Σπίλοι (ελιές)

Κάνετε κλίκ σε ότι σας ενδιαφέρει

Ο γιατρός είναι μέλος των Εταιρειών.

•Της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου European Academy of Facial Plastic Surgery, «Josef Society»

•Της Ελληνικής εταιρείας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου

• Της Πανελλήνιας εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογίας χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου.

•Της Ελληνικής Εταιρείας Λειτουργικής Ρινοπλαστικής

Κάνετε κλίκ σε ότι σας ενδιαφέρει.

Πρόληψη

Κινδυνεύετε περισσότερο από καρκίνο του δέρματος εάν :

• Είστε 65 ετών και άνω
• Έχετε ανοιχτόχρωμο δέρμα, φακίδες και τα μάτια σας είναι ανοιχτού χρώματος
• Ζείτε σε ηλιόλουστες περιοχές
• Έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του δέρματος, ιδιαίτερα μελάνωμα
• Είχατε σοβαρά ηλιακά εγκαύματα, ιδιαίτερα σαν παιδί ή έφηβος
• Η εργασία σας είναι κοντά σε πίσσα, αρσενικό, κατράμι και παραφίνη.
• Έχετε μία μεγάλη ουλή ή έγκαυμα
• Παίρνετε φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα

Η θεραπεία του καρκίνου του δέματος είναι η ριζική αφαίρεση, ακτινοβολία, ανοσοθεραπεία, χημειοθεραπεία

Η θεραπεία του καρκίνου του δέρματος είναι η ριζική αφαίρεση της βλάβης, και σπανιώτερα ακτινοβολία και χημειοθεραπεία.

Σπίλοι (κοινώς ελιές)

Οι σπίλοι είναι καλοήθεις υπερπλασίες του δέρματος και υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους, είναι εξαιρετικά συνήθεις και όλα τα άτομα έχουν τέτοια στίγματα στο δέρμα τους, σε μερικές δε περιπτώσεις και σε μεγάλο αριθμό.
Οι σπίλοι μπορούν να εμφανισθούν οπουδήποτε στο ανθρώπινο σώμα, ωστόσο είναι πιο συχνοί στα μέρη του σώματος που είναι εκτεθειμένα στην ηλιακή ακτινοβολία.
Ο αριθμός και το είδος των σπίλων εξαρτάται από γενετικούς παράγοντες (κληρονομικότητα), ενώ η έκθεση στον ήλιο μπορεί να επηρεάσει την εμφάνισή τους.
Οι σπίλοι πέρα από το αισθητικό θέμα που μπορεί να προκαλούν έχουν μεγάλη σημασία λόγω της συσχέτισής τους με το μελάνωμα, έναν από τους πιο επικίνδυνους καρκίνους του σώματος.
Το μελάνωμα αν διαγνωστεί έγκαιρα και αφαιρεθεί άμεσα ουσιαστικά θεραπεύεται, αν όμως καθυστερήσει και προχωρήσει σε βάθος ή δώσει μεταστάσεις έχει κακή εξέλιξη καθώς οι υπάρχουσες θεραπείες δεν μπορούν να το εμποδίσουν αποτελεσματικά.
Το μελάνωμα μπορεί να αναπτυχθεί πάνω σε έναν προυπάρχοντα σπίλο ή να αρχίσει στο φυσιολογικό δέρμα. Σε κάθε περίπτωση στα αρχικά τουλάχιστον στάδια μπορεί να μοιάζει σαν κοινός σπίλος.
Οι σπίλοι (κοινώς ελιές) δημιουργούνται από τον καλοήθη πολλαπλασιασμό κυττάρων που βρίσκονται φυσιολογικά στο δέρμα. Αν και συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν ως σπίλους τους προερχόμενους από μελανοκύτταρα (μελανοκυτταρικοί σπίλοι) εντούτοις υπάρχουν και πολλές άλλες κατηγορίες προερχόμενες από οποιοδήποτε κύτταρο του δέρματος.

Έτσι η υπερπλασία(καλοήθης πολλαπλασιασμός) μπορεί να αφορά:

    Στην επιδερμίδα (μυρμηγκιώδης, επιδερμικός, φλεγμονώδης, γραμμοειδής).
    Στον θύλακο τριχών (τριχωτός σπίλος, σπίλος θυλάκου τριχών, φαγεσωρικός σπίλος).
    Στους σμηγματογόνους αδένες (σπίλος σμηγματογόνων αδένων).
    Στους εκκρινείς ιδρωτοποιούς αδένες (σπίλος εκκρινών αδένων).
    Στον συνδετικό ιστό (σπίλος συνδετικού ιστού, κολλαγόνο, ελαστίνη).
    Στο λίπος (επιπολής λιπώδης ιστός).
    Στα μελανοκύτταρα [σπιλομελανοκυτταρικός, επιδερμικός και χορίου (αποτελούνται από διαφοροποιημένα κύτταρα - σπιλοκύτταρα) και μελανοκυτταρικός, επιδερμίδος και χορίου].

Οι μελανοκυτταρικοί σπίλοι διακρίνονται στους συγγενείς και τους επίκτητους.

Οι συγγενείς υπάρχουν από τη γέννηση ή εμφανίζονται λίγο μετά και διακρίνονται σε μικρούς, μεσαίους και μεγάλους (με διάμετρο πάνω από 20 εκατοστά) Οι τελευταίοι είναι σχετικά επικίνδυνοι καθώς υπάρχει μέτρια πιθανότητα για ανάπτυξη μελανώματος πάνω τους και θα πρέπει να αφαιρούνται.

Οι επίκτητοι σπίλοι εμφανίζονται προοδευτικά κατα τη διάρκεια της ζωής, με αυξημένη συχνότητα μετά την εφηβεία, φθάνουν στο μέγιστο του αριθμού τους περίπου στην ηλικία των 40 ετών και στη συνέχεια αρχίζουν να φθίνουν, οπότε στην ηλικία των 70-80 οι γνήσιοι μελανοκυτταρικοί σπίλοι είναι ελάχιστοι.

Αναλυτικότερα υπάρχουν τα εξής είδη σπίλων.

Σπίλος - Συγγενής Μελανοκυτταρικός

Ο συγγενής μελανοκυτταρικός σπίλος υπάρχει κατά τη γέννηση, σε περίπου 1% όλων των νεογνών και διατηρείται σε ολόκληρη τη ζωή. Ο συγγενής σπίλος εμφανίζει μεγάλη ποικιλία σε μέγεθος και μπορεί να φτάσει σε διάμετρο αρκετά εκατοστά, ενώ σπανιότατα μπορεί να καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το δέρμα. Εντούτοις, οι περισσότεροι συγγενείς σπίλοι είναι μικροί, αν και σχεδόν πάντα πάνω από 1 cm και αυτό τους διακρίνει από τους επίκτητους σπίλους με τους οποίους κατά τα άλλα είναι όμοιοι. Ο σπίλος είναι στρογγυλού ή ωοειδούς σχήματος με στίγματα στην επιφάνεια του δέρματος και η χροιά του μπορεί να ποικίλει από ελαφρά μελάγχρωση σαν μαύρισμα από ηλιοθεραπεία έως μέτρια ή έντονα καστανή. Ο συγγενής σπίλος διακρίνεται σε μικρός (< 1,5 εκ.), μεσαίος (1,5-10εκ.), γιγαντιαίος (>20 εκ.). Συχνά μέσα στον σπίλο υπάρχουν δύο αποχρώσεις, από τις οποίες η βαθύτερη καταλαμβάνει το κέντρο. Σε μερικές περιπτώσεις ο συγγενής σπίλος μπορεί να φέρει τρίχες.

Η κύρια ανησυχία όσον αφορά στο συγγενή σπίλο είναι το προκαρκινικό του δυναμικό. Είναι βέβαιο ότι υφίσταται πολύ αυξημένος κίνδυνος για ανάπτυξη κακοήθους μελανώματος πάνω σε τέτοιους σπίλους. Η πιθανότητα αυτή είναι μεγαλύτερη στους γιγαντιαίους συγγενείς σπίλους. Μολαταύτα, ο κίνδυνος από τους συγγενείς μελανοκυτταρικούς σπίλους είναι μικρός.

Σπίλος – Επίκτητος Μελανοκυτταρικός

Οι μελανοκυτταρικοί σπιλοκυτταρικοί σπίλοι (κοινές ελιές) είναι μικρές σαφώς ορισμένες επίκτητες μελαγχρωματικές κηλίδες ή βλατίδες. Ανάλογα με την εντόπιση των κυττάρων που τους απαρτίζουν τους σπίλους αυτούς διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές:

Σπίλοι - Συνδεσμικοί μελανοκυτταρικοί.
Οι σπίλοι αυτοί είναι κηλίδες ή βλάβες που προεξέχουν ελαφρώς. Το χρώμα των σπίλων είναι ανοιχτό καστανό ή σκούρο καφέ, με ομοιόμορφη κατανομή της χρωστικής. Το σχήμα τους είναι στρογγυλό ή ωοειδές με ομαλά όρια. Συνήθως η κατανομή των σπίλων αυτών είναι τυχαία, αν και υπάρχει σαφέστατα συχνότερη εντόπιση στις εκτεθειμένες στον ήλιο περιοχές (κορμός, χέρια, πόδια, ενίοτε παλάμες και πέλματα).

Ο σπίλος με συνδεσμική δραστηριότητα διαθέτει το δυναμικό για κακοήθη εξαλλαγή. Το γεγονός αυτό σε έναν τέτοιο σπίλο είναι σπάνιο, αν σκεφτεί κανείς ότι ο μέσος άνθρωπος έχει στο σώμα του τουλάχιστον 25 σπίλους.
Σπίλοι - Μικτοί μελανοκυτταρικοί.
Είναι συνήθως σκουρόχρωμοι σπίλοι που προεξέχουν. Το σχήμα των σπίλων αυτών είναι στρογγυλό, θολωτό, ομαλό ενίοτε θηλωματώδες ή υπερκερατωσικό και μπορεί να φέρουν τρίχες. Συνηθέστερα εντοπίζονται οι σπίλοι αυτοί στο πρόσωπο, στο κεφάλι, στον κορμό και στα άκρα.
Σπίλοι - Χοριακοί μελανινοκυτταρικοί.
Αυτού του τύπου οι σπίλοι προβάλλουν, μπορεί να είναι καστανού, ανοιχτού καστανού χρώματος ή να φέρουν το χρώμα του δέρματος και έχουν στρογγυλό ή θολωτό σχήμα. Συνήθως τέτοιοι σπίλοι παρατηρούνται στο πρόσωπο και στον τράχηλο, αλλά μπορεί να εντοπιστούν και στον κορμό ή στα άκρα. Σπανιότατα εξαλλάσσονται.
Σπίλοι -Μελανοκυτταρικοί με άλω ή Σπίλος του Shutton

Πρόκειται για έναν σπίλο συνήθως καστανού ή ανοιχτού καστανού χρώματος ο οποίος περιβάλλεται από μια ζώνη αποχρωματισμού. Συχνά ο σπίλος αυτός εξαφανίζεται αυτόματα. Ενδεχομένως να αποτελεί προάγγελο λεύκης καθώς ποσοστό περίπου 18-26% που εμφανίζουν τον εν λόγω σπίλο μπορεί να εμφανίσουν και λεύκη. Η ύπαρξη λευκής άλω γύρω από έναν σπίλο αποτελεί ανοσολογική αντίδραση του δέρματος που προσπαθεί να καταπολεμήσει την σπίλο. Επειδή και σε πολλά μελανώματα δημιουργείται τέτοια ζώνη αποχρωματισμού, η διάγνωση ενός τέτοιου σπίλου θα πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά από τον Δερματολόγο.

Σπίλοι μελανοκυτταρικοί

περισσότερα....

Οι μελανοκυτταρικοί σπίλοι δυνατό να εμφανίζονται με μία μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων. Επίπεδοι, επηρμένοι ή ακόμη και θηλωματώδεις ,οι σπίλοι μπορεί να ποικίλλουν σε χρώμα από ροζ έως σκούρο καφέ ή μαύρο και σε μέγεθος από λίγα χιλιοστά ως αρκετά εκατοστά. Επειδή το μελάνωμα μπορεί να προκύψει από ένα σπίλο, συστήνεται περιοδικός έλεγχος των σπίλων μας.

Σπίλοι χοριακοί

περισσότερα....

Από ελαφρώς επηρμένοι έως θηλωματώδεις στο σχήμα, οι χοριακοί σπίλοι είναι δυνατό να ποικίλλουν σε χρώμα από ροζ έως ανοιχτό ή σκούρο καφέ. Πρόκειται για καλοήθεις μελανοκυτταρικούς όγκους και η εμφάνιση του μελανώματος σε έδαφος χοριακού χοριακού σπίλου είναι ένα σπάνιο φαινόμενο.

Κυανός Σπίλος

Ο κυανός σπίλος είναι μια επίκτητη, καλοήθης μπλε ή γκριζόμαυρη βλάβη ή οζίδιο που εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία ή στην όψιμη εφηβεία. Αυτού του τύπου ο σπίλος χρειάζεται στενή παρακολούθηση, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε κακόηθες μελάνωμα δέρματος.

Σπίλος του Spitz

Ο σπίλος του Spitz είναι ένα καλόηθες, θολωτό, άτριχο μικρό οζίδιο ρόδινου ή ανοιχτού καστανού χρώματος. Το χαρακτηριστικό του σπίλου αυτού είναι ότι αναπτύσσεται και μεγαλώνει γρήγορα εντός λίγων μηνών. Είναι συνήθης στα παιδιά και η κατανομή του αφορά κυρίως σε κεφάλι και λαιμό.

Σπίλος - Σπιλοκυτταρικός

Ο σπιλοκυτταρικός σπίλος είναι μια μελαγχρωματική κηλίδα που φέρει πάνω της πολυάριθμες μικρότερες σκούρες καστανές κηλίδες ή βλατίδες. Ο σπίλος αυτός μπορεί να οδηγήσει σε μελάνωμα σε ποσοστό 5% και για το λόγο αυτό απαιτείται στενή παρακολούθηση και αφαίρεση σπίλου.

Σπίλος του Becker

Ο σπίλος του Becker είναι μια δερματική διαταραχή που προσβάλλει κατά κύριο λόγο άνδρες. Ο σπίλος αρχικά εμφανίζεται ως μία μελαχρωματική κηλίδα ακανόνιστου σχήματος στο βραχίονα ή στο άνω μέρος του κορμού (αν και μπορεί να εντοπιστεί και σε άλλες περιοχές του σώματος) η οποία σταδιακά μεγαλώνει ακανόνιστα και μπορεί να φέρει στην επιφάνεια πυκνές και παχιές τρίχες.

Σπίλος του Ota – Σπίλος του Ito

Ο σπίλος του Ota είναι μια διάστικτη μελανή πλάκα του δέρματος η οποία μπορεί να έχει μπλε ή σκούρο καστανό χρώμα. Είναι πολύ συχνός σπίλος στους Ασιατικούς πληθυσμούς και μπορεί να υπάρχει κατά τη γέννηση αλλά δεν είναι κληρονομικός. Η κατανομή του αφορά κυρίως στην περιοφθαλμική περιοχή και στην περιοχή της άνω γνάθου. Όταν ο εν λόγω σπίλος εντοπίζεται στον ώμο είναι γνωστός ως σπίλος του Ito.

Σπίλος - Επιδερμιδικός

Ο επιδερμιδικός σπίλος παρουσιάζεται από τη γέννηση ή μέσα στη πρώτη δεκαετία της ζωής και μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος στην εφηβεία. Ο επιδερμιδικός σπίλος είναι στο χρώμα του δέρματος και εντοπίζεται συχνότερα στο πάνω μέρος του σώματος. Δεν διαθέτει κακόηθες δυναμικό.

Σπίλος - Φαγεσωρικός

Ο φαγεσωρικός σπίλος αποτελεί την εκδήλωση μιας ανωμαλίας του θυλάκου της τρίχας με αποτέλεσμα την εμφάνιση πολλών φαγεσώρων που διατάσσονται γραμμοειδώς. Συνήθως εμφανίζεται στην παιδική ηλικία ή την ενηλικίωση σαν μεμονωμένη βλάβη, η οποία έχει γραμμοειδή διάταξη και εντοπίζεται στο πρόσωπο ή εμφανίζεται με τη μορφή πολλαπλών βλαβών στον αυχένα, τον κορμό και τους βραχίονες.

Σπίλος - Σμηγματογόνος

Ο σμηγματογόνος σπίλος είναι μια επηρμένη κίτρινη ή πορτοκαλί άτριχη πλάκα που περιβάλλεται από πολλά μικρά επάρματα. Πιο συχνή θέση εντοπισμού του σπίλου αυτού είναι το τριχωτό της κεφαλής. Ο σπίλος εμφανίζεται με τη γέννηση και είναι όγκος ευαίσθητος στα ανδρογόνα. Αυξάνεται σε μέγεθος κατά την παιδική ηλικία όπως και οι σμηγματογόνοι αδένες, αλλά στη συνέχεια υποστρέφεται μέχρι την εφηβεία όπου και πάλι αυξάνεται για να φτάσει στο μέγιστό του μέγεθος. Επειδή ελλοχεύει ο κίνδυνος μελλοντικής μετάπτωσης σε βασικοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος συνιστάται η προληπτική αφαίρεση σπίλου κατά τη δεύτερη ή τρίτη δεκαετία της ζωής.

Σπίλος - Αγγειακός

Ο αγγειακός σπίλος ή ηβώδης σπίλος είναι ένας σαφώς αφοριζόμενος όγκος, έντονα ερυθρού χρώματος και στρογγυλού σχήματος. Ο αγγειακός σπίλος μπορεί να υφίσταται κατά τη γέννηση ή να εμφανιστεί λίγο αργότερα, ενώ φθάνει στο μέγιστο μέγεθός του στους 6 μήνες της ζωής.

Τις συνηθέστερες θέσεις εντοπισμού του σπίλου αποτελούν το κεφάλι και ο λαιμός, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος. Απαντάται συχνότερα στα πρόωρα βρέφη και πιθανολογείται ότι αποτελεί ανωμαλία της εμβρυικής αγγειοβλαστικής ανάπτυξης. Ο αγγειακός σπίλος κατά περιόδους μπορεί να αιμορραγεί, αιμορραγία η οποία συνήθως υποχωρεί με τοπική πίεση. Εάν ο σπίλος δεν υποχωρήσει πλήρως αυτόματα τότε τα υπολείμματά του μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά κατά τη δεύτερη δεκαετία της ζωής. Εναλλακτικά, αγωγή με συστηματικά κορτικοστεροειδή ή και με Β -αναστολείς ενδεχομένως βοηθήσουν στην παιδική ηλικία, ειδικά για τους αγγειακούς σπίλους που αιμορραγούν και παρουσιάζουν έντονη συμπτωματολογία.

Ομαλό Αιμαγγείωμα (Port-Wine Stain)

Το ομαλό αιμαγγείωμα δεν είναι γνήσιος σπίλος. Πρόκειται για αγγειακή βλάβη συνήθως επίπεδη ερυθρού χρώματος και ακανόνιστου σχήματος η οποία ποικίλλει σε μέγεθος και είναι συνήθως μονόπλευρη. Ο σπίλος είναι παρόν κατά τη γέννηση και μπορεί να εντοπίζεται σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος αλλά συχνότερα απαντάται στο πρόσωπο και τον αυχένα.

Μογγολοειδής Κηλίδα

Η μογγολοειδής κηλίδα δεν είναι γνήσιος σπίλος, είναι μια γκριζωπή βλάβη που εντοπίζεται χαρακτηριστικά στην οσφυοϊερή χώρα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί επίσης στο τριχωτό της κεφαλής ή οπουδήποτε στο δέρμα. Πρόκειται συνήθως για μια μεμονωμένη βλάβη, αλλά σπανίως υπάρχουν αρκετές βλάβες του κορμού από τη γέννηση. Ο σπίλος εξαφανίζεται από μόνος του μετά από ορισμένο διάστημα.

Σπίλοι - Διαφορική Διάγνωση

Διάφορες αλλοιώσεις του δέρματος συγχέονται συχνά με τους σπίλους. Στις αλλοιώσεις αυτές συγκαταλέγονται οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις, τα θηλώματα, οι μυρμηκιές, τα δερματοϊνώματα, τα αιμαγγειώματα, οι τηλαγγειεκτασίες, οι πανάδες, το μέλασμα, οι κερασόχροες κηλίδες, τα νευροϊνώματα κ.α.

Σμηγματορροϊκή Υπερκεράτωση

Ελαφρώς ή σημαντικά επηρμένες καλοήθεις κερατινοκυτταρικές βλάβες, οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις χαρακτηρίζονται συχνά από τραχεία επιφάνεια και ποικίλα χρώματα, κιτρινωπό έως γκρι, καφέ ή μαύρο. Η εικόνα τους «σαν βλάβες κολλημένες στο δέρμα» είναι χαρακτηριστική στις περισσότερες περιπτώσεις. Κάποιες φορές η διαφορική διάγνωση της σμηγματορροϊκής υπερκεράτωσης από το μελάνωμα και άλλους καρκίνους του δέρματος είναι ζωτικής σημασίας.

Ακροχορδώνας ή Θήλωμα

Πρόκειται για μια πολύ κοινή καλοήθη βλάβη του δέρματος που εμφανίζεται σαν μία μονήρης ή πολλαπλές μαλακής σύστασης βλατίδες ή οζίδια με μίσχο, χροιάς φυσιολογικού δέρματος ή ελαφρώς σκουρότερης εντοπιζόμενα κυρίως στον τράχηλο, τη μασχάλη και τη βουβωνική χώρα. Συνήθως είναι ασυμπτωματικός, αλλά μπορεί να γίνει επώδυνος και να αλλάξει χρώμα μετά από τραυματισμό. Οι ακροχορδώνες μπορεί να μοιάζουν με σπίλους, σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις και λιγότερο συχνά με δερματοϊνώματα.

Δερματοΐνωμα

Συχνότερα παρατηρείται στα κάτω άκρα των ενηλίκων, αλλά είναι δυνατό να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε θέση. Η βλάβη εμφανίζεται σα σκληρή, εμβυθισμένη ή επηρμένη πλάκα ή οζίδιο, μεγέθους ποικίλου από χιλιοστά έως λίγα εκατοστά. Η βλάβη είναι κυρίως καφεοειδούς χροιάς, αλλά μερικές φορές μπορεί να εμφανίζεται με ροζ ή κόκκινο χρώμα. Το δερματοΐνωμα είναι μια καλοήθης ινώδης βλάβη και μπορεί να διαγνωσθεί λανθασμένα ως κύστη ή μελανοκυτταρικός σπίλος. Μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα, αν κάποιος κρατήσει τα όρια της βλάβης ανάμεσα στα δάκτυλά του. Τότε θα δει την εμβύθυνση ή την παραμόρφωση της βλάβης στο κέντρο της και θα ψηλαφήσει ένα οζίδιο πιο βαθιά στο δέρμα.

Αιμαγγείωμα

Πρόκειται για καλοήθη αγγειακή βλάβη και τον πιο συχνό όγκο της νηπιακής ηλικίας. Η κλινική εικόνα μπορεί να ποικίλλει ευρέως από στίλβουσα ερυθρή κηλίδα έως μπλε-ιώδη πλάκα ή οζίδιο. Τα αιμαγγειώματα χαρακτηρίζονται από τυπική συμπεριφορά που συνίσταται σε ταχεία αύξηση τους πρώτους μήνες της ζωής ακολουθούμενη από αργή αυτόματη υποστροφή κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών. Αυτό διαφέρει από τις αγγειακές δυσπλασίες που είναι συνήθως παρούσες κατά τη γέννηση και δεν υποστρέφουν αυτόματα.

Κερασοειδή Αιμαγγειώματα

Ερυθρές επίπεδες ή θολωτές αγγειακές δομές, τα κερασοειδή ή κερασόχροα αιμαγγειώματα είναι καλοήθεις βλάβες και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.

Ενώ οι περισσότερες ελιές είναι καλοήθεις (μη καρκινικές), σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εξελιχθούν σε μελάνωμα. Το μελάνωμα είναι μια σοβαρή και επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος.

Τα μελανώματα εμφανίζονται συνήθως σαν ένα σκούρο, ταχέως αναπτυσσόμενο σημείο το οποίο δεν προ-υπήρχε, ή όταν μια υπάρχουσα ελιά αλλάζει μέγεθος, σχήμα ή χρώμα και αιμορραγεί, φαγουρίζει ή κοκκινίζει.

Το μελάνωμα αν διαγνωστεί έγκαιρα και αφαιρεθεί άμεσα ουσιαστικά θεραπεύεται, αν όμως καθυστερήσει και προχωρήσει σε βάθος ή δώσει μεταστάσεις έχει κακή εξέλιξη καθώς οι υπάρχουσες θεραπείες δεν μπορούν να το εμποδίσουν αποτελεσματικά

Το μελάνωμα μπορεί να αναπτυχθεί πάνω σε έναν προυπάρχοντα σπίλο ή να αρχίσει στο φυσιολογικό δέρμα. Σε κάθε περίπτωση στα αρχικά τουλάχιστον στάδια μπορεί να μοιάζει σαν κοινός σπίλος οπότε έχει σημασία να μπορούμε να αναγνωρίζουμε κάποια στοιχεία που θα πρέπει να μας κινητοποιήσουν.

Πίνακας: Ερωτηματολόγιο για τους παράγοντες κινδύνου καρκίνου του δέρματος

Σημειώνοντας τους παράγοντες κινδύνου του πίνακα που ισχύουν για τον καθένα θα δημιουργηθεί η προσωπική λίστα παραγόντων κινδύνου.

Παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του δέρματος	Για ποιον καρκίνο του δέρματος;	Πώς θα γνωρίζω αν τον έχω;	Έχω αυτόν τον παράγοντα κινδύνου;
Ηλικία	Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα	Οι περισσότεροι καρκίνοι του δέρματος εμφανίζονται μετά την ηλικία των 50 ετών. Η πραγματική βλάβη ενδέχεται να έχει πραγματοποιηθεί πολλά χρόνια νωρίτερα	Ναι / Όχι
Επιδερμίδα	Βασικοκυτταρικό, Ακανθοκυτταρικό, Μελάνωμα	Εάν έχετε ανοιχτόχρωμα μάτια και ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα που καίγεται από τον ήλιο ή γεμίζει φακίδες εύκολα (συνήθως άτομα με κόκκινο ή ξανθό χρώμα μαλλιών), διατρέχετε μεγαλύτερο κίνδυνο.	Ναι / Όχι
Πού ζείτε	Βασικοκυτταρικό, Ακανθοκυτταρικό, Μελάνωμα	Εάν ζείτε σε περιοχή με υψηλότερο επίπεδο υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας (για παράδειγμα, κοντά στον ισημερινό), έχετε αυξημένο κίνδυνο.	Ναι / Όχι
Αθροιστική έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία	Βασικοκυτταρικό, Ακανθοκυτταρικό, Μελάνωμα	Εάν είχατε μακροχρόνια, αθροιστική έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου, χωρίς καλή προστασία, διατρέχετε μεγαλύτερο κίνδυνο	Ναι / Όχι
Έκθεση σε τεχνητές πηγές υπεριώδους (υν) ακτινοβολίας	Μελάνωμα	Η έκθεση σε τεχνητές πηγές υπεριώδους ακτινοβολίας, όπως λάμπες υπεριώδους ακτινοβολίας και θαλάμους μαυρίσματος, μπορεί να προκαλέσει δερματική βλάβη που μπορεί να οδηγήσει σε μελάνωμα.	Ναι / Όχι
Δυσπλαστικοί σπίλοι	Μελάνωμα	Περίπου ένα στα δέκα άτομα έχει τουλάχιστον έναν ασυνήθιστο σπίλο (ελιά) που φαίνεται διαφορετικός από τους συνηθισμένους. Ο ιατρικός όρος γι’ αυτούς τους σπίλους είναι «δυσπλαστικοί σπίλοι». Έχουν περισσότερες πιθανότητες από τους συνηθισμένους σπίλους να εξελιχθούν σε καρκινικούς. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος εάν	Ναι / Όχι

		έχετε μεγάλο αριθμό δυσπλαστικών σπίλων. Εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό και δυσπλαστικών σπίλων και μελανώματος, ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός.
Πολλοί συνηθισμένοι σπίλοι	Μελάνωμα	Εάν έχετε περισσότερους από 50 συνηθισμένους σπίλους, έχετε αυξημένο κίνδυνο μελανώματος.	Ναι / Όχι
Ατομικό ιστορικό καρκίνων του δέρματος τύπου μελανώματος ή μη μελανωματικού καρκίνου	Μελάνωμα	Εάν έχετε λάβει θεραπεία για μελάνωμα, έχετε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης δεύτερου μελανώματος. Ορισμένα άτομα αναπτύσσουν περισσότερα από δύο μελανώματα. Όσοι έχουν αναπτύξει στο παρελθόν έναν ή περισσότερους κοινούς καρκίνους του δέρματος (βασικοκυτταρικό καρκίνωμα ή ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα) έχουν αυξημένο κίνδυνο μελανώματος.	Ναι / Όχι
Οικογενειακό ιστορικό μελανώματος	Μελάνωμα	Η ύπαρξη δύο ή περισσότερων στενών συγγενών που έχουν αναπτύξει μελάνωμα αποτελεί παράγοντα κινδύνου. Περίπου 10% του συνόλου των ασθενών με μελάνωμα έχουν στην οικογένειά τους συγγενή με την ίδια νόσο.	Ναι / Όχι
Εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα	Μελάνωμα	Εάν το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι εξασθενημένο λόγω καρκίνου, φαρμάκων που χορηγούνται μετά από μεταμόσχευση οργάνων ή λόγω Ηΐν, διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο.	Ναι / Όχι
Σοβαρά, φλυκταινώδη ηλιακά εγκαύματα	Μελάνωμα	Εάν έχετε υποστεί, ως παιδί ή έφηβος, τουλάχιστον ένα σοβαρό, φλυκταινώδες ηλιακό έγκαυμα, έχετε αυξημένο κίνδυνο. Παράγοντα κινδύνου αποτελούν και τα ηλιακά εγκαύματα που συμβαίνουν στην ενήλικη ζωή.	Ναι / Όχι

Τύποι σπίλων που έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος.

Μια ελιά (σπίλος) είναι μια καλοήθης αύξηση των μελανοκυττάρων, των κυττάρων που δίνουν στο δέρμα το χρώμα του. Παρά το γεγονός ότι πολύ λίγες κρεατοελιές γίνονται καρκινικές, η μη φυσιολογικές (δυσπαλστικές) ή άτυπες ελιές μπορεί να εξελιχθούν σε μελάνωμα την πάροδο του χρόνου. Οι κανονικές κρεατοελιές είναι επίπεδες ή και ανυψωμένες (μικρό εξόγκωμα) ή μπορεί να αρχίσουν ως επίπεδες και να αυξηθούν με την πάροδο του χρόνου. Η επιφάνειά τους είναι συνήθως ομαλή. Οι ελιές που μπορεί να έχουν μεταβληθούν σε καρκίνο του δέρματος έχουν συχνά ακανόνιστο σχήμα, περιέχουν πολλά χρώματα και είναι μεγαλύτερες από το μέγεθος της γόμας ενός μολυβιού. Οι περισσότερες ελιές αναπτύσσονται κατά την εφηβεία ή την ενηλικίωση. Είναι ασυνήθιστο να αποκτήσετε μια νέα ελιά σε πιο προχωρημένη ηλικία.

Άτυποι Σπίλοι

Ένας άτυπος ή δυσπλαστικός σπίλος εμφανίζεται με διαφορετική εικόνα από τους κοινούς σπίλους. Οι άτυποι σπίλοι είναι συνήθως μεγαλύτεροι από τους συνήθεις κανονικούς σπίλους και τα όριά τους μπορεί να είναι ακανόνιστα ή ασαφή με συχνή μεταβλητότητα και ανωμαλία στο χρώμα (το χρώμα τους μπορεί να ποικίλλει από ροζ έως σκούρο καφέ). Είναι πιθανό να εμφανίζονται επίπεδοι ή να έχουν επηρμένα τμήματα (σε μερικές περιπτώσεις είναι επηρμένοι και πιο σκουρόχρωμοι στο κέντρο και δίνουν την εντύπωση «τηγανητών αυγών»- φωτογραφία 80).

Ο κανόνας ABCD (o ίδιος που χρησιμοποιείται και στο μελάνωμα) μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώριση ενός άτυπου σπίλου, καθώς αυτός μπορεί να χαρακτηρίζεται από ασυμμετρία, ακανόνιστα ή ασαφή όρια και ανομοιογενή κατανομή του χρώματος. Αν εφαρμόσετε τον κανόνα ABCD στους σπίλους σας και αυτοί πληρούν τα κριτήρια, ζητήστε τη συμβουλή ενός δερματολόγου, καθώς πολλές φορές είναι δύσκολο να διακρίνετε έναν άτυπο σπίλο από ένα μελάνωμα.

Άτομα με πολλαπλούς άτυπους σπίλους (φωτογραφίες 78,79,81,81,83,84,85) έχουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος και συνεπώς πρέπει να εξετάζονται τακτικά από το δερματολόγο. Επίσης, η μηνιαία αυτοεξέταση είναι πολύ σημαντική γι’ αυτά τα άτομα και σε περίπτωση οποιασδήποτε μεταβολής συστήνεται η επίσκεψη στο δερματολόγο.

Άτυποι σπίλοι μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα. Συχνά εμφανίζονται στον κορμό, αλλά μπορεί να εμφανιστούν στο κρανίο, το κεφάλι και το λαιμό, ενώ σπάνια εμφανίζονται στο πρόσωπο.

Οι άτυποι σπίλοι έχουν μέγεθος είναι μεγαλύτερο από μια γόμα στο πίσω μέρος ενός μολυβιού.

Έχουν περίεργο σχήμα (όχι στρογγυλό).

Έχουν πολυχρωμία εμφανίζουν περισσότερα από 1 χρώμα: μείγμα από μαύρο, καφέ, κόκκινο και ροζ.

Ενώ μπορεί να μοιάζει με μελάνωμα δεν είναι, αλλά υπάρχει υψηλότερος κίνδυνος εμφάνισης μελανώματος, εάν:

α. έχετε 4 ή περισσότερους άτυπους σπίλους

β. είχατε ήδη μελάνωμα

γ. έχετε ένα συγγενή πρώτου βαθμού (γονέας,αδελφός/ή, παιδί) που είχαν μελάνωμα

Οικογενές σύνδρομο άτυπων πολλαπλών σπίλων – μελάνωμα (FAMMM)

Μερικοί άνθρωποι που έχουν πολλούς άτυπους σπίλους έχουν μία ιατρική πάθηση που ονομάζεται οικογενές σύνδρομο άτυπων πολλαπλών σπίλων – μελάνωμα (FAMMM).

Τα άτομα με σύνδρομο FAMMM έχουν:

- Πολλές ελιές – πάνω από 50

- Μερικές άτυπες ελιές

- Συγγενή εξ’ αίματος που έχει (ή είχε) μελάνωμα

Οι άνθρωποι που έχουν FAMMM θα πρέπει να έχουν ένα πλήρη έλεγχο κάθε 3 έως 6 μήνες, ξεκινώντας από την εφηβεία. Ο δερματολόγος μπορεί να συστήσει λιγότερους συχνούς ελέγχους εάν οι ελιές είναι σταθερές χωρίς αλλαγές.

Συγγενής σπίλος

Όταν ένα άτομο γεννιέται με ελιά ή σπίλο, τότε ονομάζεται συγγενής ελιά ή σπίλος. Περίπου 1 στα 100 άτομα γεννιέται με μία ελιά. Οι ελιές ποικίλουν σε μέγεθος από μικρές έως πολύ μεγάλες. Η ύπαρξη πολύ μεγάλων συγγενών ελιών αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος γι αυτό και πρέπει να αφαιρούνται μόλις παρουσιάσουν αλλαγές.

Σπίλος Spitz

Ο σπίλος Spitz μοιάζει συχνά με το μελάνωμα. Μπορεί τόσο πολύ να μοιάζει με μελάνωμα που ακόμη κι ένας δερματολόγος να μη μπορεί με βεβαιότητα να γνωματεύσει. Αυτό συμβαίνει γιατί ο σπίλος Spitz είναι συχνά ροζ, επηρμένος και σε σχήμα θόλου. Επίσης, μπορεί να έχει μέσα του διαφορετικά χρώματα, όπως κόκκινο, μαύρο και καφέ. Ακόμη μπορεί να αιμορραγεί ή να έχει ένα άνοιγμα και να στάζει.

Οι περισσότεροι σπίλοι Spitz, εμφανίζονται στην επιδερμίδα κατά τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής, αλλά μπορεί να αναπτυχθούν και σε ενήλικες.

Επίκτητος σπίλος (50 έως 100 ή και περισσότερες)

Όταν ένας σπίλος εμφανίζεται στο δέρμα μετά τη γέννηση, ονομάζεται επίκτητος σπίλος. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα έχουν περίπου 10 έως 40,οι οποίοι επίσης καλούνται κοινές ελιές.

Εάν ένα άτομο έχει 50 ή περισσότερες ελιές ή σπίλους, τότε έχει υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσει μελάνωμα.

http://blog.cosmaqua.gr/

Σπίλοι - Διάγνωση

Ξεχωρίστε ένα ύποπτο για μελάνωμα σημάδι από μια κοινή ελιά

Σπίλοι - Ποιοι Πρέπει να Κάνουν Τακτικό Έλεγχο

Άτομα υψηλού κινδύνου να αναπτύξουν κακόηθες μελάνωμα θα πρέπει να προβαίνουν συστηματικά σε έλεγχο των σπίλων τους. Τέτοια άτομα θεωρούνται:

Άτομα που έχουν πολυάριθμους σπίλους (περισσότερους από 50)
Άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του δέρματος ή μελανώματος
Άτομα με ατομικό ιστορικό καρκίνου του δέρματος ή μελανώματος
Άτομα με ανοιχτό φωτότυπο επιδερμίδας (φωτότυπος 1 και φωτότυπος 2) και επομένως πολλούς σπίλους
Άτομα με ιστορικό ηλιακών εγκαυμάτων, ιδιαίτερα στην παιδική ή την εφηβική ηλικία
Άτομα που εμφανίζουν γιγαντιαίο συγγενή μελανοκυτταρικό σπίλο
Άτομα που έχουν το σύνδρομο δυσπλαστικών σπίλων. Με τον όρο αυτό αναφέρεται σύνδρομο το οποίο χαρακτηρίζεται από την παρουσία μεγάλου αριθμού άτυπων σπίλων στο σώμα. Άτυποι σπίλοι θεωρούνται οι σπίλοι που είναι μεγαλύτερου μεγέθους σε σχέση με τους κοινούς σπίλους, εμφανίζουν ανομοιομορφία στο χρώμα και έχουν ανώμαλα όρια. Οι δυσπλαστικοί σπίλοι εμφανίζονται κατά την παιδική ηλικία και τα χαρακτηριστικά τους αλλάζουν κατά την εφηβεία. Οι δυσπλαστικοί σπίλοι εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο εξαλλαγής κατά 6% σε σχέση με τους κοινούς σπίλους. Το ποσοστό αυτό αυξάνει στο 15% εάν συνυπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό. Κρίνεται, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη παρακολούθησης των δυσπλαστικών σπίλων ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τον δερματολόγο.

Κινδυνεύετε περισσότερο εάν:

Είστε 65 ετών και άνω
Έχετε ανοιχτόχρωμο δέρμα, φακίδες και τα μάτια σας είναι ανοιχτού χρώματος
Ζείτε σε ηλιόλουστες περιοχές
Έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του δέρματος, ιδιαίτερα μελάνωμα
Είχατε σοβαρά ηλιακά εγκαύματα, ιδιαίτερα σαν παιδί ή έφηβος
Η εργασία σας είναι κοντά σε πίσσα, αρσενικό, κατράμι και παραφίνη.
Έχετε μία μεγάλη ουλή ή έγκαυμα
Παίρνετε φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα

Πιθανά σημεία:

* Ένα νέο σημάδι
* Κρεατοελιά που αλλάζει μέγεθος, σχήμα ή χρώμα, ιδίως γρήγορα
* Δοθιήνας(καντήλα) ή εξάνθημα που δεν περνάει
* Κάποια κηλίδα που προξενεί φαγούρα, είναι ευαίσθητη ή οδυνηρή
* Κάποιο μικρό εξόγκωμα που είναι λείο, γυαλιστερό, ωχρό ή σκληρό σαν κέρινο
* Σταθερό κόκκινο εξόγκωμα που είναι σκληρό, μπορεί να αιμορραγεί ή έχει αναπτύξει μία κρούστα
* Επίπεδη, κόκκινη κηλίδα που είναι σκληρή, ξερή ή λεπιδωτή
* Κάθε ανώμαλη κατάσταση του δέρματος που δεν επουλώνεται σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων
* Κάθε πληγή, έλκος, ή κρούστα στο δέρμα, ή λευκή κηλίδα στα χείλη που δεν επουλώνεται.

Μέθοδος ABCDE

Σύμφωνα με τη παγκόσμια ιατρική μέθοδο ABCDE αυτές είναι οι ενδείξεις που πρέπει να σας ανησυχήσουν:

Α (Asymmetry- ασυμμετρία): σπίλοι που το μισό της βλάβης είναι διαφορετικό από το άλλο μισό είναι δυνητικά πιο επικίνδυνοι να εμφανίσουν κακοήθη εξαλλαγή.
Β (Borders- όρια): σπίλοι που τα όρια της βλάβης δεν είναι ομοιόμορφα αλλά ακανόνιστα, δαντελωτά ή οδοντωτά χρήζουν περαιτέρω προσοχής.
C (Color- χρώμα): σπίλοι οι οποίοι δεν έχουν ομοιογενή κατανομή χρώματος, αλλά συνυπάρχουν διάφορα χρώματα όπως κόκκινο, ροζ, καστανό, μπλε και μαύρο χρειάζονται μια συστηματική παρακολούθηση.
D (Diameter- διάμετρος): σπίλοι των οποίων η διάμετρος ξεπερνά τα 6mm είναι περισσότερο πιθανό να υποστούν κακοήθη εξαλλαγή.
E (Elevation/Evolution- ανύψωση/εξέλιξη): εάν ένας σπίλος παρουσιάσει μια οποιαδήποτε αλλαγή από την αρχική του μορφολογία, εάν ο σπίλος μεγαλώνει, εάν ο σπίλος εμφανίζει κνησμό, πόνο ή οίδημα, εάν η βλάβη είναι παράξενη στην αφή ή παρουσιάζει αλλαγή στο χρώμα της (αποχρωματισμό ή υπέρχρωση), εάν ο σπίλος αιμορραγεί ή αν παρουσιάζει αλλαγή στης αισθητικότητας, κρίνεται επιτακτική και άμεση η επίσκεψη σε δερματολόγο.

Να θυμάστε τα προειδοποιητικά σημάδια του μελανώματος:

Στα Αγγλικά ABCDE

Α - (Asymmetry) - Ασυμμετρία (οι δύο πλευρές της αλλοίωσης είναι διαφορετικές)
Β - (Border) - Ακανόνιστο χείλος
C - (Color) - Χρωματική μεταβολή
D - (Diameter) - Διάμετρος μεγαλύτερη των 6 χιλιοστών (γόμα μολυβιού)
E - (Elevation/Evolution) -ανύψωση/εξέλιξη. Μεγαλώνει, αλλάζει, φαγουρίζει κλπ.

Στα Ελληνικά Χ.Α.Μ.Ο.Σ

Χ - Χρωματική μεταβολή(Color)
Α - Ασυμμετρία(Asymmetry)
Μ - Μέγεθος μεγαλώνει απότομα-(Diameter)Διάμετρος μεγαλύτερη των 6 χιλιοστών
Ο - Ορια(Border) - Ακανόνιστο χείλος
Σ - Σχήμα αλλάζει απότομα

Σπίλοι (ελιές), καρκίνος δέρματος προσώπου, κεφαλής, τραχήλου, βασικοκυτταρικό(BCC), ακανθοκυτταρικό(SCC), μελάνωμα

Τα προειδοποιητικά σημάδια του μελανώματος: Χ.Α.Μ.Ο.Σ

Οι γιατροί υποστηρίζουν αυτό το γενικό κανόνα για τον εντοπισμό πιθανώς επικίνδυνων σπίλων για περισσότερο από 25 χρόνια. Να σημειωθεί βέβαια πως έχουν καταγραφεί αρκετά περιστατικά μελανώματος όπου ο σπίλος έχει διάμετρο μικρότερη από 6 χιλιοστά, ενώ τα ακανόνιστα όρια του σπίλου μπορεί να υποδεικνύουν επίσης καλοήθη αλλοίωση.

Το 2011 προτάθηκε ο απλούστερος «κανόνας ασυμμετρίας και χρώματος».

Μια φυσιολογική ελιά είναι συνήθως συμμετρική και έχει ομοιόμορφο χρώμα, ενώ το μελάνωμα είναι κατ' εξοχήν μη συμμετρικό και ποικίλλει σε αποχρώσεις.

Με βάση τον κανόνα αυτό, μπορεί ο καθένας να εντοπίσει με 93% ακρίβεια το μελάνωμα.

Αυτό που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε είναι ότι το μελάνωμα μπορεί να «αποκλίνει» από τα συνήθη πρότυπα.

ΤΟ ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΟ

Οι ελιές ενός ατόμου έχουν συνήθως παρόμοια όψη, μοιάζουν πολύ:
ίδιο σχήμα, ίδιο χρώμα, ίδιο πάχος.

Η εμφάνιση μιας μελαγχρωματικής αλλοίωσης μπορεί να θεωρηθεί ύποπτη αν δείχνει διαφορετική από τις άλλες: τότε ξεχωρίζει σαν "ασχημόπαπο".

άτυπος δυσπλαστικός σπίλος μελάνωμα ελιά

Τι πρέπει να σας ανησυχήσει στην εμφάνιση των σπίλων(ελιών), γιατί μπορεί να υποκρύπτουν Μελάνωμα.

μελάνωμα, ΕΛΙΕΣ (σπίλοι), που αλλάζουν ΧΡΩΜΑ, ΜΕΓΕΘΟΣ (πάνω από 6 χιλ), ή ΣΧΗΜΑ,

Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΜΙΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΕΛΙΑΣ

Μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί πάνω σε κάποια προϋπάρχουσα ελιά:
τότε εκείνη μεταβάλλεται γρήγορα, αλλάζοντας μέγεθος, μορφή ή χρώμα.

Η ΞΑΦΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΝΕΩΝ ΕΛΙΩΝ

8 φορές στις 10 Το μελάνωμα εμφανίζεται εκτός των προϋπαρχουσών ελιών.

Πρέπει λοιπόν να δώσετε προτεραιότητα στην καταγραφή της εμφάνισης ΝΕΩΝ μελαγχρωματικών αλλοιώσεων.

Ιδίως οι καινούργιες αλλά και οι υπάρχουσες ΕΛΙΕΣ (σπίλοι), που αλλάζουν ΧΡΩΜΑ, ΜΕΓΕΘΟΣ (πάνω από 6 χιλ), ή ΣΧΗΜΑ, και μάλλιστα γρήγορα και αν δεν είναι ολοστρόγγυλες, πρέπει να αφαιρούνται.

Πότε πρέπει να αφαιρούνται οι ΕΛΙΕΣ(σπίλοι);

Είναι ΛΑΘΟΣ η λαική δοξασία ότι δεν πρέπει να πειράζονται και να αφαιρούνται οι ΕΛΙΕΣ (σπίλοι).

Ίσα - ίσα, πρέπει να αφαιρούνται ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ όταν:

* Ξαφνική εμφάνιση νέας μελαγχρωματικής αλλοιώσεως.

* Κρεατοελιά που αλλάζει μέγεθος, σχήμα ή χρώμα, ιδίως γρήγορα

* Δοθιήνας(καντήλα) ή εξάνθημα που δεν περνάει

* Κάποια κηλίδα που προξενεί φαγούρα, είναι ευαίσθητη ή οδυνηρή

* Κάποιο μικρό εξόγκωμα που είναι λείο, γυαλιστερό, ωχρό ή σκληρό σαν κέρινο

* Σταθερό κόκκινο εξόγκωμα που είναι σκληρό, μπορεί να αιμορραγεί ή έχει αναπτύξει μία κρούστα

* Επίπεδη, κόκκινη κηλίδα που είναι σκληρή, ξερή ή λεπιδωτή

* Κάθε ανώμαλη κατάσταση του δέρματος που δεν επουλώνεται σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων

* Κάθε πληγή, έλκος, ή κρούστα στο δέρμα, ή λευκή κηλίδα στα χείλη που δεν επουλώνεται.

* Βρίσκονται σε σημεία τριβής (γιακάς, σουτιέν, ζώνη κλπ)

Ιδίως οι καινούργιες αλλά και οι υπάρχουσες ΕΛΙΕΣ(σπίλοι), που αλλάζουν ΧΡΩΜΑ, ΜΕΓΕΘΟΣ(πάνω από 6 χιλ), ή ΣΧΗΜΑ, και μάλλιστα γρήγορα και αν δεν είναι ολοστρόγγυλες, πρέπει να αφαιρούνται.

Και ιδίως πρέπει να αφαιρούνται ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ όταν υπάρχουν τα προειδοποιητικά σημάδια του μελανώματος.

Σπίλοι - Δερματοσκόπηση

Η ιδιαίτερης σημασίας πρώιμη διάγνωση του μελανώματος διευκολύνεται σημαντικά με τη βοήθεια της δερματοσκόπησης των σπίλων. Πρόκειται για την εξέταση εκλογής των σπίλων για την πρώιμη ανίχνευση του δερματικού μελανώματος. Η δερματοσκόπηση των σπίλων είναι μία διαγνωστική μη επεμβατική απεικονιστική τεχνική που γίνεται με την βοήθεια ενός ειδικού εργαλείου, του δερματοσκοπίου. Το εφαρμόζουμε επάνω στους σπίλους χρησιμοποιώντας κάποια ειδικά έλαια ή γέλη ή νερό και διακρίνουμε μορφολογικά χαρακτηριστικά της δομής και του χρώματος των αλλοιώσεων που δεν είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού, μεγεθύνοντας τόσο όσο είναι δυνατόν για την ανίχνευση κάποιας κακοήθειας.

Δερματοσκόπηση

Σπίλοι - Χαρτογράφηση

Άλλη μια μέθοδος εξέτασης των σπίλων είναι η χαρτογράφηση. Η χαρτογράφηση πλεονεκτεί ως προς την δερματοσκόπηση, καθώς μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε την εξέλιξη των σπίλων και των μελαγχρωματικών αλλοιώσεων σε βάθος χρόνου. Η χαρτογράφηση των σπίλων αποτελεί την πιο αξιόπιστη μέθοδο για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του δέρματος. Πρόκειται για καταγραφή των σπίλων του σώματος με τη χρήση ψηφιακής φωτογράφησης, ανάλυσης και αποθήκευσης των δερματοσκοπικών εικόνων σε ηλεκτρονικό υπολογιστή με την βοήθεια ειδικού λογισμικού και σύγκριση με τις παλαιότερες εικόνες σε επόμενο έλεγχο. Η χαρτογράφηση των σπίλων πρέπει να γίνεται μία φορά ετησίως, εκτός αν θεωρηθεί αναγκαία ή επανεξέταση κάποιου σπίλου πιο σύντομα.

Χαρτογράφηση

Σπίλοι - Βιοψία

Τέλος, κάθε ύποπτος για κακοήθεια σπίλος που εξαιρείται πρέπει να αποστέλλεται για βιοψία προκειμένου να εκτιμηθεί η ιστολογική του εικόνα με ακρίβεια και να διαπιστωθεί αν υπάρχουν άτυπα κύτταρα και αν αυτός έχει εξαιρεθεί επί υγειών ορίων.

Σπίλοι - Θεραπεία

Ένας σπίλος μπορεί να αφαιρεθεί επειδή θεωρείται ύποπτος για εξαλλαγή, επειδή είναι σε σημείο που τραυματίζεται συχνά και δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα, είτε επειδή δημιουργεί αισθητικό πρόβλημα στον ασθενή. Υπάρχουν οι εξής τρόποι αφαίρεσης των σπίλων:

Αφαίρεση των σπίλων με laser: Δεν είναι όλοι οι σπίλοι κατάλληλοι για αφαίρεση με laser. Ένας σπίλος μπορεί να αφαιρεθεί με αυτόν τον τρόπο μόνο εφόσον είναι απόλυτα βέβαιο ότι πρόκειται για καλοήθη βλάβη (σπίλοι χωρίς κίνδυνο εξαλλαγής, θηλώματα, πανάδες, σμηγματορροϊκές μυρμηκιές κ.λπ.). Σε αυτή την περίπτωση η αφαίρεση με laser πλεονεκτεί καθώς η βλάβη μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς να δημιουργηθεί ουλή. Ωστόσο, εάν υπάρχει η παραμικρή υποψία για κακοήθεια, ο σπίλος θα πρέπει να αφαιρείται εξ’ ολοκλήρου επί υγιών ορίων και να αποστέλλεται για βιοψία. Η αφαίρεση σπίλων με laser είναι μεν πιο επιφανειακή, αλλά συνήθως δεν καταλείπει σημάδι.
Κατά εφαπτομένη αφαίρεση των σπίλων (Shave-excision): Η κατά εφαπτομένη αφαίρεση σπίλων είναι ένας απλός και γρήγορος τρόπος αφαίρεσης σπίλου, όπου κατόπιν τοπικής αναισθησίας με διάλυμα ξυλοκαΐνης τέμνεται με λεπίδα το προεξέχον τμήμα του σπίλου. Αιμόσταση και συμπληρωματική αφαίρεση τυχόν υπολειμματικού τμήματος μπορεί να επιτευχθεί με laser CO2 ή με διαθερμία.
Χειρουργική αφαίρεση των σπίλων: Όταν οι σπίλοι είναι επίπεδοι ή όταν υπάρχει η υποψία κακοήθειας συστήνεται η προληπτική χειρουργική εκτομή των σπίλων καθώς και των ορίων περιμετρικά αυτής ώστε το τεμάχιο να αποσταλεί για βιοψία.

Ο ενδεδειγμένος τρόπος αφαίρεσης του εκάστοτε σπίλου θα πρέπει να αποφασιστεί κατόπιν συζητήσεως με τον Γιατρό. Το σημάδι που θα μείνει μετά την αφαίρεση του σπίλου εξαρτάται από το μέγεθός του, τον τρόπο αφαίρεσης του και από την επουλωτική ικανότητα του οργανισμού.

Πρόληψη

Η αποφυγή έκθεσης στον ήλιο τις ώρες μεταξύ 11:00-16:00 που η UVA/UVB ακτινοβολία είναι πιο έντονη
Η χρήση καθημερινά ,και όχι μόνο στην παραλία, αντηλιακού σε όλες τις φωτοεκτεθειμένες περιοχές του σώματος, του οποίου ο δείκτης προστασίας θα επιλεγεί σε συνεργασία με τον ειδικό Δερματολόγο ανάλογα με τον κάθε φωτότυπο
Η χρήση καπέλων καθώς και ανοιχτόχρωμων και μακρυμάνικων ρούχων ιδίως σε μικρά παιδιά, καθότι οι έρευνες έχουν δείξει ότι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος παράγοντας εμφάνισης μελανώματος στην ενήλικο ζωή αποτελούν τα ηλιακά εγκαύματα που έχει υποστεί κάποιος μέχρι τα 15 έτη της ζωής του
Η αυτοεξέταση , η παρακολούθηση δηλαδή από το ίδιο το άτομο του δέρματός του ανά τακτά χρονικά διαστήματα για τον εντοπισμό νέων σπίλων, καθώς και των μεταβολών σε ήδη προϋπάρχοντες. Υπάρχει εξάλλου ένας βασικός κανόνας που έχει συνταχθεί απο τη Δερματολογική κοινότητα και μας δίνει τα στοιχεία μεταβολής ενός σπίλου που κατά την αυτοεξέταση θα πρέπει να μας ανησυχήσουν :

Κατεβάστε και εκτυπώστε το έντυπο με 23 εικόνες.

Κατεβάστε και εκτυπώστε το έντυπο με 7 εικόνες αυτοεξέτασης..

http://www.euromelanoma.org/greece/home-1

Χειρουργική αφαίρεση ελιών(σπίλων)

Αφαίρεση ελιάς με ραδιοσυχνότητες (ραδιοχειρουργική)

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους θα μπορούσε να αφαιρεθεί μια ελιά. Μερικές φορές για λόγους αισθητικής γιατί απλά δεν αρέσει στον ασθενή. Άλλες φορές, επειδή είναι σε σημείο που τραυματίζεται συχνά και δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα, ή είναι απλά ενοχλητική στο ξύρισμα, το χτένισμα των μαλλιών, κ.λπ.

Βέβαια, μερικές φορές θα σας το προτείνει ο γιατρός ότι ένας σπίλος πρέπει να αφαιρεθεί επειδή έχει μια ύποπτη εμφάνιση και θα ήταν ασφαλέστερο να γίνει ιστολογική εξέταση(βιοψία) στο εργαστήριο για να αποκλειστούν τυχόν ανωμαλίες, όπως ο καρκίνος του δέρματος.

Είναι αρχή, κάθε ύποπτος για κακοήθεια σπίλος που εξαιρείται πρέπει να αποστέλλεται για βιοψία προκειμένου να εκτιμηθεί η ιστολογική του εικόνα με ακρίβεια και να διαπιστωθεί αν υπάρχουν άτυπα κύτταρα και αν αυτός έχει εξαιρεθεί επί υγειών ορίων.

Κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει μια ελιά χωρίς να αφήνει ουλή. Οποιοσδήποτε τρόπος αφαίρεσης, αυτόματα θα αφήσει κάποια ουλή. Ποτέ μην πιστεύετε κάποιον που υποστηρίζει ότι κάνει χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης κρεατοελιάς χωρίς καθόλου ουλή. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι η σωστή επιλογή της κατάλληλης μεθόδου για το δικό σας πρόβλημα και η άψογη εκτέλεσή της από έναν ικανό ειδικό γιατρό, που είναι λιγότερο πιθανό να αφήσει μια αξιοσημείωτη ουλή και την ίδια στιγμή θα εγγυηθεί τη ριζική αφαίρεση που θα ελεγχθεί κάτω από το μικροσκόπιο με την ιστολογική εξέταση. Αυτό που έχει σημασία για μια ουλή, είναι η ποιότητα της. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι κρεατοελιές απομακρύνονται καλύτερα με την χειρουργική εκτομή και συρραφή του δέρματος. Μια μικρή ουλή σαν γραμμή θα είναι το αποτέλεσμα, η οποία θα πρέπει να ξεθωριάζει με το χρόνο. Η ποιότητα της ουλής πρέπει να συζητηθεί προσεκτικά με τον ειδικό γιατρό.

Η ποιότητα στην εμφάνιση της ουλής εξαρτάται από τους κάτωθι παράγοντες:

Μέθοδος αφαίρεσης (εκτομή, ξύρισμα, laser CO2, ραδιοχειρουργική, κρυοπηξία, κλπ).
Θέση (στο πρόσωπο καλύτερα από το πόδι).
Ηλικία του ατόμου (οι ηλικιωμένοι έχουν την τάση να κάνουν καλύτερες ουλές από τους νέους).
Τάση του ατόμου να παράγει υπερτροφικές ή χηλοειδείς ουλές.
Μέθοδος ραφής (και ο χρόνος της αφαίρεσης των ραμμάτων).
Παρουσία ή απουσία μόλυνσης ή φλεγμονής μετά το χειρουργείο.
Πόσο μεγάλη είναι η ελιά και πόσο μεγάλη είναι η τάση του κλεισίματος του δέρματος μετά την αφαίρεση (πολύ χειρότερο σε ένα πόδι ή μηρό παρά στο πρόσωπο, για παράδειγμα).
Ύπαρξη θεραπείας ακτίνων Χ στη θέση της ελιάς.
Τραυματισμός της πληγής στα πρώιμα στάδια της επούλωσης (αθλητισμός, ξύρισμα, πλύσιμο, κλπ).

Ο ενδεδειγμένος τρόπος αφαίρεσης του εκάστοτε σπίλου θα πρέπει να αποφασιστεί κατόπιν συζητήσεως με τον Γιατρό. Το σημάδι που θα μείνει μετά την αφαίρεση του σπίλου εξαρτάται γενικά, από το μέγεθός του, τον τρόπο αφαίρεσης του και από την επουλωτική ικανότητα του οργανισμού.

Είναι σημαντικό για τους ασθενείς να κατανοήσουν είναι ότι υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να «αφαιρεθεί» μια ελιά. Κάθε μέθοδος έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Επιφανειακή αφαίρεση, Ξύρισμα

Στη διαδικασία αυτή αφαιρείται, μόνο το "ορατό" προεξέχον τμήμα της ελιάς. Η κατά εφαπτομένη(Shave-excision) αφαίρεση σπίλων είναι ένας απλός και γρήγορος τρόπος αφαίρεσης σπίλου, όπου κατόπιν τοπικής αναισθησίας με διάλυμα ξυλοκαΐνης τέμνεται με λεπίδα το προεξέχον τμήμα του σπίλου.

Αιμόσταση και συμπληρωματική αφαίρεση τυχόν υπολειμματικού τμήματος μπορεί να επιτευχθεί με laser CO2 ή με διαθερμία ραδιοχειρουργικής.

Επειδή όλοι οι σπίλοι έχουν σε κάποιο βαθμό κύτταρα "υπό το δέρμα», μερικά από αυτά θα μείνουν, και πιθανώς θα φαίνονται όταν το δέρμα θα έχει επουλωθεί.

Το πλεονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι ότι συνήθως παρέχει το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Θα δείτε την εξήγηση στις άλλες δύο μεθόδους απομάκρυνσης, που ο στόχος μας είναι να αφαιρεθεί εντελώς και το τελευταίο κομμάτι του σπίλου, με αποτέλεσμα να γίνει μια πιο αισθητή ουλή. Με την επιφανειακή αφαίρεση, το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι η περιοχή όπου κάποτε είχε ένα σπίλο, τώρα θα είναι επίπεδη. Αν η ελιά είχε λίγο χρώμα, τότε είναι πιθανό ότι θα υπάρξει κάποιος χρωματισμός που έμεινε πίσω, αλλά τουλάχιστον θα είναι επίπεδη σαν "φακίδα" και όχι εξόγκωμα. Ωστόσο, εάν η ελιά ήταν σαρκώδους χρώματος, τότε πιθανότατα θα απομείνει σχεδόν το ίδιο χρώμα με το περιβάλλον δέρμα (ένα ιδανικό αισθητικό αποτέλεσμα).

Το μειονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι ότι, επειδή έχουν μείνει μερικά κύτταρα στο δέρμα, είναι πιθανό ότι το υπολειπόμενο αυτό τμήμα θα μπορούσε να αυξηθεί κατά τα επόμενα χρόνια, δίνοντας την εντύπωση ότι ο σπίλος "ξαναγίνεται". Επίσης, αν το εργαστήριο αξιολογήσει ότι υπάρχουν μη φυσιολογικά (ή ακόμη και καρκινικά) κύτταρα μέσα σε αυτό που αφαιρέθηκε, και καθορίσει ότι η αφαίρεση του σπίλου δεν είναι ριζική, τότε στη συνέχεια γίνεται πλήρης απομάκρυνση (όπως αυτή περιγράφεται στις άλλες διαδικασίες παρακάτω).

Βαθιά αφαίρεση, Ξύρισμα

Αυτή η διαδικασία είναι κάπως παρόμοια με την προηγούμενη, εκτός του ότι όπως υποδηλώνει και το όνομα, αυτή η απομάκρυνση πηγαίνει βαθύτερα.

Και επειδή η απομάκρυνση πηγαίνει βαθύτερα, αφήνει ένα μικρό βαθούλωμα "λάκο", που ίσως ποτέ δεν θα γεμίσει.

Και εδώ αιμόσταση και συμπληρωματική αφαίρεση τυχόν υπολειμματικού τμήματος μπορεί να επιτευχθεί με laser CO2 ή με διαθερμία ραδιοχειρουργικής.

Το πλεονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι ότι, εάν ένας σπίλος φαίνεται να είναι επιβλαβής, θα θέλαμε να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν, και εκτελώντας ένα «βαθύ» ξύρισμα - αφαίρεση, είναι πολύ πιθανό ότι ο σπίλος δεν θα μπορούσε ποτέ να "ξαναμεγαλώσει".

Το μειονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι ότι οδηγεί σε μια πολύ πιο αισθητή ουλή. Οι ουλές από αυτόν τον τύπο της αφαίρεσης είναι βαθουλώματα, και μπορεί επίσης να εμφανίζουν υπο-χρώση (ανοιχτότερο χρώμα από ό, τι το γύρω δέρμα).

Μερική αφαίρεση(incisional βιοψία)

Αυτή είναι όταν κόβεται μέρος της βλάβης, που περιλαμβάνει όμως το πλήρες πάχος του δέρματος. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται για να διαπιστωθεί αν η βλάβη είναι καρκινική ή όχι. Ο γιατρός χρησιμοποιεί μια χειρουργική λεπίδα για την απομάκρυνση μέρους της βλάβης δηλαδή. Η πληγή στην συνέχεια κλείνει με ράμματα.

Αυτή η διαδικασία είναι επίσης γνωστή ως «incisional βιοψία» και γίνεται για την μικροσκοπική εξέταση του δείγματος(ιστολογική εξέταση).

Χειρουργική εκτομή

Το τρίτο είδος αφαίρεσης ονομάζεται «χειρουργική εκτομή».

Όταν οι σπίλοι είναι επίπεδοι ή όταν υπάρχει η υποψία κακοήθειας συστήνεται η προληπτική χειρουργική εκτομή των σπίλων καθώς και των ορίων περιμετρικά ώστε το τεμάχιο να αποσταλεί για βιοψία. Αυτό συνεπάγεται την τομή γύρω από την ελιά, σε όλο το πάχος του δέρματος. Επειδή ολόκληρο το πάχος του δέρματος αφαιρείται, μια "ανοιχτή" πληγή δημιουργείται η οποία πρέπει να κλείσει με ράμματα.

Το πλεονέκτημα της εκτομής είναι ότι παρέχει τον υψηλότερο βαθμό βεβαιότητας ότι η ελιά έχει αφαιρεθεί πλήρως. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν πρόκειται για ελιές οι οποίες παρουσιάζουν «προ-καρκινικές» ή ακόμα και για "μελάνωμα" αλλαγές.

Υπάρχουν μερικά μειονεκτήματα στην εκτομή.

- Πρώτον, είναι μια χειρουργική διαδικασία που συνήθως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς σχεδιασμό και την προετοιμασία. Με άλλα λόγια, χρειάζεται κανονικά η διαδικασία αυτή να προγραμματιστεί εκ των προτέρων για ένα "χειρουργείο ημέρας".

- Δεύτερον, επειδή πηγαίνει βαθύτερα, «κινδυνεύει» πιο πολύ από επιπλοκές, όπως η μόλυνση, η αιμορραγία, ή ακόμα και βλάβη των νεύρων.

- Τρίτον, η εκτομή δημιουργεί αυτό που οι περισσότεροι σκέφτονται ως παραδοσιακή "χειρουργική" ουλή. Με άλλα λόγια, θα δημιουργηθεί μια ουλή σαν γραμμή, και πιθανώς να δείτε επίσης σημάδια από τα ράμματα.

Λόγω αυτών, η εκτομή συνήθως προορίζεται για άτυπες ελιές που πρέπει να αφαιρεθούν για λόγους ασφαλείας.

Αφαίρεση με laser CO2 ή με διαθερμία ραδιοχειρουργικής (ραδιοσυχνότητες)

Δεν είναι όλες οι βλάβες κατάλληλες για αφαίρεση με laser ή ραδιοσυχνότητες. Ένας σπίλος μπορεί να αφαιρεθεί με αυτόν τον τρόπο μόνο εφόσον είναι απόλυτα βέβαιο ότι πρόκειται για καλοήθη βλάβη (σπίλοι χωρίς κίνδυνο εξαλλαγής, θηλώματα, πανάδες, σμηγματορροϊκές μυρμηκιές κ.λπ.).

Σε αυτή την περίπτωση η αφαίρεση με laser ή ραδιοσυχνότητες πλεονεκτεί καθώς η βλάβη μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς να δημιουργηθεί ουλή. Ωστόσο, εάν υπάρχει η παραμικρή υποψία για κακοήθεια, ο σπίλος θα πρέπει να αφαιρείται εξ’ ολοκλήρου επί υγιών ορίων με χειρουργική εκτομή και να αποστέλλεται για βιοψία. Η αφαίρεση σπίλων με laser ή ραδιοσυχνότητες είναι πιο επιφανειακή, και συνήθως δεν καταλείπει σημάδι.

Διάφορα είδη laser είναι αποτελεσματικά στην εξάχνωση ιστών, και ως εκ

τούτου θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικά και στη θεραπεία του δερματικού

καρκίνου. Παρ’ όλα αυτά μέχρι σήμερα η χρήση τους αφορά κυρίως στη θεραπεία των καλοήθων βλαβών και των προκαρκινωματωδών αλλοιώσεων του δέρματος και των βλεννογόνων. Σήμερα το Laser CO2 χρησιμοποιείται για να απεξαχνώσει βλάβες(υπερκερατώσεις, μυρμηκιά), να εκτάμει βλάβες χωρίς να χρειάζεται να σταλεί υλικό για βιοψία (θηλώματα) και τέλος για να αφαιρέσει χειρουργικά βλάβες (καλοήθεις και κακοήθεις), διατηρώντας άρτιο το παρασκεύασμα ώστε να σταλεί για ιστοπαθολογική εκτίμηση, τηρώντας με ευλάβεια τους κανόνες της εκτομής επί υγιών ορίων.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ LASER CΟ2

Ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα των ακτίνων Laser, γενικά, είναι το ότι η

ακτινοβολία τους δεν είναι ιονίζουσα όπως είναι των γ κυμάτων ή των ακτίνων-Χ.

Γι΄αυτό και προτιμάται ο όρος ακτίνες Laser, και όχι ακτινοβολία Laser. Αποτέλεσμα αυτής της ιδιότητας είναι ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι καρκινογένεσης από τη χρήση των Laser. Επίσης, δεν υπάρχει επίδραση επί του εμβρύου στην εγκυμοσύνη.

Το κυριότερο προτέρημα των ακτίνων Laser CO2 στη χειρουργική είναι η

ικανότητα να κόβουν σαν νυστέρι με μεγάλη ακρίβεια, χωρίς να καταστρέφουν τον παρακείμενο ιστό και συγχρόνως να σφραγίζουν τα μικρά αιμοφόρα αγγεία

παρέχοντας έτσι καθαρό, ξηρό και αναίμακτο πεδίο. Συνέπεια της παραπάνω

δυνατότητας είναι και η σημαντική μείωση του χρόνου της επέμβασης διότι δεν

απαιτούνται απολινώσεις των αγγείων.

Όμως ακόμη πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι εάν μια εγχείρηση γίνει με

Laser CO2 το μετεγχειρητικό άλγος είναι κατά πολύ λιγότερο. Η αιτία αυτής της

ελάττωσης του άλγους δεν έχει εξηγηθεί τελείως ακόμη, αλλά μάλλον έχει σχέση με το ότι υπάρχει μικρότερος τραυματισμός ιστών, λιγότερο οίδημα τραύματος και επισφράγιση των διαταμέντων αισθητικών νευρικών απολήξεων.

Συνοψίζοντας αναφέρουμε ότι η χειρουργική με Laser CO2 έχει τα εξής

πλεονεκτήματα:

μέγιστη ακρίβεια,
ελάχιστη ή καμία απώλεια αίματος,
μείωση ή εξάλειψη του άλγους και οιδήματος,
καλή επούλωση τραύματος,
προσφέρει πλήρη έλεγχο στην επίδραση επί του ιστού,
καταστρέφει βακτηρίδια και ιούς,
έχει μικρή ή καμία επαφή με τους ιστούς,
έχει δυνατότητα επιλεκτικής καταστροφής τμήματος ή ολόκληρου όγκου,
έχει εφαρμογή στη μικροχειρουργική,
είναι ιδανική για ασθενείς με βηματοδότη ώστε να μπορούν να χειρουργηθούν χωρίς να επηρεάζεται η λειτουργία του βηματοδότη,
είναι ιδανικά για τη χειρουργική εντός κοιλοτήτων μέσω ενδοσκοπίου ή με χειρουργικό μικροσκόπιο,
εμφανίζονται κατά πολύ λιγότερες πιθανότητες για μετεγχειρητικές λοιμώξεις.

Χειρουργείο αφαίρεσης ελιών(σπίλων)

Πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας αν:

1) Λαμβάνετε αντιπηκτικά, όπως η βαρφαρίνη.

2) Παίρνετε ασπιρίνη ή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, επειδή αυτά μπορεί να επιδεινώσουν την αιμορραγία.

3)Έχετε αλλεργία σε οτιδήποτε το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο χειρουργός κατά το χρόνο της χειρουργικής επέμβασης (όπως ορισμένα τοπικά αναισθητικά ή αδρεναλίνη ή αντισηπτικά ή αντιβιοτικά).

4) Είχατε ρευματικό πυρετό και έχετε ανάγκη αντιβιοτικής κάλυψης.

Ο γιατρός σας θα σας συμβουλέψει ποια τεχνική είναι πιο κατάλληλο για εσάς. Η αφαίρεση της βλάβης του δέρματος γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία. Αυτό σημαίνει ότι θα μείνετε ξύπνιοι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, γιατί το φάρμακο απλώς θα μπλοκάρει την αίσθηση και τον πόνο από την περιοχή.

Μερικοί άνθρωποι φοβούνται πολύ τις βελόνες και πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να αποφευχθεί η αίσθηση από το τσίμπημα της βελόνας με το τοπικό αναισθητικό. Ειδικά μέτρα, όπως η χρήση των τοπικών αναισθητικών κρεμών, μπορεί να εφαρμοστούν σε μια τέτοια περίπτωση.

Είναι εξαιρετικά σπάνιο να χρειαστεί γενική αναισθησία σε έναν ενήλικα, αλλά μπορεί να χρειαστεί σε μικρά παιδιά. Ακόμη όμως και σε μικρά παιδιά μπορεί κανείς να μουδιάσει το δέρμα με αναισθητική κρέμα και μετά να γίνει η έγχυση του τοπικού αναισθητικού σχεδόν ανώδυνα. Εφόσον δεν πανικοβληθούν, πολλά παιδιά μπορούν να αντιμετωπιστούν σχεδόν εξίσου καλά με τους ενήλικες. Είναι σίγουρα πολύ πιο εύκολο γι 'αυτά από ό, τι ο Οδοντίατρος μερικές φορές.

Αν πρόκειται να αφαιρεθούν πολλές ελιές ταυτόχρονα, και η ποσότητα του τοπικού αναισθητικού που πρέπει να χρησιμοποιηθεί ξεπερνάει τα όρια ασφαλείας, μπορεί να χρειαστεί γενική αναισθησία ακόμη και σε έναν ενήλικα. Αυτό σημαίνει περίπου πάνω από 20 έως 30 ελιές, ενώ στην πράξη οι περισσότεροι ασθενείς δεν ζητούν περισσότερες από 15.

Μετά την αφαίρεση της βλάβης, ο γιατρός ίσως εφαρμόσει γάζα η έναν επίδεσμο στο τραύμα.

Μπορεί να χρειαστούν αρκετές ώρες πριν επιστρέψει η αίσθηση μετά από ένα τοπικό αναισθητικό. Προσέξτε ιδιαίτερα να μην χτυπήσετε την περιοχή.

Συνήθως είστε σε θέση να πάτε αμέσως στο σπίτι εφόσον αισθάνεστε έτοιμοι. Ο γιατρός σας θα σας δώσει κάποιες συμβουλές για τη φροντίδα και την επούλωση των πληγών σας πριν πάτε σπίτι.

Ανάρρωση

Αφού η βλάβη του δέρματος αφαιρεθεί, η επούλωση του τραύματος σας μπορεί να διαρκέσει έως και τρεις εβδομάδες.

Τυχόν μη απορροφήσιμα ράμματα θα πρέπει να απομακρυνθούν από το γιατρό μετά από περίπου 10 έως 14 ημέρες, ή μετά από περίπου 7 ημέρες, εάν τα ράμματα είναι στο πρόσωπό σας. Τυχόν απορροφήσιμα ράμματα θα απορροφηθούν από μόνα τους χωρίς περισσότερες διαδικασίες απομάκρυνσης, αυτό συμβαίνει συνήθως σε περίπου 10 έως 14 ημέρες.

Αν χρειάζεστε ανακούφιση από τον πόνο, μπορείτε να πάρετε παυσίπονα όπως παρακεταμόλη ή ιβουπροφαίνη, όχι όμως ασπιρίνη.

Η ουλή σας μπορεί να είναι ροζ ή κόκκινη τον πρώτο καιρό. Αυτό θα εξασθενίσει σταδιακά με την πάροδο αρκετών μηνών. Εάν η περιοχή από όπου αφαιρέθηκε η βλάβη στο δέρμα σας γίνεται ολοένα και πιο επώδυνη, ή γίνεται κόκκινη και επώδυνη, δείτε τον γιατρό σας. Θα μπορούσε να είναι μια μόλυνση στην πληγή και μπορεί να χρειαστεί κάποια αντιβιοτικά.

Αν η βλάβη έχει αφαιρεθεί με εκτομή και ράμματα, θα πρέπει να προσπαθήσετε να κρατήσετε το τραύμα στεγνό για έως και 5 ημέρες, μετά τις οποίες μπορείτε να κάνετε ντους αλλά με ένα αδιάβροχο επίδεσμο που εφαρμόζεται κανονικά. Κανονικά, οι γάζες θα πρέπει να παραμείνουν έως ότου αφαιρεθούν τα ράμματα. Εάν όμως οι ραφές δεν ακουμπάνε στα ρούχα, μπορείτε μετά από 5 ημέρες να το ανοίξετε. Μετά από 7 ημέρες, μπορείτε να κάνετε ντους χωρίς καμία κάλυψη.

Αν η βλάβη έχει αφαιρεθεί με ξύρισμα, laser CO2, ή με διαθερμία ραδιοχειρουργικής, το τραύμα πρέπει να διατηρείται στεγνό συνήθως για 36-48 ώρες, οπότε μετά μπορείτε να αφαιρέσετε τις γάζες και να συνεχίστε κανονικά, πλύσιμο κ.λπ.

Η προσωπική μου προτίμηση για κρεατοελιές προσώπου είναι να γίνεται αφαίρεση του επιδέσμου μετά από 24 ώρες. Μετά από αυτό χρησιμοποιείται κάποια αντιβιοτική αλοιφή κατά μήκος της τομής και στα ράμματα, δύο φορές ημερησίως έως ότου τα ράμματα αφαιρεθούν 4 ή 5 ημέρες αργότερα. Το άτομο μπορεί να πλύνει πρόσωπό του, ως συνήθως. Το ίδιο, όμως, δεν ισχύει για τις πληγές στα πόδια ή τα χέρια, όπου είναι πολύ πιθανό να είναι πολύ καλύτερα να κρατηθεί η επίδεση για μια εβδομάδα έως 10 ημέρες οπότε και θα αφαιρεθούν τα ράμματα για το φόβο ότι αν αφαιρεθούν πάρα πολύ σύντομα, η πληγή θα μπορούσε να διαρραγεί.

Οι περισσότερες ουλές επουλώνονται καλά και συχνά είναι επίπεδες και δύσκολα ορατές. Λίγες ουλές, ανάλογα με την θέση και τη γενετική προδιάθεση του ατόμου, μπορεί να υπερτραφούν και να γίνουν κόκκινες και πολύ σκληρές.

Για να μειωθεί η πιθανότητα αυτή μπορείτε να πάρετε μερικά απλά μέτρα:

• Αποφύγετε να εκτείνεται την περιοχή, ιδιαίτερα για δύο εβδομάδες μετά την αφαίρεση των ραμμάτων. Εάν η ουλή είναι σε μια τοποθεσία που ενδέχεται να τεντωθεί, εφαρμόζονται αυτοκόλλητες ταινίες όπως Elastoplast, επίσης επίδεσμο περίδεσης για 3 μήνες αν χρειαστεί.

• Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο της περιοχής για τουλάχιστον τρεις (κατά προτίμηση έξι) μήνες μετά την επέμβαση. Εάν επιθυμείτε μπορείτε να καλύψετε την ουλή με έγχρωμη κολλητική ταινία στο χρώμα του δέρματος με μικροσκοπικούς πόρους(διατίθεται από φαρμακεία), για να την προστατεύσετε από τον ήλιο. Αυτό θα ισχύει και πίεση στην ουλή, η οποία μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της αισθητικής εμφάνισης.

• Κάντε απαλό μασάζ την ουλή, μετά που το τραύμα θα έχει επουλωθεί και θα έχει σχηματιστεί μια ασφαλής ουλή (περίπου 3-4 εβδομάδες μετά), μετακινώντας τις υποκείμενες δομές (και όχι τρίψιμο στην ίδια την ουλή) για έως και 5 λεπτά πολλές φορές την ημέρα.

• ενυδατώστε την ουλή, εφαρμόζοντας μια ενυδατική κρέμα, (που χρησιμοποιείτε για την καθημερινή φροντίδα του δέρματος) στην περιοχή. Εναλλακτικές λύσεις είναι καθαρή λευκή μαλακή παραφίνη ή βαζελίνη. Θα πρέπει να ξεκινήσετε το συντομότερο δυνατόν μετά την αφαίρεση των ραμμάτων και να συνεχιστεί για 6 μήνες, αν είναι δυνατόν.

• Εφαρμογή σιλικόνης στη μορφή μιας γέλης ή patches για την ουλή. Αυτά μπορούν επίσης να αγοραστούν από το φαρμακείο, π.χ Hansaplast Scar Reducer, ή Elastoplast Scar Reduction Patche. Το Dermatix είναι ένα τζελ το οποίο είναι εύκολο στην εφαρμογή και στεγνώνει για να προσομοιώσει ένα patch. Όσο περισσότερο παραμένει το επίθεμα σε επαφή με την ουλή τόσο το καλύτερο το αποτέλεσμα. Παρακαλούμε διαβάστε τις οδηγίες προσεκτικά πριν από τη χρήση.

Κίνδυνοι

Όπως και με κάθε διαδικασία, υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι που συνδέονται με την αφαίρεση της βλάβης του δέρματος. Οι πιθανότητες που αυτοί συμβαίνουν μπορεί να διαφέρουν ειδικά για εσάς, και είναι διαφορετικές για κάθε άτομο. Ρωτήστε το γιατρό σας να σας εξηγήσει πώς οι κίνδυνοι αυτοί ισχύουν για εσάς.

Παρενέργειες

Οι παρενέργειες της αφαίρεσης της βλάβης του δέρματος περιλαμβάνουν πόνο, πρήξιμο και μώλωπες. Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις αφαίρεσης βλάβης του δέρματος θα σας αφήσει με μια ουλή. Πόσο μεγάλη και πόσο αισθητή θα είναι αυτή εξαρτάται από το είδος της διαδικασίας και πόσο από το δέρμα σας έχει αφαιρεθεί. Ρωτήστε το γιατρό σας για το πόσο έντονη ουλή να περιμένετε. Τα περισσότερα σημάδια εξασθενίζουν σημαντικά με την πάροδο αρκετών μηνών.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια ή μετά τη διαδικασία και περιλαμβάνουν:

• Αλλαγές στην αίσθηση - όπως μούδιασμα ή μια αίσθηση καψίματος, στο δέρμα σας. Αυτό μπορεί

συμβεί εάν τα νεύρα στην επιφάνεια του δέρματός σας υποστούν βλάβη, αλλά είναι συνήθως μόνο προσωρινή.

•Χηλοειδείς(Keloid) ουλές - ασυνήθιστα κόκκινες ή διογκωμένες ουλές που μπορεί να είναι αντιαισθητικές και μπορεί να είναι δύσκολο να περάσουν.

Μερικοί άνθρωποι είναι πολύ άτυχοι γιατί έχουν την τάση να κάνουν άσχημες χηλοειδείς ουλές ανεξάρτητα από την ποιότητα της χειρουργικής επέμβασης, ή την ηλικία του ατόμου, ή στη θέση της πληγής. Αν γνωρίζετε ότι έχετε αυτό το πρόβλημα, να το συζητήσετε με τον χειρουργό σας. Η πιο συνηθισμένη θέση στο σώμα για αυτό το είδος του προβλήματος είναι η πρόσθια άνω επιφάνεια του θώρακα ή του βραχίονα.

Ο χειρουργός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει να μην αφαιρεθεί η ελιά από αυτά τα μέρη λόγω του πολύ υψηλού κινδύνου να αναπτυχθεί μια πολύ άσχημη ουλή, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι χειρότερη στην εμφάνιση από την εμφάνιση της αρχικής ελιάς.

• Η υπερβολική αιμορραγία - αυτό είναι φυσιολογικό για το τραύμα να αιμορραγεί λίγο μετά την επέμβαση, αλλά περιστασιακά μπορεί να είναι πιο σοβαρή. Η αιμορραγία θα σταματήσει εάν πατήσετε στην περιοχή συνεχώς και σταθερά για 4 έως 5 λεπτά

• Διάσπαση του τραύματος - Μερικές φορές τα ράμματα μπορεί να χαλαρώσουν πάρα πολύ και το τραύμα να ανοίξει. Αυτό έχει σημασία να διορθωθεί με την τοποθέτηση μιας επιπλέον βελονιάς ή ταινίες "micropore". Αν γίνει διάσπαση του τραύματος μετά την αφαίρεση των ραμμάτων, αυτό είτε θα οφείλεται σε μόλυνση ή τραυματισμό ή πρόωρη αφαίρεση των ραμμάτων και ο χειρουργός θα πρέπει να αποφασίσει τι είναι καλύτερο να γίνει σε αυτό το στάδιο.

• Λοίμωξη - Η μόλυνση εμφανίζεται περίπου σε 1 για κάθε 20 με 30 περιπτώσεις. Μερικές φορές είναι ασήμαντη και αποτελεί απλώς μιά ερυθρότητα ή εκκένωσης λίγο υγρού. Μερικές φορές όμως είναι σοβαρή και προκαλεί την πληγή να ανοίξει και να παράγει κίτρινο πύον. Τη στιγμή που η μόλυνση είναι προφανής συνήθως είναι πολύ αργά για ένα αντιβιοτικό να σταματήσει την μόλυνση χωρίς να χαλάσει η πληγή . Παρ 'όλα αυτά, είναι συνήθως λογικό να αρχίσουν τα αντιβιοτικά αμέσως μόλις μια μόλυνση είναι εμφανής για την πρόληψη από την επιδείνωση και να βοηθήσει την επούλωση. Αν η πληγή θεραπευθεί άσχημα, τότε ο χειρουργός μπορεί να συστήσει μια άλλη επέμβαση λίγους μήνες αργότερα με αντιβιοτική κάλυψη για να προσπαθήσει να βελτιώσει την εμφάνιση της ουλής.

Κηλίδες γήρατος στο δέρμα

Συμπτώματα, αιτίες και πρόληψη

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος. Ως το μεγαλύτερο όργανο, εκτίθεται σε πολλές βλαβερές ουσίες, όπως τα χημικά προϊόντα (σαπούνια, σαμπουάν, αλοιφές, ατμοσφαιρική ρύπανση) και οι υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου.
Ειδικότερα, οι υπεριώδεις ακτίνες ευθύνονται για μια ποικιλία προβλημάτων και παθήσεων του δέρματος. Αυτές οι ακτίνες έχουν καταστροφικές συνέπειες για τα κύτταρα του δέρματος.

Μία από τις πιο κοινές επιπτώσεις τους στην επιδερμίδα του σώματός μας είναι η εμφάνιση των κηλίδων.

Πρόκειται για σημάδια που εμφανίζονται στο δέρμα ατόμων ηλικίας άνω των 40 ετών. Καθώς γερνάμε, το δέρμα μας χάνει την ικανότητά του να δημιουργεί νέα κύτταρα, αλλά και να ανανεώνει τα κύτταρα του δέρματος που έχουν καταστραφεί. Έτσι, τα κύτταρα που καταστρέφονται από τον ήλιο, δεν αντικαθίστανται. Αυτό είναι που οδηγεί στις κηλίδες γήρατος.

Σημάδια και συμπτώματα των κηλίδων γήρατος

Τα σημάδια αυτά είναι αρκετά εύκολο να τα παρατηρήσετε καθώς αναπτύσσονται. Θα εμφανιστούν ως οβάλ και επίπεδα σημάδια στο δέρμα. Θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν πρόκειται για μέρη του δέρματος που εκτίθενται στον ήλιο για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως οι ώμοι και τα χέρια. Τα ξηρά και τραχιά μπαλώματα του δέρματος μπορεί επίσης να είναι κηλίδες γήρατος.

Σε ποια σημεία του σώματος εμφανίζονται;

Τα χέρια, η πλάτη, οι ώμοι, το στήθος και το πρόσωπο είναι οι περιοχές που είναι εκτεθειμένες περισσότερο στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου. Ως εκ τούτου, αυτές οι περιοχές είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν κηλίδες γήρατος.

Ποιος είναι πιο πιθανό να παρουσιάσει κηλίδες γήρατος;

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα σημάδια αυτά είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του δέρματος να αντικαταστήσει τα νεκρά κύτταρα. Έτσι, οι ηλικιωμένοι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κηλίδων γήρατος από ό,τι οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα. Γενικά, έχει παρατηρηθεί ότι η μικρότερη ηλικία κατά την οποία μπορεί κανείς να εμφανίσει κηλίδες γήρατος είναι τα 40 έτη.

Τι μπορεί να προκαλέσει τις κηλίδες γήρατος;

Η κυριότερη αιτία των κηλίδων είναι ο ήλιος. Όταν οι υπεριώδεις ακτίνες έρχονται σε επαφή με την επιδερμίδα μας, καταστρέφουν τα κύτταρα του δέρματος. Σε ένα νεαρό άτομο, το δέρμα γρήγορα δημιουργεί νέα κύτταρα για να αντικαταστήσει τα κατεστραμμένα. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί και στα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα. Η παρατεταμένη και χωρίς προστασία έκθεση στον ήλιο είναι ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο εμφανίζονται οι κηλίδες γήρατος.

Ποιος ο ρόλος των κηλίδων γήρατος στα δερματικά προβλήματα;

Τα δερματικά προβλήματα είναι πολλά και ποικίλα. Τα άτομα με πιο σκουρόχρωμο δέρμα είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίζουν κηλίδες γήρατος. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι το σκούρο δέρμα είναι πολύ αποτελεσματικό στην παρεμπόδιση των υπεριώδων ακτίνων από το να διεισδύσουν στο δέρμα. Ένας άλλος παράγοντας είναι η γενετική προδιάθεση. Μερικές δερματικές παθήσεις κληρονομούνται από μέλη της οικογένειας.

Είναι επικίνδυνες οι κηλίδες γήρατος για την υγεία;

Εκτενείς ιατρικές μελέτες έχουν δείξει ότι δεν είναι επιβλαβείς με οποιονδήποτε τρόπο. Για το λόγο αυτό, η θεραπεία για τις κηλίδες γήρατος δεν θεωρείται απαραίτητη. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι παρεμποδίζουν την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του δέρματος και ως εκ τούτου πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στα νέα σημάδια που μπορεί να εμφανιστούν στο δέρμα μας.

Διαθέσιμες θεραπείες για τις κηλίδες γήρατος

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι και τεχνικές που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία των κηλίδων γήρατος. Αυτές οι τεχνικές περιλαμβάνουν κρυοθεραπεία, θεραπεία με λέιζερ, διαθερμία, χημικά peeling, κατάψυξη, δερμοαπόξεση και η χρήση φαρμάκων. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, προτού προχωρήσετε σε οποιαδήποτε από αυτές τις θεραπείες.

Πρόληψη κηλίδων γήρατος

Η κύρια αιτία των κηλίδων, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, είναι παρατεταμένη και απροστάτευτη έκθεση στον ήλιο. Ως εκ τούτου, η πρόληψη της εμφάνισης των κηλίδων έγκειται στην αποφυγή των επιβλαβών ακτίνων του ήλιου. Πρέπει να περιορίζετε τον χρόνο έκθεσής σας στον ήλιο. Άλλα προληπτικά μέτρα που μπορούν να αποδειχθούν αποτελεσματικά περιλαμβάνουν τη χρήση αντηλιακών και τα φιμέ τζάμια στο αυτοκίνητο και το σπίτι. Η συχνή εξέταση από δερματολόγο μπορεί επίσης να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό.

Οι επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρμα

Η υπεριώδης ακτινοβολία του ήλιου είναι επιβλαβής για την επιδερμίδα μας, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες οπότε και η ηλιοφάνεια είναι μεγαλύτερη, η θερμοκρασία αυξημένη και οι περισσότεροι άνθρωποι βγαίνουν έξω και εκτίθενται στον ήλιο.

Δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες, αναλυτικά όλες τις επιπτώσεις που έχει ο ήλιος στο δέρμα μας και την πολύ σοβαρή ζημιά που μπορεί σταδιακά να μας προκαλέσει.

Μαύρισμα

Το μαυρισμένο δέρμα μπορεί να είναι επιθυμητό αισθητικά από πολλούς ανθρώπους, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι αυτό το "μπρούτζινο" χρώμα που βλέπετε είναι το αποτέλεσμα του τραυματισμού της επιδερμίδας και συγκεκριμένα του ανώτερου στρώματος του δέρματος. Η έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου (UV) επιταχύνει τις επιπτώσεις της γήρανσης και αυξάνει τον κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος. Για να προλάβετε τις βλάβες από τον ήλιο, χρησιμοποιήστε ένα αντηλιακό με δείκτη προστασίας SPF 30 ή υψηλότερο, όταν είστε σε εξωτερικούς χώρους.

Έγκαυμα α' βαθμού

Το ηλιακό έγκαυμα είναι η βλάβη του δέρματος από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου. Τα περισσότερα ηλιακά εγκαύματα οδηγούν σε έντονη ερυθρότητα, θερμότητα στην αφή, και ήπιο πόνο. Επηρεάζουν μόνο το εξωτερικό στρώμα του δέρματος. Το ηλιακό έγκαυμα εμφανίζεται συνήθως μέσα σε λίγες ώρες μετά την έκθεση στον ήλιο και μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες έως εβδομάδες μέχρι να "ξεθωριάσει". Αναλγητικά όπως η ασπιρίνη ή η ιβουπροφένη, οι κρύες κομπρέσες, η αλόη και οι ενυδατικές κρέμες μπορεί να μειώσουν τον πόνο και τη δυσφορία.

Έγκαυμα β' βαθμού

Ένα δευτέρου βαθμού έγκαυμα βλάπτει τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος και τις νευρικές απολήξεις. Είναι συνήθως είναι πιο επώδυνο από εκείνο του α' βαθμού και χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να επουλωθεί. Χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα, οίδημα και φλύκταινες στην επιδερμίδα. Αν σχηματιστούν φουσκάλες, μην τις σπάσετε! Είναι μια πηγή υγρασίας και προστασίας του δέρματος. Σπάζοντας τις φουσκάλες μπορεί να προκαλέσετε μόλυνση. Συνιστάται, ωστόσο, να επισκεφθείτε έναν δερματολόγο.

Ρυτίδες

Οι ακτίνες του ήλιου κάνουν το δέρμα να φαίνεται γηρασμένο. Περισσότερο από το 80% από των σημαδιών της γήρανσης του δέρματος στους ενήλικες είναι αποτέλεσμα του μαυρίσματος που έκαναν ως έφηβοι πριν από την ηλικία των 18 ετών. Αυτό συμβαίνει επειδή με την πάροδο του χρόνου, η υπεριώδης ακτινοβολία βλάπτει τις ίνες του δέρματος που ονομάζονται ελαστίνη. Όταν η ελαστίνη διασπάται, το δέρμα αρχίζει να "κρεμάει", και να χάνει την ικανότητά του να επανέλθει όταν τεντώνεται.

Ανομοιόμορφος χρωματισμός επιδερμίδας

Η υπερβολική έκθεση στον ήλιο προκαλεί, επίσης, ακανόνιστο χρωματισμό στο δέρμα. Ορισμένες περιοχές του δέρματος είναι πιο σκούρες, ενώ άλλες είναι πιο ανοιχτόχρωμες. Ο ήλιος μπορεί επίσης να προκαλέσει μόνιμες αλλαγές στα μικρά αιμοφόρα αγγεία της επιδερμίδας, δίνοντας στο δέρμα σας μια κοκκινωπή εμφάνιση.

Φακίδες

Οι φακίδες βρίσκονται συνήθως σε εκτεθειμένες στον ήλιο περιοχές του σώματος. Είναι πιο ορατές το καλοκαίρι, ιδίως σε άτομα με ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα. Οι φακίδες δεν είναι επικίνδυνες για την υγεία. Αλλά ορισμένοι καρκίνοι στα πρώιμα στάδια μοιάζουν με σημάδια φακίδων. Δείτε ένα γιατρό, εάν το μέγεθος, το σχήμα ή το χρώμα ενός σημαδιού αλλάξει ή σας προκαλεί πόνο.

Μέλασμα

Το μέλασμα (ή πανάδες) χαρακτηρίζεται από το μαύρισμα ή τις καφέ κηλίδες στα μάγουλα, τη μύτη, το μέτωπο και το πηγούνι. Το μέλασμα εμφανίζεται πολλές φορές σε γυναίκες που είναι έγκυες, αλλά μετά την εγκυμοσύνη, φεύγει. Αν έχετε μέλασμα, το φως του ήλιου επιδεινώνει την κατάσταση.

Σημάδια γήρανσης

Αυτές οι καφέ ή γκρι κηλίδες δεν είναι προκαλούνται ουσιαστικά από τη γήρανση, αν και πολλαπλασιάζονται καθώς γερνάτε. Τα σημάδια γήρανσης είναι το αποτέλεσμα της έκθεσης στον ήλιο και αυτός είναι ο λόγος που τείνουν να εμφανίζονται σε περιοχές του δέρματος που είναι περισσότερο εκτεθειμένες, όπως το πρόσωπο, τα χέρια και το στήθος.

Ακτινική κεράτωση

Είναι οι μικρές, φολιδωτές κόκκινες, καφέ ή στο χρώμα του δέρματος κηλίδες που προκαλούνται από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο και συχνά εμφανίζονται στο κεφάλι, το λαιμό ή τα χέρια. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι τα πρόωρα σημάδια καρκίνου του δέρματος. Η ακτινική κεράτωση εμφανίζεται συνήθως σε ανθρώπους άνω των 40 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστούν και σε πολύ νεότερους ανθρώπους. Τα άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα, ξανθά ή κόκκινα μαλλιά και μπλε ή πράσινα μάτια, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Συνιστάται έγκαιρη θεραπεία για να σταματήσει η πιθανή εξέλιξη σε ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, μια μορφή καρκίνου του δέρματος.

Ακτινική χειλίτιδα

Σχετίζεται με την ακτινική κεράτωση. Η ακτινική χειλίτιδα είναι μια προκαρκινική κατάσταση που εμφανίζεται συνήθως στο κάτω χείλος ως φολιδωτό μπάλωμα ή επίμονη ξηρότητα και σκάσιμο των χειλιών. Η ακτινική χειλίτιδα μπορεί τελικά να εξελιχθεί σε διηθητικό καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Δερματικό κέρας

Εμφανίζεται ως ένα ρομβοειδές εξάνθημα με κόκκινο χρώμα στη βάση του. Αποτελείται από συμπαγή κερατίνη (πρωτεΐνη που βρίσκεται επίσης στα νύχια). Πρόκειται για υποκατηγορία της ακτινικής κεράτωσης. Το μέγεθος και το σχήμα του κέρατος ποικίλλουν, όμως συνήθως δεν είναι μεγαλύτερο από μερικά χιλιοστά. Στη βάση του μπορεί να αναπτυχθεί ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Πλακώδες καρκίνωμα

Μπορεί να εμφανιστεί ως ένα σκληρό κόκκινο οζίδιο, μια διογκωμένη φολίδα στο δέρμα που αιμορραγεί ή αναπτύσσει κρούστα, ή μια πληγή που δεν επουλώνεται. Αυτό συμβαίνει συχνότερα στη μύτη, το μέτωπο, τα αυτιά, το κάτω χείλος, τα χέρια, και άλλα εκτεθειμένα στον ήλιο σημεία του σώματος. Το πλακώδες καρκίνωμα είναι ιάσιμο αν εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Αν ο καρκίνος του δέρματος προχωρήσει, η θεραπεία θα εξαρτηθεί από το στάδιο του καρκίνου.

Νόσος Bowen

Είναι ένας τύπος καρκίνου του δέρματος που βρίσκεται μόνο στην επιφάνεια του δέρματος. Εν αντιθέσει με τα καρκινώματα πλακωδών κυττάρων που αναπτύσσονται προς τα μέσα και εξαπλώνονται στο εσωτερικό του σώματος, η νόσος Bowen μένει στην επιδερμίδα και εκδηλώνεται με φολιδωτά κοκκινωπά μπαλώματα που μπορεί να δημιουργήσει κρούστα.

Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα

Είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου του δέρματος, η πιο εύκολα αντιμετωπίσιμη και λιγότερο πιθανό να εξαπλωθεί, αν και μπορεί να βλάψει τον περιβάλλοντα ιστό. Επειδή το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα εξαπλώνεται σιγά-σιγά, εμφανίζεται κυρίως σε ενήλικες. Οι βασικοκυτταρικοί όγκοι μπορεί να εκδηλωθούν ως μια επίπεδη, φολιδωτή κηλίδα στο χρώμα του δέρματος ή σε χρώμα καφέ ή, πιο σπάνια, ως μία λευκή κηρώδης ουλή.

Δυσπλαστικοί σπίλοι (άτυπες ελιές)

Μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο. Εμφανίζονται σε κάθε σημείο του σώματος, είτε εκτίθεται στον ήλιο είτε όχι. Μπορεί να είναι μεγαλύτερες σε μέγεθος (από μισό εκατοστό και πάνω) και πιο ακανόνιστες ως προς το σχήμα τους, με εγκοπές στο περίγραμμά τους ή με το περίγραμμά τους να είναι θαμπό. Μπορεί να είναι επίπεδες ή να προεξέχουν και η επιφάνειά τους να είναι λεία ή τραχιά.

Μελάνωμα

Το μελάνωμα δεν είναι τόσο κοινό όσο άλλες μορφές καρκίνου του δέρματος, αλλά είναι η πιο σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρα περίπτωση. Πιθανές ενδείξεις μελανώματος περιλαμβάνουν μια αλλαγή στην εμφάνιση ή το χρώμα μιας ελιάς. Συμβουλευτείτε ένα γιατρό, εάν μια ελιά αλλάξει σε μέγεθος, σχήμα ή χρώμα, έχει ακανόνιστα άκρα, είναι ασύμμετρη, ή σας προκαλεί φαγούρα και αιμορραγεί. Το μελάνωμα μπορεί να εξαπλωθεί σε όργανα και οστά. Μπορεί να θεραπευτεί αν εντοπιστεί και θεραπευτεί νωρίς.

Σμηγματογόνες και δερμοειδείς κύστεις του δέρματος

επιδερμιδική κύστη καλοήθης όγκος κάτω από το δέρμα

Ένας όγκος που ψηλαφάται κάτω από το δέρμα δεν πρέπει να προκαλεί πάντα ανησυχία, αφού συχνά πρόκειται για μια απλή κύστη, ή ένα λίπωμα. 

Η επιδερμιδική κύστη είναι ένας καλοήθης όγκος του δέρματος, που εμφανίζεται πιο συχνά στο πρόσωπο, στα αυτιά, στον αυχένα, στο λαιμό, στον κορμό και στα γενετικά όργανα.

Οι κύστεις μεγαλώνουν αργά και συνήθως είναι ανώδυνες αλλά πολλοί ασθενείς επιλέγουν να τις αφαιρέσουν είτε για αισθητικούς λόγους είτε γιατί ενοχλούν λειτουργικά στη θέση που είναι.

Ειδικά οι κύστεις που στην πλειοψηφία τους συνδέονται με την έκκριση σμήγματος εκδηλώνονται συχνότερα στους άνδρες, ακριβώς επειδή οι άνδρες παρουσιάζουν εντονότερη έκκριση σμήγματος. 

Τι προκαλεί τις κύστεις;

Το 95 τοις εκατό των κύστεων οφείλονται σε έκκριση σμήγματος που φυλακίστηκε κάτω από το δέρμα λόγω απόφραξης κάποιου πόρου. Αυτό σημαίνει ότι για κάποιο λόγο είτε λόγω προδιάθεσης, είτε λόγω τριβής στο δέρμα, κλπ., ο πόρος «έκλεισε» ελαφρά, και έτσι δημιουργήθηκε η δυσάρεστη για μας κύστη. Τυπικό σημείο τριβής είναι η πλάτη κατά τη διάρκεια του ύπνου . γι' αυτό και οι κύστεις συχνά εκδηλώνονται εκεί. 

Πέρα από τις σμηγματογόνες, υπάρχουν και οι δερμοειδείς κύστεις, που περιέχουν κυρίως εμβρυϊκά υπολείμματα. Αυτά αφορούν  παραδόξως διάφορους ιστούς όπως.. νύχια, τρίχες, μικρά οστά, κ.α. ένα συχνό είδος δερμοειδών κύστεων, είναι και η λεγόμενη «κύστη κόκκυγος». 

Οι σμηγματογόνες κύστεις ωστόσο είναι πολύ συχνότερες. 

Συμπτώματα

Συνήθως εμφανίζεται σαν ογκίδιο - εξόγκωμα κάτω από το δέρμα, και πιθανώς να έχει ένα κεντρικό μαύρο σημείο.

Αν η κύστη σπάσει, δημιουργείται φλεγμονή κάτω από το δέρμα, και το δέρμα φαίνεται ερυθρό, ζεστό και πονάει.

Απαραίτητο είναι να επισκεφτείτε το γιατρό αν μεγαλώνει γρήγορα, παρουσιάζει φλεγμονή ή πονάει.

Διάγνωση

Ο γιατρός θέλει πληροφορίες όπως: 

- από πότε έχεις την κύστη;

- έχεις και σε άλλα σημεία του σώματος;

- είχες ως έφηβος “δύσκολη” ακμή;

- σε ενοχλεί η κύστη αισθητικά ή λειτουργικά;

- έχει άλλος στην οικογένειά σου πολλές κύστεις;

- κάνεις εύκολα ουλές ή επουλώνεται το δέρμα σου εύκολα;

Η διάγνωση γίνεται συνήθως εύκολα κλινικά. Όταν η διάγνωση δεν είναι σίγουρη μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιπλέον υπέρηχος ή μαγνητική τομογραφία.

Θεραπεία - αντιμετώπιση

Ένα συχνό λάθος μας μπορεί να μετατρέψει την ακίνδυνη κύστη, σε πηγή προβλημάτων. Πολλές φορές οι ασθενείς προσπαθούν να διανοίξουν την κύστη . με επικίνδυνους πολλές φορές τρόπους, όπως κάποια αιχμηρά αντικείμενα για παράδειγμα. Το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα δυσάρεστο, αφού ο κίνδυνος για άσχημους τραυματισμούς ή φλεγμονές είναι εξαιρετικά μεγάλος, ενώ η κύστη σίγουρα θα συνεχίσει να υπάρχει.

Το απλό τρύπημα της κύστης με βελόνα ανακουφίζει παροδικά από τα συμπτώματα αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι η κύστη θα επανέλθει. Μην πιέζετε την κύστη μόνοι σας καθώς θα οδηγήσει σε φλεγμονή.

Σε περίπτωση που η σμηγματογόνος κύστη δεν είναι πολύ μεγάλη σε μέγεθος, συντηρητικοί τρόποι - που θα εφαρμόσει ο δερματολόγος και μόνο, όπως είναι τα peelings - μπορούν κάποιες φορές να τη συρρικνώσουν, πριν αφαιρεθεί χειρουργικά.

Ωστόσο, εάν απλώς παροχετευτεί το περιεχόμενο της κύστης, χωρίς να αφαιρεθεί η κάψα, απλώς διαιωνίζουμε το πρόβλημα. Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι παραμονή της κάψας θα οδηγήσει σε υποτροπή του προβλήματος μετά από μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα. Η κύστη πρέπει να αφαιρείται χειρουργικά και πρέπει να αφαιρεθεί ολόκληρη μαζί με το τοίχωμά της (κάψα), αλλιώς υποτροπιάζει.

Η αφαίρεση γίνεται με τοπική αναισθησία, στο ιατρείο συνήθως του χειρουργού και αποτελεί μια απλή και ασφαλή χειρουργική επέμβαση.

Τέλος, κάθε ενέργεια πρέπει να αποφεύγεται, αν το δέρμα στην περιοχή της κύστης φλεγμαίνει. Στην περίπτωση αυτή, επιβάλλεται η χορήγηση φάρμακων πρώτα.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές των επιδερμικών κύστεων είναι οι παρακάτω:

1) φλεγμονή: πόνος, οίδημα, ερυθρότητα

2) ρήξη: όταν η κύστη σπάσει προκαλείται φλεγμονή κάτω από το δέρμα και απαιτείται θεραπεία.

3) μόλυνση: η κύστη μπορεί να επιμολυνθεί με βακτήρια και να οδηγήσει σε φλεγμονή

Ποιές πληροφορίες θέλει ο ιατρός σου;

από πότε έχεις την κύστη;

έχεις και σε άλλα σημεία του σώματος;

είχες ως έφηβος “δύσκολη” ακμή;

σε ενοχλεί η κύστη αισθητικά ή λειτουργικά;

έχει άλλος στην οικογένειά σου πολλές κύστεις;

κάνεις εύκολα ουλές ή θεραπεύεται το δέρμα σου εύκολα;

Κύστη κόκκυγα

Η κύστη κόκκυγα είναι μια μορφή επιδερμιδικής κύστης που εντοπίζεται χαμηλά στην σπονδυλική στήλη.

Αιτίες είναι η συχνή φλεγμονή λόγω καθιστικής ζωής, αυξημένης τριχοφυΐας αλλά και ορμονικής διαταραχής.

Συνήθως ενοχλεί όταν φλεγμαίνει και προκαλεί πόνο, μέχρι και πυρετό.

Θεραπεύεται με χειρουργική εκτομή, είτε με νυστέρι είτε με laser.

Ο γιατρός μπορεί να επιλέξει να αφήσει την πληγή ανοιχτή ώστε να επουλωθεί αργά ή να την κλείσει μα ράμματα. Και οι δύο μέθοδοι είναι σήμερα αποδεκτές. Η ανοικτή πληγή έχει συνήθως καλύτερα αποτελέσματα χρειάζεται όμως πολύ περισσότερο χρόνο ανάρωσης.

Λιπώματα

Τα λιπώματα είναι μικρά εξογκώματα που δημιουργούνται κάτω από το δέρμα και θεωρούνται οι συχνότεροι καλοήθεις όγκοι. Εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες και ειδικά στις ηλικίες μεταξύ 30 και 60 ετών.
Αν και πιστεύεται ότι η κληρονομική προδιάθεση παίζει κάποιο ρόλο στη δημιουργία ενός λιπώματος, ο τρόπος που δημιουργούνται δεν είναι απολύτως γνωστός.
Τα λιπώματα είναι μονήρη ή πολλαπλά (συχνά στα σύνδρομα). Τα πολλαπλά εντοπίζονται συμμετρικά στις ρίζες των άκρων, στο γλουτό, στην κοιλιά, στο λαιμό και πιθανώς σχετίζονται με κληρονομικές δερματοπάθειες.
Η επώδυνη λιπωμάτωση ή νόσος Dercum περιλαμβάνει πολλαπλά επώδυνα λιπώματα και ενίοτε είναι ενδοκρινούς προέλευσης.
Άτομα με ορισμένα σύνδρομα ή άλλες διαταραχές (σύνδρομο του Gardner, νόσος του Madelung, σύνδρομο Cowden) έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης πολλαπλών λιπωμάτων.

Επειδή βρίσκονται κάτω από το δέρμα, μπορεί κάποιος να τα ψηλαφίσει εύκολα. Το μέγεθός τους δεν ξεπερνά συνήθως τα 3 εκατοστά και όταν τα πιέζετε το λίπος μπορεί να μετακινηθεί και μετά να επανέλθει στη θέση του. Είναι μαλακά και μόνο αν έχουν μεγάλο μέγεθος ή πιέζουν ευαίσθητα σημεία μπορεί να προκαλούν πόνο. Τα σημεία στα οποία εμφανίζονται συχνότερα είναι η πλάτη, το στήθος, ο λαιμός και στα χέρια.

Παρόλο που τα λιπώματα θεωρούνται καλοήθη, πρέπει να τα εξετάσει γιατρός, προκειμένου να διαγνώσει ότι πρόκειται όντως για λίπωμα και όχι για κάποιο άλλο όγκο του δέρματος, όπως το λιποσάρκωμα, που είναι κακόηθες και ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Η θεραπεία συνήθως δεν είναι απαραίτητη, αλλά αν το λίπωμα σας ενοχλεί αισθητικά, είναι επώδυνο ή αυξάνεται, μπορεί να αντιμετωπισθεί.

Για τη θεραπεία του λιπώματος αναφέρονται οι εξής θεραπείες: χειρουργική αφαίρεση, λιποαναρρόφηση, λιποδιάλυση (μεσοθεραπεία) με τοπική έγχυση φωσφατιδιλχολίνης, ενώ δεν ενδείκνυνται η κρυοθεραπεία, η ηλεκτροπηξία και η shave αφαίρεση. Ανάλογα λοιπόν με τη θέση του λιπώματος, το μέγεθος, τον αριθμό και το αναμενόμενο αισθητικό αποτέλεσμα αποφασίζεται από κοινού, με τον ασθενή, η κατάλληλη θεραπεία. Τα λιπώματα αφαιρούνται επειδή είναι επώδυνα ή επειδή προκαλούν δυσμορφία. Η ανάπτυξή τους είναι αργή σε μέγεθος, επομένως υπάρχουν για πολλά χρόνια. Ραγδαία αυξανόμενος υποδόριος όγκος χρήζει ανάλογης προσοχής και διερεύνησης. Τα αγγειολιπώματα είναι συχνά επώδυνα. Επώδυνα είναι επίσης τα λιπώματα υπό φλεγμονή.

Πότε πρέπει να αφαιρούνται
Η αφαίρεση των λιπωμάτων γίνεται πάντα σε συνεννόηση με τον χειρουργό είτε για λόγους αισθητικούς όταν αυτά είναι σε εμφανή σημεία του σώματος είτε για λόγους καθαρά λειτουργικούς (πολύ μεγάλα σε μέγεθος, που εμποδίζουν τις κινήσεις και προκαλούν πόνο).
Η αφαίρεση των λιπωμάτων γίνεται με τοπική αναισθησία, στο ιατρείο συνήθως του χειρουργού και αποτελεί μια απλή και ασφαλή χειρουργική επέμβαση.
Όταν αφαιρεθούν σωστά και σε υγιή όρια δεν ξαναεμφανίζονται. Πάντοτε είναι απαραίτητο να στέλνονται για βιοψία.

Χειρουργική αφαίρεση λιπώματος με τοπική αναισθησία

ΤΕΧΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ

Η αφαίρεση ενός μικρού ή μετρίου σε μέγεθος λιπώματος είναι σχετικά απλή. Σχεδιάζουμε τα όρια του λιπώματος, ψηλαφώντας το, όπως επίσης και τη θέση της τομής στο κέντρο του λιπώματος. Χρησιμοποιούμε ξυλοκαΐνη με αδρεναλίνη για τοπική αναισθησία (επιπολής, στα πλάγια και κάτω από το λίπωμα και όχι εντός του λιπώματος). Καθηλώνουμε το λίπωμα μεταξύ δείκτη και αντίχειρα του αριστερού χεριού και οι χειρισμοί γίνονται με το άλλο χέρι. Έτσι το λίπωμα απομονώνεται από ιστούς που βρίσκονται βαθύτερα και δεν γίνεται βλάβη σε αυτούς. Η τομή είναι έως ½ του μήκους του λιπώματος. Το βάθος της τομής γίνεται προσεκτικά, έως ότου εμφανιστεί το λίπωμα (με όψη σταφυλιού ή συκωτιού). Με απλή αλλά σταθερή πίεση ωθείται το λίπωμα από κάτω προς τα πάνω και βγαίνει ολόκληρο. Δεν πραγματοποιούνται βίαιοι χειρισμού, ώστε να προκύψει κακοποίηση της περιοχής (αιμορραγία, εκχυμώσεις). Στην αρχή απαιτείται εντονότερη πίεση και, αφού βγουν τα πρώτα λοβία, ηπιότερη. Εντοπίζουμε αιμορραγικά σημεία και τα καυτηριάζουμε. Ακολούθως γίνεται υποδόριος συρραφή του υπολειπόμενου κενού χώρου με απορροφήσιμο ράμμα και εξωτερική συρραφή. Συνήθως υπάρχει περίσσεια δέρματος, η οποία και αφαιρείται χειρουργικά, για καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Για πολλαπλά λιπώματα όπου μας ενδιαφέρει το αισθητικό αποτέλεσμα, δυνάμεθα να ελαττώσουμε το μέγεθος της τομής, τεμαχίζοντας το υποκείμενο λίπωμα σε μικρότερα, χρησιμοποιώντας ψαλίδι με αμβλέα άκρα. Τα θραύσματα πιέζονται για να βγουν απ’ την τομή και δεν πρέπει να παραμένουν και για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να εκπλύνεται η κοιλότητα με φυσιολογικό ορό, σε κάθε περίπτωση. Η πιεστική περίδεση με στρώση γαζών είναι αναγκαία για την αποφυγή δημιουργίας συλλογής υγρού αιματώματος.

Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα λιπώματα του μετώπου (υπομετωπιαία). Τα λιπώματα αυτά δίνουν την εντύπωση ότι μπορούν να αφαιρεθούν εύκολα, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, καθ’ ότι κείνται υπό του μετωπιαίου μυός. Η εξαγωγή τους έχει δυσκολίες και δεν συνιστάται από μη έμπειρο γιατρό. Γίνεται οριζόντια τομή στο μέτωπο ακολουθώντας τις πτυχές του δέρματος, ακολούθως χωρίζεται ο μετωπιαίος μυς με κάθετη τομή. Αναντίρρητα, η διαδικασία αυτή απαιτεί χρόνο, απαιτεί βοηθό και δεν συνιστάται για αρχάριους.

Εάν η βλάβη είναι μεγάλη, για τον περιορισμό της ποσότητας του αναισθητικού δεν γίνεται επιφανειακή έγχυση, αλλά περιμετρικά και υπό της βλάβης (field block anesthesia). Ο τρόπος συρραφής είναι σημαντικός: α) για την αποφυγή δημιουργίας αιματώματος, και β) για το καλό μετεγχειρητικό αισθητικό αποτέλεσμα. Πρέπει να αποφευχθεί η δημιουργία κοιλότητος και γι’ αυτό γίνεται εσωτερική ραφή ή vertical mattress ραφή (πιάνοντας και τον πυθμένα) ή ραφή far-nearnear-far (pulley) ή συνδυασμοί. Τυχόν εμφάνιση dogear διορθώνεται κατά τα γνωστά ή προλαμβάνεται η δημιουργία του, αποκόπτοντας το περισσεύον δέρμα. Ιδιαίτερη λοιπόν προσοχή απαιτείται στον χειρισμό του εναπομένοντος χαλαρού δέρματος, μετά την αφαίρεση του λιπώματος, διότι οδηγεί σε δύσμορφη ουλή. Μετά την αφαίρεση των ραμμάτων, το χαλαρό δέρμα επανέρχεται βαθμιαία, όπως επίσης και η μεταφλεγμονώδης μελάγχρωση.

Ως μέθοδος θεραπείας αναφέρεται η λιποαναρρόφηση με κάνουλα, για λιπώματα μεγαλύτερα των 4cm. Επίσης πρόσφατα αναφέρεται η χρήση της φωσφατιδιλχολίνης (μεσοθεραπεία) για ενδοβλαβική έγχυση.

Οι ασθενείς πρέπει να προειδοποιούνται ότι η χειρουργική αφαίρεση του λιπώματος θα αντικαταστήσει αυτό με κάποια ουλή. Εντόπιση λιπώματος στο στήθος ή στους ώμους, ιδίως των γυναικών, απαιτεί προσοχή για τυχόν σχηματισμό υπερτροφικής ουλής, γι' αυτό πρέπει να συζητώνται με τον ασθενή προεγχειρητικά όλα τα ενδεχόμενα. Γενικά πάντως, τις περισσότερες φορές η ανταλλαγή λιπώματος με ουλή είναι προς όφελος του ασθενή.

Για την αποφυγή βλάβης των υποκείμενων ιστών, πρέπει, όπως προαναφέρθηκε, να καθηλώνεται σταθερά το λίπωμα με το ένα χέρι προς τα άνω. Μερικά λιπώματα είναι πολύ ινώδη και δεν σπάζουν εύκολα. Αν συμβεί αυτό ή αν υπάρχει μεγάλη αιμορραγία στον κενό χώρο, μπορεί να χρειασθεί να επεκτείνουμε την τομή πριν την αφαίρεση του λιπώματος, για τους κατάλληλους χειρισμούς. Εάν η παρουσίαση είναι ασυνήθιστη, με το ογκίδιο κάτω από το δέρμα να είναι σκληρό ή ακανόνιστο, τότε εγείρεται υποψία για ένα σπάνιο είδος κακοήθους όγκου, το λιποσάρκωμα, το οποίο θα πρέπει να αποκλεισθεί στις περιπτώσεις αυτές με ιστολογικό έλεγχο.

Εσωτερικό λίπωμα θεραπεία χειρουργική αφαίρεση

Εσωτερικό λίπωμα
Εκτός από την επιδερμίδα, λιπώματα μπορεί να εμφανιστούν και στο εσωτερικό λίπος του σώματος, αυτό δηλαδή που περιβάλλει τα διάφορα όργανα, και να γίνουν αντιληπτά με κάποια ακτινογραφία, υπέρηχο κλπ., επειδή προκαλούν πόνο ή άλλα προβλήματα (π.χ., αλλαγές στις κενώσεις όταν είναι στο έντερο ή αιματουρία όταν αφορούν το ουροποιητικό). Συνήθως αυτά τα λιπώματα αυξάνονται σε μέγεθος όσο περνάει ο καιρός, είναι συχνά κακοήθη και τότε ονομάζονται λιποσαρκώματα.

πηγές.
http://www.cosmeticdermamedicine.gr/
http://www.euromelanoma.org/greece/actinic-keratosis
http://www.onmed.gr/antigiransi/item/315789-kilides-giratos-sto-derma-symptomata--aities-kai-prolipsi
http://blog.cosmaqua.gr/
http://www.onmed.gr/ygeia/item/316190-iliaki-aktinovolia-deite-analytika-oles-tis-epiptoseis-tis-sto-derma-mas#ixzz3CBZ2xFgy
http://www.iatrikionline.gr/DermXeir_04_06/04.pdf

Περιεχόμενα

1 Σπίλοι (κοινώς ελιές)

Ο γιατρός είναι Επιστ. Συνεργάτης
των Νοσοκομείων
και Κλινικών

Αθηναική Κλινική Mediclinic

ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

EUROMEDICA ΘΕΟΤΟΚΟΣ
Ο γιατρός είναι μέλος
      των Εταιρειών

•Της Πανελλήνιας εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογίας χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου.

•Της Πανελλήνιας Ιατρικής Ακουολογικής Νευροωτολογικής Εταιρείας.

•Της Ελληνικής Εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογικής Αλλεργίας, Ανοσολογίας και Ρογχοπαθειών

•Της Ελληνικής Ρινολογικής Εταιρείας

•Της Ελληνικής Εταιρείας Φωνιατρικής και Φωνητικών Τεχνών

•Της Ελληνικής Εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογίας Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου.

•Της Ελληνικής Εταιρείας Λειτουργικής Ρινοπλαστικής

•Της Ελληνικής εταιρείας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου

•Της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου
European Academy of Facial Plastic Surgery, «Josef Society»



Λάμπρος Ι. Καρελάς
   ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΟΣ

Ειδικευθείς στην ΩΡΛ Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Μετεκπαιδευθείς στη Γερμανία HNO Κλινική του
Πανεπιστημίου Ερλάνγκεν Νυρεμβέργη.

Ν.Χαρίτου 7 Καρδίτσα
  Τηλ. 2441029674
     lkarelas@yahoo.gr


ΩΡΛ Παίδων
Μεγάλο μέρος της ειδίκευσης του ο γιατρός το αφιέρωσε στα παιδιά και την
Παιδο-Ωτορινολαρυγγολογία

Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας είναι μόνο για ενημερωτικό σκοπό και δεν θα πρέπει να αντικαθιστά οποιαδήποτε ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή και θεραπεία που χορηγείται από τον γιατρό σας ή από τον εξειδικευμένο επιστήμονα υγείας. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή, μεταβίβαση, διανομή ή αποθήκευση μέρους ή του συνόλου του περιεχομένου σε οποιαδήποτε μορφή, χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του κ. Λάμπρου Ι. Καρελά.
© 2012 Λάμπρος Ι.Καρελάς lkarelas@yahoo.gr

Αθηναική Κλινική Mediclinic Αθήνα,,, ΙΑΣΩ Λάρισσα,,, ΩΡΛ Κέντρο Καρδίτσα

ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ Α-Ω

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΥΤΙΩΝ

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΛΑΡΥΓΓΟΣ

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΜΥΤΗΣ

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΣΤΟΜΑΤΟΣ

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΡΑΧΗΛΟΥ

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΦΑΡΥΓΓΟΣ