Κάνετε κλίκ σε ότι σας ενδιαφέρει

• Κάθε κοκκίνισμα του τυμπάνου δεν είναι ωτίτιδα, αλλά και κάθε ωτίτιδα δεν θέλει αντιβίωση. • Το ερύθημα του τυμπάνου, η μυριγγίτιδα, και η συλλογή διαφανούς υγρού, δεν αποτελούν οξεία μέση ωτίτιδα, και δεν χορηγείται αντιβίωση.
• Σε υγιή παιδιά άνω των δυο ετών, με
οξεία μέση ωτίτιδα και ήπιο πόνο και πυρετό, δεν χορηγείται αντιβίωση.
Δείτε πως μπορεί να βαθμολογηθεί η βαρύτητα της ωτίτιδας του παιδιού σας γιατί μπορεί να μην χρειάζεται αντιβίωση.
|
• Η αντιβίωση δεν ενδείκνυται για την αρχική θεραπεία της μέσης ωτίτιδας με συλλογή υγρού (εκκριτική ωτίτιδα) αλλά πρέπει να χορηγείται σε συλλογές που διαρκούν περισσότερο από 3 μήνες. Δείτε την εκκριτική ωτίτιδα |
Κάνετε κλίκ σε ότι σας ενδιαφέρει.
• Αποτροπή στα κοινά κρυολογήματα. Μάθετε στο παιδί σας να πλένει τα χέρια του συχνά και καλά, περιορίστε το χρόνο που περνάει το παιδί σας στον παιδικό σταθμό.
• Αποφύγετε το παθητικό κάπνισμα του παιδιού.
• Θηλάζετε το μωρό σας, για τουλάχιστον έξι μήνες. Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν από τις λοιμώξεις.
• Εάν ταΐζετε με μπιμπερό, κρατήστε το μωρό σας σε ποιο όρθια θέση.
• Εποχιακός εμβολιασμός κατά της γρίπης και του πνευμονοκόκκου μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των λοιμώξεων του αυτιού.
ΤΕΛΟΣ τα κλάματα![]() |
Γρήγορη και άμεση ενδοσκόπηση του τυμπάνου σε δευτερόλεπτα για να μην κλάψει το παιδί και μετά προβολή του υπό μεγάλη μεγέθυνση σε οθόνη για λεπτομερή ανάλυση και μελέτη. |
Videoωτοσκόπιση![]() |
Δείτε για την εξωτερική ωτίτιδα και τα βουλωμένα αυτιά του παιδιού σας. |
Ακουολογικές εξετάσεις παιδιών |
Διαγνωστικές εξετάσεις παιδιών | |
Παιδικό Ακοόγραμμα | ||
Παιχνιδοακουομετρία |
||
Τυμπανομετρία | ||
Ωτοακουστικές εκπομπές (ΟΑΕ ) |
||
Ακουστικά προκλητά δυναμικά |
Ενδοσκόπιση μύτης λαιμού | |
|
Περιεχόμενα
![]() Θεραπεία της οξείας μέσης ωτίτιδαςΜε δύο λόγια... • Παυσίπονα. Η χορήγηση ασπιρίνης δεν συνιστάται σε παιδιά κάτω των 16 ετών. Κίνδυνος συνδρόμου Reye's • Ωτικές σταγόνες με παυσίπονο και τοπικό αναισθητικό μπορεί να βοηθήσουν στην ελάττωση του πόνου. Αφού γίνει η διάγνωση, καταστρώνεται ένα σχέδιο θεραπείας, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του ασθενούς, την πιθανότητα να αναπτυχθούν ανθεκτικά βακτήρια με τη λήψη αντιβιοτικών, την κατάσταση του ανοσοποιητικού, και την κατάσταση της ακοής.
Σε υγιή κατά τα άλλα παιδιά άνω των δυο ετών με οξεία μέση ωτίτιδα και ήπιο πόνο και πυρετό δεν χορηγείται αντιβίωση τα πρώτα δυο με τρία εικοσιτετράωρα αλλά γίνεται παρακολούθηση αφού τα περισσότερα συνήθως βελτιώνονται και τελικά αυτοιώνται.
Το ίδιο και σε παιδιά 6 μηνών έως 2 ετών με ήπια συμπτώματα όταν η διάγνωση είναι αβέβαιη. H θεραπευτική τακτική του ΄΄βλέποντας και κάνοντας΄΄ ( "wait and see" approach) στην οξεία μέση ωτίτιδα σε παιδιά (ΟΜΩ), που συνίσταται στην καθυστέρηση της χορήγησης του αντιβιοτικού για λίγες ημέρες, εφαρμόζεται προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο ανάπτυξης αντίστασης στα αντιβιοτικά, που χορηγούνται στις αναπνευστικές λοιμώξεις. Όμως αυτή η προσέγγιση της θεραπείας της ΟΜΩ δεν δικαιολογείται στα μικρότερα των 2 ετών παιδιά. Για χαμηλού κινδύνου παιδιά • Πάνω από 2 ετών με ήπια συμπτώματα ή μια αβέβαιη διάγνωση η προτιμώμενη θεραπεία είναι να μην χορηγηθούν αντιβιοτικά για 48 ώρες και να γίνει ξανά εξέταση. Πολλά παιδιά παρουσιάζουν βελτίωση με μόνη θεραπεία παυσίπονα και αναλγητικές σταγόνες, και στη συνέχεια δεν χρειάζονται αντιβιοτικά. Εφόσον το παιδί εξακολουθεί να χειροτερεύει ή να μη βελτιώνεται μετά την πάροδο 36 ωρών, όλοι ανεξαρτήτως συνιστούν την έναρξη αντιβιοτικής θεραπείας. Όμως, στην πράξη, ορισμένοι ιατροί, απο την αρχή χορηγούν αντιβιοτικά, συχνά σε συνδυασμό με αναλγητικά, αφού δεν υπάρχει τρόπος να εξακριβωθεί ποιοι ασθενείς πρόκειται να βελτιωθούν χωρίς τη βοήθεια αντιβιοτικής θεραπείας.
Για υψηλού κινδύνου παιδιά είναι απαραίτητη η θεραπεία με αντιβιοτικά • Παιδιά κάτω των 6 μηνών ακόμη και με πιθανή διάγνωση οξείας μέσης ωτίτιδας
• Παιδιά 6 μηνών έως 2 ετών με βέβαιη διάγνωση της μόλυνσης αυτιών • Όλα τα παιδιά με μέτριο έως έντονο πόνο στο αυτί ιδίως αν επιμένει • Όλα τα παιδιά με πυρετό πάνω από 38,5-39 C Όταν πρέπει να χορηγηθεί εμπειρική αντιμικροβιακή αγωγή,η θεραπεία πρώτης γραμμής για την οξεία μέση ωτίτιδα χωρίς επιπλοκές είναι η αμοξυκιλλίνη.
• Αμοξυκιλλίνη ΔΟΣΗ= 40 mg/Kg/ημέρα σε 3 δόσεις (10 ημέρες) περισσότερα.... Η σύγχρονη αντιβιοτική θεραπεία έχει σχεδιασθεί έτσι, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζει επιτυχώς ένα ευρύ μικροβιακό φάσμα, με συνέπεια να μην υπάρχει γενικά ανάγκη επακριβούς προσδιορισμού του υπεύθυνου παθογόνου μικροοργανισμού.
Η επιλογή της εμπειρικής αντιμικροβιακής θεραπείας βασίζεται στην ηλικία του ασθενούς, το ιστορικό παλαιότερων λοιμώξεων και θεραπείας, την έκθεση στη νόσο(π.χ. παιδικοί σταθμοί, σχολεία), αναμενόμενο παθογόνο οργανισμό, την ύπαρξη αλλεργίας σε διάφορα αντιβιοτικά, και την ανά τόπους εμφανιζόμενη ανθεκτικότητα των παθογόνων οργανισμών. Η συμμόρφωση με τη θεραπεία είναι συνάρτηση από το σχήμα των δόσεων, τη γεύση του σκευάσματος και φυσικά τις παρενέργειες. Οι μικρο-οργανισμοί υπεύθυνοι για την οξεία μέση ωτίτιδα και την οξεία ιγμορίτιδα παρουσιάζουν παρόμοια κατανομή σε παιδιά και ενήλικες:
Streptococcus pneumoniae 30% - 40%, Haemophilus influenzae 20% - 30%, και Moraxella (Branhamella) catarrhalis 12% - 20%. Streptococcus pyogenes βρίσκεται σε ποσοστό 3% των δειγμάτων και βρίσκεται τυπικά σε μεγαλύτερα παιδιά.
Χονδρικά το 1/3 του H influenzae και το μεγαλύτερο μέρος των καλλιεργειών από Moraxella παράγουν β-λακταμάση. Οι σταφυλόκοκκοι είναι σπάνιοι και στην οξεία μέση ωτίτιδα εκτός στην ωτίτιδα των νεογνών. Νεογνά υψηλού κινδύνου (πρόωρα, χαμηλού βάρους γεννήσεως κλπ.) μπορεί να χρειαστούν τυμπανοκέντηση. Αυτά τα νεογνά είναι επιρρεπή σε επιπλοκές όπως μηνιγγίτιδα και σήψη. Η οξεία μέση ωτίτιδα κατά τη διάρκεια της νεογνικής περιόδου είναι επίσης συνυφασμένη με αυξημένη πιθανότητα για την εμφάνιση υποτροπιάζουσας και χρόνιας μέσης ωτίτιδας στα επόμενα χρόνια. Τα νεογνά είναι επιρρεπή σε λοιμώξεις με gram-αρνητικά κολοβακτηρίδια,όπως Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella και Enterobacter. Ο Staphylococcus aureus ευθύνεται για 20% των περιπτώσεων μέσης ωτίτιδας στα νεογνά. Διεθνώς σαν πρώτο αντιβιοτικό εκλογής θεωρείται η Αμοξυκιλλίνη σε δόση 40mg/kg σε 3 δόσεις/24h. Δυστυχώς λόγω της αύξησης της συχνότητας παρουσίας ανθεκτικών στελεχών η ανάγκη χορήγησης νεώτερων αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση της ΟΜΩ γίνεται όλο και συχνότερη. Στις πέραν του Ατλαντικού χώρες συνιστούν στην ανθιστάμενη στη θεραπεία ωτίτιδα Azithromycin (Zithromax) 30mg/kg σε εφάπαξ δόση ή Amoxycillin/Clavulanic Acid (Augmentin) ή Ceftriaxone (Rochephin) 50mg/kg/d IM ενδομυϊκά για 1-3 ημέρες. Για ένα επεισόδιο μέσης ωτίτιδας χωρίς επιπλοκές, το συνιστώμενο φάρμακο για αρχική θεραπεία είναι η αμοξυκιλλίνη (Amoxil) ή σε παιδιά με αλλεργία στην πενικιλλίνη χρησιμοποιείται ερυθρομυκίνη και σουλφισοξαζόλη. Εάν ο ασθενής έχει πάρει αντιβίωση μέσα στον τελευταίο μήνα, ή ανθεκτικοί οργανισμοί είναι συχνοί στο περιβάλλον του, πρέπει να γίνει χρήση αντιβίωσης δεύτερης επιλογής, με Augmentin, ή μια μακρολίδη με ευρύτερο φάσμα όπως το Zithromax (αζιθρομυκίνη) ή και κλαρυθρομικύνη ή μια κεφαλοσπορίνη 3ης γενιάς.
Η αλλαγή σε αντιβίωση δεύτερης γραμμής μπορεί να είναι απαραίτητη σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στην θεραπεία πρώτης γραμμής ή σε εκείνους που νόσησαν ενώ έπαιρναν αντιβιοτική προφύλαξη.
Όταν πρέπει να χορηγηθεί εμπειρική αντιμικροβιακή αγωγή, η θεραπεία πρώτης γραμμής για την οξεία μέση ωτίτιδα χωρίς επιπλοκές είναι η αμοξυκιλλίνη.
• Αμοξυκιλλίνη ΔΟΣΗ= 40 mg/Kg/ημέρασε 3 δόσεις (10 ημέρες)
• 80-90 mg/Kg/ημέρα (λόγω αύξησηςτης ανθεκτικότητας του πνευμονιοκόκκου) σε περιβάλλον παιδικού σταθμού, ή πρόσφατης λήψης αντιμικροβιακής αγωγής. Το τρίτο με τέταρτο 24ωρο γίνεται επανεξέταση για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα του αντιβιοτικού, διαφορετικά γίνεται αλλαγή με άλλο, γιατί θα πρέπει πιθανώς να θεωρείται ότι ο υπεύθυνος μικροοργανισμός παράγει β-λακταμάση. Αφού έχει χορηγηθεί στον ασθενή η αμοξυκιλλίνη, αυτή θα πρέπει να αντικαθίσταται από κάποιο άλλο αντιβιοτικό, το οποίο να είναι αποτελεσματικό έναντι των μικροοργανισμών αυτών, που παράγουν βήτα-λακταμάσες. Εξαιτίας της αντίστασης του S. Pneumoniae προς την πενικιλλίνη, οι Ωτορινολαρυγγολόγοι δεν διακινδυνεύουν να χορηγήσουν την κλασική αντιβιοτική αγωγή με αμοξυκιλλίνη ή αμοξυκιλλίνη και κλαβουλανικό και έχουν στραφεί προς τις κεφαλοσπορίνες, οι οποίες είναι αποτελεσματικές έναντι τέτοιων παθογόνων μικροοργανισμών. Οι κεφαλοσπορίνες διαθέτουν την υψηλότερη βακτηριολογική και κλινική αποτελεσματικότητα και τούτο έχει μεγάλη σημασία για την καλύτερη δυνατή αντιβιοτική θεραπεία, (Pichichero ME. 2006). Έτσι οι κεφαλοσπορίνες έχουν πλέον καταστεί η θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση ακόμα και του αρχικού επεισοδίου της μέσης πυώδους ωτίτιδας.
πολύ περισσότερα.... Παρά ταύτα οι ασθενείς μπορεί να μη δείξουν θεραπευτικό αποτέλεσμα και για άλλους λόγους, όπως η πτωχή βιοδιαθεσιμότητα του χορηγουμένου αντιβιοτικού, η παρουσία μεγάλου αριθμού βακτηριδίων, τα οποία περιβάλλονται από μια μήτρα εξωπολυσακχαρίτη, η οποία έχει ονομαστεί ΄΄βιοφίλμ ή βιομεμβράνη΄΄. Μέσα στο βιοφίλμ τα βακτηρίδια αναπτύσσονται προστατευμένα από τη δράση των αντισωμάτων, φαγοκυττάρων και των αντιβιοτικών, (Lasa I, και συν. 2005).
Το βιοφίλμ ή βιομεμβράνη αποτελεί μορφή μικροβιακής διαβίωσης. Οι μικροοργανισμοί μπορούν να ζουν και να πολλαπλασιάζονται, ως εξατομικευμένα κύτταρα, που κολυμπούν ελεύθερα στο περιβάλλον ή μπορεί να αναπτυχθούν ως πολυκυτταρικές κοινωνίες υψηλής οργάνωσης εγκλεισμένες σε μια αυτοπαραγόμενη πολυμερική μήτρα, που έρχεται σε στενή σχέση με επιφάνειες και μεσοδιαστήματα επιφανειών. Αυτή η μορφή μικροβιακής διαβίωσης ονομάζεται βιομεμβράνη ή βιοφίλμ. Η έρευνα των τελευταίων ετών για τους παράγοντες, που συμμετέχουν στην ανάπτυξη βιομεμβρανών αποκάλυψε, ότι βακτηριδιακά είδη που σχετίζονται εκ του μακρόθεν κάνουν κατεπανάληψη χρήση των ίδιων στοιχείων για να παραγάγουν βιομεμβράνες ή βιοφιλμς. Οι βιομεμβράνες (Biofilms) θεωρούνται οι αιτίες των επίμονων, χρόνιων λοιμώξεων του ΩΡΛ συστήματος, που είναι ανθεκτικές στα αντιβιοτικά. Αναφέρεται ότι η κλινική αποτελεσματικότητα της αμοξυκιλλίνης-κλαβουλανικού οξέος έχει βρεθεί ιση με αυτήν της αζιθρομυκίνης στα παιδιά με οξεία μέση ωτίτιδα, (Guven M, και συν, 2006). Το 2003, 62% των στελεχών που απομόνωσαν δεν ήσαν ευαίσθητα στην πενικιλλίνη, ενώ το 11% ήσαν τελείως ανθεκτικά. Το 2005, βρέθηκαν πολλά αντιβιοτικά να έχουν ελαττωμένη δράση κατά του Streptococcus pneumoniae, ο οποίος είναι ένας μείζων παράγοντας λοιμώδους νόσου. Η επίπτωση της αντίστασης στην ερυθρομυκίνη ήταν 63%.
Οι ασθενείς συχνά περιμένουν να πάρουν αντιβίωση για κάθε νόσο που επηρεάζει τα αυτιά, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ένδειξη χορήγησης ή όχι. Κατά συνέπεια, η βακτηριακή αντοχή στα αντιβιοτικά αυξάνεται, κάνοντας έτσι την επιλογή του κατάλληλου αντιβιοτικού πολύ δύσκολη. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα ποιοί τύποι μέσης ωτίτιδας θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αντιβίωση, και ποιά είναι τα κατάλληλα φάρμακα για κάθε περίπτωση. Η μέση ωτίτιδα προκαλείται κατά μείζονα λόγο από βακτηρίδια, που συνήθως διαγιγνώσκονται από το ιστορικό και τη φυσική εξέταση, και γενικά αντιμετωπίζονται εμπειρικά, διότι η καλλιέργεια απαιτεί επεμβατικές μεθόδους. Αποτελεί νόσημα που ευθύνεται για πάρα πολλές ιατρικές συνταγές, πολλές από τις οποίες είναι λανθασμένες όσον αφορά στην επιλογή αντιβιοτικού. Επίσης, πολλές φορές η αντιμικροβιακή θεραπεία είναι ιατρικώς αβάσιμη. Χιλιάδες συνταγές δίνονται κάθε χρόνο για μέση ωτίτιδα με συλλογή(ορώδη μέση ωτίτιδα), ακόμα και άν αυτές προσφέρουν πολύ λίγο στην αντιμετώπιση της νόσου. Οι McCaig και Hughes (3) μελέτησαν τις συνταγές που δόθηκαν σε ασθενείς των εξωτερικών ιατρείων από το 1980 μέχρι το 1992. Παρατηρήθηκε η αύξηση στη χρήση ακριβότερων και ευρύτερου φάσματος αντιβιοτικών και η μείωση στη χρήση φτηνότερων και περιορισμένου φάσματος αντιβιοτικών (π.χ. πενικιλλίνες). Παρατηρήθηκε επίσης αυξημένος αριθμός αρρώστων με μέση ωτίτιδα. Αν λάβουμε υπόψη ότι η αντιβίωση είναι κάτι που ωθεί τη φυσική επιλογή στην δημιουργία ανθεκτικών στελεχών,τότε πρέπει να υπάρξει φραγμός στην αλόγιστη χρήση των αντιβιοτικών. Η μέση ωτίτιδα είναι κοινό νόσημα που πρέπει να αντιμετωπίζεται σωστά ώστε να μην υποτροπιάσει και να χρονίσει.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΜΕΣΗΣ ΩΤΙΤΙΔΑΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 2 ΕΤΩΝH θεραπευτική τακτική του ΄΄βλέποντας και κάνοντας΄΄ ( "wait and see" approach) στην οξεία μέση ωτίτιδα (ΟΜΩ), που συνίσταται στην καθυστέρηση της χορήγησης του αντιβιοτικού για λίγες ημέρες εφαρμόζεται προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο ανάπτυξης αντίστασης στα αντιβιοτικά, που χορηγούνται στις αναπνευστικές λοιμώξεις. Όμως αυτή η προσέγγιση της ΟΜΩ δεν δικαιολογείται στα μικρότερα των 2 ετών παιδιά για αρκετούς λόγους. Πρώτον η ΟΜΩ είναι μια οξεία φλεγμονή του μέσου ωτός που στο 70% των περιπτώσεων προκαλείται από βακτηρίδια. Το χαρακτηριστικό της βακτηριδιακής ΟΜΩ είναι η ερυθρότητα και η προπέτεια του τυμπάνου. Δεύτερον, η ΟΜΩ σχετίζεται με μακρόχρονη δυσλειτουργία της Ευσταχιανής σάλπιγγας που φλεγμαίνει, ιδιαίτερα στα παιδιά κάτω των 2 ετών. Στην ομάδα των παιδιών αυτής της ηλικίας η μικρή διάμετρος της Ευσταχιανής σάλπιγγας μαζί με την οριζόντια κατεύθυνσή της συμβάλουν στη διαταραχή της κάθαρσης, του αερισμού και της προστασίας της κοιλότητας του μέσου ωτός.
Τρίτον, πρόσφατες προοπτικές μελέτες της ΟΜΩ έχουν δείξει πτωχή μακροπρόθεσμη πρόγνωση για τα παιδιά κάτω των 2 ετών, αφού στο 50% των περιπτώσεων υποτροπιάζει η νόσος και στο 36% των περιπτώσεων παρατηρείται επίμονη μέση ωτίτιδα με συσσώρευση υγρού (εκκριτική μέση ωτίτιδα) για 6 μήνες μετά την εισβολή της ΟΜΩ.
Στο 30% των περιπτώσεων ΟΜΩ είναι ιογενής. Έχει παρατηρηθεί ότι μια ΟΜΩ στα πολύ μικρά παιδιά παρατείνεται η διάρκειά της, όταν η λοίμωξη οφείλεται ταυτόχρονα σε ιούς και βακτηρίδια, διότι και οι ιογενείς λοιμώξεις σχετίζονται επίσης με δυσλειτουργία της Ευσταχιανής σάλπιγγας. Η καλλιέργεια εκκρίσεων από το ρινοφάρυγγα για βακτηρίδια και ιούς είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο χρήσιμο στην αντιμετώπιση της αρχικής λοίμωξης ΟΜΩ και των υποτροπών της. Η χορήγηση αντιβιοτικού στην ΟΜΩ παιδιών μικρότερων των 2 ετών είναι επιτακτική προκειμένου να περιοριστεί η φλεγμονή στο μέσον ους ή αυτί και στη Ευσταχιανή σάλπιγγα, ιδίως κατά το πρώτο επεισόδιο. Η καλύτερη επιλογή αντιβιοτικού είναι η αμοξυκιλίνη, διότι έχει μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στο μέσον ους. Οι στρεπτόκοκκοι της πνευμονίας με ενδιάμεση βακτηριδιακή αντίσταση προς την πενικιλίνη έχουν ιδιαίτερη σχέση με την καθ’ υποτροπήν ΟΜΩ. Γι’ αυτό η δοσολογία της αμοξυκιλίνης θα πρέπει να είναι 90mg/kg σωματικού βάρους ημερησίως, χορηγούμενη σε τρεις δόσεις.
Εκκριτική ωτίτιδα ή μέση ωτίτιδα με συλλογή υγρού ή Μέση ωτίτιδα με εξίδρωμα (Otitis media with effusion) ή κολλώδες ους (glue ear), θεραπείαΗ αντιβίωση δεν ενδείκνυται για την αρχική θεραπεία της μέσης ωτίτιδας με συλλογή υγρού αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για συλλογές που διαρκούν περισσότερο από 3 μήνες. Οι συλλογές που υπάρχουν χωρίς ιστορικό πρόσφατης ωτίτιδας είναι πιθανότερο να μήν εξαφανιστούν απο μόνες τους. Οι κατευθυντήριες οδηγίες αυτή τη στιγμή είναι ότι σε μια συλλογή που ακολουθεί πρόσφατο επεισόδιο μέσης ωτίτδας δεν χορηγούμε αντιβίωση. Αν όμως η συλλογή παραμείνει για παραπάνω από 3 μήνες ή όταν υπάρχει σοβαρή δυσλειτουργία της ακοής τότε η αντιβίωση έχει ένδειξη. Ένα 10ήμερο σχήμα ένος μόνο αντιβιοτικού μπορεί να χορηγηθεί. Εάν μάλιστα η επιμένουσα συλλογή γίνει συμπτωματική τότε αντιμετωπίζεται ως οξεία μέση ωτίτιδα. Η χρήση της προφυλακτικής χρήσης αντιβιοτικών για την πρόληψη υποτροπιάζουσας μέσης ωτίτιδας είναι αμφιλεγόμενη. Προφυλακτική αντιβίωση πρέπει να χορηγείται μόνο για υποτροπιάζουσες λοιμώξεις που συμβαίνουν 3 ή περισσότερες φορές μέσα σε ένα εξάμηνο ή 4 ή περισσότερες φορές το χρόνο.
Προφύλαξη για την υποτροπιάζουσα μέση ωτίτιδαΜερικές έρευνες έχουν δείξει την μειωμένη συχνότητα των κρουσμάτων μέσης ωτίτιδας με την χρήση χαμηλών δόσεων αντιβιοτικής προφύλαξης. Τα φάρμακα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την προφύλαξη είναι η ερυθρομυκίνη, η αμοξυκιλλίνη, η TMP-SMZ, και η σουλφισοξαζόλη. Η ωφέλειες άν κα σχετικά περιορισμένες είναι περισσότερο αποδεδειγμένες για την σουλφισοξαζόλη όταν χρησιμοποιείται σε άτομα υψηλού κινδύνου για λιγότερο από 6 μήνες (20).
Επειδή υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για την ανάπτυξη αντοχής με την εκτεταμένη χρήση των αντιβιοτικών, η προφυλακτική θεραπεία πρέπει να χρησιμοποιείται με σύνεση. Πρέπει να χορηγείται σε άτομα υψηλού κινδύνου (π.χ. παιδιά σε παιδικούς σταθμούς) για σοβαρά ή υποτροπιάζοντα επεισόδια μέσης ωτίτιδας (21). Η προφύλαξη θα πρέπει να αποφεύγεται σε άτομα που δεν θα συμμορφωθούν με το σχήμα των δόσεων. Η προφυλακτική θεραπεία δεν θα πρέπει να συνεχίζεται για περισσότερο από 6 μήνες.
Η αντιβιοτική προφύλαξη εμπεριέχει και άλλους κινδύνους. Η αυξημένη συχνότητα των βακτηρίων που παράγουν β-λακταμάση είναι ένας από αυτούς. Επίσης αυξάνει τον αριθμό των ανθεκτικών πνευμόκοκκων στο ρινοφάρυγγα, ειδικότερα σε άτομα που λαμβάνουν αμοξικιλλίνη. Το φάσμα των αντιβιοτικών που χρησιμοποιούνται για προφύλαξη πρέπει απαραιτήτως να είναι περιορισμένο. Οι επιλογές συμπεριλαμβάνουν την αμοξικιλλίνη (20 mg/kg/ημέρα) ή τη σουλφισοξαζόλη (50 με 70 mg/kg/ημέρα) σε μιά μόνο δόση.
Η τοποθέτηση σωλήνα τυμπανοστομίας(σωληνάκι) είναι μια εναλλακτική λύση αντί για τη χρήση προφυλακτικής αντιβίωσης.
Τυμπανοκέντηση. Σπάνια σε υποτροπιάζουσα μέση ωτίτιδα η οξεία μέση ωτίτιδα που δεν έχει ανταποκριθεί καλά στις προηγούμενες θεραπείες ο Ωτορινολαρυγγολόγος μπορεί να παρακεντήσει(τρυπήσει) το τύμπανο με μια λεπτή βελόνη και να αναρροφήσει υγρό για να προσδιορισθεί το μικρόβιο(καλλιέργεια) και η ευαισθησία του στα αντιβιοτικά(αντιβιόγραμμα). Αν και σήμερα σπανίως εκτελείται μυριγγοτομή για τη λήψη εκ του μέσου ωτός υλικού για μικροβιολογική καλλιέργεια, διάφορες σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι, ποσοστό έως και 30% των δειγμάτων που λήφθηκαν μετά από μυριγγοτομή ήταν στην πραγματικότητα στείρα. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι η παρουσία παθογόνων αφ' εαυτής δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την εμφάνιση μέσης ωτίτιδας. Χειρουργική επέμβαση
Πίνακας 2
Αντιβιώσεις για παιδιά - ΔοσολογίεςΔΟΣΟΛΟΓΙΕΣ
Οι υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις, οι οποίες και αυτές προδιαθέτουν τη πρόκληση καθυποτροπήν ΟΜΩ (Lubianca Neto JF, και συν, 2006), διότι αποφράσσουν το σαλπιγγικό όγκωμα θα πρέπει να μικραίνουν με τη χρήση ενδορρινικών τοπικών κορτικοστεροειδών, όπως η ενδορρινική φουορική μομεταζόνη, (Cengel και Αkyol, 2005), η μπεκλομεθαζόνη, βουδεσονίδη,φλουτικασόνη, κ.α. Σε περίπτωση που δεν επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να γίνεται αδενοειδεκτομή
Μη δίνετε ασπιρίνη σε παιδιά.
πρόγνωση
Παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς την πρόγνωση της ΟΜΩ είναι οι φυλετικοί (τα άτομα της λευκής φυλής είναι επιρρεπή σε επιπλοκές), το αρσενικό γένος των ασθενών, τα προϋπάρχοντα επεισόδια ΟΜΩ, το ιστορικό ωτικών λοιμώξεων στους γονείς ή τους πλησιέστερους συγγενείς, ιστορικό άσθματος, αλλεργικής ρινίτιδας, ρινοκολπίτιδας, ιστορικό αμυγδαλιτίδων, οι υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις, η χρησιμοποίηση θηλάστρου και το παίξιμο με κούκλα από το παιδί, (Froom και συν, 1997).
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΜΕΣΗΣ ΩΤΙΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΩΤΟΡΡΟΙΑΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΣΩΛΗΝΙΣΚΟ ΤΥΜΠΑΝΟΣΤΟΜΙΑΣ Αποδείχτηκε ότι η τοπική θεραπεία με ωτικές σταγόνες κιπροφλοξασίνης/δεξαμεθαζόνης είναι ανώτερη από τη θεραπεία μετά από χορήγηση αμοξικιλλίνης/κλαβουλανικού οξέος και έχει ως αποτέλεσμα περισσότερες κλινικές ιάσεις, πρωιμότερη διακοπή της ωτόρροιας, λιγότερες παρενέργειες στα παιδιά με ΟΜΩ με ωτόρροια μέσω σωληνίσκου τυμπανοστομίας, (Dohar J, και συν, 2006). Χειρουργική αντιμετώπιση εκκριτικής μέσης ωτίτιδας (σωληνάκια στα αυτιά)
Υγρό στο αυτί Σωληνάκι στο αυτί Τοποθέτηση σωλήνα τυμπανοστομίας(σωληνάκι στο αυτί). Οι κύριες ενδείξεις είναι :
Τα πλεονεκτήματα της τυμπανοστομίας περιλαμβάνουν την μικρότερη πιθανότητα για υποτροπή και την συντομότερη επαναφορά της ακοής στα πρό της νόσου επίπεδα. Αφαίρεση αδενοειδών εκβλαστήσεων(κρεατάκια). Αυτή η διαδικασία συνιστάται για παιδιά συνήθως 4 ετών και άνω, αν η ορώδης μέση ωτίτιδα έχει διαρκέσει τρεις μήνες ή περισσότερο και οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις έχουν επανειλημμένες φλεγμονές η είναι υπερτροφικές.
Αφαίρεση των αμυγδαλών (αμυγδαλεκτομή). Αυτή η διαδικασία συνιστάται για παιδιά συνήθως 4 ετών και άνω, αν η ορώδης μέση ωτίτιδα έχει διαρκέσει τρεις μήνες ή περισσότερο και οι αμυγδαλές έχουν επανειλημμένες φλεγμονές. Πρόληψη
Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό Επικοινωνήστε με το γιατρό σας αν:
ΟμοιοπαθητικήΗ εφαρμογή ομοιοπαθητικής θεραπείας φαίνεται απίθανο να είναι επωφελής στη θεραπεία της οξείας μέσης ωτίτιδας (ΟΜΩ), όπως έδειξε μια τυχαιοποιημένη ελεγμένη δοκιμή ομάδας επί ασθενών που πήραν ομοιοπαθητικά φάρμακα και επί ομάδας ασθενών που πήραν συμβατική θεραπεία. Μειονέκτημα αυτής της εργασίας ήταν ότι ήταν μικρή και μικρής μεθοδολογικής ποιότητας, (Friese και συν, 1997). Η χρήση τσίχλας, σιροπίου, τροχίσκων ξυλιτόλης (φυτικής προελεύσεως ουσία) έχει δείξει αποτελεσματικότητα στη θεραπεία της οξείας μέσης ωτίτιδας, (Blazek-O'Neill B., 2005).
ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ Κέντρο ωτίτιδας
ΕΔΩ ΟΛΗ Η Ωτίτιδα |
|
© 2012 Λάμπρος Ι.Καρελάς lkarelas@yahoo.gr