους, ή να μην μιλάει για την αναμενόμενη ηλικία.
-
Οι γυναίκες που προγραμματίζουν να μείνουν έγκυες θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι έχουν κάνει όλα τα εμβόλια.
-
Οι έγκυες γυναίκες θα πρέπει να ενημερώνουν με το γιατρό τους πριν πάρουν οποιοδήποτε φάρμακο. Εάν είστε έγκυος, αποφύγετε την έκθεση σε επικίνδυνες λοιμώξεις, όπως η ερυθρά και η τοξοπλάσμωση.
Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας. |
ΤΕΛΟΣ τα κλάματα | Γρήγορη και άμεση ενδοσκόπηση του τυμπάνου σε δευτερόλεπτα για να μην κλάψει το παιδί και μετά προβολή του υπό μεγάλη μεγέθυνση σε οθόνη για λεπτομερή ανάλυση και μελέτη. | Videoωτοσκόπιση |
|
Δείτε για την μέση ωτίτιδα του παιδιού σας Επίσης την εκκριτική ωτίτιδα και την εξωτερική ωτίτιδα και τα βουλωμένα αυτιά, του παιδιού σας |
 
|
 |
Ωτορινολαρυγγολογία παίδων - ΩΡΛ ΠΑΙΔΩΝ (Παιδο - ΩΡΛ)
Η Παιδο-Ωτορινολαρυγγολογία αντιμετωπίζει παιδιά, στα οποία είναι συχνές οι παθήσεις στα αυτιά, τη μύτη και το λαιμό, όπως η αμυγδαλίτιδα, παραρρινοκολπίτιδα, λοιμώξεις του αυτιού (μέση ωτίτις), ροχαλητό και διαταραχές του ύπνου σε συνδυασμό με προβλήματα ακοής και διαταραχές της ομιλίας χρησιμοποιώντας τις τελευταίες εξελίξεις στην ιατρική και τις πιο προηγμένες τεχνικές για τη χειρουργική θεραπεία. Μερικά παιδιά με προβλήματα στα αυτιά, τη μύτη και το λαιμό χρειάζονται ειδική φροντίδα αξιολόγηση και θεραπεία εξαιτίας περιπλοκών, επίσης κι αυτά με πιο ασυνήθιστες διαταραχές, όπως αναπνευστικά προβλήματα που αφορούν τις ανώτερες αναπνευστικές οδούς, χρόνιες ασθένειες αυτιών και συγγενείς μάζες της κεφαλής και τραχήλου. Σήμερα, έχουμε πρωτοποριακή χειρουργική που ασχολειται με την ελάχιστα επεμβατική ενδοσκοπική χειρουργική των παραρρινίων κόλπων, της μύτης, των αεραγωγών και με άλλους τομείς που σχετίζονται με τη χρήση τεχνολογίας αιχμής. Η Ωτορινολαρυγγολογία στα παιδιά παρουσιάζει ιδιαιτερότητες που έχουν σχέση με τον παιδικό οργανισμό, το μικρό μέγεθος των εξεταζομένων κοιλοτήτων, τη λιγοστή συνεργασία στην εξέταση, τη μεγάλη συχνότητα ορισμένων νοσημάτων(ωτίτιδα, ρινίτιδα, αμυγδαλίτιδα, λαρυγγίτιδα, λαρυγγομαλακία), και τις συγγενείς διαταραχές όπως : η ατρησία του λάρυγγα, η ατρησία των ρινικών χοανών, η ατρησία των έξω ακουστικών πόρων, η απλασία η υποπλασία πτερυγίων, η συγγενής βαρηκοΐα, η υπερωϊοσχιστία (λαγώχειλο - λυκόστομα). Μεγάλο μέρος της ειδίκευσης ο γιατρός το αφιέρωσε στα παιδιά και την Παιδο-Ωτορινολαρυγγολογία και μάλιστα στη διερεύνηση και μελέτη της παιδικής βαρηκοΐας.  Εύκαμπτη λαρυγγοσκόπηση σε παιδιά Διενήργησε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις σε μικρά παιδιά, όπως αμυγδαλεκτομή, αδενοειδεκτομή (κρεατάκια), μυριγγοτομή (αφαίρεση υγρού από το αυτί με παρακέντηση τυμπάνου και σωληνάκια), αποκατάσταση σχιστιών (λαγώχειλο και λυκόστομα), κύστη Θυρεογλωσσικού πόρου - συρίγγιο, αφεστώτα ώτα (πεταχτά αυτιά), βατράχιο(κύστη σιελογόνων αδένων στο έδαφος του στόματος), βραχύ(κοντό) χαλινό γλώσσας και χείλους, τραύματα γλώσσας, μύτης, πτερυγίων αυτιών, ξένα σώματα στόματος, μύτης, αυτιών, οισοφάγου και τραχείας φαρυγγικά αποστήματα και πολλών άλλων.  Συγγενείς κύστεις- συρίγγια τραχήλου Οι συγγενείς κύστεις του τραχήλου εμφανίζονται κατά τη βρεφική και την παιδική ηλικία, με εξαίρεση τη λεμφική δυσπλασία του τραχήλου (κυστικό ύγρωμα) που είναι εμφανής με τη γέννηση. Τα συγγενή συρίγγια του τραχήλου, όπως και τα χονδροδερμικά κολοβώματα, είναι εμφανή με τη γέννηση. Πρόκειται για υπολείμματα του εδάφους του φάρυγγα και των πλάγιων δομών του (βραγχιακές σχισμές). Οι πιο συχνές ανωμαλίες είναι οι σχετιζόμενες με την κάθοδο του θυρεοειδούς και την 1η και 2η βραγχιακή σχισμή. Οι συγγενείς κύστεις του τραχήλου αποτελούν το 74%, τα συρίγγια το 25% και τα χονδροδερμικά κολοβώματα το 1%.
Ταξινόμηση συγγενών κύστεων-συριγγίων τραχήλου με βάση την τραχηλική εντόπιση Α) Κύστεις και συρίγγια της μέσης γραμμής
Β) Κύστεις και συρίγγια της πλάγιας χώρας
Τραχηλικές διογκώσεις στα παιδιά διαφορική διάγνωση 
Η συχνότερη πάθηση στην Παιδιατρική Ωτορινολαρυγγολογία είναι η μέση ωτίτιδα.
Μέση ωτίτιδα στα παιδιάΜε δύο λόγια
Η μέση ωτίτιδα είναι μια επώδυνη φλεγμονή του μέσου αυτιού συνήθως μετά από ρινίτιδα(κοινό κρυολόγημα), που είναι συχνότερη στα παιδιά, λόγω της κοντής ευσταχιανής και του ανεπαρκώς ανεπτυγμένου ανοσοποιητικού τους συστήματος. Οι κύριες αιτίες της μέσης ωτίτιδας είναι οι λοιμώξεις, η απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας, η υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων(κρεατάκια) και η αλλεργική ρινίτιδα. Επειδή συνήθως περνάει από μόνη της και χωρίς αντιβιοτικά, η θεραπεία αρχίζει με τη διαχείριση του πόνου και την παρακολούθηση.
οξεία μέση ωτίτιδα,ωτοσκόπιση Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό
 Ενδοκροταφικές και ενδοκρανιακές επιπλοκές της μέσης ωτίτιδας περισσότερα για την μέση ωτίτιδα των παιδιών....
ΑΚΟΥΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΩΝ
Η παιδοακουολογία ασχολείται με τον έλεγχο και την μέτρηση της ακοής των παιδιών. Έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα με τη συνεργασία των παιδιών και έτσι απαιτεί υπομονή και ταλέντο. Χρειάζεται γνώση, πείρα, και σύγχρονος πολύπλοκος και ακριβός εξοπλισμός που τον διαθέτει το εργαστήριό μας. Η πρώιμη διάγνωση και η έγκαιρη αντιμετώπιση της βαρηκοΐας είναι σημαντική για την ανάπτυξη του παιδιού. Τα τελευταία χρόνια οι Ωτοακουστικές Εκπομπές μας δίνουν τη δυνατότητα να εφαρμόσουμε την ποιό κάτω απλή και αποδοτική διαγνωστική τακτική για τον έλεγχο ακοής των παιδιών.  Κατά τον έλεγχο ακοής των βρεφών και παιδιών, καταγραφή φυσιολογικών ωτοακουστικών εκπομπών(ΟΑΕs) αποτελεί ισχυρή απόδειξη ότι το έξω, το μέσο, και το έσω αυτί λειτουργούν φυσιολογικά. Αν δεν καταγράφονται (ΟΑΕs) γίνεται τυμπανόγραμμα.  Αν από το τυμπανόγραμμα (τύπου Β) και την ωτοσκόπηση προκύπτει εκκριτική ωτίτιδα δίνονται οδηγίες για θεραπεία και παρακολούθηση.    παιχνιδοακουομετρία. 
Ακουολογικές εξετάσεις παιδιών
| ||||||||||||||||||||||||||
Μέθοδος για τον έλεγχο νεογνών
Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας. |
Μέθοδοι διάγνωσης της απώλειας της ακοής
H ακουομετρία είναι μια πολύπλοκη εξέταση που περιλαμβάνει διάφορα τεστ. Tα τεστ αυτά μπορεί να γίνουν με ή χωρίς τη συνεργασία αναλογα με την ηλικία του εξεταζόμενου και διαχωρίζονται σε υποκειμενικά και αντικειμενικά τεστ.
Στην κατηγορία των υποκειμενικών τεστ,(υποκειμενική ακουομετρία), τα οποία στηρίζονται στη συνεργασία με τον εξεταζόμενο(συμπεριφορικές δοκιμασίες), ανήκει η εξέταση με τονοδότες, το τονικό ακουόγραμμα, η φωνητική ακουομετρία ή παιχνιδοακουομετρία, η ανιχνευτική ακουομετρία κ.α. Εφαρμόζονται σε νήπια 2 χρόνων και μεγαλύτερα.
Τα αντικειμενικά τεστ(αντικειμενική ακουομετρία),περιλαμβάνουν την ακουομετρία αντίστασης(τυμπανομετρία), τα προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους, και τις ωτο-ακουστικές εκπομπές. Εφαρμόζονται σε περιπτώσεις που η συνεργασία με τον εξεταζόμενο δεν μπορεί να επιτευχθεί, συνήθως σε βρέφη κάτω των 2 χρόνων.
Ακουολογικές εξετάσεις παιδιών περιληπτικά
Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕs)
Οι ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕs) είναι ήχοι χαμηλής έντασης που παράγονται φυσιολογικά από τα κύτταρα του εσωτερικού αυτιού. Εάν χορηγηθεί ήχος τα κύτταρα αυτά εκπέμπουν επίσης μία ηχητική απάντηση την οποία καταγράφουμε με ειδικό μικρόφωνο. Παράγονται σε φυσιολογικά επίπεδα, σε φυσιολογική ακοή ή μικρού βαθμού βαρηκοΐα μέχρι 30 dB. Προσφέρουν, με αυτόν τον τρόπο, μία άμεση εκτίμηση της λειτουργικής κατάστασης του οργάνου της ακοής.
Η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνά ως εργαλείο καταγραφής για να διαπιστώσουμε την παρουσία ή όχι της κοχλιακής λειτουργίας αν και η ανάλυση μπορεί να επιτελεστεί και για ιδιαίτερες συχνοτικές περιοχές του κοχλία.
Οι ωτοακουστικές εκπομπές(ΟΑΕ) δε μπορούν να περιγράψουν πλήρως τ'ακουστικά κατώφλια(ουδό) ενός ατόμου, όμως βοηθούν σημαντικά την επικύρωση ή αμφισβήτηση άλλων μετρήσεων.
Είναι γρήγορη ανώδυνη και αντικειμενική εξέταση ακοής ιδανική για παιδιά.
Για την εφαρμογή της μεθόδου εισάγεται στον ακουστικό πόρο καθετήρας(καλώδιο) με μαλακό εύκαμπτο άκρο που περιέχει μικρόφωνο και μινιατούρα ηχείου. Καθώς το βρέφος κοιμάται, ήχοι παράγονται από τον πομπό και καταγράφονται ακολούθως οι ακουστικές αποκρίσεις από τον κοχλία.
Ακουστικά προκλητά δυναμικά
Τυμπανομετρία
Αυτή η εξέταση μετρά την κίνηση του τυμπάνου. Η τυμπανομετρία είναι μία πολύ σημαντική εξέταση με την οποία μπορούμε με ακρίβεια να διαγνώσουμε την ύπαρξη υγρού πίσω από το τύμπανο, ιδιαίτερα στις δύσκολες και αμφίβολες περιπτώσεις. Διενεργείται με την είσοδο στο αυτί ενός μαλακού σωληνίσκου μέσω του οποίου εκπέμπεται ήχος. Το αποτέλεσμα της εξέτασης αναπαριστάνεται γραφικά (τυμπανόγραμμα).
Η συσκευή(τυμπανογράφος) μέσω ενός πλαστικού βύσματος του αυτιού, χορηγεί ήχο και αυξομειώνει την πίεση του αέρα στον έξω ακουστικό πόρο, αναγκάζοντας έτσι το τύμπανο να κινηθεί. Ο τυμπανογράφος μετρά την ανάκλαση του ήχου και καταγράφει(τυμπανόγραμμα) το πόσο καλά κινείται το τύμπανο και πόση είναι η πίεση στο μέσο αυτί και παράγει μια φυσιολογική καμπύλη(τύπου A).
Οτιδήποτε εμποδίζει την φυσιολογική κίνηση του τυμπάνου( όπως το υγρό και η ωτίτιδα)παράγει παθολογική καμπύλη(πχ τύπου B)
Η απόφραξη της ευσταχιανης σάλπιγγας(πχ από ρινίτιδα η κρεατακια) προκαλεί ελάττωση της πιέσεως στο μέσο αυτί και μετατόπιση της καμπύλης(τύπου C).
Η μελέτη του ακουστικού αντανακλαστικού γίνεται επίσης με τον τυμπανογράφο.Στα παιδιά ανευρίσκεται ο ουδός(ελάχιστη ένταση ήχου)εκλύσεως των αντανακλαστικών και διαγιγνώσκεται η βαρηκοΐα αντιλήψεως
Η ύπαρξη ή μη της νευροαισθητηριακής απώλειας της ακοής μπορεί να διαπιστωθεί με το τεστ του ακουστικού αντανακλαστικού αλλά ο βαθμός απώλειας δεν καθορίζεται με ακρίβεια.
περισσότερα για την τυμπανομετρία....
Aνιχνευτική ακουομετρία, τεχνική απόσπασης προσοχής, Παιχνιδοακουομετρία, και ακουομετρία οπτικής ενίσχυσης
Αυτές οι μέθοδοι ακουομέτρησης εφαρμόζονται σε μικρά παιδιά όπου η συνεργασία επιτυγχάνεται με έμμεσο τρόπο.
H ανιχνευτική ακουομετρία εφαρμόζεται σε νεογέννητα και βρέφη (από τη γέννηση έως 6 μηνών). Στηρίζεται στα αυτόματα κινητικά αντανακλαστικά (κλείσιμο βλεφάρων, μορφασμοί στο πρόσωπο, ξύπνημα, κούνημα ποδιού κ.α) που δημιουργούνται μετά από ένα ηχητικό ερέθισμα. Ήχοι εντάσεως από 75dB και πάνω προκαλούν στα νεογέννητα αντανακλαστικές κινήσεις, ενώ σε μεγαλύτερα παιδιά και ήχοι χαμηλότερης έντασης δημιουργούν τις ίδιες αντιδράσεις.
H τεχνική απόσπασης προσοχής (από 6 έως 18 μηνών). Eίναι η δοκιμασία που χρησιμοποιείται μετά την ηλικία των 6 μηνών και μέχρι το 18ο μήνα. H δοκιμασία αυτή εκμεταλλεύεται το βασικό αναπτυξιακό χαρακτηριστικό αυτής της ηλικίας που συνίσταται στο ότι τα μωρά δε μπορούν να διατηρήσουν την προσοχή τους σε ένα ερέθισμα πάνω από λίγα δευτερόλεπτα.
Έτσι, τους ζητάμε με χαμηλή φωνή και καλύπτοντας με το χέρι μας το στόμα μας ώστε να μην κάνουν χειλεοανάγνωση, να μας δώσουν αντικείμενα ή εικόνες που έχουμε τοποθετήσει εμπρός τους. Συνήθως, χρησιμοποιούμε λέξεις που μοιάζουν ηχητικά μεταξύ τους όπως π.χ. "δώσε μου την κούκλα" ή "δώσε μου την κούπα", ώστε να ελέγχουμε τη διακριτική τους ικανότητα σε παρόμοιες ηχητικά λέξεις.
Επιπλέον χρησιμοποιείται ακουομετρία οπτικής ενίσχυσης (κινούμενα και φωτιζόμενα παιχνίδια με την ανταπόκριση του παιδιού στο ηχητικό σήμα), ακουομετρία αντίδρασης προσανατολισμού (παιχνίδια και στις δύο πλευρές ελέγχουν την εντόπιση). Οι συνομολογούμενες ανταποκρίσεις στο ακουστικό ερέθισμα παρέχουν ενίσχυση της μεθόδου που επιτρέπει μετρήσιμες αντιδράσεις και παράταση του ενδιαφέροντος για τις συνθήκες του τεστ από την πλευρά του εξεταζόμενου.
Αυτή η δοκιμή μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας ήχους που προέρχονται από τα μεγάφωνα ή ακουστικά. Ο ωτορινολαρυγγολόγος θα μιλήσει με το παιδί και θα παίξει ήχους σε διαφορετικές συχνότητες. Όταν το παιδί γυρίζει στο σημείο από όπου προέρχεται ο ήχος, ένα κινούμενο φωτιζόμενο παιχνίδι θα ανάψει σε αυτή την πλευρά.
περισσότερα για την ανιχνευτική ακουομετρία και την παιχνιδοακουομετρία.....
Παιδικό Ακουόγραμμα
Με την εξέταση αυτή μετράμε την ακοή. Πραγματοποιείται με ειδικά μηχανήματα, τους ακοογράφους.
Με τη βοήθεια ακουστικών χορηγούνται ήχοι διαφόρων συχνοτήτων(από 250 έως 8000 HZ) προοδευτικά μειούμενης έντασης(από 0 έως 100 db).Το εξεταζόμενο παιδί όταν τους ακούει μας δίνει μία απάντηση ναι, ή σηκώνει το χέρι, ή πατάει ένα κουμπί.(Παιδικό τονικό ακουόγραμμα). Με μικρότερα παιδιά παίζουμε ένα παιχνίδι, πχ όταν ακούει τον ήχο να βάζει ένα αυγουλάκι μέσα στο καλαθάκι ή έναν κύβο μέσα στο κουτάκι(παιχνιδοακουομετρία). Σημειώνοντας το λιγότερο που ακούει δηλαδή την ελάχιστη ακουστή ένταση ήχου (=ουδός ακοής), σε κάθε συχνότητα σε ένα διάγραμμα, που στον άξονα χ είναι οι συχνότητες ενώ στον ψ η ένταση, προκύπτει το ακοομετρικό διάγραμμα ή ακοόγραμμα.
Σε βρέφη, νήπια αλλά κι ενήλικες που για διάφορους λόγους βρίσκουν πρόβλημα να βάλουν ακουστικά οι ήχοι δίνονται ελεύθερα στο χώρο (Ακοομετρία ελευθέρου πεδίου) με τη βοήθεια ηχείων τοποθετημένων υπό γωνία 45 μοιρών ως προς το πρόσωπο του εξεταζόμενου.
Μπάσα Ι Πρίμα Αφού ολοκληρώσετε το τεστ, συζητήστε τα αποτελέσματα με το γιατρό σας. |
περισσότερα για το Παιδικό ακουόγραμμα....
Ομιλητική ακουομετρία
Έτσι, τους ζητάμε με χαμηλή φωνή και καλύπτοντας με το χέρι μας το στόμα μας ώστε να μην κάνουν χειλεοανάγνωση, να μας δώσουν αντικείμενα ή εικόνες που έχουμε τοποθετήσει εμπρός τους. Συνήθως, χρησιμοποιούμε λέξεις που μοιάζουν ηχητικά μεταξύ τους όπως π.χ. "δώσε μου την κούκλα" ή "δώσε μου την κούπα", ώστε να ελέγχουμε τη διακριτική τους ικανότητα σε παρόμοιες ηχητικά λέξεις.
Βραχύς χαλινός γλώσσας και χείλους
Αν προσπαθήσετε να σηκώσετε τη γλώσσα προς τον ουρανίσκο θα παρατηρήσετε μία λωρίδα βλεννογόνου που διατρέχει σαν σύνδεσμος από τη μέση του εδάφους τους στόματος πίσω από τους κάτω κεντρικούς τομείς, κατά μήκος της κάτω επιφάνειας της γλώσσας προς την κορυφή της.
Αυτός είναι ο χαλινός της γλώσσας. Σε κάποιους ασθενείς ο σύνδεσμος αυτός είναι αρκετά κοντός, ή δεν έχει την απαραίτητη ελαστικότητα ή καταφύεται πολύ βαθειά κάτω από την γλώσσα στο έδαφος του στόματος ή κοντά ή ακόμα και μέσα στα ούλα, με αποτέλεσμα η γλώσσα να μην έχει καλή κινητικότητα, και να μην μπορεί να λάβει τις φυσιολογικές της θέσεις για το λειτουργικό της ρόλο, ώστε να προκαλείται το φαινόμενο της αγκυλογλωσσίας, ή της μερικής αγκυλογλωσσίας (partial ankyloglossia, tongue tie) σε ηπιότερες περιπτώσεις.
Επίσης, ο βραχύς χαλινός άνω χείλους που κατεβαίνει χαμηλά στα ούλα όταν δεν θεραπεύεται, προκαλεί προβλήματα στην ανάπτυξη των μπροστινών δοντιών και μεσοδόντιο διάστημα ανάμεσα στα δύο μπροστινά δόντια (τομείς), το οποίο είναι εμφανές στα μεγαλύτερα παιδιά, οπότε και θα χρειαστεί η παρέμβαση ορθοδοντικού ή παιδο-οδοντιάτρου.
- Προβλήματα με το θηλασμό
- Προβλήματα κατάποσης
- Στα μικρά παιδιά, δυσκολίες ομιλίας με ήχους που απαιτούν μια κινητή άκρη της γλώσσας
- Σε εφήβους και ενήλικες, ανικανότητα στο "γαλλικό φιλί".
Η επέμβαση είναι εξαιρετικά απλή και γίνεται ανώδυνα και αναίμακτα, με ψαλίδι, με ραδιοσυχνότητες ή Laser, συνήθως στο ειδικό χειρουργείο του ιατρείου με τοπική αναισθησία, από έμπειρο ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο.
Η επέμβαση πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία σε βρέφη ενώ σε μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά υπό γενική αναισθησία. Χρησιμοποιείται τοπικό αναισθητικό διάλυμα ξυλοκαίνης σε σπρέυ, με ένα βαμβακοφόρο στυλεό. Με ήπιους χειρισμούς συλλαμβάνεται η γλώσσα και με την χρήση μιας αιμοστατικής λαβίδας η οποία εφαρμόζεται για μερικά δευτερόλεπτα(περίπου 10), στραγγαλίζονται τα τυχόν λεπτά αγγεία του χαλινού για την αποφυγή και της παραμικρής αιμορραγίας. Μετά ακολουθεί η διατομή του χαλινού με τη χρήση ψαλιδιού ή ραδιοσυχνοτήτων ή Laser.
Πιθανές επιπλοκές
- Αιμορραγία: λόγω της πτωχής αγγείωσης της περιοχής είναι σπάνια, ωστόσο παρατηρείται η παρουσία κάποιων σταγόνων αίματος μετά την διατομή. Το αίμα που δεν υποχωρεί αντιμετωπίζεται απλά με εφαρμογή πίεσης στην περιοχή με μία γάζα, ή σε ακόμα πιο σπάνιες περιπτώσεις με καυτηριασμό του αγγείου με χρήση διπολικής διαθερμίας ή ραδιοσυχνοτήτων. Σε περίπτωση που δείτε λίγο αίμα στο σάλιο του παιδιού χωρίς όμως ενεργό ροή αίματος δεν χρειάζεται να προβείτε σε κάποια ενέργεια. Σε περίπτωση αιμορραγίας, εφαρμόστε πίεση με μια αποστειρωμένη γάζα, και επικοινωνήσετε μαζί μας.
- Λοίμωξη: Είναι σπάνια και κυμαίνεται από απλή ερυθρότητα (κοκκίνισμα) έως και τοπικό απόστημα. Αντιμετωπίζεται με τη λήψη αντιβιοτικών.
- Τραυματισμός γλώσσας, που προκαλεί αιμορραγία και αντιμετωπίζεται όπως παραπάνω.
- Τραυματισμός πόρου του υπογλώσσιου αδένα, ο οποίος βρίσκεται κάτω από την γλώσσα στο έδαφος του στόματος και για το λόγο αυτό η τομή θα πρέπει να γίνεται κοντά στη γλώσσα και όχι κοντά στο έδαφος του στόματος. Αντιμετωπίζεται συντηρητικά με αντιβίωση και πίεση στην περιοχή σε περίπτωση αιμορραγίας. Απόφραξη λόγω τραυματισμού αντιμετωπίζεται σε δεύτερο στάδιο ανάλογα με τα ευρήματα.
- Η αιμορραγία, ο τραυματισμός της γλώσσας, και ο τραυματισμός πόρου του υπογλώσσιου αδένα, είναι εξαιρετικά απίθανο να γίνει από έμπειρο γιατρό όταν μάλιστα διαθέτει τον σύγχρονο εξοπλισμό όπως είναι το ψαλίδι ραδιοσυχνοτήτων.
- Συνέχιση μειωμένης πρόσληψης γάλακτος ή κακής ποιότητας θηλασμού για την μητέρα (επώδυνος θηλασμός), κάποιες φορές παρ όλη την εκτομή του χαλινού η συνέχιση της ίδιας εικόνας θηλασμού προβληματίζει και πρέπει να επαναξιολογηθεί συνολικά η μέθοδος και η τεχνική θηλασμού.
Μετεγχειρητικές οδηγίες
- Ο θηλασμός πρέπει να αρχίζει άμεσα, για την αποφυγή σχηματισμού συμφύσεων μεταξύ του κομμένου χαλινού και του εδάφους του στόματος.
- Ο τυχόν πόνος αντιμετωπίζεται με ήπια παυσίπονα όπως παρακεταμόλη (DEPON).
- Σε περίπτωση φλεγμονής, με έντονη ερυθρότητα ή οίδημα της περιοχής, οπότε το μωράκι σας θα δυσανασχετεί κατά τον θηλασμό, επικοινωνήσετε μαζί μας γιατί πιθανόν να χρειάζεται η έναρξη αντιβίωσης.
- Συνιστάται επανεξέταση 1 εβδομάδα μετά την επέμβαση.
Δεν χρειάζονται αντιβιοτικά. Η αιμορραγία (εάν εμφανίζεται) συνήθως σταματά μέσα σε 15 λεπτά. Μπορεί να υπάρχει μια σταγόνα αίμα που μπορεί σποραδικά να εμφανιστεί στην περιοχή για τις επόμενες ώρες καθώς και μετά από τεντώματα της γλώσσας για μερικές ημέρες. Δεν είναι ασυνήθιστο να εμφανίζεται μία λευκή μεμβράνη κατά μήκος της τομής. Μην ανησυχείτε αν συμβεί αυτό. Θα εξαφανιστεί σε περίπου 1-2 εβδομάδες.
Στους μεγαλύτερους μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν εκπαιδευτικές ασκήσεις τεντώματος 5 φορές την ημέρα για τις πρώτες 2 εβδομάδες για να αποφευχθεί η σύμφυση(κόλλημα). Μια φορά την ημέρα, βάλτε ένα δάχτυλο κάτω από τη γλώσσα για να αξιολογήσετε την σύμφυση(κόλλημα) λόγω ουλών. Εάν αρχίσει να υπάρχει επανεμφάνιση ουλής, αντί της μεθόδου ανύψωσης, καταφεύγετε στη μέθοδο ώθησης η οποία συνεπάγεται την ώθηση ενός δακτύλου πάνω από το τραύμα προς το πίσω μέρος του στόματος (αυτό μπορεί προσωρινά να πνίξει το βρέφος).
Οπίσθιος χαλινός γλώσσας
Θολωτή υπερώα και χαλινός άνω χείλους
Χαλινός γλώσσας(αγκυλογλωσσία) ενηλίκων
- Δυσκολίες στην άρθρωση, ειδικά με ήχους που απαιτούν μια κινητή άκρη της γλώσσας. Δεν είναι δυνατό το "γαλλικό φιλί"
- Παίκτες πνευστών οργάνων όπου η σχετική ακινησία της γλώσσας περιορίζει το πόσο καλά μπορούν να παίξουν
- Ρήτωρες όπου η σχετική ακινησία της γλώσσας προκαλεί πόνο στη γλώσσα μετά από ομιλία για παρατεταμένες χρονικές περιόδους
Αγκυλογλωσσία (χαλινός γλώσσας), μύθοι και πραγματικότητες.
1. Είναι εύκολο να διαπιστώσει κάποιος αν ένα βρέφος έχει χαλινό γλώσσας!
ΛΑΘΟΣ. Ο χαλινός ορισμένες φορές μπορεί να είναι πολύ κοντός, να βρίσκεται οπουδήποτε κάτω από τη γλώσσα και να μην είναι καθόλου εύκολα ορατός.
2. Βρέφος με χαλινό γλώσσας δε μπορεί να εκτείνει τη γλώσσα του πέρα από το όριο των κάτω ούλων ή περισσότερο πέρα από το κάτω χείλος!
ΛΑΘΟΣ. Κάποια βρέφη με χαλινό, ιδιαίτερα αυτά που έχουν «μικρό» στόμα μπορούν.
3. Εάν ένα βρέφος με χαλινό μπορεί να εκτείνει τη γλώσσα του πέρα από το κάτω χείλος, δεν επηρεάζεται η σίτιση του!
ΛΑΘΟΣ. Υπάρχουν πολλά βρέφη που ενώ μπορούν να εκτείνουν τη γλώσσα τους, παρουσιάζουν προβλήματα σίτισης. Ο λόγος είναι ότι η γλώσσα εκτός από αυτή την κίνηση κάνει και μια σειρά από άλλες πολύπλοκες κινήσεις.
4. Εφόσον μια μητέρα μπορεί να θηλάσει, χωρίς πόνο, δεν υπάρχει λόγος να κοπεί ο χαλινός!
ΛΑΘΟΣ. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις τα βρέφη παρουσιάζουν θηλαστικές κινήσεις ασυντόνιστες ή αποδιοργανωμένες, που μπορεί να συνοδεύονται από σιελόρροια, βήχα, κόπωση, κλάμα. Επίσης τα βρέφη παρουσιάζουν αυξημένα αέρια, είναι ανήσυχα και δεν κοιμούνται καλά. Αγωνίζονται σκληρά για να τραφούν και γι’ αυτό σπάνια παρουσιάζουν στασιμότητα βάρους, αλλά οι μητέρες συνήθως υποφέρουν από ερεθισμένες και επώδυνες θηλές.
5. Ο χαλινός της γλώσσας δεν μπορεί να επηρεάσει την ομιλία!
ΛΑΘΟΣ. Τα περισσότερα παιδιά με χαλινό δεν έχουν προβλήματα ομιλίας. Κάποια όμως έχουν. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ήχους που χρειάζονται ιδιάιτερες κινήσεις της γλώσσας. Οι ήχοι αυτοί αφορούν τα υγρά σύμφωνα (δηλ. το "Ρ" και το "Λ") ή όταν ο λόγος είναι γρήγορος.
6. Άτομα με χαλινό δε μπορούν να προφέρουν σωστά το γράμμα "Ρ"!
ΛΑΘΟΣ. Και πάλι εξαρτάται που βρίσκεται ο χαλινός και πως επηρεάζει την κίνηση της γλώσσας. Ορισμένα άτομα με χαληνό μπορούν να το προφέρουν μια χαρά, ενώ άλλα όχι.
7. Η διατομή του χαλινού αποτελεί μια επιθετική χειρουργική διαδικασία!
ΛΑΘΟΣ. Ο πόνος δεν είναι εντονότερος από ένα απλό τσίμπημα. Διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα και η διαφορά είναι συχνά εμφανής αμέσως (κάποια βρέφη, ιδιαίτερα μεγαλύτερα μωρά μπορεί να χρειαστούν λίγο χρόνο για να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν την ελεύθερη πλέον γλώσσα τους). Σε περίπτωση κλάματος αυτό δε διαρκεί περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα ή/και λιγότερο σε θηλάζοντα βρέφη, που τοποθετούνται αμέσως μετά τη διατομή στο στήθος της μητέρας τους!
8. Γενικοί Ιατροί, Σύμβουλοι Γαλουχίας (IBCLCs), Επισκέπτριες Υγείας, Μαίες και Λογοθεραπευτές, είναι όλοι σε θέση να διαπιστώσουν ύπαρξη χαλινού.
ΛΑΘΟΣ. Ενώ ορισμένοι μπορούν, άλλοι μπορεί να μην είχαν την ειδική εκπαίδευση ή την εμπειρία να εξετάσουν σωστά κάτω από τη γλώσσα του μωρού και να εντοπίσουν την ύπαρξη χαλινού. Συνήθως οι πιο έμπειροι στη διάγνωση αγκυλογλωσσίας είναι οι ΩΡΛ, οι Παιδίατροι, και οι Σύμβουλοι γαλουχίας με εμπειρία σε τέτοιου είδους προβλήματα. Στις περιπτώσεις που χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση αυτή μπορεί να γίνει από ΩΡΛ.
9. Ο χαλινός της γλώσσας την παραμορφώνει σε σχήμα «καρδιάς», όταν το βρέφος προσπαθεί να τη βγάλει έξω από το στόμα!
ΛΑΘΟΣ. Ενώ σε μερικά βρέφη με αγκυλογλωσσία η γλώσσα κατά την έξοδο από το στόμα παρουσιάζει σχήμα καρδιάς, σε άλλα δε συμβαίνει αυτό! Για το ανεκπαίδευτο μάτι η γλώσσα μπορεί να φαίνεται απόλυτα φυσιολογική.
10. Η αγκυλογλωσσία δεν έχει επιπτώσεις σε οποιοδήποτε άλλο τομέα της υγείας!
ΛΑΘΟΣ. Η αγκυλογλωσσία συνδέεται με θολωτή υπερώα, που οδηγεί σε υψηλά οδοντικά τόξα με δυνητικές οδοντικές ανωμαλίες και συνήθως στενότερους αεραγωγούς. Έγκαιρη διατομή του χαλινού δίνει τη δυνατότητα στη γλώσσα να επηρεάσει φυσιολογικά τη διαμόρφωση της στοματικής κοιλότητας.
11. Η συχνότητα της αγκυλογλωσσίας δεν είναι μεγάλη.
ΛΑΘΟΣ. Σε μελέτες φάνηκε ότι η συχνότητα δεν είναι αμελητέα, αφού αφορά περίπου 10% όλων των γεννήσεων! Η συχνότητα διαφέρει ελαφρώς από περιοχή σε περιοχή και από χώρα σε χώρα. Είναι δε γενικώς αποδεκτό ότι έχει γενετική βάση.
12. Η αγκυλογλωσσία διαπιστώνεται το ίδιο εύκολα είτε το βρέφος θηλάζει, είτε τρέφεται με μπουκάλι!
ΛΑΘΟΣ. Σε βρέφη που θηλάζουν η μητέρα θα αναφέρει ότι πονάει και η θηλή της παραμορφώνεται κατά το θηλασμό και έτσι ο ειδικός θα το υποψιαστεί. Γεγονός που δε θα συμβεί αν το βρέφος σιτίζεται με μπουκάλι. Οι δυσκολίες στη σίτιση με μπουκάλι θα αποδοθούν οπουδήποτε αλλού (πχ κολικούς, παλινδρόμηση κλπ), παρά σε αγκυλογλωσσία!
Λαρυγγομαλακία
Η λαρυγγομαλακία είναι μια ασθένεια που χτυπάει κυρίως τα νεογέννητα βρέφη. Θεωρείται μάλιστα ότι είναι η συχνότερη εκ γενετής ασθένεια. Έχετε ακούσει ποτέ το νεογέννητο σας να αναπνέει και να κάνει θορύβους; Και κυρίως να αναπνέει με θόρυβο και κάποιες στιγμές και με συριγμό; Τότε είναι πιθανό να έχει λαρυγγομαλακία.
| •Η πιο συχνή αιτία εισπνευστικού συριγμού (65% to 75%) •Εμφανίζεται μέσα στις πρώτες μέρες μετά την γέννηση •Εισπνευστικός συριγμός, εντονότερος όταν το παιδί κλαίει ή σιτίζεται, ή όταν ξαπλώνει ανάσκελα •Φυσιολογικό κλάμα, αργή σίτιση, χωρίς κυάνωση •Αγόρια: κορίτσια 2:1 •Διαταραχή λειτουργικότητας υπερλαρυγγικών δομών •Συσχέτιση με γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση |
Αυτό συμβαίνει επειδή το τοίχωμα από τον οποίο αποτελείται ο#λάρυγγας, δηλαδή ο χόνδρος και ο βλεννογόνος (το εσωτερικό κάλυμμα του χόνδρου) είναι μαλακά και χαλαρά. Κατά την διάρκεια της εισπνοής, λοιπόν, συμπίπτουν και αποφράσσουν την αναπνευστική οδό του λάρυγγα. Αποτέλεσμα είναι να ακούμε αυτούς τους θορύβους (εισπνευστικό συριγμό) από το νεογέννητο.
Η λαρυγγομαλακία παρουσιάζεται μερικές μέρες μετά την γέννα. Ο θόρυβος αυτός, συχνά τρομοκρατεί τους γονείς (ειδικά εάν είναι το πρώτο τους παιδί). Βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία. Πάντως είναι απαραίτητο να ενημερωθεί ο παιδίατρος, ο οποίος είναι συνήθως καθησυχαστικός. Εάν εντοπίσει κάτι διαφορετικό τότε σίγουρα θα παραπέμψει το βρέφος σε περισσότερο εξειδικευμένους γιατρούς όπως ο ωτορινολαρυγγολόγος και ο παιδοπνευμονιολόγος. Μην αγχώνεστε πάντως. Η #λαρυγγομαλακία και τα συμπτώματα της, περνάνε όταν το μωράκι φτάσει κοντά στην ηλικία των 2 ετών.
Η λαρυγγομαλακία θεραπεύεται σε μεγάλο ποσοστό όπως είπαμε με την πάροδο του χρόνου. Όμως εάν ο γιατρός δει και κρίνει ότι βρίσκεται ενώπιον μιας βαρυτέρας καταστάσεως, τότε μπορεί να χρειαστεί και χειρουργείο.
Και ποιες είναι οι βαριές περιπτώσεις; Όταν το παιδάκι παρουσιάσει συμπτώματα πέραν της θορυβώδης αναπνοής, όπως επεισόδια μελανιάσματος (κυάνωση) και στασιμότητα βάρους. Η χειρουργική επέμβαση ονομάζεται επιγλωτοπλαστική και επιτελείται από ειδικό παιδο-ωτορινολαρυγγολόγο.
Περιαμυγδαλικό απόστημα και αποστήματα φάρυγγα στα παιδιά
Η τραχηλική λεμφαδενοπάθεια σε παιδιά και ενήλικες
Οι λεμφαδένες είναι οζώδεις συναθροίσεις λεμφικού ιστού, που εντοπίζονται στις συμβολές των λεμφαγγείων και αντιπροσωπεύουν μέρος του δικτυοενδοθηλιακού συστήματος, που εκτείνεται σε ολόκληρο τον οργανισμό. Οι λεμφαδένες υπάρχουν σε ολόκληρο το σώμα και λειτουργούν ως φίλτρα της λέμφου, η οποία απάγεται από τους ιστούς προς τη συστηματική κυκλοφορία. Λειτουργούν δηλαδή ως το τελικό σημείο διήθησης των αντιγόνων του διάμεσου υγρού και της λέμφου, στην πορεία τους από την περιφέρεια προς τον θωρακικό πόρο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό σε περιπτώσεις λοίμωξης, οπότε η λέμφος περιέχει διαλυμένα συστατικά του εισβολέα (αντιγόνα), τα οποία κατακρατούνται στα λεμφογάγγλια και ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η συχνότερη αιτία τραχηλικής λεμφαδενοπάδειας στα παιδιά λοιπόν, είναι οι λοιμώξεις και μάλιστα οι ιογενείς, τοπικές ή γενικευμένες.
- Η αμυγδαλίτιδα
- Η λοιμώδης μονοπυρήνωση
- Η παρωτίτιδα
- Η ερυθρά
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος και ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Α αποτελούν τα συχνότερα μικροβιακά αίτια της οξείας ετερόπλευρης τραχηλικής λεμφαδενίτιδας, ενώ το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης, τα άτυπα μυκοβακτηρίδια και η Βαrtοηellα henselae (νόσος από αμυχή γάτας) ευθύνονται για τις περιπτώσεις χρόνιας τραχηλικής λεμφαδενίτιδας.
Συχνά, μετά από κάποια λοίμωξη, ορισμένοι από τους λεμφαδένες μπορούν να παραμείνουν πρησμένοι για εβδομάδες ή και για μήνες. Tους αδένες αυτούς μπορείτε να τους ψηλαφίσετε κάτω από το σαγόνι του παιδιού, στην μπροστινή ή και στην πίσω μεριά του λαιμού του. Σε αυτήν την περίπτωση όμως δεν πρέπει να πονάνε στην ψηλάφηση. Αν πονάνε ακόμα (αφού δηλαδή έχει παρέλθει ο χρόνος της ανάρρωσης), πρέπει το παιδί να το εξετάσει ο γιατρός.
Σε κάποιες περιπτώσεις, οι διογκωμένοι λεμφαδένες στο λαιμό (με ή χωρίς άλλα συμπτώματα) μπορεί να σημαίνουν κάποια κακοήθεια στον παιδικό οργανισμό, που χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση.
Σπάνια λοιπόν η τραχηλική λεμφαδενοπάθεια μπορεί να είναι εκδήλωση σοβαρότερων νοσημάτων όπως αυτοάνοσων, νοσημάτων θησαυρισμού ή κακοήθειας. Το ιστορικό και η προσεκτική κλινική εξέταση συμβάλλουν ουσιαστικά στη διάγνωση και στην επιλογή κατάλληλων διαγνωστικών εξετάσεων, ενώ σε υποψία κακοήθειας απαιτείται πιο εκτεταμένος έλεγχος και βιοψία του διογκωμένου λεμφαδένα.
Γι’ αυτό το καλύτερο είναι το παιδί να ελέγχεται πάντα από το γιατρό, ακόμα και όταν έχει προηγηθεί λοίμωξη, και οι αδένες του είναι δικαιολογημένα διογκωμένοι.
Πίνακας 1. Λοιμώδη αίτια τραχηλικής λεμφαδενοπάθειας
Μικρόβια
Gram ( + )
Χρυσίζων σταφυλόκοκκος, β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Α, β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Β, αναερόβια μικρόβια, βάκιλλος του άνθρακα, κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας
Gram ( - )
Βαrtοηellα henselae, Αιμόφιλος της χρίππης, Πρωτέας, Ψευδομονάδα, Σαλμονέλλα, Σιγκέλλα, Υερσίνια
Ιοί
Αδενοϊοί, ΟΜV, ΕBV, ΗΗV-6, Coxcackie, HIV, ιλαράς, ερυθράς, ανεμευλογιάς, παρωτίτιδας, ινφλουένζας, παράίνφλουένζας, αναπνευστικού συγκυτίου, ρινοϊοί
Μύκητες
Ασπέργιλλος, κάντιντα, κρυπτόκοκκος
Λεϊσμάνια, τρυπανόσωμα, Toxoplasma godii
Πίνακας 2. Μη Λοιμώδη αίτια τραχηλικής λεμφαδενοπάθειας
Κακοήθειες
Πρωτοπαθείς: νόσος Ηοdgkin, λέμφωμα non-Ηοdgkin, ιστιοκυτταρώσεις
Μεταστατικές: λευχαιμία, νευροβλάστωμα, ραβδο-μυοσάρκωμα
Αυτοάνοσα νοσήματα
Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, δερματομυοσίτιδα,
Νόσος Gausher, νόσος Niemann-Pick, νόσος Fabry
Σαρκοείδωση, ορονοσία, Ν. Kawasaki, Ν. Κikuchi, Ν. Kastleman
Οι απεικονιστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν, την υπερηχοτομογραφία, την αξονική και μαγνητική τομογραφία, και τη συμβατική σιελαδενογραφία
Η υπερηχοτομογραφία είναι μια ασφαλής, οικονομική και αξιόπιστη μέθοδος που δύναται να βοηθήσει, μαζί με τη μαγνητική και αξονική τομογραφία, στη διάγνωση και στη διαφοροδιάγνωση.
Η μαγνητική τομογραφία (MRI) υπερέχει έναντι της υπερηχοτομογραφίας και της αξονικής τομογραφίας (CT) στο ότι αποδίδει υψηλής ανάλυσης, πολύπλευρη απεικόνιση των μαλακών ιστών, επιτρέποντας την αναγνώριση των ανατομικών δομών και διαστημάτων της περιοχής.
Το σκιαγραφικό gadopentetate dimeglumine (Gd-DTPA) αυξάνει την ορατότητα του μεγέθους των αδένων.
Η υπό την καθοδήγηση της υπερηχοτομογραφίας βιοψία με λεπτή βελόνη(FNAC), είναι μια διαδικασία απλή που δίνει γρήγορα και σίγουρα αποτελέσματα. Ωστόσο, η βιοψία με λεπτή βελόνη δε μπορεί από μόνη της να υποστηρίξει τη διάγνωση αλλά με συνδυασμό των CT και MRI είναι ένα αξιόπιστο εργαλείο.
Παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA) και βιοψία
Η FNA συνιστά μία
της διάγνωσης σε ύποπτους για κακοήθεια όγκους. Μέσω μίας πολύ λεπτής βελόνας ο ειδικός ιατρός λαμβάνει, με υπερηχογραφική καθοδήγηση ένα μικρό δείγμα υγρού/κυττάρων από τον προς εξέταση όγκο. Το
υλικό αυτό εξετάζεται στο μικροσκόπιο, για να διαπιστωθεί αν εμφανίζει καρκινικά ή προκαρκινικά κύτταρα.
Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι η FNA μπορεί να επιβεβαιώσει την ύπαρξη καρκινικών ή προκαρκινικών κυττάρων αλλά δεν μπορεί να αποκλείσει με απόλυτη βεβαιότητα την ύπαρξή τους. Αυτό σημαίνει ότι αν το αποτέλεσμα της εξέτασης είναι αρνητικό για κακοήθεια, ο ειδικός ιατρός οφείλει παραταύτα να συνεκτιμήσει την συνολική εικόνα και τα αποτελέσματα των προηγηθέντων εξετάσεων και να συστήσει πιθανώς την χειρουργική θεραπεία.
Βέβαια πρέπει να γνωρίζουμε ότι περίπου ένα 5% των βιοψιών με λεπτή βελόνα είναι ψευδώς θετικές και ένα 5% είναι ψευδώς αρνητικές. Έτσι, τα μόνα αποτελέσματα της βιοψίας που αξιολογούνται 100% είναι τα θετικά αποτελέσματα. Τα αρνητικά αποτελέσματα είναι ενδεικτικά και μόνο ο ειδικός είναι υπεύθυνος να τα αξιολογήσει και ν’ αποφασίσει για το χειρουργείο, συνεκτιμώντας την πλήρη κλινική εικόνα, το ιστορικό, την πορεία της νόσου, όπως επίσης και τις υπόλοιπες εργαστηριακές εξετάσεις.
Βιοψία λεμφαδένα
Σε υποψία κακοήθειας επιβάλλεται περαιτέρω διερεύνηση με διενέργεια βιοψίας που μπορεί να γίνει είτε με λεπτή βελόνη είτε ως ανοιχτή βιοψία. Η βιοψία με λεπτή βελόνη, αν και χρησιμοποιείται ευρύτατα στους ενήλικες, στα παιδιά θα πρέπει να εφαρμόζεται με προσοχή. Είναι απλή και γρήγορη μέθοδος που δεν απαιτεί γενική αναισθησία, αλλά στα παιδιά είναι δύσκολη τεχνικά και είναι αξιόπιστο μόνο το θετικό αποτέλεσμα (αν και η ειδικότητά της φτάνει το 90%), για αυτό και από τους περισσότερους συγγραφείς συστήνεται η ανοιχτή βιοψία.
Ενδείξεις βιοψίας αποτελούν :
1. Λεμφαδένες που είναι σκληροί, ανώδυνοι, συμφύονται με τους γύρω ιστούς και εντοπίζονται στην υπερκλείδιο χώρα η στο οπίσθιο τραχηλικό τρίγωνο
2. Λεμφαδένες με ταχεία αύξηση του μεγέθους τους
3. Εμφάνιση νέων σημείων η συμπτωμάτων όπως πυρετός, απώλεια βάρους, νυχτερινή εφίδρωση
4. Περιπτώσεις όπου η κλινική διάγνωση είναι δύσκολη
5. Σημαντική αύξηση του μεγέθους των λεμφαδένων μετά από 2 εβδομάδες θεραπείας
6. Μη ανταπόκριση σε αντιβιοτική θεραπεία 4-6 εβδομάδων
7. Μη επάνοδος στο φυσιολογικό τους μέγεθος μετά 8-12 εβδομάδες
Δύο επιπλέον παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν είναι η κλινική υποψία του γιατρού καθώς και το μέγεθος ανησυχίας των γονέων. Το υλικό της βιοψίας παρέχει σημαντικές διαγνωστικές πληροφορίες τόσο στο άμεσο παρασκεύασμα με ειδικές χρώσεις (Gram, Ziel - Nielsen) όσο και μετά από καλλιέργεια < ανίχνευση του γονιδιώματος μικροβίων/ιών με τη μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης.
Δερμοειδείς - Επιδερμοειδείς κύστεις
Κύστη θυρεογλωσσικού πόρου
ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ Παιδική βαρηκοΐα
|
Μεγάλο μέρος της ειδίκευσης του ο γιατρός το αφιέρωσε στα παιδιά και την |
|